장음표시 사용
501쪽
primi, dc medicorum intimi venere: sive cura illud, sive inquisitio erat. Supremo
quidem die momenta deficientis per dispositos cursores nuntiata constabat, nullo credente sic accclcrari , quae tristis audiret. Speciem tamen doloris animo vult
que prae se tulit, 3 securus jam odii, & qui facilius dissimularet gaudium quam me
tum. Satis constabat A lecto testamento Agricolae, quo coheredem optimae uxori
& piissimae filiae Domitianum scripsit, laetatum eum, vclut honore 6 judicioque:
tam caeca & corrupta mens assiduis adulationibus crat, ut nescirci a bono patre non
scribi heredem, nisi I malum principem. Natus erat Agricola s C o Caesare teriatium consule Idib. Juniis: excessit sexto ec quinquagesimo anno, decimo Kal.
dum non animadvertat notaverat Muretus etiam. 4 Lecto te .umnto J Intellige honorifica verba de
Acidalius. Dimittiano Cae sare testamento inserta. Rhenautis.
1 Pιν dispositos e seres nuntiata constabant J Re- Abilinentissimus olim Domitianus; legatur Sueton.
potuimus, constabat. Apparet Domitianum non e. 9. Barcujus.
fuisse tum Romae sed in Albana villa, aut alibi. s Honore i similiter apud Sueton. de Augusto is
Rhenanus. g mus, eum , quamvis minime appeteres haeredi-χ ηιci m tamen doloris animo vultuqu/J Nihil hicitates, ut qui nunquam ex ignoti testamento cap muto, sed quaero, quid phrastos, ammo pra se ser re quicquam sustinuerit, amicorum tamen supre- νι θεῶ m dolisis / Si dices ad vocem animo aliud ma Judicia morosissime pentitavitIe: neque dolore quod verbum subinie ligi, qu:s sensus, aut quO-ldillimulato, si parcius. aut citra honorem veri, modo verum . dolorem vel doloris saltem speciemirum, neque gaudio. si trate pieque quis se pros animo concepisse Domitianum , qui morte Agri quia tus fuisset. Unde discimus, honorificum fui Geolae maxime laetabatur Z Pollit legi, seretem tamrailse, aliquid ex amici testamento capere, ut contrad foris omuina vultu pra se tulit. Sed nolo mutari. inhonei tum ac tui pe praeteriri. Hine Cicero pro Sie enim accipere debemus, vul: u simulatse animi P. Quinctio , milia ui haeredem summum ho- dolorem. Et eodem modo r. hiilor. haec junxit: norem usurpat; & pro A. Caecina , Usumhu-
sed plurimum ινι idationis in sublico, ut quemque nan letum legarum, magnum honorem. Atque hinc vestium fama attulissu, animum vultumque conversi. go Honorast, id cli, Legatarii. Plura alii. Virdum Ubi vocem animum pariter non convenire argute. gus.
ris : nisi Tacito loquendi illa consuetudo. Atrida-l 6 Iudiciaque J Notum est, testamentum supra. liui. 5φιciem doloris i melligo imitamentum & si- mum iudicium dici in libris Iuris. δc apud alios: ut mulationem, at non ipsum a Reiuni dolendi. Sed in dicto Suetonii loco. S: c Apulnus en Apoluta:
animo nulla, opinor. simulatio prae se fertur, sed De pietate Ja Ur supremo Judicio nihil memerant. Et exterioribus tantum judici:S. animus enim una uti causa eii. quod ii unquam homo , tune certe ad facie fit neeesse eth. quamvis interim per externa judicii lancem omnia exig: t. Praeclare Seneca lib. personam ei possit induere. deinde quis dixerit Ta- 4. de bene t. tr. Quid quum in ipso vita fine con timetio quid simulator ille ferret animo ρ Suspiceridem ti sumus, quum testamentum ordinamus, non bene vitium oblatum huic loco , quod aliuii cuidamicis nobis profutura dies imus, Gre. Idem. quem in noris ad Florum 4. I t. olim emaculavi-l T Marum princi em Haeres enirn malus prineeps mus, ut legendum sit: Speciem tamen doloris amistia scribitur, non quia amatur, sed quia metuitur. B.κ- multu rua pra se turit. E ins hemius. Non mutanda homi ui. videtur leelio vulgata. Nulla quidem simulatro ani t 8 Natus erat ter consuti J Legendum est, tertiummo proprie prae se fertur; interim tamen animus eo uis. Ursinus. vultu de exterioribus gestibus simulatur . ut alius 9 Cabo Coa r tertirem consulet A. U. 792. qui fuit esse, quam eii, ct datur. Et sic Domitianum spe- annus in rae Christianae Dionysanus xi. Mundi ve ciem doloris animo vultuque prae se tulisse , rectetro 3989. Eo enim anno C. Caligula tertium con- diei exit limaveritn: non quod se distimularet ani-4stilatum solus iniit Lugduni , quum collega , quimus. sed quod vultu dissi iuularctur. B hornius. Romae inire debebat. fato functus esset. Auetor Forte: πνιms. Gronovius. Dio Coccejus lib. S9. Hitior. Rom. Virdungus. 3 iatu ui iam orii J Id est, qui odium non cura- Io MMO . quintuagesimo anno i Stricte compi tet . iacile jam deponeret, ut in mortuum: ideo, tum si ineas, quarto tantum supra quinquagesi-que 3: doloris affectum facile induit. LVi s. mum anno. AK illo enim, quo Cajus Caelat ri t. s.cujus iam odia J Ob eas, quae in Agricola elu-iCons fuit tempore usque in collegae de Prisci con-eebant. virtutes. Savibus. Odii causa, metus vir-i sulatum , anni tantum numerantur quinquaginixturum. At morim Agricola evanuerat odium, lac, l tres. Sed tam iliaris Tacito alusque hi loricis error cellarat gaudium. Purina. l eli calculi fui culum excurrentis. cia ιιbius.
