De Eunuchi Terentianae exemplis graecis disputatio

41쪽

27 Cognatos Porro Phaedria tunc sine dubio iam dudum vicinam Pamphilam cognovisset CiuSque historiam ACCCPiSset, unde equitur Thaidis narrationem 1 o 7 sqq. Si quo tu in Graeca saluit SVPCrVaCan Cana suiASC.

virginis deductionem II. 2 a Menandro fuiSS Omniaque, quae Chaerea hac de re narrat II. 3 ipsi

Terentio tribuenda CSSC. His iam satis ostendi falsos esse Braunium CtNCncinium putantes militem et parasitum a Menandri

Ne tamen recta Si sententia linii qui putat easdem illas personas in a fabula prodiisse. Nam Praeterquam quod iusto maiorem inter Eunuchum et Colacem similitudinem exstitisse putat, CXPlicari non

Profitetur poeta ipse prol. 3 sqq. Se militis et paraSiti personas e Colace transtulisse in Eunuchum suam. Sed iam Vidimus in fabulae initio Terentium

non discessisse a Menandro a unde quidem equitur apud Menandrum Phaedriam quoque CXClUSum CSSC

Propter rivalem militem) qui Thaidi virginem

I Cf. encinius p. 88 ,Ne vero facile intellegitur, similitis et parasiti personae etiam in gr. Tun sui SSCnt, Cur totRS integrasque e Colace adsciscere maluerit Terentius, nulla Causa prohibente quo minus sententia aliqua aut argutiaS. quibUSutriusque persona artificiosius depingeretur congruentibus in Eunucho militis et parasiti personis tribueret. 2 Cf. . Ι 8. 3 Cf. Donatus ad . . O ,familiari ελλει sit iraSContibuS, nam singula Si eXplentur: egone illam' non ut CisCar ,, JURCillum ' recepit; quae me V XCluSit C. q. S. V

42쪽

28 Pamphilam dono daturus esset, totamque igitur Rr

rationem de milite riVali et Virone Eun. I. ain,

efficio in Eunucho Menandrea mentio nona factnm CSSCmilitis, sed eum non in Caenam ProdiiSS: ParnSitum Vero ab ea fabula fuisse apparebit Cepit Terentius narrationem illam de milite e i lenandri Eunucho quae narrati Ci Suppeditavit Consilium eiusmodi per-SOna prodes Condae 3 ut innos Varia in redderet fabula in idque ei fuit contaminationis Causa. QuaesiVitCXCm P ma, quod imitaretur, dSCiVitque OlaCCm, qua fabula mutuatus est persona militi et paraSiti,

huius rei Vestigia in nostra fabula etiam nun in VC-

Menandri funucho fluxisse disputaverim, iam Statim

43쪽

29 niihi nao nondum aliquid inesse, quod non ex ea fabula desunt ptuna dici clebeat. USA. I65 160 Phaedria dicit nonne ubi tu dixti cupere te ex Aethiopia ancillulam, relictis rebus omnibus quaesivi Z porro eunuchum dixti Velle te,

heri minas Vio inti pro ambobus dedi. Haud veri simile Vi lotur neque S UAm, UantUm scio, in Comoedia CXOmplum in Venitur, UVCnCm Uno die Quo dona tana pretiosa dare. Niginti illae minae V. I69 Suspicionem movent hoc enim pretio puella emi solet sed serva ex Aethiopia usque V 47 I)C CUDUChUS, quo Solae utuntur regina V. I68 sine dubio uterque tanti constat. U. 464 Parmeno Thaidi dicit dona adsunt tibi sed V a14 Phaedria ipse loquitur munere nostro . Potest quidem his Verbis indicare duas illas personaS, Od V. 23 OlUS CUnU-chus decrepitus opponitur lamphilae Viro in Ot V. 355 - 357 Parmeno utitur singulari numero donum tantumque loquitur eunucho 084 iterum eunuchum tantum nominat dicitque Phaedriam eam personan emisse Vio inti minis Manis Atum est Orontium lis locis ubi tonuertit Eunuchum, montionCIDAerVa Aethiopica incaute omisisse, quia in illa fabula deerat. Etiam 469 sqq. ubi Terentiu partim

Aethiopica nominetur quidem, sed non lati lotur, quod tamen Phaedriae praeceptis V I4 Parmenonem

