장음표시 사용
371쪽
Rhenum Oceano astundit. Caussa instruendae classis, super insitam πnti vanitatem,
ut eo terrore commeatus Gallia adventantes interciperent. Cerialis miraculo magis, quana metu, direxit classetn: numero imparem, usu remigum, gubernatorum
tur. 3 Sic pi vecti, tentato telorum jactu, dirimuntur. Civilis nihil ultra aulus, trans Rhenum concciiit. Grialis insulam Batavorum hostiliter populatus , ' agros villasque Civilis intactos, nota arte ducum sinebat: cum interim flexu autumni, &. crebris pluvialibus imbribus superfusus amnis, palustrem humilemque insulam in s
Σή7 vi fluminis disserebantur. Potuisse tunc opprimi legiones, s voluisse Germianos, sed dolo a se flexos, imputavit Civilis. Neque obhorret vero, quando paucis post diebus deditio insecuta est. Nam Cerialis, pcr occultos nuntios, Batavis pacem, Civili veniam ostentans, Velledam propinquosque monebat, serraunam bella tot cladibus adis
versam, o portuno erga populum Romanum merito mutare. Casios Treveros, receptos Ubios. ereptam Batavis patriam: neque aliud GVilis amicitia teruarem , quam vulnera, fugas, Iullita. exulem euis es extorrem, recipientibus oneri: ct satis peccavisse, quod totiens Rhenum transcenderam. si quid ultra motiantur, ιnde injuriam in cul am, hinc ultionem cr
xydeos fore. Miscebantur minis promissa. Et concussa Transilienanorum fide, inter
Batavos quoque sermones orti; Non prorogandam ultra ruratam: nec Posse ab una natione . totius orbis servitium depelli quid perjectum caede in incenatis legionum , nisi vi plures validioresque accιremur 8 Si 3 I spasmo bellum navaverint, I essa lavum rerum potiri. Dpopulum Romanum armis prouocent; quotam ps tem generat humavi Batavos est I respicerra Raetos Norico Iue, ' ceterorum onera sociorum: 'siti nou tributa, sed et istutem
Crr Auratulo maciti . quam mutu Magis quia mi rabatur Civilem hoc audere, quam quod timeret. Nam revera Romanis hie peritis limis nihil periculi: & nondum Baraxi in mari aut aquis, quales nune miramur. Lipsius. χ His flumen seu Dium. Illi vento aiebamurJ Ita ex Flor. Vulgo, is flumine seiundo. Subinteli gitur enim, his sumen secundum erat. Sic lib. praeced. Illis mare secun m. Pici,cna.
3 Sir pro elii Castigavi, siu pravecti. Nam trans
sin baι Hae arte usus eli Hannibal Carthagi mensum dux. erga Fabium Maximum Romanorum Dictatorem. Livius lib. 22. 23. & 2, 39. de Marcio Coriolano. Idem a Lacedaemoniis tactum Pe. ricli Atheniensium duci, testatur J ullinus l. 3. Pi
s Cum inserim fluxu autumnit Reposui . 23um
ni erim flexu autumni. Dexus autumni est , quum autumnus veruere incipit de inclinari. Sic μxu n
atatu vocat Cicerra. Rhenanus.
6, me elasti aut eommeatus aderamJ Si Cerialis classem comta Cixilem direxerat . quomodo nunc ait. Cassem eum non habere 3 An hie appellation resainis intelligit tantum naves onerarias. quae commeatum portare 1 olebant: ipsum vero non nisi stuviatiles naves habuisse , prae io artas; Verisimiliu est, Cerialem. post navalis proelii apparatum . cum
exercitum ad terrestres populationes circumducere vellet , elassem dimississet nillil de imbribus aut inundatione fluminis cmitantem. Pith na.
372쪽
Romanorum, quam Germanorum femιnas tolerar/. haec vulgus: Proceres; a roe ore C - Iis rabie semer in arma trusos I s Ilum domesticis maeιs , exciaιώm gensu oppo ius. itine sensos Batavis deos, cum obsederentur legiones, intersceremur legati, bellum tim nee ias, tum, ferale ipsa sumeretur. Ventum ad extrema, ni resipiscera incipiant, ct noxii e -
ριιιι poena sarmientiam fineantur. Non sesellit Civilem ea inclinatio, & praevenire restatuit: super taedium malorum, etiam spe vitae, quae plerumque magnos animos infringit. Petito colloquio, 3 scinditur Nabaliae suminis pom. In cujus abrupta progressi duces, Α & Civilis ita coepit: Si apud Viseltii legatum defenderer ; neqtie facts
m/ο ι nia, nequw dictis Ides debebatur. Cuncta inter nos inimica, hosιtia , ab ilio cις a. a m. ausa erant. Erea Vespasianum vetus mιhi observantiae 1 cir cum privarus esses, ami in ea vorabamtir. Hoc Pramo Antonio notum, cujus epistotis ad hesium accitus sum, ne Gomoantea Iulones ct Gallicaba ventus Alpes tra cenderet. ε Γud Antonius epsolis, Hora
deonius sebat iuvin tium, quod Lipso non displicet. sed non est a Libris. De iisdem Batavis idem late Ta. citus in libro de moribus Germ. & etiam libro praecedente. Pithena. probat Lipsius Rhenam correctionem , quanquam & vulgatam non prorsus ain. prohat. Ego haereo. an non potius Mureium audiam ejicientem hinas ilias voculas visιvites G. Lih de iisdem Batavis, viros tam um armaqvie impe/ιο m 7ὐκ . De iisdem idem ii de morabus Germ. Eaemia ora sitis o colla ιlam hias, o tanιώm in Mytim proeliorum se oua, vervi tela atqua arma, MESs νε sιν- vanιών. Acidalius. i mnestitia principes Romanorum . quam German
culae super alteram hanc subjungere. Idemque re, quiritur in postremis verbis. quorum alias liberior l& laxior est senientia. quam pro vero. Lege ergo supιν ιad um malarum. ssa vita, qua plartim Matiam magnos &c. Sed quid dico non solere Taeitum particul:s hisce ita uti e imo solet. exemplo Ann. 33. de Corbulone. i. sis magniaeus. ω super experien iam sapientiamque, viram se u inanium iri das. Acidalius.
