장음표시 사용
531쪽
Aper, quamquam interdum in contrarium disputes) aliter sentire credo. Ae velim impetratum ab aliquo vestrum, ut caussas hujus infinitae disserentiae scrutetur ac redis dat, quas mecum ipse plerumque conquiro. & quod quibusdam 3 sblatio est, mihi auget quaestionem, quia video etiam Grajis accidisse, ut longius absit 2Eschine &Demosthene Sacerdos iste Nicetes, & si quis alius Ephesum vel Mitylenas 3 contemtus scholasticorum clamoribus quatit, quam ' Aser aut Africanus aut vos ipsi a Cice. I 6rone aut Asinio recessistis. Magnam, inquit Secundus, & dignam tractatu quaesti nem movisti: sed quis eam jullius explicaverit quam tu, ad cujus summam eruditionem & praestantissimum ingenium cura quoque di meditatio accessit 3 Et Messalla,
Aperiam inquit, cogitationes meas, si illud a vobis ante impetravero, ut vos quoque sermonem hunc nolirum ad uvetis. Pro duobu/, inquit Maternus, promitto. nam& eso 8c Secundus exsequemur partes, quas intellexerimus te non tam omisisse quam N
nobis reliquisse. Aprum enim solere dissentire, & tu paullo ante dixisti, & ipse sa
tis manifetius est jamdudum in contrarium accingi. nec aequo animo perserre hanc nostram pro antiquorum laude concordiam. Non emm, inquit Aper , ν inauditum dc indefensium saeculum nostrum patiar hac vestra conspiratione damnari. Sed hoc primum interrogabo, quos vocetis antiquos, quam oratorum aetatem si signatione ista determinetis 3 Ego enim cum audio antiquos, quosdam veteres & olim natos intelligo. ac mihi versantur ante oculos Ulytas & Nestor, quorum aetas mille sere & CC. annis seculum nostrum antccedit: vos autem Demolthenem & Hyperidem prosertis,
quos satis constat Philippi Sc Alexandri temporibus floruisse: ita tamen ut utrique superstites essent. Ex quo apparet, I non multo plures quam CCCC annos interesse
x Solatio sJ Lege . solatio. Acidalius. to meo debeo. Pithoeus. In Senecae loco legenis1 Ut unis, absiι se hiisti . Demosthenas sacerdos dum I nec ulli alii contigissa sis. Similis locus apud i qe mu/i l Tres postremae ductiones indubie per-. Senecam Cont. 3. praef. Hi non ιantum diseriis' tenta sunt mendarum. Quid si legas, ut lanctus viris , quas paullo aura retuli. sed etiam Cicironi C absit Uchis ae mmoriam Dosilirius, si quis asius flium suum preserrent, xusi lapides timerenι. Λcid Eph. -ι Mits. m. Nam fieri potest ut Do*heus lius. aliquis orator apud Graeeos eo tempore vixerit quo 3 Contentus scholasticorum elamoribus J Legerim. conditum est hoe opulculum. Comparat itaque continuis scholasticarum clameribus. Freinstemius. veterem AE schinem Ee recentem Dositheum . si Comentis schola litorum uamoribui l Ita est in edi- vera eo ectura est. aut similem alium . nam hujus tione l'ithccana. at Lipsiana ut Se Freinshemiana. mihi in mentem venit. Sillabas illarum dictionum contentus: ut numquam scilicet ultra ista Nicetes rimanti. Id tamen exempli causa putetur dictum. progrediatur, ducatue diicipulos. Quid si conten-
Rhenanus. Vere & ἐυσόκοι emendavi. Sacerdos isse ιισφι scribatur. Se uinetius. Nireus. Cum in libris effet, faterias sa -ιει. Ni- 4 Aser J Intellige Domitium Afrum praestantissi-eetes sacerdos declamator nobilis eo aevo. Plinius mum oratorem sed tum recentem. Rhenanus. lib. 6. epili. audisse eum latetur. Erat non studiosin s Inauiutum nissensum J Tae. r. His . 6. Im
rum tantum r verum etiam sussiorum amanIssimus, audisi atqui ruri ense , tanquam innocentes Friarant.
Exstat Philostrati Lemnii de hoc Nicete in Vitis tuas .. Lipsius. Reposui ex veteribus voeem. β-
Sophistarum elogium . de quo Pithoeus nos mo- gnatione, quae mutata erat in significatιone. Sie ins nuit. Nominat & Seneca pater lib. IX. Cont. II .i ius et neminem nominabo, Imus hominaem signasse ma Nee Iulia nae alia conti1lse Ius scribam nee Vibio, tentur. Pichena. nee aui eonte se scio quam apud Graios Nicera, apud T Non mulio plures mam meentos I Omnino Ie-
Romanos Latroni, ut a disciputis non audiri desidera- gendum e quam cccc. annos. Anno imperii Uespa
rens. Et eodem lib. Cont. ult. Nicetes egregie di- siani sexto habitus hie sermo : hoe est, anno V. xit in eodem loco. Li M. Sic legit doctiis & ele-LC. 828. Is incidit in annum quartum Olympiadis gantissimus Lipsius ex Plinio . cujus conjecturami2 3. At mortuus Demosthenes primo Olympiadis magis eonfirmat Philostrati Lemnii de Nicete elo-i2I4. Numerus rotundus a morte Demosthenis qu sium in vitis sephistarum; cujus indicium Nevele-ldringenti anni ab aevo, quo soruit, non multo διώ
532쪽
inter nostram & Demosthenis aetatem. quod spatium temporis, si ad infirmitatem corporum irostrorum rei eras, fortasse longum Videatur: si ad naturam saxulorum de respectum hujus immensi aevi, pcrquam breve, & in proximo et . Nam si, sicut Cicero in Hoi tensio scribit, is est WV- Vera annus , quo eadem positis cati side.
