De Terentio eiusque fontibus

발행: 1891년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

adnotaVit ' χ:1χρ ubi comicum in palliata Romanas res l0quitur. Idem fere de IIII statuendum summa quidem scaenae e Colae manavit, ea Vero quae Ρηrmeno interponit quaeque in scaenae Xitu proferuntur eadem de causa a Terentio addita Supra docuimuS. Qua0 milos iactati robus a s Rh0 dii gostis omnia ut par est de Colae manarunt cuius rei testis etiam ost Plutarchi locus undo discimus aduloscentulum illum a Bianto Thrasono compsellatum non Rhodium sed Cyprium fuisse. Nam mi ad insequentem Scaenam tranSeam jum eo loco quo Gnatho IIII, 45 000r

datus rid0t ' illud do Rhodio dictum , rectissimo Wyt

ubi amon a docti viri uisendatione discedo κθαυου- νιανος, quia non adSequor quid illud futurum tempus. sibi velit Emendo potiUS:

quod loco Terentiano ad amussim rospondet: ' Rideo illud do Rhodio dictum quom in mentem uenit. FOΓ-

In mentem uenire non reminisci tantum sed etiam cogitare Significat . . Don ad IV 3, 24, cf. sun d ad Phorm. II, 27, 3, 2 quibus tiam locis fortasso verbum ivvορυμαι Sic a Ter.eOnVersum Donatu animadvertit). - Omph peto Euripto mente Supple V, ni forte mavis id excidisso putare initio insequenti verSus cf. Men in c. r. 115 ηθεἰς λιτος πατρος pος 'io'. - Quam facit deniquo ΕΝΝΟ in ΝΗΘ transtro potuerit tinuS quisque intellegit. - Scripseram ha seu omnia cum a Kockio CA didici doni fragm. non aliter correctum SSera Obet O. Cuius viri summi consensu adeo laetatus sum ut mea qualiacumque Xcogitata deleri, ut par erat, paSSUS non Sim.

122쪽

104 1. - DU SINGVLIS FABULIS.

lasso etiam illud δους Κ πριος, quod in Colae in Venisebatur Kock 300), militis dictorium fuit inmundomillum Cyprium hominum, qui in fragmont memoratur, de quo modo locuti sumus. - Omnia qua IVI Dorias de Convivio narrat conscia a Terenti vid0ntur ad Colaei normam consentaneum erat enim poeta toreSSeire quo modo Chremes sceptus osset. At in Cola comeretricis ancilla eo tantum fortasse prodiit ut aurum a milit donatum in tuto collocaro v. 627. Si enim res in Colao administrata fuisso videtur, ut meretriX dono a coopto militem oludoro se altori cuidam amatori noct0m duros. Nam domus oppugnatio IV 7 00 spectare potuit ut meretricis amatorem SiV Verum sive Suspeetum mile polleret, of Lucian dial mer. IX, t. III p. 304. Oppugnationis pisodio do C lac ducto quaedam do Eun sublata nimirum admiscuit poeta, quae primo quiSque obtutu animadvortit Pyrri mon- tion in IV 7, 13 ut qui os post principia recipere consuevisso a Colae afuisso ibiquo potius A l0Xandrum momoratum esse putavit Boottiger Speo edit. Τer. p. 264 sqq. idque eo facilius probo quod Al0Xandrum in principiis habitasso fama est. Fragmenta ad hanc Ausonam pertinentia nulla Xtant.

Nop. Eum. In principiis nomino Al0xandri statuit tabernaculum in eoque Sellam ursam cum Sceptro ac diademate iussit poni eoquo omne cotidio conusenire ut ibi de summis rebus consilia caperentur. ἡ Nec vero militaris Pyrri virtus, qui primum olymp. XX III 2 Macedonia regno potitus innote- Scere coepit i. e. anno poAt Menandri bitum tertio, poterat Menandro adhuc vivo in proverbium abisse. Ceterum alio quoque Colacis ipsius loco toxandri Xemplum ad rebatur fr. I). Fragmonium anon. 285 'E E N LYG 1χχε, χTλ. huc non pertinet. Nicomachus enim al0ri0si cuiusdam militis momen

