장음표시 사용
781쪽
ro DE VITA CARYvs IANA quod prudenter deligendum est, non autem scatim quod splendidistimum sit. Adde quoam scitur, unde profectus sit caelibatus, imo vero a Paulo dis ita sus videtur, qui ad Timothaeum scribens, praedixit aliquos a fide deuios esse suturos, qui nubere prohibeant . inlibus verbis, Apostolus nihil aliud monet, quam fore, Ut per humanas traditiones, per vota, per caelibatum q:iae speciem pietatis habent nobis a taliana
illudatur. Itaque inter nouissimorum temporuerrores, Vulgatum caelibatum numerat Apost
ius ipse, quo in Republica Christi nullum miserabilius malum est, quo tamen nescio qui tyra- lni sacerdotia, siue sacrifi os ipsos onerarunt,Vt prodigioso luxui via fieret. De paupertatis V to non attinet multa dicere. Palam est enim, noEuangelicam esse eam, quam Vos profitemini, sed eam, quae post Augustini tempora inuenta est,sci'.cuin iam monachi frequcsitiores essent, qui pioru hominu beneficentiam grato pectore lamplexati sunt, a quibus cestis,agros & redditus acciperunt,unde ViueIei.Hec, inquam,paupertas fictilia est,quam vos religiosii sectamini, non autem euangelica, sed nec vera dici potest. Obsecro, paupertatem vocas,Vbi reru omniu abunis de satis εst,idq; aliena beneficentia' quin tu magis eorum lauda paupertatem euangelicam, qui donarunt. Est enim verὸ euangelica paupertas no in accipiodo,sed in dado. Deniq; rectius esset, tuis te, qua alienis uti. Quibus animaduersis, colligitur, vulgatae religionis vota non taloper. praedicanda esse, nec monasticam vivendi rati nem esse optimam rvtpote in qlia certa sint&praesentia pericula. Nec ca deniq; comuni vitae
quae Christianismu professa nullis huiusimodi
782쪽
votis obnoxia est praefer eda esse, cum utrobiq; par sit obedientiae lausGaelibatus non sit matrimonio praeseredus, recti q; pauperes fi ut, quotquot suacu egenis comunia habent, & demum non minus Christiane polsit extra monasteria, quam in eis victitari. Itaque tua, quae de votis protulisti exercitia,non fuerunt, ut egregium aliquid,abs te commemoranda. Ph. Ergone ita insanire libet, ut tam foedὶ religionis statum laceresἐreligiosa vota nihili pendas ' haereses dDnatasinstaure, rudentque contumeliarum pl. 'nus omnia perturbes & confundas' S d haec in terim dissimulantes, antequam huiusmodi v saniae respondeamus, tria seriotim praelibanda censemus.Primitra,cur Cartuitariis stimiis diuina praecepta inserta non sint: Deinde cur illum profitendi modum suis cultoribus ded rint. Denique de ipsis votis tu' generarim, speciatim agendum . Primum aggredientes breuiter otiendemus,depratiaeptis diuinis nulla in Cariusianis legibus' mentionem fictam esse Laprimis quod omnes antequam profiteantur, illa saltem fundamentalia quae decalogi praecepta clicui tuo memoriter teneantὰ Non enim a 'dolescentuli,aut pueri, sed maloris aetatis homi-:nes Carausianam religionem ingrediutur. Dein-d quod illa mane habetur sacris in literis, quas in promptu habent, frequellusque reuoluunt. Denique, si omnia volu :ssent , quae ad debitὸChrii ianem; vitiεdu necessaria sunt, suis statu-itis inserere, mmensum volumen fecissent. Si vero paritem, erroris causam dieitissent. Putasset' - enim nonnulli,nihil aliud esse requirendu. Ιmque putatis runt satius esse, id sontem recurre
783쪽
73a DE VITA CARTvst ANA' N.Sed iam de professione votiva seu remari Mgamus.Qua in re praenotadume it,tria haec, scit - votorum emissione,obligationem eoru , ω res ipsa quq obseruari promulsitur,latuinter se dux . scrimen habere,& unum sine alijs esseposse. E.
