Metaphysica disputatio, de ente, et eius proprietatibus, quae communi nomine inscribitur de transcendentibus, in quinque libros distributa. Auctore R.P.F. Didaco Masio, ..

발행: 1587년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 철학

531쪽

forisaleae ad quatum deinde ion eris, luci eognito uno contrariS; in1cb se snosci debct , sequitur ierito ibeo diuisio eli iis a non ente; etenim comito e te,&'Ebh --te, statim cognoscitur diuiso vhnis ab alid raro,mox apprehεditur,itu,'huod nihil 'ali&s est quam priuatio huius diuihohis, ῆnti, a iis este apprehendimus enim ira esse hoό ens 4dem sibi ipsi,ut noti sit heque in s neque ale diuisuin . eo modo quo est etiς diuisuntu noti ente, & tandem sequitur cognitio mus. titudinis, quae ex unitatibus eonnatur . nas; in multitudine sunt multaehtia. brii nanumqu odque est is te v num Ix indiuisum l. Asieitio. ' Ηi animaduersis sit i. assertiό. Vnu ἡ65 quae est D. opponitur multitudini fati e illius postia Tho. in suui quod significat. Confit.Multitu Ib ratio Pςrioribu ne positivi, componitur cvisitatibum quili multitudo est plurium intratum c. mpos

tio; ted unum contrarrum' nonruomponitur

metur multitudini. V U s

532쪽

et1tudini ratione diuisionis quam in se inclu- ait. Haec assertio est perspicua, quia diuita' opponitur indiuisioni , sed unum significitandiuisionem, ergo opponitur multiiugini ea ratione qua signiscat diuisionem . Exsae Consecta issertione colligere poterimus unum majs Vnum inaopponi diuisioni, quam multitudini. Naes gi opponitur multitudini propter diuisiqnem, ut propter quod unumquodque lese. Uluae multiiudim is debet esse tale ' clia ,' ' Tertia asserito. Ophositio quae intercedit; inter unum,& multitudinem,non est secun- dum re,sed secundiim rationem. Hae ass. - tionem profitentur P. Tho.quodlibcio.. i. art. r.ad 3 apreo.in i .dist. 4 q-y- sier . Cur eda. 'sόnci.ineo de r. &dist.qzi, conclu .a. ar' o. soacinas. Ite taph.q. . Vt tamen illam facillucistellia' gamus annotandum est in omni mulillud

ne reperiri aliquid pusilidum, & ali uid Myluatiuum; cum enirn sit m ultitudo cbmpos- tio multorum cnti a , quoru Vnuni noti est. - α alterum,uatione entiliatum erit ali uid postiuum,ratione vero eius quod est unuda ridnesse alterum, erit quippiam priuatiuum, Megativum. citis igitur unum ita opponatur '' multitudini ut sit illius priu alio ,illius ratio' 'erit priuat1o positiu1,& priuatiui:ex quo ita connecto argumentu. Privatio priuarions , Cons h est priuatio rationis , sed priuatio unius est

est priuatio priuat ali , exit priuatio

533쪽

44s De ynicer eius propylitissas. rationis. Assump. ex his kuae diximus constat apertissime. itfir. propo . Habitu b inter duo entia rationis, est relatio rationis; sed habitudς quae intercedit intci dua, pri-l ,iatiqnes,est habitu do inter duo entia rati0nis , erco habitudo quae int eniet int et

dualpriu tiones,ecie e' rationis,& ita prii l. voti priuationis,erit priuatio rationis. rvtvltim dubitationi satisfaciamus Vnum secundum naturam, est. Myltitudine, Ut multitudo e 1. Confici .. auum. ina bus arg. Primum. illa sunt prior natu a,a quibus non valet subsistendi cons qtia, sed ab γno admuit tudine non valet sustist elidi consequeliti mon enim valet,ν an, est,erse multitudψ est; quia p'test esse unum

multit dine,ut ii omnibus alijs rebus peremptis in mundo , Vn tantum superesset, ςlina tamen valeat Hulit udo est,ergo unum est,ergo unu erit prilis natura multitudin secundit . Qibaelibet pars est prior n tura suo toto uel sed unum cst pars mHltitudinis,cu. cX Vno componatur multitudo, ergo erit num prius natura multituditi Assertio, Secunda Assertio Multitudo ratione

uisionis quam includit, est prior, secundi in rationem diffinitionem ynitate. Copse. sabit us prior est ratione, diffinitione pu- .

