장음표시 사용
321쪽
Quemadmodum voluntates suorum parare Christiani ad virtutis cultum solerent.
V Erumtamen non doctrina, atque exemplis modo , sed
etiam prece, ut supra demonstratum est, diuturni ia
que supplicationibus impetrabant, ut qui ad Christianorum accessissent religionem & intelligere , & ex se
qui, quae in concione dicebantur, possent . Norant enim Vi naturae neque parere voluntatem praeceptis, neque ste- isti mentem, ut decretis divinitus datis assentiatur. Itaque opus auxilio Dei esse. Hoc vero consequi mortales , si orent, atque ita quidem orent, ut non resistant motibus iis animi . quos vocamus inspirationes Dei . Sed inter eas virtutes, quasa nostris coli oportere Christus docuerit, magnam esse illam, quam nostri appellant humilitatem. Hanc esse veluti sontem moralium ceterarum . Quamobrem , qui in eadem sese exer
ceat , hunc insignem serre diligentiae fructum posse . Hujusce
autem virtutis aut nullam habuisse veteres, aut si quidem ullam , eam certe satis exiguam suisse cognitionem . Nam etsi fuerunt aliqui sic intelligentia comparati , ut eam laudandam arbitrarentur , hi sane vel nullo modo, vel si verbis interdum , re tamen vera demissis animis fuerunt numquam. Atque est quidem humilitas virtus opposita superbiae, contrariaque inanis gloriae vitio I) . Sed ut eam majores nostri co luerint , demonstrandum est. CL
I Negati nequit, quin chritilant semper existimatini, nis virtute Dei, neque agere quidquam homines boni, quod ad vitam sempiternam condueat. neque amplecti Chri tiana
religionis deereta posse . sed hdie ipsa virtus tam patens per pe suit. ut non stilum recca II tem illam mulierem . euius sacta est in Evangelio mentio . N paulum . sed etiam insequenta ait te Permultos, quamquam res tere velle viderentur . ad tutium vera pietatis , religionitaque tradoaerat. Ergo Crigenes in a. eontra Cevum libro num xx. i. rom. . . e D. IIO 1 ehor. s. Mauri . ,, Dicam nihilominus , inquit , multos ad religionem Christianam aeeessitari se velut invitos , spiritu quodam repente sve ree visum . sve per somnium in ill rum an Io,, mos agente . atque ita illos immutante I ut quod in illam eoneeperant odium deponerent . ,, a pro illa mortem oppetere statuerent. Multa eiusmodi novimus, quae si scriberetrus . tais,. meis illorum oculati testes fuerimus, benignam risus materia in prateremus ineredulis . ., qui nos ex eorum ingeniis , quos talia finxisse norunt, iudicantes , Ixe etiam a nobis eoi ficta esse existimarent . Testis tamen est Deus , cui areana constientiae nostrae patent. . s
322쪽
De humilitate veterum Christianorum.
P Raestat autem humilitatis virtute is, qui cum nihil ad
inanem gloriam revocet, tum de se abjecte, demisseque , non verbis, sed re vera sentit, idemque ut de ipso ceteri sentiant, conatur. Atque inanem quidem splendo
rem . & gloriam Christiani veteres non solum vitabant, sed etiam majorem in modum si in detestabantur. Quamobrem neque imperii sa), neque dignitatis, neque pecuniae cupiditate , qua pecunia sibi pararent ad honores viam , incendi poterant. Namque nihil faciundum s3 arbitrabantur gloriae
ae Christianorum motibus agens . ,, Regnare . anquit, nolo , ditescere non libet . praeturam M recuso . seortationem Odi , navigare ob insatiabilem avaritiam non eup Io, de eotonis eo nia
,, sequendis noti dimim, liber sum ab insana gloria cupiditate , mortem eontemno . que vis., morbi genere superior iam . moeror animi non abrodit me , si servus sum , servitutem suis., stineo , s liber, ingenuitatem non ostento dee. ., Atque huiusmodi erant Clementis I. Pant. ,, Max. aetate perplures Corinthii, ut iple scribit epist. r. apti Ccusantium rom. i. C ιυ cylonis Epistolarum Romanorum Pontificum pag. ro. num. I. M omnes , inquit, humili anti,, mo eratis nullatenus superbientes , magis subiecti quam subi latentes . dantes potius , quam