tibi in a XII MDCCCLIV comple litur; incipit Demosthenes vester quem vos veterem de antiquum fingitis, ' non solum anno quo nos, scd sere eodem mense exstiti sese. Sed transeo ad Latinos oratores, in quibus non Menenium ut puto Agrippam, Iqui potuit videri antiquΗs, nostiorum temporum dilertis anteponere soletis: sed Ciceronem, & Caesarem , 5 Coelium, & Calvum, & Brutum, di Asinium, & Messallam. . quos quidem cur antiquis temporibus potius adscribatis quam nostris. non video. nam ut de Cicerone ipso loquar, Hirtio nempe in Pansa consutibus, ut Tiro libertus eius scripsit, VII Idus Decemb. occisu est, quo anno divus Augustus in locum Pansae dc Hirtii se dco Pedium Coss. sustecit. statue VI. 3c L. annos, quibus mox divus Augustus rempublicam rexit: adjice Tiberii tres ec viginti , dc prope quadriennium Cati, ac bis quaternos denos Claudii & Neronis annos, atque ipsum Galbae & Othonis, & ο Vitellii unum annum, 7 ac sextam jam selicis hujus principatus stationem , qua Ucspasianus rempublicam fovet, C. dc XX. anni ab interitu Ciceronis in hunc diem colliguntur, unius hominis aetas. Nam ipse ego in Britannia vidi senem νω, ut ait. ADNιrus. In margine addidi cece. ve. Fius. Li ius. Falso antea. cce. Veriori calculo id obtervavit Mercetus ex hiiloria. Et Cicero, qui ante centum fle viginti annos obierat. lib. a. de divin. D.mosithrarus qui im , qui abhinc annis prope aratoris Dis. Pichena. I etim maxime eli J Cicero de natura deorum secundo. Duariam cstellarum) ex divaribias mo.
3 xii occc Liv.I Variat hie numerus in exemis platibus. Servii in illud r. AEneid. Wranta magnos. Et lib. 3 Inιeνea moeniam. itemque apud Censori. num iii illustri volumine de die natali ad Q. Celel. lium Mactob. commen. in Somn. Scipionis. & Jul. Firmicum i s. Mathes pius s. 4 Non forum anno qtio nos, sed fra Nd- mιηφι JQuin potius ex analogia, Non stam mense quo nos, seu Γνὰ a dem dis. Idem. Imo ex analogia . in. quit Pithonus. non solam qno nos, sci fra aovim die. Ego non mutem. Distis. Ex his colligo, quae hie proposita suit sententia. prox: me ad eatra accessisse, quam censorinus de Die Natali cap. i8. Areotae Dyrrach:no iiibuit, qui annum hunc magnum patuebat annorum nostrorum s s 1. ut credam levi mutarione in his ponendum iv M la cec civ. Ita
nihil supersit, quod repugnet computarioni proposiae, sere eodem mense anni magni vixerit Aristoteles, quo hi ipsi, quos annis vulgaribus
antecessit. Schia inius.s VII. Idvis Decemb. J Ant. Augustinus legebat. v tr. Idus Oriuris. In vulgatis autem deest illud. OctobjA. Ursinus. In Farnesiano tantum erat. Se prima Mus, spatio tamen alteri voci relicto, quam non temere ex historia addidi. Lipsi. . 6 PBHIs unum annumJ Ex turbis vulgatarum editionum in voce vincim, suspiceris add sititiam ipsam
esse: & glosam illius praecedentis ipsiami quae sola
integrum unum annum exprimit eleganter. quamquam nee ineleganter altera adjungitur. Acida.
Ae saeiam jam si ius huius trint parti, statisn m JDuo in hoe loco non vulgaria: primum quod itationem. quae pro ipso actu imperandi solet aceipi.& totum tempus imperii saepe desgnare, hie pro uno imperii anno aecipiatur: deinde quod seriam
stationem vel sextum annum pro sex annis 1 ut . ad ri haesum annam, sit, adde sex annos. an scripserat ρ aratia ipsum Galιa O honi BAIA .num
anniam : intellige, adjice: ac sex jam, tam stili hujus Mincipatus starionem, qua Vespasianus remptis liatam θυουι. sex jam scit. annos tam stitiar id est. valde selicis. felicissimi. Nota & frequenti Lati. nis locutione , ut Quis desiderio lis pudor avis madus. Tum chari eaphis c. sed nihil tamen mutave. rim. Sth litis. Conieceram primum vi sis jam im . si eis hiarus pristi altis starinnam. Veη. h. fin. Suet. Clavd 38. Sed nue se satisfacit. Quare, ut omnia satis estent liquida . nec temporum , quae subjicitur ratio ulla in parte repugnaret, praeierendum
judicavi, secatam iam sistis ιεώs pristi lassationem
533쪽
nem, qui 3 se sateretur in pu που inrefrisse, qua Caesarem inferentem arma Britannia,
arem litisilms, ct pellere ararus funt. Ita si eum qui armatus C. Caesari restitit. vel captivitas, vel voluntas, vel satum aliquod in urbem pertraxisset , idem Cesaremiosum & Ciceronem audire potuit, dc nostris quoque actionibus interesse. Proximo quidem eongiario ipsi vidistis plerosque senes, qui se a divo quoque Augusto semel atque iterum acccpisIe congiarium narrabant. quo colligi potest, & Corvinum ab illi, de Asnium audiri potuisse. Nam Corvinus in medium usque Augusti principatum, Asinius paene ad extremum duravit. Nec dividatis saeculum, & antiquos ac veteres
vocetis oratorcs, quos eorumdem hominum aures agnoscere ac velut conjungere dc eo
