Fr. Thomae Mariae Mamachii ... Originum et antiquitatum christianarum libri 20. Tomus primusquinti pars 1.

발행: 1751년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

3o6 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

autem seculo IJ, quartoque ineunte sa), quum Ethaici im-Perio potirentur, nonne magna fuit copia militum Christianorum , quin Antistites Ecclesiarum , quibus & religio , &disciplina nostra curae fuit, exterminandos e finibus Ecclesiae esse arbitrarentur pAt enim intelligo esse aliquos, qui extremo tertio seculo debilitatam . ac pene sublatam disciplinam . quam veteres constituerant, putent; factumque ita fuisse. ut licere sibi plerique judicarent, quae Origenes .& Tertullianus Compo is ni cum institutis Chtillianae religionis posse negaverant. Quorum sane Ss. M M. Actis quibusdam confirmari videtur sententia. Ac Maximilianus quidem in Africa Martyr jussus anno 29 s. ut cingulum sumeret , nefas sibi Christiano viro esse militare dixit. Cumque Proconsul multos esse in exercitu milites Christianos assirmasset; scire illos , respondit Maximilianus, quod facerent : at se Chri litanurru male s3ὶ quidquam agere non pol se. Itaque ob eam rem capitis condemnatus . atque ab Ecclesia in numerum Martyrum relatus est. Ecclesiam autem sastis Martyrum adscripssse hominem . non religionis tuendae , sed rei, quae nostris liceret, caussa interfectum . quis credat Argumento

est igitur alienum a Christianis moribus, institutisque fuisse militiae nomen dare . Quamobrem , quum rursum Proconsul ex Maximiliano quaesit set, ecquid mali sacerent milites, hoc responsum a Martyre accepit. Seis r e qua faciant. Quod scilicet indicium esse impiae, scelestieque vitae debet, quam milites ducere solerent. Accedit Synodi Nicaenae primae auctoritas. quae Canone XI I. statuit, eos, qui instinctu, opeque divini numinis permoti militare cingulum deposuissent, d indeque pecuniae cupiditate incitati, sacramento se denuo

s VIJe susebIum M'. Gel. lib..H. DU.xv. par sex. εῶ . GA a ιν ρ.-rom. a I. --jusce operis pag. t 4. ubi de Marino Martyre Casareens , ae milite satis illustri diximus . Eneo autem loeo satia eo lat. las fuisse Christiano dignitatem s. militia obiee , ae sustinere . quin cogeretur saetificare . Nam ubi primum Marinus rem disinam nee te, Christumque eiurare iustus est , moi i realis te, quam seelei tam adeo saeinua perpetrare .s vide Eusebium ιib. v m. Hs. Eeci. eap. inseqq. 3e Luetum Cae illum Deoi

352쪽

CHRISTIANARUM . LIBER III. 3OZ

militiae obligassent . poli triennii tempus , quo inter audiente, consistere debebant, decem annos Prosterni oportere . Non enim credibile eit, adversariorum quidem sententia, voluisse Patres tamdiu milites in squallore . ac sordibus jacere, nisi a majoribus accepissent, vetitam esse Christiano militiam .

Sed de origene , ac Tertulliano nihil attinet dicere. Satis enim dictum esse arbitror libro superiore si). De Maximiliano sic existimo : positum in martyribus suisse, propterea quod militiam cum religionis verae cultu sa) componi crederet non posse. Quare cum mortem perpessus sit. ne fidεm Christo datam salleret; sesellisset autem , ut putabat. s militasset; delendum e fastis martyrum non fuisse. Quod si

se etesii quidam in castris milites erant, esse namque permulti semper consuerunt, nemo tamen adigebatur, ut similis eorum esset. Non sum nescius, latas interdum ab Imperatoistibus suisse leges. quibus milites rem divinam 3ὶ sacere juberentur . Sed ubi hujusmodi edicta publicabantur, recedendum e castris esse Chri itiani, aut moriundum potius , quam sacrificandum putabant. Ex qua re intelligitur, Chri si an is fas fuisse cingulum militare ferre, quin superstitiosi quidpiam agere cogerentur. Si enim coacti fuissent, non solum publicatis legibus ; sed ante etiam , quam essent latae, obligari sacramento militiae renuissent. Ad Synodum Nicaenam quod pertinet, nego cautum ab ea fuisse . nequis militare in polierum tempus auderet. Quemadmodum enim Te probasset institutum , quo superatum Maxentium, restitutamque Eccsesiae pacem esse constaret Atque est omnino incredibile, ut mih singulare ostentum Crucis , quae in zelo