uatione,rati'ne,quia ratio priuationis ex

534쪽

quia priuatio per habitu diffinitur,vt c citas diffinitur per visuna, & tenebrae perlimien; sed diuisio est habitus, unitas cst psiuatio iulius,ergo diuisio,& ratione,& d tinnitio ne,erit prior unitate,dc ita imultitudo sub ratione diuisionis erit prior unitate Tertia Assertio. Iuxta cognitionein no - 3.Assertim stram,vel quoad nos, multitudo sub ritione inultitudinis est prior unitate. Confir.iniri . suis ex Arist.qui illani profitetur i octib. Metaph.cap. 1 Deinde,coibi ostiora sunt prio. ' Αρ uui ra simplicioribus, iuxta nostrum imodum intelligendi, iuxta querit progredintur a composirioribus,& tendimus ad sit iplicior sed inultitudo est copo lii io r, unitas vero simplicior, ergo quo ad nos, naulait ido prior erit . unitate. Praeterea torii confusa cognitio , i.& quo ad nos, notius est imis partibu , ut au- ictor est Arist. i. Physi. cap. .sed multitudo est quoddam totum,cuius partes sunt unitates, ergo multitudo notior erit nobis ipsi

θ nes Scoti adue sus ea quae do caiintras de ratione

535쪽

acon.

Co.tamen &illius alumni,vac xijs utuntur argumentis ut confirment suana opinionem cet rationem ultima unius noncsse aliquam negationem, vel

prauationem, sed esse quippiam,positiuum:

quae erunt a nobis hoc loco dis lueda. i .el Vnum secundum formam,ut ratione separitur ab ente, est idem cum ente, quia si differ' i ret,esset non ens,& nihil,ergo ratio formalis unius non erit priuatiua,vel negativa. Con- fr.conseq. Qinariegatio,vel priuatio no possesulio. sunt esse idem cum ente. Respo.duobus modis posse aliqsa esse eadem,primo negatiuὰ, quando scilicet virum illorum non significat naturam aliquam,vetrationem ab alio diuer sed significat eandem, diuersa tame ra tione , & modo. Secundo possitiue , quando utrumque significat naturam aliquam do entitatem ppsitivam,non tamen diuersam, sed candem cum altero, ut sunt animal, & particeps rationis in homine,quia virumque signiucat naturam aliquam positivam, non tamen diuersam,sed candem cum natura alterius, nam natura animalis eadem est cum natura tionis participis, dc natura lationis participis, quoque eadem cum natura ani

malis, Quae igitur sunt eadem p. stiue, hon

possunt esse negativa, vel priuatiua, at quae

ni eadem negatiue i optimὰ ςsse pote unc

536쪽

hegatiua,ais priuatiua . Vnum autem,&ens non sunt eadem possitiuet,quia unum nullam enti vitem positivam addit distinctam ab ente, sed sunt eadem negative; quare quamuis snt eadem,non recte colligetur unum significare naturam positivam. secundum. Vnum secundiim suam sor- i. argum Lanam,& essentiam,ea nimirum ratione, qua' ratione separatur ab ente, vel praescinditux

ab eo,non est nihil, quia hac ratione effferturde ente tamquam ipsius proprietas in secundo modo dicendi per se, ergo hac otione v- num erit natura aliqua positiva, nam quid quid est extra nihil ignificat naturam aliquat positivam. Resp. Inprimis negando conseia solutio iiquentiam quia omnes priuationes ,& negationes entium rei,sunt cxtra nihil, quae tame non significant naturam aliquam positivam, i Vt sunt caecitas,non homo,non lapis,& aliae.. Hui autem esse extra nihil ex eo possumus siladere,quod obiectum primae Philosopbiti sit extra iiihil quod ambit negationes, & pri Dationes,luditio Arist. . Metap.cap. a. a uis igitur unu formaliter sit extra nihil, hinet tume non sequitur illud es senatura positua

Resp. deinde.cu Capreo. in. i .dist.2q-PP. Oad.et .arg.cotra 3.assertio .duobus modi poscuFlebi se unum ratione separari,vel pr scindi ab entegrimo ita nulla rationem entis includat .

secundo it ut includat illam, ddat tamen

537쪽

De ente V e propriet tibu . proprian ratiotiri in per modum custasi amcontradi ionis,vei limitatrobi . ii primo m0 do sumatur , vnuni non cst proprietas neque praedicatur de c' in secundo mo ab dic edi per Le; quia est puru nihil, etenim quo nihil entis includit, cst puri m nihil; si v cr oc , . altero modo Vsurpetur, si illius proprietas: verum ratione non significat solam ne gationem,scd iraturam etiam pos tinam, heque enim unum ita significat ncgatione , ut

non sisti ficeta 1 quid positiuunt, d sigilificat positiuum cum nega ione , poli tuum in

re cto,&tanquani prςcipuum eius significa tum,negationem vero tanquam modum, Ideterminatione illius , minusque praecipue, ut in supersoribus cum eodem Capreo do-Obi .ct. cuimus. Dicet tamen aliquis iam ergo inc dimus in opinionem Scoci, & aliorum a D6bis insuperioribus con su tatam, naturam etisolutio. licet unius esse positivam. Resp.nosnqn .inciuere in illius opinionem; quia ille profice turrationcm unius nullam priuationern in-- cludere,sed totam illius ratione esse pqstiuam. At nos constituimus rationem olus

ex di, obus conflari,pq sitiuo nimirum, &'ativo; positivo tanquam praecipuo si tarc xo,priuatiuo vero , tanquam minu prae Cipti'. 3. Argum. Tertium arg-Vnum secundum formam, ut rationc separatur abente ob tinet ration ε