3 Natalia Iumini l Nusquam id fluminis in hoc
tractu. An Opidum eo nomine Quod Hadriano Junio videtur . lexuque Natalia. Ac u: bem Campos ita indigilat ad sinum hodie Australem . pio. lomaeo parum firmiter innixus. Ego ambigo ne Vahali, corrigendum sit. Pontem quidem aliquem coeptum 1 Romanis paullo supra legas. sed Baia voduri: de quo haec non vane mete egas, nisi quod Batavodurum ad Rhenum sutile voluti t. quos a r. guat hic locus. L Uias.
no inest scriptura . sinduur subiti , id vero nullo sensu Forsan erunt quibus placebit legere, scina
ιών Naυa summis pons r de quo lib. superiore, quia pontem Nava fluminis abrupeνat. Ejusdemque me lio Ausonii Idyllio 9. D UHam eateram nabatiso mina m M. Beatus scribit. V satis fluminis pom. de quo 1. ann. Delendam ergo Naiatia scriptio. num amrmo. quod neque huje neque ulli ex scriptor hiis ejus fuminis mentio sat: an vero Naia. an Vahat, loco vacuo scribi debeat, non statuo rinterim B. Rhenani ingenio iudicioque felicissimi eruditissimique viri subseribendum esse censeo. Nusi quam enim animum induxi aliorum asseverationi anteponere susceptiones meast tam eis inter seribendum e priscis auctoribus ubi se dux offert, nervosaque oratio recenti scriptori repugnans, tacitus plerumque in partem divellam transeo. Veraranius. Multa alia Phil. Cluverius congessit in scripto de Rheni alveis pag. 2 a. ut huc liciam adducat, quae ψideat lector. Iae. Grenoetius. Ei Citii ιι isa capti J Copulam in ex inor. re potui. yti L .
l nius in Epitiolis r Caius Tochias e majoristis iantis tuis , sub ierbis cujialdum GHmanici dueti in hi orial sua νιιιώ5ι a Ciam Vespasiano mihi verus amicitia, O diam priυartis esses. amua voeasamur. Lipsius. t 6 Qua Antoniti, e iustis. Hordeonius Flaccus 'ea sens mon/bas J Expressi lectionem Florentini. Vtilago : Qua Antonius ahens. Flaccus prasens &e. Vatiant enim libri in verbo, monebat. eum in nono nullis editis legatur, malebaι. Ego alterum retinui : non enim dici potest Anton. um absentem a ma movisse , qui dux pro Vespa sano fuit. Et referuntur haec ad ea quae Tacitus lib. praeced. dixit: musis sana ad eum P imi Anronii litteris. qtiistis ave
Flaccus posses monuerar. Forte hic locus construi potest: quae arma Antonius Flaccusque monebant. Aa a ut
373쪽
11o C. CORNELII TACITI HISTOR. Lia. U.
Δοnins Flaccus praesens monebat, arma in Germania moν , qua Mucianus in Syria, Ap mm in Maesia, a Vianus in Pannθnta.
ut moverem, movi. Suspicor tamen legendum. l lib. 4. narravit Tacitus. Aridalias. Duod Antonius 8ce. Pichena. Emendo re distin r Fabianusi Lego. Flavianus. Lipsius. guo: eua Antonius absens. Flaccus precem monebaι. Flavianus in Pann nisi ita Florent. Mese vulgo, Arma sce. Ita es t Antonius litteris ipsum mo Fabianur. nam alibi a Tacito sic appellatur. μι--nuerat, atque eadem coram Flaccus. Idem supra na. Lipsius recte Flavianus. Acidalius.
374쪽
Si tu , Moribus, & Populis Germaniae
I Q gnM A Ni A omnis a Galliis Raetiisque & Pannoniis, Rheno & Da. rnubio suminibus ; a Sarmatis Dacisque, mutuo metu aut montibus d hqri separatur. 3 Cetera Oceanus ambit, Φ latos sinus & insularum imis in mensa spatia complectens , ν nuper cognitis quibusdam Sentibus, aeregibus, quos bellum aperuit. Rhenus si Raeticarum Alpium inacces-MMENTARI Us. t rdinem scriptionis, si sequimur, ante Historias N Annales sibi locum vindi. G cet hie libellus. Setiptus enim est I ra. I iano secundum consule, id eli Nerva 'adhuc vivo Ipse ostendit infra: CacιD Metello ae Papirio Carbone Cossi Ex quos αι alim
rum Traiani consulatum temputemus . ductanti fere e decem armi colli untur. At Historiae coeptae Nerva iam mortuo. N inter divos. ut docui. Itinus.
8 1 mania omnii J Quia jam Romanis quoque
variae hujus nationis reg:Ones cognitae. An potius quia vulgo M is & Minor Germania diceretur; item Priwa S: s.cunda , sicut hodie Superor de Inferior Sallu:lium ita saepe locutum haud nesciebat ut in Jugurth. pliquam omnis Numid- ροιιι Patur.
χ Mutuo metu aut montibus I v Itiat acutam sententiam Bambergense exemplar. mutuo τιelu. Imo Vero metu : qui inter aeque potentes, pro tertiu
no ae repagulo. Thucydides bene de apposite: T.
- ι Hos Tam Poloni voeant. qnod ex illa parte Tartari aliquando ingruere soliti Isint. P tu, stra sunt. qui eundem cum his faciunt Carpathum teum sit longe remotior, de postea quasi insulani complemtur Daciam. Colirur. et Cetera Oω us ambit J Mela t Qua Septentrio. nem stellae, O eanico iutore advela ε . Strabonis tempore ignotum omne hoc latus. Sic apte innuit.