, sputare potucrunc Haec ideo pracdixi, ut si qua ex horum oratorum fama gloriaque, laus temporibus adquiritur, eandem docerem in medio stam , dc propiorem nobis 3 quam Ser. Galbae, C. Carboni, quosque alios antiquos merito vocaremus. Sunt enim horridi, & impoliti, & rudes, & informes: A dc quos utinam imitatus non esset Calvus vester aut Coelius, aut ipse Cicero. Agere enim sortius jam & audentius volo, si illud ante praedixero, mutari cum temporibus sermas rc genera dicendi. Sicut Catoni seni eomparatus C. Gracchus plenior & uberior; sic Graccho Iolitior dc ornatior Crassus: se utroque distinctior & urbanior & altior Cicero: Cicerone mitior Corvinus &dulcior. dc in verbis magis elaboratus. Nec quaero quis disertissimus i hoc interim probasse contentus sum, non esse unum eloquentiae vultum, sed in illis quoque quos vocatis antiquos, plures species deprehendi; nec statim deterius esse quod diversum est: vitio autem malignitatis humanae vetera semper in laude, praesentia in fastidio esse. 3 Num dubitamus inventos, qui pro Catone Appium Caecum magis mirarenis tur 3 Satis constat . nec Ciceroni quidem obtrectatores defuisse, quibus 7 insatus de tumens, nec satis pressus, supra modum exsultans dc superfluens, dc parum Atticus videretur. Legisti utique dc ' Calvi, dc Bruti, ad Ciceronem mi fas epistolas. ex quibus sacile est deprehendere, Calvum quidcm Ciceroni visum δ' exsanguem, de
oe. Ita quadrabit magis etiam quod seq1titur. in
hune ai/m. Tempus notum exprimere non cura
a me diliduli, muruml Clarior & expressor erit conclusio hae , si na scribas, & eum superioribus
alia interpundi one velut nereis : Asinius poena ad Iremam dinati/r ne divitiaris stulum. Acidalius. 3 Luam Ser. Galba, Case Carboni J Si sequentia cap. 2 s. adhibeamus, hoc loco non improbabinus , Ser. GaIba .mjo Lalao Carboni. schultingius. 4 Et quos tisiisam imitatus non .sι l Dele e N ael Ceterum Murelus notaverat uberiorem lectio. Nem et o quos minam ne in illa Iaνιι imiratias esset. nescio de ingenio an e libro: sed unde, unde. male. repetitae voces ex siuili inferiore loco: nec qia.n. quam alea ansiquarium puto, αι Cariam ax aa paria DMEI. qua antiquus est. Acidalius.s Niam Διὰ/Λmtis inviniosJ Muretus, Numnam rquia vulgo. Nam non. Ego de hoe non laboror magis ut sequens membrum cum hoc ipso nec am. Nam multo videtur oratio eoncinnior . si seribas in hune modum: Num dubiramu invenιοι, qui pro Catum App. C4cum magiι mirarenIur, cum DID con. attri βι, n e &e. Idem. 6 NH Cit. ικi quidem J scribe r satis constar na Ciceroni quissim obtrectatore, defuisse. Gron hius. In ιώ tumens nιι μιis pressos, en J Statim ait Cieeronem a Calvo quidem male audivisse ranis
p/tisiendus nimaram, tr in salibus aliquando militam, O in compositione fratrum . exultantem . sena , quod procul absit, viro molliorem. Schelius. 8 P νtim amiluus J Videtur legendum , flammAtrieus. Ursinus. Legam, partim Aιtuus. quod Cl.
ceroni et am Objeeium vivo: & cur negemus 8 in quibusdam ejus seriptis vete. Lipsus. Viugo.
o Cales er Bruti ad Cie ran/m4 Ex iisdem Fabius
534쪽
attritum , 3 Brutum autem otiosum atque disjunctum. Rursumque Ciceronem a Cal.o quidem male audivisse , tamquam solutMm s ostrem : a Bruto autem, ut ipsus verbis utar, tamquam fractum vique elumbem. Si me interroges, omnes mihi videntur verum dixisse. Sed mox ad lingulos veniam, 3 nunc mihi cum universis nesotium est. Nam quatenus antiquorum admiratores hunc velut terminum anti. inquitatis constituere solent, quem utque AE ad Cassium Scuerum faciunt, quem primum affrmant flexisse ab illa s vetere, atque dicendi via directa: non infit mitate
ingenii, nec inscitia litterarum, transtulisse se ad id dicendi genus contendo, ε sed iudicio
I Brinum vero otiosum arqua ius vincium J Forta se ιῶ sam e id est adsectatione quadam & asperitate dictionis molestum. Nam ex reliquiis epistolae unius aut alterius, nihil minus quam otiosus Brutus. acer ubique di intentus. Dasounetam au tem capio, quo sensu Senecam dixe te Arenam sine calce. nee muto. Lipsus. Itane vero ρ otiosus Brutus Ciceroni 3 immo Cicero talis videbatur ob diem toribus & ipsi lattassis Bruto. Sura madiam extitiam. inquit, O super ιns υ ρartim Africas ob- ljumcta loqui. Aristoteles in tertio Rhetor. ἐπιγνω lvm ι. αι ἰυ μυ συνδέσώου, μη ἀσυνδέτ ι h. Di ta men hoe promimum vitium , quod , τα & λω evadant. Id igitur in Bruto notatur. Cicero in Oratore: Cum mutila quadam ra stantia Liaevii Iant, qua Dei fine magistro Draro potueruat. Ire munes se puranι 6se That aris. Idem in Bruto de Ailico Oratore & summisso : τιν ba oriam vobisa si eo mentara negligat. Halet enim illa ιan tiam B arua concursu volatiam morti quiddam o π νι, Ἀ--ει non inrasam negligentiam da re hominis maris ινε Λι has L id asin. Et flatim Ciceronem a Careo i quam de marbas lusorantis. scheli ut otiosiam accipio quid m mala audietisse tanquam solaιum π enovem. leum cultas oratio sit nulla vi praedita & languida A Bruto t. o , ut ipsius verbis Atar , tanquam fra-4qualis esse in disjunctis & male cohaerentibus solet. Erism o .lumb m. Quintilianus, otio su nas quid i Et potest Brutus impetu aliquo minus his vitiis in modo longitis eireti mduxeνλι , iurant ita Caere .m fuisse Letiitim. Et infra de eodem noster. Oriosias tiris ea exussas. At Brutus intentus. gravis: Lipsius te.
