장음표시 사용
491쪽
ada . diuisionem eatis in unum, & multitudinem,esse in unum simpliciter, & in multa secundum quid ,quia multitudo non continetur sub re divisa ,scilicet sub ente,nisi ea ratione qua continetur sub uno, & participat unius naturam,na quae sunt multa partibus, sunt unum toto,&quae sunt multa accidetibus,sunt unum subiecto, & quae sunt multa numero,sunt Vnu syecie, & quae sunt multa specie,sunt xnu genere,&quq sunt multa genereiunt unum analogia, ut praeclare testatum nobis reliquit D. Dionysius s. cap. denominibus diuinis, quare optime poterit in diuisione entis in unum , & multitudinem, alterum membrum,scilicet Unum, conuerticum cnte simplietiter, & absolute: nam lex illa in qua perscribunt Dialectici non posse in optima diuisione unum membrum conuerti simpliciter,eum re diuisa,intelligi debet in diuisione, in qua res diuisa diuiditur in utrumque membrum simpliciter, &
o. riuua ratione unum distinguatur ab ente.
Vicenna vi referunt Auer-roes,& D. Tho. 4.lib. Meta. cap.r. an ea est opinione ut existini etens,& unum ,reipsa esse
distincta, censet enim unitate
492쪽
esse quantitatem,& accidens additum natu Tae entis, eo modo quo alis quantitates addutur, illius naturae. Vnde quamuis inquit reca Procetur ens, & unum,& de omnibus efferatur,reipsa tamen differunt, quemadmodum quavis subicctum,&illius proprietat es inter se conuertantur,ut homo,& capacitas disciplinae, re ipsa tamen distinguuntur. Hanc tamen opinionem acriter reprehendit Auer-roes,& merito quide. Primo in eo quod asserit unam reipsa distingui ab ente. Deinde ex eo quod constituit unitatem transcendente, contentam esse in categoria quantitatis. Verum quia de posteriori in cap. sequentibus disputabimus, 1n hoc cap. priorem partem ςquum est ut labefactemus, veramq ; Arist. dc aliorum Peripateticorum opinionem explicemus. Sit igitur prima assertio. Ens,& vnu sunt
Vna,& eadem res,eandemque essentiam significat.Hanc assertionem profitetur Arist. . Metaphy.cap.2. D. Tho m. in commentarijs illius loci. i.p.q. t r. art. . I. lib.sent.dist.24. q. r .art. in alijs plerisque locis, Anerro es4. Metap. cap. 2. D. Alberius Munus tract. I. q. lib.Metaph.cap. I .&. .p. Theologiae, tract.s.q. 24. Alexader Alensis. I.p. q. I 3. me-bro .ε. dc reliqui Theologi. i.lib. sent.dist.24.& Metaphy. 4 Metaphy.quaeliis tribus arg. confir. Primu est petitu ex Arist. ae sunt' Ce eadem
r. Affertio. Aegidius 4 φ Duranus, Argentina, Capreo. q. I. exbi taph.
493쪽
ἱgitur Iterum,num illa sit ens, vel nihil,cum
non sit nihil erit ens,& cum omne ens sit unum,illa quoque natura erit una, iam ergo vel deueniendam erit ad naturam entis,quq sit eadem cum natura unius,Vel progrediendum erit in infinitum. Secunda assertio. Vnum ratione differt 1: Affertio.
ab ente. Consit his arg. Primum Vnum,& ens habent se eo modo quo se habent princi- Pium, &causa, ut auctor est Arist. 4. Meta. Aristot. cap. 2.sed principium,& caussa quamuis subiecto sint idem, ratione tamen differunt , ut est idem auctor. s. Metaph. cap. l. ergo ens&vnum ratione distinguentur. Secundum. i. Argum. i Ratio unius est esse 1ndiuisum,ratio vero entis est habere esse: sed hae sunt rationes diuersae, ergo ratio Vnius diuersa erit a ratione en tis. Praeterea si non distinguerentur ratione, 3 Axgumst. sed potius essent unius, & eiusdem rationis, quando ita dicimus,unum est ens, commite-acmus apertam nugationem , quia bis idem,& sub eadem ratione repeteremus, quod tamen est omnino falsum. Revoca ad memoria ea que insuperiori lib.docuimus de dinstinctione entis a suis proprietatibus.
CV Linquo 3.argumenta diff soluuntur.
