M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

81쪽

Et cum currere debeas Bovillas , Intariungere quaeris ad camaenas I nunc, edere me juba libellos.

VII. in Attalum.

Declamasi bella, caussas agis, Attale, basse. Historias ballas, carmina bella facis. componis belle mimos, epigrammata belle rBellus grammaticus, bellus es astrologus. Et belle cantas, &saltas, Attale, bella. Bellus es arta lyrae, bellus es arte pilae . Nil bene cum facias, facis attamen omnia belle. Vis dicam quid sis Τ magnus es ardelio.

VIII. ad Lectorem.

Si qua videbuntur chartis tibi, Lector, in istis,

Sive obscura nimis, sive Latina parum, Non meus est error: nocuit librarius illis, Dum properat versus annumerare tibi, Quod si non illum , sed me peccasse putabis; lTunc ego te credam cordis habere nihil. Ista tamen mala sunt: quasi nos manifesta negemus Haec mala sunt; sed tu non meliora facis.

82쪽

LIBER II.

Seripsi , rescripsit nil Naevia; non dabit ergo. sed puto, quod scripsi, legerat; ergo dabit.

Basia dimidio quod das mihi, Posthume, labro,

Laudo; licet demas hinc quoque dimidium. Vis dare maius adhuc, & inenarrabile munus Hoc tibi habe totum, Posthumo, dimidium.

Quod fronte Selium nubila vides, Rufe, Quod ambulator porticum terit serus , Lugubre quiddam quod tacet piger vultus; Quod paene terram tangit indecens nasus, Et dextra pectus pulsat, & comam vellit; Non illa amici fata luget, aut fratris; Uterque natus vivit, & precor vivat: Salva est & uκor, sarcinaeque, servique; Nihil colonus , villicusque decoxit. Naroris igitur caussa quae t domi coenat.

83쪽

Esse quid hoc dicam, quod olent tua basia myrrham, Quodqus tibi est simpar non alienus odor Hoc mihi suspectum est, quod oles bene, Posthume,

semper: . Posthume, non bana olet, qui bene semper oleta

Et iudex petit, & petit patronus.

Solvas censeo, Sexte, creditori.

Nil intentatum Salius, nil linquit inausum νcoenandum quoties jam videt esse domi. currit ad Europen, & te, Pauline, tuosque Laudat Achileos, sed sino fine, pedes. Si nihil Europa iacit, tum Septa petuntur disi quid Physsirides praestet, & Aesonides. Hic quoque deceptus Μemphitica templa frequentat, Assidet & cathedris moesta juvenca tuis.

84쪽

LIBER II.

r3. Inde petIt centum pendentia tecta columniar Illinc Pompei dona, nemusque duplex. Nec Fortunati sparnit, nec balnea Fausti; Noe Grylli tenebras , Aeoliamquo Lupi , Nam thermis iterum, cunctis iterumque lavatur: Omnia cum fecit , sed renuente deo, Lotus ad Europes tepidae buNeta recurrit, Si quis ibi serum carpat amicus iter. Per te, perque tuam, vector lascive, puellam , Ad coenam Selium tu, rogo, Taure , Voca.

' XV. in Hermum.

Quod nulli calicem tuum propinas , Humana sacis , Herme , non superbe.

Zoilus aegrotat; faciunt hanc stragula febrem: Si fuerit sanus, coccina quid facient 3 Quid torus a Nilo, quid sindone tinctus olanti Ostandit stultas quid nisi morbus opes Quid tibi cum medicis dimitte Machaonas omnel Via fieri sanus stragula sume mea.

85쪽

Tonstrix Suburae faucibus sedet primis, cruenta pendent qua flagella tortorum, Argique letum multus obsidet sutor. Saὸ ista tonstrix, Ammiane, non tondet. Non tondet, inquis 3 ergo quid facit Z radit.

XVIII. in Maximum.

Capto tuam, pudet heu, sed capto, Μaxime,

coenam

Τu captas aliam: jam sumus ergo pares, Mane salutatum venio: tu diceris issa

i in

Ante salutatum: jam sumus ergo pares. Sum comes ipse tuus, tumidique anteambulo regia ;Tu comes alterius: jam sumus ergo pares.

Esso .sat est servum: jam nolo vicarius e . Qui rex est, regem, Maxime, non habeat.

