장음표시 사용
512쪽
Oui ab aliis COR N. TACITO, a quibusdam M. FAB. QUINTILIANO tribuitur.
ui ab atai C. Taei Tol Hune dialogum rum est , ad quae scribenda jam senex sub Nerva vix erediderim esse Taciti . quanquam animum appulit. In hujus autem dialogi editione auctor quisquis fuit ejus eruditissimi se-i praeter exemplar in Italia ante aliquot annos descriculi testatur. se disertissimorum homi-iptum, maximo nobis adiumento fuit Lipsi nostrinum sermonem repetere, quem juve- dil:gentia , qui sui in Tacitum commentarii apud nis admodum auli verit, iisdem numeris ac iisdem in os desiderio nunquam nisi sero satisfacturus eli. oratoribus; ut potius loqui illos iplas lector debeat 'Dii k s. Superioribus libris lucem aliquam induia imaginari quam eum sui conscripsit. Sane fit hicistria nostra attulit: huic, vere possum dicere, sa-
misi sexti mentio Vespasiani ρνιncipatus. quo tempω lutem. Nam cum depravatissimus vulgo circum-re juvenis fult admodum Tacitus. Fit sc mentiolserretur, nulla pagina line vulnere dc vibice admi-Muιiani. senatorumqua eloquentism Emi Marcella acl rabile est . quantum a Farneliano codice snam V a. Cristi Iubis. quo tum quoque meminit in libris Ann. ticanis aberat j in eo sanando simus adjuti. Mul-Nee Iussus Fabius eui inscribitur opusculum ex Pli- lti hiatus expleti. verba & lineae integrae insertae. nii epistolis ignotus est. Sed haud me latet etiam' enteni aliquot loci Latine non oratorie loquor apud veteres tam apte conscripta . ut antiquiora emendati. Quorum Omnium numerum inire aut
videri queant quam sunt. Suspicor Julium istum Secundum N M. Aprum Maternumque Gallos fui pse E Gallia Togata quae Italis Cisalpina est. Nam
se alicubi dicit Aper. Ruotus arui qua quum ex B spania mul Asia, ris quid vi Gallis nostris tiruamur. in Urbem venit. Saleum salsum requiriι Paulo post idem . in Britannia fuisse βιβ. Caeterum dolentium est hunc libellum tam esse corruptum . quem dum percurro, lucta iis sum obiter cum mendis. Verum alicubi successit res, alicubi nihil divinando consequi potui. neque enim erat exemplar aliquod vetustius eum quo conserrem. Rhenanus Scripse. Iam ante annos octo ad veterum Iurisconsultorum fragmenta, libentius me hunc librum M. Fabii Quintiliani de mussis corruptae eloquentiae inscrifipturum. Quod Sc sagacissimo elegantissimoque Lipsio visum est. Nunc ut veru in fatear. Tacito potius adseruerim, sequutus non modo Pomponii Sabini, sed de omnium exemplarium fidem. Nec me jam stili ratio usque eo movet, cum sciam pro aetate sacile genus dicendi mutari: Ze quod adole scentis fuit laetum , luxurians, proquens ac floridum. senis fieri concisum, breve, grave, sobrium ac maturum : quale ipsius Λnnalium de Historia. longum, aut supervacuum : moderabor, se in his Notis ea saltem tangam quorum vel insignis correis estio est. vel ambigua. Reliqua recepta in contexistum, satis sit verbo jam nunc praedixisse. E Farn siani libri fide esse. At de scripto, & scriptore ipso. pauca etiam hic libanda sunt. Scriptum sane optimum, stilo. inventione, judicio: de quod in hoe genete tintegrum esset modo eonferre nihil v rear cum iis quae optimi saecli, de optimae notae. Scriptor tamen ipse incertus. Ita olim iudicavi: neque etiam muto. Nam Tacitum sui se qui et dam Silius valide abnuit non ullat in hoc genere argumentum . qui in nostro, conliti eius ubi. 'ue, teres, acut , dc severus magis quam lepidus t hie omnia contra. At mutari is in aetate aut argumento poleti, inquiunt. Non nego. sed nunquam ita . ut abeat prorsus ii sese. Quidquid Cicero scripsit, senex, juvenis, philologum, philosophum : in iis tamen lineamenta quaedam appatent ejusdem viri dc vultus. Nec aliter fit in omnibus nobis. IΕtatem etiam vide, si non pugnat. Hie scriptor sermonem hune habitum inducit sexto Flaviani imperii anno: eique interfuisse se aiam dum Iurinem. Quomodo vero tune admodum j Si ain
513쪽
laepe ex me requiris, Iuste Fabi, cur cum priora saecula tot eminentiam
oraIorum ingemis gloriaque essoruerint , trogra potissimum aetas deserta in laude orbata, vix nomen imum oratoris retineat. neque enim ita appella.
M mus nisi antiquos. horum autem temporum diserti, ca4sdici, dc ad 4-μ' eati, dc patroni, & quidvis potius quam oratores vocantur. Cui percunctationi tuae respondere, & tam magnae quaestionis pondus excipere, ut aut de insentis nostris 3 male existimandum sit, si idem assequi non possumus, aut de judiciis, si nolumus, vix hercule auderem, si mea sententia proserenda, ac non disertissim rum, ut nostris temporibus, hominum sermo repetendus esset. quos eandem hanc
quae venis Tacitus, s honores etiam ecepit sub Vespasiano Id enim de se fatetur. de dignitatem suam la Vespasiano inchoatam ait Historiarum primo. Sed exemplaria omnia Tacito ad erunt. Quae illa Θ vix bina aut terna credo ea elle in Omni Europa. quae
tam facile & pronum est hic mentiri, quam in aliis libris saepe. Sed etiam Pomponius Sabinus. Ita enim politissimus doctissiimusque Pithoeus nos docuit, Notis ad hune libellum. Is igitur Sabinustur. Unde quid novi, si Cornelius late alius I se videtur ρ dicat doetissimus vir, similisne sui sit, dum in Sit ira Menippo ovidium sive Ciceronem nobis repraesentat nec se Cornelius adeo dissimulare potuit, ut solita sua libi dictione proditus non fit.
