Thaddaei S.R.I. comitis de Trautmansdorf ... De tolerantia ecclesiastica et civili. Ad Iosephum 2. Augustum

발행: 1783년

분량: 412페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

discerpta interim in varias partes illius regionis Ecclesia , bellum inte Stinum mo. ventibus Missionariis adversus proprioa , ac naturales Pastores , abstrahentibus ab eorum sinu plebem chribtianam , 8c maximum paroeciarum numerum occupantibus. Sic intus , ic extra misere a tot annis iactatur nobilissima Ecclcsiae pars , quin ulla spes affulgeat sarciendae cum Romana Curia concordiae tamdiu eXoptatae , ac modis omnibus conquisitae. XI. II ANC agendi rationem qui conseret cum ea , quam tenuerunt Asricani episcopi adversus Donatistas , facile intelliget me non sine ratione dixisse nos distare longissime a maiorum HOStrorum exemplis . Africae episcopi apertissimos haereticos , ut ad se pertraherent , solis licite curabant . Romani repetitis excominmunicationis ictibus epiScopos egregie o thodoxos a se repellunt . Illi a se fugientes unitatis , & pacis hostes benigne sequebantur , eosque linire , & ad coms cordiam

212쪽

cordiam componere satagebant . Isti unutatis , ac pacis studiosissimos , concordiam enixe petentes , ad ianuam pulsantes non solum non audiunt , sed longius reiiciunt. Illi ut pacem inirent , plures collationes indixerunt cum Donatistis , 8c Opem Augusti non semel implorarunt , ut paci restituendae studeret . Isti nullam cum oris thodoxis episcopis pacis tractationem inire volunt , vel abrumpunt vix inceptam , obsurdescentes precibus mediatorum , a vel ipsorum Principum per legatos suos non semel interpositis officiis . Illi a schi-Emate revocare conabantur , qui catholicos episcopos e sedibus suis detruserant , ac per caedes , ac vim sibi eas arrogaverant . Isti quantum in ipsis est schisma facere ab iis aggrediuntur , qui non alienas sedes surripiunt , sed propriam

sedem adversus alienos tuentur . Demulcebant modis omnibus Praesules Africani superbos canonum V latores , perturbatores Ecclesiasticae disciplinae , & sacrilegos

213쪽

legos Ecclesiarum invasores . Exasperant Romani modis omnibus canonum defensores , Ecclesiasticae disciplinae vindices,& Ecclesiarum iura originaria tuentes . Illi ut Donatistas ad unitatem reducerent , vel ipsos canones violari passi sunt , duosque unius Ecclesiae episcopos esse permiserunt . Isti a se separant , qui Secundum canones unum episcopum POStu

lant , ut uni praesit Ecclesiae , nec rein centes Curiae mores adversus antiquam

totius Ecclesiae disciplinam longe utiliorem volunt admittere . Illi denique ut quoquo

modo pax sanciretur , proprium episcopa- Ium dimittere paratissimi erant . Isti vero nec parcere quidem voluerunt archiepiscopo Ultraiectino , qui se paratum esse dixerat archiepiscopatum dimittere , dummodo sine Ecclesiae suae interitu exoptata concordia firmaretur . XII. SCIO Romanos caussatioues quas dam afferre , quibus odium , Sc exsecrationem declinent . Aiunt extinctam esse Ultra

214쪽

Ultraiectinam Ecclesiam , scilicet epheopos , clerum , & plebem , cum Ecclesia non sit nisi plebs pastori suo adunata . Sed quod mirum est , id sustinent Romani

adversus episcopos loquentes , & adversus Clerum , ac plebem conclamantem Ecclesiam suam , quae ex his coalescit , non esse interemptam . Sed lacrimabilem illius Ecclesiae historiam texere animus non est . Legi possunt de hoc argumento innumera , quae prodierunt opuscula , ac inter caetera

additio postrema facta operibus Vanespenu

de iure canonico . Nobis satis est innuisse eiusmodi comparationem , ut quoniam Occasio sese obtulit , intelligeremus , quantum a primis Ecclesiae temporibus nostra dissideant , Sc quam diversus sit Zelus , quo flagrabat animus, maiorum nostrorum ab eo , quo plerique aetatis nostrae ininflammantur , cum illi toti essent in haereticis , atque schismaticis ad Ecclesiae fidem , Sc unitatem revocandis , plerique vero nostrorum toti esse videantur in

215쪽

schismate promovendo . & in iis , qui

intus sunt , extra Ecclesiam pellendis . Caeterum cogitandum non est, hunc esse

spiritum universalis Ecclesiae , in qua ea dem charitas , eadem moderatio , idemque unitatis studium sive apud plures , sive apud paucos semper perseverat . Quare etiam nunc agendi ratio , quam Curia RCmana tenet adversus Ultraieclinos , i, probatur a multis , cum sacerdotibus , tum episcopis oculatioribus , ac prudentiorihus, qui propterea conditionem illius Ecclesiae summopere dolent , eique fraternae charitatis plenas epistolas ς ac mutuae communicationis argumenta ad ipsius solatium dederunt , ut constat ex monumentis in lucem editis , quae ad sui defensionem Ecclesia illa non ita pridem collegit, atque vulgavit. Quae sane cum dico , nollem , ut a plerisque Romanae Curiae assentatoribus fieri solet , me ac incusari odii , animique malevoli erga Romanos . Testem Deum appello, me haec solum