XIX. ad Zoilum.

Felicem fieri credis me, Zoile, Coena: Felicem coena, Zoile 3 deinde tua

86쪽

Debet Aricino conviva recumbere clivo , Quem tua felicem , Zoile , coena facit.

X X. de Paullo.

Carmina Paullus emit: recitat sua carmina Paullus; Nam quod emas , possis dicere jura tuum.

XXI. in Posthumum.

Basia das aliis; aliis das, Posthumo, deviram: Dicis , utrum mavis 3 eliger malo manuP.

XXII. de eodem. Quid mihi vobiscum est , 5 Phoebe , novemque

sorores Ecce nocet vati Μusa jocosa suo. Dimidio nobis dare Posthumus anta solebar Basia; nunc labro coepit utroque dare.

XXIII. in eumdem.

Non dicam , licet usque me rogetis, Quis sit Ρosthumus in meo libellor Non dicam; quid enim mihi necessa est

87쪽

Ηas offendera basiationes ψQuae se tam bene vindicare possunt

XXIV. ad Candidum.

si dot iniqua tibi tristem Fortuna reatum , Squallidus haerebo , pallidiorque reO.. Si jubeat patria damnatum excedere terra . Per freta , per scopulos exsulis ibo comas. Dat tibi divitim; ecquid sunt ista duorum Das partem Z multum est; candido, des aliquid. Μecum Eris ergo miser: quod si Deus ore sereno Annuerit , felix , candido , solus eris.

XXV. ad Gallam.

Das nunquam , semper promittis , Galla , rogantia Si semper fallis , jam rogo , Galla , nega.

XXVI. de Naevia, ad Bithynicum.

Quod querulum spirat, quod acerbum Naevia tussit; Inque tuos mittit sputa subinde sinus: , Iam te rem factam, Bithynice, credis habere 3 Erras: blanditur Naevia , non moritur.

Duiligo

88쪽

LIBER II.

Laudantem Selium, coenae cum retia tendit, Accipe, sivet legas, sive patronus agas. Effectat graviteri citot nequiteri auget beate ιHoc volui: facta est iam tibi coena, tace.

XXVIII. in Sextillum.

Rideto multum, qui to , Sextille, cinaedum Dixerit, & digitum porrigito medium. 'Sed nec paedico es, nec tu, Sextillo, fututor; calda Vetustillae nec tibi bucca placet. Ex istis nihil es, fateor, Sextille: quid ergo es Nescio; sed tristis res superesse duas.

XXIX. ad Rufum.

Rusa , vides illum subsellia prima terentem, cuius & hine lucet sardonychata manus: Quaeque Tyron toties epotavere lacernae,

Et toga non tactas vinceles jussa nives: cujus olet toto pinguis coma Marcellano, Et splendent vulso brachia trita pilo.

89쪽

Non hesterna sedet lunata lingula planta; coccina non laesum pingit aluta pedem; Et numerosa linunt stellantem splenia frontem: Ignoras quis sit 3 splenia tolle, lege..

XXX. in C Um.

FIutua viginti sestertia forte rogabam.

Quae vel donanti non grave munus erat. Quippe rogabatur fidusque, vetusque sodalis, Et cujus laxas arca flagellat opes. Is mihi, dives eris, si caussas egeris, inquit. Quod peto da, cat, non peto consilium.

XXXI. ad Marianum.

Saopa ego Chrestillam futui: det quam bene, quaeria Supra quod fieri nil, Mariane, potest.

XXXII. in PonticUm.

Lis mihi eum Balbo est; tu Balbum offendere

non vis,

Pontice et eum Licino est; hic quoque magnus lhomo est. l

90쪽

Vexat saepe meum Patrobas confiitis agellum; contra libertum caesaris ire times. Abnegat, & retinet nostrum 'Laronia servum: Respondes: orba est, dives, anus , vidua. Non bene, crede mihi, servo servitur amico: Sit liber, dominus qui volet Esse meus.

XXXIII. in Philaenim.

Cur non basio to, Philaeni' calva es. cur non basio te, Philaeni Τ rufa es. cur non basio te, Philaeni Τ lusca es

Te qui basiat, hic, Philaeni, sellat.

XXXIV. in Gallam.

Cum placeat Phileros, tota tibi dote redemptus, :Τres pateris natos, Galla, perire fame.. Praestatur cano tanta indulgentia cunno, Quem nec casta potest jam decuisse Venus.

Perpetuam faciant Di is Philerotis amicam, O mater, qua nec Pontia deterior.