lib. Ιχ. ann. inars otium oblectaret. Eadem phrasis cap. Io. hil . lib. & lib. 4. ann. illi magistratus π primores qui re invito perrumpus. Eadem cap. II. h. libri. me nolenta in domum meam irruperunt. & alia
mediae aetatis Grammaticus in Carmen de Ohi tui sexcenta. Addit, aetas repugnat: praesertim eum Maecenatis: Cωne s. inquit, Tacitus appellat scri-Lnascatur Cornelius anno extremo Claudii , idquepta Macenatis ealamissos. Nec negare certe polia. temporis annos minimum viginti duo natus sit mus, quin is locus noditque in hoc libello exilet .l sedo has turbas ea aetatis dillinctione, cujus auctor Quid diram serio εc ingenue , nihil me credere fuit Servius Tullius. Geli. Io, 28. Deras esse exi liis huic ignobili Sabino, sita ex vcteri verbo. lomnia j masse, qui minores essent annis II. a qua diri ab amisvit sori alle quod voluit. Dico me. nam aliis nihil I . quos idoneor jam esse Re . arbitraretur , militer praeeo quid lequantur. In commodi quid erit, si vel sic 'fissi. eosque ad annum 46. iuniores, su alvi eumacito tribuamus; sive M. Fabio Quinctiliano, ut i annum mi em appetias'. quis igitur vetat ne dicam hi olim visum Nam de stilus ipse plane geminus: 3e ille se De causis corrupta eloquentia scripsisse plus uno loco latetur, quem titulum valde appos. tum scio huic argumento. Praecipuam enim materiem Sc vestit suadum seripti. hoe fuisse: evincunt illa quae superant, Se magis evincerent quae a fine desunt. Ipse. Maternus hic ad Messalam : Ex
prima nobis non laudatisnem antiquorum , sed causas cur in tantum ab eloquentia eorum rei erimus. I Et as
tamen Quin et liani paullo grandior fuisse videtur, quam ut hic sermo illo juvendi Itaque ambigo. 8ccum multa dixerim, claudo tamen omnia Be signo hoc responso, Mihi non liquere. Lipsius. Libellus ille o go inscribitur. Corn.lii Taciti eruitis Rom. Halotus. Cujus consensum jam docui ni fallor non prorsus esse parvi faciendum: verum is a Doctissviro habetur pro supposito : quod stilius hujusce li. belli nimis abhorreat a stilo Taciti. Non adversor. sed libens de eo quaesierim. num idem stilus deceat Iustoricum de dialogis en : quod non ignoret Demetrium plane hiijusmodi posteris reliquisse.
τῆς ἰς- - i. Dialigi autem teriodus est . qua remissa simplicior historica. praeterea pauca meitus hie prae satur, & lic non intritan ii solitus ejus stilus
aegrius agnoscatur: reliqua vero verbis eorum refert, quos hoc cap. loquus . res inducit. qn rum nil. meros mus anno Vespasiani v I. Cornelium χχ. annos habuit se idque diei admodum juvenis prae longiore juventutis spatio , quod a IT. ad 46. annum extendebatur ρ eumque ossiua , vel nona statione Vespasiani quaestura potitum esse e Saliserius. De hujus libelli auctore, multa a doctissi in is viris dicta sunt, neque ego illorum disputationibus me immisceo. Mea autem sententia non decedo , nihil prorsus hic esse, quod C. Taciti phrases stilumque redoleat. Sed nee F. Quintilianum , etiam fi e tera omnia argumenta congruerent, hujus operis auctorem pronunciarerim . eum scriptio illa meo quidem judicio, illum fle facilitate orationis 8c elegantia superet, de cum quovis optimi saeculi ton. ferri polla videatur. Itaque incerti auctoris titulum libello apposuerim. Quoniam vero inter Taciti opera edi solet. putavi non ab re elle , pauca in
t Iusti Fabii Hune Fabium Iustum amicum etiam minoris Plinii suisse ex lib. t. epist. II. 8: lib.