4 Latas sinus υ insularum 4 Hae insulae 8e hi sinus Francos nobis dedere &Saxones, aliasque gemtes quasdam , quae ex littoralibus 8c insularibus ni editerraneae saetae sunt. Rhenanus.s Nuper cornisis J Domitiani imperio. opinor. cui bella eum Catiis, Suevis, Sarmatis, 3c ea occasione, illustratae magis vicinae gentes. Lipsius Nuριν cognitis quibusdam J Domitiani imperio. ut Lipsio placet. Mihi magis vlaeet de Drus Ge
lai. n tum habeo. Sed eodem libro cap. 63. idem plane laecum ostendit de Germanteo Tacitum intelligere . dum ait, auspiciis Divi Augusti Germaniam clas. circumvectam ad Cimbrorum νύ ue pro montorium. Nihil amplius dubitor 8c tamen illum Suetonii loeum in Claudio illaudatum non relin
quo : Is Drusus in quastura praturaqu/ honore . Dux Rhatici d inda Germanici ιι sit. Oceanum Septentris. nalem primus Romanorum Ducum navigavit. Loqui
tur certe de accol:s Oceani Septentrionalis. Solet autem Tacitus per vocem nuper mediocre elapsi temporis spatium designare. Infra dixit Germania vocabutam recens o nuper aditum. Enimvero jam Julianis temporibus innotuerat. Colerus.
6 Rhattearum Alpium J Partem ipsam Alpium nominat Strabo lib. 4. 8e alibi de Addua flumine:
,2-. Hi sontes paulo supra etiam illas Alpes eoi- locantur a Dione lib. 39. fluitque Addua in laeum tandem Larium. In vett. libris Strabonis . teste eluditissimo Casaubodio legitur 'Acν--, quae vox Aa a 2 quasi
375쪽
so ac praecipiti vertice orius, modico flexu in Occidentem versius. septentrionali Oceano miscetur. t Danubius molli & clementer edito montis Abnobae jugo estu. sus, plures populos adit, donec in Ponticum mare sex meatibus erumpit. septi . Lmum enim os paludibus hauritur. Ipsos Germanos indigenas crediderim, minime. que aliarum gentium adventibus & hospitiis mixtos: quia 3 nec terra olim, sed classibus advehebantur qui mutare sedes quaerebant: & immensus ultra, ε utque sic dix
quasi Germanica est . notans decursum aut casum Uu in immen*m revecti . angusto terrarum spatio di. potius atruae : quod inde Rhenus decidat. Mela: rimuntur. Lipsius. Bbenu, at Alribui iseidos. Gotefridus Viter biensis. Utqu/ sc rix rim, ad Um OceanuiJ Ambigit Li-Rh nia, ab Alta earim. Quis scit an non ab illo de-iplius super voce, a Der . mihi quoque olim suis cursu etiam Rheni etymon petendum , quasi huc specta. Legendum enim putavi, ais m. Nune versiim fluens, quod no: lii dicant Rem. Sicut con ivuls tam ieetionein amplector, interpretorque, ita diei potuit Danubius sursum fluens Danus ita sa -er . quasi vestigiis nostris oppositus, ut Antique tecte seliberetur in antiquis monumenti, , DA- 'Odes. Et quoniam descriptio ista poeucum quid--V US. Nescio an non in mentem fuerit Verrio dam sapere vadebatur. ideo ait, utris ste iuxerim. Flacco, vetustissimo Grammatico Addua stamen,ICita delom n. scip. Vidas hos, qui incoianι terram, ubi scribit apud Festum Danubium dieium fuisse non modo inurruptos ita esse. ωt nihil intre k os at Adrianum. Idem. abii ad abor manare pessu, sed partim oblituos . pami Montis Abnua J Plinius nominat lib. IV. cap. tim aversor, partim etiam adversas flare vobis Et xt t. sed ibi quoque infida scriptura. Alii enim si paulo post: Duo μηι habitabitis: quorum Australis bri, Arnua. Bambergentis hie et Aurisa Roman.ilite quo qui insistunt, as resa vobis urrenι ves A bona Ptolomaeo sunt 'Aν,.:ὼ montes. Lipsi Mi. Ita nihil ad vestrum tenus. Pichena. Ego veram
Danubius molli in elamenter erito montis Arbona vocem credo detracta litterula, a Uin, qui quasi
j o J Ausonius ignotum Danubii sontem esse scri-la nobis sese avertit. Acidaliui. Uera de germanabit: Danubius penius caput occutiaιus in Oris. Apol-l lectio, nec alia verbi signifieatio quam propria si Ionius ab Hyperboreis nasci cum cecinit, manife-l aliter esset. cur illa adjecisset, utque sie dirimun pso commenio. Sed omnino Taciti vera est sen-lDissicilis est Omnis navigatio adverso flumine. S, tentia, si non Arbona, sed Axmbi legatur. In ejus t mile quiddam ait videri Romanis, si Oeeanum i enim radieibus oriri jam notissimum est , propellum tempestuosum te horridum navigent Essu- Hercyniam sylvam . vulgo Sγisa nigra nomen ser- gitne autem hic Plutarchi notam Tacitus vix es-vat, ex adverso Rauracorum , quorum Oppidum)fugit. Ille scribit in Theseo, Hilloticos an Geo- est Basilea. Arnobi Plinrus Ptolemaeusque memi-igraphos, si quae sint supra captum aut scientiamnit. De Ouus quoque non eadem sentiunt au suam, tum caussari hoc modo: .. P ἐHisti, a Simetores. Alciatus. Attolphi codex habet; Abnoba, πινδιοι καὶ γενώδεα, ἔπι is ἀίδ. e. quemadmodum & Plinaus vocat. Apud Marcia.4: πιππα. Ultra nihil prater arenam . Gnum Capellam ad mism legitur pro Abnoba. Delseritatem, aut lamas Iurosas. avi Sothica iura. Ouo hoc diximus rerum Germanicarum lib. 3. RMna- magis vapulabit apud illum censorem Pausanias. nui. Montis nomen varie apud Plinium corrupe-lqui de hoc ipso Oceano sic loquitur r . ἔ-- gyant 4, ix. Inde ingeniose Rhenanus DanubiumJαMπωνω καἰ καὶ Θυ- raro ἐπικινα νῶι ι, Θα. dici hariolatur. Colerus. λάννη Hλειπῆ. Iterum Tacit. 1. Ann. Hsilibus 1 tix meatibus erumpit i sic Venetus. Vulgo,dei cum littoribus aut 1 a vasto π profundo , ut eradaia