a Tertullianus solis. eap. xxxv a G. pag. xxτ. MD. opp. Venera an . in Appenae. At enim . inquit, nobis ab omni gloriar, de dignitatis ardore Digentibus nulla est ne eeta ,, stas ecetus . nee ulla magis res aliena . quam publica . Et es. κ . pag. t 7. M Diog ,, nes superbos Platonis toros alla superbia deeuleat r christianus nee in pauperem superbit. Ninueius Pella in Omiso pag. 3 i ... In hoe adeo quidam impetiis , ae dominationibus eri- suntue , ut Instentum eorum perditae men ea lieentia potestatis libere nundinentur . Abia, , que enim notitia Dei , quae potest esse solida setieitas , eum mors si somnici similis, ante-- quam tenetur elabitur. Rex es Tam times, quam timeris , & quamlibet sis multo eomita- , tu stipatus ad perieulum tamen solus es . Dives es λ sed fortunae male et editur , de magn ,, vi atteo breve vitae iter non in semitur . sed oneratve . vasethua . de purpuris gloriatis ν., Vanus error hominia . de inania cultus dignitatis, nigere purpura , mente sordeseere . N bilitate genetosus es Parentes tuos laudas Omnes tamen pari sorte nascimur . sola vir ,, tute dii tingui inur . Nos igitur , qui motibus , di pudore e ensemur , merito malis voluptatἰ.,, blis, Se pompis vestris , & spectae ulis abstinemus S e. 3 clemens Rcimanua epist. a. ad Corinis. rom. t. eou eL epi'. Rom. Pont f. M e. vii sinnum. xv I. pag. ε. ,, Christus eorum est . qui humiliter de se sentiunt, non eorum, qui suyra, , ovile eius efferunt sese . sceptrum rea euatis Dei Dominus noster Christus Iesus non ve , , nit in iactantia arx antiae . neque superbita , etia ins sit potens , sed in linmilitate . que, , , admodum spiritos sanctus de liso loquutus est, ,. Paullo ante num .xtra. pag. I s. dixerat. ,, Ilum ues surus , statres, de potientes cimnem arrogantiam , de fastum . de amentiam , ae iras . ., atque faciamus, quod seriptum est e dieit enim spiritus sanctus 1 Non MoνDIuν Deira a in
,, δε ι entia sua o c. Eadem sere habet stirinia Ignatius epist. ad inum. κ 1 .
323쪽
caussa . Quod si quisquam eorum divitiis , opibusque circumfluebat , tantum aberat, ut pauperem contemnendum
i) putaret, ut non simulate, sed ex animo eidem sese postponeret. Et si enim pecunia ab se pauperem superari norat, tamen esse illum credebat se divite virtute praestantiorem . Itaque submittere illis se, pedes eorum sa) lavare, adesse , obsequi, omnia denique agere studebant, ex quibus quam magnifice de ceteris , quamque de se ipsis abiecte sentirent, cognosceretur . Quin etiam si excellere doctrina se, contineri in officio , illustres doctrina esse , magnaque apud omnes
in laude versari cernerent, inflato tamen . ac tumenti , ut
uni, animo non 3ὶ erant, quod sibi persuasit Ient, quidquid boni haberent , non propriae virtuti , sed Deo ellelargitori
3ag. ae. rom. I. Apostolicorum Patrum edis. an. Ire . Iaudat autem Magnesia nos ob eam
rem , ae novi , inquit, quod 3n vobis nihili ius in sit. ι esum enim Cori tum ha5et,a mvosi, ipsis , i, magis eum lati vos . seio , quod rubore hia quia num . stur scripti. m est i
Justu tui est aeeuiator. Et ad Trallianos num. tu. I. 11. Multa sapis. inquit, in Deo. Iid meipsum neetur . ne Ilo νiando peream . Nune en m plus maia is mendum es knee anamus
altis antenciundus , qua me refot . clia enim me laudami, fagellant me . Nam diduo quidem pari , sed nesio, an Eunus sum . arius quidem muri s non apparet, me vero majorem in modum s pugnant ; opus enam mιha mansui tuu ne . qua mu)υι securi subus destruitur.
