De vita Cartusiana libri duo auctore Petro Sutore s. theolog. doctore ac Parisiensis Cartusiae priore olim celeberrimo. Accessit iam primò Arnoldus Bostius de illustribus aliquot eiusdem ordinis viris

발행: 1609년

분량: 912페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

Primum enumeratis generatim Cariusiana vita exacerentisi, deprima agitur , qua pira ipsa commenda tur, quod anachoretica vita iampridem lapsa instat ratrix' . Iurimis tamen asseruntur causa,quibin irsa anachoretica vita cessauerit. Deinde quomodoper

riusianam aptivi instauratasis. Denique quopactonoslum ipsa,sed etiam coenobilica quodammodo sit rcparara, utpotὸ in qua utriusique vita bonamus reperiantur, opericula δε-

uitentur. os LOCUTOR.

ILL As quas dicis,tuae Cariusianae vitae praestatias, abs te generatim aifcrri, post , ' modum autem peculiariter discuti cupio, si tamen tanti fortas e putantur. PE T. Si tibi via generaliter eas numerauero, haud dubium quin tui liuoris meipsum iaculis obiiciam.Sed volent tela,struantur insidiae, parentur arma, nihilos cius,quod callide petis, simpliciter afferre non trepidabo. Cariusianae igitur vitae praeros ilua 'ae prima haec est,quod mul si olim figuris peculi, riter creditur fuisse prasgurata. Deinde quod tota diuinitus instituta est. verum quia de ijss iis dictum est, ea de re nec verbum amplius ulla addetur. Itaque ut caetera,quae tacta non sunt,as serantur, dicimus, Cariusianae vitae non paruam esse praerogatiua, quod anachoreticae vitae iamdudum lapis instauratrix sit. Instauratrix, in. quam,honestius, humanius,securius,perscctiuΩque: quod multifariam probata sit: quod regulam quoque probatam, discretamque habeate quod Sanctos penὶ innumeros habuerit, quorumulti claruξre miraculis,e quibus nonnulli pro

492쪽

6 VITA CARTusIANA succensos heremum adire velle, a coenobljs dis

cedentes vitam anachoreticam fraudulenter a

ripiebant,ut laxis habenis,totisque votis ageret. Alij vero de suis viribus praesumentes,vitam Lpsam temere suscipiebant, utpote qui nec vitiis plend emaculati,nec in actuali conuersatione si iis probati, vitam suis viribus imparem arripie-: bat. Alij demum aliis modis illiciti,vitam ipsam j vel indιbite suscipiebant, vel ineptὶ agebant.

Hinc coenobiorum turbatio exoriebatur, hinc via simulationibus, abusionibusque permultis patebat,hinc pericula multa prodibat. Quae an, maduertεtes sancti Patres, propositum anach

ειρ rei reticum huiusmodi passim dissuadere veriti n5auraciare. sunt,arbitrantes ipsum non quidem malum, sed i ut grauibus periculis obnoxium,non ita passim, ut solebat,suscipi debere. Itaque factum est, ut hi,qui seculum missum facere, & regularem a ripere vitam cupiebant, partim vitae ipsius comsiderantes pericula, partim vero priscorum P trum monimenta legentes, sed plerumque non sane intelligentes, vitam ipsam anachoreticam non putarent suscipiendam. Ad haec vita ipsa nachoretica propter humanarum imbecillitate virium paulatim cessauit. Virium, inquam,tum mentis,tum corporis. Enimuero labetibus cum tempore moribus, deuotionis quoque feruor supra modum remissus est. Remissus est & animus humanus, atque ita elanguit, Vt nihil pene virilitatis in eo remanserit. Corporeae quoque vires successu temporis ita fragiles passim dic tur effectae, ut ad serendam anachoreticam si cinam, praesertim extremam, minimὶ sussicere posse putentur. Veriim utcunque res habeat de

