장음표시 사용
341쪽
DIs cIPLINA LIB. V vIL tετ scribit:Si tonsillae sine exulceratione sunt,ac per inflammationem intumuerunt,caput uelandum est extrinsecus. Ist locus uapore calido fouendus,multa ambulatione utendum,
caput in lecto sublime habendum,gargarizandum* ex reγprimentibus. Radix quoq; ea quam dulcem appellant cotula,& in passo,mulso ue decocta, idem praestat.Tum medicamina alia subiicit,quae breuitati studentesOmit imus,cum plura a Claudio Galeno,alijsin medicis de eodeem morbo referantur. Est autem hoc uerbum perdiminutionem dictu, sicuti a Pompeio grammatico seruatum est ex Uerrii, Flacci commentariis. Tolles inquit pro tumore faucium accipi/tur, quam per diminutinonem tonsillas vocamus. Aristoteles uero,&alij coplures apud Graecos paristhmia et Antia γdes uocarui . inflamantur em partes secundu fauces abscessibus ulcerosis . Sed ec M. Cicero palatum ac tonsillas nominit,cum de hominis partibus disiputat. C. Plinius tonsillas in homine constituit,in siue glandulas, quoioco disciplinam anatomice explicat.Quod a nobis ob id repetitu est,ut quorundam imperitia deuitemus, qui de hoc morbo inscite atq; nepte uerba habuerunt. Newillud ignoratur, quod di tonias tonsillas in pro remi S ueteres acceperunt, ut Hccius poeta, Ennius,atq; alii ,eta quo illud uulgatum ex Ennianis annalibus.. Pone petunt ex in referunt ad pectora tonsus.
Tonsitas rapiunt configunt littus aduncus. Finis libri decimiseptimi commentariorumPetra CrinitI.
342쪽
Ibet exemplum de Hormissidae fortuna,viri summi referre, qui ex familia Persat si regia fuit sicuti&Zosimus & Marcel. alqqi co memorant. Hic igit Hormisda in colle quodam relegatus, magno studio eustodieb,
tura Pcrsis, qui fratrcm illius minorem na/tu contra legem in regno maluerunt. Euenit autem,ut Horamissiae uxor tale commetum excogitaret, quo uirum suurn. facilius posset ex uinculis eximere.Itam pistem eximia ma/gnitudine ad illum mittit,in 3 eius alueo limam ferream re condit,ac simul fidissimo eunucho mandat,ne quo praesen, te piscem illum comedat,tum eo utatur, quod in uentre limVenerit. Camelos quom uino,& cibis onustos, custodibus mittit. Ille rei compos,strenud hoc facinus peragit, ac sum/pta ibidem eunuchi ueste,per medios custodes euasit incitumis. Nes me autem latet . alios quo* similia quar. dam effecisse,sed hoc ipsum de rege Hormisda
343쪽
Abius Quintilianus libro institutionu ad Mar/cellum Victorium,Unde pictai vestis inquit &aquai, Vergilius doctissimus uetustatis inseruit. --l Sed illud aquai tulerunt e nouis codicibus indiligentes, imprudentes librarii, pro b eo subdiderunt aulai, i cum ueteres omnino codices, es ille imprimis, que ex GaDlia Poggius in Italiam aduexit,aquai retineat. Fuit aut camsa librariis adulterinam uocem pro uera subiiciendi, quod nusquam apud Uergilium legerant aquai,cum aulai, di pi/ctai legissent: Aulai in medio libalant poeula bacchi. Et alibi:
Diues opum,dives pictai uellis G duri.
Sed ego cogitans non ab re factum esse,ut in eadem Iecti nem meliuiculae fidei codices conspirarent, coepi curiosius indagare an usquam apud Vergiliu potuerit esse aliquado haec uox Nec em pauca quorunda inscitia, uel immutata hactenus, uel detraeta adnotauimus. Inuenisse aut mihi uideor Mel in Servianis quidem comentarijs id ipsum, ut nihil prς-terea dubitari debeat. Versus igitur Uergiliani sic in libro Aeneidos septimo leguntur:
Saevit alnor rrri, scelerata infanta beat. I super ira ueluti cinctam sonore comparatio. Virgasiuggeritur co Is undantis aheni Exultants, aestu latices urit intus aquae uis: Finitas,dis alte Jumis exuberat amnis.
Quo aut loco legimus aquae uis, legedum est aquai, ad huc
Furis intus aquai modum Fumidus atq; attestinis exuberat amnis.