Ruinariatim num. i a I. pas. sS. Mauricit. dc soci arum apud eu idem nam. iv. pat. - . sqq. s. MareelIi Centurionis. & Martyris mora. I . pag. ad 3. Uus e. nae . sic enim Marcet ius loquutus est . M Jesia Christo regi aterno milito Ex hoe militare Imperator bus τe- . . sitis desito . de Deos uestros ligneos . Et lapideos adorare e intemno a qua sunt idola salda,. Et muta . si talis est e ditio militantium . ut diis , de Imperatoeibat saeta iacete competi. . . ecee prHieio vitem , de eingulum . renuneio fgnis , de militare recuso ,, . s. Fer Teoli apud eumdem num. I. pag. 4oo.seqq. S. Gordii Martyris ex S. Easilio apud en demnum. . pag. 44s. Ieq. SS. adraginta Martyrum abad num. a Llag. 44 a. ML Marciani, e

353쪽

3og ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

apparuerat, cum inscriptime: in hoc vince, tollendos esse milites dicerent, ac non modo perturbandam rempublicam ,

sed etiam in discrimen Ecclesiam conjiciendam sancirent. Mea igitur sic est ratio, vel in eos , qui cingulo militiae deposito, ut persectius, religiosumque vitae institutum conlectarentur, in castra redierint, Nicaenum canonem esse statutum ; vel squod quidem magis credo latum adversus illos. qui cum sub Licinio, ne Christum curarent, militaribus zonis discincti, & militia privati fuissent, post avaritia i

ducti, in castra reverterunt, utque stipendia mererentur ,

obsequuti Imperatori, negarunt esse se deinceps Christianos velle si . Id vero factum ab Licinio fuisse, auctor est Eusebius

in Historia sa) .

At Baslius, dicet quispiam . in ea, quae est ad Amphilochium scripta epistola , prohibendos esse triennii intervallo

milites Eucharistica communione contendit. Fateor . Sed, ut recte, sapienterque observatum est a Petavio, nullum hoc habet sceleris argumentum . Minime namque decere visum

est, ut ei, qui justa etiam , di licita caede manus imbuisset. sine piaculo ad tam sancta mysteria permitteretur aditus. Quem-

ε ινεέ, h -τὰ 4του ζπονέσουιν- , δε εου. χωρ is προσειραs τοῦ λαε πων-., De his, qui transgressi sunt sue necessitate, vel siae facultatum oblatione. via.. sine ullυ periculo, vel sae alio aiusmodi, quod per Licinii tyrannidem eontigit, vitum est sy- nodo, eis humanitate indigni sistit. clementia tamen . 3e benignitate in eos uti . Q, eumquc 'i, ergo sncere minitentia ducuntur . tres avitia. inter auditorea Melea exigent, ct septem, . anuis prosternentur . duobus autem annis . abique oblatione , erunt Orationum eum populo,, participes . Ex hoe eanone eonstat de iis, qui lapsi sub LIeInio suerunt, Synodum agere, ade ue canoMem sequentem de reverss ad eastra . eum Lie Initia imperaret. esse intellige dum . sie autem habet Camon a I x. ιιι P. δὸ ω rix. ιέν, s μιιν άωὸ ω.ι χάριτο3 6 την πιαπιν ορμῖν ενδ ξαμενοι, απι uia νει τὶ ξωναι, μὴ ἁ δὲ ΨαυΨα ἰωὸ γὸν σικειον τεν ἀναδραώοντυ ων κινυ , vis τινεs , D aργύρια βιου νικὴ κατορθωσα τε ανα νατευσασ8M , ευποι δ invi ετου ζπονιωτέτωσαν, μννὰ Ψὸν τοῦs uti τοῖιπι- χρονιη . ,, mi aurem vocati quidem a gratia, te primum impetum monstrantes depo- ,, suetunt cingulum , postea vero ad proprium vomitum relapsi sunt veluti eanes, ita ut quL,, dam , de pecunias tribuerent. & beneseiis militiam repeterent a lil deeem annis post trien- ,, nii tempus , quo inter audientes erunt, prosternantur ,, a Eequis autem fi dvμs hoste cano nes conserat , non viderit ad eamdem persequutionem virumque spectare Atque ob levit tem solum , non ob lapsum In superstitionem & g avem. Ad erindemnandam , tantam Pae nam sit ira militibus illis indictam , nemo, ut arbitror. prudens erediderit. Comule Baiam nis , & Zo arx in hune ipsum eationem commentatios . & interpretatione, Lupl. Catalani

