장음표시 사용
41쪽
iungemtis amicitiosi disrum ac naturae similitudo. cum illa ita uiuerret, ut nullum quaestum turpem esse arbitrareuetur; cum omnis ab his Dus, omnes insidiae, circumscriptiovesq. M lolcsentium nascerentur; cumq. essent uiti's, atqDe improbitate omnibus noti studiose, ut drai, ad eorumsesamiliaritatem multis iam antea nis Oppianicus applicarat, itaque tunc sic statuit, per C. Fabricium cnam Lerat mortuus insidias Habito comp.rrare. erat ii o tempore infirma ualetudine Habiatus, utebatur autem medico ignobili, sed spectato homine, Cleophanto: cuius strvum Diogenem Fabricius adnenentini Habito dandum spe O pretio solicitare coepit. servus non incallidus, se xt i a res declarauit, si i atque integer, sermonem Libris non es a*ematus: rem ad dominum detulit: escopi ratus autem cum Habito est locutus: Habitus alitem statim cum M. BGrto senetore, familiarissmo suo, communicauit: qui qua me, cet prudentia. si a diguitate fuerit, memini e uos ambitror . ei placuit. ut Diogenem Habitus emeret acie phanto, quo citius aut comprehender tur res eius imdicio, aut Hi esse cognosceretur . ne multis, Diogenes emitur: uenentim dis paucis, m illiuiri boni cum ex occulto latervenissent. pecunias oblatata, piae ad eum rem dabatur. in manibus Scamandri, liberti Fabris o-rum , deprehenditur. TVo imMortales, Oppimicum quisquam, his resus cognitis, circumuentum dicit esse equis umquam audacior e quis notentiore quis apertior
in iudicium addictus es e quod ingenium. quae facultas dicendi, quae a quoquam excogitata de sensio huic uni crimini potuis obsistere 'simhl i uri quis es, qui d bitet, quin hac re com rra, M. Menoq. deprehensa, aut obeunda mors Cluentio, aut presipienda accusetis fuerit 'satis esse arbitror demonstratum, iudice , s cruminibus accusatum esse Oppianicum, xt honeste ab olui
nulla modo potuerit. cori cite nunc, ita relim cita messe illum, ut, reflanes atque iterum praeiudicata, coa-demnatus in iudicium uenerit. Greentius, iudices, primum nomen eius detulit, cuius in maribus venenum deprelienderat. is erat libertus Fabricio m Scamander.
integrum consillam, iudicis correpti nusia si picio sin-plex iis iudicium causse, certa res,t ei um crimm allatrem est . hic tum Fabricius, is, de quo ante dixi, qui, liberto da nato, bii 'd impodere pericvlim videret , ' rod mihi cum Aletrinatibus uti tuitatem, o cum plor sipieeorum mara in usum esse Lichat, sequentes eos ad me domum Adduxit . qui quam Vam de homine, sicut ne cesse erat, existimabant: tamen, vod erat ex eod municipio, siuae dignitatis esse assidea iritur, eum, quibus rebus possint, defendere: idque, a me, ut cerem, o ut carisam Scamandri fuscipirem, pe ebant, in qua caussa
p. atroni omne preiciatim cautinebatzr. ego, qui neque i iis, talibus uiris, ac tam amantibus msi, r possiem uialam negare; neque illud crimen tantam, actam manili
stum esse arbitrarer εἰ sicut nee ii quidem ipsi, qui mihi
tum illam care sani comm dabant, arbitrabantur; po licitus ijs sim, me omnia, quae uia ent, esse Iacturum. Res agi coepta est: citatus est Scamander reus: accus bar P. Canutius, homo in primis ingeniosus, er in dicendo exercitatus: accusebat aretp i e quidem Scareandrum turbis tribus, Venenum esse deprehensi M. Omnia tela totius accusationis in Oppianicum coajciebantur. V riebatur caussa insidiarum: Fabricioram familiaritas μαα σrabatur: hominis vita, croduciaprosinebatur: denique omnis accusatio, varie, graine . tractata, ad extremum manibem ueneni deprehensione conclusi est. Hic ego cum ad respondondum hirreat, qua cura, immortales, quasollicitudine animi, quo timore. perequies magno cum metu incipio dicere: otiem que dico, toties mihi videor in iussi. ivm unx re non ita
ni,solum, sed etiam virtutis atque o*j: ne aut id profiteri uidear, quod non posita implere, quod si impudentiae; aut id non escere,quodpossim quod est aut site, aut negligentiae . tum uero ita sum perrarbatus, ut omnia timerem: si nihil dixis , ne inserui usty multa hi ei modi caussa dixissem,ne impudenti .mus existimarer . coire, me aliquando, O ita constitui, fio liter esse agendum; ita actati, qua tum eram, solare lasei dari, etiam in minus semis causi hominum peticulis non di suissem. itaque Ieci: sic pugnaui ic omni r tione contendi, sic ad omnia confugi, quant rem ego asse qui potes, remedia, ac perfugia caussarum, ut hoc, quod timide dicam, consecutus sim, ne quis illi caQpae patronum de ui se arbitraretur. M, ut quidquid ego apprehendera, flatim accusitor extorquebat e manibus . si qua si eram, an inimicitiae Scamandro chm Habitor fatebatur, nullas fulser et Oppianicam , cuius illamini Ierfuisset, huis iesimi sint juin . atque esse dicebat.
autem illud egeram, nullum ad Scamandrum marte H biti uenturum molLmentum fuisse: concedibat psita ad uxorem Oppianira, hominis in uxo ribus nec dis exemtitati, omnia bona Habit tuentura esse dicebat . cum iliala defensione Uis es em quae in lybertinorum causis bo-nsi mal per existimata est, Scamandrum patronoes e probatrem: si matur, sed qiuaernat, cui probatus
esset ipsipatronus . cum ego plurilus uerbis in eo commoratus essem. Scamandra octas insidias esse per Di senem, constitutum. inter eos de alia re fui F; ut m lcamentum, non uenenum, Diogenes a Gerret; hoc cui uis usu uenirepose: quaerebat, cuis in ei moles locum, tam abditum, cur solus, cur cum Ob Irata pecunia n nil et: deniqste hoc loco causia resibus hone ii is h minibus premebatur. M. Lebrius de suo coistis Mog nem emptum , sie praesente Scamandrum cum uene- ηο , pecuniaq. deprehensam eo discat. T. Qui ctius Varus. homo fumma religione, Osumma amctoritate praeditus , de infers, quae serent Habito, o de finicitatione Diogenis , recenti re, siccum Cis phantum locutum esse dicebat. Atque in illo iudicio,
cum Scamand rem nos defendore videremur , verbo illa reus erat, requiram vera, periculo, tota accusatione Oppianicus : neque id ob cure serebat, nec dis
mulare ullo modo poterat: aderat frequens , aduoc
bat: omni ucto, grati . punabat; po tremo, id quod maximo malo illi causae Dit, hoc ipso loco, quasi re si pisi est, sedebat. oculi omnium iudicum non in Scamandrum,sta in Oppianichra convciebantur thnoi eius, perturbatio ,si prasus, incertu'. hultus, cro a coloris mutaris,quae erant antea si piciosi, haec aperta, ac manifesa faciebant. Cum in consitum iri oporteret, Passivit ab reo C Iunius et sitne ex lege illa Cornelia, quae tum erat,elam an palani dest fiententiam serri Deia te de Oppianis lanentia re pons in est, quod is Habiti familiarem Iunium esse dicebat, clam helle ferri. itum es
in tonsillam: omnibus sententi's ,ppaei r unam, quam suam Stal us esse dicebat, scamander pinna actione coctinnatas ct . quis tu erat cmutura, qui, Scamandro
42쪽
In Orationeni pro Cluentio Habito' ai
roes naso,non iudidum de pini factum esse ar- est, deterrimus, obsimri fimusq. pare vis adhibetur. biremetur e quid en illa damnatione iud tum nisi u 'nisi forete haec causa est, quod messici nihil praeter arrisincium id, quod Habito daretur, esse quaesitum e quae erum, oratores erum auctoritatem praestare debent. γνο tenti limas picio collata in Scamandrum in aut citatur reus: agitur caussa: paucis uerbis ccusat, u de e ferripotuit,ut is suasi onte necare noluisse Habitum re iudicata. nutius. incipit on alte petito proo putaretur eatque, hoc tum iudicio facto, o Oppianico mirirespondere maior Cepasius. primo attente aliditurre, o existimatione iamlege, pronunciatione notam eius oratio. eri bait animum iam demi sum, o opprescondemnato, tamen Hubitus Omanicum reum statim sum Oppianicus: udebat ipsi Fabricius: non initiij non erit ruoluit Poscere, urerem iudices in eos suos bat, animos iudicum non illius eloquentia, sed de sensi essent seueri, quos uenenum habuisse ipsos comperibent; nis impudentia commoucri. postea quam de re coepit an etiam consili conficientiari. eiu in odi facinorumsup cere, ad ea, quae erant in caussa, addebat etiam ipse n plicio dignas iudicarent . itaque Fabricium, quem pro ua quaedam uulnera. hoc qua quam stolo diciebat apte0-iliaritatem Oppianici conscium illi Dcinori uis men intertam non defendere, Mnaeuaricari accusatiose arbitrabatur, reumsatim fecit rutq. ei locus primus ni uide atur . itaque,cum cassidiis Gedicere putaret et constitueretur, propter caussae coniunctionem impetra- cum illa uerbagrauiora ex intimo arti scio depromuit. Hic tum Fabricius non modo ad me meos Bicinos, psisset, RHicite iudices hominum fortunas, respicite duo amicos Aletrinates non adduxit, sita ipst ijs neque de bios tariosq. casus,restitate C. Fabrici Mectutem; cum 1 nsioribus uti postea, neque laudatoribus potuit. rem hoc, iusticite, ornandae orationis causa, pedixisset, enim integram hominis non alieni,quamuissu*iciosam, restexit ipst: at C. Fabricius a sub P s demissio cupite defendere humanitatis esse putabamus ς iudicatam labe discesserat. hic iudices ridere ;stomis ari, atque acerbe mare conani, impudentiae . itaque tum tD, inopia O ferre patronus causara sibi eripi, O se cetera de illo i necessitate coactus m caussa elusemodi ad Cepasios tres cs, R icite iudices, non posse dicere: hee quidquaM 'oc fugit homines industrios, atque eo animo, ut, quae- pius es fictum, quam ut illum persiqueretur, O collocumque dicendFpotestas esset data n bonor at e iube obtorto adsitania reduceret,int reliqua posiet perorare. neficio ponerent. Iam,hoc quoque prope iniquissime com Iam tum Fabricius primum suo iudicio, quod QIrasti paratum est; quod in morbis corporis,ut qui8uesctf- ymum, deinde luis ut, s sintentiu iudichm esco ssicillimus, ita medieus nobiligimus, atque optimus quae amatus.
