장음표시 사용
251쪽
ast DE VITA CARYvs IANA loca,illam vitam, qua docentibus Apostolis imbuti fuerat,agere coeperunt. Proinde duo Christianorum genera sunt effecta. QIddam enim cum suis facultatibus fidem Christi sectantes
commune nomen Christianorum retinuerunt. LAlij velo, quod testatur Cassianus, ri coniugiis abstinerent, & , parentum se conso tio, mundiq; istius conuersatione secernerent, 'on'chisiae monoetentes a singularis ac solitariae vitae disti ictione, nominati sunt. Vnde con- sequens fuit, ut communione consoriij coen bitae, cellaeq; ac diuersoria eorum coenobia VO-
carentur. Haec autem vitae peculiaris disciplina ita breui coaluit, ut non lun Hiero lymis, sed in multis quoq; prouincijs fuerit dilatata. tr. - Maxime vero hanc uiuendi regulam ampliauit, ρη βι- primusq; omnium apud Alexandriam plantavit γEuangeluti, Petri Discipulus. Q ai asi 4 sumpto Euangelio, quod Romae cosecerat, per- ει ι hist. AEgyytum,Vbi constituit Ecclesia. Quam bb. a. e. Eusebio, Hieronymoq; reserentibus) Philors. Iudaeus vir disertissimus, multis extulit laudibus, illius victum uiuendiq; modum ita depromens. Primo omnium, inquit, renuntiant cunctis facultatibus suis,qui se ad huiuscemodi philosophiam dederint,& bonis suis, quibus inter- est,cedunt.Tum deinde omnes etiam vitae solieitudines procul abiicitit, &extra urbem egres s,in hortulis vel exiguis quibinci; agellulis d sunt: refugientes imparis propositi consortia,& vitae dissimilis contubernia r scientes, imp dimento esse haec,arduu volentibus iter virtutis 3 incedere. Porro descriptis eorum habitaculis dilationem quoque addidit. In multis, inquit DIbis terrae partibus est hoc genus hominum
252쪽
l. LI 2 E R PR I Μ V s. 233 POportebat namque, perfecti huius boni paris cipem fieri omnem Grsciam,omnemq; Barbariam. In AEgypto tamen maior est copia per singula quaeque territoria,praecipue autem circa Alexandriam. Denique do huiusmodi virorum exercitiis, & vitae qualitate plurima subnectit, inter alia hoc modo dicens: Ab ortu diei usque ad vesperam, omne eis spatium in studioru exercit ijs ducitur,quibus ad diu inli Philosophiam per sacras litteras imbuuntur, Patrum leges in allegoricam intelligentiam deducentes. Continentiam vero velut sundamentum quoddam primo in anima collocar,& ita demum reliquas iuper hanc pergunt aedificare virtutes. Cibum, potum 6 nullus eorum capit ante solis occasum: Videlicet tempus lucis cum philosophiae livdljs, curam vero corporis cum nocte sectantes. Non. nulli autem etiam post triduum, in communi nem ventui cibi. Alij vero in eruditionibus Ω-pientiae,& in profundiore intelligentia sacroria Voluminum adeo assidue conuersantur, ut illis tanquam copiosis dapibus inhiantes, nec quarto, imo nec quinto, sed sexto demum die, non Iam desideratu, quὲm necessarium corpori indulgeant cibu: Haec ille . Ex quibus satis liquet, nihil cuiusquam proprium monachis illis fuisse, nullu inter eos diuitem, nullu pauperem, a qui bus & patrimonia egentibus diuidebantur,Orationi vacabatur,& Psalmis, doctrinae quoque de continentiae. Denique quomodo Lucas narrat, Hierosolymae credentes omnia habuisse communia,sic Philo ipse, quod Alexadriae sub Narco fieri doctore cernebat memoriae tradidit.De his autem prosequi latius non intendamus, re mittentes ad Hieronymum, Eusebium, & Case
253쪽
VITA CARYvs I AN iodorum, qui de hac re plenius meminer t.