502쪽
Septemb Collega Priscoque Consulibus. Quod si habitum quoque ejus posteri nostere velint, decentior quam sublimior fuit. 3 nihil metus in vultu ; gratia oris siu- pererat . . bonum virum facile crederes, magnum libenter. I t ipse quidem, quam . quam medio in spatio integrae aetatis ereptus si quantum ad gloriam longis timuin
I CAIερ a Primque ossJ Anno S 6. ab U. C. Sed hi Cois alibi aliter notantur: In libro Culpiniani. Collega N Priscinius r in Fastis Graecis, Pompejus & Pristinus: apud Casso dorum, dilua. nus N Priseus. Vide onustium Comment . in lib. 1 Fast. ubi plura de Pompeio Collega de Corn. Prisco Coss. hujus anni cognitu digna adieri. Virdun. Decentis 'am sinimio J Plus venustatis, quam
maiestatis ore praetulit. vultu venusto magis, quam vulcro dc pomp1li luit: sive totus venustior quam pulcrior fuit. Mem. Nediocris de vulgans staturae, sed tamen congruentis. Decens hic e i, cui sta μα-
, Nitit mιιιι, in vultu J Hoc est , non erat ad spectu terribilis, ut Domitianus e cui supelbia in vultu, ira in oculis. Scc. imitatio Ovidiana lib. 2. Metam. 8s . de Iove in Taurum converso. II. in fonte mina . nec frem iis lumen: Pacem vultu has r. virdungus. 4 Bonam tirum faciti erederes J Et te Corneli I a. ei te bonum historicum facile credimus, bonum Ora orem crederemus libenter, nisi hae e de alia illius notae ex penu corruptae eloquem ae proderent infectum dicendi genus. Fuit illi υιro, scribitra ann de Seneca, ut nobis de ipso judicare pro.
clive est. inremium a maeuum . Ur ιε--Is illius auris ιus Me mmcilatum. Sed quo sermone caperetur ii.
Iud aevum. Aliaticone an Laconico, statuere non nouum. Sed certus sum tulisse Sophisticam eso. Centiam , verborum lasciviis stactam de velut in rhythmos dimitentem , solidi sensus de rarum in o.
pem quas tamen rumor orat Oms velut mentiebatur. Talem Rhetoricam Graecia fovit scholastica declamandi coniuetudine sub magistris hominibus umbraticis ingenium luci
quem sequitur Isocrates, de ab eius incude alii. Sed illud sputiae facundiae genus ab iis rejeetum , quibus sanitis de genuino judicium erat. Sedem in Asia, ubi subsisteret, invenit Sc facilesquihus tm, migraret admittentium animos, donec vera oratoria Rem p. dellituit, umbraque sui tantum in Scho. larum exercitiis superstes, locum secit priscis elo-c uentiae probris in usum denuo emergentis. Inde
post illa quae solide elaborata dedit Demosthenes, Eschines, Hyperides. dilata ad nos inflati sermonis pigmenta in Aristide, Philostrato, Dione Chry.sostomo aliisque: non tamen fine eorum laude ut is is vitiis intai ii perstiterunt, quales D: ony.
bato Graeciae gute, cum in sumino consisteret ejus M. I uitu ex I. I ulcimum elegantia , vix exciderunt hie in vitium , nisi in istum gregem unus sortasse cogendus Hortensus st: ut Cicero eum describere videtur in Bruto .l Sed ex illis, quos eonsecuta deinde tempora tule . runt, quem non amavit ista sermonis lues ρ cujus Seneca, Quintilianus. Plinius, Tacitus auctores; propagati in panegyricos velut succe res, & tan. dem in ipsa Christianae religionis in yileria transati per Cyprianum. Ambrosium . Augustinum, Be nardum Ne. Ecce in Taeito asseisiatronis hujus
i viti neque innocenses. a. histor. 6o. VFιιlliti, er/didis d. p. sdia o fissim assolvit. 3. histor. 72. arserat G antea cupitolium. sed fraude privata, nune palam essest sim . palam incensum. Et plura hujus commaris alia. Savi Fus.s Magnum ItintirJ Hoc est . probitas quidem Avicolae e primo aspectu statim elucebat: eundem si quis tibi virum magnum rebusque gestis clarum praedioret, libenter at Enrire. Nam de viris bonis nihil tam magnificum commemorari potest. quin id libenter admittamus. Noranda aurem est dit serentia inter boniam & matniam virum eadem late, quae est inter vanustum & pulchram. Itaque qui revera magnus est , idem & bonus si neees di coniuetudine sub maguttis . nomi- reis, neque per humale deprellamque u um est: at non qui b iis . idem statim & magnus ei retum assuetis. t raeivit hue Gomi est : quamvis v Ice veru Demosthenes alicubi proca eius. quae extant, fidem faciunt linunc Ct: ου τε εν, auia τι ευ -- a mn
magnum bantiis, sed auod bonum magnum. Sed Aristoteles exierique philosophi id demum magnum esse docent, quod eum vi aut e coniunctum. νιν diamus. Bonum virum facile Agricolam crederes. quia in eo gratia oris supererat: magnum libenter. luia in eo elucescebat gravitas Obvia quadam
comitate temperata. Bosornius.