ritur; in periculis capitis, ut quaeque caussa di cillima
rus splendori &habent copias,&splendide utunti iri P Rop n aequabilis,l pari sere
omnium probitate. STvDIOR vul cum easdem res&iidem probant, qliae expetantur,di- gnas iudieant. NArvRAEt cum ad easdem res ijdem natura seruntur. Cincvsis C Ri- ντ i o N E s Q. adolessen tium t adolescentes, aetate incauti, facile in fraudem inducuntur. inde natum est uerbum, circumscribere, pro decipere: ut Phil. I . Aut Sicilini uicinos, aut adolescentulos circumscri' bunt. Pro ratostio: Dic nunc te ab Roscio H S tono circumscriptum esse.Circumscripto in Catil. orat. 1. Quis testamentorum subiector, quis circumscriptor, quis ganeo 3 circumscriptio. lib. 111. OE. Atque iste dolus malus etiam legibus erat uindicatus, ut tutela x i I. tabulis, S circumsicriptio adolescentium lcge Plaetoria. CLEOPHANTO:l Graeco : nam Romanis medicina in artium liberalium numero non
erat. F R vG r,l proprie de s o dicitur, qui rem domini diligenter custodiat: sed ad probitatem simpe transfertur, ut hic, & lib. iii. in Verrem. Frugi, dc sobrii homines. Nam ut nequitiam multa uitia, sic frugalitatem uirilites comitantur multae. NON est 'ematus: l aures dedit, quasi condicionem non recusans. Q v A fide, I in amicitiis tuendis,&incolenda iustitia. A. prudentia, i in cognoscendis, iudicandisq rebus. dignitate: N quod senator ,α quod uirtute praeditus. Pnodi1 -- mortales , t exclamatio narrationi subiecta, ut sapra. Et est quiquam, qui, cum haec cognouerit, suspicari possit Oppianicum iudicio oppressum, de circumuentum inc innocentem Anta, post Scamandrum
prima actione condemnatum: Quis tum crat omnium, qui, Scamandro condemnato, non iudicium de Oppianico factum esse arbitraretur uis umquam audacior i argumentum a superiore vita. Qui S nocentior 1 a crimine ueneficii. Q v i s apertior i a comperta re, manifestoq. deprehensa. Quo Diugenium, quaeβ has dicendit sic in Verremaei. i. Quod est ingenium tantum, quae tanta facultas dicendi, & copia, quae istius uitam, tot uitiis flagitiis l. conuictam, iampridem omnium uoluntate iudicioq. damnatam, aliqua ex parte possit defendere λ H v I C Descri init de uendficio, cuius eum Cluentius accusauit. O a E v N D A morti exitium illi parante Oppianico, qui suum sectus, ueneno in Scamandri manibus deprchenso, patefactum uideret. RE . elatque iterumpraemescata, i damnatione Scamandri. o Fabricij. Vi Civi TATEM: uicini cnim Arpinatibus. Si cur necesse erat, i pessime scilicet, ob improbitatem uitae. supra. PATRONil C Fabricii, cuius libertum Sca mandraim fuisse,
paullo ante dictum est. Nastus Alsd tantuml excusatio.nam orator,cum, uir bonus dcfiniatur, bo nas recipem caustas debet, malas reiicere. Sic vT nec illi quidem ini, i altera excusatior ne impud tes fuisse uideantur Aletrinates, qui tam turpem causam commodauerint. C A v s s A Assarum es quod Oppianicus Habitum ideo ueneno tollenda curasset, utco mortuo, qui testamentum adhuc nullum soccrat, bona eius omnia ad matrem uenirent: qtiae ab sc polia , audia Pecunia, maiore praernio, orbata filio,mi
43쪽
nore periculo necaretur. MAGNO cum metu incipio dicere : l quod est hominis de ingenii sima,&de officio suo laborantis. in Diui . Ita Deos mihi uelim propitios, ut, cum illius diei mihi uenit in mentem, luci die, citato reo, mihi dicendum sit, non selum commoveor animo, sed etiam toto corpore perhorresco. De Orat .lib. t. Mihi quique optime dicunt, quique id facillime, atque ornatissime facere post lint tamen, nisi timide ad dicendum accedunt, & in exordienda oratione perturbantur, paene impudentes uidentur, tametsi id non accidere non potest. ut enim quisque optimc dicit, ita maxime dicendi disseultate, uario'. ortus orationis, hominu inq. iudicia pertimescit. VIRTVTIS, probitatis. non enim hoc ad ci quent tam refertur: cum de ingenio scparatim iam dixerit. Qv A tremera , t octo annis ante, cum Cicero annos 3 di. natus esset. hanc enim Orationem annis octo poli Oppianici damnationem praetor habuit. pianici autem iudicium Scamandri, Fabriciiq. damnationem nullo sere temporis interuallo secutum est,cum L. Quinctius, Oppianicidcsenser, tribunus pl. esset, L. Lucullo, M. Cotta cos. I N misinfirmis a dis i minus bonis: in quibus prorco quod diceret, dcscnsor inuenire uix posset. πιο D thnide diacam, i ne mihi ipse arrogasse nimium uidear. V τ PMquidi quidquid pro quidque. requisquis promsque, usitatum Ciceroni, & Lucrcti . solus, i Scamandcr. SVMMA religione, i qui fallum non diceret: cuius animus ab omni fraude, mendacioq. abhorreret. SuMMA auctorit uel grauis uetor: ut eius testitia olito sidcin abrogare non liceat. Rε civiacm uera , t apparebat enim, uenenum illud eius consilio paratum. PERICU LO,l quod ei, Scamandro condemnato, certum impendebat. Tor A Meu tonet supra: Omnia tela accusationis in Oppianicum coniiciebantur. ΑDvoc AEAT; Iaduocatus interdum est, qui praei Sr fauet. inde aduocare, eodem sensu. LLLI causib et Scama
dri. Hoc ipso loco, i in subselliis reorum: in quibus Cicero Cluentii caussam agebat. ΙΜ consilivmihil sciuisitas suri. id est enim, in consilium ire. infra: In consilium ituri iudices triginta duo: pro, se
ientias laturi. Qv A B s r T o Ri quaestioni procer l, non tamen praetor erat . interdum tamen, atque
adeo saepe praetor idem&qii aestor. Ex lege illa Cornesia, i quam L. Cornelius Sulla tulerat, ut sci tensiae clam aut palam ex rei uoluntate serrentur. R AE tum erat, I aliquid igitur postea mutatumni detur in illa lege,&opinor hoc ipsum de sententiis fercndis. I TvM es in consilium :l sententiae latae sunt f TALE Nus 1 ab Oppianico corruptus, ut idem mox in ipsus Oppianici iudicio. Di cxv Ar,lpeccato improbus, consessione impudens. PRIMA actionet ampliandi potestatem lege permitteme. Es sa quaesitum sic comparatum. Su A spontri non alieno consilio. RE, I cum is damn ius esset, cuius in iudicio seclus Oppianici patefactum iam es et . LEGE, i quae iudicum sen-etentiis reum condemnat . PRO NUNCIATIONE I sententiis iudicum. infra: Placuit, ro-pente iudices pronunciare . iudices , sic id ueste , dixerunt. V τ ι . et locus primus constitueretur, lut eius caussa, quod cum Scamandri caussa coniuncta esset, statim ageretur . se Oppianico post damnatum Fabricium locus primus cst constitutus. infra. REM . E N i H Mm: um i nullo dum iudicio damnatam. REΜ enim integrimit caussam Scamandri, nullo antea praeiudicio damnatam. H Misis non esiem ipsius Fabricii, pro Scamandro rogantis, ut periculum a se remouerct. DEFENDER L,i quam dcfenderat Cicero, rogatus ab Alctrinacibus. LABEFACTAR Et immutare,
