장음표시 사용
161쪽
na, hamiensi, aliasque. Iam vides, non esse is haec dissi milia a canone Nicaeno. quaero de te igitur, si ita, uti finximus , haec usu venissent, num exemplum allatum Antiocheni Episcopi eidem ossiceret, quominus praemter regimen peculiaris suae prouinciae, potellatem haberet in uniuersa sua dicecesi ' quominus coni itutus intelligeretur supra Metropolitanos Tarsensem, Tyrensem, Edessenum, ceteros Non tu hoc dixeris, si quid tibi mentis. Cur ergo in re simili adeo iniquus es Pontifici Maximo, ut quo te Deus ingenio donauit, id apertis erroribus implicari sinas, teque deridendum praebeas cum existimationis nota, &quod magis est, cum aeternae salutis iactura Non piget de integro inculcare, quod supra monui, quadruplici ratione considerari posset Pontificem Maximum, siue tamquam Ep scopum, qui suam urbem habeat, Romam nimirum, cui non alius praeest. Episcopus: siue tanquam Archiepiscopum, qui propriam obtineat prouinciam, cuius Episcopos recensitos vides in Codice Prouinciali: sue ut Patriarcham.
cui propria sit dioecesis, in qua plures Metropolirae, veluti A ntiocheno in sua, Alexandrino in sua: siue tamquam Papam, summumque rei Christianae Antistirem, qui supra ipsos Patriarchas a Deo sit constitutus, ideoque Patriarcharum Episcopus a Cassi odoro dicitur
lib. y var. epil . is. cuius auctoritas nullis coerceatur
lanitibus. Proinde si Episcopis lex detur, ut suis intibus,ta Parcisus clerum regant, quemadmodum
162쪽
regi vident a Romano Episcopo in sua Vrbe ; si Archiepiscopis, ut in moderandis suis prouinciis exemplar sibi proponant Romanum Archiepiscopum: si
Patriarchis, ut Romanum Patriarcham sequantur intuendis stiarum dioeceseon iuribus,non ideo efficietur, quin sit Romanus & inter Episcopos Archiepiscopus,& inter Archiepiscopos Patriarcha, & inter Patriarchis sui emus omnium Pontifex, S uniuersiae Ecclesiae moderator. Ea propter ubi Hinc marus Remensis Metropolita specialem Romani Patriarchae dioecesim nominat, procurationem ei quoque vita uersae Ecclesiae datam esse non obscure pronunciat Intcgrum locum ex sexta eius Epistola est operae hic adscribere, quia tu studiose detruncatum attulisti initio secundar Dissertationis. Et quia linquiti sancta Romana Ecclesia, cui sollicitudo omnium Ecclesiarum in D. Petro principe. of Ohirum est commilia , plures e uetropolitanos in si
ciali sua Dioecesi habet , sicut S Leo apud Anastasirum Thessalonuensem Episcopum monstrat. similiter lexandriana Eccles in sua Dioecesi. Sed di Antiochena hedes nonnullos . Metropolitanos in sua Dioecesi habet, dic. Non est igitur , cur aut tu existimes, Canonem Nicaenum quicquam officere supremae Romani Pontificis in Ecclesias omnes apistoritati . aut timeant alij. ne detrahatur quicquam de summa illa procuratione, quum specialis Dicece lis in exemplum adducitur. Id enim est quod aiebat Nicolaus I. in epistola ad Michaelem Imperat. Si institui a Nicaena Synoui diligenier Dispiciantur, inueni
163쪽
i De Regionibuae Suburbicari s
tur profecto, quia Romanae Ecclesiae nullum eadem Soenodurcontulit incrementum: hia potius ex eius forma, quod Alexandrinae Ecclesiae tribueret , particulariter sumpsit exemplum Finem huic capiti imponebam,sed tu veluti apprehensa lacinia me retrahis, ut ne intactum praeteream,
quod disseris de MORE ANTIQUO. Simos