6 Quantum ad stiriam longi simum a m preetis qAllusum est ad id quod seribit Cie. t. philip p. mihis a satia . r. quod vixi. vel ad ararem, Ut ad 1l etiam. Barci us Non hinc abludit dilatum Alexandri Magni ad amicos apud Curtium lib. u. I reuotio, qua non annas meo I. seu vietorias num ro. si mu
503쪽
aevum peregit. Quippe dc vera bona, quae in virtutibus sita sunt, impleverat,&Con. sularibus ac triumphalibus ornamentis praedito, quid aliud adstruere fortuna poterat opibus nimiis non gaudebat, speciosae contigerant. filia atque uxore superllitibus, po test videri etiam beatus, incolumi dignitatz, florente fama, calvis assinitatibus & ami. citiis sutura effugisse. Nam sicuti durare in hac Misi ι faecuti luce, ac principem fanum videre , 3 augurio votisque apud nostras aurci ominabatur : ita festinatae emortis grande solatium tulit, cuasisse postremum illud tempus, quo Domitianus non Jam per intervalla ac spiramenta temporum, sed continuo & velut uno ictu rempublicam exhausit. Non vidit Agricola obscssam curiam, de clausum armis senatum.& eadem strage tot consularium caedes, tot nobilissimarum si seminarum exsilia &fugas. 7 Una adhuc victoria Carus Metius censebatur, & intra Albanam villam
viritit;ι phres la pers o funesus ἡβ munera. Et quod ex Postilonio profert Seneca epist. 39. hue aptari poreii . Unum di/m timinum eruite iam lius parere quam imp.νιιi tinuessamum cas/m. Ad eu)us loci in . terpretationem vide. quae ex Sacris Litteris, &rhilone annotarunt viri do icti. Vistamus. i Nam sitiri dura e in hae l. iusmi Iatura lat. JLegendus hic locus ex v. e. Nam satiati magna tu. iu uam hi titutis .esse , durare in hae bras . factici lue. Lis nus. Lego , disrara in hune beat. secuti lucem.
Acidalius.1 P in jem Traianum mi irat per vascinii, non colloquii modum. tempore enim Domitiani nulla se dabat issius successionas spes. 5a ius. Vidis. omina r-J Nilum si tot annos ante pr: .sagiit nee de Tianatio ulla spes aut suspicio : nuis Deus mentem illi movit . aut nolito scriptori Blanditia. quod non solet. Lissus. 3 flued auriario et oti quat Expunximus pronomen
6 cu, ut cohaereat sententia. Rhenanias. Libri ve
ieres coni lanter addunt vocem, quod: sumilit Rhe. Danus tanquam supervacuam. Sed si alio sensu lixe interpretemur, folia ire neecssaria censebitur ut sol verba , durare & xidire, respiciant quod sequitur, solatium ιυιι. s:e igitur hunc lo eum construendum de interpretandum puto : Nam sicuti durare in haebeat ili mi saeeu i luce ae Plincipem Traianum videre squod augurio votisque apud noli ras aures ominabatur) grande solatium Agricolae fuisset, ita fellines a mors illud ipsum grande solatium ei atru l: t. Alicitum ramen sit judicium. Pi Aena. iritur tino ictu Sic de Caligula: Seneca de Ita
s Tot te visurivim ιὰ visi Nempe Civicae, Cerealis, Salvidieni . Orphiri, Acilii Glabrionis. Elii Lamiae, Salvii Cocceiani, Metti Pompoliani, &Salluitii Lue ulli, Suetonius au Eior. A enanus. 6 p. minaram ..tio J Ex hisce Plinius junior lib.
3. ep: l. ad Jul. Genitorem nominat Artiam, . Gra.
ci latu & Fanniam: di hujus quidem historiam pluribus exsequitur lib. . ep. I 0. ybtin us. Una audiae et ilia chartis nuntius rans satur JEmendavi, Cartis a rius. H:e e numero delatOrum unus su t apud Domitianum . sed omn:um scelerauissimus. Mus meminit Plinies Nepos ep. s. lib. I. item lib. 7. ep. I9. 3c ep. 2I. Cari mentionem faciunt iuvenalis Martial:s. Caeterum quaenam taetri illa prima victoria, & adversus quem, nondum reperi. id quoque non omittendum, verbum re datur hic elogantissime politum esse pro ae-1. tinabatur, sive exist inrationem nae ius erit, quemadmodum & alibi Tacitus usurpat. Rh nanus. C tua de Messalina Domitiano inlitumenta crudelitatis: ut de pollinodum Massa Plin. l: b. I. ep. I i. 8ea. cp 22. Juvenalis. Messius. Ouaenam quaeso illa vici otia, qua jam inter dittinctos aeculatoreseceperat trabeii 3 an delatio oe perverso Herennii
Senecionis 3 Plin. t. ep. s. lar rar ει rennium Sin cronem Iam intemperantιν quidem . tiι ',inxerit et M litis Carus, quid tiba cum mera mortuis ' nequaquam Tacit. mox nos a dux/re Imit sitim in ca νιι rem manus , &e. nos innatoι an: ne Gratio I furis. Cae- telum m. rans sinur eadem signiscarione, qua apud Ictos. Inllit. et demtis erum eatera quoque animaliasius iuris p/riora ranseri qua apud Iuvenalem Sat. 8.Stemmara quid 1atiani ρ qu I 1rois Pontica longa Sanguine cens rιρlbid. v. 7 . su I. t in siri Iaude ιώorum Pontice non rim. Quoque apud Martialem. motur cloni LLoio suo i/llias. sal: nerius. 8 In νa asianum villam J Veteris editiones, in- Ira albanam arcem viciam , opinor Ullam glossematium esse : & germanum. Albianam arcem. Certe Domitianus de celarus eo loco , eumque habuit velut arcem. Dionis compendium et raro τι κω
dum tune auditum ibi Messalinum. Ego putarem dicere . quod adhue intra Albanam arcem . non in Senatu de publico . ealum nrator ille audiretur. At pelles illas hominum . de dilbitios ejus aevi ae. cusatores, rein us passim nominat. etiam Sidonius:
504쪽
sententia Messallini strepebat, & Massa Bebius jam tum reus crat. Mox nostrae
u δεηι quorum eam rationa diuisum tallerent Nare Hiram Ullam eonioeaiit. Juvenalis r Qu., Albanam sus . Asariatis, Massa. Marcellus, Carias, Parth/-Jdux magnus m arcem Traxerat. Salinctius. Operosis mus. Licinius. Iuvenalis. simam illam domum Domitiani. quam tot Epi - ... quem Massa timet, quim munera pabus grammatis Martialis magnificat, de parrhasiam avi
Camus. Liplius. itin vocat: Iosephus Scaliger Anim. in Chronicon νινa Albanam arcim mi am 4 Restitui in hunciHieronymi. non aliud fui iis putat. quam speciem