Ut odosias, it o adsectatiom quadam G as iis . Helionis molestis. Ne hoc quidem receperim. Scri. hit enim Cicero ad Atticum Brutum in quo genere esse velit. & quod habeat de optimo genere tu. dictum , id ita consecutum elle, ut elegantius nihil este possit. Et ante de ejus oratione. Es enim ora is seripia eluantisma sin/enius er verbi, , ωι ndii luna alterave epistola. insignem se praebuisse, ut
propterea non continuo haec mutanda snt. cap. χχ. insta de Cicerone: Lantas es in pnneipiis, timas in
narrationibus. otiosus circa excessus: tarde commme
tur, raro inea Ueser paviei sensas apii: sita lego in aere cum quociam Iamina terminantur. Quae si quis hoe cum lom contendat, fatebitur. reeie hune loeum habere. 5e Lipsi supersuam euram & emendari nem esse. Schiatiingitis.1 Tamquam fraesum atqua erum i m J Recidit e post titi a. Praeterea Attici isti, quorum se tam i dem . quo illud praecedens Calvi, Io ultim χιqa. sequebatur Brutus, hoc praecipue agebant, ut aliae fruem Ciceronem fuisse. poeta, haesi in o. .
uium appellat Teitullianus, 'αυλιν A, Atiliore es. Inde Ae Aquae Iam esse Bruti orationem dicit. Dii itin Iis enim opponitur eo Mnestini, Ahtincta ui
ut ait Cicero de Oratore , dissoluti qciadum Attin .rών. Jubent autem veteres brevitaris stud: sas conisa unctiones tollere, quamvis vetent dissoluta & di orationis exigente. Cic. de Davi n. lih. II. d. qvis usin:tiris Liam suo ideo , ntine da tiniυersis. pichena. Ad Cassium Meterum Deiuna J Probum ee seo. Vetus tamen, Cusitim quem Nam facium. LN pilus. s rit is a quo diten is tu infra J Mureius transponit: as illa orrea arruis direria dic/ηδ via. At o desectum quoque tollam levi traditistione pari ter mutarione v Qculae unius. Lego. ab ilia ver . . scindi ita Mela, utiqua non tormirasa fice. Acis
535쪽
judicio 8c intellectu. Uidit namque, ut paullo ante diccbam, cum conditione tem porum ac diversitate aurium formam quoque ac speciem orationis esse mutandam. Facile perserebat prior ille populus, ut imperitus dc rudis, imperitissimarum orationum spatia: atque id ipsum laudi dabatur, si dicendo quis diem cximeret. 3 Ita vero longa principiorum praeparatio, ta narrationis alte repctita scries, & multarum divisionum oltcntatio, & mille ' argumen orum gradus. di quicquid aliud aridisii mis 3 Hermagorae & Apollodori libris praecipitur, in honore crat: di si quis odoratus philosophiam, atque eX ea locum aliquem orationi su ae insereret, in coelum laudibus ferebatur. Nec mirum . erant enim haec nova dc incognita: di ipsorum quoque oratorum si paucissimi praNepta rhetorum aut philosophorum placita cognoverant. At hercule pervulgatis jam omnibus, cum 7 vix in cortina quisquam assislata
ibi scribit ad Papam : cui nelcio si iam tum Corona. lmo non fuisse scio, quam Codovaeus Francorum rex Hormisdae papae primus. donavit. an inno post Christum natum D xiv. quando Sidonius
ante annCs xxxiv. Jam obierat . anno videlicet
Cluilli aso. Irim. Lipsius: vade etiam an non iss-s. . hie proprie de asseclis aut lautoribus, qui Oratori se adjungebant. si a statim : Vishus quoqua almssentium o ostis ηι astis avd ris. distinguat ab au. ditore fortuito & vago. Hae e Lipsius: cujus nos
nuta insigni catula : niti quod in vulgatis reperie
s Nirmaίον si odori tibias J Hermagoras 2Εolides Carion cognomine. scripsit thetoraco, lib. lin sententiam quo minus discessionem sacere posibo. de accurata oratione . de elocutione . de duco, mus . facit ipse lue locus, ad quem haee est comis re . de liguris: docuit Romae post caecit uni sub Au-lineniatus. Verba sunt. Αι 1ὸνeuti μνιόν ii iam gulio. fuerunt eu alii illi cognomines. quos reter- omniίων. cum mix ιn ιονιina qui quam vis uar. qua aliis re nihil attinet. Apollodorus Pergamenus cxiaris mensis sudoriam etsi non instrvistis. aι ιινιε amburus Augit ili praeceptor de familiaris, scripsit rhetorica, fila, notis exouisitis eloqu/χιi. Dinoisias optis est. N nov.e haere: eos luit auctor: ex Suida & Strabo
6 paucis a pristi iaJ Emendavi , auris,mi. nam sequitur, Osnoierant. Ahenanus Vix in tortina quisqviam ashiaι J Mag s place. Iet, in corona. Ursinus. Alii csνona legunt. si illud rectum : non aliud ceperim . quam subselliorum juxta tribunal locum . in quo non advocati solum. sed scribae. praecones. atque id genus operae sorentes conlis ebant. Severus in bina pro theatri incurva parte dixisse videtur e magna corima Iheatri. Vide etiam an non Q; re, hie proprie de Asseclis aut Fautolibus, qui Oratori se a 'ungebant. Iiael satim: vulgus qtio sua assistorium era astruens vasti avis tor. Dillinguit ab auditore sortuito & incerto ινμι. Maliger Conjectaneis in Varronem eorri. nam interpretatur Mi ἐκ auciis. Ea est proprae, inquit . . in qua lana sussedia succos ebibit. Ab eo ulus eli mei aptiora Cornel. Tacitus in Dialogo eum ait in certina es.. sed fucum nobis iacit Scaliger. In