장음표시 사용
171쪽
111 DE V1TA CARYvs IANA scandalum & apud fratres absentes,& apud pr hos, doctosque seculares, ne ignaros prurientesque auribus addam, protinus suscitatum iri Nirarentur enim vehementer nec iniuria)vnde tanta necessitas seculis inaudita prodire potuisset. Iam enim cum haec scriberentur, qua- driaggentos&sis. annos Cariusianus ordo du- trauerat, nec tamen tanto tempore quispiam repertus est , cui languenti carnium esu opus rit. Esset igitur, omnibus diligenter animadue . sis,huiusmodi recens temeritas plurimum scan- .dali dati ut nostrorum more loquar dubio
procul allatura: quo casu nequaquam carnibus vcscendum esse, satis Apostolus edocet, cum inquit: Si enini propter cibum frater tuus contristatar, iam non secundum charitatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christin mortuus est. I. r. 8. Roman. q.Et iterum: sesca scandelizat fratrem
meum non man licabo carnem in aterηum, ne fratre
um sandalizem, ad Corin. 8. Deniq; si hu-I 1smodi esum praesum crent Cariusiani, quida . ad quaeso contingeret, quam repentina totius ordinis iactura di lutioque, ac nulla repa abilis arte ruinal Cum enim perpetua carnium abstinesia sit de praecipuis Cariusiani propositi obseruantijs, una, haud dubie non possit, ea postergata , propositum ipsum ab interitu
vindicari. Tam enim praeceps est ad lapsum humana miseria, ut duris etiam constricta lup tis, vix debito in tenore seruari possit. Verum si quid riniarum, vel incuria, vel nimia licentia in religiosis obseruantijs appareat, omnia protianus es fluui,& quod de ventis AEolicis, ait Vi gilius: ruunt,o term turbine perflant. Euam
172쪽
Liarn PRIΜVS. I 3 Etiam de ventis dissolutionis rectὶ dici queat. Enimuero si porta lixitatis parumper fuerit , perta, videas protinus regulares caeremonias magno turbine concitari, & ventis ipsis quos dissolutiones diximus) usque adeo turbari omnia, ut vix unquam po siit regularis disciplinae post odum haberi tranquillitas. Adde, si huiusmodi abstinentia morbi causa passim solum retur qua est imbecillitate genus humanum multi statim in vetitum nephas vel aperth niterentur. Suae etenim auiditati satissicere mollε-tes, languorem simularent, quo possunt impunὶ cocupitis carnibus vesci. Qriod si seret, de Ca tusiani proposi ii censura prorsus actu esset.Non igitur abs re, sed optimo iure in omni laguore generatim, huiusmodi abstinentiae rigor a Car-tulianis obseruatur. Sed dicis:Esto possit huius modi abstinentia in casu morbi plerumque obseruari,non tamen Vniuersaliter ac semper id stane fieri potest,cum interdum languidus no pos
sit citra carnium esum mortis periculum euad
re, quod scilicet nihil aliud dari queat, quod ita
sufficieter, ut carnes, virtutem deficientem instauret, aut etiam, quod morbus ipse suaptὶ na- tura carnium esum necessario flagitet. Respon-demus, in nullo morbo periculum mortis ob desectum esus carnium imminere, quin scilicet bibis, ia quantum est ex parte morbi susscienter lan- λωκροσι ido aliarum rerum iuvamine prouideri que- sine carat: ideoque nullum esse morbum humana ope Vcurabilem, qui non possit sine carnium esu satis curari. Quod & aut horitate,& ratione cons-cere possiimus . Authoritate in primis Arnob a Uis di de Villa noua Medicorum omnium qui suo tempore floruerunt facilὶ principis, qui Κ's ver
173쪽
iue DE VrTA CARYvs IANA veraciter asserit,subtiliterque defendit, langui
dos posse sine carnium esu a mortis periculo berari.Cui plane recentiores medicinae prose lseres altipulantur. Omnes enim,quos seper hoc negotio rogaui, haud dubie responderunt, nuru Ium esse morbum, quin sine esu carnium curari possit. Quod & rationibus comprobari poteit. lIn primis si ad vitadum in languidis periculum