modum, infra Assanam Lillam. nam mihi doctuslSeptiZonii moles autem alias alias superstrum, eo quisquam accusativum aν m adjecise videtur. cuisnomine appellant idque constinat illis poetae xe non placebat villa. At soli: us fuit Domitianus pa-lsibus: tres aliquando in Albanam villam in consilium con- Septenos parito eredas censurea montis vocare. Eo loco Corneliam Vesalem incesti da Tissaritum titilis Pilion Ossa tulis. innatam releri Plinius 4. ep. xi. Miugum Arbanum Virdungus. Suetonius appellat, & alii. Porro Musas ι cujus a Iam tum revis eras ' Qui damnatus quidem hic fit mentio Tacito , delationes apud Domitia-lpostea est accusantibus Baeticis. ut disces ex Pl iiii num factitavit. adulataonis ealumniarum nomi- epulo la ult. lib. vir. Lipsius. ne principi grarisiamus. Eum graphice & suis vere Iam tum J Forte etiam . Gron vitis. coloribus depingit plinius Nepos 4. ep. H. Hune Reus aras De repetundis agente Iloetica Provinis Casus iam Me Dimum a Juvenale notari putant eru-acia, senecione & Plinio accusantibus, ut idem Puditi Sat. 8. & 13. Nam illum exagitabant occiso.inius l. 7. ep 33. Savitius. rum manes. nee usquam quiescere sinebant. Quod a Max nasi a d ιxιγι J Nam in Senatu accusatus. autem lue dicat Taeitus, λινa Alta nam ii Iam βο-l& manus abi ei injeesae sunt maxime & ptimum remia Mesalini siuebaι. innuit, dum adhuc vive a quodam Certo. Ρlinii epiliola legatur aer ii. lib. t et Aglicola . nec permisisse Domitianum, neque t x. Haec aurem referenda, nequis erret. ad Η.ι. Messalinum ausum sui se publiee quemquam accit-i i tum suum . que in Domit anus Occidit Suet sare, quod postea fecit, sed tum lecterius, nempe'nius cap. X. cum pa: rem Mus ipse Vespasianus. in Albano Gestu. Rhenanαι. Libri veteres addunt iidem Sueton. Vesp. cap. xv. Sed Helvidius hie fi- arcem ruilam, unde Rhenanus arbitrario jure , are illius qua matre narus 3 Habuit sane Helvidius patet
nomine deleto, linum, retinuit. Et sane antiqui, Fanniam uxorem , si iam τι asea P. ii quod in
aut arcem , aut villam Albanam vocitatunt. Egoie piliola xl x. lib. vi I. apud Plinium clare seriptum. etsi arcem reposui . tamen alteram vocem potius Non tamen haec mater. sed noverea. & rta idem puto eorruptam . quam ut glossema additam. NiPlinius appellat epili Ola xI 1 I. lib. ix. eras tum suspicor legendum : era infra Arbanam a=ram nulla Arria cin Fannia . quariam ahera Helvido noverca . sententia M. Fauni θη .las . scio vulguae lectionis altινa ma ιν novero. Nam Fannia liaee uxor Helvi-
sensum ess e. Messalini sententias tune intra Alba . dii prisci; ut Artia uxor Thra lex : & ergo Fanna in arcem talarum latas, & quasi in occulto, sediniae mater. Ex his liquet es it latam νιν m. aliam deinde in ipsa urbe Roma palum iu palam auditas. uxorem ante Fanniam habui illa, & ex ea prolem: Uerum eum non ad perniciem rusticorum, sed ci etsi s. ius adhuc a Thrasea genis sι ιυesias, utvlum Romanorum , ejusmodi sententiae pertine. lib. i v. scriptum. Lipsius. rent . quid referebat, an intra villam , an in me. No ira dux/re H i: iurum in earrarem manias j Indio solo latae essent ρ irem pro eo sensu non con-Jtelligit Helu:dium filium Helvidii Prisci illiu , a Ue- venit. βιηιιnria, singulara numero: neque dixi iret,ispaliano primum relegati. quod imperatoriam ina-yre bat, immo potius . se continebat. Reete ergo jellatem contemnere videretur, deinde oecis. Rem ad auctoris mentem videtur emendatum . nulla tin. prolixe narrat Suetonius. Fuit alioqui vir sanctim. ιιmia. Nam Tacitus. ut exemplis eonfirmet, se- nius, sed nimiae propemodum libertatis, quae extilicem Agricolam obiisse. ostendit eo tempore nul lium illi attulit. Celebrat eum longis, s ed in dubie tam sere Domitiani civitiam auditam. Ideo ait, i veris laudibus Tacitus 4. lillior. circa prine. nec tum Metium . perniciosissimum in x ae salo. arbitror a paternas virtutibus degenerasse filium. rem, unum tantum reum tune oppreissile: Adhuc qtiem abunde tellariir bonum virum Dille . quod intra arcem Albanam . quo Domitianus saepissime la Domitiano sit intersectus. Praetexebatur causa, se recepit, ac saeva multa machinatus est, nutam quod quasi bunius exadia scio per a Paraius o Ore sentenuam a Mellatino latam . at postea multas: κει d. /arum Domitiani eiam uxore ιrariasset. auctor Atque ipsum Mass)m Bebium, qui inter 'cerrimos suetonius cap. o. Ehenanus. Quid sibi vult. nostra accusatores connumeratus est. tunc inter reo, fur - manu, ' Nili:l sane aliud , quam Senatores a Sest. Hujus Beb: i Massae menrio hiil. ψ, so. A si ra. narctibus accuratos fuisse N ad neeem pollutato g. Intra Albanam arcem tillam. Utrum homin m a. is Quo i sane arrocillimum. Tales Publii Cerii ma-audainet Opta , nee lime castigarionem. Plin. 4. . nus iri Helvidium suere. De quo Plinius 0. Ep. I 3. ep. a. ru laos poni uces non in regiam , sed in AEa- INIre mutia scele a multorum nutium atrotius vidua-
505쪽
duxere Helvidium in carcerem manus: nos Maurici, Rusticique visius, nos inno centi sanguine Senecio perfudit. Nero tamen subtraxit oculos 3 iussitque scelera, non spectit vir: praecipua sub Domitiano miseriarum pars erat, 3 videre &aspici: cum suspiria nostra subscriberentur: cum denotandis tot hominum palloribus sussiceret
tur , quam quod in S nam Senator Senatori. Prata
rius Conse Iari, reo judex manas intuti pi: Quod a Cl. Berneggero , quem nuper magno cum nostro Ac bonorum omnium lue tu excellit, e intelligimus, apposite ad hune locum observatum. Boxhornius.