354쪽

Quemadmodum Dividi legimus. quod hostilis sanguinis plu

rimum sudisset, non concessisse Dominum, ut templum extrueret. Tum digamos in Ecclesia constat, non ablque me nitentia ad communionem admissos , tametsi secundae nuptiae neutiquam illicitae censerentur. Ex canone autem Basilii liquet . primum nullam legitime, & pro honesta caussa pugnantibus irrogatam ex antiquo poenam fuisse; deinde ne legis quidem , ac praecepti vim habere , sed consilii sanctionem illam Basilii si . Ex quo consequens est , ne ab Nicaenis quidem Patribus contra milites decretum illud 'editum fuisse. Nam cujus judicii est, tantam in illos poenam constitutam putare , qui militiae nomen dedissent pQuid 3 si Titum Bostrensem, gravem imprimis seriis

plorem , ac veterem , & Lactantium Firmianum in ea fuisse sententia existimare quis possit, ut fas non esse Christiano ad bellum proficisci arbitrarentur Θ Ac Titus quidem in secundo contra Manichaeos libro, justim, inquit, bellare non deis ea . Lactantius autem in sexto Epitomes Divinarum Instit tionum capite : auid tam horribile , inquit, tam tetrum, quam hominis trucidatio 3 Ideo bella execrabilia sunt. Similia autem persequitur capite septimo ejusdem libri, & libro v. Instit tionum capite decimoseptimo, quae plane essicere videntur, abesse a militia Christianos homines oportere.

Scio redargui a Petavio sa) Titum , quasi salsam esset

Tertulliani, ejusque similium sequutus opinionem. Verumtamen cur ejus dicta de bello aut injusto , aut sine gravi caussa

suscepto intelligi nequeant, ollendi mihi si non perspicuis, at

x Loena ule Bassii eongrmat nostram de Canone xs t. s nodi Nicaena sententiam . Nams ali, maiores nostros non numerasse in eadibus e des in bello iactas, neque poenas uitat consti mise eeetacit hua, indicio est in milites . quὲ grave aliqaol leelus non perpetrassent, eancine n illum Nicaenum non posse cadere . Alioqui iis , qui militassent, aut qui ad eastra revertissent . R erimini datum id suisse . di menam gravissi,nam inflictam Baslius dixisset . sunt vero illi verba huiusmodi Wiss.ccxxxv ia i . pag. a s. tom. 3 a I. um avit. Paνis Assuach. S. Mauri .

355쪽

3IO ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

probabilibus argumentis saltem vellem I .Fae autem de iusto scripserit. At quo sensu non decere statuerit,disquirendum est. Nam si eo sensu dixit, quo secundas nuptias non decere Veteres aliquot Patres dixerunt, non video, cur esse Titum quinquam reprehendendum putet. Quemadmodum enim illi, etsi criminis esse reum non dicebant , qui secundas nuptias cele-hrasset, eumdem tamen indicium intemperantis animi dare arbitrabantur ; sc Titus non decere Christianum arma gerere assirmavit, non quo Rempublicam defendendam ab hostibus vi,armisque inficiaretur, sed quo eum, qui ad bellum proficisceretur , & institutum militare amplecti vellet , non mitis , sed ferocis animi specimen dare, judicaret. Ferocem autem atque immitem esse Christianum nemo est opinor, qui

decere arbitretur.