123쪽

I 0Xtroma fabula VI, V itiam milos et parasitus

prodeunt et concursus si quattuor personarum interloquontium. Nam Toronti mos S re et perSOna Squas nova introducit non neglectas relinquere sodoxitu fabula implicaro. cf. V eaona P tota sine dubio X Colae dorivata est insequentem Senenam usque ad v. 19 monologum Chaereae in Men. Eun. fuisse supra diXimus. X v. 20 inde usque ad nomspectavit Terentius ut Omnes perSonae gaudentes evaderent hilaremquo fabula eXitum haberet. Hoc ut seret tiam militi se parasito prospici obuit. Vidimu Supra p. 98 Sq. meretricem in Men. Eian non Simon sed a Chromoto rocopiam esse ho ideo a Torontio fictum arbitror ut miles postrem Sub Speciem suppeditanda poeunia in Phaedria patris tutelam concedere fingeretur atquo meretricis vicinitato contentus et ipse laetus in exitu fieret eademquo ratione etiam parasito consuleretur. Quoniam autem hae omnia ut huc evaderent, Eunuchum graeeam et inprimis Chromotis ot Simonis persona aliquo modo Torontius mutavit, in aprico est Colacem graeeam non mutatam hac o parte aut parum mutatam ReeeSSiSSe. Et proracto etiam in graeca militis sultitia loeteba

ut e meretricis amoris participem dici satis hab0at pecuniam meretrici suppedite V. 45 sqq. illius veroost. At Bias non Nicomachus vocabatur in Colace miles, necvsri similo os duos ibi milit0 fuisse.

124쪽

106 1Ι - DE SINGVLIS FABULIS.

amore nequaquam fruatur Quibus omnibus pensitatis satis superque persuasum habeo Terentiana fabulae Xitum magis ad Colacis quam ad Eunuchi

I. Quinthormionis eXemplar Emo:κα ὁμευος Apol-l0dori uori 110n dubitabit nisi insanions. Attamen miri erroris origin0m quem D0natus admisit et Ben-lleius secutus est non erit a re alienum indagare. Adnotavit D0natus ad . 24 μ hic manifesto errat Terentius nam has fabula quam transtulit Emδ κα- ο νιευη dicta S a puella de qua iudicium est, cum sit alia Emn:καζ6 1ευος iusd0m Apollodori debuit 0rgo dicere Epidica gomenon Graeci Latini Phormionem Oeant. ἡ Verborum prologi sententia' adporto Ollam EpidicaZ0menon quam uocant comoediam Gra0ci Latini Phormionem Oeant primo adspectu ea videtur esse ut Epidicagomenos et hormio nomina personurum ambo sint, illud graecum, hoe latinum, alterum e altero converSum:

utahorus Lugaci probant μω digamia Socratis p. 64 Phormionem Terentianam ex Apollodori Διανολος expressam eSSe persuadere conatus St. V. Mein hiSt. com p. 463. Hae dietions hassit Bontidius ipso scripsitquo ideo 'Grae- eo Latino hic Phormionem uocat.

125쪽

5. - PHORMIO. 10T

quod quidem re vera antiquitus visum esse indicio hoc si quod nonnulli Donato auctore in praef. et ad . 26 Phormionem ' a Drmula litis quam intonderat , dictum putaverint se Phormio a formula ut

phantam etiam in graeca Phormionem vocari ibid.) vidit ori non posso ut in prototyp Una erSona duo haboro nomina ideoquo in v. ' EpidieaZOmenon iudicavit nomen lator alius personae i. e. puellae de qua iudicium esset rostituendumquo osse ' EpidicaZ0menen: huc eo insuper fortasse adductus quod Apollodori fabula sub Tmδυκα Risus et 1ευγὶς nomine circumserretur sicuti Philemoni 'Αρπαζομενος, - 1ένη Mein Mon et hil. p. 362). - tituli mutations recto iudicavit giatgko Phorm. 41-42 t not. idcircoratus serentium ab Xemplari recessisse, ut ad Spectatorum intellectum descendoret, quibus iuris formula obscura fuisset.

II. Tacet prologus quid do hac fabula Luscius

SenSerit, quia non Videtur eum primum acta est ei nota fuisse Attamen cum haec tota motoria sit' id oration et scriptura in prol. agatur, OSSi conicere Voluisse poetam OStendere se non minus in grandi

Nomen autem 'Dice . ipsa eademque ratione formatum videri poterat atqu0 Periple comenus init Mil.), Philumena sim. Idque secundum illud Donati ' nomina personarum in comoediis duntaxat habere debent rationem et etymologiamin. S. ad Ad I 1, 1. Quas quidem etymologia longi SSime Saepe repetitur nihil igitur mirum quod Donatus putaverit eam de qua iudicium esset προικαζομενη vocari, cum sit proprie Lπιορκα-σθε σα, Sae 6, 14, Diod 12, 18. Cf. Don prassat et Heaut prol. 35-46.