eor ina esse huie quomodo convenit in cortrea asessio. I Selibe : cum via in torona quisquam ais f. Quid ρ an hoe dignum noratu aut ad rem sacere potuit, quod asseelae aut fautores oratorum plerisque M. in viis sudior iam etsi non ansueti, as eerre amisbiari G nr. an hoc demum factum est . ρινυώ Misam scienr iis tu artibus p Nemo id judicabit , nisi qui impiudenter malit, quam ratione agere. Ridei et ipse Liplius, si quem id de sendentem audiret. sed accessit, quod ipse nosset id negat eopse lo- eo , quo suam sententiam stabilitam vi, uit vir illem annus. Νunt enim nostri quidem auctoris paulo post illa: Vialtu, qti. 4M U 'ns vim Ovid. iusti stan-ιε coνox. J er a mens e vagus avia ιιν. sed quid subis jungit 3 Nempe: iam iero jurimi sopposite ad istos auditores in ipsa sudiorum laetide post qui φν ι- riui Iur causia oraures sed anι- flee. denique haec ita, ut sentio. accipienda pronuntiat ipse Quintilianus cujus hune ego sietum esse credere malo. quam Tacit id de mani selle satis in prooemio Institui. locum integrum adsci ibam, quia inservii proposio. Se vitio laborat gravi. quα eum liberare possum. ite habet. Ae vitreum quidem sapientia pr0soriam mulios O homsa rae io, G ut praιιpe uni, etiam
536쪽
stat, qui elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus sit, novis ec exquia sitis eloquentiae itineribus opus est, Per quae orator fastidium aurium cffugiat , utique pud eos judices qui vi aut potestate, non jure & legibus cognoscunt. dc nec accipiunt tempora, sed constituunt: nec exspestandum habent oratorem dum illi libeat de ipso negotio dicere, sed saepe ultro admonent, atque alio trant gredientum revocant dc festinare se teliantur. Quis nunc serat oratorem de infirmate valetudinis fua praefantem ZEo
qualia sunt fere principia Corvini. Quis Quinque in Verrem libros exspectaverit Z quis
se exceptione dc formula perpetietur illa immenta volumina, quae pro M. Tullio aut A. C.ecina legimus p 3 Praxurrit hoc tempore judex dicentem, dc nisi aut cursu a gumentorum, aut colore sententiarum, aut nitore dc cultu descriptionum invitatus corruptus est, aversatur dicentem. Vulgus quoque assilientium , dc amens dc vagus auditor, assuevit iam inigere laetitiam dc pulchritudinem orationis; nec ma
gis perfert in judiciis tristem dc impexam antiquitatem, quam si quis in scena Roscii
aut 1 Turpionis Ambivii cxprimere gestus velit. Iam vero juvenes dc in ipsa st diorum incude positi, qui proscctus sui caussa oratores sectantur, non solum audire, sed etiam referre domum aliquid illustre dc dignum memoria volunt. Traduntque invicem, ac sepe in colonias ac provincias suas scribunt, si sive in suis aliquis arguta dchrevi lantentia cniil sit, sive locus exquisito dc poetico cultu enituit. Exigitur nim jam ab oratore etiam poeticus decor , 7 non Attii aut Pacuvii veterno inquinatus, sed ex Horatii, dc Virgilii, dc Lucani sacrario prolatus. Horum igitur auri-hus dc judiciis obtemperans nostrorum oratorum aetas, pulchrior dc ornatior exstitit. Neque ideo minus emcaccs sunt orationes nostrae, quia ad aures judicantium cum
Eundem enim hominem sui se , Terentia nar epigraphae N Cicero de senectute docent. Symmachus nominat lib. I. ep. 1e. & lib. Io. epist. 1. Non idem honor in pronuntiandis fastitia P. Pollioni quam Bia ιιο fuit. neque par Asopo κιν eo fama procrisι. quae verba fimul ut legi . emendatamia se saliti centris. im a nostris visa tm Altis δει s tk1κὼ aut Ambiυῶ.
atirem , qua vatis propria philolophia af ntur . passim tria Iamus omnes. euis enim non de justo aqvis ael a me . qtii Ambivio sit, neque par 2 ου R eis sono . modo non vir prismus, tiρώιιών. is non erium siue Rosiad fama. Fortasse di Phisoni hie scribe rapicorum a qua de catim narcirial ιtia quarta Haec dum , ut sit ille Pellio Plautinus. Ut ι. ut sensum recipiant, qui non abhorreat a tota ora-l 6 Lis in suis aliqui, artusa l omnino vox aliquatione, scribendum .p Τὸν is ε/ra ιempo/ibias μι sse no. latet: quam seliciter cum Mureto ex illis in Diamina madiima in ptimique varia laruerunι. Qua emen-l eruo legendo : si is sensus aliquis. Nee te moveat
datione di hie 1eddi sanitati potest locus, & simul sen iam N semini iam velut diversa iungi. Diversa sntelligi. quam recte assa contra summum Liplium i sunt. ut ex aliis huius libelli loeis potes intelligere:
1 mo M. TviIID J Curius Fortunatianus lib. 2. Rhetor. schol. pissaeus. 3 Practi ν it Me te ινι ludis dicini/m J Videtur ab manu interpretis hoe loco vel paulo post esse oditor m a neque enim politissimi scriptotis videtui non nece stiria haec & inepta ejusdem vocabuli repetitio. Schuius. 4 N, magia prasrt J Reposui . posm
coniunguntur. nee enim hoc loco sensis comm niter accipitur, sed oratorie. Sic insta 32. in pamos mos sensu, is anoMai sententias. & 23. remis quoinque finis pra finiensio possum. Quintilianari Orat. 8.