scindere. eadem enim erat Fabricii, Scamandri l. causti. AD Cepasios Irest de quibus in Bruto: C.&L. Cepasti fratres fuerunt: qui multa opera, ignoti homines, oc repentini, quaestores ceseriter iacti sint, opi dano quodam & incondito genere dicendi. MAECvΜc E dicendi potestis sis dura, laus in cauias, pessima: quod es impudentiae. Nisi Iorte Meccavia est,t nisi forte deterrimus, Nobscurissimus
patronus ideo adhibetur, quod ab oratore auctoritas ctiam requiritur. ironia. non enim haec est cauisa rnam si esset, optimus, & clarissimus adhiberetur. quid igitur est causbe, cur deterrimus, ta obscurissimus Odhibeatur quia nociniis rei defensionem optimus orator non si scipit. ita necesibrio ad deterrimum coi fugitur. ARTiriCIvN,l ut in curando non peccent et auctoritas is ijs non requiritur. ETIAMaoctoritatem l ut etiam boni uiri putentur. E RI G ε 3 A T animurni cum attente audiri vidcrct or tionem Cepasi,quasi captis illius eloquentia iudicibus. DE . REI absoluto praemio. in A E erant in caussa, i contra Fabricium. NOVA Paciam uulnera. 1 per imprudentiam dicebat ea,quae Fabricio nocerent. S ED v vo i studiose, ex animo, non uulncta putans, sed remedia. Notatur imprud tia Cepaiij, qui se prodesse cauisae arbitraretur, in quo noceret. CALLIDissIMEt pro Fabricio,quae contra Fabricium erant. Pu TARET,1 quod idcm ceteri non putabant. ILLA Decbagrauit ma lironia. Ex intimo artificio I quod intimum erat Coasio. nam reuera artificium in iis uerbis nullum
erat. I s sp Exi T ipse: l ad reum, dc a substatis discedentem uidit. Dis cxssa RAT. I abs silutione desperata, ex insentia, α imprudentia des moria sui, quem uideret ad ea, quae erant in caussata
OV i o est, quod iam de Onianici carisa plura
dicamus e apud eosdem indices reus eji Iactus,' cum is duobus praeiudici's iam damnatus esset: ab Udem aut tm iudicibus , qui Fabiniorum damn tione de Oppianico iudica, ant, locus ei primus est commutus: accusatus es criminibusPax Cmis, si quae a
me breuitercisunt, praeterea multis , quae ego omnia nunc omitto: accusatus est apudeos , qui Sca mandrum ministrum Oppianici, Fabricii m. conscium mali fir , conti Mant . Vird per deos immortales,
44쪽
Ιn Orationem pro A. Cluentio Habito. 3 3
mais est innandum, quod is condomatus est, s odomnino res Hereas tu est 'quid enim illi iudices si repotae iue qui se imiscentes Fabricios condemn sciit a in Oppianico sibi con lare, o sim ibiu
sentire iudicys desurarunt . mi uero illa fra per Rim dicta rescinderent, cum ceteri βω-miuduando, ne
ab aliorem iud ijs discrepent, prouidere e o illi, qui Fabric3 libertim, quia minister in maleficio fuerat; p
trouum,quia consius condemnalgent; ipsum principem, atque architectumsceletis absoluerent qui ceteros, nudo praeiudisio facto , MMen ex ipsa caussa conde nassent ;bunc, quem bis condemnatum iran acceperant, liberarent e tum uero illa iudicia seratoria non salsa inuidia, sed uera atque insigni turpitudine notata, atque seria dcdecore, σ infamia, defensioni locum nullum re-iquissent . quid enim tandem siti iudices restonderent ,siquis ab us quaereret: condem stis Scamandrum, quo O ninet nempe, quod Habit per Aemum medici ueneno necare solviqite: . quid Habiti morte Scamando consequebature nihil; sed adminiser erat Oppianici . comdemnastu C. Fabricium; quid ita ' quia, cum ipse Iam liarissime oppianico usus , libertus autem eius in moi ficio deprilensus esset, illum expertem eius consitqLisse non probabatur. Si i ur ips/m Oppianicum, bis suis iudic3s condemnai--rVoluissent; quis tantam turpitodinem iudiciorum, quis tantam trico tantio rerum iudicatarum quis tanta libidis iudita ferre potui eidet ora hοι uidetis, quod iam omni orationepatefactum est, illo iussicio reum condemnari,prae Artim ab ijsdem iudicibus , qui duo praeturicia fecissent, necesse fuisse: utillud uideatis, necesse est , nullam accusatori caussam esse potuisse ur iudicium uelut corrupere. Ἀaero
enim abs te, T. Mithres is iam cereris argumentis omnibus, num Fabricios quoqtie innocentes condemnatos
exit limes e num etiam illa lassicia pecunia corrupta esse duas, quibus lassiciis alter a Staieno solo Hsolutus est, alter etiam inest condemnauit e age, si nocentes, cuius maleficij e numquid, praeter uenenum quaesitum, quo Habitus necaretur, obiectum est e ntimquid aliud in illis iussiciis hersatum es, praeter siceiasidias Habito abo pianico per Fabricios factast nihil, inquam, aliud,
iudices, reperietis . exsas memoria r sunt tesulae publicae redargue me si mentiora testum dicta recita: doce, iri illorum iudicjs quid, praeter uenenum Oppianici immodo in criminis sed in maledicti locost obiectum. Multa diripossunt, quare ita necesse fuerit iudicari: sed ego
occurram exstinatistu uestrae , iudices . nam, et se a uobis sic audio ut numquam benignius que attentius quemquam auditum putem: tamen uocat me alia iamdudum tacita uestra exspectatio, quae mihi obloqui undetur: Quid ergo e negas ne illud iudicium esse corruptam e non nego: sed, at hoc corruptum non esse, commmo . a quo igitur est corruptum ' opinor, primu - , se incertum fui et, quisnam exitus illius iudici, futurus esset, ueri semitirus tamen esse eum potius cor pisse, qui metuisset, ne ipse condemnaretur, quam idum, qui ueriatus esset, re aerer absolueretur: deinde , cum es et nemini dubium, quid iudicari necesse esset, eum certe potius, qui sibi aliqua ratione dissideret, qua exm , qhic iratione confideret e postremo, certe potius Plum , qui bis apud res itidices o se disset, quam illam, qui bis caussami s probauisset. unum quidem certe, nemo erit tam innquus Cluentio, qui ncihi non comedat, si coUet corruptum illud esse iudicium, aut es Haliso, aut boni nita esse corrupi . si doceo , non ab Habito; uinco,ab Oppianico : se ostendo, ab Oppianico ; purgo Habitum. quare , et si saris docui, rasionem nullam huic corrumpendi uise, ex quo intelligitur ab Oppianico esse com ruptumuinen dei roi Uepararim cog7ioscite.
