장음표시 사용
231쪽
t 86 SusTEM A vrgoon in primm hujusce quartae Jansenialis propositi nis partem, sed in alteram dumtaxat ilicidii te conten deret. Temeritatis notam effugere cos non posse, affirmat Cl. P. Natalis ab Alexandro. Ait enim , 'anss
inum Drensem Viscopum falso scripsi e lib. 8. de λ-
lles. Pelag. , Semipe lanas ad initium fidei , oratio nem, desideria fimiles us auus baios , qun in homi-ηis potestate remansi esWiebant, verae , interxae , actua lisque gratiae adjutorium satuisse necessarium. Sed de iseo Semipelagianae haereseos capite in Dissertationibus uberius , inquit, agam coatra Jaasaium , Franciscum Macedo Misorem , Goartum nys, um falso tamen, quia sententiam hanc & ipse tandem proscripsit realios , qui , nulla habita ratione propositionis quartae in Consit. Innocentii X. damnatae, temare asserunt, Semia pelagianos gratiam aliquam laterxam au Ditium mei
I 62. At longe magis falsum id esse arbitror, quod addit laudatus P. Sero , nempe Semipelagianos non alia de ea a fuisse damnatos , nisi quod gratiam i lam quam scilicet, ut ipse falso contentit , ad fidei initium necessariam admittebant in libero arbitrio subderent , atque ita uno eodemqus cum illis luto haerere Molinianos , qui tratiam illam suum libero arbitrio subditam , ait , fabulano ur 361 . Scire quippa ve
lem ab illo Viro doctissimo , num admittero gratiam, cui humana voluntas obtemperare possit , dc resistere, . idem 36o In His. E cl. ad Saec. s. cap. 3. art. 8. 36i, Loco citato pag. 4 9. -
232쪽
J AHE N I A N t. p. I. Idem se omnino , ac admittere gratiam versatileni. Molinistarum , an non. Si namque est idem : ergo sicuti tuta fide negari potest versatilis Molinistarum gratia,
ita etiam illa reiici, .salva fide , poterit, cui Voluntas obtemperare queat, & resistere et quod certe nullus catholicorum dicet. Si autem non est idem t ergo fallitur Cl. P. Serry, contendens , Semipelagianos eam ob
causam ab Ecclesia uti minus catholicos habitos fuisse, imo potius uti verae Christi gratiae hoses a Sacris Conciliis anathemate percuisos 362 , quod vellent gratiam ab se admittam , liberi arbitrii xutui iubesse, suamque a libero arsitrio determinationem emendicare 363 ; cum damnata Jansenti propositio Semipelagi
nos ceu haereticos idcirco traducat, quod gratiam ad miserint, cui humana voluntas obtempetare posset, vel insistere. Praeterea si causa, propter quam Semipelagiani damnati fuerunt tamquam haeretici , ea vere esset, quam affert Cl. P. Serry , Molinae doctrina de modo, quo gratia e cax sit , vel tantum y pciens , jamdiu fuimet tamquam haeretica in Semipelagianis ab Eclesia Proscripta. Hoc autem , fatente doctii simo P. Grave-son ex eadem inclyta Thomistarum Schola , omnino
falsum est. Quo enim is sesu , inquit ille , explicanda sit gratiae se cientia , an Thomistico , an Moliniano , an Suaretano , fateor lubens, id nec dum ab Ecclesia fuisse δε- finitum ; ted esse, litem , quae adhuc sub judice pendet,
233쪽
sYgYgma TLου Ialtem in parte, in qua nempe agitur de natura gra-itiae sufficientis , & efficacis, Semipelagianos inter , ac
Molinianos discriminis esse dem Wrrat , id praesertim satuendum sibi sumere , Semipelagianos gratiae interioris praevenientis necessisatem. ad initium bonorum ope
rum , ac ipsius etiam fidei propu are . nec alia iaci reo de causa fuisse damnatoι , nisi quod gratiam illam libero arbitrio subderent ; atque ita uno eodemque cum illis luto haerere Mollatanos , qui gratiam illam suam. libero arbitrio subditam rabulaηtur 36s).. Contrarium
namque palam aperteque tradit , ut modo vidimus, insignis Thomista P. Graveson, affirmans nempe, ne