arumpat. In Florentino sequentes libelli desideran tur navisimum . sine terais mare. Colerua. Lipsius tuta Pithena. malit obversus, Cluverius ut & Curtius Pichena 3 μι ιεννa olim J Ejusmodi. na V gationes Bac aaversus. Sed vulgata prae placet. Oceanus enim tumelii. Herculis, Ialoms, Phoenicum. Et Minoisthabitus fuit quali M versus omnibus navigantibus a K. Maris vulgata est: Castores Vero raro lmulto magis novas sedes quaerentibus. Facit meia QM Θαλάσσει celebres apud Strabonem lib. I. apudicum C. Colerus. Conristius. Quomodo adversas Sen. Nat. Quarii. I. Cole ut. Oceanus y numquid aliter quam secundum δc adυ. - in uo sti dixerim. adversual Haud satis ea pio.4sum mare , lib. 2. Mara quoqua etsi arum farti in Anadkersum dicit, oppositum de contrarium ρ An orientem natigantibus secundum. 1nis auresum erat. b. αμ, verius sit legi , idque ex situ ipso ρ An Sumptum inde, quod secundo flumine, amni sicum, vox aliqua durior aut remotior fuit . praeseri lintri , & vicissim adores flumina vel flavis . adis aquam prae satione ea leniat 3 ramen haud male ad-ia 3ua per stim/n dixere. Sie etiam . qui ex li alia MViam ceperis. quasi mari Italico re Pyrrheno Oceanum per Germaniam proprie dictam inor opp stum : eodemque sensu etiam. D 'ersus. sic ditur, a.-ν 'a videtur vehi live aestu eontraia
376쪽
tim, adversus Oceanus raris ab orbe nostro navibus aditur. Quis porro praeter periculum horridi & ignoti maris, Asia, aut Africa, aut Italia relicta, Germaniam peteret informem terris, asperam Caelo, tristem cultu aspectuque, nis si patria sit. Celebrant carminibus antiquis quod unum apud illos memoriae & anna
lium genus ei l Tuistonem deum terra editum, in stium Mannum, orginem gentis randitore M. Manno tris filωs assignant, 7 . quorum nominabus proximi Oceano 3 Inga vines, medis Hermιnones, cetero Ipoones vocenturi Quidam autem licentia vetustatis plureis deo ortus, pluresque gem s oppellationes, Marsos, Gambrivios, Suevos,
Ilandatios affrmant: eaque vera stantiqua nomana. Ceterum Germania vocabulum recens ransvietera miandum , qui in austros Libyae premera i pum actus edi bella eanebantur . βω- , mamor vitur : ibi eratrum sorean . ex Opposito notum iacen- mandatiis. Rhenanus. a m credebant. Plinius lib. h. c. 7o. Natiitantium g nistinam Liam J Cluvet ius Nirarum vel ratis. Aee maxima cυνθι δὲ prehendiant. in aha adt ars, in t mm. Contra exemplatium fidem. Forte seribe alia prono mari, subtioque eonspiciati, atqua tis . Irato emaciens ιbus qua in a MED pila lastina, sed rutis. Gmno lus I rasor em torris. aspisam raeti J sie de iisdem Germanis Seneca de provid. e. 4. Pavettia ilios Aiams . ιλλι caesiam primis . madena solum stiriti sufios i. pichena. 1 Trimm euiluJ Eadem eaussa olim Atticam neglectam ait Thucydides. inde Atheniensiuin Aborigines probate τὼ νῶι 'Aνταἰ, 4. τοῦ ἐπιπλεῖ.
4 2uod knum apud iubi J Uti apud Batharcis fere
omnes. & rudes litterarum. Nee Hispani aliter m. v perere. apud novos indos. Egiliarius in Vi.t1 Caroli Magni : Barbara e antiqu4sima carmina. vidvis verreum regum actus er salia e arabanIών, scripsiι. memori qua mandatis. Jornandes de Gothis: In priscis eoνiam carmis ιus poena k raco risia retola tur . Acci At proprie de Germanis, noster lib. II. Annal. de Arminio: Coritur qui ad vie Barbaras apud tensas. lui anus egregie in Antiochico : qui haec.
uvid tinum apud illo J Sic de Arminio Cherusco. rum principe Tacitus noster in calce lib. 1 Annal lum eon. m i ut populari modo dietiis Tui . inde sane rectius formaveris generale illud nomenni itin. Contingius. 6 Πννa . ιώm o Miam Mannum J Editio vetus. quam Artolphus mihi commodarat, habet. ei μ- sitim . ut se legi distinsuique verba possint. C.tiis
7 Ε atiorum nominibus I De his appellat ionibus multa diximus lib. 3. rerum Germanicarum . in principio. xiv. Plinii caput lib. 4. explicante
nius habet in hae . ut & in voce istaevonum. satia indieat perperam has voces nonnullos interpretati Inuomst & Wsmono, quasi a situ in eo lentium v eabula illa sint nata. Ne nune urgeam diserte a Tacito diei. trium stiorum Manni nominibus illa Germanicarum gentium orta cognomenta: Se alios dictos Het mitiones, uuae vox plane nihil haiahet commune cum situ. Itaque ex sententia Tae iii di, eris rectiust tres suisse Manno filios. vulgo nuncupatos. Inra . I V. tquod forte idem eum
Iusta f. vel ut passim scribitur . G. f. & H.
9 m in m 4 Plinius habet Hismiones: sed ali ra illa vox propior antiquissimo illi nomini Getm nico, Hermin. Idem .io 2 uirim aώιιm licensia martistarisJ Exemplari eum quo piidem contuli, habebat, Dulciam ωιι α' ι .nria i/ιυ ιιs. Rhenanus. ii inciduli, J Plinius habet Visau . sed altera vox seculis sequentibus magis inclaruit. Gn iacius.