LO c v s ei primus est connitutus: I propter coniunctionem caussae, ut Fabricio post damnationem
Scamandri. FAasti Cios de uno Fabricio nominatim locutus est: scd Fabricius quoque Scamander filit,cum Fabriciorum esset libertiis. patet infra. ALTERI Scamander. Ips E se condemnauit i Fabricius, a subselliis discedens ante perorationem caussae. ILLA iudiciasenatorial quae tum presbios administrabantur sinatores : postea communicata sunt Aursia lege tribus ordinibus, Pompeiore Crasso cos. Nou sit a lauidia , quam tamen in Verrinis orationibus ueram esse dixit, ut iudices a corruptela deterreret. Sui si ipserum iudicum . T. ATTI,' hic est T. Attius Pisaurensis, de quo in Bruto: T. Attium Pisaurensem, cuius accusationi respondi pro A. Cluentio: qui S accurate dicebat, &satis copiose, erat l. Praeterea doctus Hermaporae praecopiis: quibus etsi ornamenta non satis opima diiscendi,tamen ut haliae uelitibus amentatae, si capta quaedam & Parata singulis caussarum generibus argumenta traduntur. Attius,gemina T ex antiquioribus libris, Graeca scriptura, lapidibus mso scribere, qua Accius, ues Atius: quamquam dixerit Virgilius, Panaus Attis, genus unde Atii duxere coloni: demente lit-Wam poetica licentia. OCCvRRAM ealbinationi vestrae , t omittam, quae dici possunt: ueniam satim ad id, quod exspectatis, idest ad insam illius iudicii, quo Oppianicus damnatus est, corruptionem .hipra: Aceruatim iam reliqua, iudices, dicam; ut ad ea, quae propiora huius caussae ,& adiunctiora sunt, perueniam. Ε v M positas i maior enim mutus in eo, qui de sua salute periclitatur, quam in eo, qui alteri perniciem quaerit. DE illo ipsI de corrupto ab Oppianico iudicio.
AT OV a ego illa non argu extabor , quae sunt
grauia vehementer: eum corrupisti qui inperiaculosuerit; eum, qui metueriti eum. quislimsalutis iualia ratione non babuerit ; eum,qui semper singulari seu
sit audacia. multa sunt ridis es: veruo, m ha9cam rem non dubiam, sed apertam, atque max: Gσω, -- E meratio
45쪽
34 Commentarius P. Manuti set '
merario singulori argumentorum non est necessaria. vitam, o naturam uolueritis. nam, pertati ut opinis nico, C. Aelio Staieno iudici pecuniam vadem statium est de cuiusque moribus, ita, quid Be ictum, μι tibiam ad corrumpendum iudicium dedisse . numquis fictum si existimaripotest. Cum esset egens ,sumptu ne te te appello, Oppianice, te T. Atti: quorum alter sus, audax, caltaus, perfidiosus cum domisae, m
eloquentia damnationem ill , alter tacite pietate de- Ierinnus, O inanisi mus, tantum nummorum positum plorat. audete negare, ab oppianico Staieno iussici pe- uideret; ad omnem malitiam, Osiaudem uersare menia Oniam datam: negat negate quam in eo loco. quid tems am, haec siecum cogitans, coepit: Dem ne iudi
reticetis ' at negare non potestis, quod reperistis, quod bus mihi igitur ipsi, praeter periculum , O sesimiam, Di gestis , quod abnusinis . quo tandem igitur ore quid quaeretur exibit excogitem, quamobrem Oppianiamentionem corrupti iudicis fretus, ctim abi parte im co damnari secesse sit squid tandem, cnihil enim est. disi pecuniam ante iudicium data post iudiciuin σω quodsieri non possit os quis eumforte casus ex periculo
ptam esse sate mini e quonam igitur haec modo gena eripuerit; non ne reddendam es 'praecipitantem igitur sunt ρ repetam paullo altius, iudices: omnia, quae in impellamus, inquit, opertatum prostemamus. capit diuturna obscuritate latuerunt, sic aperiam, ut ea cer- hoc consilium, ut pecuniam quibusdam iudicibus leuis nere oculis uidermini. vos quaeso, ut adhuc me attente mis polliceatur, deinde eam posea su primat: ut, quo, audistis, item, quae reliqua mi, audiatis: profecto ni- niamnaues hominessuasi te ere iudicaturos pu-hil a me dicetur,quod non dignum hoc conuentu osilen tabat, hos, qui leuiores erant, desitutione iratos Oppia tio, dignum uestris BD, atque auribus esse uideatur . nico redderet. itaque, ut erat semper praeposterus atque ut mimum Oppianicus ex eo, quod Scamander peruersus, initium facit a Bulbo,Veum, quod iamdiu reus erat factus, quidsibi impenderet, coepit susticani; nihil quissierat,tristem atque tacitante leviter impe statim si ad hominis egentis, udacis, in iudiciis corrum M. quid tu, inquit e ecquid me adiutias, Bulbe, negno pendis exercitati, tum autem iudicis, stalani fauili tis resp. struia Mus ei reuero,simulatque hoc audiuit; ritatem applicauit. ac primum, Scamandro reo, tantum 2 e gratis: quo uoles, inquit, sequar: sed quid asseri edonis datis muneribusq. profecerat, ut eo auctore uter rum ei quadraginta millia, si ebetAbsolutus Oppianic , tum cupidiore,quamfides iudicis postulabat .post autem, pollicetur, o eu , ut ceteros appellat, quibuscum loqui cum est Scamander unius Staieni siententia absolutus, consuefiet, rogat: atque etiam ipse, conditor totius η patronus utilem Scamandri nesiua quidem sententia li- Iot , Guttam ad pergit huic Bulbo. itaqtie minime beratus; acrioribus saluti suae Umediis subueniendum marus is usus est, qui aliquid ex eius firmone Petulae putauit. tum a Staieno,sicut ab homine ad excogitase deIustaras: unus alter Aes intercessierat, cum respridum acutismo, ad audiendum impudentissimo, adestia rum creta videbatur: reefer, ct confirmator pecuniae ciendura acerrimo, chaec enim ille aliqua ex parte ha desidentiatur. tum appellat hilari uultu homis em Binbebat, o maiore ex parte se habere simulabao auxia bur, ut blaridi mepotesti: quid tu, inquit, Taete e choelium rapiti O fortunis suis petere coepit. Iam hoc non enta Staienus cognoem n ex imaInibus Aeliorum dei ignoraris, iussim, ut etiam bestiae, firme dominante, gerat ;ne,s sie Ligurem seri t, nationis magis Iure, plerumque ad eum locum, ubipastae aliquando sint, re- quam generis, uti cognomine uideretur qua de re mecauertantur . Staienus ille biennio ante, ctim caussam bo- locutus es, quaerunt a me GHpecu nia. hic illeplanus,
notum Susini, Atellae recepisset, D C nummum se iudi- improbissimus, quaestu iudiciario pastus , qui illim cum corrupturum esse dixerat . quae cum accepisset a niae, quam condiderat, spe iam atque animo incubaret, papillo,suppressit, iudicioq. Dcto, nec Sinnio, nec bons conresulsentem, oecordamini faciem,atque illas eius rum emptoribus reddidit . quam cum pecuniam profu- fictos utitosq. uultus quaeritu si ab Oisianira de isset. sibi nihilnon modo ad cupiditates suas ,stesse stitutum: O, qui esset totus ex Dude omendacio Gad nece statem quidem reliquisset Uaruit ad easdem sibi ctus, Fig. ea uitia, quae a natura habebat, etiam n praedas, ac suppr4 aes iudiciales reuertendum . it 'dis, at me artificis quodam malitiae condisset,puiaque, cum Oppianicum iam perditum, O duobus iugiam thre aDeuerat, se ab Oppianico destitutum: atque hoc ad tum praeiudici s uideret, promissis eum fuis excitauit dis testimoη ,sua illum sententia, quam palara omnes abiectum, simul saluti desperare uetuit. Oppianicus laeuari essent, condemnatum ki. manarat 'mo incomorare hominem coepit, ut sibi rationem ostenderet iud, si , pecuniae quandam mentionem inter latices e
eis corrumpendi. ille autem, quemadmodum ex ipso OP uersatam: res neque tam Juerat occulta, quam erat o pianico postea est auditum, Phit quemquam es in cia cultanda; neque tam erat aperta, quam rei p. cosia
uitate, praeter st, qui id efficere poeta: scd primo graum perienda. in ea obsciviritate e dubitatione omnium C es coepit, quod aedilitatem se petere cum hominibus no- nutio, perito hoqini, qui quodam odoresulpicionis si bilissimis, insicam, atque osensionem timere dis 'lenum corruptu esse sisset, neque dum rem sectam bat; post exoratus, initio permagnam pecuniam popo- arbitraretur, placuit, repente iudices pronunciare. i . scit, deinde ad idpervenit, quod confici potuit, e ' H-s dices, si id velle, dixerunt. hic tum Oppianicus non m Dcx L deferri adst domum ias'. quae pecunia simulat- opere pertimuit: rem a Staieno per: ctam esse arbitraque ad eum delata est, homo impurissimus statim coepit batur. in consilium erant ituri iudices triginta O duo rin eiusmodi mente, ct cogitatione uersari: nihilesse suis 'tentiis decem OD absilutis resci poterat: H-S rationibus utilius, quam Oppianicum condemnarii illa x L, insingulos iudices disitsuta, eum numerum sic absoluto, pecuniam illam aut iudicibus dispertiendum, tentiarum conficere debebant ;u: ad cumulum, lye m aut ipsi esse redisndam ; da nato, repetiturum es no iorum praemiorum, ipsius Starenisententia Di ad