Ad Lactantium autem quod spectat, certum est loqui hominem de spectaculis , muneribusque gladiatoriis in Epiri tome, in quibus homicidia fieri solerent. Abhorrere autem ab humana natura homicidium , si illud in bello committatur, existimat, multoque magis, si neque premente bello, neque principis lege, cum id necessitas nulla reipublicae pollulat. Trucidare autem hominem quis neget odiosam sa) rem esse Ac solebant Romae Magistratus capitis in reum sententiam dicturi, praetextam deponere, ac perversam indu Te Vestem, ut moerentes , atque invitos id se agere significarent. Cujus quidem rei testem esse Valerium Maximum , recte est observatum a Petavio viro docto, & summa cum laude versato in hoc genere studiorum. At consequens non est,

nefas hoc apud Romanos habitum, capitali supplicio reos as-ficere. Quare propterea quod execrabilia bella Lactantius esse dixerit, cum in eis sanguis fundi humanus soleat, non

sequitur , ut permitti Christiano bellum non Oportere censuerit.. Locus

356쪽

CHRISTIANARUM . LIBER III. 3 II

Loeus alter Lactantii est hujusmodi I . Vetus praee pium est non occidere ; quod sic accipi debet, non tamquam jubeamur ab homicidio tantum, quod etiam legibus publicis jubetur, manus abstinere , sed nec jussione interposita , nec

verbo licebit periculum mortis inferre, nec insantem neca. Te . aut exponere , nec se ipsum Voluntaria morte damnare.

Atque hunc locum , quo jure Salmasius sa) ad bellum contorqueat, ne conjectura quidem assequi possum. Nam agit Lactantius de praecepto divinae legis , quo vetamur occidere. Caveri autem a Deo, scribit, non solum nequis occidat ipse per se alterum , sed etiam, ne ministro quopiam ad occidendum utatur. Non minus autem peccare eum , qui necem

inserat, quam qui jubeat, ut inseratur, si privatus uterque sit, vacetque publica potestate. Nam Principem , si jubeat, non peccare. Iam vero in bello publica est Principis potestas. Quocirca is Lactantii Iocus nihil ad rem attinet. Tertius denique sic habet: Iustus . 3 si aut equum

,, saucio , aut tabulam naufrago non ademerit, ut ipse aniis mam suam liberet, stultus est, , . Hanc sententiam ut sibi opposuit, respondit in eos casus justum hominem numquam venturum . ut vel equum adimere saucio, vel tabulam naufrago necesse habeat, ut propriam tueatur Vitam, quia neque bellis, neque navigationibus immiscebit se , in quibus haec evenire solent, atque cur naviget, inquit, aut quid petat ex aliena terra . cui sussicit sua 3 Cur autem belligeret, ac se alicujus furoribus misceat, in cujus animo pax cum hominibus perpetua versetur Z Scilicet peregrinis mercibus, aut humano sanguine delectabitur . qui nec lucrum sciat appetere, cui sufficit victus , & non modo ipse caedem facere.

sed interesse facientibus, ac spectare ducat nefas 3 Sed omitto ista , quoniam fieri potest , ut vel invitus ad haec subeunda

cogatur ,,. Haec ille . Quod si M universe bello Christianis

in te

357쪽

3Ia ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

interdidium , sententia Laetantii, quisquam existimet, is vl-deat , ne , ejusdem opinione, statuendum arbitretur , nefas esse mercaturam facere Christiano viro. Qua re non equidem intelligo , quid dici, excogitarive possit obtusius . Hoc igitur Laetantii decretetm esto : nostris sponte, ac lucri, vel quaestus minime necessarii, vel ambitionis caussa aut navigandum , aut militandum non esse. Fieri tamen interdum posse, ut Christianus, sive quia vitam aliter, quam iis artibus , tolerare nequeat, sive quia Principis imperio cogitur, invitus & ad mercaturam , & ad militiam accedat. Nam quod spectat ad caedem , constringi eorum, qui navigent, quive militiae nomen dederint, aliquem quandoque posse , ut gratia conservandae propriae, adimat latroni, aut grassatori vitam . At Gentiles mercaturam faciebant , animumque ad rem bellicam conserebant, ut facultates augere suas valerent, sensimque viam sibi ad honores, ac dignitates pararent, quae caussae procul esse a Christiano viro Christianis moribus instituto debent. Sed quoniam evenit perraro, ut quis aliam ob

caussam miles, aut mercator sit, quia id non futurum est, nec ut sit oportet, negat Lactantius omnino suturum .