377쪽
reni ct nuper additum: quoniam qui primi Rhenum transgres Gallos expuIorim, x ne is e
n ritunc Germans voca i t. tia nata onιs nomen , non gentis evaluisse paulatim. υι omnes primum mctore ob metum, 3 mox a se Usis invenio nomine Germani voca=on
tiquos vide. si placet. 2Egidium Tschudum Cla
trinensem de prisca Rhetia . in epist. ad Beatum Rhenatium t iplum etiam Rhenantim lib. I. reium Get m. Hubertum Thomam Leodium in lib. de Tungris & Ehuronibus: Petrum Divaeum Lovaniensem de Galliae Belgicae antiquitatibus. Quod
autem Tacitus ait . Germanua vasaἴtilum recens.
omnes illum accusant, cum ignorate minime po- uerit, etiam ab aevo Iulii Cesaris Germanos Galliam irrupisse. Censeo Tacitum . non de suo aevo loqui, sed sermonem referte ad veteres scriptotos Cermanos. de quibus tradidit. pendent enim haeca superiori verbo, a*rmans. Pictima. Et nωtὸν alauiam J Multo magis hoe demulcet quam au drum. lnte lige. datum, inditum, impo, litum. Virgilius I. bEncid. Puer Aoamus, cui nune Dummo Iulo Adduu . Seneca Here. Fur. Quis nomen tinquam sceleris ιν rari a didis p ut ex Flor. ressi. tuimus. Claudianus eons Olybrii & probini: nam sapa θυι δε eleribua illis Inst rara vias cur Jus assi
I Nunc G ri . nune Germani J Valde ample.ctor Bambergensem scripturam . quam & pichena repperit in veteri editione Bominiensi: at nunt
obscura origine nominis, quod hod eque haeret in pace bello optima gente. Sententiam enim hane reor quidquid disset tum alus) eos qui transeressi primitus Rhenum sint . esse eum ipsum populum
qui nunc Tungii appellcntur, at tune Germani quod tamen unius nationis peculiare nomen, pau. latim transfusum ad omnes. Lipsius. Ae nunc Tungri. rum Germani morati sunt ' Ita
Lipsius restituit ex Bambergensi codice eamque ipsam lectionein adllail: i liber Bononiae editus a n.
mani Pichena. Crux hic locus interpretibus. ipsique etiam i .ipsio . qui varie trahit, & sibi non conssat, quamque sententiam vetissimam sibi de nique perluadet. ea in se ipsam pugnat. Singula examinare re refellere milii prolixe non lubet: ipse
quid censeam breviter exponam. Locum totum sic lego : Core,um. Germ. v. r. nuper addirum. non muro eum Lipsio aviditum. quia Tacituq vult. novum hoc nomen re iquis ani quis superadditum)qtiniam qui primi Rhιnum stan res Gallos .aeptis νιω . itine inon nune vel utrumque deleo Tunt i,
tia nunc elatissima, & ub que consentanea. Genl manorum voeabulum ex quorundam opinione ait recentius. N pr icis nomanibus . 'uae recensuit, nuper adjectum. idque ea occasione 3c rarione. Natio nux pruna Rhenum transgressa Gallos ex pulit . Tungri vocabantur. Hiijus nomen ratio nis paulatim si e in gentis nomen evaluit, ut Trani-rhenani omnes promiscue . ob nietum & formidianem aliorum ἡ vitioribus Tungri primum, deinde proprio de a se ipsis invento nomine Germani in universunt appellarentur. Aliter non est, ut soli da contiansque sententia ulla e loco hoc eruatur. Atibulius. 2 A victore os malum J Vox. Germani. eidem flamberg recte aberi. illa ipsa enim noviter inter pretari poste videor. N praeter mentem Omnrum. etsi non piperer verum. Censeo eum hoc dicere. Paelum ut omnes qui Rhenum accolerent . noia men ab illa victrice natione invenirent, ob metum scilicet recentem Gallorum : qui quoties deitansgresis vel adventu Transrhenanae nationis auia dirent . alebant trepidi adventare Germanos. at illi proprie Germani . novum nomen invenirent a se
ipsis. discriminandi nimirum caussa, ite dieetentse rungros. Possim vulgatam tueri Sc explicare. sed cur nuser 8 haec mera veritas. Lipsius. 3 A si ι is intento nomane Germani J Si mordi us hane retines: legam, a ra ipsa intenio. Germani enim etymo prisco, hel acea viri sunt. Certa bes.lum . invenere ergo id nomen, ab ipsa re . quia tales. Vulgatam quomodo expedies Θ aut qui a te ipsis nomen hoc invenere, quod antea in run-gris 3 Sane interpretes hic fiuctuant, Ze fluctuabunt
M ae a se ipsis J similia Persae licet alia de ea utra.
Sallusi. Jugur. hi tacit iam per connulla Gustiti, stimotuerar er quia sate rorantes agros atia clina qua alia lata peritiarant . semet ipse Numidis, an/m iere. Nune omistis interpolationibus, hane reor
fuisse Taciti mentem. Tungri s natio eius gen is quar in universum postea Germanorum nona: ne dicta) irruperunt in Galliam. vitiisque incolis, ian. tum iis merus inculiare, ut nomine Tungrorum Tians henanos omnes designarent, qui advelsus se flumen transirent. A et triare . id eli, propter victorem : ut 4. hist. oriaris a metu infamia, s ti
poli illa Tungri victori: s elati . αγαρι, ικλ Germaianos sese dixerunt hoe est doesi K. vir au) homines hellicosos: quod vocabulum ceterae nationes ejus geniis paulatura sibi vendicarunt. At Geographiis
378쪽
isA tim Hr, qvias dis a teras Gadust veri eiam Lati- l britatem longe lateque auxissent, Galli. atque aliaem Gomani di tinιών. Salinerius. Ita crediderim sa-l proximae nationes, omnes Transrhenanos istos pone a se ipsis invenium fuisse, sed non impositum. l pulos G. manartim nomine insgnivere. Hoc est
Nam se invicem I, iras appellabant. suo quodam s illud , quod dicit: Dimo a mirio . ., mei iam G. να more, & ut opinor, militari. Hoc Romani au-l nos omnes ossa iocaros. Alii exteri nimirum . ut Gal. dientes vertebant Gomanos. Strabo quoque recte ii, a victore populo, tune Germanorum , postea a staternitate Germanos dictos censet, sed non re-'Tungrorum nomine insigni, omnibus Trami hecte. quod piopter Gallos fratres. Quae enim caus i nanis Girmanoriam vocabulum indidere. Transili sa idonea Romanis oropterea stat res nominandi nani autem, cum illud generale, quo omnes desi-
Germanos. quia ipti & Galli fratres se invicem l gnatentur, nomen jam ah aliis. ut Gallis, esset inis nominalem Sarmata Bohemum & Boliemus sar-l venium . haud gravatim ipsi quoque inter se illud statam stat tem in digilat. sed non ideo Vel haec i admisere. quod neque inconveniens esset, unum vel illa gens . fratres dicuntur. Ad meam adscr- l aliquod exllare, quod commune esset omnibus notionem redeo . quam & Plutarchus confirmat in i men . neque dedecorum , id nomen ab omnium Natio i ii.μίω ὁ αὐ-τὰ ι πώ πρυι π si τώ, αἰ - sortissima celebratissimaque pollea Tungrorum di.
