M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

발행: 1782년

분량: 353페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

161쪽

Seu tantum ceroma taris; tepidumva trigona, Siva harpasta manu pulverulenta rapis; Plumea seu laxi partiris pondera sollis; Siva Iovem cursu vincera quaeris Atham; Ne madidos intret penetrabile frigus in artus, Nove gravis subita te premat Iris aqua; Ridebis ventos hoc munere tectus , & imbres: Nee se in Tyria sindona tutus eris.

XX. de Caerellia & Gellia.

Dieit salvetulam, eum sit caerellia puppa et Puppam so dicit Gellia, cum sit anus. Ferre nec hanc possis, possis, colino, nee illam Altera ridicula est , aliora putidula.

XXI. de Selio.

Nullos esse deos, inane coelum Assirmat Selius, probatque; quod se Fassiim , dum negat hoc , videt beatum.

162쪽

XXII. de Cleopatra.

Primos passa toros, & adhuc placanda marito νΜorserat in nitidos a cleopatra lacus , Dum fugit amplexus; sed prodidit unda latentem rLucebat totis cum tegeretur aquis. candida sic puro numerantur lilia vitro: Sic prohibet tenuis gemma latera rosas. insilui, mersusque vadis luctantia carpsi Basia: perspicuae plus vetuistis aquae.

XXIII. de Brutiano.

Dum tu lenta nimis , diuque quaeris smis primus tibi, quisve sit secundus; Graium quisve epigramma comparabit. Palmam callimachus , Thalia , de se Facundo dedit ipso Brutiano.Qui si cecropio satur lepore , Romanae sale luserit Minervae: Illi me iacias , precor , secundum.

163쪽

XXIV. de Lycori, ad Fabianum.

Omnes, quas habuit, Fabiane, Lycoris amieas Extulit: uxori fiat amica meast

XXV. de litoribus Altinii & Aquileiae.

Asmula Baianis Altini litora villis , ' Et Phaetontei conscia silva rogi, Quaeque Antenoreo Dryadum pulcherrisa Fauno

Nupsit adfEuganeos sola puella lacus Et tu Ledaso folix Aquileia Timavo, Hic ubi septenas cyllarus hausit aquas; Vos eritis nostraa portus , requiesque senectae , si juris fuerint otia nostra sui.

' XXVI. ad Posthumum.

Quod te mane domi toto non vidimus anno sVis dicam, quantum, Posthumo, perdiderim Tricenos, puto, bis; vicenos ter, puto, nummosyIgnoscas: togulam, Posthuma , pluris emo.

164쪽

XXVII. ad Caesarem

Saepe meos laudare soles, Auguste, libellos. Invidus, ecce, negat: non minus ergo soler. Quid, quod honorato non sola voeo dedisti , Non alius poterat quae dare dona mihi ZEcca iterum nigros corrodit lividus ungues.

Da, caesar, tanto tu magis ut doleat.

XXVIII. de Chloe.

Donasti tenero, chloe, LupercoHyspanas, Tyriasque, coccinasque Et lotam tepido togam Gale , Indos sardonichas, Scythas smaragdos,

Et centum dominos novae monetae;

Et quidquid petit usque & usque donas: Vae glabraria, vas tibi misella:

Nudam te statuet tuus Lupercus.

XXIX. ad Pudentem.

Obstat, cara Pudens, nostris sua turba liballis; Lectoremquo frequena lassat & implet opus.

165쪽

-Rara juvant: primis sic major gratia pomis; Hibernae pretium sic meruere rosae. Sic spoliatricem commendat fastus amicam; Ianua nec juvenem semper aperta tenet. Saepius i i libro memoratur Persius uno, Quam levis in tota Marsus AmaZonide. Tu suoque de nostris releges quemcunqua liballis, Elia puta solum: sic tibi pluris erit.

XXX. de piscibus B anis.

Bajano procul a lacu monemus 3 Piscator, fuge, ne nocens recedas. Sacris piscibus hae natantur undae , Qui norunt dominum , manumque lambunt

Illam , qua nihil est in orbo majus. Quid, quod nomen habent , & ad magistri Vocem quisque sui venit citatus' 'Hoc quondam Lybis improbus prosundo ,

Dum praedam calamo tremento ducit , Raptis luminibus repenta coecus captum non potuit videra piscem; Et nunc sacrilegos perosus hamos ,

166쪽

LIBER IV. Iss

Baianos sedat ad Iacus Togator. At tu, dum potes, innocens receda,

Iactis simplicibus cibis in undas; Et pisces venerara dedicatos.

