Fr. Thomae Mariae Mamachii ... Originum et antiquitatum christianarum libri 20. Tomus primusquinti pars 1.

발행: 1751년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

86 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

nulla sat communionis bonorum in Apollo lorum Actis comis memoratio, ut sapienter est observatum a Ven. Card. Thoma ia

sio summa & eruditione . & gravitate. & innocentia viro in eo libello I , qui de paupertate Monachorum inscribitur , servaturque M s. in Bibliotheca Eminentissimi Cardinali, Passionei. Nam quod adjunxi, divendita fortasse ab Christianis sere omnibus ejus Ecclesiis quaecumque possiderent, pretiumque Apostolis oblatum fuisse , colligi quidem certe videtur posse ex eo Actorum Apostolicorum loco , quem transtuli in paragraphum superiorem . Quotquot enim pos

sessores sa) agi Ortim , aut domorum erant οσοι κτήτορες ζωριων, ἡ οἰκιῶν υπῆρχεν ,. hos omnes vendidisse . quae possiderent,

pretiaque posuisse παρα-πώας των απος ολων ante pedes

A sotirmn , auctor est Lucas , a quo, qui discrepet, nemo est Christianorum . Ac nisi ita se res haberet, cur Lucas de una Hiemsolymitana Ecclesia, ut ante Stephani Martyrium erat, haec scripsisset, de ceteris autem Ecclesiis. quae aut tunc vigebant , aut constitutae deinceps fuerunt , non item p At ceteras Ecclesias ad tertium usque seculum communionem 3 bonorum quodammodo observasse, traditum memoriae

a Urie opuIulum sua mana exscripsit, servatque in sua B bliotheea Domini eis. Carditialis passioneus vir excellenti ingenio , memoria singulari , eximiaque erudit one praestans . a Lueas Am eap.rν. v.3 sqq. se cap. v. v. 1 .seqq. . . Quotquot pomolires agrorum .

- aut domorum eradit . vendentes afferebant pretia eorum . qua veniebant, S ponebant an

.. te pedes ApostoIorum . Dividebatur autem singulis prout cuique opuε erat . Ioseph autem .is qui cognominatus est Barnabas ab apostolis quod a s temeriae in alitia eois attonit euites , Cyprius genere , cum haberet agrum . vendidit eum . S attulit pretium, di po-- sula ante pedes Apostolorum . Vir autem quidam , nomine Ananias eum Saphira uxore sua δε vendidit agrum , ct fraudavit de pretio agri , eonscia uxore sua . Et afferens partem quam se dam , ad pedes Apostolorem posuit. Dixit autem Petrus di Anatila cur tentavit sata as eor , rem . mentiri te spiritui Sanino , & Dandata de pretio agri Nonne maneas tibi manebat . ., 8e venumdatum in tua erat potestate λ Quare proposuisti in eoide tuo hane rem ὸ Non es,i mentitus hominibus , sed Deo die. 3 Itaque Barnabas 4n eeleherrima. vetustismaque . quae illius nomine eleeumfertur. Fpl-s la num. x t x. v. s a. r. . Apostolicolum patrum ed/ι. an. 1 ν . ,, communicabis, inqttit. M in .mnibus, cum proximo tvo, aec quidquam diees proprium ἔ s enim in ineolruptis Q consortes estis , quanto magis in iis, quae eorrum pQntne, . . sed quemadmodum hie se commanio bonorum habuerit , Itia est a Barnaba facta mentiti . ex iis , quae adiungle . eo gnoscitur . ,. Noli porrigere manus tuas ad aeeipiendum. ad dandum vetia contrahere .a 43Λdleio igitur est, se suisse omnia communia eo tempore , quo Barnabas hie florebat , ut nis

eultatem gandi obtine ent nostri a Dare autem qui potvisene , si nihil proprii habui clam 3 AeLhelanus praeterea loco supra cst. M Primus legislattir , inquit . ipsis persitast ali. aliorum . . mea esu satres Plutiat saeuia ex aequo contemnuat, de communia putant, citra