s, kia,ti, , ...iaaν τω-τάσπιαι. En ira res hi cleia sente muruari. Hoc vult Tacitus, cum addat, di se ite appellant ut Germani. Et postea: - τοι imex a se ipsi, inventa nomine, Garmani tistarenturi, υ, ω,ι huo. Quare & de veriverbio Germano-lNemo in pollerum dubitabit . quin vexatissimi locirum itullia hactenus a doctissimis via is disputarum .iea sententia sit . quam exposuimus. Vis etiam exin
Unum addo: videli etiam Germaniae popu um . empla λ Oilio Frii ingentis Chron. Henrici tu . lm-
ab ea caussa dictos Brutero , non Arueri ros, ut vul-lperatoris: Omnes eccidnrales populos, Francos, obgo seribunt. Fallor an ille mos e Scythia. ut plu- ansrquam tentis illius misi rem dignaratam. Orienis res alii Germanorum. Nicolaus de Γαλαανι ilia γοα:iratis anellara solent. Quod & fit etiamnum. Hi Uno νοῦς με. πονRurtiue αυνῶι πανιαε , τους ronynuis Clorius de gellis Emanuelis Reeis Lusi-vaia ι. σωι β. H. Durat hodie.ltan: ae lib. v. Campson insuli impιrarer in ιι Mialsosque apud nostros quaedam συμπινι- .l illis, quos olim, dum iuvid imperium in har, M
nee minus religiose colitur. ac priscis is: s Romanis metucos appetialans. qui in pisἈνι ia a Chras ama ta-
mi, quum utrumque nomen promiscue , modolim ιi. ω armis dileentre arari mi, bellua L .iplina hoc, modo illud usurpatum fuerit. Dein malim:llaudibus exuudans. Ho, Ind. R times, tu es. R.
quum Gallos expulissent . 1 victis Gallis inventolbias militari stiria prasitisse . ciam primum an Indiam nomine. quia hos victores metuebant victi, Ger-ihi Suliana mιlisa, inistri fianι. erumqua νοἴων. e rammani sunt dicti. dein vero a se ipsis invento no-ire maritari dis prinum ae industriam serupissent. Romine Tungri. Cliaverius. Ex Mureti de Lipsi cor . mamos use ψὰιcarunt. Vides, quomodo a victore rectionabus unam saciendam puto et Gartis a uti populo . aliis, vicinis maxime , plerumque vo-ri, In ri. hine Ghrmani v. f. Tum . omnes pri cabulum in datur. Batavorum nomen cum unius mura a iacti, ιό m/ιum . mox a re ipsa i. n. G. i. olom in inferiore sive secunda Germania nationis
Tungri pullis Gallis ob hane virtutem videntur di fuerit, hodie. ob ejus celebritatem. shi etiam tricti Germani, id est, bellatores, guerri eis di vall-lhuunt vicini Belgae . in primis qui nune Foederati
lanis. Hoc peculiare tum Tungris tributum no-4dicuntur. Et hie vides. populos a se ipsis alienomen, cum omnibus Alemannis deinde communi. de illustri nomine appellari. Sed jam excessimus catum: quod illis imposuerant primum vieii metu institutiim , Ee Norarum , quas quam brevissimas armorum felicium. a quibus erant subjugati; post-lhie esse voluimus, modum. Boxia . . Qui scit. ea idem . quasi ab re ipsa δ: fortuna datum assum-lnune Tungri . illi ante Germani audierunt, sive psit gens tota per partem sui victrix. Ha lavis. Lo- ipsi met sibi hoe nomen indiderint. sve a Romaniseus integerrimus est, si modo se distinguas: pramo aut Gallis eceperit haec appellatio quod posterius a iter νε οι m/rum . mox a se ipsis. inwnto nomina .lStrabo diserte tellatur . N innuit Tacitus addens. Germani vetarentiar. Nomen Germanorum olim non vorari sin/r eoque forte est verisimilius. Sensus hie totius gentis suit, sed unius modo nationis. eiuslsuerit. Galli, aut potius in Ga lia commorantes nempe, quae postea dicta est, Tungrorum. Nequeli Omani. Tungros Rhenum transgressos ad M. exilii erat vocabulum inter Germanos, quo Onancillavere Germanorum nomine. Tungri hi Gallo in uniuertum appellarentur. Notae tantum erantirum victores ad omnes Transrhenanos nomen hoe plures diversarum gentium appellationes Marsi istum iranstuletunt, quo metum incuterent. xen Cambrivii . sueui . Vandalii, Batavi. Catii &c. ditantes scilices omnes illos fraterno quasi vinculo At vero eum Tungri , soli olim Germani appella-Isbi junctos esse . Plaeuit inde nomen illud recensti . primi Rhenum transgressi Gallos expulissent. deitum inventum ipsis Transrhenanis. Nescio laidi enfeliciter gestis rebus nominis sui terror cin ac cele-sari quo certo liceat tecti momo ostendere. istae at . pellata one
379쪽
3 6 C. CORNELII ΤACIT Itur. Fuisse apud eas Herculem memorant, primumque omnium virorum so alium ituri in proelia canunt. Sunt illis haec quoque carmina, quorum relatu quem 3 Barditum vocant , accendunt animos , sutumque pugnae fortui ram ipso cantu
nis unquam usos. Conringius. Locus ex illis, in manis tune ignoti. Atiliam eius, Elaristim vellet. quibus ma ore cum fiducia destruas aliena, quam Germanico item verbo. Quidquid de nomine fit: mo latis & struas tua. Utcumque autem desendi i Ammianus hunc deseribit . clamorem fulge maxia
possit a victore , malim tamen a Virime , ut rese i mum . qui ipsa servore certaminum exertos identirim. tatur ad nation/m. Deinde utrobrque admitto scri- paullatimque adolescens, rita extollitur Meluam tau-pturam Bambergensem. Sensus: in Transilien nae tibus Exorum. Lipsius.