st vota nimuero nonnunquam usu venit, ut vota fiant
ηῆ ψω quae nec astringunt,nec re ipsa implentur,Vtpo- 'th cum inuite,illicith simulate, aut prorsus temerὶ vovetur.Interdum vero ipsum voventem ligant,sed no reddutur,ut par est,quod in multis regularibus pro dolor cernere est,qui vota, quae distinxerunt tacita sua,obseruare non curata, Veruntamen si omnia decenter fiant, tria prae fata consequenter se habent. Hoc est,discretam, votorum emissionem, obligationemque inde' proficiscentem sequitur rei promissae adimpletio,quod in probis religiosis contingi qui professioni suae per quam votis palam emissis selyta obnoxios faciunt fideliter respondent. Ad-' devocabulwsa, quae voti signant, interdum: pro ipsis vom,aliquando Veropro vinculis,quet ad vota sequuntur, nonnunquam demum pro rebus ipsis,quae promitruntur accipi solere,qui, , insinuari mihi videntur tria illa sic debere c6- μιθμο nexa esse, taliud sine ρlijs esse non debeat. His regu itaque praenotatis dicamus specialita, quantum tire Pi -ipsam monasticam pinosessionem, siue soletu nem votorum emissionem pertinet, eam quin- que vula prae γ a seu principalia cumplecti:
scilicet obedientiam, continentiam, pauperi ' rem, stibilitatem & morum correctionem. Quorum tria prima cuiuslibet votivae, seu comsu ris religionis quam factitiam dicuno essentialia nuncupari sui rit. Duo Vero postrema monastkae propriae subsuntlalia ac peculiaria sant,
784쪽
L1BER S E C V N D v s. 733 sunt,ea de re professioni monachali non temera annectuntur.Itaque monastica professio ex prγistis quinque votis, hoc est . quinque promistronibus Deo factis resultat. Est: enim votum, propositi supererogantis promissio Deo facta propter bonum finem , animi deliberatione firmata. At vero inter argumentandum quaerebas,cur de castitate ac paupertate monastica professio expressam mentionem non faciat. Non petis. sis, nisi tibi memoriae fuisset curta supellex. Nam primo libro de hoc satis egimus, cum de religione tractaremus. Dictum est enim,' non esse opus,illa duo vota in profestione exprimere,quod satis intelligantili Cum enim quispiam alicui proposito se astringit, omnibus planὶ se obnoxium faciliquae ad ipsum essentialiter per tinent. At ita est de votis casti tis, & pauper istis,respectu status religiosii Adde quod illam ouendi formam acceperuns Cariusiani ub illa Benedictina regula , quae utique probatissima est. At quoniam dici posset, obedientiam ipsamquq ad statum quoq; religionis essentialiter, ei tinet,expresiὸ comemoratam in ipsa professib- ne esse,eal de re ita de aliis fieri debere, respo- sum ell,& nihilominus reqγ5lio iterum datus, propter dignitat6propter uniuersalitatem, primpter utilitatem,& demum propter necessitate ,-bedietiae, peculiareminea re mpntion ε factam fuisse. Siquidem obedie uia ipsa inter olfine, honestates splebdiffisum ii esse putatus. Didis et circa omnes aliarum virtutum 'matέ
rias vereari potest.Tam quoq: Vtilis est, Vt pro , Batulorom Cariusiariosum cenitara , solo obe π dientiae bono omnia nobis profutura speremus. Deniq;ta necessaria esst,ur dicat Gregor. OH Gregorix a et a dieie .
785쪽
3 VITA CARYvsra NAdientia sela est,quae fidei meritum possidet,pe qua quis infidelis esse conuincitur, etiam si
fidem tenere videtur,ut habetur 8. q.I . Sciem du.Propter has igitur causas, & ut ipsi ux quoq; obedientiae memoriam iugiter haberent, qui eam profitentur, utpotὶ cuius materia assidui, se offert,peculiariter de ea in professione metio fit. De duobus autem postremis votis, scilicet stilbilitate,& morum correctione ideo mentiosacta est,quod proprie monastica sunt . Non nim peculiariter religiones omnes ea profiten tur.Haec autem cum primo libro tactasnt, ne replicatio taediu pariat,alia tangamus .-ipsis
ergo votis, id eu, obligationibus seu vinculis, quae ex ipsa religiosa prosessione seu votorum emissione proficiscuntur , breuiter subirecte .dum est. De quibus inprimis dicimus , ea ipsa& aliquid tollere,& aliquid quoque addere. Sisqvidem Obedientia tollit propriun sensum aevolui uatem: Con entia nhibendi: sicultatemi Paupertas rerum temporalium proprietatem.
Stabilitas deserendi status libertarum: At deni vanorum correctio,secularem conuersationem.