Plantata igitur tam mirabili vita,dilatataque,& peculiare nomen sortita, multos annos sola durauit. Adhuc enim alia religiosae vitae genera nondum in lucem prodierant, sed illi omnes, qui seculi turbam missam secerant, monachi Vocabantur,eorumq; vita,monastica. Quae sandper multa tempora magna integritate, magnaq; gloria floruisiquandoquidem lacri Hieronymi tempore adhuc in AEgypto admirandos csn bitas reperire erat. De quibus Hic ronymum ipsum secuti pauca reseramus. Prima apud eos consorderatio suit obedire maioribus, & qui
qmd iuberent, facere: manebant separati,& s iunctis cellulis, usque ad horam nonam nemo pergeb t ad at tum . Post nonam concurrebatur, in commune, Psalmi resonabant, scripturae r citabantur. Completisque orationibus, Pater loquebatur. iano loquente tantum fiebat silemitu, ut nemo alium respiceret, nemo auderet e creare, voluebantur tacitae per ora larchrymae,& ne in singultus quidem erumpebat dolor. Post lis cibatur ad mensam,ubi nullus strepitus,
nullus loquens audiebatur, vivebatur pane, leguminibus, & oleribus, quae solo sale condi hantur . Vinum tantum senes accipiebant,quibus cum paruulis saeph ficb t pranulum,ut aliorum aetas fessa sustentaretur, aliorum non frangeretur incipiens. Ieiunium totius anni aequata erat, excepta Qaadragesima, in qua sola districtius Vivere concedebatur. Denique opus diei statutu erat, quod Praepositis reddcbatur. Q bus animaduersis, luculenter costat,coenobit tum mirabilem suilla vitam, cuius similem linc temporum since Vix reperiri posse crediderim. Verum
254쪽
Lia ER PRIMV s. asserum enim iero non illam in AEgypto, s din occiduis quoque regionibus ea tempestate praecipuCs coenobitae vitae cultores suisse,na moriae proditum eli. Qiandoquidem sub Diatio Martino Sacerdotum gemma, gloriaque monachorum, militasse dicuntur monachi prae stantisti mi, quorum habitacula lux a Turonii cam ciuitatem in quodam saxoso colle sta,monasteria vocabantur. In quibus unum suit pret stantius, quod maius monasteriti est nuncupatum Itaque falluntur illi, qui putant, D. Ben dictum fuisse primarium patre Monachorum.
. Non enim primus monahicae vitae institutor
fuit, cum ante illius tempora constet praecessis se monachos admirabilis vitae innumeros, qui coenobilicae vitae puritatem per longa tempora fideliter obseruarunt. Verum, qui dixerit eum in occiduis partibus vltae coenobitae, utcunque lapsae, instauratorem, incitatorem, legissatoremque praestantissimum, nihiI a vetitate dis. sentiret. Siquidem monasticam vitam ab interitu penὶ vindicauit suoque exemplo multos concitauit ad sectandam coenobilicae vitae integritatem. Quae cum multos annos in sua puritate antea perieuerasiet, tandem a sua gloria pedetentim decidere ccepit, Vergente enim mundi vespere, non solum communis plana
que vita, sed ipsa quoque monastica, paulatim ad decliuium tendere coepit e quandoquidem non solum Benedicti, sed etiam Cassiani temporibus iam coenobilicae, disciplinae vigor impuerat. In districtis enim coenob3jς, licet Cacsiani aetate adhuc cernerentur huius vitae pura residere vestigia, tamen cum ad Diui Benedi- cti tempora peruentum fuisset, iam multum
255쪽
Da Viet A CARYvs IANA acceperat, magnaq; varietas in obseruantia minastica fuerat suborta. Quod pater Benedici animadVertens,cur uit monachos omnes cR' eoenobilice vivere voluissent) in unum vivem modum adunare . Quibus & regulam feeit B nedictam,temperatamque,& multa discretiore
praecipuam. Cogitans enim pater ipse pientis
mus,illum prioris vitae rigorem admirabilem asperitatem multos serre non posse, aut certe non velle non enim, ut alia tace ntur, antiqui illi coenobitae, nisi senio consecti, vino utebantur coenobilicum ipsiim rigorem discretὶ temperare, coenobilicamque disciplinam omnibus portabilem facere curauit. Nam ut inquit in sua institutione nihil asperum, nihilque graui
constituturum sperabat. Itaque unam emina vini quotidie,cibosque tum humanos, tum m nasticae 'itae sufficientes indulsit. Lecto mattam dedit,sagum,lanam,ceruicale . Solitudinis donique taediosum pondus,aliaque omnia ita moderatus est,ut iam nullus de nimia asperitate iuste queri possit. Verum enimuero, qua est labulitate genus humanum,hanc quoq; temperati ris vitae inrmam paulatim contaminare coepit desidia noxiaque licentia, adeo quidem, Vt has tempestate vix possit vitae ipsius puritas uspiam inueniri. Sed iam satis declarata coenobitarum vita,anachoretarum singulare propositum sub inectendu foret. At quoniam alio in loco dictust sumus,eam ob rem ad Sar baitaru conuersatio nem transeamus . Sarabattae sunt pro D. Hieronymi sententia qui bini,vel terni,nec multo plures simul habitant, suo arbitrio ac ditione viventes:& de eo quod laborauerunt, in m dium partes conserunt, ut habeant alimenta
256쪽
D Lia a R PRIMVs. ommunia. Habitant autem quamplurimi in ibi bus,& castellis. Et quasi ars sit sancta, non vita, quicquid vendiderint, maioris est pretij.
