Institutiones philosophicae auctore Mariano Semmola in usum suorum auditorum concinnatae. Institutiones metaphysices

발행: 1797년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류: 철학

231쪽

norum rationem aliter expedire , nisi per totidem diversos, ac dissimiles ejusdemque nervi tre. mores . -Si ab uno eodemque tremore plureS,ac

dissimiles tonos effici contenderet . inscite pro- seeto se gereret, neci seipsum intelligeret: quippe in illa hypothesi necesse est, unum eumdeminque tremorem unum eumdemque tonum perpetuo reddere. Ita prosecto in hypothesi, qua Mens humana pro materialis substantiae temperationes a- tuitur: cum ideae 3c notiones aliud nequeant esse nisi motiones , tot distinctas nultiones, atque diversas substantia cogitans sulcipi t necesse est quot diversas, ac multiplices habet ideas , notio

nesque.

IO2. Animad. III. In quavis hypotheside Animae humanae natura nequit haec ullum efficere judicium, . nisi duae. saltem ideae, notio. Desve una simul , set coram adstent . Sane ju.'diei uri, est pereeptio convenientiae, vel repugnan-.tiae, vel alterius cujusvis relationis inter duas

saltem ideas . Supponamus binas ideas Α puta.& B seorsm , ac iuccessive Menti exhiberi, ut

quo tempore coram adstat idea. A; procul ab . sit idea B: cui Μens modo comparabit ideam Α Θ quam in ea deprehendere poterit relationem ad viliam ideam cum nullam aliam ha he.it coram λ Abeat idea & Menti occurratidea B; neque obi eanidem rationem ulla modo fieri poterit comparatio , nec ullai relati innotescere. Nequit igitur inns' ullum judicium efficere nisi duae saltem ideae, notionesque, una simul, cyram habeat. F. IO3. Nevie juvat: reponere; Μentem ideam

232쪽

B , quae coram adstat , posse cum: idea A, cu jus reminiscentiam .habet, conferre . Quid enim est istud ideae alicuius reminiscentiam habere ,

nisi illam ideam habere praesentem λ Habebit igitur Mens simul praesentes ambas ideas A de B. Datur ergo quod a nobis positum est.

, A R T. IL , . Humanam Mentem haud esse temperationem Λιμ mani corporis, ac praecipue cerebri, invicte D

Io . I. externa objecta nostri cor . poris sensus percellunt fibra. rumque irritationes ad cerebrum usque deducun-'tur, mox Anima sensationes suscipit . Sed hae . sensationes phaenomena sunt, quae inihil commune habent eum fibrarum cerebri , Si sensuum commotionibus , a quibus toto caelo differuntq*. I 2.13.Nequeunt ergo esse ipsae commotione ratque adeo nec Subjectum cogitationum est cerebrum , nec Principium cogitans seu Μens est,

cerebri, humanique corporis temperatio ... q. ' Ioue., II. Ex intimo conscientiae. sensu: evi.

dentissime docemur, Subjectum sensationum, quas sive ' per unum idemque organon , sive per ς plura exospimus, unum idemque esse, & physice simplex. Equidem ille Ego , qui rosae purpureum ' eo templor colorem, illemet Ego sum , qui folio

rum situm , magnitudinem , figuram &c. intue- or et illemet Ego , qui gratum ejusdem odorem

per nares experior , illemet Ego' qui digitis

233쪽

M. . PSYCHOLOGIA Gudicis duritiem soliorumque flexibilitatem ';

ac tenuitatem contrecto &c. Et quoniam multi.