dum definitum iuilia ab Ecclesia, quonam sensu explicanda sit gratiae sufficientia , sed litem et se , quae ad-t huc sub judice pendet , quamque Ecclesia Theologorum disputationibus ventilandam permittit. Certum po-ihremo est , Summum. Pontificem Benedictum XIV., uti selebri sua encyclica , ad Supremum Hispaniarum Inquisitorem nuper data manifeste declarasse, Ecclesiam xullum ex propositis madis conciliani Vibertatem humanam cum iamna omηipotentia ., lac proinde explicandis piciantiam, & efficaciam gratiae, quam . adunt Tho- mistae, Augustiniani, & Molin istae, usque adhuc reprobasse ; sed Molinianos is tuitione Mosiniani Hsematis libere prosequi posse, quamvis , inquit Pontifex Sapien-'tasininnius , perinde ac st essem veri Semipelagiani , ab
aliquibus proscribantur. Ergo falsum est, tanti Pontificis. Oraculo, Semipelagianos inter. , ac Molinianos hac super re nihil ei se discriminis ; falsum , eos omnes tu: eodem haerere luto ; falsum , Semipelagianos cam Ob causam ceu haereticos suille ab Ecclesia damnatos, quod
234쪽
JΑNfEN I A N I. P. I. gratiam libera arbitrii nutui subditam , qualem Mol uitae propugnant , admiMerent ; alioquin permitteret modo Ecelelia , quod olim tamquam haereticum atro carbone notaverat , graviterque errasset Benedictus
XIV. , Ecclesiam usque adhuc η id reprobasse, declarans , quod talemniter iam in Semipelagianis stigmateceigorio confixerat. Audiendira non est igitur P. Ser , dum pro certo satuendum scripsit, Semipelagioos gratia interioris, ct praeveniemis necessitarem ad initium salutis , ct fidei covies e ; sed eo se recepisse, ut vel-lσι , gratiam illam , cujus opem ad ima bonorum operum exordia requirebant, liberi arbitrii xutui subesse, suamque a libero arbitrio determinationem emendicare, c ut nihil pura , eo fallem in capite , Semipelagia nos inser , ac Molisianos discriminis invexiri a quoquam
SCHOLION V. Negare gratiam , cui possit humasa voluntas νδ ere ac reluctari, non tantum sapit haeresim , quemadmodum ait laudatus P. Ser 36 , sed haeretisum est. De hac enim quarta Jansenti propositione loquens
Summus Pontifex Innocentius X., hanc , , falsam, haereticam quatenus scilicet negat gratiam , cui humana voIuntas resistere possit) declaramus , re uti talem damnamus. Quantum autem intersit inter censuram, qua aliqm propositio damnatur ut haeretica , &illam , qua propositiin aliqua ut spleas haeresim proscribitur , non est sane, cur ipse dicam. Falsum quoque arbi- 366 Loco, citato pag. 433
235쪽
arbitror , quod negare gratiam , cui possit sumana voluntas resi re , ac reluctari , ideo haresim sapiat, quia , ut ait laudatus Vir Cl. , dentur auxilia pure sufficientia , quibus identidem reluctatur humanum ambitrium. 368 . Hac quippe ratione singnificari videtur , nonnisi gratiae suffciemi voluntatem humanam reis Iuctari posse; cum tamen, dogma sit fidei, omni interiori gratiae , etiam efficacissimae, ipsam pol se resistere. Nihil itaque magis falsum est , quam Semipelagianos admisisse interioris gratiae necessitatem etiam ad initium fidei. Nihil magis falsum , quam eorum haeresim in eo sitam esse, quod vellent, illam gratiam ejus esse
naturae, cui humana voluntas & obtemperare posset, si
vellet, & cui, si vellet, possiet ipsa resistere. Semipelvianum es dicere , Chrsum pro omnibus omnino hominibus mortuum esse , aut sanguinem δε- disse. r64. Haec postrema Jansenti propositio duos itidem errores complectitur. Primus est , eos omnes in
Semipelagianismi luto versari , qui aiunt , Christum
Dominum pro omnibus omnino hominibus , nempe etiam pro reprobis , mortuum esse , suumque sanguinem fudisse. Alter vero , pro solis praedestinatis ipsum esse mortuum , ita nempe ut illis dumtaxat aeternam vitam obtenta possibilem morte sua reddiderit. Colligitur autem hic duplex error ex censura, qua postremam hanc Jansenti propositionem perstrinxit Summus Pontifex Innocentius X. Eam quippe sumtam , quatenus
236쪽