a Jam hoe Christi exemplo in ei tali iam usque a primis temporibu, Christiani observarunt. Conser opi . t . Pauli Aps toti ad Omorseum es. v. V io. Atque hune molem obtinuisse sua
aetate indicat Tettullianus in altero ad uxorem iιόro e . a. . pag. r. s. edat. Veneta an .i 44. Q ais i Ethnitus 3 inqviit, s nat eoniugem suam i Christianam vis; iandotum fratrum grain ,, tia vicatim aliena , he qu dem pauperiora quaeque tuguria cireui re Quis nocturnis cou . . vocati ibus, si ita oportuerit, a latere suo adimi libenter se tet γ Qtiis denique sol. . . um bus Pascha abnoctantem se elatu 1 sustinebit Quia ad eon. iψium illud Domitateum . quoa, , infamant , sine stia su in eicitie dimittet Quia in eare erem ad Oseulanda . oeula Martyris re M ptate patietur de Jam vero alietit stamin, ad oseulum convenire λ Aquam sanctorum pedibus,, offerre ,, y Vide quae de Flae ista Imperatrice refert me otitus ris... Us. Eeel. ca'. vix.
3ag. x . edit. Cantabris. se qua de Patita seribit Hieronymus an ebus Epitaphio enu. ad
Eusociatim rom. I v. e p. pag. 6 a. odit. Martiana, . a vide Te tuli ianum iiί. de Verandis virginibus es. xis i. pag. xso. ed I. an. 7444 tibi Apostoli Paul; lententiam . ne quis glorietur , sequutus , seribit hiae modo . ,, Praecipit s., inquιI. Christus , nihil debaeetumnus eorum, quae apud illum mereedem merebuntur . ., nee ea ab hominibus compensemus . quod s unius victoriati , vel quamcumque eleemosinae . . ope tallticiem snistra eonseia . sae e re prohibemur . quantum tenebrarum circumfundete te. M bemus, eum tacitam oblationem Deo offurimus ipsius eorporis, Et ipsius spiritus nostri. ., eum illam ipsam natu tam eouse eramus. . . . . Cliaria illi et tum est eis , quorum probatio in , . in omni humiliatione ei instat . Et si a Deci consertur eoutinentia virtua, quia gloriatis.,, quas nora accepe is p Si vero noti accepi sit . quid habes. quod tibi dii tim ison est Israe,, ipso autem coni ar a Deo tibi datam n in esse , quoa illam noti sui Deo prasia, ., . Ita iuccoarguit qua l.lam , si quae tamen erant, quae sibi quidquam tribuere , quin Deo acceptum to tum quantum era bonum , referreat. Neque eiam plures esse ita aulaiati poterant, at gio
324쪽
CHRISTIANARUM . LIBER III. 2 79
largitori bonorum omnium tribuendum. Noverant enim ipsi se, planeque intelligebant, quam essent infirmis' viribus. Qu1ie si quid in ipsis mali, illud quidem sibi , si quid autem ei te e
praeclari, hoc virtuti, bonitatique omnipotentis, munificentissimique Dei acceptum reserebant. Igitur mirabile non est, si tot illi beneficiis , donisque continenter augerentur.
Yἰ arentu 1 s qii ldi Iam aut scirent , aut agerent salutare , eum omnes sbi persuasissent . bono tum omnium esse largitorem Deum . J I. Asa IV Dialogo cum o bone niam .. . pag. M l. ditis. V. nera an. 1 4 . senem Christianum se se Liae alloquutam serabit . . . Tu .ero preea- ,, te , ante omnia , lucis rortas tibi aperiri, neque enim hae e quisquam pei spleere . de tot erit ,, gere , nui euin Deus intelligere dederit , ae Chliatus eIus, . . Rurium n. xxx. put 33. ., Deum 1emper ver Ieium Christum Obsecramus , ut postquam re Jelum ad eum eun etsi , , fuimus, intaminati simus . Adiutorem enim eum , de redemtorem vocamus , . . Igitur in exitem' eodem DialogQ nam . ex L II. pag. 24 s. laudantem eloquentiam Iastini Tryyhuneriv Ie sanctus interpellat . seque iam Omnia Deo tribu eve dicit . Id quod factum etiam a Crptiano e se in epistola ad Donatum pag. 3.essit. Oxon. Atque Cyprianuis de se abiecte . humiliteeque se attentem celebrat Pontius Diaeonus in eius vita, pag. 3. 6 P. erit. in Potie. Idemisse Cyprianus apis. v a . pag. t 3. Iaudans Conses res , scribit hoc modo . ,, Beatas seminit . ., qua viabit eum sunt in eadem eonsessionis gloria constituta, quae domini eam fidem aeneates. S sexu suo sortes non solum ipsae ad eoronam proximae siet, sed Ae ceteris quoque semini, is exemplum de sua constantia prathuerunt . Ae ne quid deesset ad gloriam numeri .estri, ut ,, Omuis vobiscum sexus , 3e aetas ciste in honore , pueros etiam vobis gloriosa eonsessone Aia.. ciavit diuina dignatio . . . . . Et consae retis dirigentius peto. quae apud illos puero, fide. M suerit, quae promereri Dominum plenius potuit . . . . . Cum se crederent , se pro Me sua, , scirent posse etiam de praesenti supplieio liberati , iactare hoe tamen . & vindieate sibi ho ,, luerunt ,, . Eis vero Cyprianus ad tribuere metis tribus , quorum fit in Danieli, Propheiatia mentici , videatur i tamen nihil impedit , quo minus etiam de metueribus Astieanis intelligatur . praeterea quam de se ablecte sentirem Martyres Lugdunenses, cognosci putetit erv. mst. Eiel. Eusebii libro e . a I. pag. i εμ edit. PariIlan. Conser etiam Atia Ss. Mattris