44쪽

3OHanc ob rem suspicor ex donis illis eunuchusnec Xemplari primario et servam Aethiopicam e Colacea poeta Latino Coniuncto CSSC, Ut Phaedria V. 63 qq. duo haberet, quae uni militi dono opponeret. Quod si ita se habet manifestum est etiam in Colace adulescentem, qui meretrici OrVam donaVit, oppositum fuisse militi cum dono. In CR qua Sequitur Caena II. I Phaedria, Parmenone dona ad Thaidem deducere iusso, perficit consilium rus eundi, quod iani indicavit V. 87. Artissime haec Colia rent una Eunuchi argu monto: eunuchil enim, Pro quo substituetur Chaerea, ad Thaidem ducendus est et Phaedria remoVendUS. Chanc Om PCrturbOt. Hae scaena io itur e Menandri Eunucho desumpta est Sed ad II. I. 22 Donatus adnotat: Hi quidem est parasitus Gnatho Haec apud Menandrum in Eunucho non sunt Ut PS ProseSSUS est prol. 25 , parasiti personam est militis , sed de Colace translata sunt. V Quae Verba Rr umonto sunt parasitum a Menandri Eunucho fuisse. I Hoc scholium ita intellegendum est ut Terentius hoc loco substituerit parasitum pro alia quadam CrSona, UACapud Menandrum Virginem ad Thaidem duceret, etenim in Menandri Eunucho quoque Pamphila ad Thaidem ducenda erat, ut Chaerea Virginis in platea

ConSPOCin amor Capi posset a Non lotur Donatus hoc Vo iit hae quinque Ommatis Verba e Colace, quam ipse non inspexit, y translata esse, sed ideo,

45쪽

3Iopinor hanc obserVationem litii Versti adscripsit filii hic primuina nominetur Gnatho, dum ipsa adnotatio latius pateat pectetque ad Sequentem Gnathonis monologiam. I)Nam alteram huius actus scaenam II. 2 in duas partes dividendam esse, Certum habeo. Prior pars I-36), Paucis CXCepti qua Parmeno loquitur quaeque a Terentio ipso addita videntur, a unius Gnathonis Verba Continet, quibus facete depingit perditos parasitimores, 3 ideoque e Colae desumpta est, de altera autem parte, in qua Gnatho Cum Parmenone collo

IIINIUS P. I putat necessario servum in Colaceeius fuisse personae, qua militis riValis induceretur i. e. Phaedriae huiusque SerVi Verba esse suspicatur II. 2 III. I. Quamquam autem sine dubio militis rivalis eiusque serUus in ColaCO adsuerunt etenim hoc efficere licet ex iis, quae supra disputavi de serva Aethiopica tamen, quae hi Parmeno loquitur non illius serVi Verba CSSE POSSUnt. Primum BRA UNIUS recte monuit p. 24 Sqq. linium, Cum disputaret SerUum, qui quam maxime ad Eunuchi

I CL Fabia p. in ,,Le monologue de Gnathon V. -34, est dono tire dii ColaX, e dialogiae qui sui est ire de Eunuque. Gest dans e sens ulli aut interpreter a remarque de Donat

a Donatus ad II. 2. 23 adnotat: SCitum . hominem mire Terentius longae orationi interloquia quaedam adhibet, ut fastidium proliXitatis evitet, Velut nunc Parmeno procul audiens Gnathonem haec loquitur.

46쪽

nodum pertineat, partim e ColaCC desumptum esse, parum sibi Constitisse, Cum alibi contenderit Terentium ne minima quidem de suo addidisse. Idem animadVertit AerVo tam Callido et Verboso in Colacelocum non fuisse, ne longior Menandri more et intricatior exstitisset fabula. Ipse autem Braunius, Cum putet militem parasitumque a Menandri Eunucho fuisse et ignorare elateatur, quo modo Pamphila apud Menandrum ad Thaidem deducta fuerit, sententiam haud veri similem prodidit hanc p. 33'. Terentium alto ram huius Caenae

Gnathonis sermonibus esseCiSSO.

Quoniam igitur haec scaenae parS, in qua Gnatho militis praecepto puellam ad Thaidem deducit et

cum Parmenone Colloquitur, qualis hic legitur, non Colace desumpta ASO Videtur, in VCStigandum M utrum haec deductio e Menandri Eunucho fluxerit an ipsi Terentio adscribenda sit, ut OnSet ENCINIUS i)Sed iam vidimus en cinium iniuria contendisse Pamphilam apud Menandrum non militis donum fuisse Deinde hoc quoque monere Velim, prudentiUS OSSO. Si qua fabulae nostra pars alterutri exemplo tribui possit, Cum Pariona huic Oxemplo tribuere quam ipsi Terentio addicere. Nonne haec deductio Menandri Eunucho Convenit Non solum Chaerea praebet Valde idoneam occasionem Videndae Pamphilae, Sed etiam, Si ponimus in Menandri quoque Eunucho Viro non nunc domum a milite datam esse facillimo CXPlicatur, Uare CC Phaedria nec Parmeno adhuc Pamphilam Cognovisset

47쪽

eiusque historiam accepisset et quare Thais cuperet removere Phaedriam.

Mihi io itur Pamphila in Menandri Eunucho

quoque ad Thaidem deducta esse videtur, sed non a parasito, Sed ab alia undana CrSona, C. g. R CTUO militis. Qui postquam prodiit paucis Verbi SpectatoreScertiores secit se militis donum ad meretricem deducere et deinde gum Parmenone collocutus est Cro CA, URCin hac scaena leguntur. Hoc Colloquium, e Menandri Eunucho desumptum fortasse pati in amplificavit Terentius et pro OrUO substituit Parasitum, Cui Pamphilae deducenda munus imposuit.