494쪽
tremum ago aduersus tertium arg.peccat enim illud fallacia figurae dictionis,mutando quo,in quod quia illa dispositiosuperaddita
qua media ens est unum, non est id quod est unum,sed est id quo ens dicitur Vnu,quando ergo ita argumentamur. Si illa dispositio superaddita enti, reipsa diffret ab eme , ergo et erit ens, vel nihil,non erit hoc secudum, ergo erit illud primu; sed omne ens est unu, crgo illa erit una,& ita progrediemur in infinitum, fallaciter colligimus; quia quamuis
si t ens,non tamen erit una,sed exit illud quo med1o ens dicetur unum. Quemadmodum si ita argum claremur, si nix est candida percandorem suae naturae superadditum, ergo vel ille candor erit cadidus, vel non erit,hoc secundum dici non potest, ergo candor erit
Candidus, vetergo per qualitatem superadditam,vel per suam naturam;si per qualitatem sirperadditam , ergo idem quod prius, vel illa erit candida, vel non, quare progrediemur in infinitum , quod si non fuerit per qualitatem superadditam, ergo iam erit aliquid candidum per suam natura m. si inqua
ita argumentaremur, fallaciter colliger mus, mutates quo ,in quod,na cador non est
candidus, sed est id quo aliquid est candidu,
M ita quando rogamus vel candor erit candidus, ves non, sistere ibi debemus, quia 'bi est quod, quo,sistendum est in quo. His Ce a tamen
495쪽
Caieta. xl. Banes. Bartholo. Torres.
tamen obiectionibus hac ratione: satisfacimus. Ad primam resp. propositionem tradit am in argu mento , intelligendam esse de his qui sunt eadem uni tertio ,secundium re,& secundum rationem,ut sunt vestis, & indumentum,authore D. Tho. . p.q. 28. artis
3. adi .in his si quidem veru est ea quae sunt eadem uni tertio, esse quoque eadem inter se; at actio, & passio non sunt eadem secun-dtim rem,& rationem, cum motu, cum alia ratio sit actioins,vel passionis,& alia motus, de ita non erat eadem inter se. Praeterea dicimus ea quae sunt eade uni tertio esse quoque cadem inter se, eo modo quo sunt eadein tertio, ita chim actio,& passio sint eadecum motu secundum rem, differant tamen ratione ab eo , erat quoque eade inter se secundum rem, di Terent tamen ratione. Ad alteram confirmationem eode modo resp. Animal,&particeps rationis diTerre ratione ab homine, quia quamuis haec duo includantur in conceptu ultimo, & quidditatiuo hominis; tamen quia homo non includitur in conceptu quidditatiuo illorum,different ratione ab eo,& ob hanc cauTam non erunt eadem inter se animal,& particeps. rationis. Lege alias explicationes huius axiormatis apud Theolobos, I. p. q. 28. art. I. ut apud Caieta. M. Banes, Bartholomeum Tor
496쪽
q. 22. Adsecundunt resp. 1ntelligendam esse Ad Myropositionem de his quae generantur ex
quo, ita ut untini non prius 'quam alterum generetur,ut sunt homo,&Thomas,at si n5 eX aequo generantur , quanauis generentur eadem generatione,non erunt unum, &ide, ita cum subiectum , & proprietates non ex aequo generentur,na primo, & per se generatur subiectu,proprietas Vero posterius, Ec quasi per accidens, ob hanc caussam qua uis oriantur eadem generatione, dc intereat eadem corruptione, non erunt unum dcide. Ex hac tam e solutione Timara in suis theo Timara. rematibus in eo loco quem in cap. 3. huius lib.proposuimus eolligit arg. ad confirmadum unum non esse proprietate entis. Quia illa quae non ex aequo generantur, non sunt unum,& idem,quamuis eadem generatione generetur; sed subiectu,& proprietates non ex aequo generantur ut docuimus, ergo subiectum, & proprietates non erunt Unum,&idem,S: ita si unu esset proprietas entis,non esset idem cum ente,quod & rei veritati re - . - , Pugnat,' Arist. q.Metaph. cap. 2.Huic ta-' men argumento iam satisfecimus in eodem Cap. 3 Consule quae in eo loco docuimus. Possumus etiam cidem arg.praecipuo fatis- solutio
facere, si dicamus subiectum, & proprieta- Argum ς non generari eadem generatione, etsi generentur simul;nam quamuis sit eade actio
497쪽
qua generatur subiectum, & qua generatur
proprietates, in illa tamen sunt auae rationes,scilicet generationis simpliciter, & secti dum quid ,inter se multum diuersae, animaduertendar, etenim ut illa actio terminatur ad subiectum,dicitur generatio simpliciter, Ut autem terminatur ad proprietates nuncupatur secudum quid,quare Vere,& propriὸ, vel formaliter t dicunt loquendo, subiectum, & proprietates non generantur eadegeneratione.