Inter hos Depe sunt iurgia, quia suo Viventescia ribo, non patiuntur se alicui esse subiectos. Ravera solent certare ieiunijs, & rem secretae vi- Actoriat siciunt. Apud hos affectata sunt omnia, e laxa manicae, caligae follicantes, vestis crassior, crebra suspiria,visitatio virginu, detractio ci ricorum. Et si quando dies rettus aduenerit, si turantur ad vomitum: Haec Hieronymus. Hoc iurem teterrimum infideleq; monachorum g tus non emersit,quamdiu memoriae hominum
impressa fuit illa Petri Apostoli seueritas, quam in Ananiam & Saphiram exercuit. At ubi exemplum illud terrificu longa incuria obliteratum est,emersit hoc Sarabattarum genus, qui pro cit sententia Castiani ab eo quod semetipsos a cc, nobiorum congregationibus sequestrarent, ac singillatim suas curarent necessiitates,AEgyptiae linguae proprietate sarabattae nuncupati sunt dii & Euangelicam persectionem potius sim
lare, quam Veraciter arripere malentes, coen
biorum nullatenus expetunt disciplinam, non seniorum subijci dignatur arbitrio, nec suas vel discunt,uel volunt vincere volutates, nec ullam sint discretionis regulam legitima eruditiona suscipiunt, nec demum vere, sed ad hominum saciem seculo abrenuciant. Quid igitur:'Nempe suis in domibus ijsdem occupationibus, quibus antea, incumbunt, construuntq; cellulas quas monasteria vocant) suo in eis iure ac libertate viventes , cauentesque praecipuὸ , ut absolutia seniorum iugo, exercendi voluntates suas,
c procedendi quo placuerit, aut agendi quod
257쪽
asI DE VITA CARTvs IANAIibuerit, plenam habeant libertatem. Deq; bus & Diuus Braedictus in regula agens, ita ii, quit: Sarabattae sunt, qui nulla regula approlti experientia inagistri, sicut aurum fornaci , sed in plumbi natura molliti, adhuc operibae seruantes seculo fidem , mentiri Deo per tonsuram noscuntur. Qui bini, aut terni, aut cere te singuli sine Pastore, non diuersis sed suis ni clusi ovilibus, pro lage eius est desideriorum' voluptas , cum quicquid putauerint vel elegmrint, hoc dicunt sanctum, &quod noluerint,
putant non licere. Ecce quam concorditersancti illi Patres hanc monachorum sincem, tanquam diram luem , detestandam exterminain . damque censuerunt. Iam ad quartum mona- lchorum genus veniamus, quos fictos haeremi
tas nominauimus, de quibus ita refert Cassi f. nus. Sane est aliud quartum genus, quod nul πcernimus emersisse in his, qui anachoretaormitibi specie atque imagine blandiuntur: quique in primordiis suis seruore quodam breui, coenobis perfectionem videntur expetere, sed co-tinuo tepcfncti dum pristinos mores ac vitia r secare contemnunt, nec iugum humilitatis, ac poenitentiae diutius sustinere contenti sunt, se viique seniorum imperio dedignantur, separa eas expetunt cellas , ac Iitarii sedere deside irant, ut ita sciliceti nemine lascessiti, patientes, mansuest, ac humiles possint ab homini-hus aestimari . Quae institutio imo tepor, eos quos semel infecerit, ad perfectionem nunqua permittit accedere. Horta imitatores putantur heremitae nonnulli, qui nec viiijs emaculati,nec monaster j disciplina probati,solitaria vita arripuerunt,de quibus postmodum agetur uberitis,
258쪽
Lia a R PRIMv9. Etenim quibus comparabimus quosdam barbato qui bini, vel terni,nec multo plutcs simul habitant, passimque ut gantes per seculum h er F voccntur Nunquid fictis heremitis, da quibus nuper locuti simus Minime,quonia s litarie non vitiunt,sed multi simul habitant. An vero Sara ballisi Nestio an satis plena sit comparatio. Dicamus igitur, c os potius monil ra que eam horrenda ex Sarabattis fictisque heremitis consecta. Ab heremitis enim fallis sumpserunt
Parbam,a Sarabattis vero coli bitationem comis munitatemque, ab utrisque autem tetcrrimae vutar fguram. Siquidem, illorum instar, nec ν Iὶ pauperes, nec obedientes, nec stet biles sunt, nec moribus corripiendis intendunt. Nc;n enim
sunt veri pauperes Christi, quippe qui omnii modam rerum labentiu nuditatem abhorreti-l tes,nec vere seculo abrenutiliant, nec r uar g
licam paupertatem sectantur, sed intei dum i l borando interdum vero manus publicὸ exten- dendo, stipemque petendo maximὸ quando inultus est populi concursus quantas possunti opes aggrigant, eas in multorum quandoque uanorum spatia reseruantes , quo dc si es ait
m nunquam lautius vivant, Ventriique expleant ingluulem. Nec obedientes quoque inueniuntur,utpotὶ qui Superiorum dedignantur imp xlum,qui laxis habenis,suaque libertate vivunt, qui suas nec norunt,nec volunt superare Volum tales,qui suo quoque iure ac voto vluentes,pergunt quo Volunt, vagantur quando libet, i sunt quod placet: qui denique non incumbunt inorum compositioni, quandoquidem vec probatam vivendi norma, qua suos mores
originti sectantur, nec pri a Zitia resecare
259쪽
et o DE VITA CARTusIANA curant, sed eadem quae prius exercent negoti .