Ac de Lactantii quidem sententia satis dictum est . Fx

tremum est, ut eorum argumentum refellam , qui cum in Legatione Athenagorae . atque in Origenis, aliorumque Patrum libris legerint, Christianum virum non solum non per petrare , sed ne aspicere quidem justam caedem posse, concludunt , communi veterum Ecclesiae Scriptorum consensione, nefas esse Christiano militiae nomen dare . Nam

gium lae. cito pag. 4es. eos tantum exeusaei a Lactantio e enset, qui militate eo ebantur. ., Nam illo aevo, inquit, non solum sub Imperatoribui gentilibu . sed etiam christianu . ., eum delectus tytonum ageretur. quibus militatis aetas . ae statura esset, di qui eius erantis conditionis , ut militiae vacationem non haberent, ad militate saeramentum adigebantiit , is nee illud deserere poterant . Qui semel autem id saeramentum dixissent, ante emensa si is pendia , de nisi ea susta , ae merita eaussa impetrata missione . discedere a stilis non haia,. huere sis: qui aliter militiam deseruissent, eapite plectebantur.Eigo illi sunt, quos invitos adia militiam, idest irve dandorum hominum legitimam artem subeundam ea necessitate legum is cogi dixit Lactantius. at quoa propterea exeusandos tam ipse insinuat . quam Patres Conciri lil Niean can. R I r. ,,. Hae ille. At de his in canonibus synodi Nicana ne verbum quidem. ,ut vestigium ullum est, ut paullo ante vidimus . De Lactantii liaeo . ut se explicandua , ile. monstratum iam est. Quare cesse , ne actum agam. De iis, qui definitam staturam, statemque haberent. cogerentur que militiae nomen date, conser Reu b.Maxiviiliani Mattrita apuἡ ι narrium edis. Veron.

358쪽

CHRISTIANARUM . LIBER III. 3 1 3Nam etsi responsum breviter illis est in seeundo hujuste operis libro, cum de prodigio a Christianis in exercitu

Marci Aurelii Antonini Imperatoris facto dissererem , paullo tamen copiosius esse hoc loco satisfaciendum puto . Igitur

animadvertendum est, Athenagoram, Minucium , Origenem,

aliosque veteres, dum haec scribunt, aut de gladiatoriis ludis , aut de injusta nece , deque nefario infanticidii scelere . quod nostris Ethnici exprobrabant, agere, non de bello, quod

a principe inlatum hosti sit ad defendendam Rempublicam .

Itaque illas quidem caedes damnant, hanc vero non item , eum hujus nullam secerint mentionem . Atque ex iis sane ,

quae aliis in locis iidem ipti Patres constituunt, plane colligitur,quam recta illorum suerit de bello justo sententia. Laudant enim Imperatores, quod hostes a finibus arceant, quod gra L satores, fures, publicos denique Imperii inimicos aut puniant.' aut bello persequantur . Hoc Iustinus si , hoc Athenagoras,

a Jus inus Martyr pologia I. num. r. sere . iure ab iis . qui publiea pote uate praeditisnt . oeeidi malefactorea statuit . rapique in extremum crueiatum . Quare s tales christiana essent. Iute eos puniri, sin minus, libere eos in ei vitate versari permitterem; em Molo. . I. num. I. pag. os. 6 d. edit. an. 1 747.

