장음표시 사용
231쪽
r64 De Enteler eius proprietatibus substantiam & accidentia, t quove se
explicemus: ut tamen Veritas nψbis magis e lacescat, erunt proponenda prius noti lita argumenta aduersus entis ana giam. . - . Primum est. In analogis mcmbrum minus pr cipuum debet per magis pretcipuuiis
dis iri ut saepe in simer1oribus docuimus; sed accidentia non distiniuntur por substanti. , quae xamen sunt membra minus prae Cipua, ergo ons non erit analogum ad substitiam & accidentia. Confirmatur assumpti', inprim1s candor non dissinitur per subitan . tiam,diiunitur enim,color disgregas vistini, in qua diiunitione nulla substantia contin tur. Deinde Mathematici dissiniunt quantitatem sine substantia, dissiniunt enim circulum csse figuram planam , unica linea comis prchensam in cuius medio punctum est, iquo omnes. lineae ductae vique ad circumfe- Tentiam sunt aequales; in qua dissinitione sitis cst explora iam nullam substantiam contineri. Praeterea,si accidcntia ut entia sunt
diffinirentur per subsantiam; ergo & sub stantia quoq, per seipsam diffiniretur, quia
quod compe .it accidenti ca r tione qua esten s,competit omni en i,quo madmoduri stcompetit homini, ut animal est,copetitona
ni anim j ; atqui hoc dicere est absurdum. eum nil il possit pcr seipsum diffiniri; ergo
232쪽
satis protrito sanitatis,illud confirmare ponsultius quae de animali tantum dicitur secudum essentiam,& intrinsece; de Urina vero, vel medicameniis dicitur extrinseca deno mitiatibne,sed ens hon solum dicitur de substantia, quae est membrum praecipuum intrinsece,& sormaliuor: veru metia Sc dea cidentibus,quia in his attributionibus quantitas est ens, qualitas est ens, attributum cst de essentiasubiectorum, ergo ens no erit a italogum ad substantiam, & ad accidentia. l 'Tertium. In analogis membrum minus praecipuum obtinet naturam re analogae per habitudinem ad membrum magis praeeipuum ccst omnibus manifestum,sed dantur aliqua accidentia quae no sunt entia pem habitudinem ad substantiam; ergo ens non erit saltim analogum ad substantiam & ad haec aςcideritia. Cofirmatur assumptio. latio est ens, sed relatio non haberniam entitatem per habitudinem ad subiectium, sed pes habitudinem ad terminum, ur contiri poterit ex diffinitione relatorum quae expli sat eorum entitatem, in qu no 14 emtinetur
233쪽
rso De Ente'eivi proprietatibus. - . subiectum sed terminus . Dantur ergo et qua accidςotia q*ae non obtin sit suam en qtitatem pςr habitudinem ad substantiam. x. Asiextio. His tamen iion Ohstaptibus, ut quaestione explicem ux sit prima assertio. Os dicituncundum: analogiam de decem Categor1js Confirmatur inprimis quia ita docet Arist. varijsio locis, constituens ens esse anzdoini Vel homo tyi M'mi ah vn', Yςl δ4 Vbum, eo modo quo sanitas est quippiam analogui vel homonymum ad unum, i dicimr de sannitate animalis,urinae, & medicinae, ita docet η. Metaphy, cap. 2-S P cap Α-β
