장음표시 사용
81쪽
De agendi ratione , quam tenuit Ecclesia
I. SED videamus , qua ratione personasi errantes consueverit Ecclesia tractare, quinniam in gratiam earum vel ipsos errores , ut vidimus, non semel toleravit . Hoc autem nihil aptius ostenditur , quam ecclesiasticarum rerum historia . Ex hac vero didicimus, qua lenitate animi, ac charitatis assectu se gesserit Ecclesia Christi erga errantes cum domesticos , tum extraneOS. Ex innumeris, quae asserri possent eXe-Pla , proferam celebriora, eaque sumam eκ prioribus Ecclesiae saeculis, quibus purior erat, ac recens ab Apostolis accepta eiu dem agendi norma . Immo ab Apostolis ipsis exordiar , eorumque exemplum sub oculos ponam in maxima de necessitate legalium inter Iudaeos , ac Gentiles excitata
82쪽
lata tunc temporis controversia . Duplex ab ipsius Ecclesiae exordio quaeStio orta est. Nam qui ex iudaismo ad christianam religionem transibant , eo tenebantur erro Te , ut crederent Gentiles ad Evangelii gratiam non pertinere , nec eiusdem esse
posse participes; Vel saltem ad eam admitti non poSSe , nisi sese observationi legalium subiecissent . Primam erroris partem facile deposuerunt , cum Viderunt dona Spiritust Sancti per miraculum etiam effundi super si Gentiles . Sed diu perduravit altera erina roris pars. Tenebantur enim antiquae legisti amore, quam malebant novae Coniungere , si quam abolitam prorSus putare . Hinc sy- , nodus coacta est Hierosolymis, ut in unuma Apostoli ac seniores congregati huic coma troversiae solemni iudicio finem impone- rent . Agebatur enim de re gravissima cum s ipsa religionis christianae natura coniuncta,
ii ut constat ex epistolis Pauli ad Galatas .e Decisa res fuit unanimi Apostolorum sem, tentia , editumque celebre illud decretum ivisum
83쪽
visum est Spiritui Sancto Sc nobis , nihil ultra imponere vobis oneris praeter haec neceSsaria ; uI ahStineatis vos ab immolatissimulacrorum , 8c banguine , 8c Suffocato , 8c sornicatione . Quo sane decreto quoactrei substantiam desinita fuit lis adversus
Iudaeos. tenaces caeremoniarum veteris legis . Nam generatim dixerat Petrus coram synodo, imponendum non esse iugum super cervices discipulorum , quod neque Patres nostri , neque nos portata Potuimus ; ac S. Iacchus subiecerat, non eSSe inquietandos eos , qui ex Gentibus convertuntur ad
Deum ; iacto generali principio per fidem ,
Sc gratiam Iesu Christi , non vero per legem iustitiam , ac salutem haberi . Quo satiS constabat caeremoniarum legalium inutilitas , quam ut altius imprimeret fidelium mentibus , in suis epistolis inculcare nun, quam desiit Apostolus Paulus. II. SED qua prudentia tum ipse , tum caeteri Apostoli . qua conniventia usi sunt adversus fratres errantest Permissum fuerat
84쪽
Iudaeis aliquas caeremonias adhiberer iniun- Rum Gentilibus , ut salieni ad tempuSBbStinerent a Sanguine, Sc sustocato ; idque factum fuit ,.quemadmodum animadvertit Tillemontius Memoires sur I' Η. E. &C. tom. I. , ut Gentiles legem honorare discerent , ab eaque sumeretur occasio coniungendi simul quodam veluti vinculo Iudaeos
cum Gentilibus . Hanc prudentem oecon miam adhibuerunt Apostoli , ut omnes Christo lucrifacerent . At debitum prudemtiae modam excesserat Petrus , quoniam cum esset Antiochiae , Sc versaretur inter Gentiles , audito Iudaeorum adventu SeSea Gentilium communione seiunxit , ut Solisse iudaeis adiungeret . Hac enim agendi ratione occasio praeberi poterat credendi ,
vel Gentiles admitti non posse ad evangelii gratiam 3 vel eos teneri , ut ait Augustinus , ad iudaizandum . Quorum utrumque a synodo ApoStolica damnatum fuerat. Hinc iure Paulus restitit in faciem Petro , quoniam reprehensibilis erat. Nam unitatis
85쪽
ratio , quae cogebat , ut indulgeretur H braeis aliter sentientibus , impedire quoque debuerat , ne a communione expellerentur Gentiles . Via ineunda erat, quae & Veritatem Evangelicam tueretur , & Gentes cum Iudaeis ad vinculum unitatis perduceret . Hanc viam tenuit Apostolus Paulus, qui gentium saluti ita studuit , ut He-hraeca non offenderet, nec pro Iudaeorum salute gentes degereret. Hinc cum venisset Hierusalem , atque audivisset Iudaeos christianos esse aemulatores legis antiquae , atque erga ipsum male affectos esse , quod audierint de ipso , quod discessionem doce.ret a Moise , dicens non debere Iudaeos circumcidi , Iacobum consuluit , qui coacti suorum Presbyterorum concilio eum ad conniventiam adhortatus est inquiens r h