7. epist. 1. intelligimus. Grono ut
3 Male existimandum siti Ita Farnes at in Rom. eod. misimandum hanam. Lipsius. Aptius hie a firmo , quod Rom. habet, exi rimandam haseam. Quod L psius edidit. nimis late diffundit ad om- rationes, stilum serio se unitalle pio fite i nes: hoe nostrum ad ipsum libri auctorem restri
514쪽
moria ac recordatione opus est, ut quae a p stantissimis viris & excogitata subtilister, & dicta graviter accepi, cum singuli 3 diversas vel easdem, sed probabiles ea sas asterrent, dum formam sui quisque di animi, & ingenii redderet, iisdem nune
numeris, iisdemque rationibus persequar , servato ordine disputationis. neque enim desuit, qui diversam quoque partem iusciperet, ac multum vexata dc irrisa vetustate, nostrorum temporum eloquentiam antiquorum ingeniis anteferret. Nam postero die
quam 4 accuratius ν Maternus Catonem recitaverat, cum osseudisse potem inm ammos diceretur, tamquam in eo tragoedia argumento sui oblitus, tantum Catonem cogitasset, eaque de re per urbem frequens sermo haberetur, venerunt ad eum M. Aper & Julius Secundus, cethberrima tum ingenia sori nostri: quos ego in judiciis non uuosque modo studiose audiebam, sed domi quoque & in publico assectabar, mira 1ludiorum cupiditate, di quodam ardore juvenili, ut fabulas quoque eorum di disputationes, di arcana semotae dictionis penitus exciperem. quamvis maligne plerique opinarentur,
ε nee Secundo promptum esse sermonem, in Aprum ingenio Fotius CV vi natura, quam in
stitutione Iuteris famam eloquemia consecutum. 7 Nam & Secundo purus, & presis
sus νgit sententiam, ut debet. Nam de se solo loqui- 1 pro Lisus inquit Maurum promisto , nam i ego σtur: Tam magnae quaestionis pondus exciper nonLSecundus exequemur partes, potuit itaque unusquisis
auderem. De loquendi ipso genere res facta. Uti-l que horum afferre saltem subscribendo quasdam tur hie auctor omnibus fere hujus labelli paginis. t ex rationibus Messallae quibus temporis injuria de- ridesim. l lirimus: nee rei disconducit, si uterque eam paris x Iavinis admodum ' Hoe Taciti aetati magis congruit. Nam Fabius Domitium Afrum, qui sublNerone periit. adolescentulo sibi notum fuisse ait. Et eum de Iulio Secundo magnifice loquatur, lib. MInst. Aptum ae Maternum ne nominat quidem. Sed 8e de eausiis corruptae eloquentiae continuo libro . non dialogo. scripsisse videtur. Adde quod tim iisdem, partim diversis firmare studuit. Sali. nerius. Iam olim damnarunt has voces vel ea iam Lipfius & Muretus. superesse eas arbitrati. Plane arbitrer ita quoque ipse , nisi sorte ex iis mutati. dum : dirimas, sed ea rim valde probabilis. Velari versas. sed eas miri probabitis. Acidalius.
ne in iis quidem, quae in isto deesse apparet, ullusinus. Putabam, alius sed sententiam attenden- Iocus est ampliori tractationi de hyperbole: & quae t ti magis placet Curiatius: quod proprium nomen de inventa primum declamandi ratione ille dixe-l Matemi poetae fuerit. L sus. rat, hic paulo aliter exponuntur. PiIbaeus.1 Sed memoria ae retardatisne εγο 67J Amat hiescriptor bina ejusdem aut non multum differentis significationis vocabula conjungere . ut, invidere
seniare. in publicum in commune. Quod quidem in Quintiliano tam frequenter non repetias. Scis
non prohabile . ut in uno sermone easdem caussas repetiverint. Ego verba ea superesse eenseo . τρι
s. m. Lipsius. Messalla eausas inquirit, qui sat
ut sui temporis oratores in tantum a prioratius deis generent : ut cap. II. virio etiam Grasi actitas, iam timias absis Eschine cir D/mψέ n. satoris s. Nit..ti, ιιβι quis alius Ephoum ae Miιγlanas consentias Sc . latearum clamoribAs quasu, quam Aser atia Africa. M aus vos ipsi a Cicerona auι Asinio reo g. s. so. ciosque ad eam rem optat Maternum & Secun dum. Aperiam inquis eaptaιum, meas, si tuas a ia. is ante impetravero . in vos avioqua sermonem furenorum adtasuiri qui onus subire non dedignantur. L s Maternias Catonem J Dio lib. 67. in Domitia
6 Me vcanda promptum es. sermonam in AprumJ Non admodum diversa olim de Crasso & Antonio judicia stisse scribit Cicero in a. de Oratore. Crassum videlicet non plus attigisse doruinae quam quantum prima illa puerili institutione potuisset e M. autem Antonium Omnino omnis eruditionis expertem fuisse. Nee alia ibi causa hujus opinionis adducitur quam hic : sia Dii Ase. inquit; in tit/
quibus colligitur eum hie dialogus scriptus est . &Secundum ti Aprum jam diem suum Mitta. Et Secundum quidem immatura morte di ante diem
515쪽
sus , in quantum satis erat, profluens sermo non defuit: dc Aper eommuni eruditione imbutus, contemnebat potius litteras quam nesciebat. tamquam majorem industri se & laboris gloriam habiturus, si ingenium ejus nullis alienarum artium admi niculis inniti videretur. Igitur ut intravimus cubiculum Materni, 3 sedentem ipsum,3 & quem pridie recitaverat, librum intra manus habentem, deprehendimus. Tum Secundus: NIL NE TE, inquit , Materne . fabulae malignorum terrent , quominus . offensas Catonis tui amest An ideo ε librum illum apprehendisti, ut diligentius retractarcs, & sublatis si quae pravam intcrpretandi materiam dederunt, emi, teres Catonem non quidem mcliorem, sed tamen securiorem p Tum ille, sit Eo x
tu quidem si volueris & agnosces quae audisti. quod si qua omisit Cato, 7 sequenti traitatione Thyestra dicet. Hanc enim tragoediam disposui jam, re intra me ipse formavi. Atque ideo maturare libri hujus editionem ' festino , ut dimissa priore
cura, novae cogitationi toto pectore incumbam. Adeo te tragoediae istae non fiatiant, inquit Aper, quominus ' omissis orationum dc caussit rum studiis, omne ratempus modo circa Medeam, ecce nunc circa Thyestem consumas Z Cum tot amicorum causata ; tot coloniarum dc municipiorum clientelae in serum vocent, quibus vix sussiceres, interceptum suisse ex Quintiliano satis constat. Iu. Iio Seeundo inquit lib. x. cap. r. se timi, eontigisses
eulione res iteria. Ceterum irae ceptus quartia magnum
sibi vinduar locum. 3c quae sequuntur. Idem. I In qu/m J Leg. in quantum: quod N Rhenaianus monuit. cujus apud omnes literatos mem .ria grata esse debet di sancta. Sie insta , Creδιιπιιmi, G in quantum satis Ur aeseri simi vi i. PL
h Ato rammani eruditione imbuiu, 3 ita scriben. dum puto, vulgo, eum erudisiona. Rhenanus. Male vulgo . eum eruduιone, Liplius. Mihi sementiat magis luadet, omni erudition.. Acidalius. 3 Siamiam ipsum, quem J Roman. copulam addit o quem. Recte. Lapsus. Addidi copulam . e , admonente Lipso ex Rom. codice. Athena. 4 G sensus Calonis tui am/ι/J Videtur legendum , o sndua, aut essenses. Rhenanus. Perspicue verum. Vulgo , aures. Lipsius. Odiosas Catonia rui aures. per indignationem supprimit recolas. sic supra i6.
