장음표시 사용
161쪽
tantopere laboravit Ecclesia. Sed oppo tunior erit de illo dicendi locus , ubi loquar de agendi ratione , quam Ecclesia
tenuit erga dissidentes extraneos . Quaedam huc addam de schismate Aventonensi , quod per 3 o. , & amplius annos Ecclesiam dire vexaVit , quum nempe saeculo XIV.& XV. ineunte in varias partes discerpta esset Ecclesia circa verum , legitimumque Pontificem . Nam Avenione sedem Suam
fixerant Clemens VII. , M Benedictus XIII. Romae vero sedebat Urbanus VI. Huic ceu vero Pontifici adhaeserat Italia . At mannia , M IJungaria . Clementi autem Gallia , Hispania , Catalaunia . Unaquaeisque pars pro Vero , legitimoque Pontifice se pugnare gloriabatur , 8c sibi adversam
schismatis , seditionis , contumaciae accusabat . Qui Clementi adhaerebant , Urbani
factionem uti rebellem Ecclesiae , excommunicationi obnoxiam habebant . Haec vero vicissim Clementem esse affirmabat apostaticum , non apostolicum , eiusque secta
162쪽
sectatores schismaticos, MMXcommunicatos. Hinc nec missas audire , nec Sacramentis communicare alii cum aliis volebant . Hanc scissuram dolabati Ecclesia, atque excessum eorum , qui unitatem rumpere attentabant, vehementer coarguit. Excessum hunc appellat doctissimus , ac piissimus Gersonius pertinaciam , improbitatemque nimiam falsis assertionibus nixam , aptamque certissimis , ct perniciosissimis schismatibus efformandis . His veluti pro repagulo opposuit chriastianae prudentiae , & charitatis regulas
inviolate servandas . Aiebat temerarium , O scandalasum esse asserere alterutrius partis fautores e3se extra statum Salutis, Nel excommunicatos , νel rationabiliter desehismate SuUecror , non audire missas
eorum , vel Sacramentis non communicare ...
ct facere scissuram in principalioribus acria Bus religionis ehristianae . Illud prae oculis ponebat ignorantiam facti posse excusare, nec Schismatis peccatum incurri , nisi ab
eo , qui propria sponte , Sc intentione se ab
163쪽
ab ur itate Ecclesiae separat , quae , ut ait S. Thomas , est unitas principalis ἔeum Vero Se non separare ab Ecclesiae unitate , qui paratus est animo alterutri Pons ita iam obedire , ubi canonica eius ele-ebo i notuerit , ac licet per errorem facti sulso Potiti sici obediat , ita tamen compar tus cst , ut sese Ecclesiae iudicio submittat , recedatque ab eius obedientia , quum Ecclcsia solenmem sententiam tulerit; bene vero schismatis reum fieri posse , qui se a fratrum communione seiunxerit , licet pro veritate , & iustitia pugnaret. Possibile est , inquit idem Gersonius , aliquos
verae parti assentientes esse is citer Schia ιmaticos , ct aliquos falsae parti asSemrientes achismaticos non esse . EX quo concludit. singularitatem in opinione propria contumaciter alios condemnantem iccs a. rabiliter videri periculosiorem , ct deteri rem , quam Sit communicatio fraternalis per charitatem .... sub intentione obediendi E
cuόως . Per haec moderationis christianae
164쪽
consilia obviam itum est Ecclesiae scis. rae , ac Vinculo unitatis Servato paulatim christianorum animi dispositi ad pacem ineundam . Quae sane principia Se probasse Ecclesia satis Ostendit , cum sanct Ium fastis adscripsit viros sanctimonia illust Etres , qui uni , vel alteri parti tempore ι schismatis saverunt . Notum est enim pro Urbano VI. constanter stetisse , eiusquest obedientiam pro virihus promavisse Sanctissimam Virginem Catharinam Senensem; : Pro Clemente autem VII. acerrime pu-h gnasse Petrum de Lucemburgo Cardinalem ab eodem Clemente creatum , & Vinceni lium Ferrerium sanctitate , & miraculis, Praeclaros . Qui sane dum viverent , abi at dentioribus hominibus alterutrius partis velut schismatici habiti sunt. Ex quo sane discimus , quam longe distet Ecclesiae spli ritus ab intemperanti eorum Zelo . qui verbii taris tuendae titulo tam facile sibi adηersos; insectantur tamquam sectarios . factioSos , , coutumaces , Ecclesiaeque rebelles . Quod
165쪽
sane dum faciunt , non vident miseri gonaa is prodere , quam ' iuvare Ecclesiae caussam , quoniam scissuras facere nituntur in Ecclesia Dei , ac pretiosam unitatem disrumpere , atque ita dum alios soras expellunt , se illigant gravissimo schismatis crimine .X. QUANTI sane faciendum sit uni- tatis vinculum , ae pacis honum , perspicue etiam in his circumstantiis , de quibus loquimur , Ecclesia commonstravit . Nam cum plures fuissent viae propositae ad pacem , ac tranquillitatem Ecclesiae reStituendam , via disceptationis relicta , selecta demum fuit via cessionis , quae plures dissicultates patiebatur , cuin per hanc in. serri diceretur iniuria Pontifici canonice electo , qui cogi non posse videbatur , ut Pontificatum dimitteret , quem sibi iure collatum esse credebat ; sed illud merito postulare , ut institueretur examen , ac ita per viam disquisitionis innotesceret , quunam esset Pontifex legitime electus . Qui, bus
166쪽
hus sane rationibus plures tunc temporis movebantur , ac ideo diu propositae viae cessionis rcstiterunt . Sed cum disquisiti nis , & examinis ratio licet aequior foristasse videretur , longa tamen esset , in.
