장음표시 사용
61쪽
l ante, Io de diuitionibus, & ex concilio Lovamen 'ei, lioc Ο- tractatio. de diffinitione, dc diuisione. PV Q A ni ditentendum ess ctiam, duobus mo-
- . 'i di, posse ere unam diuisionem altera prio-
Categoria rem,uno modo secundum dignitatem, & ai um tero secundum naturam, illa est prior sectin' ' dam dignitatem, cuius membra diuident sunt aliis longe nobiliora; illa vero est secunddm naturam,cuius membr diuidc tia immediatius,& prius continentur sub rediuisa,quam alia contineantur. His conritur.ACertio. tis sit prima assertio. Diuiso Entis in bis
rei,& rationis,cst omnium prima.Hanc alter tionem onines Philbsuphi profitentur,confirmarique potest in hunc modum. Illa diuisio constitui debet omnium prima quae traditur per membra magis distati ; sed Ens rei,cu rationis, magis distant quam quaelibet
alia Entia rei, per quae traduntur aliae diuisiones, ergo proposita diuisio erit omnium prima. Assumptio est satis perspicua , con-sr.propositio. Lex est optimae diuisionis, ut a tradatur per membra cotraria;sed quae magis distant sunt magis contraria,ergo diuisio tradita peἡ membra magis dis ancia,crit omobseruat. Dium prima modis posse unam diuisione esse altera priorent,vel secundum nobilitatem, veI secundum. naturam ,intelligi debet assertio de dia: rix visione priori s uniam naturam;quia haec
62쪽
- Liber primu ἰ duo membra prilis & immediatius quam quaelibet alia continentur sub Ente; non aucem de priori secundum nobilitatem; eo st
num ipsius membrum , scilicet Ens ratio-rtis,est omnium Entium infimum, dc ignobilius. Sit ne autem illa enumeratio vocis homonymae in sua fghificata,vt plerique con- stituunt,vel vera diuisio analogi iii analoga- - - xa, Vt ego cum alijs existimo,deinde inqvire- mus. Secunda a tertio, Diuisione generis in . . in . .
stocles nomine generis quamuis naturam' uniuersam intelligendo, siue synonymam, siue anal Iam ens rei debet primo diuidi iii decem Categorias , ita ut nihil neque prius
natura,neque immςdiatius, possit sub Ente contineri .Hanc assertionem expressis verbis profitetur Arist. 8. Metaphy ς p docens ,;nA, En , S: Viium, immediate efferri dedecei Categ xijs,& τ. Meta.cap. I, tradit, Ens p
mo diei de stibstanti , & deinde de accidentibus: ia ergo Ens erit primo diuisum in substantiam,is: accidentia. Praeterea in illa me-. a.
bra est Ens mimd diuisum,quihus primo co petit ratio significata nomine Entis, sed haee xatio,quae est esse, primo competit substantiar, δ: accidentibus; imd esse nulli rei potest
conuenire, quae non sit substantia, vel acci ' dens,ergo haec erit prima cuuisio.Tertia as- ' r. M. sertio, Diuisione generis in differentias άomine rςθtiarum tam veras differetias,
63쪽
o De Ente,cr eiu propriet M. quam modos Internos complectendo Enς rei est primo durisum in Ens per se, dc periaccidens; hae enim suntprimae differentiae, Vel modi intesiit, Ens primo,& immediatius
Mitridetntes. Vt tamen hanς assertionem Dei cliiis intellit amus, explicandum erit quid si-- gnificent dupe di exentiae .: Obseruanda D. i. '' a tur ex D Th0.3-Motai .cap. 7, 3 Dizimara. dac' DLPa,primo Sent die.8.q-I-& ex Zi imara,in tabula dictione Ens,dum Entis di- iusion proponit, hanc diuisionem non essee 'ndom cu ea, in qua βns est diuisum in si1b, stantiam: accidentia; ita yt nominς Entisi per se, tedigamus substantiam, nomine vero Entis pqr acciden , ipsa accidentia ; quia Ym subrinii , qua accidentia, cpntinentur. sin) snteper se,ut auctor est Arist. y.Metap. -J-. P per se, it telligimus differentiain, vel quendam modum internu=
--. I. v partibus, quae copetinentur intra l- lmites. eius e Categoriae: nomne Hr0 Bn lxxs per aςciom, intelliginius modum alium .haternum, Eo'trahentem Ens, ad ilia Entia, quae e ponuntur ex partibus in diuersis Caiςomprehensis. HM. itaque ratione. expostg a Textione, illam his duobus ar gumentis confirmamus Primum est, Illa diui-
Ddebot es omnium prim/, quae traditur,
64쪽