corporis imbecillitate, satis exploratum est,d

493쪽

LIBER SECUNDUS. 66suotionis feruorem mentisque vigorem ita contabuisse, tantumq; accepisse detrimenti, Ut iam rarus si qui sol itariae vitε sarcinam,quantumuis temperatam, hac tempestate ferre velit. Cur e go perseuerasset vitae: illius prioris austeritas, quam ferὶ nullus tolerasset Denique prouidentia diuina hoc fuisse factum putari potest, ut sublata vita quae videbatur asperior,introducereturalia, quae & humanior, & tolerabilior foret, ne scilicet/rebus humanis ipsius auachoreticae vitae funditus vestigia exularent. Non enim genus humanum deserit clemetissimi Dei bonitas, sed η osua sapientia pro qualitate hominum, temporii, locorum,aliorumque id genus, suauiter omnia disponit, interdum grauia atque aspera commutando in leuia, in teidumq; imperiecta tolledo, ut perfectiora stabiliat. Sic enim duram lege d rae ceruicis populo datam, in nouae legis suauit, intem commutauit. Sic,inquam, veteris testamen ii umbram, figuram, imperfectionemq; vacu uit, dcrem ipsam, Veritatem, perfectionem l in Evangelio exhibuit. Sic deniq; ut ad c pium reuertamur anachoreticae vitae arduam asperitate)essum ire permisit, ut melior, humanisq; Viria Lbus portabilior introduceretur. His igitur de causis ante Variusiensis ordinis aduentlim an choretica vita rebus humanis pene abscesIerat. Sed dices,quo tempore exorta est religioCart sana,in multis terre plagis adhuc multi credunt tur fuisse heremitae,qui vitae ipsius anachoreticssectabantur vestigia. Itidem in ordine Camauduensi ea tempestate anachoreticum proposi-- tum maximὶ viguisse putatur. Apud eos si quudem post quinque annos in cgnobilica seu com- muni vita exactos,ad singulas cellas in montium

494쪽

Ecclesia.

hominum

genera a praedicatione prohibenιur.

12 Dε VITA CARYvsrANA indigentibus, laetaliter peccare, durius multis videtur.Et tamen hoc ipsum sui diximus peri culo proximum est Q i propter diuites praesertim Ecclesiastici qui inultam huiusmodi superfluorum copiam habentes, non curant pauper, bus eleemosynam tribuere, quando praesertim eos norunt erubescere palam mendicare, eaque

de re indigentiam multam perpeti, cui nullum consulere velle vident, graui periculo se exponunt,& a grandi peccato immunes non vidςntur. De iis autem qui pro consuetudine ostiatim mendicant,secus sentiendum est,quando potiusimum grauis notabilis penuriae signum minus apparet. De spiritali autem stleemosyna, hoc est, diuini verbi praedicatione, dicimus eam interdum suturaecepto mandatam esse, ouod fatis supra disteruimus. Breuiter tamen hic refouuentes,dicimus praeceptum illud omnibus idoneis impositum, qui salubriter impendere possunt,quando postulat necessitas, quae per alium certitudinaliter, vel verisimiliter releuari non potest. Dicimus quoq: interdum eam esse prohibitam. Nam ut ait Dahomas in quarto:Non licet alicui Praedicare, nisi Praelationis officium habeat, nisi authoritate aliculus Praelatione habentis hoc faciat. Peculiariter autem quinque hominum genera passim prohibentur, scilicet

pueri,mulieres, laici, monachi,& clerici non si cerdotes. Dicimus insuper, praedicationem interdum esse supererogationis, ac consilia. His enim qui salubriter ac decenter eam squando

utilis quidem,sed n6 necessaria est impendere ssunt & volunt,consulitur: quippὶ qui magni

tunc sit meriti. Dicimus postmodum,praedici

tionem aliquando dissuasiam esse, utpotE quado

495쪽

nec populo admodum utilis est,nec Praedicanti ridetur se ra, sed periculosa.Non enim secursi est homini adhuc imperfecto, atque inanis gloriae ventis Vehementer agitato, publice docerer

sed a viris & doctis,& sanctis munus hoc quod propriὶ perfectorum est talibus dissuasum legitur, utpotὸ quod sine detrimento vix sieri ponsit. Dicimus denique, praedicationem viris pra dicationi quo ad humanam apparentiam id Mis,extra castis quos supra tetigimus, sub pret cepto mandatam no esse,sed vel consultam tan- sim,vel dissuas . Sunt enim, qui sine discristine eam impertiri queunt, & his quidem con-l sulta est. Sunt alii, qui adhuc imperfecti, citra grande periculum id facere non valent, & his dissuasaelti Quapropter omnibus diligenter lustratis, videtur confici, tarenter casum contingere posse,in quo vir doctus hoc tempore qu1

xum qit ex parte doctrinae praecepto astringatur

ad impertiendam praedicationis eleemosynam. Eaque de re licere ei de communi lege, ad solutariam vitam gratia contemplationis se conse re. Denique vir literatas no astringitur,vel pristolari, vel religionis ingressum differre, pr l pterea quod casus hutnsmodi cotingere potest Ad secudam rationem satemur, ingratitudinem vitium esse turpissimum. Insteiamur tame,eum ingratum esse, qui Euangelico parens consilio, periculosum seculum deserit,& solitariae vitae securitatem amplectitur. In qua scilicet gratiis fibi datis diligentiu utens, diuina beneficia i giter recognoscit. Quae quidem se primum pro se suscepisse animaduertens, sibi primum incu- bendum censet,deinde aliis, quibus etiam acce- pit impertienda; quando commode potest, i 3 netu

