Metaphysica disputatio, de ente, et eius proprietatibus, quae communi nomine inscribitur de transcendentibus, in quinque libros distributa. Auctore R.P.F. Didaco Masio, ..

발행: 1587년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 철학

132쪽

es a tributione ad Delam. Um talis

esse es attiris ba icione O .uira α' pristia Fausta est iii se vita maduiod se te nini se se retinet vilitatem,ita quoque eandε si itu 'Ereaturi , iuxti a tributionem a d Deum ut ad caussam exemtilarem,oritur vel . .

tis manifesta. Deus non est subiectum crea-

. iii Diatis, quemadmodum est ipsarunt patar, caurainthiens, scin eris Galaasa seeunddin au scitione ad viiunt Lusis humi in q,ia SHaxime separatur haec .na disti ab ans stu sua,stanties o de accidentin quia ens in hae binEribri Inalis; ati M , gum secundum attribunonem,ad unum iubiectum .sunt eni est eq SEcidetia enti iii, sunt in subhaesita alibi i in subiecto, iuriiξὰt1 affectiones, sitit scuti mensurae , aut sicuri quippiam aliud alogia vero

133쪽

,. Assertio. x.Argum. E. Argum.

134쪽

iamus. Irtihi duae dii bitationes quaestola 'ferunt circa hanc analogiam bres litor dissiluendae. Prim a cst,cuni in ente dupla' , Cedat analogia ris citi Dei & tofissis δ' PM una proportionis,& altera attributioni togamus quaenam ex his analogijs sit altera

prior,& qpae posteri'x. Secunda m um iri omni analogia Ialtim proportioni, triremes

Dire debeat aliqua similitudo, desii omni si militudine assignari debeat aliquod funda mentum; querendum erit quodnam sit fundamentum similitudinis analogiae, quae in ter Deum ci creatu sintcrcedit. Ptimae dubitationi respondemus, an solutio Giogiam Iccundum attributionem prioρὸm 'esse natura ; an ibsi phoportioni , cutis in ratio est'; quia prius eaturae deisent in se habere esse , quam ' qu cum altero consecrantu r; cu m c D per an alogiam soc indues attributionemόbtinererit esse ; per anal avet' secundum proportionem cqnfersitur cum altero, ut est oninibus satis permicussianalogia secundum areributionem prirerri, tura erit altera, quae est secundunt prosedes

Scoindae dubito iovi respondemus solutio Mnalogia secundiim proportioncm fiundame- dubitari tum esse moduri habetidii crinalites, 'se Cundum e entiam rationem entis quae ra fio quodammodo est eadem in omnibusce riuus,

135쪽

η tibus,in analdgia vexo sec undum attridulio nem,sundametitum esse diuinam entitatem, a qua creaturae omnes extrinseda denomitia

Rgumen is vero 3n superiori capite pro positis sat1sfaci

mus. i. ....

Adp imu dicimus,ctis sima plic1ter,& absolutὸ dici de so- 16 Deo,de creaturis vcrd secundum quid,&extrinseca denominatio ae, secundum analapiam attributionis;at vero secundum aris, pr0portionis , de utroque dicitur eue- mixti sece,& secuti lumi es' tim nini est necesse,ut hi omni anado ja res an toga efferatur de uno arisbm seesidunt eI- sentianar, & de alio extrinseca denomitiatib-s r ie,h0c enim os seruari solumdebet in ahal gis Tecundum attributionem . Resp .etia Caietari, possunius cum Caietano, in Iibello de nomamm analogia cap. s. creaturas sumi posse, 'VcI siccundum se,vel sicundῆ rationem ap*-

136쪽

' et dicere possumusis tutione 1

- Celebrisdusitatio

137쪽

sana, quae exprimunt ceriam habitudinem, aut cartae, aut signi ad sanitatem animis; alia vero sunt in quibus non exprimitur huiusmodi habitudo , sedfundamentum Inius, ut sunt sapientia, bonitas, 3c alia attributa Deo. creaturis communia , in quibus non exprimitur habitudo ad Deum , sed solum de latur forma aliqua absoluta,an qua deinde fundatur relatio quaedam ligni ad durinam sapientiam,vel bonitatem In analogis igitur primi generis primum debet contuleri in aliorum diffinitionibus, & de has intel .licti debet D. Tho. l . p. q. t 3. art. 6. docens in omnibus analogis membrum praecipuum contineri debere in aliorum &ffinitione, in aliis vero secundi senerises primum non debet contineri in alioru diffiit1one

alia Eon exprimant habitudinem adipide quibus intelligi dcbet idem D. Thomasci. E. de veritate art. I i. ad s.constitues

eta riccesse ut in omnium analogorum di finitio,ie primum contineatur. Praeterea4de' Caieta, ut in libello de nominum analogia cap. alsa ratione diffoluit hanc dubitationem, docens in analogis secundum attributionem δε in alijs secutidum proportionem. in quibus tamen analogum de uno membro dicitur proprie,& de altero metaphorice,o