Cuius me lectionis Honoratus Seruius admonuit, qui diae 4 Um 1 resun
344쪽
ατε PET. cR INITI D Ε ΗΟNEL resim esse hic faciam dicit. Quod si quis codices Serulanos paulo meliores nactus fuerit facile in his aquai comperiet. Nam re in peruulgatis fere sichahctur. Hac diaeresina Tutaca & Uarus fecerunt nam Uergilius al: ter scripsit. Quae emhoc loco fit diaeresis e nisi illud aquai restituat. Qum S hoe ipsum in Persiano interprete qui Cornutus dicitur inuonias, cum Ennianum hoc exponit: Lunai portum preciam est cognoscere cures.
Lunai inquit dictum est, lecudum antiqua declinatione, sicuti Uergilius:
Quod etiam Benedictus PhiIologus cum de Uergiliana
emendatione ad eum serberem comprobauit, uir unus aetate nostra,qui de omni antiquitate sit optime meritus, cum in ea illustranda ait excolenda assiduo studio, ac mirifica diligentia incumbat. C A P V T IN. Dictum Demosthenis desua Agu,ae uerba Tertulliani exoposita,π quo pacto Cicero π Demosthenes in propri
causis maxime degeneres, ac timidi verunt. Otum est,&in comentari s celebratum. Demosthenis oratoris dicium,de sua ipsius dissidia.Nacum is passim pro ignavo dc inelii accusarctur, ut qui apud Cheroneam in hello segniorem se gessit,& fuga salutem sibi quaesiuit, pereleganti hoc uersiculo respondit, suisq; accusatoribus illusit:
Quod a me seruatum. ut Florentis TertulIiani uel ha expo/neremus, qui sentcntia hanc erudite ut alia multa mutuatus est cum de Rutilio uiro sanctissimo loqueretur, in libroque de pei secutione ad Scapulam coposuit. Uerba eius haec sunt Sed omissis quidem diuinis exercitationibus, illii ma/
345쪽
gis Graecum uersicula saecularis scientiae sibi adhibent. Qui
fugiebat.rursus ibi preliabitur, ut&rursius forsitan fugiat. In quo facile apparet, quid ipse Tertullianus uir egregie doetiis insinuet. Re autem uera Demosthenes pro ignavo remaxime timido accusatus est, siquidem uel in propria cau/sa dicturus, prius traditur aufugi fle, quam in iudicium deueneri t. Quod etiam in M. Cicerone turpius & indignius uissum est, qui cum in aliorum causis nemini prorsus concederet,in sua tamen mirum quam timidum se ac pauidum prae stiterit, sicuti cum a Clodio in iudicium uocatus est, quod is Lentulum,& Cethegum ante sententiam , senatu prola/tam supplicio affecisset,lunc enim no uili modo, & sordida ueste indutus, sed squalidus N plorabudus,familiat eis amicos atq; ignotos supplex adiit,obsecrans atq; obtestans omneis,ut risiam magis, quam comiserationem de se concitauerit.Quod Appianus Alexandrinus in Rom. historia refertac A P V T I l l I. Horati' poete uersus expositi contra aliorum sententium de A itae Abulis, cum inquit, Recte nec ne crocum forest perambulet Atic Fabula,sc de croco in scenis copiose expositum.
Orati j Flacci uersus hi sunt in epistola ad Octa/uium A ugustum, quo loco de Romanis poetis iudicium facit:
in Recte mc ne crocum, forcss peramIulat Attae Fabula di dubitem. clament perj se pudorcincuncti pene patres,ea cum reprehendere conre: Quae grauis Aesispus,quae doctus Roscii A egit. In his ego uersibus cum aliquando interpretum comenta/rios desiderarem legi apud eos deridicula quxda & plane nugas, siquide fabula dicunt ab Atta scriptam in qua de floribus ageretur, ceu officiu poetae comici de floribus scribere. Nel haec ullo quidem authore traduntur, quo nihil potest:
346쪽
esse in bonis disciplinis iniquius,ae pestilentius. Quin illud
magis fuerat explicandu, quisnam hic Atta aut quid in sce/na crocus & nores, quae cum paulo diligentius pensitarem, haud ab re futuru putaui,si Horatianu tensum eXponerem. Constat igitur Attam ipsum comoediatu authorem fuisse, haud incelebrem, ut in poetis diximus,ex quo inquit Horatius: Si uelim nuc Attae fabulas sut critici solent) reprehemdere,quod in scenaira uix afferri debeat, omnes me inscitiae,atiu imprudentiae arguenti Uidebor enim addubitare haud satis in icena suas partis absoluere,hoc est, crocum floresperambulare quom a consuetudo apud ueteres fuit,uti cum fabulae agerent,nores ibidem,alial adoramenta insipergrarentur. Hinc Lucretianu illud in libro ad Memmiu secudo:
Et cum stera croco edici pessi recens est:. Arus panchaeos exhalat propter odores.