XXXI: ad Hippodamum.

Quod cupis In nostris dicitque, legiqua libellis , Et nonnullus honos creditur esse tibi: Ne valeam , si non res est gratissima nobis, Et volo te chartis inseruisse meis. Sed tu nomen habes aversa fronta sororum Impositum, matpr quod tibi dura dfdit: Quod nec Μelpomene, quod nec Polyhymnia possit, Nec pia cum Phoebo dicere calliope. Ergo aliquod gratum Musis tibi nomen adopta. Non semper bello dicitur Hippodamus.

XXXII. de ape electro inclusa.

Et latet, & Iucet Phaethontida condita gutta, Ut videatur apis nectara clusa suo. Dignum tantorum pretium tulit illa laborum rcrudibile est ipsam sie voluisse mori.

167쪽

Plena laboratis habeas cum scrinia libris, Emittis quare, Sosibiana, nihil Edent heredes, inquis, mea carmina: quando Tempus .rat jam te, Sosibiane, legi.

XXXIV. ad Attalum.

sordida cum tibi sit, verum tamen, Attale, diκit, Quisquis te niveam dixit habere togam.

XXXV. de pugna damarum.

Frontibus adversis molles concurrere damas Vidimus , & sati serto iacere pari. Spectavere canes praedam; stupuitqua superbus Venator, cultro nil superesse suo. Unde leves animi tanto caluere furore Sic pugnant tauri, sic cecidere viri.

XXXVI. ad Olum. '

Cana est barba tibi, nigra est coma: tingere barbam Non potes, haec caussa est; sed potes, Olo, comam

168쪽

Centum coranus, & ducenta Μancinus, Trecenta debet Titius, . hoc bis Albinus, Dacies Sabinus, alterumque Serranus: Ex insulis, fundisque tricies soldum, Ex pecore redeunt ter ducena Parmensi; Totis diebus, Afer, hoc mihi narras; Et teneo melius ista, quam meum nomen. Numeres oportet aliquid, ut pati possim: Quotidianam refice nauseam nummis. Audire gratis, Aser, ista non possum.

XXXVIII. ad Gallam.

Galla, nota; satiatur amor, nisi gaudia torquente Sed noli nimium, Galla, negare diu.

XXXIX. ad Charinum.

Argenti genus omna comparasti; Et solus veteres Μyronis artes, Solus Praxitalis manus, Scopaeque, ' Solus Phidiaci toreuma coeli,

169쪽

Solus Mantoreos habes labores.

Nee desunt tibi vera Grantialia, Nec quaa callaico linuntur auro, Nec mensis anaglypta de paternis. Argentum tamen inter omne , miror ν Quare non habeas , charine, Purum.

XL. ad Posthumum.

Atria Pisonum stabant cum stemmate toto, Et docti Senecas ter numeranda domus; Praetulimus tantis selum te, Posthumo, regnIst Pauper eras, ct eques, sed mihi consul aras. Tacum tem denas numeravi, Posthume, brumas; communis nobis lectus & unus erat. Iam donare potes, jam Perdere, plenus honorum, Largus opum et exspecto, Posthumo, quid facias. Nil facis, & serum est alium mihi quaerera regem. Hoc, Fortuna, placet 3 Posthumus imposuit.

XLI. in male recitantem.

Quid recitaturus circumdas vellera collo conveniunt nostris auribus illa magis.

170쪽

Audi, quem puerum , Flacce , rogare velim. Niliacis primum pueris nascatur in oris: Nequitias tellus scit dare nulla magis. Sit nive candidior: namque in Μareotida susea Ρulchrior est, quanto rarior iste color. Lumina sideribus certent , mollesque flagellent colla comae: tortas non amo, Flacce, comas. Frons brevis, atque modus breviter sit naribus uncis Paestanis rubeant aemula labra rosis. Saepe & nolentem cogat , nolitque volentem:

Liberior domino saepa sit ille suo. Et timeat pueros , excludat saepe puellas. Vir reliquis , uni sit puer ille mihi. Iam scio, nec fallis; pam me quoque judice verum est: Talis erat , dices , noster AmaZonicus.

XLIII. in Coracinum.

Non diκi, coracina, ta cinaedum: Non sum tam temerarius, nesi audari s

SEARCH

MENU NAVIGATION