Semi pelagiani notam inurit sententiae, agerenti Christum mortuum esse pro omnibus , falsam vocat , t merariam , & scandalo m. Eo vero sensu intellectam ut nonnisi pro praedestinatorum salute Christus Dominus mortuus esse dicatur, eam declarat impiam , blasphemam , contumelio m , divinae pietati derogaαtem.& haereticam , atque ut talem ipsam damnat. Primo itaque neglecto, demonstrandum est , secundum errorem fluere necessario ex principio duarum delectati num pro graduum superioritate invincibilium. Certum est igitur , Christum Dominum pro illis dumtaxat elle mortuum , quibus aeternam salutem reddidit sua passione atque morte obtentu postibilem. Illo autem principio posito, solis praedestinatis Christus reddidit cete nam salutem obtentu possibilem. Illis quippe dumtaxat finaliter obtinuit auxιlium se ciens ; cum ipsis tantum consequutux fuerit oxilium efficax , quod unum , prin-issio austu o, se ficiens auxilium Ergo , aia mitis illo principio, Christus Dominu mortuus est pro
solis praedestinatis. SCHOLIO M
Nemini dubium esse potest, quominus sens rit Jansenius , & tantum pro praedestinatis mortuum esse Christum , & in eodem cum Se pelagianis luto haerere eos, qui pro omnibus omnino hominibus illum mortuum esse , suumque sanguinem sudiise , arbitra tur. Ad primum namque errorem quod spectat, omniabus illis , inquit Jansenius, pro quibus Christus sη-guinem fudit, di quatenus pro eis fudit , etiam sufficiens auxilium Mat, quo nos solum pos t, sed etiam
237쪽
sa, re jussime occulta coxsilia sua quibusam homi-wibus dare praedestinavit fidem , charitatem , ct in ea perseverantiam usque in finem, quos ab lute praedestia natos, esectos, salvandos dicimus ; aliis charitatem sine perseverantia; aliis fidem me charitate. Pro primi generis hominibur, tamquam veris ovibus suis, vero p .pulo suo , tamquam absolute salira ido , semetipsum in dit , ac tradiit; pro sorum peccatis omino delendis. aeterea oblivione sepelieadis propitiatis es; pro sis in aeternum vivificandis mortuus es; pro sis ab omnψmalo liberandis rogavit Patrem suum, noci pro ceteris, qui a fide , ct charitate deficieates , in iniquitate moriuntur. . Cum erim prosequitur ille λ ασα postis. De iaanis oblatio mortis, ct propitiatioris , re orati nis Christi fieri quoque AEoa potin uae pro quo sanguinem fuderit Christus, & nuutum suerit, ct -- gaverit Patrem ilium eam ob causa , ut sanguis θην propitiatio peccatorum ejus fieret, non assequatur si mortis , ci' propitiationis , O' deprecationis effectum 36H. Infert propterea, πω perire eum, qui sanguine Chrisi redemptus es ; non perire , pro auo Chrsus mortuus es; non rogare pro Mumdo Chrsum, qui ad damnationem praedesinatus es ; Sc ideo quisquis perit, Me aliquando jusui fuerit, seve nox jusus , non esse pro illo mortuum Christum 37o . Addit porro, nullo modo S. Augustini principiis consentaneum esse , ut Chrsus Dominus vel pro infidelium in infidelitate morte tium , - pro jussorum non perseveraatium aeterna
238쪽
J Arus x Ni AN I. P. I. 19 Diste mortuus esse ,ia umem fuisse , semet fum re demptionem dei e , Patrem ora Fe sentiatur. Sciviteaeim , inquit Jansenius , quo quisque jam ab aeterno praedestinatus erat ; sirit , hoc Lcretum neque ullius pretii oblatione mutandum esse, nec seipsum velle mutare. Pro quo factum es concludit ille , ut juxta fanditissimum Doctorem non magis Patrem pro aeterna liberatione ipsorum , quam pro diaboli deprecatus fuerit ; atque hinc, sicuti non voluit S. Augustinus Lutatem Dei ad salutem omnium omnino hominum exteηdi , sed illorum dumtaxat, qui ex omni eenere , ct linσua , ex omni hominum genere praedestinati sunt ; ita aec voluit , effectus sius voluntatis, hoc es m'rtem , sanguinem , redemptionem , propi tiationem , orationem Chrisi ad omnes homines di&
