장음표시 사용
581쪽
notet veritas,numentitate, vel relatione. a. Opinio CAiet. Duran.
hae dissilitione includitur habitudo qti datii intrinseca ad intellectum,ergo veritas.transcendens, indicabit huismodi habitudinem. Praeterea, veru addit aliquam ratione. enti; sed n uillam aliam potest addere nisi hanc relationem ad intellectum , haec ergo rel*tio, erit quam addic vcrum attoni cntis. y unde colligere poterimus, verum ex duplici ratione constitixi, ex entitate scilicet,&nabitudine ad intellectum , quemadmodum unum ei duplici quoqueratione entitate v
delicet , & indiuitione, constitui docuimus in superioribb. Retenim quid verum prae
cipuE denotet , numentitate,vel potius habitudinem ad intellectum, est maxime controuersum apud Philosophos. Quida enim arbitrantur veritatem praecipuὸ , & secun- dona essentia , deuotare habitudinem ad intellectuna,minus tamen Drbipue, dc quasi in obliquo exprimere enti arcna. Sententiam hanc prosi ei lux Caici. s .p.q0 s. art.2. I -
E contra vero ali existimant, veritatem magis praecipue, secundum essentiam, & in recto,significare elatitate o,relationem vero ad intellectum,secundariὸ, & minus praecis
linutatione ,exprimere. Haec opinio placuit Capreolo in. a .distinctione. ι f.q. 3. concl. 3Soncinati in eos m. r .dc
582쪽
rem qiuam relati mem ad intellectum. Coti Er.his arn Hiinu. V itassecundum sua ' i. Argum. . . mam,& est litvum,deno at in messi s , queo admodum ianum opii a in persea ibi in repetuus,se elatio iiduni sitam essentiam , & vltimum actu, non significat aliquam peifectionem:quia qui bet perfectio cxprim ei eir,vin dam iubetere rin quoepe sicitur perfecti, enim est inscii ibiiij at relati suam essentiam; n D:primit sed Vt reseretis id torminia,crgηenotaburelation ad intellinunx Dci ' s. himiis de eadem est secundum analogiam xei in Deo δε nobis,quemadia ὀd mest entitas; sedive itii, in Dcq non sinita praecipua ratame,ali iram habitudine sca eii ita tem a situram,ogo neque in biebus significabit lationem tanquam prcipuum significatim. Pr po.estpersi ii ita: obfir asi mi . Siveritas in Deo signi aes ex praecipuo signiscato relatibncina aut1lli
esset res,aut rati nis , ii ut a esse pote' '
Inprimis non rei, os esset re iani essent
583쪽
ῖ in Moloco docet, Mi incareilliu etibabitudinem quandi Ad extrem ubi pros et atri demo risi abiles se , tuorum nutricto
solutam . Vnde quemamodum in f , se ruuimus num inre dita es,. Mnota entitatem , quin indivi a rofitendum erit,veritate msignificare entitatem , quam relati nVerit 3 in' intellectum. Attam en edm piaeter veritat fuὰ qu0q; veritas intellectus,haec an equoque de μ' non t-utum de veritata ei, Notat enti Veritate intellectus debetintest, , ut protat m, clare sentiunt Capres&.Θncin an superio
584쪽
rib, loris Etenim veritas intellectus,est qu' litas quaeaa meris , est nim vel species intellectilis, et verbum mentis, nam his duobiis ad quatur rebus cognitis)at haec duo,qua ruates quoam sunt metis,cum igitur qualitas non iis nificet ex primo eius, de praecia aruq sidificato relationem aliquam, neque veritas mentis illa significabit. Quare que-- admodum scientia quae est qualitas intelle..ctus,in re o, &ex praecipuo significato,de
sistat naturam absolutam, connotans tanto
in obliquo,& mili is praecipue,habitudinc quandam ad obiectuitu pari xxtione veritas melitis, inrecto significabit qualitatem ia-tellectus entitatem absoluta, scilic et aut speciem intellectilem, aut verbum mentis. in obliquo tamen,& minus praecipue,sigui fidabit relationem ad res veras . a parte rei subsistente Vnde veritas rei,erit entitas cultabitudine ad intellectu . praecipuὸ diuinu. veritas vero intellectus,erit entitas eum lia ibitudine ad res verri'. In quibus diffinitio nibus,cntitas ni t in re sto, relatio 'ero in obliquό.