minem. itaque rem excogitarsingularem. Atque haec, cima accederet . atque etiam casu inm, quod illud repen-
iudices, quae vere acuntur a nobis, facitius credetis ,si te eruictum, Staienus ira non aderat; caussam nescio cum a uis uobis longo inseruasto recordari Q Staieni quam apud iudicem demdebat .facile hoc Habitus p
46쪽
In Orationem pro A. Cluentio Habito. 3s
tieratur, facile Canutius Oppia laus, neque a tronus eius L. Quinctius: qui cum esset eo tempore tria Mnuspl. conuictim C. Iunio, lucri quasi A max mum fecit, ut ne sine Staieno in coisilium iretur: cumsid ei per uiatores confulto neglirantius agi uideretur, ipse airublico itidicis ad priuatum Staieni iudicio profectus est, en illud 'p'tesate dimitti iussit; Staienum ipse ad subsellia adduxit. consurgit mr in consilit , cumitarentias Oppianicus, quae tum erat potesas, palam serri uellectisset, ut Staienus scire posset, quid cuique
deberetur. variata licum genera; nummaam pauci, si domnes irati .ur enim, qui accipere in campo consueu
runt, iis candidaris, quorum nummos supprespos esse phtant, inimicis. Mi Flent esse: sic eiu modi iudices in festitum reo u erant: ceteri noc tisima messe Mitras tur;sedlectabant utentias eorum,quos corruptos putabant ; ut ex iis constituerent ,a quo iud tum corruptum uideretur. ecce tibi ei modifurtitio, ut in primis Bulbo, o Staieno, O Gretiae esset itidicandum. summa onmitivi ex 'ectatio, quidnam sententiae serrem leves, ac nummar iudices. asque illi omnes sine ulla dulitatione condemnant. hic tum iniectus est hominibus'upulus, O quaedam dubitatio, quidnam esset actum. d inde homines sapientes, ex uetere illa ffici plina iudiciorum, qui neque absoluere misi em nocenti metum possent; neque eum, de quo esset orta fusticis, pecunia o pugnatum, illa incuritaprimo condemnare uellent; Nin liquere dixerunt. noxnulli aurem, frueri homiries, hocstatuerunt, quo quisque animo quid saceret, Iiectari oportere: si alij pecunia accepta nerum iudicabant, ramim nihilo minus Mesuperioribus suis itidistis consare putabant oportere: itaque damnarunt. quinque omnino fuerunt, qui illum uorum innocentim Oppiamicum, sue imprudentia, siue misericordia, siue aliqua su pici ne, iis ambitione adducti, absoluerent. Condemnato Oppianico, statis L. Quinctius, homo maxime popul
ris, qui omnes rumorum, O concionum ventos colh
re consuesset, obl. 'um sibi Iacultatem puta fit, ut ex inuidia senatoria puset crescere, quod eius ordinis iudicia minus iam probari populo arbitrabatur. habetur lina atque altera concio Mehemens , O grauis: accepisse pecuniam iudices, ut innocentem reum condemnarent, triabunus M. clamitabat: amfortunas omnium dicebat, nulla o iudicia; qui pecimiosium inimicum haberet, lac lumem esse nemis posse. homines totius ignari nex ij, qui Oppianicum numqvam uidissent , rum optiamum, ct hominem pria resimum, pecunia opprinum arbitrarentur, incensis picione rem in medium vocare coeperunt, carisam illam totam de fere.
Astro stalem ' quid ii, Staieno, non Staieno aegatur3 ut e Staiena gente per adoptionem in Aeliam transierit, assumpto, ut insta patet, Paeti cognomine. nam in Bruto, C. Staienus, inquit, qui se ipse adoptauerat, oc de Staieno Aelium secerat. De quo subiungit: Fervido quodam, & petulanti ,& su rioco genere dicendi: quod quia multis gratum erat.&'probabatur, adstendisset ad honores, nisi in facinore. manifesso deprehensis, poenas legibus, de iudicio dedisset. Facinui autem illud fili t, accepta ab Oppianico pecunia ad corrumpendum iudicium. TACiTA pietatet erga i atrem damnatum. Oppianici adoloscentis in antiam insta quoque notat his uerbis. Quid autem magnopere Oppianicum metuebate cum il-' leuerbum omnino in hac ipsa caussa nullum facere potuerit, hi lic autem accusatores, matre uiua, deesse nopollent. IN eo locul in subselliis accusatorum nam etsi, me dicente, potestatem non habetis interpe tanta ego tamen uobis eam potestatem remitto; de , ut negetis ab Oppianico Staieno iudici pecuniari d tam. concedo. negate, negare, inquam, in eo loco: quid reticetis ' Similiter pro Sex. Rostio. Non quaero abs te quare patrem Sex. Rose: is occiderit, quo modo occiderit. ira quaero abs te, L. Eruti, quo modo,deiic tecum agam, ut in eo loco uel respondendi, uel interpellandi potestat cm faciam. REphrismis, a Staieno: qui cum pectiniam pro absolutione Oppianici acceptisset, eum condemnauit: itave reddenda pecunia nit. AusTu Lis Tis.l iudicio populi, agmte tribuno pl. ntio. infra. TAN Tu Me nis datis, muneribus . pro cerat, i Vlpianus ita distinguit donum a munco, ut genus a specie:quia donum a donando dictu.n ut, munus autem cum caussa donctur, ut natalitium,nuptialitium. coniunguntur igitur di tinctionis gratia, ut pro Archia: Iure suo noster ille Ennius sanctos appkllat poetas; quod quasi deorum aliquo dono, atque munere commendati nobis esse uideantur. Et lib. a. de Or. M. Cincius, quo die legem de donis & muneribus tulit. Confiuiduntur tamen intcrdum. PROFECFRAr,l coriptus enim in Scamandri iudicio Staienus ab Oppianico, sententia sita Scamandrum unus absoluerat. supra:Omnibus sententiis, practer unam . quam suam Staienus elle diccbat, prima actione condemnatus es L PA τ Ro N v s lFabricius. NE scia quidem fatentia liberatus; quia, caussam illius agunte Cepatio, a subselliis demis capite discesserat. supra: Num etiam illa iudicia pecunia corrupta esse dicas, quibus iudicijs alter a Staieno solo absolutus est, alter etiam ipsesecondemnauit' BONO Rust S. vj te uel cum Sasimus Atella pupillus bima sua iudicior ac labiis, qui male empta possidebant. DC millia nummi mi stulatorum xvi r i. intilia. SuPPREssi τ, non dedit iudicibus, ipse clani retinuit. N E C Vsinis,l qui caulsa cecidit. 'NEC bonorrem emptoris si utrique parti reddunda non fuit, cum ab uno Staienus eam accepi ila. hoc tamen Cicero dicit, ut pecuniam sibi habit iste Staienum ostendat, cum nemini omnino rc. diderit, quid reddenda certe fuit alterutri parti, idest ei, quae, cum dedisset, condemnata tamen citet. Simile illud pauliopol: Illo ab diito, pecuniam illam aut iudicibus disipertiendam, aut iplicii e reddendam. E xinu Oppianico; a Staieno se proditum querente. GRAVARI corpit, I quo se, suamq. Operam pluris uenderet. D cons. i potuit,l quod obii iure p. tuit ab Oppianico. H-SDcxLi scutat rum xixinillia, ducentos. NON ne reddendum I r petet enim suam pecuniam: dicet se non opera
47쪽
Inea, sed propter innocemiam suam absolutum. INITI v Μ facit a Bulbo festiue admodum. nam cum initium cenaea Bulbo fieri non soleat, Staienus tamen a Bulbo iudice initium fecit iudicii comi pendi. ideo uocauit eum Cicero praeposterum, atque peritersum, in ambiguo locum quacrens. Co DITOR totius negotii aste huic Bul .l mirum Ciceronis ingenium in lepore dictorii in I dex est Bulbus , iudex & Gutta. rursus, bulbus est cibus: gutta, liquor, qua conditur bulbus. in ambiguo igitur suinpsit occasonem iocandi. conditur enim Bulbus, adspersa gutta. Ist Bulbus iudex facilem se pracbuit adiuncto Gutta iudice : ut bulbus cibus, adspersa liquoris gutta, conditur,&amarum saporem amittit. DEGvSTAR A r. l non discedit a translatione . nam condire bulbum gutta, degustare ali quid speculae, si inditudinem habent. Ssuvvs TER,' cuius in manu pecunia dcponeretur. ComFIRΜATOR pectoriae' qui de pecunia sponderet a Staieno promissa, quasi cuictionis nomine, ut ii Tisconsulti loquuntur. sic uenditionis confirmatorem Iulianus uocat eum, qui sccundus auctor est. nam primus auctor, ipse uenditor. Ho Mi Ns Mi Staienum. Ex imaginibus Aeliora i Aesiae enim gentis cognonico Paetus ut in fastis,anno urbis D L ii. P. Aelius Paetus. DELEGERAT; ' arbitratu
suo: qui ctiam se ipse adoptasset, Aesiumq. de Staieno fecisset. Si si Ligurem fecissis, i si Liguris co nomen ex imaginibus Aeliorum sumpsisset. si erant enim de Aelii Paeti, di Aelij Ligures, ut in fastis. N Α-T I O N i s inae si bacii quia natus, uel ortus ex Liguria. GENERI Si Aelii . celandam igitur Si Icnus in cognomine patriam putauit: Romanus omnino uideri uoluit ex antiqua Aeliorum gente. P L AN v S ' dcc tor. graecinia uerbum. Horatius lib. t. ep. Fracto crurc planum. Plinius lib. xxx v. c. ro.