Consuerado tenuis, ut manta concipia senias vocaνomusa lumina aiatem . precipueque m elatiquiis posita sentem
537쪽
voluptate perveniunt. Quid enim si infrmiora horum temporum templa credas, quἰa non rudi caemento, & insormibus tegulis exstruuntur, sed marmore nitent & aureai radiantur 3 Equidem fatebor vobis simpliciter, me in quibus antiquorum vix risum, in quibusdam autem vix somnum tenere, nec unum de populo. η Canuti a aut Ari de Furnio & Toranio, 3 quique alios in eodem valetudinario ' haec ossa & hane maciem probant. Ipse mihi Calvus cum unum & viginti, ut puto, libros reliquerit. vix in una aut altera oratiuncula satisfecit. nec dissentire ceteros ab hoc meo iudieio video. quotus enim quisque Calvi s in Asitium aut in Drusum legit 3 at hercule ι in
d. F. a. T. Di qui alii in. Alias mihi nulla naens aut lmanus qua medear huic plagae. Lipstis. dicribe Ca. lnum. P. Canutium intelligit. Cicero Bruto. P. Ca
mia ius aquatis metis hama GIra nostriam ordinem meo
auι nomina sectitis nosa. sed rem sua memιν ia factam ορψιν um es, s τιicimur audi a. sic enim rese et is alienis legend. Unum iapstiti. aliquem ex mi. lnutis oratoribus, media de plebe oratorum: qui apud vulgus valuerunt, & aliqua monimenta in .genii reliquerunt: non tamen magnis sunt inserti nominibus. Canutium piabiliam vocat Cicero in Bruto, & pro Cluentio : Aeeti suaI P. G rivis , homo inprimas ingeniosus o in aetendo exta rea. rastis. At Σιώm Philippica 3. T. Cantilius, a quo leνοι Iones smis cont/ntientius er sepe o iure et exutus. jum suetonius de elar. rhet. cap 6. Arrium dilei. mus ex Bruto Ciceronis: Luia tim factitar u A νius , quo fuit M. Crabs qu*ι se durum. I, omni seis to ribet esse . quant m in hac Mνse pollear miatio. rum ebe re ιempori, mulιρνtimque ιιι honori mel μνῶιtiio Ier visa. Itis anim rebus, in mo loco natus , π1oneres π petuniam i gratiam consecusas. e sam in patronariam , sina Letrina . sine ingenis . numerum pervenerat. C. Furnium putamus esse . culus ad
Ciceronem meminit C caesar lib. o. ad Attici, mr Neui scribit ipse Cicero l:b. ro. sam. epist. as. N 26. Ubi patronum Lobilem δc se diseriorum numero fui se haec verba piodunt: o ma Furni, quam ruedusam ιtiam non ndisti, qui alunas tum sutilis aenis,fIpso nomina ἱo gaudet: ut mox : neminem nominaso, sentis hominum si in se contentas. Item , Si toro ri. με antur , quos hs:iores nominati. Postrema. quos
qώι ut o . recte se etiam Acidalius constituit. Non de audietvibui aut populo auditorum es cujus, sed de dieensibus di solitis audire auctorem agere liquet ex opposito. οβ m hi Caiιαι. Gronovius. Menses manus quae huie mederentur plagae, adhue Deiarunt nullae. Ego sensum saltem his dabo hae eon
quos eodem judicat in valetudinario esse, vide in
Canutii Canutius an ille .eujus mentio apud Sue.
3 euisti. alias in aerimJ Puto cum Lipso, quiqua asti, dic. Negat se esse unum de populo C nutii aut de auditoribus Toranii quique alii in eodem valetudinario, &c. vel, qui rue alius, circ. proinhat. Irim. In eoAm IIud narisi proverbium de pilitibus. qui in eodem malo versantur. Seneca epist. 17.
Non sim tam improbus . til evirasiones Ger oleam sed . iamrtiam in rarim valetudinario jaceam, da ramis muni malo tecum totisquor. Plchena.
4 Hae oga hane maciem probantJ Sie possum Memendare, hae o hanc maciem prodians. A t se non aliquem vilem & vulgarem ex velum te ora torem in exemplum allaturum, uti hune vel illum, in quibus multa carpere possit: sed ipsum Calvum inter principes anil quorum. Posis etiam, quo am
hanι. Acidalius. Cicero Bruto e A sies sen re diae nil se taurio a cuni , sat ent/ν id qui am . arquatilinam imirarentur, me eramum . sed /tiam sanguianam i gratum es tamen quod solunt. Schelius.s In As tam J Anne, A fimum I. ipsius. Mure ius. Marium: quem non novi. Acidarias Rectina
forte . plenius haud dubie . Cales sa in Asiatim. Sehultingius. 6 Ia h. minum Maiosorum mansui J Certo legendum
538쪽
hominum studiosorum manibus versantur accusationes, quae in Vatinium inscribun tur, ac praecipue secunda ex his oratio. est enim verbis ornata, dc sententiis: auri bus judicum accommodata: ut scias ipsum quoque Calvum intellexisse, quid melius esset, nec voluntatem quin sublimius di cultius diceret, sed ingenium ac vires demisse. 3 Quid ex Coelianis orationibus t ' nempe hae placent sive in universa pariste factum in quibus nitorem & altitudinem horum temporum agnoscimus. Sordes autem verborum, & 6 hians compositio & inconditi lenius redolent antiquitatem. nec quemquam adeo antiquarium puto, ut C lium ex ea parte laudet, qua antiis quus est. Concedamus sane C. Caesari, ut 7 propter magnitudinem cogitationum& occupationes rerum Φ minus eloquentia cilicerit, quam divinum ejus ingenium postulabat: tam hercule quam ' Brutum philosophiae suae relinquamus. Nam in or tismbais mιnorem essa fama sua, etiam admiratores ejus fatentur. nisi forte quisquam aut Caesaris pro Decio Samnite, aut Bluti pro Dejotaro Rege, ceterosque, usedem lentitudinis ac teporis libros legit, nisi qui & carmina eorundem miratur. 1 cerunt enim & carmina, & in Bibliothecas rettulerunt, non melius quam Cicero,
at laticius , quia illos fecisse pauciores sciunt. Asinius quoque, quamquam propio ribus temporibus natus sit, videtur, mihi inter Menemos & Appios studuisse.
ax Catian11 oνationibus . nempe hae placent. Puhoeus.
