장음표시 사용
171쪽
r sa De Regionibuae Suburbicariis
tamen vocem usurpauit Theodoritus lib. t. cap. q. veterem consuetudinem designans, qua Episcopi per uniuersum orbem constituti, ubi quis appellasset, iudicab intur a Roniano Pontifice. Eius haec verba sunt de Iulio Papa Eusebianos Romam vocante. O A via g
clesiae legem (seu conluetudinem) tequutus, et eos iussit
Romam venire Humum Athanasiium, quo pro se in iudicio ipse responderet, vocavit. PromiscuUS earum vocum usus tam pro lege, quam pro conluetudine perspicue indicat . antiquas consuetudines, & rationi coDisonas eandem vim habere, quam leges. Sed apertius Socrates lib. h. cap. 3. ex Epistola Iuli j Pontificis Canonem appellat veterem Ecclesiae morem, quo generalia Concilia fieri prohibebantur absque consensu Romani
Statuente Eccles assico canone, nefas ei e praeter Episcopi Romani lententiam iura condi ab Ecclesiis. Vide & Nicephorum lib. p. ca. s. tanti enim faciendae erant huiuimodi consuetudines, quanti Canones ipsi , ut pote quae iam inde ab Apostolorum instituto in Ecclesia inualuerant, quemadmodum fatetur iuuenalis Hierosolymitanus Antistes de Episcoporumcautis etiam maiorum sedium a Romano Pontifice cognosci solitis. Operae est integrum locum exhibere ex parte L. Acti . c. onmcilis Epue ii ut insigne mendum inde eximamus. lactissimos
172쪽
Quod de Hierosolymitana Ecclesia hic dicitur, dubium non et , pertinere ad Romanam. tantum enim abest ut Hierosolymorum Ecclesia quicquam iuris haberet in Antiochenam,ut potius hab Metropolitana Caesariensi esset, ipse vero Caesariensis Episcopus Antiocheno pareret. Res culque nota argumentis non eget. Sciolus ille, qui Concilij locum interpolauit, ex eo lapsus videtur, quod legerat, conatum eue eundem Iuvenalem ius sibi prouinciae Palestinae vindicare in ipsa Ephesina Synodo . Meminit eius rei Leo Pontifex
epist. 61. In Ephesina (inquit) Synodo, qua impium Nestorium cum illo dogmate suo perculit, Iuvenalis Episcopus ad O tinendum Palestinae prouinciae principatum credidit se posse sescere, dae insolentes ausus per commentitia scripta firmare. quod anctae memoriae Corallus Alexandrinus Episcopus merito perhorrebens scriptu suis mihi, quid praedicta cupiditas ausa sit, indicauit, di solitata prece multum popositat,ut nu lus illicitis conatibus praebeatur assensius. Sed aliud porroeli iura turbare Caesariensis prinunciae in Antiochena in cesi positae, aliud Patriarcham ipsuin Antio-
173쪽
ys . ID Regionibus Suburbicari s
chenum subij cere, nam verba illa proferre, quemadmodum nunc leguntur, quid aliud fuerat Iuvenali, quam se impudentillime deridendum pr*bere in re adeo notat Itaque e verbis illis et ne Alita , I ευ λύμων, &c. expungenda est omnino vox illa IesmAe- vitatiquae fortasse, aut ex ora paginae aut ex interlinearis pacto tineptissimum dubio procul glosic ma) in conceptum irrepsit. Sed & membri ( ut sic dicam luxario sananda est. Si quidem ea verba, ι -- 'aran, alieno loco posita vi, ciatur 'e- trahendaque post illa: m M. cos, Pta Ore. Vt sententia sine offendiculo currat, quae Latine reddita ea erit: D- uenalis Hierosolymorum Episcopus dixit et oportebat quidem Joannem Reuerendis,amum Antiochia Epipopum considerata sancta hac di magna,atque iniuersali Synodo , Ur considente nobiscum opo obca se et uagna Romae . conjectim accurrere, ut de iis he purgaret, qua ipsi obuiciun/ur nec non Apo stolico sensiae Dei Ecclesiae obedientiam deferre, atque honorem, apud quem maxime mos est ex Apostolico oidine, traditione, ut ipsi sedes ontiochena dirigatur . eZ apud eundem iudicetur. Miror id non animaduersum a correctoi ibus postremae editionis Romanae, qui moneri tamen poterant ab antiquis versionibus Latinis. Porro asporiobcum simpliciter nominari solitum Episcopum Romanum, notius est,quam ut exemplis demonstiari sit necessit.