48쪽

DE CHAEREAE AETATE. Postquam Gnatho, viro in ad Thaidem deducta, prosectus est, Chaerea, frater Phaedria prodit II. 3.

fit eam esse apud Thaidem et Cum ille Cunuchum, Phaedriae donum ad Thaidem ducturus sit, i Orsuadet ut A eunuchi est indutum illuc introducat. Mani Stum Ost hanc Capnam, qua Eunuchi fabulae nodus continetur et nititur, ex ea fabula desumptam CSAC. Attamen ERAUNIUS et ENCINIUS negant hae in Menandri Eunucho eodem modo Constituta suiAAC. Putant non tantum Parasitum, sed etiam militem ibi

afuisse neque igitur Pamphilam illius donum fuisse. Quomodo autem et quando Pamphila apud Onandrum ad Thaidem Venerit, Braunius P. 35 inCCritam QE Uit.

49쪽

Nen inius tit Vidinatis hanc rem explicare conatus Si et P. 2 Contendit Pamphilae deductionem Chaereae advenientis gratia factam unique Terentio Vindicandam esse et hanc ob causam Terentium etiam in hae reae persona fingenda a Menandro discessisse. Videamus quo iure Si Contenderit Chaerea V. 29 Ois Publice custos ' 'ερt'ολοet, duodeviginti anno natus), V. 824 ephebus V sedecim aut duodeviginti annos natu S)V, a V. 693 anno natus Sedecim ' St. nest in his controversia, sed te nondum est Terentium, qui in Graeciam profectus est ut Percipero Graecorum instituta et mores V, 3 hic errare Potuisse, Onandrum

Secunctima encinium apud Menandrum Chaerea fuit sedecim anno natus O UO itur περt j.ος, 4 Pri-

a Cf. encinius . in ,, Nam ephebia graduS, ut ConStat, duo fuerunt, naturalis et Civilis, quorum alter ineunt seXtodecimo, alter ineunte duodevicesimo anno Ordiebatur.

3 Suetonius in Vita.

4 Nencinius . 0 sq. haec habet , , quidem non dubito quin adulescens naturalem tantum ingrOSSUS Phebiam C. Sedecim annos natus a se Men. suo rit his de Causis primum quod non perspi Ciatur quo Consilio Terentius adulescentis aetatem mutaverit eumque iuniorem fecerit, tum quod in Pamphila initium amandi secisse dicatur adulescen V. 299, O Sqq. , UamVi ad amore PropenSu quam maxime et ipse natura fingatur, deinde quod adulescens ViXdum pubertatem ingressus faCilius pro eunucho probet quam qui aetate provectior sit, ipso iudice Parmenon M. 375, o Stremo quod ad II. 2. 58 Donatus adnotet: Non ote Ste. q. S. V Iad Colligitur 6 γ ιμου sepellatum esse Chaeream in gr. EUnu Clio, eundem ero nequivi Sse latine , alumnum' appellari quippe qui ut publicus in Piraeo custo magi Stro Vel paedagogo

non iam uteretur.

50쪽

primium quia non poSsit Xplicari, Cur Terentius eum iuniorem fecerit tum quia Pamphilam Primam amavisse dicatur; porro quia adulescen Sedecim annorum facilius pro eunucho haberi potuerit postremo quia secundum Donatum ad II. 2. 58 apud Menandrum ρό UAG appellatus fuit. Ut a primo argumento incipiam, encinius nimium tribuit rei, quae leVioris momenti aestimanda est. In permultis fabulis tales Controversiae inveniri

possunt CL angenia Plaut. Stud. p. 89 sq. et

Terentium incogitanter Vel metri Causa scripsisse sedecim, quod etiam legitur VSS. I 8, 26, non immerito FABIA credidit. )E VAS. 299, O effici potest Chaeream in Pamphila amandi initium secisse, sed V. 296 se iam aliaS mulieres in animo habuisse indicat et . 566 non

Convenit adulescenti sedecim annorum et in amore novicio ne Veri simile est innocentem non PUCrum Statim eo OrVenire, ut Vitiet Virginem invitam et reluctantem. Perperam autem en inius iudicat adulescentem Sedecim annorum faciliu Pro eunucho, qui plerumque aetate CS adult Ct Cori Oro in PhorC, Probari quam qui aliquot annis maior it ho non APPRret Parmenonis Verbi V. 375, O DOTUS UnUChUS V. 6o a Pythia appellatur: Vietus OtUS VCtCrnOSUS

Postremo encinius e scholio Donati ad II. 2. 58

I Cf. Fabia p. 4 C'est an dout pour a Commodite de a versification que Tereiice a mi , sedecim au te de seduodeviginti, moin qu'il ' ait a ne simple inadvertancede a Part.