Certa , ac periculosa , Est diu protraherethonum pacis Ecclesiae , poSt habitis omnibus eo demum ventum est , ut via cessionis elegeretur tamquam planior , utilior, securior , ac brevior ad consequendam veram , Sc indubitatam unionem Ecclesiae Dei; cui quidem unioni omnia privata iura cedere Oportere iudicatum fuit. Hinc coacti Pontifices , Et dignitatem sponte dimitterent ; qui Vero renuerent , tamquam hostes pacis , ac divisioni , ae schismati faventes deponerentur . Quod Sc factum fuit in synodo Constantiensi , ac ita demum sub Martino V. Pontifice pax universae Ecclesiae reddita suit . XI. SED iam veniamus ad ea , quae
sub oculos nostros Versantur , quaeque sunt pro re , nostra luculentissima exem-
167쪽
pla , licet fortasse his assueti minus quam par esset ab iis assiciamur . Loquor doecolebri controversia , quae inter catholicos ab annis tercentis agitatur circa ecclesiastici regiminis formam . Haec plura complectitur ; sed unum quaestionis caput attingimus et an scilicet superior sit Rciis manus Pontifex Oecumenica synodo , an huic inferior , & subiectus Z Galliarum Ecclesia cum aliis nonnullis Pontiscem infra synodum deprimit . Ecclesia Romana cum aliis multis eum supra synodum extollit . D uturna haec quaestio innumerabilium Theologorum ingenia occupavit ; ingentia ex utraque parte Conscripta volumina . Utraque pars confitetur agi de articulodo Strinae maxime necessario , ac pertinente ad fidei depositum , quodque Secum trahit summae necessitatis consectaria. Hinc Sc mutuae , ut fieri solet in aestu disputationes , accusationes haeresis ab utraque parte in se coniectae . Rursus agitur de doctrinae capite non vago , & ambiguo , aut
168쪽
aut ulla aequivocatione laborante . sed fixo , determinato , omnibusque conspicuo . Eius notiones satis clarae ,unt ,
distinctae , atque utrinque ad evidentiam eVolutae , quae proptcrea nulli sithiacent ambiguitati . Hinc lucet omnibus sentenistiarum diversitas in re maximi momenti . Agitur demum de controversiae copite . quam cUncordissima Ecclesiae auctoritate sinitam esse iamdiu utraque pars opinatur. Nam Galliarum Ecclesia urget expreSSam , atque distinctam definitionem habitam s per hac re a synodis Oecumenicis Basileensi , 8c Constantiensi , quas vel ipsi Pontifices Martinus V. , Plus II. , Eugenius IV. probarunt , 8c a quarum Propterea auctoritate recedere haereticum esse
putatur . Sed ex adverso stantes Ecclesiae in subsidium suae caussae duo alia Coimcilia , quae putant Oecumenica , Florentinum scilicet , Sc Lateranense obiiciunt, in quibus Italorum , ut aiunt , sententiam definitam suisse contendunt . Hac sane in
169쪽
re , Sive rei substantiam spectes . sive
auctoritatis monumenta , controversiam Viades esese graVibsimam .
XII. QUID ergo seret , si eorum sequeremur principia , qui tam iacile Sectarios , contumaces , rebelles , publicos
peccatoreS , excommunic3tos , a Sacramentorum communione arcendos fratres suos
continuo clamant , qui licet prosteantur , ac iurent Se unam cum ipsis sidem habere, nolunt tamen acquiescere decretis quibusdam non universalis Ecclesiae , sed unius Bomani Pent ficis , nec silem spectantibu S, set purum socium, vel disciplinam, eaque de caussa acqu e,cere nolunt, quod in iis iudicium Ecclesiae minime agnoscant, Sce X altera parte ea putent aptissima esse ad discordias fovendas , & ambiguitatem augendam in rebus nondu n satis discussis , nec totius Ecclesiae a uictoritate roboratis , huic alioquin paratisSimi se , suumque tu indicium submittere λ Horum principia , ae praxis si executioni mandarentur , iam actum
170쪽
amim esset de praecipuis orbis catholici Ecclesiis . Iamdiu sese separassent ab invicem , ac fracto unitatis vinculo maxima fidelium multitudo abstracta e gremio E clesiae universalis suisset . Sed malium ab his abhorret Ecclesia Christi . Novit ipsa in dissensione Ecclesiarum nihil magis timendum eSSe quam periculum schismatis. Novit desinitiones Ecclesiae etiam claras, atque perSpicuas posse Successu temporis obscurari r novit etiam Solemne totius Ecclesiae iudicium posse apud multos noto.rietatem , ut aiunt , Suam Amittere , cumque ipsa intelligat totam vim iudicii Ecclesiastici positam esse in consensione , sive unitate Ecclesiarum , hinc didicit servandum semper esse vinculum pacis , ic unitatis cum iis omnibus , qui soras non exeunt , seu qui se non Separant ab unitate totius Ecclesiae , quae est unitas principalis . Hinc dissidentes tolerat in rebus nondum totius Ecclesiae auctoritate