Ann. Superesse qua fori ian manus iri qαι ριν mima lmia eis Avistisi. Ubi siletur. iniolane. Quia Cato lin ea Materni tragoed a viraa procerum exagitat, di is qui eo more praeditus est, dicitur habere a u. res offensas litiis flagitio brum. velut illud i I., i. emis robur Altines. Salinerius.s Lιό,iam istum apprehini J ira. malim. Uul. go dorarundisii. Rhenanus. Ahi libri, is in assisti. Ego. ν prehendisi I propria significatione liqua vet. bi. Lapsitan . .
longe a iter , LQιι quid Maternus sebi di,uarit . Oaenorei m. Liplius. Notavit Lipsius scripti libri di .s versistimam lectionem. Hinc Mureius secerat: I ges tu q. si vetaeris o agnosces quid Maronus I si is his/ris, deletis istis, qua sed siti. Ego non aeeipio. Vulgatam retineo Ee tueor quicquid liber seriptus
3 Dresisti tractatisne a Fortasse: otiturione. Ipse Maternus insta . Reeisatione reis Hiainum famam se auspicariam ait. Lipsius. Lego, recitarione. Paulo anis
possis &.suspicati servimi action/. Sed enim nihil
moverim vulgatam : trariatio enim ipsa compositio. Cic. Si qtio in lino vera es is nobis piatis, hialauduia presso eius ιractatio optimo atqtia ampi si mo quo iis digni Ima est. πραγματεina vocat A: ill. A Halius. 8 Altin.J Forte, gestio. Gron vi u . 9 Omissis orastontim i caraνωm sudiisl Monuismenta λ: opera ingeni non raro, di quidvis aliud, in quod intenditur animus, eviras appellant hie no. ster. Tacitus, aliique ejus aevi seriptores: peculiariter autem ii quarum rerum tractatio molestiarum l& sol ieitudinis multum habet. Curartim tamen suda durum ae insolens pro studiis. Legerem ν νώm, vel euiri Lipso Causaνum studiis. ideiri. io m causaWumo Al. Et eurarum: ut supra, ha
bendum conjicio, ea, rum sui A. Lipsius. Liplii conjecturam sequutus reli irini vocem, causisum a
corrupte vulgo . curarum. pichena. ra Temus mois caria Mariam , etca nune et ea
Trio/m tonsuma J Illud Mea me offendit. N eo iacio forte extrarum fuisse, cujus ecia sit volgium.
Eil autem maledictum non novum in mulieres execrabiles. Livius lib. xxx Ix. eap. Ir. Iltius exceIra d sinimentis υ venenis imbutum, nae parenIis, nec via
triti, nec dearum verιήuniam haber/. Qua in nam ratione
516쪽
DIALOGUS. 313res, etiam si non novum tibi ipse negotium importasses, Domitium, & Catonemr id est, nostras quoque historias, dc Romana nomina, Gmeorum sabulis
aggregares. Et Maternus, Perturbarer hac tua severitate, nisi frequens ae assidua nobis contentio jam prope in consuetudinem Vertiser. Nam nec tu agitare S inse
qui poetas intermittis; & ego 3 cui desidiam advocationum objicis, cotidianum hoc
patrocinium 4 defendendae adversus te poeticae exerceo. Quo laetor magis oblatum
nobis judicem, qui me vel in suturum vetet versus facere, vel quod jam pridem opto, sua quoque auitoritate compellat, ut 3 omisis forensium Musarum angustiis, in quibus satis mihi superque sudatum cli, sanctiorem istam & augustiorem eloquentiam colam. Ego vero , inquit Secundus , antequam me judicem Aper recuset, faciamsquod probi & modesti judices solent, ut in his cognitionibus excusent, in quibus manifestum est, alteram apud eos si partem gratia praevalere. Quis enim nescit, nominem mihi conjunctiorem este & usu amicitiae, oc assiduitate contubernii quam Sa-Jejum Bassum, cum optimum virum, tum absolutissimum poctam 3 porro si poetica accissatur, non alium video rcum locuplctiorem. Secarus sit, inquit Aper, A sal ius Bassias, & quisquis alius studium poeticae carminum floriam fovet, cum caussas agere non possit. dc cgo enim quatcnus arbitrum 7 litis hujus inveni, non patiar,
ratione smul ad ne satia Medeae facta animo respexisse videtur. Plautum add. Casin. 3, s, I9. Pseud.
I, 2. prope fin. Sthur insitis.1 Gratiam impori s. J Displicet vox importasset. Erat commodius. imposui rii sed a literis longius abit. Credo fuisse λφὸν ses. Acidalius. Livius lib.
et Metretares J Lego, a ruare ' Pithoeus. Notavit Muretus, ars uara. ut videatur se haec cum praecedentibus junctim accepisse r oriam non novum tibi ipse mi ilum istortasses. Domitium i Ca-romm , tu est, nostras quoque historias Romana nomina Gratoriam fabulis ata,vare. Non junxit per appositionem . negotium, Domitium o Catonemr sed, n gratam aurasarae itemque Domitium G Carenem,
κυbos his. ias. Equrdem non minus aprum, sed minime necessarium se Orationem fruete. Acida-husa
3 Cui Esulam advitamur 4 Forte, etii debid a M. ramaν ; etii scilicet tibi. id est, a quo. Rhenanus Praeclare meus liber. Antea corrupte N mutilate, eui risidiam ad υoeam . Lipsius. Statuo recte in Lipsit libro, risi iustam aduoeotionum eb4eis. Ta.