x mn Montani, S I ue ii num.x a v. aci 4. N S. P rocopii num. I. pag. 3 i. apud Ruinariarium edit. Veron. Immo vero eum haut aegre paterentur no tri eontemni ab Ethnieis se . 3e
multis earumni Is . eootumeliisque eisitari , ee quid hoe . nisi iudicium suit hominum de sas ahique , atque humiliter sentientium λa I. Vibi. Patri cap. v. v. s.
325쪽
et 8O ORIGINUM ET ANTIQUITATUM
De liberalitate veterum Christianorum , deque
eorum animis alienis a cupiditate
JA M vero non minus superbiae fugiendum putabant,
quam avaritiae vitium . Eit autem avaritia pecuniae habendae , quasi expetenda sit , animo penitus inhaerens cupiditas . Ex illit autem e X avaritia temeritas , &audacia ; inde vero omnia scelera, ac maleficia gignuntur . Id cum esset Christianis compertum I) ,& cognitum , omni ope , diligentiaque curabant, ut ne implicarentur hoc tanto stetere. Itaque divitias non modo non quaerebant, seu a etiamr Avarust non peeuniam modo , sed res quasque quibus dii esseere possit, vehementer eviavit . Quae autem vitia otἰantur ex avaritia, indicat Clemens Alexandrinus in i I. Pa tegi Ebro cap. a I. pag. 6 a. iaSt. an. 3641. ubi. ,, Nune autem , an Itiis , arx vitii inventa ea .. peeuniae cupiditas , quam Apostolos dicit esse radleem omnium maiora n , quam quidam, . appetentes a fide aberrarunt , S seipsos confixerunt multis doloribu , , , . Igitur se eoncludit i is Vera autem divitiae sunt, paupertas cupiditatum e & vera animi magnitudo est , non ,, propter di .itias sibi plaeete , de magnus spiritus sumere . sed ea, despieete De supellecti ,, u autem , de vasis se factare est perqua in turpe 3ee. M Quod autem avaritia vitium chrImant sugerent, eonstat eu Iustino Maityre Dialogo eum Trusone n m. vim par. i a P. Ex Tatianti O t. eonara Gν eos n m. xi. pag. 267. edit. 6 d. opp. Ium ubi de motibus Clit stianorum agens . M Regnare nolo . inquit , ditescere non libet, pratu tam ieetisti Na- ,, vlgare ob insatiabilem avaritiam non cupio M . Rursiam Iustinua vi I. a I Diognesum mn m. v. pag. 24s. ut ostenderet Clitati an os ab avaritia distare , Mo Lo sunt, inquit . ct multos ditan . Rebti, omnibus indigent. o omnia sitis redum ane . Quamque Iam ab eo genere vitii abessent magis magisque tonstare potetit ex Ila , qtiis de relicti, suis saeultatibus a chii se; ania supra diximus , ut fidem christo datam servarent . Vide Tertulit anum ιι b. de Fatientia eap. v xi . pat. 3 4 . M.t. an. I I 4.s Minucius Felix in Octa pag. 33s .essit. an. Is a. , , Ceterum quod plerique pauperes dicimur . non est infamia nostra , sed gloria . Animus enim ut luxu solvitur , ita frugalita. , , te firmatur . Et tamen quis potest pauper eae, qui non eget e Qui non inhiat alieno Qui ,, Deo di, ea est uagis pauper ille est . qui eum multa haheat , plura desaetae. Dicam, , tandem quemadmodum sentio e nemo tam pauper potest esse , quam natus est. Aves sne, , patrimonio vivunt, di in diem pecua pastuntur. Et hae nobis tamen nata sunt, quae omnia . ,, si non eoneupistimus . possidemus . Igitur ut qui viam terit eo selieior , quo levior inceis,, dit a ita beatior in hoe itinere vivendi , qui paupertate se sublevat , non sub divitiatum ,, onere suspitat. Et tamen saeuitates . s utiles putaremus . a Deo posceremus . Utique i , , dulgera poset aliquantum , euius est totum . Sed nos contemnere malumus opes, quam, , continere . Indi centiam magis cupimus , magis patientiam flagitamus . Malumus nox,, honos esse , quam prodigos , de quod corporIs humana vitia sentimus , & patimur . non est,. poena , militia est ri . Vide Iustioum Martyrem Gesu. 1 l. m. x. seqq. pag. ys se Mir. Venti. an. 1747.