a Noe sdem seribit Athenagoras in Legati e num a. DI. as .seqq. MSt. n. Is invi

am. 37 7. Iustam autem caedem qui nominat, nonne is inserti eam maleseo Iure polse ostendit ab eo , qui publica polleat auctoritate e Quod si non deeere . iit Christianus privatus instam eaedem aspietat . udiungit . Is recte quidem adiungit. non quod iustam reprobet calem . sed quia fas non esse hominem prIvatum saΨitia itidie tum dare . & hususinodi e di intexesse . Rursum idem ipse Legat. num. xxxiv. pag. 33a.M Quos seiune ne iusta quisem exdia aspe- ,, ctum sistinere. qui eos seeusauerit .el oeeis hominia . vel votati Quis gladiatorum. ,, vel serarum la4os, praesertim si a uobis dentvr . non plurimi saetae Nos autem eam ho- ,. micidium spectare pene idem esse ac perpetrare arbitremur . nune tum his spectaetitia rem . , , smus . Cadem igitur quomodo perpetrare possumus . qui eam ne spectandam quidem duci ., mus, ne sceliis , 3e piaculum nobis impingamus .,δ Eris. Mel. Gallia ad Meles Abἔa . σPh gia d. Bibl. ade Mart re hac habentur ... verum ilIa respuit inter eructatus. ae vel . ,. ti ex altissimci somno exeitata est, praesente suppileio de aeternae gehennae erue latibui ipsam ,, submonente, S contradieent impii, qui geri potest, V, ut insantes eorr.edetent, qui ,, bus ne sanguinem quidem unimantium degustare tieet λ Lib. V. Hi f. Eeel. apud Esse . cap. x . pag. ao 3. ed t. Cantabrig. At vetius Epagathus . ibit pag. 1 ff. Merito puniandos Christianos Diae dixit . s rei eorum scelerum essent, qui eiciem attrihuebamur.3 Crigenes lib. i iI. eontra Cessum num.. at . rom. t. ov. ed t. Paris Monaes. s. Maari , nullius hominia caedem lieitam esse Christiano dicit . Nam publiea auctoritate eum care rent . neque aecidere ipsi per se lare quemquam , neque lubete , ut oeeἰderetur, poterant. At recte bella laserti xb iis, qui reipubliea prasint. doeet alio loeo , ut supra consi itit.. Minueius Pelia in octaυ. pag. 3 que .seq. ,, Nobis homieidium nee videre fas . Me audiis .. re ,, a Coaser etiam Arnobium ι/b. I. pag. s. ed . an. assis i. tibi. M Quamquam uia . qua ,, dicitia, metvis. bella religionis noctra ab Ia .i4iam eum mo*eri, nodi fit dissicile eompro- ., bare,

359쪽

3Ι ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

hoc omnes statuunt , nisi Tertullianum, & Origenem fortasse, de quibus supra dixi, exceperis. Sed de militibus ha chenus. Se quitur,ut explicem,ulli ne Christiani primis Ecclesiae temporibus mercaturam facerent. Igitur qui in patria manerent,

utque se, familiamque alerent, merces, quas sibi pretio

comparaverant, divendere solerent, aliquos; qui vero augendae , amplificandaeque rei familiaris , magnarurnqueo opum acquirendarum caussa, itinera longa susciperent, vitamque suam multis, gravibusque periculis exponerent, aut nullos suisse, aut sane perpaucos arbitror . Cum enim mediocri victu plerique omnes, vestituque satis modello uterentur, atque ab avaritia , luxu , fastuque , ut paullo ante ostendimus, distarent, haberentque magi liros, qui dicerent, . indi-

., bare, post auditum chrἰstum in mundo non tantum non aucta . verum ei iam maiori ea parte,, sui iasum eotii preisonibus imminuta a Naim cum homInum vis tanta magisteriis eius aceepe.,, timvs , ae legibus , malum malo rependa non o riere, iniuriam perpeti , quaminii rogare en ,, se praestani lux . suum putius iandere , quam alieno polluere manus . & e scientiam eruore, δε habet a Chi isto bene sietum iamdudum orbis ingratus, per quem seritatis mollita est rabies. , . atque hostile a manua exhibere a sanguine cognati animantis Meepit. Quod si omnes omnino. ,, qui homines se esse non lyecie eor potum , sed rationis lotelligane potestate , salutaribus,, elut me Iseisque deesetis autem vellent aeeommodare pauli et , de non fastu , ae supere ilia , , tum in s luia potius sens bus, quam illius eomminationibus erederent. universus iamduinis dum orbis mitiora in opera conversi usi as serti, tranquillitate in mollisama degeret, . , di in eonelaidiam salutarem ineotruptis scedetu ii sanctionibus conveniret,. . At is non negat adversu, Nostes arma , s pernicies rei publiea impendeat , esse serenda . Militum autem christianorum inse iri ones sepulerales extant apud Aringlium , Eosum. Bolde ram Sc. Nos unam, alteram que ex LOldetto pag. 4 la. hue transfere inus.

