장음표시 사용
301쪽
ad Argum argumcntu fia Quae sunt de essentia ex primuntur per essentialem definitioncm, sed cxistentia non expr1mitur per essentialem diffinitione nam ousando hominem diffini mus, nihil minus e r imus quam ipsum existere,vel non existere,sed tantum denotamus illum e se antimal partiaeps rationis, er
go existentia non eris de Attalia rei. Tertia 11 existentia esset detegem; arei cuna attributa essentialia lamper rebus conueniant, sequeretur de existentiam, iamper iebus coim. uenire,& ita st inpra rosa exili eret,quemad
modum semper .stdM,quod tanicia veris Laexperientia quem siesalsamauce clarius in-
'Annotandum est tam ere assertionem intelligendam esse de existensia creata; quia si de increata loquamur , illa est de natura essentia Dei t. imavrin' Deo enim existentia est sua essentia, ut docent Theologi cum .
D, Om. r .p. q. 3.artile. Mas ambas asse atibnes profitentur viri grauissimi. D. Tho. q. s. de potent. artis 4. ad. 3.in. 3 .distin. 8cinexplicatione Pitcrae, quotlib.2.q. a. artic. r . in commentari,s in cap .a. lib. d. Metaphy.& in opusculo de forniis. q. 8. si tamen illud opus sit ab eo editum. Capreo. in . I. q. i .concl. 3.& in plerisque silutionibus gumentorum Didacus Desa in eodem lib-& . q. Flandrensis.4. Metai by q, .ariw. s.
302쪽
institutor n6ster eruditissimus minacus Ban '. I . p. q. 3. articulo dubi
. Tertia aliarti . Existetitia nonhominetur: in aliqua deter nata categoriaberi. , sed reduci debet ad categbriarn esseniise usi Aest actus,ita ut existentia si instantiae ad πιο - riam substantiae Ec existetitia quiaritatiin ad categoriam quantitatas sit reuoeanda: Ita Caprei docent Capreolus, & Flandrensisanto eis diitatis, Soricinas 4. Metaph. q. Ia. Caietanus Ludii. P. S. doente, &es sentia q. a. ad octauum.'S I auditus 1ntractatu de transcendentibus cap. 4. Non contineri existensiam, ince maliqua categoria ex eo probamus; quia per omnes illas sese distundit,&diuagatur ue alinori convincri perie colligere poterimus x 'ς Co, quod. tum genera, spccies Mindiuiluarcxliibiis eonflatur recta series' careoriae continesitur per se in categorijs; exis etia in sta neque cst genus,neque species, ncque indit
viduv. Contineri autem rc lubaue,non qui- .dem eo modo quo imperfectu reducitur ad perfectum; sed eo quo actus reducitur adca- ' T . Glegoria sues porcstatis ,&terminus ad categoriam rei quaacrminat; de absolint,ita ostendimus,primo, a tus,& potentia continetitur in eadem categoriae ut author est Aristor Pi i. Artnm. Meta. ca p. a. de Anima cap. D. sed . a
rsistentia est a sellianuae, esita est
303쪽
De Ente,π eius proprietatibus. porentia Viaedam recipiens existentiam, quae actuatur per eam ; clini igitur essentia substantior sit in categoria substantiae; & ensentia,accidentium in catEgoriis accidentiu , existentia inbstant1or continebituis in categoria sabstantiae, & existentia laccidentium in. - Argum' categbri saecidentium. Secundi , qualibet lacina fluit cxistentia quemadmodum & encategoriar,ergo a larma sub- ' stanntiali fluit existentia substantialis,&. : . i . scidentaria existent1a accidentaria; quare cum serma subflantialis sit in categoria sibstantiae & formae accidentariae in categorijs accidentium .existentia substantialis continebitur in categoria substantiae,& existentia accidentaria in categorijs acci dentiu . . 4 Auςxtio Quarta assertio. Existentia creaturarum neque est creator, neque creatura, neq; en ,-d est concreta,& comproducta,&est illud ratione cuius cias est id quod est. Diximus eaturarui quia existeria creatoris est crea x0r,quidquid enim est in Deo,est Deus. Inprimis existentiam non esse creatorem Uber. D. Thom, rimὰ ostendit D.Thom. .cotrag-cap I. sent. dist. 8.q. . artic. P.nam existetia creaturarum neq; est aeterna eque infinita; quemadmodum Deus est aetornus , & in finitus.
Praeterea non esse creaturam demonstra- D, T bom. mus argumento hausto ex eode D. Thon 3 a.