Oddunt vero etiam cor sequenter obligatione, acaeum, qui se illis 6bnoxium facit , ad aliquid astringunt. Etenim obedientia ipsa ligat eum,
qui solenniter eam profitetur ad sequendam alienam voluntatem , eiusque ductum Imperium seu mandaru Cominenti , ad temperariam quae 'suuea pqnitus exterminat d PF uperi , d mmunitatem bonor si Stasilitas,ad immobiV 4n statu assumpto p seum rantiam.Et demi correctio morario ad tenendavi tam institutionemque regularem .Vides itaq; γzobedientia ad yoluntaspertin*Montinen-
786쪽
l Lia E R S E e V N D V s. 7 si ea quodammodo ad corpus, paupertas ad fortunae bona,stabilitas ad statu & habitaculum, &denique eorrectio moru ad totius vitae covcrsationem. Tametsi haec omnia potissimum aeradlealiter mentem ipsam respiciunt. Denique Hlpserum votorum energiam simul complectamur,qualitatemq; eorum declaremus. Obdidientia est vinculum religiosum,quo se vovens astringit suo sensu mori, suamq; deserere volutatem,& alieno imperio aηl, ac Dei contemplatione voluntati mandatisque maloris parere &subiectus esse.Cotinentia vero fraenum est, quo eti- .
ruisse astringit ad venereos insultus eo hibenos, omnesque delectationes libidinosas abii 'ciendas.Paupertas autem votum est, quo omnimodam rerum temporalium abrenuntiationem
eum affectu pariter & effectu vovens promittit, &ira terrenae substitiae usum, dominiumque', prorsus se abdicat,ut nihil unquam postea tan- rquam suum siue proprium habere aut dicere queat. Stabilitas votiva ligamen quoddam est, quo se quis ad statum monachalem seu regia larε assumptum nunquam postea deserendum, imo nec ad locum quidem mutandum sua authorit te temeraria , constringit. Denique correctio ej-m. morum obligatio quaedam dicitur, qua VO- m .uens seipium adsecularem conuersationem deserendi,&vitam secundu institutione regulare idirigendam,herpetuo ligat. Haec sunt quinque , vincula,quibus se multi astringunt, nec tanten frequenter intelligunt,quid faciut, aut promi
tunt. Quod si haec capiunt, quomodo precor ea,quae polliciti sunt,sideliter reddere poterutrDd cum breuiter de promissionibus seu votis, .
787쪽
DE VITA CARTYsIANA quae inde consurgunt diximus, non ineptum erit,pro ampliori captu,de ipsis rebus, quae pro. niittuntur, pecul iariter agere.Itaque ab obeditalia,quae potissima est , exordiamur.
De Obedi entia, declaraturque inprimis, quor mρdis .... accipi queat, ct quid ibi velit , Dinde quibis, a qμibus, in quibin rebin,quibus mο-
DE obedientia sermonem facturi,inprimis
praelibandum est,quid sibi velir.Deinde dicendum, qaib as, a quibus, in quibus rebus,cia . quibas modis, & quibus de causis obediendum dit. Igitur primum dicturi quid obedientia sibi
quaeri supponedam putamus,obedietiam mulis a tisariam accipi solere. Inprimis quidem me, quomodo obedire est,alterius nutum im-' I pulsum,imperiu,Vel lcgem inditam sequi, siue gratia alterius quicqua facere. Quam significan- tiam sectates, in omnibus penitus rebus obedi tiam reperient.Nam hoc pacto non solum creaturae rationis capaces, sed etiam expertes, imot ' &sensu carentes, obedire dicuntur. Hinc dictu est,pecuniae obediunt omnia. Imo etiam squod BD ib. magis mirabere Deus hoc modo obedisset, gitur,quando scilicet Sol stetit in medio coeli, bediente Deo voci hominis . Altero vero modo minus mplh desumitur obedientia, Vt creat
' . - ris tantum rationalibus competit, videlice; pro
subiectione, qua quis alienae subiicitur volu tali, siue prorcbus ad huiusmodi si biectionem' i pertinentibus. Hoc pacto votum ipsum, quo b ,
788쪽
LIn ER SECUN Dus. ' πpromittitur obedientis, itidem obligatio ipsas . . seu Vinculum,quo quis ad obediendum ligatur, interdum obedientia dicitur. Itidem osticium
quod a Superiore iniungitur, obedientia saeph svocatur,quod Cariusianis peculiare est, qui OD ficia,obedientias nuncupant,ut insinuent, obmdientiarios ipsos semper& obedientiae memores esse,&omnia ab eis obedienter fieri deb re, si certe meritum tandem reportare, & supplicia vitare cupiunt. Hoc etiam modo complectitur obedientia omnem bonam obedientiam, siue generalis sit virtus,siue specialis, siue etiam Irisita sit votiva,sue demum sine Volo .Denique omnes quoque malas obedientias coprehedit, quarum aliquae vocantur prorsus illicitae atque vitios utpotὸ quando obeditur contra iusta precepta Superioris. Superioris,inquam, vel Dei, vel Ecclesiae, vel regulae, seu regularis instit tionis,vel alterius Superioris maiorem potest tem habentis.utpote si inferiori potestati obediatur contra prsceptum Superioris. Aliae indisi
cretae sunt atque temerariae.utpoth quando obeditur in iis, ad quae se non extendit praecipientis
authoritas.Vt enim temerian hoc casu praecipiatur,ita&indiscrete obeditur, quemadmodum in interioribus & occultis contingit. Itidem in
ijs,quae speciem mali,vel inhonesta is, seu saluitatis habent, puta si praeciperetur subdito . vi se
cora hominibus nudaret,uel festucas colligeret, aut tota die aues suspiceret volates,aliaq; id genus. Licet in ijs,quae speciem mali non habent,si εχε-Iasimpliciter obediretur,non inepte, sed utiliter fieri posset,quemadmodum fecit ille qui caules plantando,folia in terram,radices vero sursum misi sta iubente patre, qui eius obedientia era
789쪽
38 DA VITA CARYvs IANA plorare Volebat.Sed aliam obedientiae accepti nem subiungamus . Tertio ig tali modo sumitur obedientia pro virtute obedientiae, quae est pulchra mentis qualitas, seu habitus quidam si . diosus,per quem quis Superioris volutati subiicitur, eiusque mandatis , vel consiliis Dei, ac praecipientis ipsius, seu praeccpti contemplati ne paret: aut est actus ex tali virtute proficisces.