ML extremo hoc capite ubi confecisse aliquid de Mediolano tibi videris. in S1ciliam transfretas, quam
174쪽
itidem negas sub Episcopatu Romano vnquam fuisse. Ne quidem sals) longe post; quum teste Balsamone
suppolita fuerit Patriarchae Constantinopolitano. Id contigisse censes, ex quo prouocationes a Siciliae Iudi cibus delegatae a Iustiniano fuere Quaestori in Urbe Constantinopolitana. At nulli ne Patriarchae subiectus fuit ante Iustinianum Syracusanus Episcopus Siciliae Metropolitas Quidni id aperis E an satis tibi est aerem voce verberare docuit me certe Nicolai Pontificis Epistola ad Michaelem Imp. & Metropolitana illum ad Romanum Patriarcham semper spectasse , &longe post Iustiniani tempora Constantinopolitanos Patriarchas iurii inuasisse Ecclesiarum Sicularum. Locus in ea Epii ola ille est. Inter ista, di superius dicta,
volumin, ut consecratio Suracusano . Urchiepiscopo , nostra a sede impendatur, ut traditio ab L hostolis instituta nullatenus vestris temporibus violetumVidenda est etiam extrema Epistola quarta Leonis primi, qua Siculis Episcopis praecipiebatur, ut terni quotannis ad Conciliu
175쪽
De Regionibuae Suburbicari s CAPUT QVINTVM. DIOECES EOS DIGNITAS E V I
censenda . in uniuersa Italia tres antiquitus timetropolitae. Vox Dioeceseos in Synodo Arelatensi. Romanae Ecclesiae potestas caelitis data. Romam Episcopi propria Diaece sis. D. Hieronymus cur dictus presbyter Romanae Ecclesiae. Hilari, Arelatensis .metropolitae audacia fracta a summo vont. Magnus Epipoporum numerus sub Romano antistite. In Suburbicariis regionibus nulli MetropolIta Rauennae Episcopus a Romano ordinatus Concilia plura Occidentalia cur non dicantur O cumenica in Romano Pontifice legati Di copi e sua Dioecesi. Ex ipso canone Nicaeno elici, Romanam Dioecesima maiorem Disse olexandrina . Ethnicorum mendacia. Sectaraorum peιulantia. Isaiae locus de dignuare,di diuinis Ecclesia.I qui sunt, An onyme , qui te vel latentem norint, qui bene tibi cupiant, vellent iidem tuae existimationi consulentes, hoc capite abstinuisses, nam Ut In caeteris oscitaraones obtrudere potes,in hoc videris consulto consilio ineptire. Iure optimo considerabant Bellarminus, aliiqueseblurduni vi dera. s. eatri exigua Dioecesis Romano Epilcopo tribu-
176쪽
ta fuisset , ea nimirum, quam tu comprehensam putas Suburbicariis regionibus. Cur enim data e siet amplior Alexandrino, qui secundum locum inter Patriarchas tenebais cur Antiocheno, qui tertium incusandos ais tu mores antiquos, e quibus ea distributio manavit, incusandam Episcoporum Romanorum socordiam, qui iura sui Episcopatus prodidissent. Bilem profecto una cies &risum, qui censeas, tam extra se fuisse priscos illos Ecclesiae Patres, ut quem primum inter Patriarchas
statuebant, tam angustam eidem administrationem astsignarent. A ut Romanos ipsos ant Istites, qui omnium Ecclesiarum iura mordicus tuebamur, sua Degniter neglexisse. At commodum te corrigis bina ratione innis VS. Primum ais, non alios fuisse terminos Vrbanar