332쪽

CHRISTIANARUM . MBER III. 2 8

a Patribus est , quibus sane de rebus aetate sua gestis agentia

bus, nullus prudens negaverit, plurimum esse credendum . Sed haec communio bonorum, quae tamdiu obtinuit, non erat

ejusmodi, nihil ut a quoquam retineri permitteret. Nam domos, praedia, agrosque I) obtinebant, ita scilicet, ut , parati essent, si ex usu Ecclesiae fuisset, omnia pauperum

Commodis consecrare, quasque poterant opes Ecclesiae largi- Tentur . Si ergo Lucas communionem bisorum, quae Hierosolymis invaluerat, sic describit, ut, cum eam morte Stephani

fuisse sublatam innuat, satis indicet fuisse eamdem ipsam a communione bonorum, quae post in Ecclesas invecta est, discre-

Pantem; fateamur necesse est, eos qui Hierosolymitanam Ecclesiam initio constituebant, aut omnibus, quibus poti- Tentur , bonis expoliasse libenter se, eorumque pretium in aerarium commune Ecclesiae contulisse , aut sibi tantum facultatum , distractis ceteris, retinuisse , quantum ad sustentandam vitam necessarium esse videretur . Alioqui si omnia , quae possidebant, ita ut ante consueverant, retinuissent,& pecunias, quas volebant, eleemosynae nomine dedissent Ecclesiae, communis bonorum, quae in usu post fuit, ab Hier solymitana illa , de qua scribimus , minime discrepasset . Neque vero crimini mihi dari posse a quoquam arbitror, quod additum a me est, retinuisse fortasse sibi Hierosolymitas Christianos, qui domos, agrosque habuissent, partem bonorum, iisque usos fuisse, ut sibi, suisque prospicerent, pararentque ea, quae spectarent ad victum atque vestitum . Si enim

sedes . in quibus habitabant, aliis vendidissent, quem locum habuissent, in quo consistere possent, reliquum p Non enim esse quemquam tam absurdo ingenio arbitror, qui Coenobiatum, in quae se Christiani conserrent, suisse coniti ueta putet.

. , fidem aeeuratam talia reeipientes ,, . Tempore autem Luciani. qui vixit Traiani , .el Haiadriani , ue ι Antonini temporibι, , qtiis purae communi alia christianorum omnia . ut erant Hierosolumis aetate Apostolorumὸ Eadem se te scribit Justinua Martyr log . num.xavia. H. 86. edia. Venera ann. im ν. Tertullianus quoque Apologet ει cap. xxxI R. pag. i. M t. Venera anis 3 4 . .. Ex substantia , inquit , lamiuari fratres sumus , qua penes uria sere diei. , mit fraternitatem . Itaque qui animo ani naque m scemur . nihil de rei commus eatione ., dubitam ut . Omnia indisereta suae arva nos , prater uxores .. . sed sata hae sunto . Nia enim copiosius de re tam perspicua dissetere .

s Coostat id quidem ex Actis Apristoliet, . Paulique Epulata, in qui a passim ti doliaram , quas piassiderent christiani , 2 bonor um fit mentita .

333쪽

288 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

Suas igitur retinebant aedes . Iam vero . si praeter agellum, unde viverent, nihil habebant, quis illos, ut venderent. coegisset Nam si artem aliquam profitebantur, atque a quirere . parareque poterant ea, quibus sustentarent vitam, jam, quod redundabat, venum ab illis fuisse datum, concedo, ut commodis pauperum inserviret. Age autem , si omnes fa cultatibus universis, quibus ante abundassent , distractis, vitam communem, ita ut nunc quidam solent, egissent, cur