quentiae forensi paulo iniquior, advocationibus D ras o sol elisu Fnει ntitissarem quotiesa ahquita comινa animum faciendP. adscribit i qui fortim resanum γ lulmum , qui famam Aorvin ta 6νens, partim appes R. Quare dubitabam an non verius foret: rensum causartim. Potest tamen fortasse tolerari etiam in ore Materni lectio vulgata, quia quod eloquentiae huie dat sacro M arum vocabulo . id iterum imminuit, adjiciendo, amotis. Schelius. misi for/nsem M aram anti sJ Malim , causarum. Nam si astis νum dixit. quate in continenti sanellarem serities .lortiιn iam appellat 3 ctii praes-des Musae sunt. Porro antistis eati artim ore tum rquia adstricti formulis pationi , & capi vi ac praescripto judicum. vid. cap. ro. infra. Schurim,ut 6 pari.m graιia pravit r. J Ita Lipsuis in margine correxit. Male in vulgatis, parum fraιia. ita
delegi, Ss si tussim, utrumque hoc sensu. Quando se secunde, hirins litis arbirrum nactus sum. Puhartis. Recta omnino lectio Pithoei iis quibus
mens non curva. Farnes frietate plurium. Lipsius. Et ero quarentis arturium litis hujus intentra non patiar) Mai. tim sol eise plurimum doendi. Tranquillo sint animo poetae, inquit Aper. qui ad cautis agendas non apti sunt: non enim nune exigo ut sentema de iis ae de oratoribus seratur, qui nempe sint potiores: immo alias vel ipsum Maternum non in eo respiciens oratorem) apud pluti mos dolandi : verum aegre sero arguoque eum versibus inservire relicta eloquentia oratoria, ad quam rea.
517쪽
Maternum societate plurium defendi. sed ec ipsum solum apud vos arguam, quod natus ad eloquentiam virilem & oratoriam , qua parare simul di tueri amicitias, ad sciscere nationcs, complecti provincias possit 3 amittit itudium, quo non aliud in civitate nostra vel ad utilitatem fructuoi ius, vel ad dignitatem amplius, vel ad urbi, se iam pulchrius, vel ad totius imperii atque omnium gentium notitiam illustrius ex cogitari potest. Nam si ad utilitatem vitae omnia consilia, factaque nostra dirigenada fiunt: si quid erit tutius quam eam exercere artem, qua semper armatus pnesi. dium amicis, opem alicnis, s alutem periclitantibus, invidis vero & inimicis metum& terrorem ultro seras, ipse securus & Velut quadam perpetua potentia ac potestate munitus p cujus vis & utilitas rebus probe fluentibus, aliorum praesidio & tutela intelligitur: sin proprium periculum increpuit, non hercule ' lorica aut gladius in acie firmius munimentum, quam 'reo di periclitanti eloquentiae praesidium simul
di telum, quo propugnare pariter & inccsilicie, -vet in judicio, sive in senatu, siVe
ctura, a qua paullum quid mutabat Murtius: ero
enim qua cla re nunc arburum, Ge. Sed hoc male. Non ipsi venerat in mentem , quatratus hie elle .ubniam. Acidalius, . .
i Sia edi ipsum J Lego, sed id ipsum. Rhenanus.1 Apud ιιι arguam l Ita malo . quam apud eas. Lipsius. Mureius melius legit. sca inum olum apud te eo aνguum. Melius, inquam, quam Lipi ius, qui voluit, amdum. Acida laus. . . 3 Amittit flatum J Lego emittit , pro iam titu. Rhenanus. Omittit rectius, ctiam notaverat Mure
4 VA ad utilitatem fructuosius. ωι ad dii nitatem amplius J Inter haec subductum aliquid auctori temporum injuria revincitur ex fin. hujus & init. Cap. seq. Quae. me eo deduxerunt, ut animum adjacerem , ad huic succurrendum loco. Et fortasse me illud reperisse, quod pro lumine Sc tibicine esse huic Apii orationi possit, ut nulla parte labare aut desci videatur. denique tota integra, clara, mam festa sit. Suppleo itaque hane lacunam iis, quae ipse auctor paullo post luggerat.& lego, mel ad titii rorem f/uestiosius , ιιι ad voluprarem honesius, et ei ad dignitat/m amplius Oe. Sententia certe & numerus orationis in his pro nobis facit. Accedit huic struandae conjeeturae, quod subjungitur initio
tates honestas sete ad honestu in & iucundum etiam dignitas pertinet nominisque celebritas. lgi. tur quamvis de iis separatim executurus videatur δpti a id tamen non apparet: sed haec inter se in voluta, ut satis intelligi tamen de movere possint,
uippe quam maximu cognata proponit, com naen. at, inculcat, Obleriandum autem notitiam famam
N nomin:s celebritatem huic ulla auctori. Quod ne cui sit dubium . en exempla Cap. D. N ins G
faman n/que attia divum Augustum gloria ea νώis naiaque apud popuItim Rηmanum narisia. Cap. 36. Tantostas apud principes gratia plus auelorhatis apud paινὸι. tua notitie ac nomanis apud Ilebem paratas. Repeties de apud Senec. Controv. a. Suuti nius.