326쪽
etiam contemnendas arbitrabantur. Qui enim hisce bonigcarerent, his liberiorem , facilioremque putabant in caelum aditum concedendum . Nam terrenis facultatibus illigatos,
atque fr) irretitos extolli vix posse, credebant, quum illis in terram veluti laqueis quibusdam pertracti deprimerentur. Fuerunt proinde permulti, qui purioris, sanctiorisque vitae degendae studio incitati, res sa) quasque suas divenderent, quamque pecuniam collegissent, aut ipsi per se egentibus di.
stribuerent, aut Praesectis Ecclesiae, ut pauperibus distribue retur, offerrent; postque vel subducerent ex aliorum societate se, atque in de serta loca herbis victitatum profugerent, vel in urbe manerent, victumque, ut pauperes ceteri, aut ab Ecclesia peterent, aut operam cuiquam suam locantes,quinritarent . Alii etsi quae possidebant retinerent, tamen tantum
pecuniae , quantum possent, suppeditare ministris, quibus Tom. III. N n Eccle.
, Conset Tatianum Orat. rant a Gmos pag. as . opp. Is . iaSt. an. t 74 . Ad Minu αε4um Felieem loeo modo descripto . Idem Minuetus Felia loe. eis. pag. t x3. , , At vero . inis,, quae . divites saeuitatibus suis illigatos , magis aurum suspicere consuesse . quan calum . ., Nostrates pauperes & commentos esse prudentiam , 3e tradidisse eeteris disti plinam . . . . . . , Nihil Itaque indignandum, vel dolendum, si quieumque de divinis quaerat. sentiat, proseis,, rat, eum non disputantis auctoritas , sed disputationis Ipsus veritas requiratur ,, . Utque Christo obsequerentur . vltaque aeterna potirentur, Christianos omnia terrena eontemnere volvisse . ne Ethnici quidem Lueianus , Celsus, & Catilius negaverunt. Nam Lueianus iae Peregνι- rom. I II. η'. pag.3ι a. num.x a I. adit. n. i. ,, Primus, inquit . Illis legis. M larer persuast, omnes esse Invieem fratres . postquam semel transgress , Graecos Deo, abis,, negaverint, adoraverint autem assaum illum eruel. . . . . atque ex ipsas legibus vivant R,, quare oannia reliqua aeque ectutemnunt . de arbitrantur commvn Ia Aee. .. . Celsus apud origenem tis v a. num.xvi. ram. r. O . ad . Monaes. s. inuti. quem quidem Celsum inlu
xla nostros accusantem egregie refellit ibidem O igenei . Quod ad Caelitum altiviet, videmnvelum Felicem la octaυ. pag. 3 . essit. M. iara. Multa in hane rem praelare disputata sunt a Lactantio in v I . Institui. Divinariam libra e . a. pag. 3 et. sqq. quem lectur aleat .
a Est enim ea consuetudo orta iam usque ab aetate Apostolorum . sie enim habet Lueas l. Aci. s. iv. v. 3 a. seqq. ,, Multitudiciis eredentium erat eor unum se anima una , nee quisquam ,, eorum . qtiae possidebat, aliquid suum esse dicebat , sed erant illis omnia communia . . . . a ,, Quotquot enim posietares agrorum , aut domorum erant vendentes a serebant pretia eo. ., rum . quae vendebant , di ponebant ante pedes Apostolorum . Dividebatur autem singulis.,, prout cuique opus erat . Ioseph autem, qui cognominatus est Barnabas ab Apostolis . . . . . ,, cum haberet agrain vendidit eum . & attulit pretium, de posuit ante pesca Apostolorum ,, .