Graeci conquesti de Hebraeis suti sent, propterea quod eorum viduae despicerentur ab Hebraeis Christianis fr) factis in ini

ni serio quotidiano, viduae vero Hebraeae non despicerentur Annon conquesti suissent, quod omnes Graeci despicerentur, si communem omnes vitam amplexi essent 8 In communi enim vita nulla est vidua pauperior nupta , aut virgine, cum nulla earum quidquam Possideat, utraque autem communibus facultatibus, bonisque Ecclesiae alatur. Si ergo ob solas viduas orta di sisensio est, ut memoriar ab Luca est tra

ditum , sequitur, ut soli pauperes, quique aut sundi fructu, aut labore proprio victum sibi quaeritare nequirent, ab Ec

clesia alerentur. Extremum est, ut essiciam libertatem ademptam nemini tunc fuisse Christianorum retinendi , quas vellet, facultates . idque largiendi Ecclesiae , quod sibi visum fuisset opportunum. Atque id sane perfacile demonstratu est, modo ais locum Actorum Apostolicorum, quem supra indicavi , animum au vertamus sa) . Petrus enim, cum Ananiam

1 Lue I e .v x. Aa. v. .seqq. ,, In diebus autem illia erescente numero discipuloium. , factum est murmur Grai tum adversui Rehr os . eo quod despieerentur in ministerita quo- , . tidiano vidua eorum . Crinv antea autem duodecim multiiuginem distipulorum . dixe a, runt, non est aequum nos derelinquere verbum Dei, & ministrare mensa . Considerate ergo. s. fratres, viros ex vobis boni testimonii septem , pleno, spiritu Sancto . N sapientia a quos ,, constituamus super hoc opus die. . a vide locum Actorum e es. iv. quem supra deserips . seg quid verbis opus est . si Luis eas possedisse primos Christianos aliquid se tibit ιυδι, inquit. ει τι των υπαρχον των -υ- πω -ι - M au . Et nona uassesam eopum . qua posue ι. Heebal propraum esse . Posside hane igitur . Atque id hane sententiam trahit Cattattinus chrysostomum Bom. v l. e. g. I. Ac M. to n. n. opp. pag.sg. ed. . nov. Paris Monaes. S. Mauri. ,, viderunt. quod spirias, tualia erant communia. di nullus alio plus habebat. statim pervenerunt ad hoc ut sua.. omnibus distribuerent . Omnes enim aecedentes erant coniuncti, ut manifestum est ex iis . ,, quae addidit dicens, m erant illis omnia eommunιa . Omnes enim , inquit, non quidem ,, hie habebat; is vero noti habebat . Hae erat Anaelica responso nihil dicere tibi proprium ,, eae r Hine radix malorum execta est, ut per ea , quae secerasti, dena υauraret, quod audic. I, pam . Cttera coasiae r lector per se potirit ...

334쪽

CHRIsTIANARUM . LIBER III. 2 89

reprehenderet, quod mentitus esset dixerat enim pretium se totum attulisse , & partem ejusdem sibi retinere non dubitaverat in sic est hominem alloquutus. Itane vero te Anania Cir cumveniri ab hoste generis humani sivisti , ut spiritui sancto mentirere Θ Annon tuus ager fuisset, nili vendidisses, venditique pretium , si voluisses , in tua fuisset potestate 3 Quae igitur te caussa impulit, ut promitteres te pretium totum allaturum, jamque attulisse te illud diceres , impudentique mendacio utereris p Non es, mihi crede , mentitus homini , sed Deo. Itaque auctore, ac teste Petro , libera erat cuique pinei fas & agrum , & pretium agri, si quem vendidisset, tenendi , nisi se illud Ecclesiae daturum promisisset. Sed etsi concedendum esse videretur, dites aliquos Hierosolymis Christianos vixisse , antequam lapidibus Stephanus appetitus ab Iudaeis esset, tamen ita eos suisse animatos conis staret , ut nihil eorum , quae possidebant , sibi proprium arbutrarentur , sed commune esse censerent fr) omnium Christianorum. Quamobrem hospitio Omnes, qui ad eos con- sugiebant auxilium postulatum excipere, rebus omnibus juvare , di quae necessaria sibi, suisque non esse putarent, sponte in thesaurum communem Ecclesiae conferre non praetermittebant . ut prospici pauperum commodis , atque utilitati sa) posset. Qua ex re intelligitur, quam alieni eorum animi a cupiditate pecuniae, quamque in ipsis singularis virtus liberalitatis esset. Tom. III. o o si. III.