TFcLAM IN PROVINCI 4 MIs PANICA v IXIT ANN. P H. LXV. Μ. III. DE P. X. KAL. OCT. IN P.

360쪽

si indicia animi cupidi pecuniae dari ab his, qui rebus suis

minime contenti, naves conscenderent, crebris commeati-hus merces importarent & in Romana , & in remota ab Roamanorum ditione loca , ac novas in patriam inferrent, iisque incommodis se, periculisque objicerent, quae sortasse aut aegre, religionis causta, aut nullo modo subiissent; ab eo genere mercaturae deterrebantur. Atque hinc factum existimo . ut maximo a numero Christiani, quamvis rebus omnibu Lbundarent, pauperes tamen dicerentur, & essent. Nam qui aut sponte privabant, ut commodis Ecclesiarum consule

rent, facultatibus suis se 3 , aut iis, quas possidebant, etsi te

nues essent, contenti erant, abstinebantque a mercatura , mu

tare statum, augereque fortunam suam qui poteranti P iVenio ad Medicos . Horum sive artem sive secultatem

cum majores nostri in pretio habendam putarent λ), propterea quod in sacris litteris legissent, honorandum esse medicum propter necessitatem , numquam impedierunt, quineam Christianus profiteretur. Ac Lucam sane medicum ς suisse, auctor est Paulus Apostolus in iis litteris , quas ad G R r a lossenses

a Tertullianus tis. d. Nololatνia cap. xa. v. sta. editi Venera an. I 44. M Negotiati. , set Φo Dei apta est e ceterum si cupiditas abscedat . que est catissa acquirendi, cetrame caus M sa aequirendi, non erit necessitas negotiandi ,,. Paullo ante dixerat. i. De negotiationbia bus eetera delictorum recogitemus . imrrimis cupiditatem radicem omnium malorum , qua is quidam irretiti, Utea fidem naufragium sunt passi dec. ., Laestantius tib. v. ea . xv 4r . Di inivrn. Inust. 9. os . euis. an. I 44 .. Primum omnium nego ullo modo seri posse , ut homi ia vi. qui quidem vere iustus si . esusmodi casua eveniat, quia ius a neque cuiquam nat. M inimicus est . neque quidquam omnino appetit alienum . Cue enim naviget . aut quid petatis ex aliena terra . cui susscit sua, , ὸ Mitto ceteros Patres , ut Gementein Alexanaticium a usoli genem . Se . ne sm longior , quam oportet. .a a Iustinua Epistola ad Dioptietum n. v. par. c. s. edit. ora. an. et et 7. . Mendi ei suntis inquar. c hνimani, di multos ditant. rebus omniLus indigent, di omnia illis redun ,. gant vide Tatiani loeum supra descriptum pag. a r. me. r. v M. Minucium Felieem Geraυ. pag. 33 s. edat. an. ετ a. 8e Lactant Iam M. . . di xi Dimn. Indissitis paga s s. ri l. editu Paris an . x 4s. Nullus autem mercatcires christi aures , qui In regiones a patria longe distantes prciseisci tolerent. memorari a maioribus nostris dixi . non quoe-iectura eoue ludi non pratu arbitrarer , horum aliquias olim v i uis . ses quo nominati iii , diis sincteque nullos indieatoa uiderem . Coniectura autem hie e l. si Epἰsecipi aliquὲ aevio III. in alias provincias eo tendere mereaturae caussa audebant . qua rea cum einum in litato, ac dignitate pugnabat, multo magis laicos , qui familiam alerint, idipsum Leere coepisse ,

credibile est . Re Cypi ianua quidem in eo libro , qui de Lapsis inseribitur pae. ias. eit. Con. ,, Dei elicta , inquit , i de Epiis opis qui huciam agens a cathedra , plebe deseris,, ta , per alienas Provineias oberrantes , negotiationis qua tuosa nundinas Meupari non ,, dubitarunt . 3 Minue. Cm, .pu.33s. 4 Aleundus clemens Alexandi inus lib. I i. Padagogi eat. v I. pa'. 1 3. edin Paris.

3 Ad Coussest. et x. v. 33. Salutat vos LMaa mediam ori mur.

SEARCH

MENU NAVIGATION