Agnost te utilium plani r e. Qv A M DLm omnes laturi es t. l cx lege Cornelia; quae potestatem rco dabat, ut sententiae uel clam, uri Σlam ferrentur. reus enim Oppianicus, qui Staieno pecuniam ad corrumpondum iudicium dedisset, qitin palam sententias ferri uellet, ut meo Staieni sdem nossici, minime dubium crati supra: Quaesiuit ab reo C Iunius quaesitor ex lege illa Cornesia, quac tum erat, clam an palam de se i memiain ferri uellet. Infra: Cum sistentias Oppianicus, quae tum crat potestas, palam ferri uelle dixisscti P L A cv i τ,l potuit iterum cauisam agere: sed, ne perfici res a Staieno posset, sententias ferri statim uoliti t. REPLNTEI antequam res a Staieno pcrsici potiri. P Ro Nu N C I ARE . I scium tias ferre, de reo iudicare. supra: Oppianico re,&existimatione iam, lege, de pronunciatione nondum condemnato. TR i GivTA est duo 1 pra ter Staienum . L v Μ numerum struentiaret in crimere dia bant; l x L nummorum millibus, idest utatis M cc. in singulos iudices dispertitis. SEPτiΜΑDx- cIMAl iudices igitur omnino xxxi i 1. Nus1 M A R i i l quibus a Staieno promissa, nec tamen data pecunia cilci, ut Bulbus,&Gutta, si pranominata. OMNE s irati. 1 cur irati, statim caussa sebiicitur. IN O ol suturis comitiis. Eius Moni iud si qui pecuniam accipere consuessent. CETE-Ril integri,&ium. Sostrix tol sertiebantur iudices ex lege illa Cornesia deserendarum sententiarum loco. B v L B o, O Staieno , o Guttae t quos ceteri iudices corruptos putabant. P Ri Mocondemnare t actione priirsa; cum eundem paullo posterius, patefactare, cond nare mallem. NON liquere dixeruns.l ii sucre nou tuaico, quorum nomina insta ponuntur. quinque autem Oppianicum absoluerunt, resi qui xix condemnarunt. oninoeni in iudico, adiuncto Siscno, xxxi ii. suo S i est , Bilibus, Staienus, Gutta, alij honnulli. V En v M iudicabant, ' reo damnato. Verum pro acquum, ut alibi. SuPERio Risus suis iudici s 1 de Scamandro, & Fabricio. a L L v M ueprum innocentem Oppiaaicum: ironia. nam si innocos, ut uos clamatis; cur cum quinquet nium abibluerunt' ALicu A sit icione ' corrupti a Cluentio iudicii. Austrio NEi ut boni uiri uiderentur, dissimiles Bulbo, Staieno, Guttae, qui iam reum damnarant. in Mo innoc tiam Oppianici singularet quo in rco,
qui abs luit, ambitiosus; qui distulit; cautus; qui condemnauit, constans cxistimatur.
AT Q v ε illo ipso tempore in aedes T. Annis, b ebat . itaque confiteor, licet enctis iam impune, hoe minis honesti mi, necessaris, amisi mei, η- praesierasu in loco, conscri) quod O pianici non modoctu star us,ucccxψνs ab Oppianico, venit . iam cetera uira,sed etiam nomen ante illud tempus populo Oi notasunt omnibas i ut cum illo Oppianicus egerit de pe- tun fuisset; indipii sim porro videretur, circumucet: cunia: ut illest redditurum esse dixerit: ut eorum 'mo tum esse innocentem pecunia; hanc deinde si licionemnem omnem aulerint Pisi boni, qui tum con ullo prope augeret Staieni fmprobitas, e ' nonnullorum ei rasm in occulto steti sent: ut res patefacta atque in Iorum pro- lium iudi rem turpitudo; crassim autem ageret L Quinlata, o pecunia omnis a Staieno ea torta, atque erepta ctius, homo chmj mma pol repraedistis tum ad insit. huius Staieni psona, populo iam nota, atqne 'μ sum andos animos multitudinis accommodaIMF;sum secta. ab nulla turpi Mβιι iove abhorrebat :supparis am mam illi iudicio inuidiam, infamia . . se conflatam. esse ab eo pccxviam, qxam pro reo pronμmiost, Pis atque in hac flammam recentem C. Iunia n,qui illi qua rant in concion non ivtelligebant: neque eni- doceban- stioni ad erat, iniecti m es memini o illum, hom tur: uer aram ese in iudicio mcntionem pecunire sise nem aedilicium, iam praetorem opinionibus hominum riebant: inno em reum con Amnat m esse audiebant: constitutum, non disieptatione dicendi ,sid claMoreb Era enisintentia condi nasum videbant: ncin gratis id minum de foro, atque adeo de ciuitate sesublatum n ab eo samm se, quod hcminim nox i, iudicabant. que mepaeni et, hoc potio te pore, quam illo, cause mi is in Bulbo, tu Gutta n alys nonnia is sisticio cose sis, A. clueury defendore. cadis a enim manet ea m , qzae
48쪽
In Orationem pro A. Cluentio Habito. 3 7
m de mutari sesso modo potest: temporis iniquitas, a uit, oratio mea deprecata est, u ames, aet es itas
e inuidia recessit: ut, quod in tempore mali fui, nihil a ueritatis Asceptatione resecis, quid est praeterea, quod obsit; quod in cassia boni fuit, prosit. itaque, nuc γ-- in caussa relinquature uersatam ossis induis pecuniam
admisum audiariptio, non modo abus, quorum iu- constat: ea, quaeritur, undepro asit, ab accusatore, dicium, atque potestas est, sed etiam ab illis, quorum an ab reo. incusator dicit hae O primum, grauissimis tantum est exi natio. M, tum si dicerem, non audireΥ ; criminibus accusatam, ut nihil opus esset pecunia: d mu quod alia res esset; humo eademstd tempus aliud. inde, condemnatum adducebam, ut ne eripi quidem p id adeo sic cognoscite. eris tum auderet dicere, nocese cunia posset: po remo, etia si absolutus esset, mearum tem condemnarum es Oppianicum e quis nunc audet tamen o nium fortunarum status incolumis maneret. negares quis tum et arguere, ab Oppianico ternatum Quid contra reus e primum ipsam multitudinem esse isdicium pecunia e quis hi hoc t ore infitiari ρο- trocitatem criminum periissebam: deinde, Fabris stes e cui tum Eceret docere, Oppianicum reum factum propter confitentiam mei sceleris condemnatis, me esse esse tum denique, cum, duobus proximis praesusciis, condemnatum feruiebam : postremo, meum casum v condemnarus est e quis est, qui id c tempore infirma, neram, ut omnis mearum fortunarum mitis unius isere conetur Quare, inoidiare mota , quam dici mite, dic periculo contineretur.
IN forum prelata, i agente tribuno pl. Quinctio. AD inflammandos animos multiturinis accomm datus; l in Bruto: Cn. Carbonem, M. Marium, aptissimos cognoui turbulentis concionibus. quo in genere nuper L. Quinctius filii. AB Iis,l a iudicibus. Asillis,l a populo circumaudiente. I o . A D s o sit coenosiite .l familiare Ciceroni genus loquendi, ut in Verrem lib. 1 v. Id adeo, iudices, ut mihi ab illis donon stratum est, sic vos in me cognoscite. Pro Caecina: Id adeo , si placet, considerate. Est enim in iis locis, adeo, quasi rogantis. DISCEPTATIONE, consideratione. TvMI in illa temporis iniquitate, atque inuidia. CONDEMNAT vΜI duobus praeiudiciis. PROPTxR co-- scientiam mei erisI quia naci sceleris essent conscii.