126쪽

108 I. - DE SINGVLIS FABULIS.

oratione et laboriosa scriptura valere quam in tenui oratione et scriptura levi. Cuius quidem comoediae generis Apollodorus forsitan commodiora quam Menander suppoditaverit oXompla. Ad Ph0rmionis com-p0sition0m quod attinet, frustra Ladovicus oXcogitavit l. . . . PSq. Da Vi personam prolaticam non ab Epidicagomon Aod ab alia quadam graue fabula adscitam esse obstat senim schol ad II, 15, de quo infra dicetur. Nequo plus profocoris si Phaedria o citharistria amorum ut a fabula argumonto alienum ad

instar amoris Charini o Philumona in Andria aut .aliundo sumptum aut a seronti additum putavoris: Bariter enim obstat schol ad I 2, 41. Si quis deniquod aut III caona secunda dubitationem moverit, quippe contentio do citharistria non necessario asti debuerit os paseno similo pisodium in Ad II 2 0Diph. Sumptum), repugnabit fragm. ad V 21 a Don. relatum, qu0 lico Apollodori nomen prae se non serat, huic amon adiudicandum est siquidoni principalis tantum Xomplaris fragmonia Donatus adferrec0nsuevit. Pro certo igitur ad si mari potest Phormionem Terenti X uno eodemque eXemplari suXiSSe. Cum vero fabula argumentum a Graecorum moribuSinstitutisquo totum pondeat, consentaneum S debuisse saepe Torontium rom ad Romanorum intellectum accommodaro. Quod quidem re Vera a poeta

Nulli igitur usui os Mon. h. inc. 40, quod primo obtutu aliquid commune habore vidotur cum Davi querolis cf. v. 4l-46). R. allior procos dii Phormion in ' Ann de 'aSSOc. p. 'enc. d. i. gr. o Franco XII 48-62 iam domonstravit potuisse omnia quae Apollodorus finxit Athonis venire.

127쪽

factum esse facile deprehendimus. Quid enim opus erat graecis spectatoribus 90 tradi ' 0X st ut orbae, qui Sunt genere proxumi Eis nubant, set illos ducoro adem haec te iubet Quae tamen Omano speetatori reticeri non poterant II, 5-76. ItomII 1, 5-8 An hoc dico mihi Inuitus Dei. 0Xc00git 3 audio, fateor. - Ρlaees. - Verum Seientem,

tacitum causam tradere advorsariis, Etiamn id l0X coegit haec omnia docendi causa a Torsenti addita

esse nemo non videt. Tum in hac ipsa scaena v. 62-63 satae orba ' Seruom hominem eaUSam orare legeS non sinunt, eque testimoni dicti est, ἡ SuperVRCR-nea fuerunt in graeea satis orat enim si diceret Servus sum es V. 65 ' Sino Tu servo's 3. Ita etiam quase pono insecuntur fusius Xplicat poeta quam graeco Spectatori neeeSSeisSet. Interdum ei successit rem

ad romano more Reeommodare pauci tantum re-s0etis. Ita I 1, 15 cum in graeca Donat teste ' pueri Atheniensium a certo tempore Samothraeum myste

riis initiari dicorsentur, Torontius satis habuit dicoro ubi initiabundi quippe qui probo sciret etiam Romae

Aces dit ut si s attico iuro abvsIopog SSe SerVu numquam poterat, at non Semper ιαρουγει vetabatur. Nam testimoni dictio etiam servis erat si de nece ageretur: V. Meter U.

Schomann it Prog. s. 667 68 ff. Non potuit igitur adeo praecis Apollodorus loqui. Terentius Apollodorum sequitur, apud quem legitur in

insula Samothracum a corto tempor puero initiari mors Atheniensium, quod ut in palliata probandum Si magis , Hoc scholium mirum quantum criticorum ingenia torsit. At si post initiari , intorpunxoris, totus locus perspicuuS Vadet; nam quae Secuntur ea non Apollodori sed Donati orba sunt. Illud vor ' in insula Samothracum initiari quod non parva creaVit molestias nihil aliud est, arbitror, quam versio dictioni graecae

128쪽

110 I. - DE SINGVLIS FABULIS.

' initiari uoros Edulia of Otica o Cubae, diuisodendi ot potandi se cubandi, ubi primum a lacto et

cunis rasierunt, sic robus e Varr. ap. On B dh. l. cf. Non. p. 108), cetera omisit utpote a romanis moribus remota Consilium Terenti non satis perspectum vid0tur habuisse Donatus qui Probi interpretationem Omnino repudiaverit. At verum nuncloavit ad I 2, 1 has adnotans ' poll0dorus tonsorem ipsum nuntium facit, qui dicat se nuper puellae comam ob luctum abstulisso quod scio mutasse Terentium neeXternis moribus Spectatorem romanum Offenderet.'Pro tonsor Phaedriam adulescentsem nuntium fecit Torontius, quia oficient coma detonsae occasione nihil erat cur otium tonsor in medium veniret. Mira sunt qua de hac mutation disseruorunt chr00dor de rom mor pali fab immiXtis Mari0nwordor 1853 p. 13 q. et FritZschius i. s. s. p. 5. - Etiam IV 3, 42 aliquid divorsum a gra000 exemplari Xhibuit Terentius, commostrant Donat his verbis ' In graeca