tari ; sed ad solos illos , qui praedestinati in
quatenus pro aeterna , re totali eorum siste osseruntur. 37I . Jansenium itaque docuisse . Christum Dominum pro solis praedestinatis mortuum esse , 8c La guinem fudisse . adeo manifestum est , ut nihil ape tius ab illo dici , tradique potuerit. Quod vero ad alterum spectat, Jansenium scilicet docuisse, in eodem cum Semipelagianis errore versari, quisquis tenet, non pro solis praedestinatis, sed pro omnibus omnino hominibus Christum mortuum esse , suumque sanguineia fudisse ., ex hisce illius verbis id non minori evidentia ostenditur. Cum enim , inquit ille, Masilienses dia vivae benevolentiae propositum erga quosdam subvertere,
ac penitus ex hominum animis tollere conarentur, tamquam Gentilium fatum , libertatis excidium , neces tatis avium , desperationis , ignaviaeque baraisrum,
239쪽
xρη Sus T EM AT rs 'praecepti , exhortatiosis , correptioris , orationis intra itum , denique tamquam quo dua partM , d .e masiae, duae naturae , iUania plussquam maxichaea , inducere tur , tamquam sortissimam basim errori suo collocaruntisa Scripturae loca, quibus Deust dicitur, omnes velle, salvos fieri, atque Use redemptor omnium. Nam in
fabricarunt primo adversus illud peculiare , ct rigiduin propositum Dei quaηdam generalem , re indifferentem
erga universos voluntatem ; deinde ex illa generali voluntate salutis omnium vocationem qaoque generalem, sufficientemque omasius gratiam derivarunt, quam, qui vellet , arriperet, aut abjiceret, atque operationem ejus consentiendo, aut dissentiendo, fructuosam, aut cassam redderet pro suis liberae arbitrio voluntatis 37r . Tum in fine capitis di Illa, inquit, exieso tam vara m derrarum Scriptorum quod nempe non pro solis praedestinatis , sed pro omnibus. hominibus Christus mortuus fuerit non ex alio capite, quam ex ista generali ct indifrenti voluntate Dei erga salutem omnium, e ex illa sufficientis gratiae ominibus co erendae praeparatione suxit et quo um utrumque Augusinus , Proser, Fulgentius , ct antiqua Ecclesia velut maclinam a Semipelagianis introductam repudiavit c373 . Nihil ita
que certius est , quam utrumque errorem , quem in hac quinta propositione atro carbone notavit Summus Pontifex lanocentius X. , traditum fuisse a Jansenio, ab eoque Propugnarim.
240쪽
, I 66. Ut falsum sit , Christum Dominum mortuum esse , quemadmodum contendit Jansienius, pro solis praedestinatis, minime requiritur , ut pro quolibet reprobo in particulari, nullo prorsus excepto, mortuus ille
fuerit. sed sincit , ipsum pro aliquo reprobo ita sanguinem suum fudiise , ut auxilium gratiae, ad salutem consequendam vere fus ciens , illi ex animo praeparaverit, & reapse contulerit. Propterea ex hujusce quintae Jansentanae propositionis damnatione nihil jure inferri potest, quod iis quaestionibus , quae de infantibus decedentibus sine baptismo, de infidelibus , & obduratis agitari. salva fide, in Scholis catholicis solet, vel mi- Mimum officiat. Hoc sensu examinata propositione , quod nempe secundum Jantalium Christus Dominus pro sa-rute dumtaxat praedestinatorum mortuus . fuerit , adeo nimirum at illis dumtaxat auxilia vere su cientia praeparaverit, & ex animo contulerit , intactae relinquuntur inquit doctissimus Halter, difficultates , quae occumrunt aut circa infantes sine baptismo decedentes , aut infideles , aut obduratos. Nam qui disit. Christum non pro solis praedestinatis esse mortuum , non dicit confe-q enter, pro quolibet reprobo in particulari mortuum
esse , sed suspicit . quod pro aliquibus saltem reprobis
inmus sit 37M , ita nempe , ut hisce etiam contulerit auxilia , quibus aeternam salutem vera , & realipotentia , scilicet non absoluta dumtaxat , sed etiam relativa , consequi pol sent. N 1 ANI- 37 Diar. pag. 28 ...