r Mauriri, Rusticique visus i scriptura apud mes dei fluxae. Quo enim illud, visus Nee melius
tamen video : aut potius in sententiola hae nutilvideo. Viri ipsi mihi notiores. e quibus Mauricus, Iunius est Mauricus. quo viro nihiι firmius, nihιι-lius, ait Plinius lib. iv. epitiolarum. Evina Domiti .ano in exsilium pulsum, redille principatu primo Nervae, docebit te idem lib. i. cpiliola s. At Rusticum hune . Iunium Rusticum nominat Suetonius in Domitiano : Occidit Iunium Rusticum , quod Pati rara ea Cr Helodia Prisci laudes eidisset.
Et iam lapis vetus, sive inscriptio basis:
At noster Arulenum Rusticum appellat, initio huius libelli: Ze Plinius ep:liola v. lib. l. de Regulo:
Rustici Arulini p/riculum foverat, exusta cras morte, adeo ut librum recitaret publicaroque , in quo Rum cum infletatur : atque etiam Stoicorum simiam a sei
Iat. Ut omnino nomina illi suerint, L. Junius Arulenus Rusticus. Plinius ipse hunc velut eo et orem monitoremque habuit, te in laudes ejus erumpit epii ola xlv. lib. I. Etiam PlutarchuS, extremol:bello de Curiolitate, faeium ejus plenum constantiae recensuit. Et Antoninus epistolam interunx. de sua vita. At Senecio , Herennius Seneci ci est. Plinio non semel item nominatus. Reus 6c iii. terfectus suit. quod de vita Helvidii libros eo inposui siet, ait Plimus lib. vir. Sed vos magnae am. mae mihi salvete : quos jure miramur, colimus,
factis dieiisque sapientes, & legitimos robustae por-ileus alumnos. Lipsius. .
Nos Mauriti ruficique mi Mi J Iunius Mauricus in exilium actus fuit, vir, telle Plinio Nepote, gravis , prudens, multis experimentis cruditus. ἐκ qui sutura pollit ex praeteritis providere. Frater hujus Jun. Atulenus Rullicus damnatus capit s lubDomitiano, quod philoibphram se aretur, Nouod Paetum rhraleam laudasset. Meminit ejus Plinius
epilae s. lib. i. Sueton. Dom. interemis Iunium Rusticum . quod Pati Ihrasee mliarii Prisci laude, eaedispi, appellaretque eos janctissimos viros. Rhenanus . Mauricus pullus in exilium a Domitiano. rc- vocatus de restitutus sub Nerva. Plin. q. cpisi. 22.
μυilius. Legendus hic locus cx v. c. μι Maura. Hum, Rusticumque δυisimus. Ursinus. Id est , dum ii nobis rapi ad supplicium viderent ut:
lis celsas videre rates, aIque inIer opacum Adlabi nemus. υ tacitis incumbere remis μοι bunt visu subito.
T. ριrfudit oratorie quidem . sed etiam de illo dicuntur. qui caedem propriis oculis non conspexit. Valer. Max. filii cruονι paterni a persi oculi. Is enim M. Crassus eli, coram quo filius a Parthis inters eius non suit. Verum qui potuit Mauricus sanguine senatores aspergere , si jussu Domitiani minime
caesus Plin. 3 ep. II. Cum septem amicis meis aut occisii, aut relegatii: occisis Senecione, Rustico. Herendior reluatis Maurico. An quod exilium tui apud JCtos D. de poen. L. Σ. pro morte habeat ut Sal l ullius quidem de ea re loquens, utitur verbo extin suenda. multo, mortales foro acit fuga extinxit. Dixi Mauricum exilio deterritum a patria fuisse, d D suadent illa Plini an . R luatu Maurico. ἀ- οῦς. Ibi
Plinius res alis r ut lib. I ep. s. i. tunc tu exitio erata Domitiano relegatus. Salmerius. Scriptura etiam
apud me, uti apud Lipsium, fidei t luxae . ille, nihil videre melius satetur et ego videre mihi visus
sum aliquid. Censeo binas voces truncatas, ait Iam cauda . alteram capite. in unam illam, visas, coalui illa. Et scribo: Nos Mauriti Ru ci lue uidimus casus. Acidalius. 2 Nos innocenti se uine Semeis prefudis J Herennius Senecio occisus eii a Domitiano accusante
Metio Caro . quod post quaeituram nullum magii ratum petisset. & Helvidii Prisci vitam com p suillet laudans virum. Plinius I. I. ep. s. N 7, 19. dc
3 Vitri tin astiti l invenusta repetitio, nee homine Latino, redum Tacito digna. Germana igitur scriptura fuerat: videro . aspici. Non erat sub Domitiano totus mutuus hominum aspectus: ex vultu u tro citroque culpae hominum arguebantur. Sic Valer. Max. 2, t. Sed pariter ω υidire sanete πυρὰι mutuo pudore cuso iubantur. Tertullianus: Ma-υuli femina videre. quam et ideri. Colerus.