plices , diversaeque perceptiones in totidem consistere debent distinctis motionibus. Io . , Una eademque cerebri fibra tot distinctas ac multi. . plices motiones una simul habeat necesse est , quot mihi cogitanti sunt perceptiones. Id vero

est , quod evidentissimis pugnat physicae notio. nibus , quibus in compento est , non posse in

uno eodemque .corpore una smul recipi plures& distinctas motiones, quin simul misceantur', eollidantur, in aliam omnino diversam . & sin. gularem motionem abeant. Igitur ille Ego, qui metarum sentationum est subjectum, nequit esse eerebrum , vel quaevis ejusdem fibra , nec cogitandi vis ejus temperatio. ὶ in . Ioue. Nec est, quod quis regerat, quam Iibet minimam cerebri fibram ex aliis minori. bus conflari , atque has ex pluribus elementis adhuc coagmestari; atque adeo distinctas motiones, quae plures diversas ideas reserant, recipi

posse in totidem distinctis fibrillis , queis una . eademque fibra conflatur , vel in totidem s. btillarum elementis . Nihil , inquam , hinc pro ficere possunt. Μaterialistae r nam in hac hypo thesi tot essent distincta subjecta cogitantia, sed

tot disti icti quot sunt . fibrillae, in quibus

distincta i Ilae motiones .seorsim recἱpiunmr ς &quilibet Ego inscius foret cogitationis alteri u . Atqui id. unitati , & simplicitati Subjecti cogitantis. . seu τον, Ego, quae per intimum conscientiae sensum patet, omnino repugnat. Commentitia igitur est illa assumptio, nec quidquam ad rem nostram quadrat . . 167.

234쪽

q. Io7. III. Actus judicandi nequit e temperatione cerebri proficisci . Sane in quolibet judicio duae

saltem sunt i deae, quae conseruntur; tum ex harum collatione tertia emergit idea, quae relationem inter binas illas, intercedentem exprimit . In hypothesi, qua Principium. cogitans ut cerebri tempe Iio , . singulae ideae singulas m tiones distinctas rexuirunt Itaqum in

hac, eadem hypothesi judicium absolvi Fn quit , nisi duarum motionum ope, A puta & B, quae

duas comparandas ideas sigillatim exprimunt &ex quarum collatione fertia exurgat motio notionem relationis inter duas illas ideas intercedentis , notans. Porro binae motiones A ct B sunt una simul in eadem cerebri parte , Kel in

duabus distinctis partibus 8 hSi . primuin s id, quod naturai judici L postulatro1. 3 : Binae illae motiones Aiscebuntur, collidentur , in tertiam omnino diversam abis hunt juxta, notissimas motus physicas leges . Quare , quin ullum absolvatur judicium, binae ideae , quae per motiones A & B notandae ve niebant , extemplo evanescent, sicuti ipsae mo. tiones, & nulla vel tertia omnino diversa idea praesto aderit. Aequi intimo conscientiae sensu nemo non novit, te judicare completoque judicio incolumes retingre ideas, de quibus judieavit. Praedictae igitur motiones Α dc B nequesunt in una eademque cerebri parte locari . Si motiones A B in duas cerebri partes seorsim locare velimus, I- intimo .conscientiae sensui occurrimus , quo cuique constat , quod

ille met Ego , qui: Melligit ideam per moti

235쪽

nem A exhibitam . illemet Ego pariter intelligit alteram ideam per motionem B expresin sim .' cum . e contrario in posita hypothesi duo forent Ego cogitantes : 2. In eadem hypothesi utraque pars nonnisi propriam motionem s seu ideam sibi exhibitam ) intelligit, alterius motionem omnino ignorat, nec ullo pacto , intelligere potest . Neutra igitur pars judicium ab-: solvere poterit. Itaque P incipium judicans in homine haud esse potest materialis quaevis tem

peratio cerebri.

Io8. Stulte vero huic demonstrationi quis regereret, motiones Α, i& B in distinctis qui. dem esse cerebri partibus , sed has in tertiam aliam partem incurrentes in hac suas mi iceremotiones, 3c in eadem judicium fieri. Nam ' I. , ut monemur ii Mimo conscientiae sensu , unus

idemque est ille Ego qui singulas rimatur ideas,& qui de iis emn judicat; in objecta autem hypothesi tria serent subjecta cogitantia, seu tres Ego. 2. In eadem hypothesi consisteret judici. um ex idearum deletione , quod & absurdum est & interiori experientiae repugnat : partes enim motiones A & B habentes, in tertiam in. currenteS' partem , easdem motiones integras Sincolumes haud retinere possunt, ut ex ' physi cae legibus cuique patet; isque adeo deleri post-

nic debent ideae per' illas motiones exhibitat . Dein te ex diuirum motionum in unam compositione, iit motio e duabus componentibus diversa, sic quae' natura sua adeo simplex est, & determinata, sicuti singulae componentes . Itaque neque judictum ,- nempe complanam plurium idearum