6 mid . i utius illas portus lententia poscit. quanquam nec tutius damnat . quod tamen mihi male ex polirema hujus membri parte invectumhue videtur : aDe securus licet Ulut quadam perpeIua pot/nii a ae teresa: ι munitus. Acidalius. R θυι φν.b. Eu nillus J Distingue se. Cfu, ιδεο titil. relus prole 'Mntibus . aliorum prasius O tia i/la ini Iei vir: μ proprium per. inc. Ge. manifesto sentit. Pithecus. Re ste i vhaeus legit & distinguit. ibu, proha tnec male, si prospere) fluent sus, at oram pr. stireti. Ge. Lipsius. Livius vi I. Campanas quid. m haud dulia magis nimio luxu m/mibus ribu mollιi aque tua. quam vi hostium mulos osse. Tacitus Annalium xv. Νιρ ρ Ueniis pra ρινι fluebant. quomodo de hie legendum monuit Lipsus. Sehel. 8 praetrium p/ricti tum introuit J Alii libri is, 'ai. Sed hoe Farhesianum planillime verum est. Ciee. to in Carilin. quicquid increpueriι, Catilinam rimiri. Livius: tin ιι si quid ineret et terroris. Lipsius. 9 Non herculi tirata gradus J Posset etiam legi. xen hi tuli tirita aut IIa us. Rhenanus. io R/os periclitan iJ Fortassis etiam omissa eo pula scit hendum , quam res sericlitanri. Acidalius. ii Eioquin ι . pi Hum smul 9 telumi Mellux &concinnius scribas eloquentia. Sie elonuentia praeiasidium Ad telum dieitur, ut lorica & gladius muni
518쪽
apud principem possis. Quid aliud infestis Patribus nuper Eprius Marcellus, quam
eloquentiam suam opposuit Z qui accinctus & minax discrtam quidem sed inexercitatam & ejusmodi certaminum rudem Helvidii sapientiam clusit. Plura de utili
tate non dico, 3 cum praesertim minime contradicturum Maternum meum arbitrer. Ad voluptatem oratoriae eloquentiae transeo, cujus jucunditas non uno aliove mo-σ
mento, sed omnibus prope diebus, & prope omnibus horis contingit. Quid enim dulcius libero & ingenuo animo , & ad voluptates honestas nato , quam videre plenam semper & Dcquentem domum concursu splendidistimorum hominum p idque sciore, non pecunia , .non Orbitali, neque ossicii alicuius administrationi, 1 sed sibi ipsi dari Z illos quinimo si orbos & locupletes & potentes venire plerumque ad juvenem
& pauperem , ut aut sua aut amicorum discrimina commendent. Ullanc tanta ingentium opum ac magnae potentiar voluptas, quam spectare 7 homines veteres, &senes . & totius urbis gratia subnixos, in summa omnium rerum abundantia 9 confitentes id quod optimum sit se non habere Z Iam vcro qui togatorum comitatus ecegressust quae in publico speci cst quae in judiciis veneratio i quod gaudium consurgendi assistendique inter tacentes, δ' in unum conversos i coire populum, & circumfundi coram , & accipere affectum quemcumque orator induerit. Vulgata di- . centium gaudia, di imperitorum quoque oculis cX posita percenseo. Illa siccretio
ra si eιῶ attInestis o minaxa Libentius legerem,
qaa aνmnstiti ea minax. Ursinus. Lem . qua. Prae cessit, .loquansiam suam opposuit. Acidalius.
citum 4. hist. cap. 6. Grositus. 3 Cui parii minima cιηιrad Auriam J Ita vetus. Non tamen male vulgati, cum praserrim mλι- , ere. Lipsius. Mei codices, cum Wasοιιm. In aliis etiam non male: etii parti minima, Piclienta. Praeposuit Liplius veterem hanc lect:Onem . etiaparta min me . e e. vulgatae . eui praesertim. Male. haee verior & sensui structuraeque accommodatior. A idolis . praeceps Acidalius male fecisse Liplium, ait, cum veterem Lectionem praeposuit vulgatae. Quod nos ei crudimus haudquaquam . S: multo suavius exquilii tuique censemus cui taνsi minime contradiata iam ae fereum meum πιι ινιν. Intra. Ne isti quissim parιi Iermonis Hus repugno. GIon Ovius. . a Uno aliovi momenta J FOrte , arieνουι. insta
ue s a sibi ipse disji4 Malim . ιisi ipsi. Idem.
6 Ονbοι Ioetistii., o pos/nιι, J Auxa e libro seri pio. Lipsius. Vox potμιιι mihi suspeeta : cujus in loco requ:ritur aliquid de orborum 1enio, non pCtentia. Neque enim aliter sibi membra orationis invicem convenerint. Opponit Octos & oratorem: quorum illi locupletes 3c senes, hic plerumque pauper & juvenis. Vide ergo. si scribendum in vicem
τώ polentes, d pensanos. quomodo sexagenarios 5 provectiores aetate vulgo appellabant. Aradatius.7 Homines mereres, O sen/ιJ Noli concoquo so. minas vereres di multo ininus ieieras o senes junctim.
Quis enim paugo elegantior alterutro modo loquatur Z Nee seio quid faciam , nisi ut ejiciam illam ipsam vocem me eras. quae nescio quomodo se hue insinuavit. Nam mutari commode qui possit, non equidem ego video. Terentius iare en Ilun 'hie es meras, mistia, . Mirenosis senex. Alia tamen ibi ratione. Et Tibullus: In vetaνes esto dura ρυεlla senes. Et plaut. Mereat. II, et r. Atherianticus senex, vetus, dicrepitus. Acidalius. 8 V assius orbis graria 4 Fuit cum legerem . t riua urbis, vel ipsius orbi aris Iraria. Amna. Marc. iit alios omi:tam : V ta omnia ex climans prato orbos G etait es , n e credi potes . qua ob /quier una diverse tale eoian vir homines sine libem Ronia. Pithoeus. Pithoeus, torias urbis. probe. Lipsius.