ε Σαi1 obpri: si μενιυ εἶσθα Samothracum mysteriis initiari, cf. Aristoph. ac 277, lut apopht. p. 197. Quapropter Fritetschii omendati ' de gr. . f. II p. 2 ' sacris Samothracum , non necessaria vidotur, et cod. Xoniensis lectio ' initiis Sam imbui. Lap. giatZkο. horna. anhano fortasse interpretamentum est locutionis Donatianae. De graeca consuetudine quae ab Homeri inde aetate ope

Ρlut quaest. Rom. 14. - Α I 2, 56 capillus passus Don. adnotat ' tomero dispersus ut magna parS: a graeca ratione profluxit has dictio . Sed qui potuerit haec dictio a graeca oratione profluero quando puella ap. Apollod detonsa erat, fateor me non intollegoro. An verba ut magna-dictio ἡ ad ins0quentem Versum potius portinent Tum possis arguor illud uis boni magna pars boni Apollodor conVerSumeSSe, qui laST. TO V Iαθου aut Sim. ScripSerit.

129쪽

5. - PHORMIO. 111

fabula sono dicit quid interest me non SuscepiSSemiam, si modo dos dabitur alienae 3, Terentius eodemni artificio usus quo alibi usum esse vidimus verba sonis servo Geta tribuit et sepido sano fingitur iratus sono pauca tantum loqui dum callidus Gota montem ius fidolitor interpretaturi quid si suboleat de fallacia. Haec sunt potissimum quae Terentium in gr.eXomplari mutavisse aecipimus Verum otiam degraViore mutatione quamvis Donatus laesa suspicio mihi oboritur. Noque enim mihi videtur poeta in D fingenda Phormionis persona archetypi vestigia presse secutus esse Parasitu in comoedia plerumque adsentator ac sycophanta fingitur Lucian calumn. 20 151:

διαδολγ et , ef Ribbeck. 'Nolac Lipsis 1883 p. 6 t2 sqq. Phormio Terentianus parasitus et sycophanta simul est, nec plane abest adumbratio quaedam adsentationis, v. III, 31 Dubitandum quidem non est quin graeeu quoque Phormio Sycophanta simul et parasitus

fuerit, siquidem Phormio se parasiti Athon. VI 244 i

' liter conset Fritzschius. Vorba autem pollodori talia fuisse suspicatur:

Nulli usui os Donati adnotatio ad IIII, 18 ' Non optat

Saluum patruum uenire secundum Apollodorum et ostendit non congruere Salutem eiu cum commodo suo , Neque enim liquet utrum Antipho apud Apollodorum optarit an non patruum Salvum venire. Etiam nescio quid sibi velit schol ad II 3, 46: More Romanorum apud quos hereditas pecuniae erat. Talentum autem quod dixit more Graecorum admi Scuit.

130쪽

112 1. - DE SINGVLIS FABULIS.

o calumniat0ris Apollod Δια i. r. 2' nomen fuisso traditur. At qu0niam parasiti quam maXime a Terentio lacerari et quam acerrimis coloribus spingi 0lsent D0nati ipsius iudicio Eun praef. t II 2, 1 0 13, Phorm. II 2, 1, alibi),40ri 0test ut poeta parasiticam Phormionis indolem clariore in luce ponere tuduerit, quae parum in graeca emorgoro - ubi id maximo in tororat ut Phormio let ρδικα θ:1ευος SSet.

Huc fortasso portinet otiam secantata illa d obri0tat Ambivii fabula parasiti partem mirifice agentis, unde gavisus ost Terentius: Don ad III, 1. Augetur haec suspicio si reputaveris parasiti imaginem quam sordidissimam fior iis plorumque locis qui aut certo Donati tostimonio aut aliis indiciis Apollodor abiudicandi vid0ntur. Nam ad II 2, 25 Don adnotat 'maeo

non ab Apollodoro odi SoXt saturarum Ennii translata sunt omnia: Quippe sine cura laetus lautus cum aduenis Insortis malis, Xpedito bracchio,

Poll. X 154. Qui quidsm Phormi illo ipso tri ολος certe est, unde fabula nomen duxit. Nequo senim mihi probatur Fritzschii

y tymologia nominis Phormio et parasit se syc0phantae aeque convenit. Dicebatur Sic Sc. oppi ou ' graeca lingua fiscus Sparteus, a cuius o uel capacitato uo uilitat otiam ab Apollodoro parasitus hormioni nomine nuncupatur. est Donatu in prastatione et ad prol. v. 17 opuao tegiculum dicunt Maeci, quo insternitur pauimentum. - Ergo inde parasitus uilissima condicioni homo nomen accepit , o quoquΘ

SEARCH

MENU NAVIGATION