Ad tertiamquet proponitur ab Antonio Andrea 4. Metaph.q. 3 ab alijs Scotistis,
Ut Respφn. annotandum est , argumentationem aliquam posse esse vitiosam simpliciter δ: absolute, quae tamen ratione materiar est accurata,quemadmodum argumentatio CX duabus alentibus in secunda figura est Vitiosa ratione formae, quaeiamen est aliquando accurata ratione materiae, quando scilicet sumuntur in argumentatione termini pares, & aequales, & ita Aristtoteles I. Phys.cap. s. utitur argumetatione ex duabus alentibus in secunda figura ,probaturus squidem prima principia esse contraria,ita argumentatur. Prima principia sunt quae nosiunt ex alijs neque ex se inuicem, sed omnia ex illis oriuntur ; sed prima contraria, sunt quae non fiunt ex alijs .neque ex se inuic sed omnia ex eis priuntur,ergo prima contraria
498쪽
Liber Tertivi. et Ai3 erunt prima principia,& p er conuersionem simplicem prima principia exunt contraria. Igitur quamuis absolute loquedo formae n.
sunt id quod sunt, sed quibus medijs alia sui,
neque possint seipsas ulla ratione denominare,quemadmodum candor no est idquod est candidum,neque denominat seipsum candidum; at in formis transcendentibus, in quibus abstracta praedicantur de concretis,& eoncreta de abstractis; dicimus enim ,- num esse unitatem, & Vnitatem esse unam, bonum esse bonitatem,& bonitatem esse bonam,& bonitatem esse unam, & bonum esse unitatem,& sic in alijs,ratione materiar. i 'in huiusmodi naturis, efficaciter colligimus,si quippiam est unum per unitatem superadditam aliam unitatem cum sit ens,esse quoque Unam neque est sistedum in quo ut sistimus, in candore, quia unitas est una, & unum est Unitas,at candor non est id quod estcandidu, neque id quod est candidum potest esse candor;& ita argumentum propositum efficax erit ratione materiae,quamuis ratione formet non semper coucludat; neque ullo vitio fallaci et laborat ut illi perperam,& parum memores praeceptorum Dialecticae arbitratur: vnde merito Augustinus Nimphus Suessanus in comentari js in lib.destructio destructionuAverroi , disputatione. 3. inquit hos Philosophys ex imperitia artis disicrendi, quae
499쪽
Lege Cale. perscribiti non nullas argumentationes esse I. P, q- Πρ optimas ratione materiet quae non sunt opti art. I. e p ratione formae,.hanc argumentationem
tutionem reprehcndisse,cst siquidem illa proposita a vii. argumε. Tis eruditis imis , Ut a. D. Thom. Averroe. D.Tho. D. Alberto Magno, Aegidio Romano, An gentina,& ab ali)s,quiui illa nullam fallacia inspeXcrunt, cum essent alioquin eo intellectus acumjiasa natura ornati,Vx in proponeridis,tum Philosqphicis,tum Theologicis rationibus, oculis propemodum linceis ute
Cap. V I. uua ratione disinguatur Puum traiiscendens ab uno quod si principium inumeri.
N superioribus cap. exposuimus Auiconnam in ea esse opini'ne vi existimet, Vnu transcendens nulla ratione distin
numeri, arbatratur enim ille unum transcend ens esse accidens quoddam , ad quantitatis genus spectans,ab ente reipsa distinctu, quare cum hoc sit unum quod cst principium numeri, nulla ratione differet unum transcendens,/b coΤno,quod est principium niam cri.
500쪽
C teru ut veram sententiam explicemus sit i. Affertio. I .assertio. Vnu quod est transcendes,non est illud quod est principium numeri categoriae quantitatas .Hanc astartionem aduersus Auicen. his arg co r. Primu . inaestitit in una categoria non posint in alia categoria secudiim essentiam contineri,alioquin enim categoriae essent inter se confusae, & permixtae; sed unitas transcendens continetur in omnibus categorijs,quemadmodu & ens cuius est proprietas, ergo unitas categoriar quatitatis non crit illa quae est trascendens, cum sit illa infra limites solius categoriς quantitatis,sc-cundum estcntiam comprchesa. Secundum. Proprietates simplices entis conuere turcu ente, sed unitas quantitatis, non conuertitur cum ente ,ergo Vnitas quatitatis non erit unitas transcendens. Propos.cst perspicua . Confirmatur asiumptio. lla quae continentur in certa, & determinata categoria , non conuertuntur cum ente, sed unitas quantitatis continetur in certa,& determinata cate-gOraa , ergo non conuertetur illa cum ente.
Ad extremum , Quod competit rcbus se-iccundum essentiam,non potcs a quantitate 3 Sy ' cum sit accidens prouenire; sed indiuisioentis in qua est constituta tota ratio Vnius transcendentis , competit rebus secundum essentiam; quia qu libet res secundum essentia est indivisa, ergo haec indiuisio non proueniet