9 Conmenta, id quod πιimtim sit, si non hah in JUidetur dedi illa auctor : id quod apiad ιe D, s. nan
D valeri clausos colle Ius mitis in orti. schelius. χ EG sitan censeo Bene ita liber. Antea, parim ranseo , cum pernicie totius sententiae. Lipsitis. Recte ἡ libro scripsit Lipsius, percenseo , cum vulisgo est et parvi censeo. sed quaeso si sententiam hoe perverrere vadebat. quomodo non vidit idem sa.dere illud quod sequitur , m ora sunι ρ quod ab eodem corruptore manavit, ut alteri parva responderet. Miror hoc reliquisse, cum illud mutaret. Ego audami & hoc deleo, ut totum sic scribatur : ex-μsisa percenseo e tua μνιι. cir tanIum ipsis orantis us
519쪽
ra & tantum ipss orantibus nota, majora sunt. Sive accuratam meditatamque anseri orationem, est quoddam sicut ipsius dictionis, ita gaudii pondus & constantia.
sive novam dc reccntem curam non sine aliqua trepidatione animi attulerit; ipse sollicitudo commendat eventum, ec lenocinatur voluptati. Sed 3 extemporalis audaciae , atque ipsius temeritatis vel pr*cipua jucunditas est. Nam insenio quo que, sicut in agro, quamquam alia diu serantur atque elaborentur, gratiora tamen quae sua sponte nascuntur. Equidem ut de me ipse satear, non cum diem laeti rem cgi, quo mihi latus clavus oblatus est, Vel quo homo novus & in civitate minime favorabili natus, quaesturam, aut tribunatum, aut praeturani accepi: quam eos quibus mihi pro mediocritate hujus quantulaecumque in dicendo facultatis, aut reum prospere defendere, aut apud centumviros caussam aliquam feliciter orare, aut apud principem ipsos illos libertos & procuratores principum tueri dc defendere datur. 6 Tum mihi lupra tribunatus ec praeturas ec consulatus ascindere videor, I tum abire: quod
nota. Sitie accuratam, Ge. Ubi quid subintelligen-i 4 Nam ingenio J Insere, nam in i mio. Acid dum, nemo tam caecus, qui non videat. ala, sci-ilius. licet quae jam recensebo. Acidiam . t De me ipse DiearJ Sie Venetus. Vulgo, d. m.
I Novam o rece-m curam J Vox Diram vide-l ipso μι- i' ichena. - . 6 Tum mi a sura tribunatus Oe. 4 Vexatissimus locus. Haeret autem res &' dicti cultas in his, tum abire: qtiod si non m alia oritur. Horum in prioribustur supervacua. Inte rigenda enim ex piae cedentihus nova & recens oratio. Ouanquam pro Oratione aut quovis scri O curam dicerent. Tacitus 3 Annal. s cs eris. in qua tenui, lures ad curas vitam l al:quid desiderari credo, & legendum . sum in tae Maiaxero. Martialis i. epigr. 63. detreta quate ιἀraium, vel potius, ob imis squod optimum sed mi-Danahνώδει curas. Epig. ιO8. Condera victuras ren i nus norum Liv. i. cap. Ir. tanto facilius petierit 3tim s. j.ι usa Grai. ded hac quidem ea vor sen i abire , sequentia sorte fuerin t : quod H sititis non irenitae loci non conveniat. lneil enim ei ligna sca in alio moratur. non is quae in aliis motiuntur sunttio labori, S in3ustriae cujusdam. At hic ora Ilo in praediti. qui gratia princip:s sola nituntur . nec qui ie;: -itur nova&subito diligentiusque facta. Oppo- quam in te habent, quo contemnere injutias so iutut enim superiori i h accurata metiatataque quam tunae pulsint. vid. quae praecedunt, item cap. 8. vocabat. Unde labor. ut, si non delendam . mu Arque ita porro sit emendandum . me enim ιιδ int,ndam saltem vocem exitii mem eu hunc scribenosii δειών, nse eum 'raria et nu. Respicit eo conne dum in modum, stia notam G recentem nec accu a' xlo , quod mortalitas terrenis . aeternitas coelesti- iam. Dubie tamen hoc posuerim. Irim. bus maxime tribuenda urdeatur. Conieci etiam. 1 Sine aliqua ιν id uariona animi attuleritJ Repo i quod scisnet non ab alia oγιιών. ita in re i quis nihil sui, animi. Nam vulgo manus recte, animus. ybcliena. Pro animus legi melius poteli S sorie de
lib. x. cap. I. Vitiunt enim omn/a . moventur, exei.
pimusque nova illa Glut nascentia cum saυore ae sili-ι iras me. Nec foriuna modo sudicii, sed eliam ita iam oui oraη , νινietilo ascimur. idem. Ad dii ndiam mutandum. Quod mihi fit verisimillimum. Est autem oblematii dignum . in alis militare Calpurn. Flaeis cum pro per alium dixisse. Declam. 1 . Siatii in
Tum astra qώod si non 3 Hie locus valde cor. rupius et . Quid si interim legamus 3 Tum subera
quod in alio orιIur , nae e. d. Ριlturus. Corruptio elara . nee medicina hic a libro. Pithoeus tentat. Tiam habινι , quod non in artio orisur. quod capio
haud satis. Anne in albo voluit dicere & praero. ium jus larinulasque intellexit Fortasse etiam . iam ρυδεν stimialos ad ius . O iuc/ndorum ex peeruia 'quod scilicii sita enim illud. s. diducam & eYien- latis . miνumqua iliari poros , quod m sitas secresol dam γ non in amo oritur. Praecesi erat enim de ple-
.atia aι arqua omnes arbitros reformidet, extem ratisana & splendenti domo, concursu salutant uni. Ro.
o milia Iaudia opinioniνθυι Leatur. Schullus. dolphi lectionem, sive conjectura est, non omitto, qui In prioribus verbis legit, rum I. a mι abis re. Laplius. Tum abire . qvira si non in alio oritur. e. Scilicet prae gaudio mihi videar terras relinquere. SMIimiseriam sΔra τε riete. At eloquentias non paratur cura. sve labore, nequaquam codicillis vel giaria principum acquari potest. lib. 3. An n.