a Conser Luetant , & Tertulliani, impulmisque Luea in Actis ApostolIela testimocila tiae paullo ante deseri reus. a Neque vero id tempore Apostolorum modo , sed etiam insequentibus iem prat Ihu Ohis servatum est. verum quoniam in tertia huiusce libri parte agendum de moribus C silan Tum erga alios . deque eorum erga pauperes pietate est. digeram eodem in Ioeo de hae item re eopiosius . Nutie Iustitit testimonio contentus ero , qui in priore soletis . quaeseeunda dieebatur . num. xx. 4 3 .-ga.., Qui habemus , inquit, indistentibus omnibus subvenia, , mus , 8e semper Ena sumus .... Qui abundant, di volunt, suo arbitrio quod quosque vult. largiantur , & quod colligitur , apud eum , qui praest deponitur . se ipse subvenit pupil- lis . di vidui, , fit lia . qui vel ob mothum . vel aliam ob caussam egent , tum etiam ii , qui , in v laeulis sunt, & advenientibus peregre hospiti hus , uno verho omnium inaizentium cu- , tam sustipit

335쪽

29o ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

Usuras Chrisiani primorum temporum non exercebant,

neque s egenti pecuniam dabant, quidquam inde lucri sibi pollicebantur.

Q Uod si mortuo Stephano , di dispersis Hierosolymitis

Christianis communio illa bonorum , cujus in Aetis est fa mi ab Luca mentio, imminuta, exactisque Apostolis ita

debilitata est , ut pene sublata esse videretur ; tamen maximam partem nostri neque usuras I exercere , neque pecuniam

et Iustinus Martyr ilia num. xv. pag. 3 3. edis. Venota an. νην. , , Ut nostra . . uit., , communicem ti eum egentibus , nee qui l quam et lotidi cautia saetamus , hre dixit: Gmnari perenti date. O n. MIN. timere volentem ne atrisen. mι. Sa namquo mistuo has datis, a, , quibus vos ν εο Iuri s h eraras . qui. a τι fMit/s p rieiuna Me ct publiean. . Vos a , , rem mure thesaurita νε vobis nesuros an rora . ubi aνuro , ct tinea demolitur . oeri praciones effod uni I sed the MνHaro vobis rhos υνοι in ιιι. . tibi neque a ruga , ndqua, , tama demolitur . Tertullianus de pracepti, a c hrisio datis . atque a chraicianis dill. genter observatis in t v. evin να Marrionem ιιόν. e. v. i. p 4as. iait. Ven. an. ι γη . agens a,. D ult . inquit, ne saeiam aliis,quae fieri mihi nolim;Et ideo ipsus crit praeeptum in E. a , , gelio , qui istud retro di prastruxit , & distinxit, L ad arbiti tum diseiplinae sua disposait . , , di merito iam erimpendio substrinx t , quoniam L alias recisim serninnem facti trux in tertis Dominus , id est Chri itus , pr dicabatur . Ille nune de senore quum interponit . de s sene. is raveritis , a quibus speratis. v reeepturcis , qua gratia est vobJ Pereurre sequentia Ezechielia de eodem viro Iusto a pecuniam . inquit. suam se noti non dedit a & quod abunis daverit . non sumet, senotia scit te et redundantiam . quod est usura . Pitus Igitur fuit . ut, . Guctum senor Is eradiearet . quo facilius assuesaeet et homi ere ips quoque fenori, si sorte , perdιndo. e uiua fluctum didicisset amittere . Hane enim die Imus operam legis sulae pro- , , euratitis Evangeliu . Quorumdam tune i in vetere se iiieet testamento 3 paul Iatim ad perse tum di seirlina Christ anα tiliorem . primi a quihusettie smaeestia hal etiam a vis huc beni A rn latit inscirmabat. Nam de supra: & p gotia . t uit, redde a. utique si non sit solvendo , ., quia soluturo , utique pignus restituendum eae , utrum homo seriberet Multo manifestius, , in Deuteronomio , non dormies super pigritis ejus ε redit, ni reddes tui pallium ei rea ,, selis oceasum , se domuu in pallii suo . Adhue elatius supra . Dimii a amne debi iam .is quod rabi proximus de es, o farrem ruum non reposes , quantam ν emiso Domni Dei

