Philippi Caulini Neapolitani Progymnasma De veterum jctorum philosophia

91쪽

omnia paria sunt, quin Verum veroe magis tale non est , neque falsum falso. Haec Stoicae Philosophiae perlocha . Quod autem in quovis Philosophi adigenere servandum , id religiosius in Stoica secta tenendum ; scilicet ipsa

dogmata non extra systematis nexum esse consideranda . 'Id namque a magnis viris neglectum , Veram putin caussam, cur non modo Romanae I risprudentiae principia, verum te Sactae Religionis nottrae praecepta cum Stoicis consonare vulgo putatum fit. Cum

enim Stoici primi fuissent , qui derelictam a reliquis de ossiciis doctri nam, gRaViter prosecuti essend , quique idcirco pietatem , bonitatem virtutesque omnes ubivis inculcassent ; factum est , ut viri magni nescio quos thesauros inspexissese Putarint, qui intra Systematis nexum considerati, crabrones exhibebant. His accessit quod Stoici, qui post Christum Datum floruerunt, Christianae doetrinae laude illecti , ad eam verbis , & externa specie moralem suam accomodas rint,

92쪽

rint, ti metos errorum cumulos sub decoro apparatu exhibuerint . Probari id quam multis posset exemplis sed ocium fecere Franc. Buddeus sa), Iac. Thomasius tet), Jac. Brukerus sa Quod ad Jurisprudentiam pertinet, id

eadem ex caussa omnino factum : Accessit vero ti alia. Cum namque putaretur Romanam Iurisprudentiam ex diversarum gentium legibus, atque moribus esse collectam; ad eam conglutinandam , certoque ac Tationali priu-cipio constringendam, omnino principiis Stoicis opus fuisse . Sententiam hanc jamdudum propugnavit Ia bus Cujacius Obserυat. Lib. XXVI. επ. o. r confirma it Em . Metillius obse at. Lib. I. cap. 8. 6c seqq. M. Aurelius Galvanus de Us ructu cap. a. f. I.: deinde EVerardus otio Dist.

De Stoica Ictorum Philosophia : Io:

0 Oi1 de erroribus Stoicorum. α) De MUione mundi Stoica.

ianorum imitatoruus, quae extat Tempe Helvet. T. III. Iect. a. art. 6.

93쪽

rum Rom. Iurisprudentia, aliique , qu rum opuscula in unum collegit Gott. Slevogtius, libello Jenae edito an. III . De Sectis Ictorum s . Tantum autem ut pro dignitate ab hisce viris negocium posset confici , conferenda quidem fui 1lent Stoicorum dogmata , ex illorum sententia ex dependentia ipsa intellecta, cum juris- prudentiae principiis i non quidem cum

iis, quae sermonis incidentia dicuntur :Una enim est veritas , una proinde Philosophia: cum vero diverso aspiciamus lumine , fit ut diversas per semitas incedamus; probandum itaque esset Stoicos aeque ac Ictos eandem si mitam ingressos. Iuris prudentiae autem principia vel ad Philotophiam moralem, politicam, oeconomicam ; vel ad voluntatem referuntur : Legislatoris v Io Voluntas cum moribus ipsius cohaereat , sit ut nostrae juris prudentiae principia , vel principiis moralis the

reticae Stoicorum , vel morum praeticae conVenire oporteat. Videamus itaque num deformillima, atque ampullata tu

94쪽

ta illa Stoicorum, prout in System te ipso apparent , cum simplicishmis jurisprudentiae congruant. Conseramus quaeso barbaram illam, ac illiberalem morum actionem , hypercriticam illam superbiam cum grauissima Romanorum prudentum majestate. Expendamus denique num Stoica disciplina prae caeteris Romae sotuerit , & num juris prudentiae principibus arriserit . At contra ea ita mihi probari posse autumo, ut adversus Eruditos omnes a struam , ne hilum quidem e Stoa in j ris prudentiam derivasse. Ut autem a postremo ordiar , VNdeamus, num Romani Icti prae caeteris Stoicam adamarint. Et quidem si eorum historiam percurras , ViX Q. Tuberonem, Sex. Pompejum, Q. Mutium Scaevolam invenies, qui in Stoicis uersati sint: caeteri omnes nullum

quasi philosophiae genus subol fecere . Vix Cato ille Censorius Pythagorea didicerat; Appius Claudius Caecus s quos ambo memorat Pomponius si)

95쪽

carmine , quod taceronis aevo extabat,

Pythagoricum se quoque prodidit. Atqui quaeso fieri posset, ut in illa tam

longa prudentum successione, ejusdem philosophiae dogmata servarentur , quae a nullo Doctore explicata , neque in libris, neque scholis extarent. Romani rati his studiis rem suam perdit ros, ea aVersati sunt : Cum aliquid temporis incurrisset, de iis cognoscere erat Volupe , quod fuse eap. II. probatum. Nec me movet Cl. Bruli rus, dum existimat ad hoe satis fuisse consuetudinem illam , quam patricii

viri Scipio, Laelius, Furius, L. Philippus , & C. Gallus cum Panaetio habuere, ut ad eorum e Xempla , atque

doctrinas , viri publici se accomodarent: Ii enim neque Sapientiae Civilis, neque Stoicae principes fuere ; n que aetatis suae lumina dici omnino possent. At regeres Ictos non prorsus Stoicis adhaesisse, sed illorum philosophiae moralis aedificium , ad naturae simplicitatem redactum, admisisse. At quid quaeso id esset, quam e Naturae fontibus purissimam Sapientiam haurire. phia

96쪽

Hildsophia circa veritatem est : una autem veritas : hominum intelligentia varia: idcirco in quaque Secta , quae peculiaria sunt, naturalis rationis as ditamenta sunt ; quae si demas , S Ram illam ad Naturam compones . Cur itaque Brulierus Paganinum Gaudentium accusat , dum ait , illum perfectum sapientem , cum incipiente , quales Icti, confudisse : nam quid esset is incipiens sapiens, quam sapiens phaleris , 6c ampullis Stoicorum destitutus 8 Quod si ita omnes acciperent , jam per me nulla lis de hoc amplius esset. At rem ipsam prosequamur .