mortis opus esset carnium esu: hoc quidem vel ex parte virium humanarum, vel iuvaminum, vel causarum vitam perdere solitaru ,vel mo borum contingeret. At vero nullum holu recte dari potest.Non enim ex parte virium human rum confici potest,esum carnium languentibus sic necessarium esse , ut citra eam nequeant
mortis periculo liberari. Quod ut probemus, supponamus, pro medicorum sententi tres es se animae vires, scilicet: Vitalem, per quam de anhelitus & pulsus in toto corpore exercetur, cuiusque desectum sequitur vitet desectust C gnitiuam,per quam fit cognitio,caeteraque pr pria animalium officia, cuiusmodi sunt sentire, imaginari,aestimare, memorari: Motiuam donique, per quam motus efficitur in mebris. Hoc supposito,probationε conficiamus eluscemodi. . Nulla praefataxu virium carnes exigit ad sua ves instaurationem vel conseruationem,sed quaevis
earu sine carnium esu potest satis in languentl- ibus instaurari atq; conservari. Igitur potest&languidus sine carnibus a mortis periculo pra seruari . Ipsis etenim virtutibus sufficienter reparatis, conseruatisque, nihil est, quod vitae naturali timendum sit. QDd autem sine carnu ibus possit in languidis virtutis vitalis ac co- lgnitiuae instauratio fieri, nullo negotio mon- lstrari
174쪽
stiari potest: quandoquidem ad huiusinodi vurium reparationem plus prosunt alimenta, quae in subtilem purumq; sanguinem celeriter con- uertuntur. Vires enim huiuscemodi multitudine spirituum , qui ex tali sanguine generantur, suas operationes perficiunt. Igitur cum alia sint imenta, quae huiusnodi sanguinem spiritum- alia olirique satis pariunt, imo nonnulla sint, quq facili- qμα usus ac uberius hoc ipsum praestant, quam carnes, non erit pro huiusnodi virium reparatione nacessarius carnium esus. Quoad virtutem vero μ' motivam, licet carnes alijque cibi grosti , qui densum tenacemque sanguinem gignunt, Vibies esse possent, quippe membris languentibus
maius robur imprimerent, non est tamen a
solute carnibus opus . Siquidem pro Gale. . - ni sententia non est necessaria consortatio virtutis motiuae in aegris decumbentibus, VNpotὸ qui parum indigeant eius operatione.
Quibus omnibus satis monstratum putamus, propter humanarum virium confortationem non esse languidis necessarium carnium esum. Iam vero hoc ipsum ostendamus, ex parte iuvaminum, seu remediorum , quae duo esse in genere comperimus . Vnum quidem contra morbi furiam, alterum vero contra vitalis vi tutis defectum, qui ob alimentorum penuriam contingere solet. At vero sine carnibus rem dia satis opportuna utrique detrimento adhi- beri queui. Non igitur est carnibus opus.Quod autem sine carnium elualia quaedam antidota sussciant, iacile est conficere . Etenim contra morbi surorem, non carnium esse,sed apto medicamine, quod aegretudinis dissipet acerbitate, opus este Conta, vero vitalis virtutis defcctum,
175쪽
116 DE VITA CARTusIANA qui ob indigintiam cibi timetur, agendum est cibis opportunis, qui celeriter virtutem ipsani consortare atque instaurare queant, cuiusmodi sunt oua,quae hoc melisis quam carnes emciunt. Neque vero tutum est, huiusmodi remedia pedim utare : quandoquide ut clarissimus Princeps Nip οπε Medicorum Hippocrates infit si deficientibus prae furia morbi, cibus exhibeatur, suffocationis,vel alterius vexationis gravamine superad dito,vitam coguntur finire celerius: deficienti, bus autem propter penuriam alimenti, si denegetur cibus,& medicationi subdantur, expirant