496쪽

neturque. Non enim sane potest talis ingraticenseri. Ad tertiam rationem respondexur,Virum doctum aliquando ad correctionem publicam, quae scilicet fit publice praedicando, getne ratimque peccata arguendo,astringi Interdunt x vero ad secretam leu priuatam quae & fraterna

dicitur obligari. QEando autem ad publicam deuinciatur, satis superque iam dictum puto

si a tan De fraterna vero breuiter dicitur non tantum du)'nes doctos, sed omnes generaliter conuenientibus. μή ββ ς' certis conditionibus) astrinsi. Ex parte enim fl

νViseriis corripientis,exigitur certa peccati notitia. Re requiras quiritur quoque corripiendi modus, qui man

suetus esse debet. Denique flagitatur dignitas quaeda,ut scilicet simili vel maiori peccato coris ripiens palam obnoxius non sit, Alioqui praeuaricatur: quippe qui scandalum pariat, stipiumq; superbe extollat.Ex parte quoque corripiendi, flagitatur inprimis spes probabilis emendat,onis haec enim est finis correctionis se ternae d i inde exigitur peccatum esse laetῖe, aut saltem Veniale, quod probabiliter c proxime inductiuum ad mortale esse censeatur .l Denique quod non sit spes de majori opportunitate vel temporis,ves loci,vel personae aptioris. His enim una; concurrentibus, fraternam correctione praete mittens, peccare creditur. Itaq; praeceptum est affirmativum,quod circumuenietibus circunctanti, quas diximus astringit.Vertim propte ca viri docti non impediuntur, quin solitariam Vitam adire queant, quemadmodum nec solita iij iam effecti suam solitudine destituere tene tur. Cum enim beneficia seu officia debentur communiter proximis omnibus,non sunt qua

rendi quibus impedantur, sed satis es: impeder qua c

497쪽

Pando occurrui. Hoc enim qua si pro quadam serte habendues .ut ait August. lib. I. de doctri- august. na Christiana,si & de verbis Domini sic inquit: Admonet nos Dominus noster non negligere inutiem peccata nostra, non quaerendo quid reprehendas, sed videndo quid corrigas: aloquin . . 'essiceremur exploratores vitae aliorum. In lum-ma itaq; dicamus viros doctos propter alienam correctionem,seu publicam, seu priuatam, suscipienda vita litaria minimὸ passim impediri. Ad quartam obiectionε trifariam respodemus. Inprimis dicentes ea prorsus inepta esse, &asacro Hieronymo iampridε satis reprobata, cum ait contra Vigilantiu:Nec a suo studio Monachi retrahedi sunt linguae vipereae morsus uissimo, . quibus argumentaris & dicis: Si omnes se clauserint& nigerint insolitudinε, quis celebrabit in Ecclesjs i quis seculares homines lucrifacietiquis peccantes ad virtutes poterit cohortari Hoc enim modo: si omnes tecum fatui fuerint, sapiens esse quis poterit i Si virgines omnes fuerint, nuptiae non erunt,interibit genus humanu. Sed rara est virtus,nec a pluribus appetitur. Hic Hieronymus. Deinde aliter respondentes dicimus, praecepta aliquando ita dari multitudini, ut&eam,& singulas eius partes astringant. Interdii vero ita fieri,ut tamen singulos no astringant,nisi sub conditione quadam, puta si alij noadsunt,qui priceptum exequantur: quemadmodum est de prscepto generandi,quod no omnes generationi aptos ita ligat, Ut omnes hoc tompore generationi incumbere di beant: alioqui perperam agerent, qui continenter viverent. Ita quantum ad rem pertinet, docendi praeceptum,licet omnibus viris doctis, praedicationi'; ριam

prece8ta genera lia quos quando a. stra anta

498쪽

ues' DE VITA CARTvs IANA aptis generatim datum iit , non tamen absolutEnsenda singulos praesertim non Praelatos) astringit,sed qμο3 sub coditione quadam, scilicet si immineat nocessitas,cui per alium,vel alio modo verisimiliter consuli non possit. Cum igitur hoc tempore: pene innumeri sint Praedicatores ad docendum populum pene se ingerentes,non est timendum viris doctis, qui solitariam vitam adire cupiunt, ne praecepta illius tra ressores efficiantur. Non est inquam in timedum,ne propter solitudinem, praeceptoribus destituatur genus humanu, cum rarissime a viris doctis petatur solitudo.Qui nihilominus etiam solitarii iam effectiiproximorum necessitati consulerent, si alio modo providori non posset. Denique respondemus,sicut in corpore humano, ita & in corpore mystico diuersa csse membra opus est, quae diuersis officijs apta sint.Ita enim diuina sapientia instituit, ut & sibi mutuo suppetias serant,& pulchram in corpore harmoniam faciant. Cum igitur inter humana mebra nulla sit querimonia non enim conqueritur digitus auricularis , quod pollex non sit: nec auris,quod sit oculus ted suis utu-itur officiis ad qus instituta sunt: cur obsecro inter membra mystica de officioriam,graduit,statuumque diuersitate vel contentio, vel exprobratio reperitur ' Qua, precor, ratione arguet