antiquus tuebatur Dioecesim Alexandrinam: ergo dc Romanam, quae in exemplum affertur. ita habet tuum argumentum. possem ego vitiosam collectionem notare sed non lubet in leuioribus hisce tricis haerere. Id tibi igitur do non inuitus.quid inde consequitur Hoc Canone clare distinguuntur Dioeceses, Alexandrina,&R ntiochena a Romana clare distinguuntur. Iam perge. MO DVS proinde, in amplitudo consuetae, seu politae
Diaereseos Episcopi Alexandrini hoc canone firmatur,exemplo a MO DO Romanae Dioecesios petito hic etiam liberalem me experieris. omnia largior . Modi, & limites earum Diceceseon alter cum Urbana,alter cum Agy ptiaca Praefectura conueniebant. hoc vero per nego. De Romana Dioecesi res est perspicua. atque ut multis Iam demonstrauimus, pluribus tamen infra euincendum superest. De Alexandrina nunc videamus. Nicaenus
Canon tres illas prouincias, AEguptum , Libyam, dc Pentapolim diserte tribuit Ep scopo Alexandrino, quas innnuit ex antiquo tempore fuisse illi subditas. Ideo Patres eiusdem Concilij in Epistola ad Ecclesiam Alexandrinam apud Gelasium Creticenum, & Theodoritum
164쪽
do ritum lib. i.cap. s. hoc pacto scribunt. et vice orae, o, Mic i, Ar Aictitas Ue,mmAιν ἀμ et spastin Assioic, Alexandrina Ecclesiae,re dilectis fratribus aeg)ptum. Libyam , et Pentapolim incolentibus. Ergo Pent polis lubiacebat id temporis Episcopo Alexandrino. Videndum an & Praefecto Augustali & quidem non paret. Praefecturae limites designasse Theodoritus videtur lib. I. cap. h. iis verbis. AMi h et 33Aic 'in sit, ni
dria urbs est amplissima, et populi multitudine referta, nec muti solum erum etiam Thebaidis,m Libya,qua AEgypto adiacent, principatum obtinens. Hic Aguptus angustius accipitur pro ea scilicet parte, quae Delta dicebatur . &a quibusdam Agyptus inferior, nam superior Agyptus Thebais crat. comprehendebanturque ab utraque duae illae regiones,quae Augustamnica, S Arcadia postea dict.e sunt. Quamobrem in Nicaeno Canone sub AEgypti nomine, tam inferior, quam superior, hoc est tam Delta, quam Thebais intelligunt ut Sed & in re Ecclesiastica disiunctim interdum positae sunt. apud Athanasium Apologia secunda Synodus
congregata ex Agypto Thebaide, Libya didi Pentapoli. Sed plerumque AEgypti nomen utramque complectitur, Idcirco epistola Zenonis Imperatoris ad Diu esim
165쪽
Alexandrina, quam Euagrius recitat lib. 3 cap.r sic inscripta legitur Mis iis Abum . ,D A ψαυ,
-bras . Reuerendissimis Alexandriae AZOpii,Libya, Pentapolis Episcopis, Clericis, Monachis, oe uicis. Pertinuisse& Thebaidem Episcopo Alexandrino dubium non et . nosti quae accidere Meletio Episcopo Lycopolitano in prouincia Thebaide, qui a Petro Alexandrino abdicatus Episcopatu fuit, qua de re SocrateS lib. I. ca. 3. Theodotatus lib. I. cap. n. & Epiphanius Haeresi 68. qui haec habet inter caetera. et ' in m to mi Araim giee Ara em' mp xv mm A . -υ,-Θneasnc,
net, ut Alexandria Archiepiscopus totius aegypti, ac Thebaidos, Maraeotaeque ac Libo ae Ammoniaca , Mareotida quere Pentapolis Ecclesiasticam habeat administrationem. quibus ex verbis a Berterio primum, mox & a te laudatis palam sit, latius se protendisse Patriarchalem illam Dioecesim, quod & lignificare videtur catalogus Episcoporum, qui Nicaena decreta Ecclesiis miserunt sibi subiectis. Extat apud Gelasium Cyeticenum lib. 1. ubi de Alexandrino Patriarcha haec leguntur. AA em ioc
mυνιι, ρωψ Qv mc h. ira γων. Alexander Alexandriae, eum Athanasio tunc Archidiacono , Ecclesiis per totam Agyptiam, cibam i re Pentapolin, et regionea sintnmag