538쪽

primae mensurae,ut constat ex Arist. t o. Metaphy.cap. a.&est principium numeri ,ergo unum serinaliter erit aliquid post tuo; quia haec non nisi positivis po sunt conuenire. Resp. admittentes unum eis aliquid positiuum secundiim esszntiam : neque enim hoc nos diffitemur,vi saepe docuimus; sed praeter hanc rationem politiuam dicimus significare quoque rationem aliqua priuatiua, tanquam limitationem,& contractione po- si tua . Vndera idne uviusque conueniet v-nitati ε Te mensuram, , vatione positivi, δ: ratione priuatiui:ctim enim in mensura duo

reperiantur, esse notiorem re mensiirata

& esse aliquid ita individuum,& minimum, Vt ab ea neque possit aliquid separari,neque sibi possit aliquid addi, ita enim erit in fallibilis,efficiet e nos certos dc re mensur ta, absque vita Jeeeptione: ratione positivi uni tali ompetit prima ratio mensiurar, t scilicet sit ipsa notior re mensurata . Secundum versi tu conueniet ratione priuatiui, hac nim ratione unitas est quid minimum,&in diuiduit. Resp. etiam possumus cum Caiet. I. p.q- art. i. negando consequen. Qui nietiri commune est positivis, & priuatiuis; non solum enim minimum inpositi iis alia metitur,sed etiam in priuatiuis ; nam aegritudo, in viti im,priuation qu dam sunt valetuditus, dc virtutis,ctim tamen aegritudo

, Ff 3 minima

Aristot. solutio.

solutio v. Caiet.

539쪽

r minima,eaeteras metiatur; & minimum vi lium, alia quoque vitia mensurat, quemadmodum minimum, aut individuum peccatum gulae, metitur alia eiusdem naturae poc cata. uare quamuis unum denotet rationem aliquam priuatium, Potexit esse men'. 'sura multitudinis, . Argum. Quartum. Vnum secundiim suam essentiam significat persectio,iem ; sed nulla Ilib.

uatio, et ne alio significat persectionem,crgo unum secimillim essentiam non sig ificabit priuationem. A ssu mi'. est perspictra,con firmatur propositio. Vnum secundum essen tiam reperitur in Deo, ergo simificabit per sectione; quia imp rfectio in Deo nullo mo solutio 3 do potest reperiri. Resp. Caiet. falsam esse propositionem; quia unum secundum suam essentiam neque de otat perse ionem,nH; irnpersectionem,se abstrahit a persectione, dc imperfectione. Qia emadmodum relatio ex se,&suapte natura,sistrabita persectio- imper itione; quare in quibusdam si'gnificabit persectionem,ut in Deo;quia res . negata in e0,quae est multitudo naturarum sagnificat impersectiqhem,in alijs ver o, ut in his quae oriuntur denotabit imperfectioile; quia multitudo quam priuat exprimit per sectionem, in his enim inserioribus iuncti poris censetur natura perlicia,quando eari

multi, indiuiduis illius tib

540쪽

Praeterea rogumus eide arg. hae altera ra-tione satistacere , si dicamus duplicem esse negationem nam rei perfectae,& altera rei impersectae, incorruptibile , & immortale, quae de superioribus corporibus enutiatur, sunt negationes rei imperfectae; quia negat xatione corruptibilis, & mortalis, quae si int attones imperfectae. Insipiens aut e & initiau,sunt negationes rei periactae,quia sapientia,& iustitia,quas negant,indicant maxima perfectione. Alsum .igitur falsa est simplici-rer, & absolute, sed ea negatio, vel priuatio diei debet imperfecta, quae negat naturam aliquam persectam ;vnitas autem non negat natura perfecta, sed imperfecta, est enim negatio diuisionis, & multitudinis, quae iuxta proprias rationes denotant impcrfecti Letenim rccedere ab vim imperfectio est. Unde & primum priucipium est unum, & quo aliqua magis accedat ad illud,cum sinxpec-fectiora agis yetinent unitatem;vx sunt naturae angelicae,in quibus tantum est vitieum individuum in qualibet specie; dc spio magis recedunt ab eo, eψ magis recedunt a persectione, & ncidunt in imperfectionem ; quia magis recedunt ab unitate,ut sunt haec infe 'riora imperfecta,quq statim labatur ,in qui bus reperiuntur multa indiuidua intra eandem speciem.

SEARCH

MENU NAVIGATION