Praefecturae, ideo Episcopalcm Dioecesim egredi illos non potuisse. Quam male consuluit D. Petrus suis successoribus, quum Roma Antiochiam mutauic, & satis exiguam Dioecesim prae Antiochena iis reliquit 3 Sed non ille forsitan in futura tempora cogitatione penetrauit: siquidem latius patebat ea tempe: tate (ut tu quidem censes) Praefecti Vrbani Iuris dictio. Nec praesagiit, oriturum aliquando Anonymum immensae virum auctoritatas , qui imminutae postea Praefectura egressum Epit copo interdiceret ex tra eos limites. Praeclare potius actum cum Roma,
quod non & ipse Episcopatus ei sit ademptus, ex quo
nomen evanuit Praefecturae Urbanae . Ne mireris A nonymo, hoc pacto me loqui: quid enim quaeras nisi tu
177쪽
i 38 De regionibus Suburbicariis
sum tuis istis assertionibus Iam dictum est a nobis, quanti sit facienda tua ista,quam usque ad odiosum fastidium inculcas, sententia de Dioecesi Episcopi Romani Suburbicariis regionibus inclusa; verum tu illam adco deperis, non amas solum, ut ea una te ipsum ex
Doces secundo loco , amplissimis Dioecesibus .figypti, & Orientis, si non amplitudinem, at claritatem Romana: Dioeceseos poste opponi, quia sita esset in illustri italiae parte: in qua (inquis 3 Roma ipsa totius
orbis caput, arx, et vertex, ct Imperi, pedes , domicilium, materque Prima urbes intendivum domus aurea Roma. Gratulor Vibi, quod eius tandem sis milerius, ac non tam ex lateritia marmoream, quam ex casulis, ad quas illam initio tui operis redegeras, auream prorsus
efficias. Sed nunquid loci situs auctoritatem Dioece-seon commendat non situs, inquies, sed subiectorum dignitas. At quorum dignitatem intelligi, non ne Episcoporum nonne Metropolitarum hi enim Patriarchis subiecti inufraganeos leni vocabulo appellare Ecclesia consueuit quo plures sunt, & magnarum seu Ciuitatum, seu prouinciarum,eo ampliorem, illustrioremque, es iciunt Dioecesim. At tu, si Deo placet, dum solas regiones Suburbicarias Romano Patriarchae assi-vnas per paucos Episcopos, nullum autem Metropo litana ei tribuis, an haec tibi nominanda Dioecesis videtur Dioecesim uitelligo,quae Patria1charum erat ex
178쪽
pluribus prouinciis coagmentata. bingulis prouinciis singuli Archiepiscopi, seu Metropolitae more Ecclesiastico tribuuntur : nec cum ciuilibus diuisionibus conueniunt; nam interdum e pluribus ciuilibus una Ecclesiastica prouincia essiciebatur. Multas habebat prouincias Italia, paucos Metropolitas. Praeter Romanum Pontificem, qui peculiarem quoque habebat prouinciam , cuius Episcopos suffraganeos videre est in Codice prouinciali, etsi ad minorem numerum redactos, quam prius fuerant, tres inuenio tantum Metropolitas in uniuersa Italia Constantinianis temporiabus , di per aliquot postea aetates , Mediolanensem, Aquileiensem, Rauennatem, quod & a Sigonio animaduersum scio. Spoletinus Episcopus, quem tu su- pei tore diatriba Metropolitanum statuebas Piceni Suburbica rij, id honoris nunquam sibi arrogavit: quodque non a veteri Ecclesiae consuetudine, non a Pontifice Maximo accepit , id abs te vltro oblatum reiicit, nolens Archipontificem te agnoscere, qualem te ipse facere videris. Porro quod Ireneus lib. 3. cap. 3. maximam vocat Ecclesiam Romanam , quod Orientales