sartor tonsorem, vel Ediuerse , quod suae artis non sit Hoc enim est quodammodo diuinam carpere sapientiam, quae vult Ecclesiam instar sponsae diuersis circundari varietatibus. Cesset igitur quaestio illa plane stolida, quae & interam. guendum adducta est,&inter epulas quoq; passim depromi solet. ivult in seculo manere,

maneat,modb seculi vanitates no sequatur, nec t

499쪽

Lra ER SECUN DV s. que his detrahat,qui seculum missum fecerunt. Qui οἱ iam vero peculiari lege ductus solitudinem magis

desiderauerit,in Domino cofidens abscedat, canumque latratus surda aure periranseat. Ad quintam obiectionem fatemur inprimis, Viros quoias doctos&sanctos interdum solitudine ad tem- ad ιempus deseruisse, quando vel docendi populi, vel naeresum propellendarum prorsus flagitauit ne cessitas, cui per alios, vel alio pacto succurri non poterat. Tametsi reperiebantur nonnunquam in seculo viri literati, non tamen tanta pollebat sanctimonia, ut miracula facere possent, quibus ad veritate probandam, roborandamque tunc opus erat. Multi enim momenti est in huiusmo- ramaiadi rebus famata sanctitas, quae & ad persuadendum aptior,&ad conuincendum potentior esse putatur.Dicimus nihilominus,quando praesen- 'tia corporali opus non fuit, viros doctos ac sanctos non ita solitudinem destituisset sed epist lis,tractatibus, alijsque scriptis, vel eos docuisse qui rogabant,Vel subortos errores improbasse. od a sacro Hieronymo factum fuisse legi- , mus, qui partim epistolis, partim interpretatim 'nibus,partim scriptisvariis, modo quaerentibus respondebat,modo ad virtutes sectandas, vitia- que fugienda hortabatur,interdum sacrarum literarum interpretationi vacabat , aliquandi haereticos quorum egregia claua fuit mirum in modum insectabatur, nec tamen propterea solitudinem, quam cum discipulis colebat, destituit .Hoc & alij permulti fecisse leguntur, in quibus multi fuere Cariusiant, qui ab heremis. non discedentes,& literis, & scriptis ali, multos docuerunt. Ita enim seclusa vocalis praedicationis necessitate) agere tutius atque utilitis

500쪽

13 Da VITA CARYvs IANA esse putatur: quandoquidem scripta non in uno tantum loco,sed multis, nec uno quoque tem pore, sed diuersis simul prodesse queunt, quod verbali praedicationi certum est conuenire non posse. Non igitur obiectio proposita concludit quicquam, cum necasiit quidem hoc tempore tanta necessitas, cui aliter consuli non possit. Quae si adesset,vir doctus etiam Cariusianus es-fectus,prodiret in publicu. Non enim tam pertinaciter solitudinem colunt Cariusiani, ut in nullo penitus casu eam censeant destituendam. Lnimuero si a Sede Apostolica exire pro aliquo negotio,Vtpote pro audienda causa sibi deleg

ta, Vrgeretur,protinus exirent. Ita enim suis si . tutis cautum est. Quae nihilominus suis peculi ri concione,non citra causam,interdicunt. Si quidem Monachi a publica praedicatione regulariter prohibentur. Adde quod sub umbra prPdicationis multa vagandi tribueretur causa muti usque periculis solitari us ipse pateret, quq ut fugeret, sicculum fugit. Denique crederis Datribus daretur vel instabilitatis, vel murmurationis occaso. iariae pericula Cariusiani Patres sagaci-tir animaduertentes, non sinunt passim suos, lumnos vel literatos publicae praedicationi incumbere.Quanquam si in eis vir admodum lit ratus,praedicationique aptus foret, qui zelo animarum sucocnssis,cuperet intra conuentus septa doctrinae talentum &domesticis, &aliis quoque aduenire uolentibus impertiri: non videretur modo id discrete ac sine suo conuentus d trimento faceret leuiter probibendus. In hoc, enim casu ea quae supra tetigimus pericula ni .hil loci haberent. Sed de ijs satis. Ad sextam obiectione dicimus,eam nullius esse momenti, inpru

SEARCH

MENU NAVIGATION