velocius tabefacti. Adde,ea quae tribui solent ad vitalem virtutem instaurandam , vitamque ab intei itu protegendam,vel sunt cibi tantum, qui istit cet corpus fouent ac nutriunt vel cibi medicinales, quibus videlicet plus inest virtutis in cibando , q:iam medendo: vel medicinae cibale quibus e diuerso plus adest virtutis medicinal , quam cibalis, vel denique medicinae. Cum igitur carnes per modum cibi, non autem medicinae sumantur, valeantque tantum ad succurrendum virtutis vitalis defectui, qui ob ciborum penuriam timetur: palam est , eas languidis minimὸ necessarias esse,cum per alia iuvamina,puta per vitella ovorum, possit virtus ipsa vitalis instaurari ac foueri, melius quidem, ac securitainterdum, quam per carnium esum. Non sunt igitur audiendi,qui somniarunt,carnibus inesse quandam virtute peculiarem, quae morbis nonnullis conducere possit. Dent,quaeso,virtutem illam,dent & morbum ipsum.Si dare nequeant, Obmutescat. Sed iam ad causas, quae vitalem vi tutem prosternere, ac vitam ipsam perdere soleant accedamus,probates Vel hoc modo carnes
176쪽
1 Lia ER PRIMVs. 117. Janguidis necessarias non esse. Enimvero cuml duae tantum causae generales comperiantur, quael virtutem ipsam perimere consueuerunt,scilicet malim morbi resoluentis, R defectus alimenti sui scientis,quod vim ipsam restaurare,conseruare posset,ad neutram earum abscindendam carnibus opus esse videtur. Siquidem ad pellcndam morbi malitiam, non carnium esu. ud apta medicina opus est. Ad succurrendum vel o dosectui, qui ob alimenti penuriam contingere posset, licet carnes ipsae nonnunquam adiumenisto esse possint, non tamen prorsus necessariae
sunt,quod scilicet alijs cibis puta ovis, piscibus,
sorbitiunculis, ordeato, auenato, lacteamigd
Eno,aliisq; id genus aptὶ paratis huic detrim
to satis consuli possit. Deniq; vel ex parte momborum,carnium esum minime necessariurn esse
probemus. Si enim quispiam morbus sis,cuiussuria vel mitigari, vel prorsus expelli, nisi peresum carnium, minimὶ queat, detur ille quaeso,& noui aliquid proferatur in mediti. Non enim quod a probatis Medicis accepi vel priscorum
vel recentiorum monimentis, de huiusmodit languoris genere quicquam hactenus comm moratum est. Afferat igitur morbum eiusmodi
noster oblocutor, si vel ingenio praestantiori, i Vel meliori memoria, quam AEsculapius, quam Hypocrates, quam Galenus, quam Avicenna.
quam demum caeteri medicae artis alumni. AD ferat,inquam, vel potius taceat, discatq; nec virium naturalium,nec remediorii, nec causarum latalium, nec denique morborum contempl. tione,carnium esum languidis prorsus necessarium esse. Quod & alia ratione conficere certuest. Cum enim nec eX parte virium,nec aliorum
177쪽
nes violiensium est igitur si carnium eius ianguidis ipsiis forsan necessarius foret, hoc esset in aliqui morbi parte, utpote in eius initio, vel ascensu,Vel statu, Vel declinatione. Sunt enim isatuor scilicet initium, ascensus, status,& daatio partes, in quas morbus diuidi solet: sed
in nulla partiu harum carnium esu omnino o- kon enim in prima,hoc est, morbi prin-biquidem carnium eius in exordio periculosi languoris, puta grauis febris, a prudentibus Medicis denegatur. Nec iniuria quide. Tucenim ope medicinali,cibisq; exiguis, & facilioris quid E digellionis, quam sint carnes opus est. . Non enim pro Hieronymi sententia, languidus sanitatem cosequitur, nisi tenui cibo,& castigatione victus,quae dieta a Medicis dicitur.Nec in Pensu quoq; hoc est, quando morbus crescereaepit: quod eadem ratione confici potest. Nec iam in statu, cum scilicet morbus est in sumo.
