M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

151쪽

Us legat hunc chione, mando tibi, Rufe, libellum, carmine laesa meo est, laedere & illa potest.

XCIX. ad cerdonem.'

Lasci nostro non dabas, cerdo, libello. Ars tua, non vita est carmine laesa meo. Innocuos permitte sales; cur ludere nobis

Non liceat, licuit si jugulara tibii

C. ad Rusum.

Cursorem sexta tibi, Rufe, remisimus hora , carmina quem madidum nostra tulisse reor: Imbribus immodicis coelum nam forte ruebat. Non aliter mitti debuit ista liber.

152쪽

Μ. V. A L E R I IMARTIALIS

LIBER IME PIGRAΜΜΑ Ι. de natali Caesaris. fghnis alma dies. & luce sacratior illa.

conscia Dictaeum qua tulit Ida Iovem , Longa precor, Pylioque veni numerosior aevo k t

Semper & hoc vultu, vel meliore, nite. Hic colat Albano Tritonida multus in auro, Perqlia manus tantas plurima quercus eat. Hic colat ingenti redeuntia secula lustro, Et quae Romuleus sacra Terentus habet.

Μagna quidem, Superi, petimus; sed debita terris, Pro tanto quas sunt improba vota Deo

153쪽

vestito.

opoctabat modo solus inter omneis

Nigris munus Horatius lacernis , 'cum plebs, & minor ordo, maκimusque Sancto cum Duca candidus sederet. Toto nix cecidit repente coelo: Albis spectat Horatius lacernis.

ice quam densum tacitarum vellus aquarum Defluat in vultus caesaris, inque sinus. Indulget tamen ille Iovi, nec vertice moto concretas pigro frigore ridet aquas,

Sidus Hyparborei selitus lassare Bootae , Et madidis Helicen dissimulare comis. Qui siccis lascivit aquis, & ab aeth re ludit; Suspicor has pueri caesaris esse nives.

Quod siccae redolet palus lacunae, crudarum nebulaa quod Albularum,

154쪽

Piscitiae votus aura quod marinae. Quod pressa piger liircus in capella, Lassi Bardiacos quod evocati, Quod his murico vellus inquitiatum, iod jejunia Subbatariorum; Moestorum quod anhelitus reorum, uod spurcas moriens lucerna Ledae, Quod ceromata fasce de Sabina, Quod vulpis fuga, viperae cubile, IMallem, quam quod oles, olere Bassa.

Vir bonus, & pauper, linguaque & pectore verus1 Quid tibi vis, urbem qui, Fabiane, petiS

Qui nec leno potes, nec commossator haberi, Nec pavidos tristi voce citare reos: Nec potos uκorem cari Corrumpere amici: Nec potes algentes arrigerct ad vetulas: Vendere nec vanos circum pallatia fumos: fPlaudera nec cano, plaudera nec Glaphiro. Unda miser vives, homo fidus, certus amicust

Hoc nihil est. Nunquam sic Philomelus eris.

155쪽

Ceadi virgine castior pudica , Et frontis tenerae cupis videri, cum sis improbior, Malisiane,

Quam qui compositos metro Tibulli, In Stellae recitat domo libellos.

VII. ad Hyllum.

Cur here quod dederas, hodie, puer Hylle, negasti Durus tam subito, qui modo mitis erast Sed jam caussaris harbamque, annosque, pilosque. O nou quam longa es, quae lacis una senem; Quid nos derides Τ here qui puer, Hylle, fuisti , Dic nobis, hodie qua ratione vir ES.

Prima salutantes atque altera conterit hora: Exercet raucos tertia Caussidicos: In quilictam varios eκtendit Roma labores; exta quies lassis, septima finis erit. sussicit in nonam nitidis octava palaestris: Imperat excelsos frangere nona toros. Hora

156쪽

LIBER IV.

Hora libellorum decima est, Eupheme, meorum , . Temparat ambrosias cum tua cura dapes; Et bonus aethexio laxatur nectaro ca sar, 'Ingentique tenet pocula Parca manu. Tune admitta jocos r gressu timet ira licenti Ad matutinum nostra Thalia Iovem.