138쪽

de praxo metaphorice quando Dret,debere analogu magis pracipuum contineri in disti, nitionibus ali u, in analogis fro secudiim Pp xxi'pe, ut qRibus proprie & secundum ess cuti m malogum en de suis ins rioribus , ut pes qui dicitur de pede m ontis, H δc animalis,non debere unum analogum pcxaltem diffiniriai spe etiam cxplicationem . quuntur plerique , e quibμε cst Aquarius 4. Aquariu

Metaphy. l. I. Ferrariensis r .contra Gen.c. perrarici .

3 diuersa ratione rem hanc inplicat,inquit enim,analoga sumi posse,vel bsolute,vel ea ratione qua sunt analoga ,si Assilui e usurpe . et lux,illud quod est magis praecipuum non dei et contiueri in storum distinitione:s velodunam rivi analoga sunt, debex magis praeeipuurn in aliorum desinitione ςsse comprehcnsumόquod vi ccuratius intelligatur,an notat ille,sapientiani V. g. qupe securidum analogum dicitux de sapientia diuina,& hu- . mana,sumi pusse trib' modis .Primo,ut suit in imposita ad significandam s piamiam humanam,quam homines primio agnouerunt. Se cundo, vi fuit imposita ad diuinam sapientiam .cxprimendam, homine' enim post cognitam sapientiam humanam, mentem erς- xeriarit ad diuinam sapiciitiam4ntuendant,

.ccrocntesque inter eas intercedere aliquam

139쪽

tta,eirretibne qua restri ir 'd Dientiam. In prima ergo si Mificatione,inra

i s onymἡidrin seeunda sapientia diuini de 3 et1- effertur eo m od'i In tert a Uydieitur analo*ce; εc ira primo modo sap1en 'tu maria non debet' sitfiniri per sapien , tiam diuinam, eo quod haec ratione nolitu mitud vinarista analoba, sed ut syllonyma n Tettio vero modo cium simatur. ne ova est. Ioga, diffiniri debet per diui Sylaester. nairis ientiam. Alij ut Sylvester Prieras inprimo volumine congMi,q. I 3.art 90 do, cε 4ules nalogis attributionis minus prJοῦ

i haed ad liniin ea,in quibus omnia se sedi ut est vfria, me dicina di ta, Sc animali sinum; Ghetin quibus membrum praeci- nutim non potest diffinitio e aliqua compre fendi vim Deus , S: cre Murae,qui Deu -- inu 'memsrum: praeeip uum sus sevius diffinitioni dimitib' ' si1. o fuerint analos a primi generis,dcb minus phareipuix pex in infitisti, qua ratione sanitas urinae,nae diminitur per sinit tem in q

140쪽

soli

Myli ld. Fiqi quo prehendi potest psi maxime igia a ui, nionibus pri postis,nosti am sententiam m Tertionibus e si P0yxi0nemon quibus repetitu η δ Aeςrtio cundum em tiarn, dc fori ualiter in omnis' uis malagatis, pil diffiniri analogum minus praecipuit,per illud quod est magis p a. confirmatur. Oaiape, molitisn diffinitur per pedem animalis,ne ue sundamentum ut est principium d omus. diffiiuturror cor, ut ςstprincipium animalium , duae vamen sunt ma huius generi, rgo,& -iabitu in his aenalogis quae ditat. Asierti. cuntur pei metaphoram, me in um minus. diffiniri debet per Puum. Confirmatur ii dem, quόa I eia sertur de Eomine *rti, de leone vex , di nitur de homine per verum leonen ', d e1ti hora o te' quia forti cx se gerit in suis Sctiό-mb us que da 'dii m leo verus . & ri ere, 't dicitur ae prato,diffinitur per ridere , ut effertur de animali, pratum enim ridere nihil aliud est quani e primere Intimamrim hilarit i . J modum ouo animalia

SEARCH

MENU NAVIGATION