Malim, vi Callanis. Sehultingius. 4 Nemp. s. piac/nι sie in ianiυersa parta factum Fortassis: Nentia in ianitie umi partas tantiam. Vess minus ianit .rsa, parres ramen. schelius.s Sitie in univirsa paria fallum I Mendosa ista. li. bet scriptus, si is unitersa parte sertim. Valde plaeet leetio , quam Fr. Modius mihi annotavit, ha
Proxime servatis vestigiis libri Lipiti factor , n,n
Sive universa . sis pari 1 .ariam J Ita edidit Pi . thoeus. ouod Deile ita emendetur . sis vidias annm sti, sυε υνι et earum. Schultingius 6 Mutus ramos iis J Calligavi, hians ramositis. Rhenanus.7 Pνυιεν magnitiassinam eo ιasisno J Modius ei Rom. cod. e Disionum pro corιratiariam legit. Non audio. velleius lib. a. de eodem Caesare, magni- aen. eos arienum, celeritata lallandi, pastentia lar, lorum Maono vii Alexandro fi misi a . Idem. 8 Minas'. tianentia osci hJ Lego, minus is et
s Brutum philosophia sua νι inquamu J Quintilia.
nus: Etresvis maror in philosophia) mutioqua quam in stration vis prasantior Bruttia Dotiι panderi νεν-.Seias eiam senstra, qtia dieis. schelius. Io Nis fori. 34b uam aut Calam ' Acidalius laborat in eo quod sequitur & scribit nisi s. o carmina. Sed vitium hie erat. Edidit enim auctor: necfra vel δε-H quisquam. Gron vlus. I M tam iratitudini, ae te ori J si quis malit 1 paris, non repugno. Sequitur enim paulo post.
Lentus es . tarda commov/ιων . raro ineatiscis. Pruthoeus. Uera nostra conjectura cum esset, vi semporis. nisi placeat magis. ae tonoris. De tepore adis
firmat, quod pati metaphora de Cicerone mox scribit. tarda eommovetur. νara ineat eis. Agnosco idem viiii in Plinii loco lib. s. ep. 6. Cadum oblbisma sigidum era Illidam: m os, etias, qua qua aha est vi tempora larantur, astarnarur ae respuit. deribo. Milio repora. Lipfius. Teporis, Lipsius. Ego torporis malim. Neque enim ιυον poli i/mitudinem vim habere videtur. Suprar Tarda is inarti praesura in
morem annalium componantiar. Ut autem υν Ias
vj, seu . Vissilii υ Lurani saraario prolatus. Cicero de legibus r. Nis i ad Coelium . ses potius ad an/hu
rum lanxorem atque insciιiam. Schelius.
Ia Nisi qui Carmina oorundem mi iuri Pro , nis qui, . si e & Tullius usurpat. Rhenantis. Lege .n quaer eam. Acidalius. Orationes has, inquit. nemo hodie legit: nisi sorte tam inii pidus ti super. stitiosus, ut omnia eorum atque adeo Carmina miretur, quae hoe uno Ciceronis Carminibus feliciora sunt, quod fecisse eos pauciores sciunt. Seb Iius. Ir lato Mano os o Anios duise. J Quintilianus: A n.Iερι o jucundiται Cicirreti ita unge abest , ωι --d ri
539쪽
Pacuvium certe, de Attium, non solum tragoediis, sed etiam orationibus suis ex prestiti adeo durus dc siccus est. Oratio autem, sicui Corpus hominis, ea demum pulchra cit, in qua non cininciat vena , nec osa numerantur: sed temperatus ac bonus sanguis implet mcmbra dc exsurgit toris, ipsos quoque nervos rubor tegit dedecor commcndat. Nolo Corvinum insequi, i quia non per ipsum stetit quo minus laetitiam nitoremque nostrorum lcmporum exprimeret. viderimus inquam iudicior dictus vis aut animi aut ingcnii su tacerit. Ad Ciceronem vcnio, cui eadem pugna cum a qualibus suis fuit, quae mihi vobiscum est. Illi cnim antiquos mirabantur, pse
suorum temporum cloquintiam anteponubat. nec ulla re magis ciusdem aetatis oratores praecuriit, quam iudicio. Primus enim excoluit orationem, primus & verbis delectum
adhibuit dc compositioni artem : s locosque laetiores attentavit, & quasdam sententias invenit: utique in his orationibus quas senior jam*juxta finem vitae compotuit, id est. postquam magis proscccrat, usuque dc experimentis didicerat, quod optimum dicendi
genus est. Nain priores ejus orationes non carent vitiis antiqtiitatis. lentus est in principiis. longus in narrationibus, otiosus circa exccssus: tarde commovctur, raro incalescit: 'pau- . ci
t Ea .uisuti tori J Pollis maJle: cir exaugra toris, i brum hoc superiori neetarin: O iidimus. in q,an sese, quo via nιrvos rubore Iinliis G decoxis commendat tum Dicio qui xij See. Aculatuis. Alii libri mytian Omnia enim de sanguine d.cuntur. Sed tamen 6c ιMm. Lipsus a viderimuι inquam an &c. Fortassis: belle .isurgit. ipse enim sanguis, quantum saris ac t vi Amus in quanium Dicio &e. ut iam monii t. salubre est, se aecumulans ex turgi totis satius. Ri- F ei timius. Lipsius legit: et dirimus. ιnquam. gallius ad Minucium , Vinarum toros, inquit, Medi fan Iudacio eius iis animi acie ingena sucsetriis. Malim rei dixere & scibarum rores poetae. Prius ei conce-iviamus, m quanIa iudicesum erus G xi, tum da inido. Celius lib. I. cap. I 8. Praeterquam quua cra ιώ-itum ingenii s seceris. Supra: Cir ono mirio Co,ianti moris aliquid es pro et ιnarum magniIulina cy modo, sc dulcior O m et arbis magis elaboratus. Cap. is. Hoeia premenιι magas rextiιtur, ac pse ipsos venarum Ioros autem loco ita Aper loquitur. quia adhuc in m a Ma tiale s. At qui Iubarum toros dixerit, praeterimbus erant opera Corvini. Proxime adhaee ae ipsum . neminem novi. Decepit eum . opinor, i cessit Freinuehentius. Ets iu ui. Virgilii lib. I a. monas arma leo, gaudetque comantesi s Loeo M tithro a tensavis4 ven. laris. i. Rhea Eae visi/m rartita toros. Sed ibi ι νι cervicis sunt,inani autem Basiliensis editio, ahu . . Sed vulga non jubarum: habent aurem tori jubas, non jubae 'la reditor. nam paullo infra ait: Nam O t. atis totos . Gran ius. lsalla, vito iaιὰθ ma quequo antiqvicrum im ιan .m.1 υβι qualia. κεν s rasor ι it m decβν commen i richena. Maluia eum Murero, Levi qcio ma titulo.