236쪽

PSYCHOLOGIA

notionem, composita isthaec motio poterit ex-

si, 3 . ae cum ita snt , Nemo a non in . telligit, ratiocinationem , intimum conicientiae senium , caeterosque complicatiores cogitandii ac tus potiori, ratione pugnare hypothes, quae statuit cogitationis vim , & Principium' in ' male aiati .. quadam humani corpori S , cerebrive tem pcratione. Hypothesis ergo isthaec falsa est , &procul ableganda a philosophia . - IIo. Sunt qui exemplum eo motu indicis horologii desumunt, quo expediant, Animiaeo. , gitationes theoriae motus convenire . 3Inquiunt: sicuti ex compositione , & modificatione motuum plurium rotarum sit n indice motu ,.qui continet horarum indicationem , ita ex mc siimibus plurium fibrarum cerebri emei gere po- test in alia- fibra peculiaris quaedam, motio, quae

plures reserat ideas, earumque relationes .

III. At quam inscite eiusmodi exemplum afferatur, patet I. quod illud ipsam materiali starum evertat sententiam. Saneo motus indicis haud resert motiones rotularum , - e quibus pendet; sed sua naturat, & intrinsecus idem est sive ab unica, sive a tribus, sive pluribus simul compositis rotulis gignatur. Cum ' itaque judicium complexa sit perceptio duas 'altem re ferens ideas , & mutuam inter has relationem , nunquam hujusmodi complexa perceptio per motionem e pluribus , se invicem modificantibus , 8c collidentibus compositam exprimi potest . II. Indicatio horarum est indici prorsus' extranea : 'Nobis comparantibus indicis positionem ad varia

237쪽

ria puncta plani , per quod successive theedie ,

horae patent, non ipsi indici. Etiam facta hypo thesi, quod ideae nihil secernantur a motioni. bus , index nonnisi invariatam quamdam, & simplicem ideam suo motui respondentem habere Poti set, & nullam aliam; quippe ejus positio ad puncta est eidem prorsus extranea' , 'ne in F equidpiam in eum influunt e neque propterea de' iis quidpiam index e scire. posset. Quod si altera rursus fiat hypothesis , positiones illas ali. quam mutat em posse singulas indici adferre.

neque modo index horarum signationem con .seiret: hae enim mutationes cum ejus motu intime commiscerentur, & fieret ipsius status in. ternus omnino unus, & simplex, qui haud referre posset tot simul distinctas ideas earumisque relationes, quot simul distincte repraesentari debenti, ut illa complexa habeatur perce tio , quae horaram signatio dicitur. Plura alia, quae heic itidem reprehendenda occurrunt, breuvitatis gratia omittimus.

A R T. III.

eu is Substantiae eorporeae intrinsecus pugnare euisationem, quae lumanae Mentis es propria, dctonseratur, Loe ii sententia pers imituν. III. I. Uaevis sabstantia , quae dieitur corporea non est unica , &simplex substantia : sed tot substantiarum , seu realium subjectorum collectio, quot sunt in ea

238쪽

. partes realiter distinctae : vel ut minima , conci- pi ea velit, tot equidem in ea notanda occurrunt distincta lubjecta, quot in ejus extensione internosci possunt distincta puncta . Confer onr. q. 52. edi cos. itaque substantiae corporeae convenire posse cogitationem ponamus , hujusce' cogitationis subjectum erit multiplex. Quid vero est istud λ Nempe vel una , eademque percepti

seque insidebit singulis subjectis, seu babstantiis,

nempe partibus illam corpoream substantiam constituentibus, vel sangulae hae partes singulas totidem partes capient illius unicae perceptionis . Si primum , totidem erunt distincta subjecta cogitantia, quot sunt partes illius ut ut minimae substantiae corporeae . Si alterum . nec unum quidem illorum subjectorum ullam habebit perceptionem integram, nec adeo gaudebit integra ullius rei repraesentatione . Atqui utriumque de interno nostrarum cogitationum subjecto vehementer pugnate Ille enim , qui in me cogitat, unicus est, individuus, simplex: nec non unicus, individuus . simplex est ejus de quaquere conceptus. Substantiae itaque corporeae intrinsecus pugnat cogitatio , cujusmodi est in huma