. ' Liber primus. r per disserentias communiores ; quia diuisio tradi debet per ea quae sitiit Commaniora; sed duae hae differentiae, per se, & per accidens,sunt omnibus aliis communiores; ergo
Ens erit primo diuisium in has duas differe qas. Confirmatur A ssumptio, illae diuisi n-xjae sunt communiores, sub quibus aliae continentur, sed sub his duabus di ferentius esse
per se,& per accidcias,omnes aliae continentur; ut sunt finitum, di infitillum,actus,& po testas,per se,& in alio; quae omnes continentur sub Ente per e; iam ergo hae differentiqerunt omnibus uniuersaliores. Alterum est, L. Arou omneEns proxime,&immediate,vel est simplex,uel coniunctum; praeterea si fuerit con
iunctum,vel partes componentes sunt eruta .E: Π
de,vel diuersae Categorique si fuerit simplex;
vel coniunctum,ita tamen, Vt partes componentes sint in eadem Categoria,erit Ens pecse:s vero fuerint illae diuersarum Catego- marum, erit Ens per accidens ; igitur omne Ens, proxim e, & immediate, Vel erit per se, vel per accidenS. Quarta 3 sectio. Diuisione subiecti in ac Assere. cidentia propria,diuiso Entis in unum, Verum,& bonum,est omnium prima.Hanc assertionem non est citu argumentis multis cofirmemus, cum sit illa ab omnibus Philoso- Phis Uno ore comprobata ; omnes siquidem Fxofitemur, has tres esse primas. Entis pro-
65쪽
M' De Ente,Creta proprietatis,M prietates. Diximus aut ira, divisione sulue olla accidentia propria ue eo 'uod zn non
phtest diuidi diuisione subiectitii accidenti'ςominum*, cum illi nulla piccidetia communia possint euenire Ex his omnibus quae hactenus exposita fuerunt colligimus hiprimi ,his omnes diuisionei propontas esse omnium primas,una-- quamque tamen in suo penere,& ordine,na
ς' quaed in est prior simpliciter, absolutὸ;. li diuisione senoris in species , alia diuisio ne generis in differentias;& t ndem alia diuision: subiecti in accidentia propria. Quod
subitatiu si quispiam perςontetur; quaenam ex bis tribus posterioris' diuisionib' sit altera prior, oluxi . respondendum erit , nudam ex illis esse altera priorem,Vel posteriorςm; quia comparatio quaelibet intercedere dςbet inter ea qua sunt eiusdem goneris; dc ita clim hae diuis - nes sint diuerserum generum, & rationum; alterius pnim rationis diuiso generis iii differentias; de alterius generis in species, dr- alterius sub1ecti in a ςcidςntia; ob hanc causia . sam hae diuisiones conferri inter se nulla rationc possunt secudum rationem prioris, &- t Colligimus secundo in nem eia , LQRhες superu caneum, dicturationem illam, quam quidani anxiὸ nimis pertractant, num sit Ens primo diuidendum in finitum,& in
66쪽
Liber primus, rstat enim has duas diuisiones cu una sit si hin accidentia propria; ut divitio in unu . & multitudinem; es altera generis in dii: e 'xentias,vel modos infernos, ut lcst d ditio ita finitum,& in infinitum, non pose inter se sv .. la ratione curiforti,secundisia, raetioncm prioris, Nosterioris. . '' Onexunt se iamen duae dubitationes dis- Obiect. soluendae aduersus superiora. Prima ess, i n. quavis diuisione membra dividentia sunt ex lxra rationem rei diuisae, sed nihil potest esse CXtra rationem Entis, ergo Ens nulla ratione poterit in membra diuidi. Respolidemus solqtio. x men huic dubitationi. veram esse proposi ionem in diuisione generis indifferentias; esse tamen falsam in diuisione analogi trascendetiijs in sua analogata ; ratio alite disparitatis haec est, o enus significa i dissini taquandam naturam,efficientem compositionem cum suis differentijs, ad constitvcndasn turas specificas, ob quam caussam est ex tra rationem suarum differentiariim diuidelium: t transcelidens analogum, ut Ens, significalmaturam illimitatam,& omnia ambiente,quae cum nulla re potest efficere co-
positionem; & ob hanc caussam includi debet in suis differentijs,vel modii intorius diuidentibus. Secuda dubitatio est, In Ente nullae pos- α. lea. sunt osse diiserentiae , ut auctor est Arist. i.