. I Praeterea ens prςdicatur secundum euntiam de substantia & accidentibu , sed non praedic tur homonymo , nequς synony hpraedicabitur secundiim an logi am In hac assertione non est apud ev qui sentiunt ulla di si laso. Est tamen controuersa apud eos, quo genςre analogi ens nuncupetur analogum, num secundum aluibutiqiaem , vel potius secundum proportionem. si id m enim dicunt illud esse solum an logum secundum attributionem, ex Eprum numero simi Aegidius Romanus , Mezap.rq. 4. Ec 3 Senten. dist. S. q t. art. a. qui in quit esse tam minimam entitalcm acciden mtium ,cum illa non sint entia in recto,s d en'
234쪽
queant vocari entia, sed dicuntur entia per attributionem ad substantiam,quae est ip
rum commune subiectum. Eiusdem aentena tiae videtur esse Capreolus in p. dist. a. q. I. Capre ad dirimum contra '. conclu. Sunt alii vete- Heruetis res ut tradit Herueus quodlib. a. q. r. qui constituunt,ens in habitudine ad Libstantia, ct ad duas eategorias aecidentium absolu- tas,ut ad quantitatem, & qualitatem esse analoVm secundum attriburionem, db proportionem,quia de illis ornnibus praedicatur secundum essentiam,& intrinsece,& per attributionem ad substantiam : in habitudine
vero ad alias Categoria relatorrim , selum esse analogum secundam attributionem; eaq od ens non praedicatur sormaliter, & intrinsece de emtibus relatis, sed extrinsecὸ, α 3 per attributionem ad cibstantiam: verior tamen sententia est D.Tho. r. sen. dist. tue. h. D.Thou star . Z. ad i. Caietatii eap.2.libelli de Enio Caiςx ac Essentiaq.3.-m opusc. de nominii Ana. Fqx Iogia Finariensis i. contra Gen. capit. 3Α. Aquarii & Fonsteae 4. Meta. q. i. Flandreruiset phy-q--ati. 4. oui profitentur ense.le analos m,& secundam proportionem, de secundum attributionem ad amnes decε Categorias,unde sit seeunda assertio. a. Eus est analogum secundam attributionem ad substantia & aceidentia. Confirma ii. Argum.
235쪽
versim sum in supςxioribus fisconstitiuum .d in vno dc Miam ad unum ; S hanc I posteriorem qua ad 3 ess M a sinum tae: &aliam advolam subiectum, his omnibus L. ia , is en est analogum se Atam attribu . εrbinu ε quod ut facilius, intelligere possimul'
236쪽
analogum secundum a tinfibutionem ab . Vno, A dZ ad unum, nam ea ratibne qua subtaritia est causis efficiens accidentium, ens est analogum secundum attributionem a naprin: cipio, 'ia accidentia ut entia sunt, obtinent totam entitatem a substati tanquam apro
prio de commuhiprincipio a quo dimanant; ex imo fit ut ens prius reperiatur in subst taxia. qua' in accidentibus . quem admis di ietiarii vita prius reperiturin corde quam in Ialijs partibus rei viventis, quia in corde est 'tanqualm in principio nathsauitem, tanqu/ i L , in his quae ortum habent aprincipicia Ea Ve- r. ratione qua substantia in sublestum; Imateriata qua iuncaccideritia; ciis est anatio gum secundum attributionem ad unum sub omnia accidentia sinit in subm nxia tanqua in communi subiecto, ex cuius in rhytilantia totam suam entitate tam secundium suam essentiam , quam secundiim ex stentiam consoquuntur. Denique ea rationc qua substantia est finis accidentium,erit ana logum secundum attriburionem ad unum; finem quia omnia accidentiae referuntur ad substaritiam, tanqua ad eorum finem & se γ. pum,quaedam ut illiux mens N,quemadmondum quantitas, alia tanquam affectiones de dispostiones, ut qualitas, alia tanquam habituduies reserentes ipsam adsuum ter--:n k ivt 'mes ol Ono. . .: t
237쪽
'e Ente,er eius proprietatibus.