Nam oc P. quom Uergilius idem intellexit eum in Georgicis dixerit,ex imolo croceos mitti odores, quo loco Seruiana expositio, ut ineptior ato indoctior iure incessitur. Iam Hadrianus imperator in Tralani Augusti honorem bal/samare crocu per gradus theatri fluere iussit, quod Aelius Spartianus,ad caesarem Diocletianum commemorat.Nessi scenam ipsam duntaxat quae in theatro erat uat ijs floribus ornabat, sed dic mensas etiam . Antoninus quidem Helioga/halus qui naturae portentum dici potest cum uiros sum
mos inuitasset ad prandium, mensam croco struebat, se ste/num dicens pro eorum dignitate exhibere. Sed nolo hac in re impendio longius uagari, ne ambitioni potius,quam au thoritati uideamur concessisse. Na de re hac & Plinius No. uocomensis, re Suetonius Tranquillus egerunt,u Ocras mittainus. Hinc illud etiam peruulgatum:
Pulpitasolenncis non oluere crocos.
347쪽
ι DISCIPLINA i IB. XVIII. sanc A P U T V. d apud ueteres muginari ignificet, π quomodo ea voce utatur Cicero, Er quid item fit apud vanronem ex proverbio, min Acere.
Eprehendi uideo a quibusisam uerbu hoc, quod est muginari, quasi asperum di minus Latinum, uel ut alii dixerunt obscurum nimis, Ninssiles, quod ego serendum non puto, ne illa omnia pro
absurdis,ac plebeis statim rehciamus, quae cum ueteru usus, concedisitum authoritas doctiorum defend: t. Necem Lucilius tantum in satyris hac uoce usus est, sed etiam M. Cicoro.Poeta uero LuciIius sic ad Attam: muginamur cinquit limarisubducimur Atta.
Quod ipsum alibi apud eudem seruatu est,ut MarcelIus gramaticus notavit,in commentario de proprictate sermonita
Sed&M. Cicero qui unus omnium Romane loquutus est) minime ab hoc uerbo abstinuit, quando in ep: stola ad Pomponium Atticum sic scrbat: De Ocella,dum tu mugi/inaris,neq; mihi rescribis, coepi cosilium domesticum. Necretaeterea desuerunt, qui in Plinii praefatione ad imperatore. Vespasianum ita legant: Dum ista ut ait M. Varro mugi
namur,pluribus certe horis uiuimus.Festus quoin Pompeius in hoc inquit uerboaccipiendum,cum quid moIimur,oc quas tardius conamur. Est em prope ac musitare. 8c min f cere,scuti a Varrone relatum est inmin facere inquit illos,qui uix proloqui audeant, sed summussando haesitates, 'in aliquo apparent. Ex quo prouerbium contra subueretes. Quo circa sic poeta Ennius in Rom.annalibus: Quod minimum est,nes ut aiunt) αηβcere audent.
Quod ita Publius Uergilius imitando emollivit: Qui risit ut populifd discre mulset.
348쪽
τ si liter P E T. cR INITI DE HONE Lc AP v T VI. iis it proprie milites aere diruti apud poetam Ausonium. ac eiusdem uerba in epistola explicata. Usonius Gallus uerbo utitur, quod est mediru tus,in epistola ad Paulinum mper ludicro opere, quod ab eo Celonis nomine inscribitur. Et quia inquit sub imperate metu merui procedere: mihi inter frequentes stipendium finaliter aerediturum facies, ut cumulo carminis in fiscum suum redacto,redeant uersus unde uenerunt. Hactenus Ausonius. Sciendum ueto,quod
aerediruti milites eiusmodi appellati sunt, quibus ppter ignomimam stipendium subtrahatur Iocatur enim Ausonius deuersibus Uergilianis, quod sparsos,laceiatosqi passim collegerit,& in unum ueluti opus conteXuerit,ut ex alieno suum
poema faetum sit. Nam si carmen inquit redeat unde uenerit,haud quaquam strenuus, ct frequens in militia haberi potero. Proindet me potius inerte & aeredirutum dixeris, neq; mihi stipendiu aliquod uelut assiduo poterit assignari. UaDro autem in libris de uita patrum: Stipendium inquit appellatum est, quod aes militi semestre, aut annuum dabatur,cui uero datum non st. is propter ignominiam a redirutus erat.