67쪽
62 . De Ente,πeinprometatibus. Metaphy.cap. 3. sed illa tantuna diuidi pos sunt, quae habent dificentias; quia differenditiae sunt quae diaidant ea,quae iiib. eodem genere continentur ; ut docet purphyrius in cap. de differe tia; ergo Ens nulla ra tionepoterit diuidi.Respondemus Ens nullas habe.- re diri erentias proprie dicti , habere tamen anod's inter s; distinguen Asna dra=, quaestibisse continentur, quem aciniolum csseb
lib.de partibus animalium cap. I. in om ni disput tione, ea esse prius propoctenda , quae commu- i niora sunt, & yniuersaliora, ne si a minusvniuersis exordiamur,cogamar deinde eadem saepius inculcare. Hoc igitur praecepxua' in hac aqara disputatione re tiripere
68쪽
nere cupientes,disputaturi de analogiatis ad Elis rei,& rationis, ad substamiam, accidentia,& ad Deu,& creaturas, ea prius ipraefabimur, quae ad analogiam in communi cogn'scendam,hiteduximui esse necessa iria. Illud aulcm breuiter,& sucsincte prae', stabimus, cum copiosior huius rςi disputa- , tio ad tractationem de homonymis, & synoinymis,in Antecategorijs institutam,debeat: uocari. Verum quia analoga,sub homony mis a consilio sunt a Philtisophis comprehc,sa,erunt nonnulla de homonymis altilis re .petenda,quae ab Ammonio, & Simplicio,in.
comm mcnt. Antec ategoriarum proponunditur uberi .Homonyma igitur,quaedacasu,& .alia a cossilioue a casta dicut Tum nomen temere, & forte fortuna mulisQuae dicasgitificat; qua ratione hoc nome Taurus, di ur homo Citur homonymum; quia temere,iarte uelar Rrφ' ixuna,ita euenit,ut & monic Taurum,&ani, μ'
mal & secundium signium Zodiaci sigilifica,
ret.Homonyma a consili' illa vocantur,quo, rum nomen est commune, ob ratisnem albi quam,& deliberationcm, quoi do hoc ro.
Pen homo est homonymum , ut estertur de nomine vivo, de picto ue j licis in cnina de ho-mine picto quia refert est igiem,& ideam ho . inis vivi. Praeterea,homonyma a consilio,. Quae in alia dicuntur a memoria, alia ab spe, alia 'ina ab uno,& tandem alia ad Vula. A me -
69쪽
De Ente. π ius propristatibM. A memoria diculur illa quae ob alicuius ille moriam imphsita suerunt,ut hoc nome Philippus, de Caroli filio dicitur homonyme, quia fuit illi hoc nomen impositum ob memoriam aut Philippi. Ab spe vero illa dicatur,quae ob certam aliquam spem aliquibus indita fuerunt, ut hoc nomen Thomas dicitur de aliquo libmine, de quo certa spes enfulserat illum,& sanctitate vitae, dc eruditione literarum in alterum D. Thomam Aquinatem euasurum. Ab analogia illa diculur, quando ab alicuius rei proportione quidquam nucupamus; Vt pes,qui enunciatur de pede animalis, montis, propter analogia, quia quemadmodum pes animalis sustinee grauitatem animalis, ita pes montis sustinee' grauitatem montis. Illa Voeantve ab uno, quae habent idem nome,ut ab uno aliquo deis riuantur:haec autem, Vel derivantur ab uno exemplari ri homo pictus derivatur ab ho rhine vivo; vel ab uno efficiente;quemadmodum homo Medicus instrumeta medica , delibet Mediei derivaritur ab una,& eadem ad te Medicinae, tanquam ab uno primo principio, et ab uno subiecto,quemadmodum ac-eidentia derivantur a substantia. Illa deniq;
dicuntur ad Vnum, quae obtinent idem no- 'men ut ad eundem finem referuntur; quoge mere homonymiae sanum est homonymum;
quia dicitur de rina,dista, dc medicam
70쪽
tis sanis,ut referuntur, tanquam ad finem,ad unam,& eandem sanitatem animalis. Ex his ergo homonymorum gencribus, Graeci, vet Simplicius,& Ammonius, quos ex recentio simplici'. xibus multi sibi imitandos proposuerunt, ct Amno-ia homonyma a proportione ccnsent esse vo qcanda analoga,cum ea quae sunt ab uno, vel in
ad unum,quae a Latmis analoga attributio- portionenis nuncupantur,nunquam ab Arist. sint ita vocant a vocata:sed proprio aecommodato nomi natos . ne dicta sitiit ab eo , homonyma ab uno, vel ad unum: ut constare poterit ex lib. Mcta. eap.2 lib. s. cap. ς lib. .cap. q. lib. 2.cap.
lib.a.de demonst cap. 16. & ex alijs plerisq; locis:maxime vero ex cap.6.lib. primi Ethieo. ubi apertissimis verbis separat analoga ab his quae dicuntur ab uno, vel ad unum;&ita a Quintiliano, de ab alijs Latinae linguae antesignanis, analogia proportione aliquo rum inter se significat; non autem derivationem ab uno priucipio ; vel hab1tudinem ad unum finem . Latini vero nomen analogiae cDiae va-
latius multum usurpantes , praeter propor- cetur a Lationem aliquorum intor se,etiam derivatio- ntiem ab uno principio , usi habitudinem ad 'unum finem,hoc nomine significari opinan- tur in qua significatione deinceps illo utemur,cum simus disputaturi de analogia, cuitu qui hanc vocem in hae significatione v-surpant. Erunt itaque duo genera analog