gentea. inter Gallos & ab his ad Romanos Graz-l Baritum vetani J Barritus istius, post Tacitum
sque potissimum per Massiliens pro p gata com imeminit Amm. Marcellinus lib. 16. Cornuti e Brae muni appellatione, a victrice natione, metu di leati usu prasiorum /iuturna firmati, eos iam se67u 1εν- et inte. omnes Gomani quod primis experimentistrenses Barritum eriere vel maximum. Cui elam, virtutis appellabantur . qui pollea Turiri dici ma 'l ipso servare certaminum a tenui G surro exoνιεm υώuluere in mox, postquam non metus, sed ratio , Va 'tim 3ua adolescens ritia extelliiων fluetuum, lautibus ilia luit. N interius eae Transrhenanae gentes sum eOP llisorum. Ubi lego. - am se iurisntas Baνritum cinitae, proprio dc a seipsis, invento nomine. vel ultra. Subauditur Alemannos. Et mox, risu extollitur
Sueui. Catti. Sicambri, Cherusci, Usipetes &e. t riuum cautibus illiso m. Sed tamen Ariolphi li-
vocarentur. Gre novius. ber habebat, Barditum: Veluti sit a verbis, quae r mreuum memorantJ Wittgindus lib. I. Secun- Germani mora appellant. tractum vocabulum. Nisi
iam errorem paternum sacra sua tropria τε neratis e debet esset Harmum. De cantu Germanorum praeis ararati sunt , nimirum Martem efiis columnarum lium ineuntium Tac. 4. Hist. O virorum eantu, s imitantas Imrculem. De silva Germanorum Herculii minarum Mutatia sonuis acies. Rhenanus. Quamvis
lacra Tae. 2. Ann. Cois r. bardus Nonio sit, vi propria δέ ingenio tardus.1 Virorum Ioraium. Ituri J Recte distinxi. Non Graeeorum auctoritate, quibus piger Ze enim ea mens, quod Herculem canant: sed quod tardus dicitur; si e Hom. ilia. p. equi dicti alacres de eum cantu incipiant pugnas. Tacitus lib. t tardi. & Festo Bardus a tarditata ingenii an. latur,
ex. Histor. Temere subeuntes cohortes Germanorum. ' nihilominus Bardi proprie inter Gallos homines fue- cantu truci, in more patrio nudis eorρstribur. Lib. IV. te . sortia illustrium virorum facta heroicis com o virorum cantu , heminarum ululatu sonuit acis3. posita vers bus , cum dulcibus lirae modulis eanti-
Noto autem etiam Hispanos praeliis praecinuisse,' tantes, teste Marcellino lib. 4. de quibus Lucanus ex silio i lib. r. Plurima securi furitis carmina Bardi. Quod - ritu iam moris Iberi vero Bardi Galli genere essent , praeter iam dicta
Carmina put ata fandorem barbara cat . confirmat etiam Hesychius : .aiis Diodorus Siculus, de Lusitanis: 'Eν τι- ποMμε slλάταu. Verum quia Bardi laudabilium doctrina. πιμι εὐ-M ἔμμοτνι, καὶ παιῶναι αδ- -- ἐπ-N rum studiis incumbebant, nee ad militiae munera σῶς α, μεταγριὲ ais In bellis ad numerum incedunt. l proni erant, hinc sorte Sc Bardi nuncupati, hoe in carmina tanunt cum a trediuntur hostem. Simili est, tardi. Unde jure optimo Zasiis in epit. Dud. in Thi cibus aluique Barbaris suisse, notavi ad IV. tit. de stud. success. lirenuum virum ac bellicosum Annal tipsius. lbardo opposuit. Ab horum Bardorum cantu sorsi- Primum sue omnium tetrorum fortium ituri in proe-dian Bar litum diei ira cantum illum . seu elamolia eanum J lta distinguunt veteres omnes. Mutat rem , quo per initia pugnae Germani Galliis con-Liplius, puncto poli vocem fortium apposito : uti termini. usi sunt. Taciti testimo mo. Nonnulli Germani non Herculem: sed simpliciter canant. textus legunt Barritum, non Bardium, nec nae.
Ego sto pro antiqua distinctione. Nec enim alias thercule injuria. Siquidem ita Ammianus lib. tis.
dixisset: sum illis h e quoque carmina. allud scit. M- de Germanis 5c Alemannis. Hinc quem is numnus carminum . praeter id , quo annales memoraseo trutem cantum Livius i. s. appellavit. & Vegebant. Canebant itaque sorrcs viros primuinque trus 3 i 8. barrι tum Vocavit, idem Taeitus paulo inter eos Herculem . illorum scit. laudos . & res infra eamum, fremitum, ela merem tue dissonum nun- gestas. ituri in proelia , ut etiam in annalibus. nam cupavit. Barritum autem hunc dictum existimant Tae. Ann 1. in fine, de Arminro dixit: canitur quidam , similitudine inconditae vocis elephanti. iis adhuc ba/baras apud stenter. 1 rchena. quem barrisa tradit Spartianus in Antonino Geta. Ba ditum iocari j ita Farnes A scio Bardos ' unde de bar us eleptias Latinis dictus, ut docent Gallos dictos cantores, sive poetas. Plac. t tamen i interpretes in Horatii Epod. ιχ. Hujuscemodi ela nunc magis, Baratum: quae mera vox nolit s, qui more , vel saltem consimili, non solum Germa bus Bisin aut Maxen, clam re, VOczm tollere. Er-l nos usos per initia Pugnae , sed & alias nat: ones
380쪽
augurantur. terrent enim, trepidantve, prout sonuit acies. Nec tam voces illae,
3 quam virtutis concentus videntur. assectatur praecipue asperitas soni, & fractum murmur, objectis ad os scutis, quo plenior & gravior vox repercussu intumescat.