., riti iovo ata eos. Porto eum debitum dimitti iubet , utique ni in exsolutura , plus etiam est , , de s exsolutum , eum reposci vetat, quid aliut dueet, quam non exsoluturo sene remua , qui ,, tam detrimentum sino et indixit , , ὸ Clemens Alexaratinus an a I. Simnarran libro p. 7. edit. paris an .io a. ., De elargitione autem , inuetiit. N aommunicatione cum multa dica, . post ni . sumit hoc dicere , quod lex prohibet fratri senerari, fratrem nominans non eum ., solum , qui ex eiciem natus parentibus , sed etiam qui fuerit eiusdem tribus , eiusde inque,, sententiae , de eiusdem verbi partieeps , non aequum e ensens, ut ex peeuntis usuras legamus a, , sed laxis manthus , di animis stati se emur egentibus. Deus enim est talis doni conditor . ,, Iam vero qui lubenter largitur , saris magnis accipit usuras. ea qua sunt apud homines,, pretiosissima , nempe mansuetudinem , henignitatem . in agniseetitiam , bonam famam, Iau ., demque, di gloriam. Aa novi hoc tibi eidetur ege praceptum humanitatis , se ut illud.

336쪽

CHRISTIANARUM . LIBER III. 29 Iniam cuiquam egenti dare audebant, ut inde quidpiam lucrarentur. Cum enim eos, qui Pecuniam petebant, non

amplificandae rei familiaris, sed aut sustentandae familiae.

aut necessitatis alterius cujusquam caussa petere viderent, negandum autem egenti ab eo, qui Opem intendere queat, nihil esse putarent, ut qui & misericordes in ceteros , & majorem in modum liberales essent, nullum ex pecunia lucrum quaerendum arbitrabantur . Cumque medio fere tertio seculo

ij fuissent nonnulli, qui habere argentum largiter cuperent, se nusque augerent, Periculumque fuisset. ne multi

eorum exemplum amitarentur, orta vehemens imprimis, atque atrox in Ecclesiam tempestas est, eosque , cum in nomen Christianum Ethnici furerent , ut usuras detestarentur, & ad sanitatem redirent, coegit. Ac seri sane nou poterat, ut qui nihil suum, omnia vero, quibus abundarent.

pauperum esse communia dicebant, qui haud plura concupi-O o a scebant,

ri mereedem pauperis ipsa die reddere doeet oportere . sne mora exsolvere mereedem minIstris. nemitritur enim , ut opinor, pauperis alacritas ad id quod sequitur saetendum . fiis desit alimentum . Praeterea fenerator. inquit, ne ingrediatur domum debitoris vi se aeeepturiis . Et paullo post: iam erg 1 intelligimus nos per legem erudiri ad pietatem . ., Et communicationem , di ad Iuliniam . et humanitatem . Praeterea Lactantius lib. vi. Im. Dr 1 r. - . . rom. a. u'. edit. Paras Aran. 17 φ. Petu lae . inquit. is quam erediderit non accipiet usuram . ut & benefietam sit ineoIume . quod sue erat neces latara , re abitaneat se prorsus alieno . In hoc enim sene e ossieti debet suo esse contentur. quem oporteat alia ne proprio quidem parcere , ut bonum saeiat. Plus autem aceipere ., quam dederit , inlustum est . Qiod qui saeti, insidiatur quodammodo , ut ex alterius ne praedetur ,, . Eodem spectant , oua disputant ceteri Patres , quorum aestim nucum alta permulti, tum his annis paueis Hieronymus, de Petrus Balla tinti fratres viti ductissimiggregio opere censor. edito Bononia, di Danter Coneina tum in libris de hoe ipsti argumento Neapoli, Ae Romae vulgatis, tum in Thetirogla Christiana Venetiis edita rom. viis. lib. I.