au iud eis elui iis an rei aut lasenii sic. . it. Lilpsius. quitur , quos veluti modula: Oa requirunt ille olea Muretus pro iplo, i iram, saltem an rescribit. Mi im clausulis periodorum. Acidatius. Lcgo . patie illa lectio Marginatis Lipsi, in quantum, proba: scd sensus apte, cum quodam iamιπι ιιιMisac j Polio
540쪽
ei sensus opt. & cum quodam lumine terminantur. η nihil excerpere, nihil referre possis: dc velut in rudi aedificio, firmus sane paries & duraturus, sed non satis cxpolitus ec splendens. Ego autem oratorem, sicut locupletem ac laudatum patre iam iliae, non eo tantum volo tecto tegi, quod imbrem ac ventum arceat tu sed etiam quod visum oculos delectcti non ea solum instrui supellectile, quae neceslatiis usibus susiciat: sed sit in apparatu ejus, di aurum dc gcmmae, ut sumere in manus, Ecaspicere saepius 3 liceat: quaedam vero procul arceantur. ut jam 4 oblitterata de olentia : nullum sit verbum velut ν rubigine insectum. nulli sensus tarda & inerti structiara, o in moi cm Annalium, componantur: sugiat scedam te insulsam scutrilitatem, variet compositionem, nec omnes clausulas uno S eodem modo terminet. 7 Nolo 1 irridere
Porto iam/n quid si Aisce ex Notatis supra ad edao. quo pertinent Nelausta. de quibus mox. Fr in sonivis. Foliastis suit πιima vel a ιι , quod Hi Fre n, hemii. Scia Sui. Ex editione Roniana est. cit Lipstis. ut dubitet tamen a natius, eum quo-diam iuviam reνmιnantur. ut . inquit , ad pictui amrespectus sit, in sua lumen nos dilectat, sed cum quailam umbia. Fretias hemius . quod magis placet, a te vim quod . Nec displiceat tamen. si tu,
pauci sentis apri: nec cum quo dum LMIde Iermassantur
Apia, id est . inter se connexi, recte juncti. Cap.
. Egresia eil hanc in rem Servii nota Q. Aneid. v. 482. Ad illa s.cii, oriunt μι apsiam. Inter alia, Ergo bene a iam colligatum: Cici in Timaeo: Qua ex conjunelion. carum ita assum est. id est . constricturin vi complexum 4 irem in Oratore. Dιuitis ast ammasIa δίναιra quam iussipata conmel ἐν e. Schuli in ius.1 N sui Hra Dre J perspicua libri bonitas. Alias. nil l ex ιι ora ν rara pristi. Liplius. Ilaecipera dixit Cicero non multum diversa significatione de Ota.
niati sensus exi. Acidalius. ue Risuina in .sώmJ scripsi innesum. Rhenanus
6 In moram annalium imponan sciret ita Pithcei ed iio. Lipsius ti Fre: ns hemius componantur. ut eo respiciatur, quod Annales cum ierum magnitudine
destituantur . principe Annalium seripiore teste Lib. 3. Cap. 6s. inde & ipsi levi scri piuta es e so. leant. Mihi tamen adhuc suspectus hie loeus: maxime cum adspicio illud de fructura. A: sateor hine
inibi ortum esse . an moram Antariam intert nan Iur.
de Antis viaruv. 3. de archite et calta. Servius, quem temere Politiatius sutilem appellai giam malicum. quamvis vulgatum tum temporis inreeligat , ad
lumna ti&ιma . quibus Osrica sci iritur. Ira a fabricis sumpta compiratione id expresserit, quod Pe
metito antiquis visa sunt ineptissima N levissima. Vir certe divinus ti decori ad miraevium ubique Oh servans. non tantum in ipsis actionibus, quod testantur an liqui, sed etiam in actionum habitarum monumentis, N iis, qui ad nos pervenerunt. liubi,s, hae una iure humanitus aliquid passus vide. tur. In secunda Philippica illa divina. quam jam Senior in Antonium scripuit: D seriissimum e gnotit
cis p.rius Ud tis. Quod eui non frigidiminum 3e Cicerone parum dignum videar ur8 Eadem oratione de Lupercalibus loquens S: sardissimum sceleratissimumque Antonii saltum, quo diadema Caesari imponens eum quasi jussu populi regnare voluit jubere. graphice depingens suis N vetis colo. tibus. adicit: Non iussimulaι P. C. apparet esse com mortior sua M. pauer, quiddier. modo ne natiseet, δε- eias quod in torritis Minucia sese. Hic quoque dubites anne suam ingenium Ciceronem abripuerit. Iratum enim Antonio esse decuit in illo libertatistanere, non sacetum. Nimiuin calamitatis publicae immemor, Ze in tantis malis delicatus est. eui vacet hie timere, ne votirat Antonius aut nause eLPotest tamen eo defendi, quod cum post rem. intersecto jam Caesare, haee dicantur, contemnerelam eos velit, non tantum odisse Antonium: quasi