304쪽
Liber secundis. et irerea i euius cst fieri, sed seri tantum est
suppositorum,& per se existentiit,ergo creari tantum erit suppositorum,& per te existetitim ita cum existentia non sit suppositum,neque creabitur, neque crit creatura, sed concreabitur, & comproducetur simul cum supposto creato:vnde quemadmodum accidentia neque generantur, neque interunt,sed congenerantur cum subiecto,& intereunt cum eo : pari ratione existentia, neque creabuur , neque producetur; sid concreabitur,& comproducetur. Tandem noli
esse ens,ea ratione qua ens significat id quod est,eleganter docet Boetius in libello de Ecb Boetiuti domadibus, quia id quod est, est res per se subsistens, at existentia non subsistit, sed cstidratione cuius id quod est,cst,& consistitisse,quemadmodii albedo non est alba, sed est , illud ratione cuius nix dicitur alba si aulcmens sumatur ut est diu1sum contra nihil, ia ' ' .stentia est ens; quia non est nihil. Verti haec omnia abundὸ explicata fuerunt a nobis in primo lib.cap. 3. Quod si quis nobis ob ijciat authoritatem libelli de causis propositione. q. in qua ex Prose continetur esse, Vel existentiam, essexreaturam , ita enim habet illa propositio Prima rerum creataru est esse. Respon .cum D. Thom. in loco proxime citato ad primit.
aliquid possis dici creatum ei quia est termi
305쪽
De eius proprietatibus. mis crea in m 4; vel quia est subiectiam illius, subiectusn est suppositum,& rcspcr se subsistens,terminus vero,vel rario obiccti creaiiopis est ersistentia,ad hoc enim ierminaturi id quod creatur, e iliat in rcrum natura. Dicitur igitur existentia creatura, non qui ' sit id quod creatur, vel subiectum creatis ni ; sed quia est terminus, & ratio
COIII. In quo dissoluuntur quadam
Eriim ut ea quet docuimus longὸ illustriora xcddatitur, proponendς, simulque dissoluendae erunt quaedam obiectiones aduersus illa, praescrtimq; ad-7, ebiect. uersus prima assertionem Prima est. Qesid- quid est,vel est substantia,vel veru accidcns, scd existentia non est subistantia,ergo crit Vcrum accidens. Propositioncm o nos prolia laentur,cbsirmaxur assumptio. &iloquimur :dc existentia substantiae, quia ex1frentia ac- lcidentis, acci lcns esse docuimus Existentia substantiae non est substantia sexunda , quia neque est genus,neque species; neque est pri ina,quia substatia prima diuisa est ab Arist.
Aristo t. P.Meta. cap.3. dc a.de Anima cap. r . in materiam,
306쪽
uriam,& Armam,& totum compositu ac existetitia non est materia clim non sit pura potoma, neque form3; cum non sit sax=ς ' . .
sentialis rei,neque totum compositum; cum siauti. anon sit id quod ese, ergo non erit subsantia prima. Huic obiectioni rc ondemus ex Ca- copreolis preolo.m primo dista'. q. I. in sqlM. 3 .aduer sus primam assertionem,diuisionem entis in substantia,& accidentia esse diuisionem en iis, ut significat essentiam, & non ut signisi' eat existi titiam,vt author est D. Tho. quod Thona lib. a.'. 2. art. i. Vnde ita debet intelligi diu isto. Omnis essentia vel e substantia , yel accidentiu; at uod existςntia non est cus quod significat essentiam, & ita non continebitur sub hac diuisione: quare neque erit substantia,neque accidens,sed reuoςabitur ad catelloriam substantiae,& accidentium. Vel rc- 2. Sol. 1pondere; o Tu mus diuisionem entis in substantiam,&'accidentia , intelligetula esse deente quod est: ita ut sensus lilius sit. Omne quod est,aut cst substantia,aut accidens, cxistcntia vero non est id quod est, sed est id ratione cuius at quid est - ,
Secunda ob1ectio. Accides cst illud quod Obiea. potest adesse & ab esse,subiecto absque illiu , Porphy-
interitu ut docuit Porphyrius in cap. te accidente,sed existetia potest adesse,& ab esse essentiae,quae est illius subiectu absque eius interitu cum remanente essenti aetcrna, .s tr et
307쪽
in variabili,interdu m illa existat,& interda non existat, ergo existentia est verum accIdens. Respon. in diffinitione accidentis no
mine subiecti intelligendum escte illud quod