preta vi amaro e p. x I. quυ natuit e Iure me, an InIurta Ipse viderit ι Patres nullat alias . quam immanes usuras, catque imprimia, quae extortae a pauperibus essent reprobasse , r o . erit. Veron. aen. I 6. Cypri ni Ioeo abutitur . Est vero hac Epi sevi eiusdem Carthaginiendis renuntia ise. est. is Episcopi plurimi, quos o hortamentri este oportet celetis, de exem M PIO , divina pincuratione eontemta, procuratores rerum feeulariam fiet i, dere dicta catheis dra, plebe deserta, per aliesar provIneias obe rantes, negotiationis quaestuosae nuntinas ,, aueupari, esurientibus in EeeIesia statribus non subvenire , habere argenitim Iargiter velis Ie , fundus tesdiosis fraudibus rapere , usuris inulti siemittas fenus xugere . Quid non ,, perpeta tales pro peceatis eIusmodi meremur H At de enormi usura nulla sit a Cuprian. bidein eommemoratio . virio enim dat Episcopis liIIs , quod multiplicari sortem Lacerent. Nam oris nomine perae Palem sortem Uuprianus significat. Quae autem usiura tam modera

redint aranianti. quam dederit, hoc est non multi ruet

337쪽

2 92 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

scebant 0 , quam posceret necessitas degendae vitae , qui

parati erant pro Christo quaecumque possiderent amittere, qui expoliati sa) rebus omnibus, gratias Deo agere consue verant , iidem non augendis modo opibus , lacultatibusque

suis , sed usuris etiam exercendis operam navarent, quas

quidem 3) usuras damnatas esse ab Iesu Servatore sibi persuasissent. Quin etiam si Christiani eorum temporum a s

saltu , a gloria , a dignitatum splendore, ut supra demonstratum est, alieni erant, longeque a quovis ambitu ς) ab erant, quemadmodum ad congerendas usura pecunias, quibus homines ad fallum , ad gloriam , ad dignitates aut parandas, aut sustinendas abuterentur , se, curasque suas convertissent pTurpe ci Tertullia x xxx x. Apolog. e ite . pag. I t. adit. Veneta M. . quo virtutes praecipuas christianorum complectitur , se habet . . , Edam iam nune ego ipse negotia Chiistianari factionis, ut qui mala refuta. erim, bona ostendam. Corpus simus de covise lentia religio a , is de diiciplina unitate, de spe I s aedere . Coimus ad Deum , quas manu facta precationibus amisis hiamus. Haec via Deo grata est Coimus ad litterarum divinarum commemorati is nem ι si quid prasentium temporum qualitas, aut praemonere eogit . aut recognoscere . ., certe fidem sanctis voethus paselmus, spem erigimus discipi qain praeeeptorum nil, lotniri nus ineulcationibus densa tuu . Ibidem etiam exhortationes . eastigationes , di censura di- , , vina. Nam de Iudieatur magno cuui pondere , ut apud eertos de Dei conspectu , summum ., que fututi iudieii sta iudieiuna est a s quis ita deliquetit . ut a eommunieat.one orationis,M N conventus. & omnis ian .u commercii relegetur . Piasdent probati quique seniores, ho-- nore in istum non pretio , sed testimonio adepti, Naqua Eva, Hinmo OLLA Res DEI cON ,, x et x. Etiam si quod areae genus est, non dehonoraria lumina, quas redemta religionis is eo stegatur . MDdicam unusquisque stipe in sponte eoaser t. Hae quasi deposta pie ., talia sunt . Nam inde non epulis , nec potaculis , nee ingrati, voratrinis dispentatur . sed ,, egenis alendis . . . . . sed eiusmodi vel maxime dilectionis operatio notam nobis inurit pe- nes quosdam . vide inquiunt, ut invicem se diligati t. Ips enim i et botei 3 invitem ode- , , tun . Et tit pro altero mori sint parati . Irs enim ad occidendum alterum palatiores . Sed ,, de quod si atrum appellatione censemur . non alias opinor intimant , quam quod apud ipsus,, omne sanguinis nomen de affectione simulatum est. Frati ea autem etiam vestri sumus iureri naturae matris unius , eis vos rarum homines , quia malis attes sed eo furtaac misis nus legitimi existimamur , quia titilla de nostra saternitate tragoedia exelamat , vae L quia