4 Sub criberemuri Accusatores porrecto libello solebant se sub cithere; unde subieri prio vel inscii, ptio est acculatoris libellus, quo profitetur se reum deseri e lege Iulia de majestate vel qua alia , eumque reum a se peractum iri. Nam ho et Ordine res agebatur : ducebat accusator reum in jus ad praetorem, qui lege Iulia de mate: late quaerebat, postulabatque ut Plaetor nomen ejus reciperet leges ulta , de edebat inscriptionem sua manu subseriis piam : quae quidem inscriptio in criminalibus exigebatur , ut vinciret accusatorem filsum & tem rarium, poenam daturum, si sorte calumniator adparuis.
506쪽
t sevus ille vultus & rubor, a quo se contra pudorem muniebat. Tu vero felix gricola non vitae tantum claritate, sed etiam Opportunitate mortis. ut perhibent qui interfuerunt nou stimis sermonibus tuis, constatu cr libem fatum excepisti, tamquam pro virili pomo ιe innocentiam Principi donores. Sed mihi filiaeque, praeter acerbitatem parentis crepti, auget maestitiam, quod assidere valetudini, fovere desicien tem, satiari vultu, complexu , .non contigit. ' CXcepissemus certe mandata vocesque sparui siet, vel in probatione defecisset. Vide Cu- factum Paratit. in D. de accus. & rescript. Subteriptores autem dicebamur, qui se aeculatori, qui rei nomen detulerat, subscribebant. Hine Asconius pro Cornelio : Detulit nomen Pubuus, subscri-Uι Caius. Et Cicer. epili. ad Q. D. Gabinium riambitu reum fecit P. S1 . submibente privi u ram mis. Plura de subscrip:otibus vide apud Hoto mannum Comm. in D: vin. De Suhscriptione Brissonii Lexieon Se Lipitum lib. 3. e 26. de Benes. Se necae . Credo ur. Quue, Doria subseriti. Moris enim erat ut accusator de cum eo alii inscriberent& lubscriberent nomen capitibus acculationis. Husimaginem repraesentat Seneca in Apocoloeymoli:
ei ι, .dis subseripit: m. Quae quidem ita vulgo edita restitui in hunc modum velim: testulat namenrri recipi. BoxhOInitas. I Rubor . a quo s. contra J Particulam superesse puto, Ac lego. rubor qua se. Porro de lioe Domi. tiani fallaci habitu , Plinius in Panegytico : Ira in
oculis, femineus pallor in corpora , in ora impudentia multo ratore si usa. Idem Suetonius cap. xum Et communiter, Seneca epist. XI. Duidam num. quam magis , quam cum eruἷuerint . ι mendi sunt, quasi omn/m ierecundiam σαderint. Stilia sune eras violent simias, eum faciem ejussa uia intias./at. Lipsius. Adtius ilia viatius. ω GlorJ Suet. c. i9. ταιιυ fuismed s. rubori sua plana. Sulpicia in Satyra asserit, assum inrtutis. Non irati , sed mergo prola vis r ω instilaa albus. Hie verius mirifice me torti t. cujus interpretationem acceptam refero Clar. V. Theod Marcilio, qui suspicatur hie obseure tactum Do . miriani somnium , quem serunt somniasse. Suet. verba sunt e. 23. I llam sibi pona cor item uia ream enatam: haud dubie hae gibba non trabe prolapsus est, si ipso con ectore utamur Domitiano. Bartia jtis. Sidon. l. I. epist. 1 t. formam Theodorici Gothorum Regis describens, ait: lactea cutis. qua pro Νυ, in peela jώ-hili rubora s undιur a namque hane
A quo se contra pia lor/m muni bal J Videtur stedicium . ut Livianum illud lib. 8. quartae de cad.
inm rari algas. item illud lib. i. decad. ejusdem , leam.n quia as siti faci/nd. quo rua tura imperata enixe lyatira vidιι, ex nascusi eos potius quam ex prasιrito asimas halitu. Rursum lib. 6. primae dec. crimina-hantur eiam inf/siorem agrum ab nutritare .se quam a Volytis fuerit. Rhenanus. Sic Plin. in Paneg. de Domitiano. Eraι in ora impudosia mutio rMora sussus. Utioque dicto significatur. ruborem vultus, qui solet in aliis esse verecundiae argumentum, notam in Domit ano impudentiae fui s se , & quamvis ru- beret vultu , nullius tamen ipsum sceleris vel flagitii puduisse : imo tunc ipsum vel maxime omnem verecundiam effundere solitum, cum maxime vultum rubor occuparet. Virduritis. 2 Tunquam ινι virili portione innerantiam Dinebirina . J id est, tanquam pro tua parte principem innocentem pronunca ares. Asiana. Hoc est, lanis quam ea conuantia N animi sequitate declarares, re non violenta morte obire veneno a tyranno interceptum , sed naturam tibi vivendi finem facere ac propterea te nemini irasci, tanquam mortis tuae auctori. Sie e contrario Germanicus queratur apud nos tum 2. Ann. 7t. Ex qua querela perspicimus,l quam vi in habeat illud, quod Agricolae dicitur pro viridi perιione innocιntiam Primsi rinos . hoc est. non questum esse de praematuro suo obitu, de se diutius vivere potui sie, nisi scelest:s insidiis cireum ventus esset, dee. Similem animi moderationem in Arato praedicat Polybius. Viia, uti Constantia tua in excipienda morte . quantum in te fuit, innocentem elle Pt incipem . a quo veneno excelIum tuum sestinatum constans fama erat, persuadere conatus es. Neque enim querulus fatum excepissi , ut plerique cum ab aliis procuratum eli aut
3 sid mihi Morci. huiJ scripsimus, sit aqua eius.
nam Agricola filium pridem amiserat. N sequitur. ι Ara quorue uxoriaue praceparim Rhenanus. In Veianeto, de aliis veteribus corrupte legitur: sed mihi Mauriae eius. Sententia exigeret. Sia mihι fluatiata . Pichena. 4 Excipiisem certe mandata J plane Homericum est. sta eni in apud eum Andromache lugens He-
scripsi, excipi semus, quia sensus pollulat, ut ad Mgricolae quoque filiam, Taciti uxorem, reseratur. nam statim sequitur, Aeramus. sorte scriptum crat.