Quod &Nonius Mar. in libro de doctorsi indagine notauit dia&Uer.Flacc. est author,ars militu, a ob ignominia missi/one habuissent,no in militiae sacculu,sed in fiscu mitti solitu.
C A P V T VII. Quo pacto Varronis uerba in libro de agricultura emendari oporteat.
ei qua sensu accipienda sint. Ermulti olim quaeserunt, quae nam in dicendo figura illa sit qua Terentius Varro in principio li/bri de re rustica ad uxoremFundania est usus: Potius essem consequutus Fundania dicomodius,
349쪽
DIs cIPLINA LIB. xv III. vas libi haec scriberem, quae nunc ut potero exponam. Ex his autem uerbis,nulla quidem sententia elici potest, digna MVarronis eruditione quem Terentianus undecunt doctissimum uocat. Sed ego antiquissimum emarciana bibliotheca codicem nactus quae Florentiae admodum nobilis est) inuenio fere ad huc moduzotius essem consequutus Fundania, 'commodius haec tibi scriberem .Quae tamen nonnihil etiam sunt interpolata,quod si liceat in histenebris, quae sentiam respondere,haud aliter a Uarrone crediderim scriptum, quam in hunc modum:Otium si essem consequutusFundania,comodius tibi haec scribere, quae nunc ut potero expona. Nam illud quod aliquot habet codices,otius essem,deprauatum, uiolatu. im probitate scriptorum est, quoru Mielocitas plerunm,di inscitia permultum obfuit bonis authoribus.Qua/quam 5c hoc apud ueteres quoq; usitatu,ueluti in Plautinis adhuc Teretianisl fabulis conspicitur, ut uocaleis adeo litteras ab icerent,quo si credendum facilius,lectionem illam quam restituimus)genuinam ac propriam esse.Nam 8c cosenantis interdum litteras pari licentia in prolatione omitto hant, quod oc Μ.Tullius asserit, ct grammatici passim factitatum affirmant. Lectio uero haec, quam Midei &uetustatis merito intromittimus, quantopere sit a studiosis appro. handa, testis erit mihi S NIainardus Iohannes uir diligens, re in bonis Iitteris admodum doctus, qui eam pro ueristimatuetur,&asserit.Quod autem otium, se negotium per i litteram malim scribere,qum per c mouent me ueterum elogia,ec inscriptiones,in aereis Maarmoreis monimentis,ut illud uulgatum & peruet ustum: ARGENTARII ET NEGOTIANTES BOARII Hvlva LO cI.
350쪽
PET. CRINITI DE HONES.C A P v T III. Accij poetae uersus apud Apuleium recognit er quo pacto mutuatus si idos ex Acciana tragoedia. Uc. Apuleius in oratione ad Seuerianu proco sulem Aphricati uersius Accianos mutuatus est,
quo loco de Hippia, eiusq; multiplici ingenio
i lac doctrina agit.Sed eos tame uersus no cuius
in agnoscere, quoniam nulla ibi mentio sit, uel carmen id esse,uel ad aliquem saltem poetarum referendum. Sic enim inquit Apuleius: Uno solatio freta est urbs excpli tui, quod qui legatus mittitur proconsul ad nos,cito reuersus est. Sol qui micantem candido curru, aissi equis, flammam citatis fervido ardore explicas, item b luminis eius Luna discipula. In his autem interpositi sunt uersiculi senarii, qui diligeri. tia nostra facile authorem suum recognoscet, cum ex Acci tragoediis ab Apuleio assumpti sint. Nam 5c Priscianus nocotemnendus author,pro Accianis eos affert in libro de metris comicis,tum in Phoenissis ab Accio ita scriptum tradit:
Sed qui micantem candido curru,atq; equis Flammam citatis Irmido ardore explicas: insis natum aduerso augurio π inimico omine: Thcbis radiatum lamen o Fndis tuum.
Apuleius autem non modo ad ipsum solem se conuertit, sed ad caeteros errones ut uerbo utar Nigidiano Sol sim quit ec Luna,nec non quin Q caeterae uagantium po testate Iouis benefica, Veneris uoluptifica, pernix Mercurii, perniciosa Saturni, Martis ignita.