166쪽
usque ad indiae prouincias. Fuisse igitur olim prouincias sub Episcopo Alexandrino quae ad Praefectum Augustalem non spectabant, negandum non est: nam ut
omittam quae proferre possem de Althiopia, aliisque regionibus, sat mihi fuerit de Pentapoli verba facere, quae & ipsa Praefecturae demum accessit, credo post diuisionem Imperij a Constantino factam. Ammianus Marcellinus lib. xx. Tres prouincias A visu fertur habuisse temporibus priscis, ae diptum ipsam,di Thebaidem, in Libyam: quibus duas adiecit posteritas , ab AEgypto Augustamnicam, Pentapolim a Libya sicciore disparatam. Negotium tibi exhibuit sat scio locus hic Ammiani, quum supra eum laudasti capite secundo, sed leuiter a
Canone Nicaeno discrepare aiebas. Itane careat Praefectura, an augeatur integra magnaque Prouincia, leuis tibi momenti res esk Quid ni sit, quum tu pro tuo arbitratu prouincias, & Dioecesses alijs adimas, aliis
tribuas , adeoque exiguam portionem ei concedas, cui summa credita est rei Christianael Libya, quae Praefecturae iubiecta, & Agypto erat contermina,Mareotis Plinio dicitur. altera vero Libya . cui finitima Pentapolis, seu Cyrenaica regio, Ammoniaca erat, quae siccior a Marcellino nuncupatur. Nec vero mirum
non fuisse Cyrenascam sub Praefectura ante Constantinum: nam Augustus Praefecto tribuit Agyptum tantummodo a te in prouinciam redactam.Cyrenaica, seu Pentapolis,& arida Libya antiquioribus temporibus in iura concesserant populi Romam ex liberam
167쪽
s R De Regionibus S urbicariis
litate Ptolomei, de Apionis. quod tradunt Florus in Epito me Liuiana lib. o. Rufus Festus in breuiario.
Eutropius lib. c. Ammianus extremo libro xx. Fuisseque ipsam Cyrenaicam Gerae in administratione coniunctam, in tauit Strabo lib. ic. id etiam indicat vetus. inscriptio Pisauri.
C. LUX ILLI O. C. F. POMPT. SABINO. EGNATIO PRO CVLO. C. R. C U R. RER. PUBLIC A RVM. PIS A v R. ET FANES TLEG.. LEG. X. GEM. GORDI ANC U R. REG.. TRANSPAD. CURVIAR. ET. PRA F. A LIMENTCLODIA. ET . COHERENT LEG. PROU. ACHAIAE PRAT. EDIL. C ERI ALI. QV A ST. PR. PR. PRO V. CRETAE. CYR. TRIB. LATICL. LEG. IIII. FLAU. PATRONO COLONI A RVM PISAUR. ET PANEST.& alia in agro Reatino:
Acque vi. clarius innotescat, Cyrenaicam regionem,
seu Pentapolim non pertinuisse olim ad Praefectum Augustalem , inspice prouinciarum diuisonem ab Augusto ne am, Q. Dionemlib. nec non apud
168쪽
Strabonem ipsum. In ea repertes, Cretam in Cyrenai- eam Libyam Senatui reseruatas , ipsi vero Augusto, gyptum. itaque iis prouinciis Senatus Magistratum dabat: Augustus Agypto Praefectum ex ordine equestri. Haec si recte perpenderis, non video, quid tibii subterfugi j sit, quominus fatearis, Dioecesim Alexandrini Episcopi conformem haudquaquam fuisse Praefecturae Augustali, sed ampliorem multo. At qUaeres, . unde eius amplitudinis origo id te quoque doceret: non recusabo. Tradit D. Athanasius in Synopsi Marracum Euangelistam primum Alexandriae Episcopum
non per AEgyptum solum, sed & per Libyam, & Pentapolrin Evangelium disseminasse. hac veluti victoriis partas sibi illas prouincias ad successores Episcopos transmisit. Neq; absimili ratione Romana Dioecesis ex Occidentalibus prouinciis constituta fuit, quum sit manifestum (ut ait innocentius Papa in Epistola ad Decen-tium Episcopum Eugubinum j in omnem Italiam , Gaialias, Efflaniam, Vicam, atque Siciliam, In via que in rer- iacentes nullum influuio Ecclesias, nisi quos venerabilis Apostolus Petrus , aut elub succei ores constituerunt sacerdotes. . Frustra itaque Romanam Dioecesim respondcre aiebas limitibus Praefecturae Urbanae,quam opinionem supra reiecimus. Tu tamen haec quoque verba effutire noni dubitasti: Tantum abest , Diso M Wrbis Romae aliarum