3 vide supra deseripta Iunios . Tertulliant, Clementis Alexandiis l. & Lactantii testi.

in Avenae Ee Minue. pelix in Octav. pag. 3 3s.seqq. edit. an. Ιεγ2.3 Itaque de gradu se de Iici, s digni late pras arent , facile patiebantu e , modo ne Chri

sto iniuriam sacerent. Quod eum ex Eusebio , Actisque M. Martyrum . aliisque monumentis , tum ex Tertustiani Apolog. e . II. pag. o. essit. an. I . in Avenae plane constat . Nam habet hoe modo . ,, Plinius secundus , eum provine iam regeret, damnatis quibusdam Chri-

,, si an is, quibusdam gradu pulsis, ilia tamen mastituetae perauibatui &e. Vide eiusdem Ithium ad scariam .

338쪽

Turpe autem I) lucrum , cujus neminem Christianorum, imprimisque eorum , qui coetus nostrorum hominum oeci derarentur . cupidum esse oportere statuit Paulus, ecquod

tandem . nisi utura est Nam qui ta) a majoribus nostris

non moderatas, ut ipsi vocant, sed immanes usuras damna. tas suisse putant, nae illi vehementer errant. Patres enim

quidquid senus 3ὶ multiplicaret, hoc totum esse vetitum summa consensione pugnabant. Quamquam id mihi propositum hoc loco lit, non quae fuerit veterum de fenore qum eumque sententia; sed qui in hoc genere mores , & quae recta institutio vitae quaerere . g. I V. Mori placerent Gryto , res quasque terrenaraihili Chrissiani veteres pendebant.

inae res confirmari magis magisque testimonio Athena gorae Philosophi Christiani potest, qui Antoninorum

temporibus vixit, Caussamque egregie defendit sociorum. Is enim in Legatione non modo nihili a svi nostris pecuniam fieri , sed etiam honorem, opesque omnes, cujus tandem eumque sint generis , Christi caussa , contemni. despicique scripsit. Neque enim , inquit , ad pecunias spectat inimicorum injuria, neque ad mulctam ignominia, neque ad aliud

quidpiam rei majoris illata damna, haec enim contemniis mus, quamvis studio digna multis videantur; ut qui non m do non repercutere, . nec invadentibus, & rapientibus diem

v Tertii ana, lib. dae innotamia xt . pag. 3 3 3. quod postulat paulus. Episcopum

esse non oporte e turpis lucri eta dum . hnc Tertullianus vertit, esse non oportere amantem praun ta . Nam hoe signifieat et . οῦΦιλαργυρον quod paulux adhibet.. a Ita quidein sentὲunt haretiei huiusce temporis permulti. a quorum sententia nostr ruin catholicorum aliquI non admodum aLhoirent. stoederia ius ante annos aliquot magnum Wolamen edidit de Guris lithis , ct iuisitis. quasi vero lieitua esse ullae usura possint . ficipio Nasse ius, qui vidisse negat se ante hune librum . quam ipse set ipsi set tuum . eui titulus est i DAPir tua dei damaro. At a Bmedersenio verbis. non re discrepat, ita ut sint , qui eum om- Da suisIe ab eodem mistuatum putent. Ego vero etiam non dicenti aeceptile athu a Broeder- senio se . saeile erederem . Sed hae n.hil as rem . 3 Conset i a supra deseripta Iust. Mart. Tertuli. mement. Laetant.

339쪽

29 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

dicere,sed istis etiam,si colaphum inflixerint,alteram capitis partem percutiendam praebere, his autem si tunicam abstulerint. pallium superaddere didicerimus, sed corporibus ac vitae nostrae, postquam pecunias projecerimus , insidiantur , criminum acervum in nos effundentes , quae nobis quidem nec cogitatione tenus, his antem , qui haec effutiunt, re illorum similibus inhaerent is . Quum enim non terram , sed Cae- Ium suam esse patriam scirent, quae sub aspectum cadunt, neque pluris aestimabant, quam deberent, neque sic adhibe hant, ut aegre sibi adimi paterentur. Itaque Iustinus si in Marutyr in priore Apologia . M Si humanum , inquit, regnum OK-Pectaremus, negaremus prosecto interitus vitandi caussa, di latere conaremur ad ea , quae expectamus Consequenda.