507쪽
que, quas penitus animo si geremus. Noster hic dolor, nostrum vulnus: rnobietam longae absentiae conditione ante quadriennium amissius es. Omnia sine dubio, optime parentum, assidente amantissima uXore, superfuere honori tuo: 3 paucioribus tamen lacrymis compositus es, & novissima in luce desideravere aliquid oculi ιο tui. Si quis piorum manibus locus; si ut sapientibus placet, non cum corpore exstinguuntur magnae animae; placide quiescas, nosque domum tuam ab infirmo desiderio , & mulicbribus lamentis ad contemplationem virtutum tuarum voces , o quas neque lugeri, neque plangi se est: 7 admiratione to potius temporalibus lau
.xutism, ut saepe in VSS. unde facilis error. PLehena. Cur non exteti C. nus scribitur. ut Meromus De se enim & conjuge loquitur. AEUulius.
Gionium amissus es. l l .ipsus ad hujus libet i principium , ex his verbis sumit argumentum temporis , quo illum Tacitus scripserit, id uil, quadriennio post Agri eolae obitum. At ego aliter verba haec intellexeram : Taetio scit videri, quoniam tempore mortis Agrictitae quadriennio dibsuisset , neque illum toto eo spatio unquam via fet, perin de sibi esse. ae s Agricola ante quadriennium mor .iem obii ilar. Pi lana. Ita loeum hune accipit sospitator ille Taciti: ut videatur dicere, contexuit. R hune libellum quadriennio poli mortem Agricolae. At in Suspieioitibus dudum ostendi, aliud vel te auctorem, ethicaque sententia pronuntiare, visum s bi Agricolam jam tunc motivum, quo postremo ipsum vidit et ante quadriennium scilicet. Consulatur super illo adfectu Seneca epist. 63. NConsolat. ad Narciam cap. 19. imo N ipium et Tacit. 3. ann. 3s. & 6. ann. 38. ut & q h:ii. Iq. Et hae e veniebant sub acum tu styli. vere ex tem
1 Omnia sina dialis , esi me parorum Ita ex Ven. restitui. Male vulgo . optima parentum . quasi Agricolae uxorem hic tanquam matrem laudaret quod valde absurdum esset, cum mox eam lana quam uxorem amanti firmam laudet. At ea verba ad ipsum Agricolam reseruntur, quem optimum parentem vocat. Sic Plinius Paneg. quum iu noli o time principum, frissime I eratorum, constitarum ιιώ5 . Pichena. 3 Paticio itus tam in lucr mis compositi, et J Sic histor. lib. I. pison m Verun a tixer, ac frater Strin. manus, T. Visti. m Crispina filia, es diuere. Horat. Sermon. s. Sat. 9. omnes composi. id est . sepeli. vi. Petron. Ast. aut prateriens ali)uis κ/4 ιγalatiria humax ita a Iapidabit . aiar quod tit aratim ε ὶ iratis . iam s.friba, . imprudos arena componit. Pichena. De ritu isto componendi mortuos adi Is Caiaubo num ad illud perlii Sat. Iv. tandemqu/ ἱeatulus alio Composisti, is D. Vird ungus. 4 Si non cum eo pare, Ge.J Videtur hie loqui ex opinione Stoicorum, qui cum atras imbecilliores. alias validiores animas facerent, illas ad exiguum tempus superesse , has autem, ιχe. τοῦ τω πα, τι et taxo Urias , usque ad illam, quam hariolabantur, universi eonflagrationem dicebant, ut praeter alios refert Theodor erus Ser m. s. Hi ne de Cic. I. Tusc.
ue Nos ne rimum tuamJ Ressitui copulam, quo,
nii: ma me rare in , ditores, m funira ferum xis, cur tor ro etivus per ora tirum.
non purgo. Priora lentem : admirationa re potius, ιι immo talisui Diau bus. Lipsius. Admiratibne i. νιius, dic. 4 Letitur in v. c. admiraIι e pratus, quam ιν ruriam Araramus. Pro eo vero quod est in vulgatis, mulsum, ere. sottas et imiratioκι tbtutum. e e. emendatius legeretur. Ut totus locus ita legatur: admisatione te potιus, quam mulatione, is naιώνaftte viret. imitatione tir/utum decoremus, cyc. Ursinus. Ita verbis haereo : de sententia non ambigo: nam hoc ait, admiratione
S laudibus prosequendam memoriam de iuncti, &.quarenus fieri pollit, sinit iud ne morum ae vitae.
ribis, pos s. Add dit, si natis a suspediret, quali suis pergres a humanam virtutem virtus Agricolae . sede limi ratione dearum Aristen aetiis r ὲκi , t . εω εὐις ιο.aro. --ii, tis. Haec igitur sententia . quam eni feceri, e verbis, s vel legas. simili mira deceromus. vel potius: imitasti Hioremus. Mercerus. Iosias Mercetus vir N humanitate es do strina pleni stimus, cujus nolitia nihil mihi Lureria dedit statius, suspicatur legendum imirari. a. ramus. 1 ubtilis admo dum correetio. nam a miratio quoddam haud dubie genus est honoris. Alius quidam longe mihi amicisminus restituat hunc locum , primo. lupplet vocem quam, quod sit non raro in Jctorum lib.