216쪽

solum dixisse tactum dolore cordis intri secus ob infelicissimam illius Ecclesiae coim ditionem , ac Statum , atque amore ac reveret tia ductum erga ipsam Ecclegiam Bomanam , cui tamquam unitatis centro indivulse adhaereo , semperque adhaerere gloriabor . Cuperem enim vehementissime , ut ipsa curialium suorum maculam elue ret , eCrum scilicet duritiem emolliret , eosque ad pristina moderationis , 8c ξ ritatis exempla revocaret . Quod sane conduceret non solum ad illius Ecclesiae diu iactatae tranquillitatem ac pacem , sed etiam ad aedificationem fidelium , ad scandalum haereticorum removendum , atque ad plenum christianae charitatis triumphum . Ea nunquam excidant aurea Patrum dicta , quae saepe inculcavimus t charitatem operire omnia , salutem populi esse primam legem , bonum pacis , ac

unitatem omnibus praeserri oportere . . XIII. HUC semper Ecclesiam Christi spectasse iam vidimus . Pluribus id posset N a com

217쪽

ccnfirmari exemplis . Sed nolo per si gula eXcurrere , ne longior sim . Ecclesiae

spiritus iam satis intelligitur ex primis illius saeculis , quibus ille & minus remotus ab eius origine , 8e in Ecclesiae flore

robustior evidentius se prodidit . Caeterum hunc semper magis minusve in Ecclesia suisse , historiae ecclesiasticae monumenta testantur ; ut ex iis facile colliget , quicumque ea attente considerabit , ac spiritum columbae Christi, collatione facta cum Vetustis exemplis , sciet internoscere a pruvato hominum spiritu , qui saepe Se rapi sinunt ab animi aestu , quem cum Veritatis amore confundunt. Hac distinctione facta videbit ex. gr. hunc spiritum lenitatis , ac Pacis intermicuisse in miserabili orientalis Ecclesiae a latina secessione , quamvis ea inciderit in tempora plena obscuritatis , atque teporis . Scissuram factam ab orienis

talibus doluit Ecclesia latina . atque illius

turpitudinem sub oculos orientalium ponere conata eat . Pro concordia ineunda

218쪽

Constantinopolim litteras , 8c legationes misit , atque in sinu suo libere Graecos

consistere Voluit , qui latinos excommunicationis sententia a sua communione Seium xerant . Eam quam potuit cum Orienta

libus communicationem diu servavit , donec schisma consummatum penitus fuerit sub Michaele Caerulario . Sed -nunquam desiderium ineundae pacis dimisit . Haec saepius tentata ; aliquando impetrata ; mox interrupta , iterumque suscepta . In Florentina synodo plures habitae Latinorum cum Graecis collationes ; discuSsae sentemtiae fuerunt . Ritus Graecorum latina Ecclesia probavit , eorumque fidei professi nem suscepit . Nihil non indultum quod

salva fide permitti poterat . In controversiae capitibus spectata est si dei substantia , Caeteris omnibus sepositis . Indultum Graecis etiam suit , ut ad sua redeuntes omitterent in solemniis Missarum particulam

filioque additam symbolo , quae iis displicuerat . Restituta pax fuit . Novae deinde N 3 Iur

219쪽

turbae excitatae , iterumque perturbata concordia . Sed huius iterum sarciendae spem fortasse , deSiderium nunquam amisit Ecclesia .

XIV. QUID pariter Ecclesia non egit

in teterrimo illo schismate , quod maximam septemtrionis partem ab ea separavit lΙngemuit sponsa Christi super filiorum suorum interitu ; omniaque subsidia imploravit , quibus ad se reducere transsuis gas posset . Preces adhibuit , mediatores quaesivit , Theologorum , ac Principum

opem exoravit . Cum vero intelligeret abusiones innumeras , superstitiones , ac vitia

turpiεsima , quae faciem Ecclesiae detu Paverant , Occasionem schismati dedisse , his removendis sedulo incubuit ; atque in Concilio Tridentino congregata ea pro temporum conditione extirpare sategit , vel ipsius Romanae Curiae plures abusus Sustulit , Si aliorum etiam removendorum desiderium monstravit , ut imDedimenta minuerentur reconciliationis faciendae . Er-

220쪽

rcres Novatorum clare confixit ; sed ut ad synodum Venirent , semel Sc iterum eos invitavit ; ac in ipsis proscribendis erroribus personas parcius tractavit , eorumque nomina silentio praeterivit . Si mitissimam piae matris indolem imitati fuissent illius aetatis Theologi , & qui in sui subsidium pugnabant ἔ si ' Romana Curia

votis ipsius annuisset ; sortaSse schisma , si non extinctum , saltem imminutum multo fuisset. Haec , quae leviter indicavi , satis ostendunt , quo spiritu Semper animata fuerit Ecclesia Christi adversus CXtraneos,& qua ratione se gesserit , ut eorum saluti consuleret.

SEARCH

MENU NAVIGATION