Q id pluralnihil in eis,praeter Barbam &vest lnvitatum inuenire8oteris. Qitibus animaduer tisis, deberent illi ipsi,quorum intereit,a suis eos finibus propulsare, aut certὶ ad suscipiendam Iprobatae vitae formam,penitus compellere. Sed bis dimisiis, ad alios aeque probos scilicet, accodamiis, quos pater Benedictus glrouagos appetilauit. Hi sunt,qui tota vita sua P diuersas prouincias,ternis aut quaternis diebus per diuersorum cellas hospitantur, semper vagi,semper instibiles, semper suis voluptatibus,gulaeque illecebris seruietes, qui & per omnia deteriores Sarabattis esse putant ure de quorum miserrima conuersa-xione meli is est silere, quam loqui. Denique eos lsubnectamus, quos dissolutos vocari diximus. Hi sunt, qui religiosam vitam probatamque regulam professi, suis nullo modo votis respondere volunt. Apud eos siquidem obedientiae liura passim violantur, quibus si forsan ab eis am: diatur,hoc vel timore poenae,Vel captandi fauoris, beneuolentiaeque, vel certὶ consequendi
cij gratia efficitur. Sed quid de paupertate' Eam sane,vel potius insanE, velut peste exosam habentes, quas possunt opes congregant, ossicia ambiunt, quae vel inuidis maioribus pertinac, a, ter retinere non verentur, peculium recondsit,
sectantur proprietatem, quam hactenus ita coluerunt,ut Christi patrimbnium inter se partitii sint,misera tamen inaequalique partitione,cum e unus esuriat,alius ebrius sit, unus abundet,alius habeat nihil. Porro si vitae asperitatem quaesidiris, inuenies crassos vultus, Ventresque obesos. Nihil ibi frugalitas loci habet. At multo tum cibo,tum Baccho indulgetur.Carnes vel delica
260쪽
quibus vel pontificio iure monachi interdiisl cuntur lecti quoque molles, vestes praetiosae, caligae oblongae,aliaque id genus permulta quet monastico rigori aduersantur) apud quosdam
in usu habentur. De silentio, caeremon ijs, obserinuantiisque antiquis nulla eius cura esl, nulla ferism intemplo reuerentia, nulla diuotio. Enimis
vero diuinum officium ita percurritur, ut Deus irritari potius, quam mulceri videatur. Rud plura morosi mores componere negligunt, regularia instituta non curant. Moniticam denique obseruantiam perosi, praeter vellem tonsuramque, nihil his bere videntur religionis cianti. praeuaricatores monachi, de quibus hic sermo est. te forte aliaque innumera suerant & tot randa, & reticenda, si ipsis in claustris duntaxat . admitterentur. At vero cum publica sint, quis
reticere possit' in is inquam coarguere palam
non habeat, quae exleges monachi in propatulo peccare non Verentur Videas etenim quosdam ex eis, breui admodum veste, nodoque axillari decurtatos, mercatorum speciem prae se serre. Alios cernas non tantum marsupia,sed ipsa quoque scapularia quandoque serica gestare. Inu l nias etiam quosdam seipsos mirantes, cincinnal tos habere capillos, calceos senestratos, vestes seculariter consectas, superbum incessum, se monem turgidum, quandoque etiam turpissimum.Inuenias inquam)qui passim se Dominos i nos Priores appellare iubent, monachi enim
nomen exhorrent.Enimuero si saperent,deb rent quando monachi vocantur . Caesarem a
pellare. Cur ita φ Nempe quod afficiantur hoe pacto graui contumilia, non secus ac si perue sum