Iam Cynicorum petulantiam , Stoicae lectar, ab iis prognatae, indolem, . atque ingenium delibavimus . Modo fundamentum heroicae eorum virtutis lperscrutemur . Homo quadam vi animis insi)a ad felicitatem fretur; omnis autem felicitas in re praesenti locata est: nos enim nihil nisi praesens assicit: Si itaque malis aliquando occurrimus, Alud agimus ut bonum tandem, quod longe conspicimus. assequamur: mala

. ver a

97쪽

'o vero illa ad bonum minoris inaequalutatis rationem habeant oportet . Uideamus nunc quanam luce collustratLSapientes illi , ita affectus compesceis Tent, Vitia emendarent, vitam den, que ad exactam normam exigerent dum nihil majus sibi esset expecta dum et cum universi hominum animi , ab Anima Mundi decerpti, necessaria ad eam redirent, cum eaque coalest

Tent. Illud reliquum est, ut putemus vel eos quid praeter humanum habuisse, quod dici nequit; Vel prava ambiatione, caeterorum TeUerentiam, cultumque assectasse si). idque illud confirmat,

quod vel a caeteris remoti pessimam facerent libidinem , vel eam in se commendarent ; Si a qua Diogenem liberare se stra hactenus tentatum. Itaque divitias , bonam valetudinem , potentiam , honores, omnia denique quae existimati nem hominum pariunt, contemnebant :caeteros pro instituto allatrabant . Et Dio-

98쪽

Diogenes quidem in omnes acriter Invectus est. Stoici eam redarguendi artem tantillum temperarunt. Cynici sordidum illud vestimenti genus habuere :Stoici vili habitu incedebant, barbam promittebant, ad cutem deradebantur , pallidique, ac subtristes appar bant . Diogenes frigus, atque aestua ultro perferebat. Cleanthes Stoicus noctu in hortis aquam hauriebat ; ω Deminae farinas pinsebat. Denique inter insolentium illud hominum genus illud fuit diIcriminis, ut Cynici naturam

superare , Stoici vincere dicerentur. Hoe fundamentum Stoicae Sapientiae: ex quo Sestae principia derivarunt , quae modo cum illis jurisprudentiae es sent conferenda . Haec autem principia vel a Ratione, vel a Voluntate sunt priora universalia sunt, atque immutari nequeunt; non item alia : Et pra

eipua illa sunt: Honese vivere : ALterum non laedere : Ius suum cuique tribuere . Stoici tamen Bationem ipsam aliter interpretati , principiis quoque illis quae ab ea essent, utpote turbulento ex fonte derivatis , vel dubiam,

99쪽

'Iatque ancipitem , vel implasti quoqah

doctrinam obvolvere. Et quod ad primum : Unde promanarit, docet Cic ro si) : Stoicis snem /onorum esse com sentire naturae , quod esse volant cum virtute, id es, honese vivere , quod ita inferpretantur , visere cum intellia

gentia eartim rerum, quae natura eν

nirent, eligente ea , quae esκe secundum naturam, rejiciente contraria. Quis autem non videt principium istud de se Naturae attemperando, incertam, a que periculosam humanarum' actionum

normam existere; quae scilicet, vel in plurimis deficiat, vel in pessima a ducat . Quod ad reliquos pertinet e i culcabant quidem : Hominem teneri sibi congenerem diligere , quod esset eum beneficentia prosequi , abstinere injuria, in commune bonum se exhibere, idque neque laudis , propriive commodi gratia . At fluebat principium istud ex asserto illo, Μundum unam

100쪽

separare possit, nisi communitate tota excidere velit : Deus enim spatiosa extensione per totum mundum disperiasus est; & nos omnes necessaria esseniatiae suae agitatione non moUet tantum ti format, sed & ceu forma rerum, ita essentiali vinculo illa complectitur, ut neque ipse ab iis separari , neque inter se possint. Igitur quae magnantima Videntur , pravissimam in recessu continent impietatem. Reliquum m do est ut ad principia illa nos cons Tamus, quae a Ratione, aliquali arbitrio immutata, pendent; illasque se tentias, quae tanquam ex adVerso Systematis fundamenta proponuntur.

Ulpianus in L. i. f. 3. J. deI. O I. jus Naturae definiens. Stoici Deum esse ignem subtilissimum

Naturae sive Mundi omnia penetrantem, K: vivificantem , quem Animam Μum danam dixerunt, a qua non modo h mani animi essent decerpti, sed omnium uae in caelo, aςre , mari moVentur 2

dque Stoici Atheismi palmarium est Ceteri vero Ρhilosophi ut Peripatetici , .c recentius Cartesiani alites de