ergo fac , quod tibi dicimus e sanctificate cum illis ; es impende in illis , ut radant capita r 8c scient omnes , quia quae de te audierunt . falsa sunt , sed ambulas Sc ipse custodiens legem . Cui consilio Apo
86쪽
. Apostolus acquievit . Quare Se seipsum P . rificavit , Se Timotheum circumcidi per- misit . Ie te sis ait Tillemontius pag. ' Σχ7. je te sis circoncire ὰ eause des Iussia dia . pas . N etois bien alae de Dur Dire
a diseration pleiae de charite Iut si Dite mae cis rencontres povr r utilite de Ia Di rei que r utilite de la meme Di r avolt emisi picte δε faire en d' autres . II se falsole
87쪽
Ia Servituti avec plus de Dei lite , ct d' a torite . dans le tems ct en Ia maniὸre guru S. Euris tui inspiroit . Quam animadversionem hauserat Tillemontius ex SS. PP. Augustino , Chrysostomo, & Gregorio. III. IIUNC charitatis ac lenitatis spiritum erga filios errantes haereditario quasi iure ab Apostolis accepit, Sc conservavit Ecclesia . Percurram aliqua exempla ex historia ecclesiastica , ut id quasi ad oculos
Fateat . Nascitur secundo saeculo altera
quaestio inter Asiaticas , M inter alias catholici orbis Ecclesias . Celebrabant enim Asiatici Iudaeorum more festum Pasch
tis , luna scilicet decima quarta ; caeterae Vero Ecclesiae una cum Rom. Sede sequenti Dominica celebrandum iudicarunt; nec desuerunt inter veteres , qui hanc rem ad fidem pertinere opinarentur . Νihil erat, quod adversus aliarum Ecclesiarum usum male sumptam consuetudinem Asiaticorum
88쪽
tueretur . Nihilominus quatuor sibi invicem succedentes Pontifices, Sixtus, Pius, Hygianus , Τelesphorus , ea de caussa comm nionem rumpere noluerunt. Immo Anicetus S. Polycarpum tamquam legatum ab Asia ticis Ecclesiis missum . ut cum Summa Pontifice de hac re ageret , Summa , qua fieri poterat , humanitate excipiens , eidem SS. Eucharistiae Sacramentum dedit, suique loco sacrum facere permisit, & cum osculo pacis , quamvis lite pendente, eundem sam.
ctum legatum ut Eusebius refert d,
misit . Alia quidem ratione se se gessit S. Victor . Vidit enim quatuor antecesSores suos ultimam tulisse sententiam . Vidit omnes episcopos tam Orientis', quam OG cidentis in eam conspirasse ἔ utque eamdem Conciliorum fuisse Quare cum cerneret Asiaticos ab ea disciplina recedere nolle ;zelo abreptus sub excommunicationis poenaeos cohibendos esse putavit . Vix huius rei certiores facti Asiatici Synodum eonv cant , caussamque diSeutiunt , eorumqua E a minis
89쪽
nomine Polycrates Ephesiorum episeopus datis litteris nuntiat Pontifici Ecclesias Asiaticas non terreri minis , nec pati saedimoveri ab earum consuetudine . Quoacum accepisset Victor Pontifex , aegre tulit , 8e oblitus Apostolicae lenitatis , ne
recordatus Paulum , ne rumperet unitatem .Rnnuisse Nazaraeorum votis, eaque de caussa permisisse circumcidi Timotheum , iecit sulmen excommunicationis , quo tam insugnes Ecclesias a sui communione seiunxit, illudque fulmen misit per totum orbem , ut lata ab ipso sententia aliorum episcoporum confirmaretur consensu . Quam dispar in eadem caussa agendi ratiot Lenitate, patientia utitur Anicetus, atque Polycarpo legato communionem tribuit . Reiicit Polycratem Victor , communionem denegat , separa tionem intimat . Quem ex his duobus dic mus secutum fuisse Ecclesiae spiritum 8 Id constabit ab exitu , quem habuit utriusque agendi ratio . Iam vero tantum abfuit, ut Ecclesia Victoris sententiam probaret , ut Potius
90쪽
Potius eam redarguerit. Fuit, inquit Euse-hius lib. hist. E. cap. 24. , condemnata haee agenti ratio ab episeopis r idem test tum facit Hieronymus in catalogo sacrorum scriptorum ; Sozomenus vero non erubescit haec scribere e stultum , nec immorito , existimabant eOnsuetudinum caussa a se invicem separari eos , qui in praecipuis religionis rapitibus consentirent . Socrates
ipse lib. s. c. ar. factum illud Victoris
excessum iracundiae vocat. Immo vel ipse Baronius licet Victorem excusare conatus sit , dissimulare tamen non potuit durum ac violentum visum esse multis . Illud certum est undique episcopos ad eum misisse litteras paullo duriores ; atque in eum conteista fuisse , ut ait Eusebius, episcoporum dicteria , ac sententias pungentes a Gallicana vero Ecclesia cum caeteris studuit ad humanitatis, ac lenitatis sensus summum Pontificem revocare . Curavit quippe, sicut loquitur Eusebius , ut ea potius Sentire Vellet, quae paci , ct unitati , charitatique