Adm rutun/ ιε petius squam 3 tempoνatilias laudistis. Pro mollitim legere Dia Critica jubebat mori tim : sed ne crabrones excitemur, rescribamus meritium. I t totam sententiam sic Admirariona se politis ρι oratilus fatid uetis . rura supte siet mortuum decoramus.
Harci jus. Corruptus locus ta meo iudicio muraliis. Potae supplendum A: legendum: admirarien/ repetiuietuam ιι eralitas laud.bus: crs nascira ost δι ι, imi
508쪽
itibus, & si natura suppeditet, militum decoramus. Is verus honos, ea conjunctissimi cujusque pietas. Id filiae quoque u XOrique prarceperim, sic patris, sic mariti
memoriam venerari, ut omnia iacta dictaque ejus i ecum revolvant, famamque ac s-guram animi magis quam corporis complectantur. non quia ' intercedendum putem imaginibus. 3 quae marmore aut aere finguntur . sed ut vultus hominum, ita limul Dera vultus imbecilla ac mortalia sunt 3 forma mentis aeterna, quam tenere & cxprimere non per alienam materiam di artem, sed tuis i ple moribus possis. Quidquid ex Agricola amavimus, quidquid mirati sumus, manet, mansurumque est in animis hominum, in aeternitate temporum, fama rerum. ' Nam multos veterum velut in gloriosmis clarescunt, admirariona se potius temporalιbus lati. Lbus o si natiara mitiivim μπιλιιιὶ icονamias. id est. nos te Agricola non imagonum honore hones abimus , quas tibi militari disciplina peperissi Nisenim honos momentaneus est: sed admirando Nimitando tuas virtutes: quae res potior est, de superat temporarias illas smulacrorum laudes. Is veνus honos o e itines Isimi cujusqvie puras: id AM qum
ribus possis. Salinetius. Caenum N lutum hoc purgare aliqua ex parte se Lipsius tentat: admiraraonere politis . te immorramutis lavid sua. nee progreditur ultra. Muretus tamor luti, illud totum deleverat: credo quia censebat, priores has syllabas temper. natas ex praecedentibus vocibus ra oticis e posterio res . Idus, ex sequente latiae itis. Ac fieri potest,
ut hae e vel ipsius ves nostra eo Hectura reta sit. Ta.
reen his vestigiis perduxit me fortassis ad verum. Censeo esto verbum ultimum , quodcunque eli. non a particula re, quae perperam inserta, sed ab ipsi oce τινι usum, quae praecesserat aliquo inter. vallo. pendere. Atque ita tot uin locum se ipse. rim: admirusioni politis. & immoriatilias J Iod das, o s ηasura sup δι ι . imitariona eolamus. Ac d a. lius. Locus Ae corruptus & mutilus, cui Lipsius medicinam fecit hactenus: admirarion. ιε potius ιε--ν alitus lauautis. Videtur sensus esse : Agricolae facta atque famam cum laude & bonis recor. dationibus potius. quam luctu atque lamentis esse prosequendam. Virdiantias. Bene, Lipsius, ιι im--ονι tibiar lauditus 1 sed & sequentia emendanda in hunc modum: simili Maene drioremus. aut imitatune Hedramvis . Similis sensus apud Dionem Prusaeensem oratione 19. N Plutarchum eonsolatione ad Apollonium. Grositis. Haec sunt corruptissima. Quid si partim ex aliorum, panim nostra eo e. fiura legeretur ρ Nos domum ιuam, ab a. d. o m. l. l
ad e. v. t. vocamar. quas n. l. n. p. fas est. A ιν
pemodum absole erat, qua olim in imaginibus usi.& atrienses elypes ceperant formari marmore aut aere. Nam loqui Cornelium de imaginibus e n- vincit quod sequitur, o iuditi, hominum isa simia era utilitis imbaeiva ae mariatia sant . forma mensis Ieraa. Confestum enim est imagines nihil aliud fuisse quam expressos vultus. De aere superstes praesens est Papinius II. Thebaid.
Quod meo quidem animo non mutabitur. siremps lex Ovid. lib. 6. Fallorum Vidimus omasos arasa per atνia. Iarisa ινiumphalis occiabuisse sanu. Si mihi liceat in rep. se istere Literaria. Claudianus etiam itat ab hac sententia. Me quisquam n
o. De marmore videtur Plinius indicare 3 s. Σ. abire a d majores in atri hae simagines corporum erant qua spediarenι- . non signa ex armνtim aratruumnae ara aut marmora. Expres cara lutitis sngulis dif- ponebantur arma sis. haec mihi loca suppeditavit benigne suo more spes altera Belgarum Claudius Boucauit. par ι tis.
4 Nam miatios vit/rum J Sic praeter alios Horatius:
509쪽
sos C. CORN. TACITI IULII AGRI C. VITA.
orios & ignobiles oblivio obruet, Agricola posteritati narretus & traditus, superaues erit. I/ntur. st thua toris etiam Plinius nepos s. epist. 33. Auννεν uel m. Noeta, carinι quia vate secro. fallis auguriumst historias tuas immortales futinas. q.a virdungus. maiiu rilis tingent.. sarabor inseri cupio. lib. 6. epist.26. Video morai eius, si ιιιώνει- a u. immoriali I presti reis J Non vane hoe de scriptorum alariam asse propositaras. Idem. I cum perennitate praedicavit Tacitus, de quibus i
510쪽
Qui ab aliis CORN. TACITO, a quibusdam M. FAB. QUINTILIANO tribuitur.
BEATI RHENANI, FULVII URSINI, PETRI PITHOEI, IUSTILIPSII, VALENTIS ACIDALII, CURTII PICHENAE, RABODI HERMANNI SCHELII, IOANNIS FREDERICI GRON