Sed de eommunione bonorum , de qua dieam paullo ν ast eopiosus . fide locum modo deseri pium Lueiani. Consule praeterea s. Athanasium Alexandrinum sit. S. Antunii Abbatis tom. r. p. iast. Montrauconi n. II .seq. p. os . seq. quo trieo, ut omnia Antonius reliquerit, atque ladesertum locum feeesserit narrat; & Paulinum Nolanum Natat V. s. FHicta v. a s '. seqq. apud Ruinartium pag. a a s. evit. Veron. M. Ss. MM. Cetera exempla eraetereo, ne sim
327쪽
Ecclesiarum s I thesaurus concredebatur, solebant, ut ita rebus impenderetur, quas ex usu pauperibus esse Episcopi dijudicassent. g. Ι. Tam erant Chrisianorum animi a eupiditate auri, sueuisatumque terrenarum alieni, ut palam id Hi sumerent, qui redargui ab religionis η dira Hylibus se posse vererentur.
HIS ergo moribus Christiani cum viverent, atque eniteremtur ut non ipsi modo, sed etiam ii, qui nostris mysteriis initiari cupiebant, & auri, & iacultatum, di cujusvis alterius creatae rei cupiditate sa) vacarent, mirabile sane videri non debet, si aut Ethnicos , aut Iudaeos alloquentes , hoc sibi jure quodam suo sumere . ac vindicare solerent; inveniri videlicet neminem , qui in avaritiae , inanisque gloriae suspici nem vocare , nisi per summam injuriam , nostros posset. Ia
vero di ab Tatiano 3ὶ Asirrio, cujus est a nobis paullo ante
Tertuli Ianna Apotiret. eas. xxx x x. pa'. 3 r. ,, Illam s quod area genus est non deh.4,, noratia summa , quasi redemta religionis congregatur . Medieam unusquisque itipem men ., strua die . vel cum velit , de si modo possit, apponie. Nam nemo eompellitur, sed sponte .. conseri . I re quas deposita pietatis sunt . Nam Inde non epulis , nee potaculis , nee ininis gratia mota trinis dispensatur , sed egenia alendis, humandisque . de pueris . ae puellis re i arentibus destatutis . iamque domestieta senita, . inde nausearis . di si qui in metallis ... di s q ut in insulis . ve1 in custodiis, dumi akat ex eavis, Del secta alumni consessionis λα,, sunt ,, . Sed de hisce indieais amoris , pietatisque erga egentes dieam sise , atque copiustris tertia huiusce libri parte . a Nam hoc imprimis nostri eurabant . ut in animia auditorum malae quaque asse5iones aut fieri quidem potetat, aut restinguerentur , aut reprimerentur . conser praeter eeteros Iu sinum Martyrem Dialogo emu Tophana num. κ .s . . pag. s. s . adst. Renera M.t γε aqui hanc eordis eircumeis onem multIn deseribi e , ae num. 1 a. .. Adest , inquit. legislator ssa nec videtis , pauperes Evangelium suseipiunt , e et ident. Me intelligitis, altera iam υpus esi ei leuancisione , vsia autem In carne plurimum gloriamini . Praeepit nova lex , ut M perpetuum labhatum celebretia , vos autem q. Inertes esus per unum diem . pii vobis ,, esse videmini, non intelligentes,cur id vobis praesemihiam si .. Non hae Domino deo nostris,. placent. Si quis in vobis est periurus , aut sit , d sinat. 6 quia moechus , pimitentiam agata a, & i tiavissima , se vera Dei sabbata eelebravit ,, . Et mιm.xxv. pag. '. M Itaque per la ,, vaerum poenitentia . ae cognitionis Dei , quod pro peccatis populorum Dei institutum est.., tim gredimus Qua enim utilitas illius baptismi, edi quo eato, ae solum eorpus sple is descat Baptilletur anima vestra ab iracundia. de amaritia , ah ia via , di odio . dc es
a vide Tati I Reum supra deseriatum .