a operae praetium est, Petrum Bayllum, non suspectum Auctorem adversariis , quibuscum agimus, audire: Sint in globo depictae quartior Mundi' partes. Nulla in hoc globo pars es , quae roram compleEctatur Asiam, quia m-mo nec fluvium. Pars, quae Persiam comprehenaeis , alia ' omnisin s a parae, quae R En m Siani e plectitur; nec

239쪽

ira II. Μultoreae s quae plurium subjectorum seu substantia. 'rum est aggregatum ) convehi e potestalla pera ceptionum species ι quae incunt αἰ complexae cujusmodi ex. gr. sunt illae ': quas iudicia , &ratiocinia appellamus. Sint Α , B, C tria sub jecta, seu substantiae s nimirum distinctae paris ' tes ), quae cBrpoream substantiam de qua secimo est, constituant . - Μodo vel singulae hae par. tes Tingulas habent ideas, seu perceptiones sim plices, quae ad judicium , i& ratiocinium efforis mandum requiruntnr. vel singulae omnes simulavel singulae totidem omnium partes. EI. Prima pbili is naturae judicii, repugnat . Sane in quanam illarum partium Α , B Ccollatio fiet idearum , ut earum queat, relatio

innotescere , & jodieiuna feri λ Non equidem in Α : ista quippe pars inscia est idearum , seu . perceptionum , quae in aliis insunt partibus Βν ε Q. Et ob eamdem rationem nec B, nec C

is disinauimus dexteram a I Ut a parte illius pareae

Iortionis , quae Eufratem repraesentat . Supponamtis 'mo . G, globum sum facultate misere cognoscendi figuras η θIO depictas: nulla profacto in toto globo pars erit,. Q auae dicere Iosset, rotam cognosco Europam , totam GaDIiam , totum Eu ratem ς quaelibet enim glob. pars nonos partem , qμώm gerit, cognoscere potes . A . que adeo minutifima, iadisi a fiat inelei globι ευ--πω totidem Eepictarum sevirarum olem nta seorsim cognoscerent , utilia totum at quam figuram . Gάtrarium διrro intimo sensu nos exterim r. nbsantia ergo ista, quae in bomine cogitist , Fbique unitate. eσgitationis

240쪽

praedictam comparationem instituere possunt. II. Altera hypothesis sensui intimo contradIeit : in hac enim singulae partes Α, Β , C totidem essent distincta subjecta judicantiao & il le judicans , ratiocinans in, quolibet nostrum , haud foret unus & simplex , sed adeo multiplex , quot sunt illae partes A , B, C. IIL Tertia tandem 'hypothesis evertit & judicii naturam num. I. ), & intimum sensem n. II. ) nec non smplicitatem , & indivis. bilitatem perceptionum II a. ) . II . Regeri haud potest , quo sarta tecta fiat prior hypoti sis , illas partes A, B, C mmmisceri , vel in unam coire, atque hinc judincium emergere . Non enim , nisi semusta' oscitantia, 'effutiri ista queunt. Quid sane istud est commisceri λ prosecto particularum situs, positiones , & tactus ad invicem immutari , & pe turbari. At non video, qui hine fiat idearum particulis illis seorsim insitarum collatio, & complexa omnium perceptio ' adhuc enim sunt illae particulae totidem distincta subjecta, & seorsim

existentia . Illud vero at erum in unum coire pugnat cum naturali partium impenetrabilitate. II s. Neque quidquam valet, quod incogitanter alii reponunt , cogitationem non partibus corporeae substantiae convenire , sed toti sub. stantiae : non hamani cerebri paptibus , sed ce rebro , quod veluti unum totum consideranduin Venit . Revera , quod totius nomine designatur non est aliud, nisi Mentis nostrae conceptus, plura simul sub communi aliquo signo, & notione , complectentis : atque adeo , quod dicitur

SEARCH

MENU NAVIGATION