Sed quia spes in rebus praesentibus positas non habemus , interfectores parvi pendimus, Cum praesertim mors omnino declinari non possit ,, . Atque magnis animis Christianos res quasque adversas Perpeti, caduca omnia aspernari , aeternamque salutem anhelare . cum Ethnicorum aliqui hostes acerrimi nostrae religionis cognossent, pertinacia destiterunt. nobisque aut assensi sunt. aut aequiores esse coeperunt . Est

autem ejus rei idem ipse Iustinus Martyr, atque Philosophus testis locuples. Neque enim ausus unquam fuisset haec ad Imperatores scribere, quae incerta esse , vocarique posse exis imasset in suspicionem salsi. Namque habet hoc modo. is Patientes sa) ut simus, di ad serviendum omnibus parati, ac irae

expertes monuit Chrsus . Non enim reluctari oportet, nequo nos imitatores esse malorum vult Deus , sed ut patientia , di lenitate omnes a dedecore, & cupiditate malorum abducamus hortatus est. Quod quidem & de multis, qui apud vos

suerunt, demonstrare possumus, qui ex violentis, & tyrannis immutati sunt, vel vestigata vicinorum vitae constantia victi, vel perspecta viae comitum in injuriis perserendis mira patientia , vel exploratis eorum moribus, quibuscum contrahebant is . Sunt vero horum similia, quae Melito s3) Sardianus iu

340쪽

in Apologia ad Marcum Aurelium Imperatorem de virtute Chri litanorum . atque innocentia Vitae scripsit: ,. Impudentissimi, inquit, delatores , & alienarum opum cupidi id autem eum de Ethnicis scribit, satis indicat nostros longe ab eo genere vitii abfuisse ex imperialibus edictis occasionem nacti . palam diu noctuque grassantur, spoliantque homines innoxios. Quod si haec tuo jussu fiunt , recte , atque ordine facta sunto. Neque enim fieri potest . ut justus princeps aliis quid umquam injuste constituat. Et nos libenti animo riuia modi mortis praemium serimus. Unum illud a te petimus. ut cum hujusmodi pertinacia praeditos homines per te ipse

primus examinaveris . tum deinde pro tua aequitate statuas, utrum supplicio ac morte affici, an salvi, dc securi degere mereantur . Sin vero illud consilium . vel edictum plane inauditum, quod neque adversus barbaros hostes sanciri decuerat . numquam a te prosectum est . obsecramus te multo magis . ne nos hujusmodi publico latrocinio diutius vexari permittas . Haec enim Philosophiae se sta, quam profitemur. prius quidem viguit apud barbaros, postea vero cum pro

vinciis Imperii tui illuxisset . faustum prosperumque Imperio Romano omen extitit. Ex eo siquidem tempore misimis incrementis audia est majestas imperii Romani, cujus tu lueres & successor, adspirantibus omnium votis potitus es . potierisque deinceps una cum filio . si modo seciam illam . quae Cum imperio educata, &cum Augusto simul inchoata est. &quam majores tui una cum ceteris religionibus coluerunt, tueri velis. Porro religionem nostram bono publico adolevisse una cum imperio , quod feliciter coeptum suerat, illud certissimo argumento est, quod jam inde a principatu Augusti, nihil adversi, sed contra omnia prospera, & magnifica ex animi sententia, votoque omnium contigerunt. Soli ex omnibus Nero, ac Domitianus, m levolorum quorumdam consiliis inducti, religionem n stram eriminari studuerunt. A quibus deinceps falla illa adversus nos calumnia manavit ad posteros , ut mos est vulgi , absque ullo judicio hujusmodi rumoribus fidem adhibere . Verum imperitiam illorum correxerunt piissim pa

rentes

SEARCH

MENU NAVIGATION