328쪽
descripta sententia. & ab Iustino Martyre, atque Philosopho cum contra Tryphonem Iudaeum sa) ageret, summa dicenci libertate, quod sbi conscii essent, quam virtute ipsi, sociique valerent, usurpatum est. Cur enim divitias expeterent hi, qui ita erant animati, ut peregrinos se in terris esse certo
scirent, ad eamque , quam in caelis sibi esse paratam in Sacris Bibliis legerant, patriam Viam sibi munire studerent Sed quoniam eorum praeclare gesta persequi non vacat, qui in hoe genere magnum sibi nomen, & gloriam pepererunt, satis nune illud esse unum arbitrabor, quod est memoratum ab Eusebio Caesariensium Antistite in Historia. Is enim missos ab Abgaro Rege Edessenorum nuncios ad Christum Hierosolymam fuisse scribit, qui dicerent, gravi Regem morbo conflictari, orareque majorem in modum , ut ejus opera convale.
sceret. Christum , qui eam rem in aliud tempus differre decrevisset, hoc responsum legatis dedisse : Regis salutem sibi
curae futuram . Missurum namque se , cum a mortuis excitatus esset, e suis auditoribus aliquem , qui non Regi modo , sed etiam propinquis ejus, ac subditis, qui infirma essent valetudine.& corporis, & quod imprimis expetendum esset, animi sanitatem daret. Rem , ut Iesus praedixerat, evenisse Nam Thaddaeum post magistri mortem , ascensumque in Cae lum . Edessam venisse , ac Rege, multisque Edessenis sanatis , auctorem omnibus suisse , ut Christum Deum, Dei filium,
Servatoremque generis humani confiterentur . & colerent. Abgarum , qui repente sibi esse salutem restitutam, totque prodigia patrata ab Thaddaeo esse vidisset, gratias homini maximas egisse . praecepisseque , ut aurum illi, atque argentum daretur. Recusasse Thaddaeum , atque Regi respondisse : Ne arbitrare , o Rex, eum , qui suam dimiserit , ut magistro , ac Servatori Christo obsequeretur, alienam pecuniam sa) accepturum. Adeo nostri ab avaritia , rerumque caducarum Cupiditate abhorrebant.
a Iustinus ibid. v m. xx I. v. tri Et nox Igitur sermones seeundum scripturas , -.erre studemus , numme autem pecuniae , aut gloriae eupiditate , aut amore volup tir ... Nullum enim ex his est vitiis , euIus nos quisquam arguere possit --ιib. I. ea .EID.
329쪽
SFD quoniam scriptum ab Luca Evangelista in Achis si
A postolorum est, eos, qui tunc ad Christiana sacra accederent , agros, domosque, quas possiderent, divendere , pretiumque Apostolis offerre consuesse , ut iis rebus impenderetur, quas illi utiles Ecclesiae esse putassent, exquirendum hoc loco est. cujusmodi ea institutio fuerit, & quae tandem communio illa facultatum, atque bonorum,cu jus est ibidem a Luca facta commemoratio. Atque intelligo floruisse olim Scriptores, eosque jam eruditos, magnaque cum laude in sacris libris exercitatos,qui omnes,quotquot Christianam religionem ample
xi fuissent, jussios fuisse , quidquid possiderent, venum dare,
& pecuniam, quam collegissent, conserre in thesaurum comis munem Eccleuae a Hierosolymorum , ut deinde distribui omnibus posset, velut opus cuique esse videretur. Atque haec quidem vetus , ut dixi, ac plerisque omnibus sacrorum Bibliorum interpretibus probata sententia sic est quibusdam visa ad similitudinem veritatis accedere , ut id instituti genus non Hierosolymitanae 3) proprium , sed commune omnium, quae tunc vigerent, Ecclesiarum fuisse defenderent. Contra alii, iique jam neque indocti, neque minus in hisce rebus exercitati , cum Lucae historiam legissent, di quae ad bonorum ,
a Cianser Casatem Cardin. Aaronium ad an. v. n. eexxvi Ladovicum Thois massinum paν. I. veter. nov. Σια dis pl. lis. i. es. l. min. v. pag. 3. M t. an. TDI. Doctiss. Danielem Concinam Dis pl.M. ψ . iussi. e. r. p. s. seq. MD. M. τ 39. Gundisalvum Carrati num Vat. Clauserat. dissere. I. pag. a . Quamquam is alici Ioeci persectam inter Hiero solumitas Chrisianos primorum temporum eommunionem sutile neget . vide eius Epistolam I. I. Adeundi praeterea Interpretes Actor. avos iere. qvornm Iam permulti iuhane sententiam descenderunt . 3 Iloa enim reniti a salmaso lib. de Usuris e. xxx. p. as s. auctae in Mo, hemitis de Verauaruνa Cammtinianas bonor. apud Lueam s. a I. e p. vi . ragitat. in nosi faederis ιM.seremedit. Hannomera via. I as. paras . ,, Neque enim, inquit. eo Ioeo salmasiis dissitetvit eom. ,, munionem primorum christianorum Hierosolymis degentium taIem fuisse . qualem eiimmuuri nitev eensent . sed ne cio quos refellit, qui assiemaverint. seq.entium temporum Christi in
,, aos aliis etiam in locis pari iure vixisse , quo Ilieroselrmitanos . . .