Episcopi apud SoEomenum suas Ecclesias a Romanis vinci fatentur si si .h quod patres primi Concili j Arelatensis anno Christi sis. Siluestro Papae scribentes iis verbis usi sunt: qui maiores Dioeceps tene, quid tu hic reponis respexisse illos dicis ad Urbis auctoritatem, se dignitatem. Miror equidem a viro non vulgatas ingenis 1ldaaec evixisse; ut quod tu non facis,
179쪽
ico De Regioniburum S urbicari'
cogar ego rubore pro te suffundi. Atque in hisce ima morari, quae silentio dsgna sunt, & contemptu . quid aliud sit, nisi bonas horas perdere Per Dioeceles in Synodali Epistola Concilis Arelatensis nominatas non intelligi ais plurium prouinciarum administrationes Id ferri non aegre potes , nam si hac notione Dioecesis appellatio id temporis fuisset in usu, non plurium fotata se numero patres Arelatentes, sed singulari enuntiassent maiorem Dioecesim. Erat enim unica , latissime
quamuis se diffundens specialis Romani Episcopi
Dioecesis, quanquam uniuersa haec Dioecesis plures etiam comprehendebat Dioecesses, quae nimirum sub Primatibus erant Romano Patriarchae subiectis. Qua de causa Ioannes UlII. Bulgariam suam Dioecesimvo-
cauit, hoc eth unam e Dioecesibus sibi subiectis. Sic enim loquitur in Epistola ad Photium Patriarcham Constantinopolitanum : ita nos Dioecesim notiram Sulgariam , &c. Amma nobis celeritate reriis ui volumus. Et rursus : ab inuasione Bulgariano, ra Dioecessis se omnino compestant. Quibus locis quamuis Dioecesim Graeci verterunt , illa tamen verba eiusdem epistolar: de cetero omnem ordinationem Ecclesiasticam ab Ecclesiae Cons Iantinopolitanae praesulibus in eadem Discesi Bulgaria auctoritates postolica amputamus. Sic Graece reddita le
busi Magnitudinem igiatur . remultitudinem promaciarum, quae Romanae Ecclesiae
180쪽
Ecclesiae specialiter suberant, intellexit Arelatensis
Synodus. si locus mendo vacat. nam & Cicero, de Strabo Dioecession nomen ad designandas prouincias, earumve administrationes, usurpasse videntur. Plures ergo Romana Dioecesis, magnasque Prouincias habebat : ex quibus si consueus siet ipse Pontifex legioneS , & exercitus comparare ad gerenda bella, ad popu-Ios sub gendos, non absurdum fortasse videretur, quod tu ridicule scribis, oppressa Collegarum libertate ad imperium, quod nunc obtinet, euectum esse. An exercitu instructus erat Agapetus Papa, quum Anthimum Constantinopoli ab Episcopatu deposuit, &Menam suis manibus ordinauit minitantibus licet Auguitis qua de re Zonaras in vita Iustiniani, & Liberatus Hadreuiario cap. ra. An legionum vi coegit Ioannes
Pontifex Epiphanium item Constantinopolitanum Episcopum in ipsa ByEantina Ecclesia humiliori sede considere, quum Thronum sibi iple excelsiorem poni iussisset, ut sui loci dignitatem tueretur quod refert Nicephorus lib. i . cap. s. Ni digitus Dei sit hic, ineptissimos praedicas, & mire socordes per totum terrarum orbem Episcopos , qui nulla vi compulsi exui se libertate passi essent. Sed re vera fortissima sem- ter fuit Romana Eccle ita , non utique humanis viri iis, sed caelesti praesidio, ut quae Christianae rei a Deo
exercituum praethcha fuerit. Itaque Irenaeus vestras Apostolorum pene est,' imuipsus Romanae Ecclesiae