Ceterum & Ulixem quidam opinantur longo tuo ct fataloso errore in stinc Oceanum aerarum , ad se Germania terras, Asciburgiumque , quod in ripa Rheni Isitim hod eqΛε.incolitur, 3 ab illa constiIulum , nominatumque. Aram qtiin eriam Ulixi consecratam, ad-
observamus. Livius 4.37. l. 3o, 34. Et lib. 4O. delguit: Brodaeus, vir sve adolescens potius, aeris Romanis ad verius Ligures pugnaturis. Caesar lib.iingenii. probi judicii, lectionis dissulae . quem non 3. Civ. 91. Hoc idem refert plutarchus in Caesa-imagis in ore famae esse miror, imo indignor. ILris vita. Caesar. 7. Gall. Boses commutant φroelium ,issus. ut timque clamor/μblato . excipisur orsus ex valis, Urdix mJ Habebam de Ulysiis erroribus ouaedamaratia emmius muniti natis clamor. Hirtius de belloinon vulgaria, quae hue adscriberem , sed geterruit Hisp. Me es ivliata nos i anteeadebana, ad Varii me cum Bionis illius antiqui. tum gravissimi Serseo sapora=i defendebanιών acerramo . . Ghemeris fis snecae objurgatio . quae ad Lucillium scripta . s. ιοι ab viri via clamor. Ex his, id moris sui se ita-ii 3. 2 νiι Gesses uti erratinis potius. qaam ustias.
Iis & Hispanis , ut scit. pugnaturi clamorem ede . na nos semper erremus. Non vaeat auiara . uirum in rent, quam possent, maximum, manifestum est. ιer Italiam era sititium jactatias sit, an exrra notum quod di de Germanis diximus. De Pornis Liviusinobis orbam e no vi eium potvita in ram angvisa erraν
26. s. De Gallis V, 28. Sed N ante hos omnes asa ram Ianus. Polybius negaverat Ulyssem ingre id factum etiam a Graecis, docet Homerus Iliad. at sum Oceanum , quem resutat Strabo lib. I. Mi- de Troianis ώ ωαρ-Iιa , marum tamen . nis de illis et roribus condigna illo ιι. Quod pariter confirmat Polybius lib. I s. R aversu suo scripserat Homerus: i ioblia . .aea M
ad sata id, D. strepitum edere. Verum concluda, 3 NominaIώmqua σα .gora J Vel, ut Rhenanus in textu Taciti legi posse Bardirum & BarrLinus. ἀσυπύν-. etsi abesse vos ea potest . incoluatim; namque utravis lectio ratione non caret . utimi sensu. Praecessit enim. At libri quidam magis dirimus. Mare. Donustis. Lipso magis placet. Earahic divers . qui avritatis, reserunt. ex quo placet Hom. Ita certe vocatur ab Amm. Marcellino l. 3I.4quibusdam . a Nerito, ut volunt, Iiha-er Romani quidem ioca undiqua Marsia conemamas, cae monte. locus quidem hie ipse . quem indicatia minora flua ad majorem protolii, quam Iotui putamus. clivosus eli. haud procul Veteribus vi- rara anilianι barritiam . xlias vatidas erigebanι. Piacus, AseMutire nune &ctus. Linias
i etiam Uriuris ramosus viduarJ Bambergensis,lexemplari illo eum quo contuleram meum codi- quam mentis trecensus. quod haud praeteram vulga acem, sic scriprum erat . aenini An. Lego, 'Ari tae. Litsus. πυγιο, . hoe est . Asudicion; ut Astisuetida inde e sam moras ille. quum vis uιIs contentias viden-lst deductum. una tantum syllaba mutata, ceu vel- ιυνJ Ita Venetus ae Bon. Vulgo , me tam τοιislgo facete mos est in non intellectis. Obim Graecis
psus Bambergens s eod. lectionem socci facit. AtlNotum eli rivatia vocabulum diversis insulis aehercules ira mihi videtur Tacitus scripsisse , ut il- civitaribus tribulum, Derisum quoque nomen no-lud Homer eum sei l. exprimeret: tum ex Strabone , Stephano . Antonino. Porro
C. ι' δε ισαν σιγηριι, α non dubito, quin Suettim illud Germanis tam ste-Ἐ,9υμοῦ μεμαώrat a ii ιιι -- .... quens in appellationibus oppidorum Ee a relum. AR ilant latui spirantes robur Arsas Inrua vitam au. . a ea, γω desumptum sit: quando majores
Horum raelia sibi m/m. f.ribans. Glerus. noliri multa voeabula sinit a Glaecis mutuati, ut 1 Ultrim quidum J interque eos Strabo , magnil& nonnulla a Romanis, ac ab Hebraeis paucula. N directi judicii scriptor, lib. Iri. qui adfirmateinam omnes hodie Inguae mixtae sunt. Nee vero tradit Ut illa am Luittaniae t Ulysii ponem aliter di-lde Graecis vocibus, quas usurpant in vernaculo ei mus) Homerici Elysis monumentum esse. Sedisermone Germani. quisquam mirabitur, qui pro& in Britanniam eum venisse , ex ara Graecis lit-lditum hoc a D. Hieronymo meminest in Tradi- teli, inserina collegit Solinus c. xxv. itemque Me ationibus Hebraicis in Cenesin. Dromtii, inquit. i. . Cui mirae & blandienti opinioni si indulgemus:sTarranis da antiquirati s ιόνοι, o Asinii Captionss. quidni vii finga nolita in Telandia . ab eodem si ter Graerim Phlegonta , car/rosque eo iuriss mes et iras,