330쪽
e munionem spectant, diligenter considerassent, in eam sive persuasionem, sive opinionem ingressi sunt, ut vel non omnes ante Stephani Protomartyris mortem Christianos Hi rosolymitas vendidisse, quae possidebant , praedia, domosque arbitrarentur; vel si omnes, hos quidem certe sic vendidisse putarunt , ut potestas illis non esset adempta aut partis, aut totius pretii retinendi, si voluissent, ea conditione, nihil ut fraude , nesciisque Apostolis, agere auderent. Ego vero sic existimo, Christianos primorum temporum , hoc est eos, qui ante Stephani mortem Hierosolymis florebant , aut omnia, quae possidebant, venum dedisse, professosque fuisse voluntariam , ut vocant, paupertatem, Ecclesiaeque subsidiis victitasse, aut exceptis aedibus, in quibus 1 habitarent, reliquas, si quas haberent, domos, ac iundos etiam , si quibus potirentur, quique necessarii ad vitam eorum sustentandam non essent, divendidisse, pretiumque Α-postolis numerasse , ut pauperibus distribueretur , quemadmodum iisdem Apostolis visum esset opportunum. Ceterum integrum cuique eorum fuisse retinere, si vellet, administra
reque iacultates suas, iisque sic uti, ut superfluum sa) egentibus erogaret , modo animo ab Omni earumdem secultatum cupiditate soluto , atque alieno esset . Ac consulto equidem ante Stephani mortem dixi, propterea quod , posteaquam Protomartyr ille obrutus lapidibus ab Iudaeis suit. nulla
, , ipsa non erant necessaria ad habitandum s has enim non vendebant. sed retinebant, notiri tamen ut proprias . sed ad usum vel stium . vel aliorum fratrum . proprietate tamen earum ., trana lata in communitatem . 8e idem sentiendum de aliis multis necessariis , ut supeIIectile . M ὲnstrumentia meehanteis, vestibus, Iibria . di similibus . Propter usum autem tetentum . ,, aut canee stim dicebatur, domu husas, aut utina . ut insta -.κ I. Petrua liberatus a ,, eareere venit ad domum Maria matris Iohannis is . Tillimontius praeterea ram. a. Atinum.
mss. Mel. invi S. Petri art. an. pag. x M. D. Paris. Ita resa dolent, , ee qa ,, etoit a tua . eomme Etant a Ieura steres. & te qui estoit a Ieura Deres, comme Erant a eva . ,. Aitis te elehe esto e sana siste, te pauvre sana confusion . di eous plena d amour Sc., . In eamdem sere sententiam venit Riehardus simonius, qui sub nomine Iosephi a Costa edidie P MULινada I Origina. ct dumetres des reυenus Ecclesia liques par. I. a. ad i. an. I 634. Neque diserepat, ut equidem assequi legendo possum , quamquam aliquanto implieate loqua tur . Augustinus Calmetius in Le. modo εὐιeatum Aer ν. Apostolieoν. Paullo liberius seoseiarent Protestantes, ut Iohannes Aibertus Fabricius Bibliograph. Antiquaria mar a I. --ε s. Johaanea Laurentias Moshemius ioc. est. aliique , quos idem Fabricius numerat is eo titio.