M Argum. Tertia a Totio. Ens non solum est analogum secundam attributionem,sed etiam est , analogum secunda peoportionem. Consir. inprimis hac ratione: quemadmodum se halibet substantia ad suum esse, ita quoque, accidentia se habebunt ad suum esse ; nam quemadmo&rm substantia est ens per suun ossio; ita & accideria sunt entia per suum es se. d haec est analogia secundiim pronori semem , ergo ens erit analogum secundum
α. Arguin. siens esset analogum feeiinda 1 solam attributionem accidetia quae sunt hia' ius, alialogiae membraminus praecipua,naei Te it chliala xilitet, di secundum cinn-' in analogis secundium attributio- netii: membrumi minus praecipirum non esti: tale secundu mi essehitam ed extrinseca de ἀ minatione hoc autem quam sit absurdi omnibus est satisperspicuum cum itullusnit quimoli probe inreli gari cidentia elia se- 'condam egentiam & formaliter entia, te M. Aegidius Romaniis huius argumenti. dexe oppressus multa profitetur,& veritatis contraria,& ὶς emd tioni quae non in vut.: gam prorsus insigna: Inprimis enim liben- tet Dretur, accidentia Glum esse entia ex - , tWinseca denominatione. Admittit etiam il- a ita non babere hx ste iam distinctiim ab exi
stentia substantiae , scdper eandem
238쪽
, Liber prisus. π per quam existunt substantiae, quoque ςxisterς: verum haec omnia su i ita manifeste absurct,ut nul Ia egς Lux impuM3xione. De his tamensic do libro h muni
Quarta assςrtio. Non solum cst ens an 'logum secundum proportioncm,ad substa , ti a m , & Categ'xi-3ccidentiu in absolut mVerumetiam erit anilogum secundum proportionε ad liqc,&ad accidentia relata, liceturqRe secundqm essentiam, Asorma, ς' tam de accidentibus absolutis, uam de relatis . Confirimamraduersiit cos auctores quos proponit Herueus.
sentiales, oui , sint hae aliae
dentibus, & ex consequenti erit analogum se indum pu oporti m. . . Deinde .si hae ςategoriae rue git' m non essent sorinaliter entia, & secundum incidio am,ergo essent sermaliter non entia ; quia quod non est formaliter ens, est 'miasit non ens; unde fierct ut cum hae oaxo viae sint entia rei, ut eoua rei essent sorinclito non entia, quomihil absurdius potest excoratari. Fallu tur autem hi auctores ex eo; qui
pud distinguunt iniqx praedicari de
239쪽
edit inseca denominatione,& esse ess exiritiseee,c ae tamen inter si hiaxim e dulerunt: etenim quamuis ultimae Categori praed- centur intrinsece de subiectis, sunt tame cri. tia intrin ecE,& secundueim esstritiam:'querit admod- qiramuis ab actibile videndi de obnitiiseur paries visux': extrinsecu'acti. ta-inen 'haeciem est secunddin Pittim.
'' - spondeamus I blandurierit,accidentia quaedam ET .mur ' hilitas in homine, & alia chin munia ktc dor vel atrori Practstea tam' ex quae suntlpina,quam ea quae sunt communia sumi possunt, alit in e creta,ut calidia , ut in abstracto.vt candor . Adb aec scitadum est, eo
differre eia absolutas 'a hebus quae ad aliud E Erun ur, quod res ablatii, tantiini diffi iiii initiae per ex ae sunt rei intim , 'ilicet.
240쪽
t 3 tegoria continentur Relatἡ vero diffiniri Ecbent per aliquod extrinsecum, a quo secti dum ellcntiam dependent, siue illud fuerit terminus,ut pater diffinitur per filium,su obiectum: 't facultas videndi diffinitur pta: colorcs:stuc subiectum, ut simit diffinitur
Cbseruandum est etiam accidemia mi posse tribus modis,.Vt entia sunt,ut accidentia in communi,& vi talia accidentia priuata,quibus tribus modis necessario sunt diffi- taeda per subiectum: inprimis xt entia sunt. quia in analogis membra minus praecipua, ut sunt accidentia in analogia cntis de
Ocnt per illud quod cst magis prccipitu dissi
nixi, deinde ut accidentia sunt,quia rota eta sentia & existentia accidentium est inhaerere subiecto,accidentibus enim esse est inesse. O tandem visunt accidentia priuata, quia
in illis aisseremiae esciuiales per quas dilitia:
nir1 debent,dcpromi debent a subiccto. AG tamen quamuis omnia accidentia sint dissinienda per subrectum, diuersa tame rationc dcbent diffiniri: nam si illa fuerist commu- nia, & fumantur in abstracto, non dii finien turper subicctum. cxpresse , sed implicite: quc madmodum in diffinitione cadoras,quae est, color disgregans visum, non continetur
expresse subsimila,sed implicite. Si vero dis sniantur in conςreto sontinetur subiectum