AGs, quoniam corrumpendi iudicii caussas ille tiae. Tene hoc, i, dicere, taliprudentia, etiam usu multas, o ei artes habuit, hicn illam; profectio atque exercitatione praeditum e sapitati Mum esse dia
insus pecunia equirat ur. P ecit tabulas diagenti A cunt eum ut, quod opus set, ipsi ueniat in mentem; pro si ne cluentius. haec autem res habet hoc certe, ut nihil ianeaccedere irrum, qui asterius bene inuentis obtemps possit, neque Mittim, neque detractum de re, iliari, ret. instultitia contra est. minus enim stultus es is, cui Luere. uam si ut octo, cum isa cu se in ista meditati se nihil in mentem venit, quam ille, qui, quod nulte alieni
ne uersarur: cum omnia, quae nunc ad eam rem pertia uenit in mentem, Vprobat. Man: tonciliarionemna nent, ex huius, O ex aliorum tabulis agitatis, tra- tiar Staienus tum recen ire, cum aucibus Gemeretur,ctatis, inquiritis: cum inurea Cluentianae' niae ue- excogitauit; me, ut homines tum loquebantur, a P.
siritim nullam inuenitis. Qui de Albiana tecunia uesti- Cethego ad onitus, istam dedit conciliationis o I a sus ne uobis odoranda est, an ad ipsum cubile uobis du- tiao Aulam . nam 'isse hanc hominum 'monem rocibus uenire possumus' trassitur uno in loco H-S Dcx L : cordari potestis . Cethegum, quod hominem odisset, e rearetur apud hominem audacissimum: tenentur apud quod eius improbitatem versari in rep. nollet, O quod is dicem . quid uultis amplius ' At enim Staienus non uideret eum,quisi ab reo Iecuniam, cum iudex esset, fuit ab oppianico, eda Cluentio adiudicium corrumpen clam atque extraordinem accepissem essus esset,sa tam constiturus. Curem,cum in consilium ire tu CD- hum esse nonposse, minus ei deis consilium des e. inentius, Canutius Gesse patiebantur e cum in conm hoc si improbus Cethegus suis; videtuis mihi adhersarium lium mittebant, Si reum iudicem, cui pecuniam ded--rmouere uolui .m erat eiusmodi sia, ut statenus, rant, non requirebant 'Oppianicus quaerebat ' Quinctius nudimosse accepisse, negare non posset: nihil autem N agitabat tame statino ne in consilium iretur, tro rat periculosius, nec turpius, quam, ad quam rem au Aa potestate persectum est i condemnauit. Hanc p et, confiteri: non est consilium Cethegi reprehende nim damnationem dederat cybsidem Bullo, o ceteris, ut dum. Ucrum alia caina tum Staieni fuit,aria nunc, A d tuitis ab O ppianico uideretur. Quare istinc caussa ti, tua est . ille, cum re prememtar, quodcvmque diceret,
mrrumpendi iudic , istinc pecu i stinc Stacinus, istinc bo; Uiω diseret, quams, quod erat factura, fatere: uis: denique omnis sios o avdacia est; hinc pudor, honesta te horo illud idem, quod tum exploseum ct eiectum G,
vita. O nulla suspicio prinniae, nηlla corrumpendiiudia nunc retuli' demiror.qui enim poterat tuni in oratiam cs iarum: pariumlit,ueritate patefacta, atque omni em redire cum Oppianico Cluentius equi cum matre hab inresublato, eo transire illius turpitodiris infamiam, bat simultates : haerebat in tabulis publicis reus, ubi celera malificia consessant, ab eo inuidiam disces accusator : condemnati erant Fabricu r nec et re aliquando, ad quem numqream accive culpam ti bi, alio accusatore, poterat Albius, nee Me ignomia detis. At enim pecuniam Staieno dedit Oppianicus non nia calumniae relinquere accusationem Cluentius. . , ad ιorrumpendum iudicium ad conciliationem1 ut praeuaricaretur Iam id quoque ad cor Neu du
49쪽
dum Micium pertinet. Ita quid opus eras ad eam iuium uis' pluat οβ R. dicat, qui uult, dis Pillorem iudice sequectu e ct omnino , quamobrem tota popHo concitato, cui tum mos sis est , qua dere Iu- Ula res per Matinum potius , hominem ab utroque nisi caussam dixerit. quemcumine rogaris, hoci somae enisi Mum , L id bimum, turpi senum, quam per debit, quod pecuniam acceperis, quod innocensem cir bonum luem uirum, ageretur,e amicum, neceis euerit. est haec opinio at, si haesiis , hac lege, risi . communem e Sed, quid ego haec pluribus , quasi utum esse oportuit, qua accusator Habitus. Mi eradere obscura, d tae cum ipsapecunia, quaest leno lage quaerebat. Paucos disse jectas et Quinctius. at data es, numero ac fruet a sua non modo quanta fuerit, ncque priuatus accusare, nec, sidia iam inuidia, volem etiam ad qua rem data fuerit, oli Iu . staedecim bat, Videtis igitur,non in caussa, in tempore sp duo iudices, ut Oppianicus afflueretur, corrumpendos toti e sim omnem accusatoris fuisse. Multam petiuit: fuisse; ad Stalentim D cx L nummum ese delata: A qua lege e quod in legem non iura t; quae res nemini ut tu dicis , gratiae conciliandae caussa s quadraginta umquom visi fuitio quod C. Verres, praetor urbanus, Momim acces iis millium quidua et ' sim, ut nos duimus, homosanctus, o diligens, Ataxetitionem eius in eo coni DCx L numnium decim iudicibus darentur; non dice non haberet, qui tum interlitus proferes a tur. His Archimedes melius potuit describere . At enis iudicia dc C. Iunius condemnatus es , iudices, leui mis, facta permulta sint, a Cluestris indicium esse corru- . myrmissimis , quas omnino in iudicum a serri nopiam. immo uero ante hoc tempus omnino i ipsa res oportuit et itaque oppi us est non carsa , Ad tempore. suo nomine in iudicium nun qua est uocatinita multa a, Hoc vos Cluentio iudisium phtatis obesse oportere elata, ita tu iactata inanes est, ut hodie nuo dis primum qNam ob caussam e si ex lege si fortitus non erat Iumus caussa illa listus sit, hos imo die primum ueritas πο- ψης se in legem aliquando non iurauerat, iccirco illiuscem contra invidiam , hisiudicibus freta, in serit .uc- dum tione aliquidde cluentis Dd abarur non liquit: rumtam multa ista iudicia quaesente ego eum me ad sid ille iccirco his legibus condemnatus es, quodcontra omnia con inmaui, separaui, κttacorem, quae acta silium legem commisecrat. qui hoc confitentur , possunt, postea iussicia de illo iudicio inberentur, partis ruinae et idem iudicium non fuisse, defendere'. ergo icciso, litora, ut tempestati, quam ii dicio, odi eptationi inq*it, instatus itim praetor Iunio fuit, quod ii adiud Juis; partimvshil contra Halitum ualere; partim - rium nruptum per eum putabatur . Num igit rhoc iam pro hoc esse; partia esse eis modi ut neque appellata temtore cutissa mutata es e ntim adia res ilia rario illius umquam iudicia sint,neque exsisnata. Hic ego, magis i diis', alia natura totius negoti' nunc es, actum fuit tui conssetudin seruem, quam quod uos non uestratae non opinor exusta us, quaerastaesunt, rem ulla ρο-
sponte aciatis, petam a uobis ut me, di m dehissingulis tuisse mutari . quidergo est caussae, quod nunc nostra disputo iudicjs, attente audiatis . condemnatus is C. dejeWio audiatur tanto silentio, time Iunio defendendi Iunius,qui ei quaestioni praefuerat. Adde etiam illud,si sui potestas erepta site quia tuis in caussa nihilpraeter placet : tum est condiamatus , cum esset iudex qua inuidiam, errorem, falpicionem, conciones quotidianas,sionis . non modo caussae, I ne legi quidem quidquam stiliti ac populariter conritatas . ac salat tribunus per tribunum p laxamenti dutum est. quo tempore tia pl. iam in concionibus, idem ad ius iar ad iudicium
lum a quaestione ad nullum aliud rei'. munus adduci non modo de concione , sed etiam cum ipsa concione u licebat, eo te ore ad quaestionem ijst abreptus est ..it niebat. Tadus icti Aurelu, tum noui, quasi pro theatro quam quaestionem' ιιultus eata uesti, iudicre, me in- illi iudicio aes cari uidebantur: quos ubi accusator con- vitant , ut, quae reticenda putaram, libeat iam libere citatis hominibus complorat, non modo dicenda ab reo,
dicere. Quid illa tandem quaestio, aut disceptatio, aut sed surgendi quidem potestas erat.
AN vi sium octo, P post Oppianicum damnatum. CLvEN Tiv s, est canu iust accusatores Oppiani , Eo triste: Lepida translatio in tribus uerbis, transire, discedere, accessisse.