actu existit propria,& eiusdem generis existentia,cum accidentia omnia supponat subicctum constitutum,& existens, attamen eΓsen ita non est illud quod existit, sed suppositu est quod existit, unde quamuis Vocari pinsit essentia subiectu existetiae,quia recipitur in ea,eo modo quo actus recipitur in propria potestate,non tamen est subiectum quod diffinitur iii diffinitione accidentis. ' Tertia obiectio. Quidquid aduenit rei ab extrinseco,& non est de illius essentia, est accidens;sed existentia aduenit cuilibet rei ab extrinseco,scilicet vel a Deo,vel a generati te, & non est de essentia ergo erit accidens. Respon. propositionem esse voram de accidete ut significat illud quod non est de esicntIaret, ede tamen salsam de accidente iri herente, vel de acc1 dente quod est diuisum contra substantia. Quarta. 1llud quod fluit a principijs essetialibus est v crioni accidEs,vel proprium,Vel commune, nam si fluat a principiis iudiui duantibus est accidens commune: si a principiis specificis est accidens proprium; sed existeta a fluit a principiis essentialibus,ergo Veserit acc.dens proprium,Vel commune, ita
308쪽
tio νς eun M. a tuersi erit accides. Rcsp. 1 rimi, salsalia cne solutio. 0 propositione;quia ipsa essentia fluit i principiis essentialibus,cum coalescat ex cis, cu tamc ii neque sit accidens proprium ,neque commune. Resp. deindc illud quod fluit a prin' soluti. Meipiis essentialibus, est e,vel accides propriu,
vel commune,si fuerit alterius generis,& categoriae , at si fuerit eiusdem seneris, nulla ratione poterit esse accidens,&ita cum existentia sit eiusdem generis, & categoriae c degentia; cum sit illius terminus intrinsecus, non poterit essc accidens. Quinta. auod aduenit enti composito obiect. s. ex materia,& forma,est veru accidcias; quia aduenit substantise coiistitutae; sed existen . tia est huiusmodi; aduenit enim supposito prius constituto ex materia, & sorma; ergo erit verum accidens. Rc0.propositione cise soluti veram ut illud quod est compositum ex ma. teria, & forma,fuerit ens completum, & in actu; sin minus dicimus illam csse falsam, etisne existcntia nulla substantia indiuidua estens completum, & in actu, clim sit ipsa e&i sientia absolutio, & actus rerum omnium,
quare existema nulla ratione crit accidens.
309쪽
De Ente,er eis proprietatibia Νtequam ulterius progrediamur , erunt tres GDitationes
de eadc m existentia. brevitex explicadae. Prima est,fluat ne erustentia a forma HSecunda, quibus propriὶ conueniat existentia. Et tox. tia,nuni sit illa ultimustactus necne' Nu existe Primam quaestionem quidam ita di l- et a fluat a uunt , ut duplicem dicant esse Myistentiam, sol ma Dpi unam simpjiciter,& absolute,per quat' Vnu quodque existit a parte rei; & alteram vi aliquo certo,& determ1nato genere, Vel natura,vtest existentia hominis,uςlequi;primam vocant existentiam imperfectam,alteram ve
ro perfectam. Alij eandem distinctione sub his verbis proponunt. Existetia quaedam est
formalis, quae scilicet fluit ab aliqua forma, ct alia entitativa, quq rationem entis consequitur. Dicunt igitur existentiam impor&ctam,velentitatiuam,non esse a formλ; quia materia prima habet suapte natura huiuGmodi existentiam, & non a forma; attexam ero form alem, vel perfectam, ossea forma; yt existentiam hominis, esse a forma hominis, & e istentiam Leonis , a sorma Leonis .Hanc sententia amplexus est inegorius Rr inen .in a. dist. I. q. r. artic. I .& Benedictus Percrius s. lib. 1Lae Philo. cap. ct omnes illi qui constituunt materiampri
mam lio, eae puram potenιrum,sed cx se ha
310쪽
Liber secundus. 2V3bere aliquem actum cntas.' Alij vero eruditissimi Philosophi, ut Ca x CC ppreo. in t . dist.8.q. r.ad .& i 7. contra primam assertionem, & M. Banes in I. p. q. s. art.4,dubitatioue 4. arbitrantur existentiam
neque in genere caussae. formalis,neque in ge 'nere caume efficientis,fluere a forma, sed in solo genere caussae disponentis; quia ipsa solum constituit subiectum capax, & accommodatum,' scilicet sit in potentia,ad reci- piendam existentiam a Deo,a quo solum ta- quam a proprio principio derivatur: quemadmodum diaphaneitas, vel perspicui as in
aere,est aqua fluit lumen in eo; non in ge nere caussae formalis, aut efficientis, sed in genere caussae disponentis; eostpraeparat aerem ut fiat capax ad recipiendam lucem a sole, a quo tanquam a proprio principio potest derivari.
Plerique tamen Philosophi constituunt: ri .existentiam fluere a forina in genere caussae formalis, quemadmodum esse cadidum,fluita candore, & esse calidum, a calore: constituunt enim duplicem esse tum formale formae, unum primum , & alterum secundum: primus est esse essentiar: secundus vero, esse existentiae. Primumque illum docent nulla ratione posse a forma separari; secundu Vc- . t vero optime posse, ut m humanitate Chrissi Domini, esse essentiae humani non sep ,