cclesiarum sibi curam iure tum vindicauerit, vel vindicare it, ut contra Subur ea laxum 'Dioecesim solo more an-
uiuo. quidem seu Praefectura Virbicaria exem
169쪽
Iso me Regionibus Suburbicari s
plo tueri posset: non igitur lege, multo minus decreto, aut o dinatione diuina. Non equidem ignoro, Morem antiquum , de quo in Canone fit mentio, Hinc maro quoque eum esse visum, qui ad ciuilium Magistratuum Smilitudinem in Ecclesia receptus esset; nec tamen, ut omnino Ecclesiastici cum ciuilibus conuenirent . praesertim in Dioeceseon modis. At nosti eundem Hinc-marum pronunciasse, Romano Pontifici sollicitudinem competere omnium Ecclesiarum: aperte quoque imauere, Gallicanas Ecclesias in speciali eius esse Dice-ces . quae siue amplissima fuisset sutre vera erat) siue angusta, obesse nihil poterat summae eius procurationi totius Ecclesiasticae Rei p. Diuersa igitur erat Dice-ceseon ratio , sed admini liratores Ecclesiastici in eo
cum ciuilibus conuenire videbantur, ut quemadmodum in saeculari politia singulis Vrbibus praepositi iis
suberant, qui prouincias regebant: ipsi prouinciariam Rectares Dioecesseon praefectis, ita Episeopi Metropolitis, Metropolitae Patriarchis parerent, sed directi omnes ad unum Principem, Romanum Pontificem. id explicat egregie D. Leo Epist. 8 Etsi ordo (inquit) generalis es omnibus Sacerdotibus, non tamen comis
munis est dignitas omnibus: quia sti inter beatissimos . hostilis in similitudine honoris fuit quaedam discretio potent
tu i et quum omnium par siet electi uni tamen datum est, ut cateris praemineret. A qua forma Epi oporum quoque est orta di inctio , di magna ordinatione prouisum est, ne
omnes sin Ommata dicar mota essent in fingulis prouinciu
170쪽
singuli quorum inter fratres haberetur prima pententia; rursus quidam in maioribus Vrbibus constituti sollicitudinem susciperent ampliorem, per quos ad unam Petri sedem iniuersalis Ecclesiae cura consueret , et nihil unquam a suo capite di sideret. Huiusmodi igitur dispositio moribus Ecclesiae recepta, ab ipsis Apostolis fluxisse credenda est. nam (ut ait D. Augustinus lib. d. de bapt. quod uniuersa tenet Ecclesia, nec Conciliis institutum sed semper retentum est, non nisi inpostolica auctoritate traditum rectissime creditur. Huiusmodi moribus eandem vim inesse quae Conciliorum decretis . non obscure significat idem Augustinus epist. ii'. Quid ergo est, quod tu
blateras, more antiquo, non igitur lege, multo mInus decreto, aut ordinatione diuina S an non , vel ipsi norunt iuris prudentiae candidati, tam seruandas esse consuetudines, quam leges ' porro ille ipse antiquus mos,c Uiu S mentio in Nicaeno Canone, lex vocatur a Patribus Conciliiij Constantinopolitani in Epistola Synodica ad Da malam Papam quae extat quoque apud Theodoritum
-χ LIecmptar oras. De admanisirationibus, qua sunt cuiusque Ecclesia propria, cum vetus tuti nonis j lex est, tum lanctorum Patrum in Nicaeno Comitio decisio. Non equidem sum nescius. videri nonnullis esse interdum m heri u quod apud Latmos institutum. verum si quis locos scriptorum trim nauerit facile deprehendet, nescio quid