unc enim aut morbo victa virtus succumbit tunc non carnibus,sed sepulchro opus est: aut
virtuti morbus ipse cedit, quando scilicet psudorem, aut aliam morbum natura supvomitum, egestionem, uamuis purgationem
rat,& tunc nec carnibus quoque opus est. Si quiam in illa graui lucta, quae tunc inter vitalem tutem,morbumque mutuo conseritur,nihil peraepretium est carnes intus adhibere , quip. pe quae potius tum impedimento, quam adiumento forent, scilicet ipsam occupando natu-εram, & ne contra morbum se tam valide defen- . rderet ossiciendo. Virtus enim Vnita magi
quam dispersa,fortior, & ad debellandum ho-
stem suum, scilicet morbum, aptior esse solet
178쪽
Lia ER PRIMV . Nec denique in morbi declinatione,de qua m
gis videtur, carnes necessariae sunt. licet inter- dum utiles nonnullis esse possunt. Si enim p . in tens stat natura morbu vincere, cum in suo se uore ac furia esset, totisque viribus grassaretur,
i procul dubio magis poterit in eum, cum debilior fuerit effectus. sAdde pro Hieronymi sententia, quibus cibis 'recipitur sanitas, his & seruari potest. cum igitur ad eius recuperationem non fuerit carnibus , opus: nec ad eius plenam instaurationem opus erit. Sed dicas:Si in morbi declinatione carnes a. . adhiberentur, dc faciliori modo, & breuiori tempore sanitas repararetur. Dicimus primum, alia esse alimenta, quae vicem carnium suppi re, aut cerid naturam iuuare ad sanitatem
179쪽
ico DE VITA CARYvs IANAIanguentes Cariusiani minus torqucantur, ne scilicet ad carnes edendas aliorum Monachorum instar concitentur, qui adhuc impersei cti sunt, aut fragantur impatientia, quippe qui pauca habeant antidota, quibus longis taedio- diisque morborum incommodis succurrere v
Non igitur eorum morbi carnium esum fi 'gitant: et o aliorum, qui carnibus assueti sunt, ldeposcerent. Denique respondemus,Cartusa nos nec salubriter, nectute posse carnium esum praesumere, cum morbo affaciantur. Siquidem nullus recte sentiens dixerit,eos, qui nunquam carnibus usi sunt, cum in languorem incidunt, carnibus uti debere, quemadmodum non esset' eis vino tunc opus, qui nunquam vinum bibis sent. Sed Cariusiani languentes perinde se hahent,ac si nunquam carnes edissent, quadoquidem ipsius ab itinentiae consuetudinem Vert irunt in naturam. Est enim cosuetudo altera n tura. QRapropter si morbo pressi carnium esum . attentarent, magis naturae officerent,quam pria Idessent: maxime repugnante diutina conssieru- dine,quae iam praescripta est,uim legis obtinuit, transijt in naturam, &dem sim ita priuilegiata . ac confirmata est, Vt non possit sine graui peri-
culo violari..Huiusmodi victus mutatione non
posse fieri sine graui discrimine vitς, perspiciuii
est,cum periculosum sit, assuetum vivendi modum protinus relinquere, & diuturnae consumtudinis iura permutare. Tantae enim est virtutis ac authoritatis longus usus,ut vix sine detrim to commutari possit. Quam ob rem ubi mut tione opus est,magna cautela videtur adhiberida, ne scilicet ex varietate huiusmodi graue aliquod di
180쪽
LI AER PRIMvs. Isri quod via let detrimentum continga . Deniaque tota clamat Philosophia, subitas, insolitasq; mutationes periculosissimas esse. QuΡ igitur pacto poterit languens Cariusianus insuetis casenibus uti,ctim etiam sanus vix tute possit eas insumere Sed& mirum esset, alimenta illa, quae languentibus Cariusianis hactenus data sunt satisque fuerunt, nunc minime sufficere posse. Quibus animaduersis,plane coficiendu est, languidis Cariusianis carnes minime necessarias es- quippe qui possint quatum est ex parte mombi sine carnium esua mortis praeseruari discrimine. Q lod si dixeris, contingere posse, ut vel morbo affecti nihil penitus cibi, praeter carncs, habeant: Dicimus, hoc neminem mouere debere. Non enim negamus, indigentiam ciborum, aliasque necessitates languidis, sicut di sanis a cidere posse: sed dicimus, nullum esse morbum, qui stapth natura carnium esum necessario po-'stulet, eaque de re languidis Cariusianis squantum ad morbum pertinet istis sine carnibus co-suli posse. Vbi autem necessitas aliunde, quam
ex morbo contingeret, tunc alius casus esset, de quo statim agetur. Itaque resoluentes dicimus, languidis Cariusianis carnes necessarias non es.se, eamq; ob rem ab earum esu semper sibi temperare debere. Sed iam expeditis his, quibus nec indubia, nec ineuitabilis necessitas ineli,
quinto Ioco certae extremaeque necessitatis casum subiungamus, vestigantes an in casu huius.cemodi Cariusianus astringatur carnibus vesci. ia in re dicimus primum, Cariusianos in extrema, certaque necessiitate constitutos, ad non edendas carnes suis legibus affrictos non esse. iod ne temere dicere Videamur, probem is