520쪽
si non in alio oritur, nec in codicillis datur, nec cum gratia venit. Quae fama& laus cujusvis artis cum oratorum gloria comparanda est, qui non illustres in urbe solum apud negotiosos & rebus intentos, sed etiam apud juvenes & 3 adolescentes quibus morum indoles cst & bona spes sui Z Quorum nomina prius parcntes liberis suis ingerunt Z quos saepius vulgus imperitum, ta tunicatus hic populus transeuntes nomine vocat, & digito de monil rati Advenae quoque dc percgrini, jam in municipiis & coloniis suis auditos, cum primum urbem attigerunt, requirunt ac vultus a noscere concupiscunt. Ausim contendere , Marcellum hunc Eprium de quo modos Ioeutus sum, & Crispum Vibium clibentius enim ' novis & recentibus quam re motis Zc oblitteratis cXcmplis utor i non minus esse in extremis partibus terrarum,
solidam par/m rue citreis Leaturiam . neque enim et quenilia fortuna distrina. Salinerius. Dii scilis 3c uarie tentatus locus. Jam primum Rodolphus, rumfupra ma aι ira. cui sequentia non cohaerent. Der n. de Pithoeus. Tum habere . quod κω in aris sive auaὶ oritvir. Murelus errana tentavit . sed non ultra progredi potuit, quam tum hasere. Doueta I.
I 6. ad Petronium putavit se satelli laeunam posse . tum in coelum astra. quod nihilo magis haeret sequentibus, quam Rodolphianum. Lus eamdem ego aleam : ti nescio an plane selicius. Set ibam aliqua sane eum licentia , tum habrae , Pod non ἐn tabuli, diribiιών. ut ad suifragia in honorum petitionibus respiciat. & dir:bitorias tabellas. quod qua Erat Ad cum praecedentibus & sequentibus. Dixit enim de tribunatibus, praeturis. & consulatibus.
Hae . eum gratia venit. ad honorum impetratio. nem manifeste reserenda ei si & illud ipsum set ibi
malim ablecto cum e nec araria eteniι. elegantioretentu N phras. Actialius. et Qua fama laus J Desideratur transilva pariaticula Forte , Iam qua fama, e c. 4 vel quae alia sim sis. Transi enim a voluptate oratoriae ad dignitarem. quod sine tali aliqua patricula nequit.
3 Adotis reus quibus morum indoles est Romana editio, quibu' ma re indotis. Lipsius. Muretus, quι- όαι modoo indoles es. Atque o sane etiam in vulgatis libris. Ego aliter reeitus non dico : quiliasi sorte Cr) ma Dium indotis est cor sona Ini sui. Nam Sueton. Aug. 8. plane ad Taetri exemplum: a ν basa etiam ιιro moriam inriti super it mersi indiaeriam. Acidalius. Acidalius, quιόtis Cr majorum indolati Nihil patior mutari. Plautus Trinummo: etiit sa a contιmnis, in εο os indolis indusxia. Com. Nepos in Eumene: 6 νιοι iam is adoresentiati indatis viseruiis. Jullinus lib. 39. in Imriam qui que D stilia in-
Crispum atrias se ad amachiam Dam. Mod non vi Prinia boni mores. Ut apud Senecam Peri/νe moras. ιθι at σε in n/e atii, HYD. Postis evam Pithoei Diximus ita Observationibus. Itaque moriam indo conieeiuram fmpliciter interpretari. Nam pluris ιιι , & inritis iiνιώιis de inritis and Lia hie eadem illa sunt, quae ab alio non acceprinus. Aristoteles i res est. Gronatius. lib. 3 de molibus , ait quod hoc a nobis ipsis ha .l auitas moriam indisti J Cicero & Livius ibitistimbeamus atque adeo a pris no ortu , quod abhorre-iviιιorumqui indolem quidem dixerunt: haud permuς a viri is, illud maximum esse ait δc pulcherri-Jinde tamen placet, quibus morum indocis . nec admum καὶ . . f εα Isu με .a, τι Mata. μή i μ ριὼ. hunc facit locum. Romana editio, major indotis. Idem Topicorum 3. magis concupiscendum esse Suspicere tegendum,)Hum ad Uiemes quibus ma-d: cit . quod ab alio aceipi non possit, quam quod joriam ιndotis in sona spes Di. Schelius.
quod si non in animo ονιιώνὶ n/e in radicillus. Fre. quens etiamnum est pro anima sci ibi ais. Sed per codicillos intestigit principum lueras, quibus admi. nistrationes mandabant. Tacitus in vita Agr. qc. radisi ros . quiόus ei S3ria data:ών. Ei ulmodi codicillorum in jure crebr a mentio. Frain hemicis.1 Are in eis ciuis datur, xee cum gratia UnitI so. lebat enim Princeps honores uuibusdam largiri suo ex arbitrio & id in codicillis de quo ritu eruditeti diligenter Lipsus ad l3. An n. quanquam trahe. 4. Novis receniabus J In margine set ipsi viti . Lipsius. Alii mallent κοιis. Ego non muto. Sic
ne verιamur. & in hoc ipso libello saepe invenias. veterem . antiruum. Pichena.s Non minus ripJ Videtur legendum : non minus nasos esse, Cre. Cum in vulgatis dest verbum. πι- ros , sine quo' sententia state non potest. V si ι. Vox deell, quam a me tepono : non minus es notos In extremis. Liplius. Quis etiam dicitur ibi esse ubi viget ebus gloria. Sal nerius. Lapsius sensu pio.
re nanc ereisonem etiam ad testamentales legatio .lbo. id enim velle ostendit quod p:aecessit. Ad vinanes pullas, quae in codicillis Olim concip:cbam ut .l queqαι G ριγ6 ini iam m municiposs o colonus D