IX. in Fabullam.

Sotas filia elinici, Fabulla,

Deserto sequeris clitum marito, Et donas & amas, ασωτας.

X. Faustino librum mittit.

Dum novus est, neque adhuc rasa mihi fronta libellus; Pagina dum tangi non bene sicca timet; I puer, & caro perser leve munus amicos Qui moruit nugas primus habere 'meas. 'curre, sed instructus; comitotur Punica librum , Spongia: muneribus convenit illa meis. Non possunt nostros multae, Faustine, lituras Emendare iocos: una litura potest. .

157쪽

Dum nimium vano tumefactus nomine gaudes , Et Saturninum te miser esse pudete Impia Parrhasia movisti bBlla sub ursa , Qualia qui Phariae coniugis arma tulit: Excideratne adeo fatum tibi nominis hujus , , obruit Actiaci quod gravis ira freti t. An tibi promisit Rhenus, quod non dedit illi Nilus; & Arctois plus licuissat aquis Blo etiam nostris Antonius occidit armis, Qui tibi collatus , perfide , caesar arat.

XII. in Thaidem.

Nulli, Τhai, negas; sed si te non pudet istud, Hoc saltem pudeat , Thai , negara nihil.

XIII. ad Rufum, de nuptiis Pudentis &

Claudiae Peregrinae.

Claudia , Rufe, meo nubit Peregrina Pudentit Μacts asto lassis , o Hymenaee, tulε.

158쪽

Tam bene rara suo miscantur cinnama nardo; Μassea Theseis tam hena vina favis. Nec melius teneris junguntur vitibus ulmi; Nec plus lotus aquas , littora myrtus amat. candida perpetuo reside concordia lecto; Tamque pari semper sit Venus aequa iugo. Diligat illa sanom quondam et sed & ipsa marito, Tunc quoque cum fuerit , non videatur anus.

XIV. ad Silium Italicum.

Sili castalidum decus sororum,

Qui periuria barbari furoris Ingenti premis ore, perfidosqua Astus Hannibalis , levesqua Poenos 'Magnis cedera cogis Africanis: Paullum seposita severitato, Dum blanda vagus alea December Incertis sonat hinc & hinc fritillia, iEt Iudit Pota nequiore talo Nostris otia commoda camoenis. Nec torva lega fronta, sed remissa L scivia madidos iocis libellos.

159쪽

Sic sorsan tener ausus est catullus Magno mittere passerem Μaroni.

XV. ad Caecilianum.

tibi /nummos hesterna nocte rogantLIn Ωκ aut septem , caeciliano , dies , Non habeo, diκir sed tu caussatus amici

Advontum , lancem paucaque vasa rogas. stultus es' an stultum me credis, amice 3 negavIMilla tibi nummos : millia quinqua dabo

XVI. in Gallum.

Privignum non esse tuae te, Galle, noverca. Rumor erat, coniux dum fuit illa patris. Non tamen hoc poterat vivo genitora probari.

Iam nusquam pater est, Galle, noverca domi est. Μagnus ab infernis revocetur Tullius umbris, Et te defendat Regulus' ipsa licet rNon potes absolvi; nam quae non desinit esso Post patrem, nunquam, Galla, noverca fuit.

160쪽

Reera in Lyciscam, Paullo, ma jubes versus. Quibus illa lactis rubeat, & sit irata. O Paulle, malus es: irrumara vis solus.

XV ΙΙΙ. de puero stillicidii glacis

Qua vicina pluit Vipsanis porta columnis ν Et madet assiduo lubricus imbre lapis, In jugulum pueri, qui roscida tecta subibat, Decidit hyberno praegravis unda gelu.cumque peregisset miseri crudelia fata, Tabuit in calido vulnera mucro tener. Quid non saeva sibi voluit Fortuna licere Aut ubi mors non est, si jugulatis aquae

XIX. de endromide.

Hane tibi Sequanicae pinguem textricis alumnam/Quae Lacedaemonium barbara nomen habet; Sordida, sed galido non aspernanda Decembri Dona, peregrinam mittimus endromida.