AD conciliationem gratiae .l ut secum in gratiam Cluentius opera Staieni rediret. intra : bi enim pote ratium in gratiam redire cum Oppianico Cluentius λ CvM Duribus premeretur, i cum reus esset; cum salutem si iam in summum discrimen adductam uideret; clim necessitas cogeret . quod paullo post dixit, Cum repremeretur. CONCt Li Ar Io Ni s di gra uel lego, inducta copula, conciliationis gra tiae: pro conciliatae gratiae. Aureol ab Oppianico. C o N p ε s s v s sis, 1 in aedibus Toxiiiiij, bonis uiris in occulto audientibus. M i N v S pdelet astu: cum sciret, explosum iri , ut inane, tamentum illud conelliationis gratiae. Nos est consilium Cerbe, repudiandum. minus fidele fuisse. non est putandum. Cu M repremeretur. l cum essetis discrimine .pat illo ante: cum faucibus premere. ur. HAEREst Ar i scriptus, ut tolli non poset. REvS, accusator reus Oppianicus: accusator, Cluentius: ut nec Oppianicus eis pae posset, quin ab aliquo, uel si cum Cluentio in gratiam rediret,accu- stratur: elabi autem quouis aeculante non poterat nec ipse Cluentius ab accusando desistere, quin calumniae subiret infimiam . An corrumpendum iudicium per i et .l hoc si uertim esset; corruptum ab Oppianico iudicium per crea uestrem Staienum, dici possct . nam accusitorem a suscepta catilla ronouere, corrupti iudicii genus e. h. uerum aliter se res habet. data Staieno pecunia et non ut praeuaricaretur Cluentius, uerum ut iudices ipsi corrumperentur. I WD t C I s v s darentur; l x L millia in singulos. Iv-D C t A factam ulla unt, i quinque condemnatis, tamquam nummariis iudicibus, id cnim obiici batCluentii accusitor Attius Iunio quaesitore, Bulbo, Popillio, Gutta, Maleno: nam i escula est abs
50쪽
In Orationem pro A. Cluentio Habito. 39
lulii x. ideo Iudicium eius ab accusatore commemoratum non arbitror: cum ex eo capere ar umentum i
dicit a Cluentio corrupti non posset. Suo nomi uel nemo enim ante hoc tempus in iudicium est uocalux, quod a Cluentio pecuniam propter Oppianici damnationem accepisset. Loquitur hie Cicero de iis tantum iudicibus, qui damnati sunt: quorum nemo, quod a Cluentio pecuniam accepisset, accusatus esst, sed Ilinius, quod in legem non iurasset,& quod ex lege subsortitus non esset: Bulbus ,& Staienus maiestatis; Popillius,&Gutta de ambitu. itaque, quod ad hos quinque, qui damnati sunt, attinet, res illa in iudicium uocata non est. Falcula uero bis caussam dixit semes. quod non suae decuriae munere, neque ex lege sedisset: ite in , quod a Cluentio pecuniam accepisset :&utroque iudicio est absolutus. itiaque pertinere ad hunc illa uerba non possunt, Ante hoc tempus omnino ista ipsa res suo nomine in iudicium numquam es hvocata. D L. . rL Lo indiciol de pecunia in Oppianici iudicio accepta. D r C ER E N Tu R, I non reuera essent, sed ab accusatore dicerentur. I vi NAE I milio ra, rutillud, quo Iunius damnatus est propter seditionem,& turbam. Ni R i L contra Habitum valerei l ut Bulbi, Popillii Guttae. PRO hoc esse: l ut Staieni,&Falculae . de quibus insea. V τ neque appellata umquam iudicia sim, i &hoc proprie de Iunii iudicio dicitur, ut illud, Ruinae similiora, aut tempctati,quam iudicio, & tempestati . de quo infra. Ergo adhuc Iunii iudicium uideo esse eiusnodi,ut in ilionem potius seditionis, uim multit dinis, impetum tribunicium, quam iudicium, appellandum pulcm. NON modo caus acii tempus ali quod poscenti. Na k quid i quae iudicem quaestionis abducia suo mi creuelabat. AD qua subiremi ut de ipse quaesitore quaereretur. quaesiuit autem infestus ei praetor, quod Oppianici iudicium corruptum per eum putabatur. Di SCEPT ATIO,l dictum in sacpe, disceptationem esse consita rationem eorum, qui iudicant. PAvCos dicit donec Iunius quaerere desiisset. P Riv AT vs perfunctus tribunatu pl. Quo D in let non iurasset; l inquam iurare iudico solent. Hic locus ostendit, differre iudicem quaestionis a praetore. praetor enim non iurat. Horio sinctus, Alixens,l iro nia. iam enim de repetundis, ipso Cicerone Siciliae nomine accusante, damnatus Verres exsulabat. Hac de re sic ael. i. in Verrem. Inuenti sunt senatores,qui, C. Verre praetore urbano sertiente, exirent in cum ruit. quem incognita caussa condemnarent. S v v s o R T 1 T I o N E M eiust prima sertitio erat ex uniue so iudicum numero, per praetorem urbanum et altera,reiectis ab reo S accusatore iudicibus , in locum rei
ctorum, quae fiebat per quaesitorem. lib. i. in Vorem. De sebsertitione illa Iuniana , iudices, nihil dico . Vbi Pediani diligentiam requiro. putat enim non Iunium, sed praetorem ipsem Verrem subsertitum esse. nec tamen in eo tibi constat: nam stibiicit: Curtius, iudex quaestionis, subsertiebatur in locum rei ctorum. INTERLirust transfert a Ilinio culpam in Verrem, qui codicem suum comaperit, ut da mnaretur Iunius: quod alii sententiam iudices de Oppianico tulissent, alij seripti esserat in suo codice. Monius tamen Vorem excusat. Gq. de re Ciceronem inuidiose mTis, quam uere, locutum dicit. Si . Extexesubfortitus vim erat Iunius, i quia falsos iudices supposuisset: cum alii essent in Verris eodice . Non dicit, subfbrtitum non esse Iunium, sed, ex lege sebsertitum non esse: quod , simulata subsortitione, corruptos iudices contra legem silpposuisset. His legibus 1 haec igitur duo crimina, unum omissi a Iunio
iurili tirandi, alterum, quod ex lege subsertitus non esset, duabus legibus uindicabantur. in o D comtra aliam legem commiserat. l quod contra legem Corneliam de ueneficiis Oppianicum, iudicio corrupto . damnauerat . itaque Iunii damnatio praeiudicium in Clitentium suit. Hoc ex persona accusatoris. Qv thoc sitentur, i responsio Ciceronis: in qua uerbum, Confitentur, in uam rem significat, quod, quibus criminibus a Iunio petita multa esset, quod in legem scilicet non iurasset, quod ex lege subtartitus non esset, eorum criminum i gibus damnatus quidem elicet, uerum non propter ipsa crimina, sed quia contra le em aliam commisisset. quod qui constentur idem, iniuste damnatum esse Iunium, simul constentur. noc uas κατα ηαiενθεσιιpronunciatur. si qui, inquit, ideo damnatum fatentur Iunium iis legibus, non quoa aduersus cas,uexum quia contra aliam legem, idest contra legem de corruptis iudicijs, commiserit: ijdem,quod nos dicimus, possunt defendere,idem illud iudicium, quo damnatus est Iunius, iudicium non fuisse. ita nostram caussam astentios sunt, inquit, idest, licet eis da dcre, id quod a nobis defenditur, iudicium illud non fuisse. Possvωτ defendere. 1 idem faciunt, ac si defenderent: imprudentes d sendunt. PRAETOR l quo quaerente de eorruptis iudiciis, damnatus est Iunius. REM ullam potuisse mutari. I aut eadem nune ualere debent, si recta: aut, si haec recta, illa mutari, quae tum gesta fiunt. ΑD subsidia: l iudicum, quacrente praetore. ILLI: quos digito ostendebat. erant enim in foro,
aduersum iudicia. A s i pro theatro I cuius in gradibus quamplurimi sedent.
NV ν ε R apud C. Orchiniam, collegam meum, locus ab iudicibus Fausto Sullae depecuni's residius non constitutus: non φιο illi aut exlegem esse Sullam, aut ca sum pecuniae publicae contemptam atque abi ctam putarent: sed quod, accusante tribuno pl. condiacione aequa disceptari posse nonputauerunt. quid in conseram Sullam ne cum Iunio, an hunc tribunum pl. cum Quinctio, ara uero tempus cum tempore e Suda maximis
opibus, ematis, Unibus, necessariis, clientibus plurimis: haec autem apud Iunium parua, infirma, ipsius labore quaesita , atque collecta. hic tribunus pl. modestus, pudens , non modo non siditiosus , sed etiam
seditiosis aduersarius: ille autem Merbus , criminosus, popularis homo, ac turbulentus. re pus hoc tranqui thm ac pacatum: Etad omnibus inuidiae ten pestatibus concitatum . quae cum ita es ent, in Facilio tamen illi iudices