585쪽
Erum quia non sat est verita . te in explicasse , nisi simul a Eumentis 'ur obfuerit da eruntis hoc nonnulla mu ine Maiauersu ' ε . Arjum. 'ς pDN 'AEns tantumdici unde ssunt,ycrum auten i Hiinno sit l, na intellest elis,noi .esse, ' enuntiat,n m cns,non Rcunda eius iunctione ergo 'eru non re Qiprocabitu neq;- f r. conse, inita, proprietates non deben
latius pater cauo proseio,& qu to subsolutis r. i M. Lesp. imprimis nos non l' veritate, qu*ndo illam secimus prcuitis , sed de sola 'eritato retranscendens; unde quamuis sita, ut est veritas enuntiationis, ei at non entia, sin plex x naen, quae in Vm tus i transcendens, de solo Ore potςst
mus, non entia non appinehendi ab intelle ctu, t non emi; sunx, dc sub ratione non en ris,sed sub rati e entis. Vnde quemadmo- dum obiectum appetitus non t Otum est , num,sed apparens bonum;ita quoque obie etiam intellectus,non tantum erit illud quod
586쪽
hi 'Tertim. mis 'ena admoduni ergo verum se dissure :dit ad ii ia entia , ua ac ratio entis se dii in det ad illi Neque hinc colligitur non ensesie ens,sed non ens appreliendi sub ratione
secundum. Si verum e Tet proprietas en--ΑQuin,' tis,ita ut diceretur de omni et ite,sequeretur
eandem rem posse simul esse veram , & sarusam ; hoc autem est absurdum , ergo verum non erit proprietas entis. iasci propo. Falsitas reperitur in rebus,ergo si Verum quoq; . . de eisdem diceretur, idem simul esset veru, A falsum. Resp.negando propos. Ad con-4oluti firmationem dicimus, in rebus nullam repe 'mi falsitatem, clim tales sint omnes, qualia sunt exemplaria diuina,ex quorum confor-' initate debet veritas postulari, In enuntia tione autem reperitur salsitas,qu, veritati compositae aduersatur. At veritas composita, non . est proprietas entis,sed altera siti plex,quae in rebus reperitur unde non colligitur idern simulesse verum, de salsuna. Tertiunt argum. verum reciproc xurς , 1 bii ente,&est idem cum eo; sed ens noli deno- t. tat intrinsecum ordinem ,& reutionem ad intellectum, ergo verum non denotabit in trinsecam relationem ad illum .Resp .neg solutio
do consequentia n; quia sufficit distinctio intionis ratiocinatae,interes eos, & verit,ad Eocvt aliquid enuntietur derno, quod non d
587쪽
citii de altero . emadmodum stitialis rationis inter Ens. & unum, ut dicamus aliquid didide no qtar dea ro naui de *ho secundum essetitiam enuntiaturi diuisio; '-rdeintellis propria in mum Quartum Veratis rei diffinitur adaequatio rei ad intellectum.Intel quatio hiellectus tac sero , dc magis praeci puerelatioιε, erE
sed veritati intelle, is enuntiatio ne lite tori velli, -& diuiso-
'g' b c saltim veritas magi se cundum essentiani densit i relationem, uarii. ita in imp. Proprie 4 DF alterius
588쪽
si alae ut haeroratio,sis cotes Mesquet ra est,ipti sedemte. si deinde non sedeat, e falsi. ad solarii ipsius mutati. ne a vi au ctor est Arist .m Categotia pergoo attonii erae conueritet proprie . . .
eas relatorum. astump.Adb s.f. icconfirm.'e d dicimus in i relatis simplis uaeuem , ut uno ni itat , 'rum quoque mutetur,per sola ali. ivs mu talion nari At labratione, era rei non se habet,nam quamuis eadem oratio secutidum materiam,mutetur de ve a, in salsam ad Glam alterius mutationem,eadem tam secundum formam,iaulla ratione potest tari,unde si s mutatur,&ipsa quoque debet formaliter mutari,& in oratio sq, erates sedet quae vera ςst,e sedent si deii denori sedeat, estialse, non per solam muta i rioneni res per mutationem quae iii ipsi . estae a non iciit ira , '
589쪽
s .& ὸ arbitratu, -- e rationis; cuuisl uteoli em us erunt altivi ipscis fundam et , quibu ille utitur ad han: qu stionearu explica da repetetida. igitur esse duo genera attribui tim tiniaturi, quaedana quae ipsis cor et
hi in t Iectus,visu't genus la specieis uni Lyel attributum. Alia ver, quae eis,
rationem intellectus, vi homihi conueniunt candor at r,& capacita diseiplinae. Ceset itaquereritatem esse reces: tribu a primigeneris,quae tantun enunciarii tur de rebus,beneficio intellectus . Veru hane rςm facilius explicet annotat iterum eritatis rationem hi ς esset mi um, d liqua res apprehens, per intelle
re-re,& iudicante,sit consermis & ad yix ta,sibi ipsi,ut existit aparte roi. verbi gratia Veritas huiu en in lati estiis', lis,sta est ;n eons initate quam obtinet Eo mo apprehensus pestiit illectu, a seipsum ςxisten in parte rei. Vnde colligit verita
590쪽
Liber martis constituta est in huismodi colarinitate,etiaedem rei ad se ipsarn , in intellectu, hapartu
rei existentem,& h c confornaitas,sit ens rationis,tum quia est eiusdem ad seipsum, in ter quae extrema,sola relatio rationis potest interuenire. Tum praeterea; quia habet esse , pbeneficio intellectus at quae habet esse illius Meraicbeneficio,entia rationis dicuntur. Hanc sen- Sol tu . tentiam amplexi fuerunt Herueusa 'diib- 3.q. I.&Soncinas. s. Metaph.q.rc. 'Horum tanaen praes antissim rum virorum . sentcntia si in uniuersum,& in communi,de Impugna ueritate intelligatur, coiistare nullo modo tur opinio
potest. Primo.Quia veritas est maxima per- Dux semo intellectus; atquod sola ens rationis de
notat,quam quaeso poterit intellectui persectionem conferret Deinde amota quavis in . tellectus cosideration caelum, elementa,de quae ex illis coctantur,sunt vera eritate rei, ct transcendenti,sunt enim entia,quamobrecrunt Vera,quibus enim aparte rei competit naturasubiecti,debet quoq; proprietatis ratio colienire at ens rationis tantum adaptatur rebus ope,& beneficio intellect', ut ij de auctores ingenue profitentur, veritas igitur in uniuersum,& in communi, ut omnem veritatem amplectitur,non erit ens rationis.