Solent enim virtutum nomina pro actibus earu ofrequentilitate usurpari. Hoc autem modo duuiditur inobedientiam necessariam sed imperfectam,&obedientiam perfectam atque sublumem.Nec ssaria,sed impei secta est, quae in III-nibus necessir Hobedit quidem , sed in caeteris non paret,vel etiam non sublimiter obedit. Per secta autem acyraestans est, q iae in omnibus lucitis, honestisque uniuersaliter ac sublimiter paret,eaque omnia obseruat, quae sublimem ob . dientiam faciunt, hoc est,obedit velociter ,viruliter,simplicite humiliter, liberaliter seu libe-rὸ,Verhplene,& denique perseueranter. Haec enim sunt, quae plurimum venustant colorantq;. obedientiam, sublimemque faciunt, de quibus poste, latius dicetur. Iam vero patefacta ipsius
obedientiae natura,dicamus consequenter, quubus,, quibus,in quibus rebus,quibus modis, & denique quibus de causis obediendum sit. Inprimis,quibus sit obediendum, nobis aperit neb. is, p0stolus, dicens et Obedite Prostis rasi, is , θ subiacere eis. Ipsi enim peruigilant qxali rati
nempro animabus vestris reddituri. Igitur illis ip-- fas, quibus aliena sarcina imposita, quibusquo superloritatis authoritas credita esst, proculdubio obediendum est, attestante eodem Apost
lo , qui ait: Omnis mima potestatium saltima-
790쪽
ribis subditasse. Sed fortassὶ quispiam de numero
eorum,quos murmuratores,alienaeque vitae o
seruatores vocat, fatebitur, bonis Ρrsutis obediendum esse,malis vero minim E. R iisquis est, qui ita potius desipit quam sapit, audiat diligenter, & authoritato,exemplo,rationeq; sibi monstrabitur, Praelatis vel malis c bediendum esse. Authoritate inprimis Chri sti, qui Praelatos m itos etiam honorandos censuit, eum inquit: ma quacumi, dixerint vobisseruare oracite, secum tam reo vera earam nolitefacere, Cui altipulatus Apostolus suus Petrus,praecepit, dOminis non tantiim bonis & modeitis, sed etiam discolis obediendum esse, i. Petr. 2. Exemplo dit Mquoque Christi comprobatur, Superioribus lucet malis esse parendum. Siquidem ipse Domunus noster I a sui Christus Rex, & Iudex, &Deus ut habetui distinct. ys.) usq; ad passionis
diem, seruauit honorem pontificibus & face dotibus, quamuis illi nee timorem Dei, nec agnitionem Christi seruassent. Ratione demum ostenditur, vel malis Praelatis esse audiendum e quandoqpidem nullus se committit Praelatos istimum, quod sit deuotus, prudens, L cera tus, sed quia secundum regularem institutione prisectus est. Itaque non obeditur Praelatis propter suos pulchros sui aisitin oculos, sed quia Dei
vices gerunt. De qua re ita D. Bernardus memi- Bemar nisse traditur. Non te moueat Magister imperitus vel indiscreta potestas, sed memento, quia
non est potestas nisi a Deo, & qui potestati rem sti Dei ordinationi resistit. Haec ille. Denique
maius esse meritum creditur, cum obeditur i
digniori. Non igitur Praelati indignitas suscat obedientiae spudorem, imo quanio dignior' i e ' ZZ s Praela- .