장음표시 사용
131쪽
Celsus alaeer lupino Xpeetan impetu, MOX eum alterius abligurria bona: Quid censos domino esse animi 3 pro diu0m domi Illo tristis cibum dum erunt, tu riden UOTRS. .. Similitudo haud quidem magna interesedit vorum id quod nostra maXime interest hoc est quod locus Τ0rontianus do Apollodoro translatus non est hoc nimi elicuisset grammaticus unde hausit Donatus, si Ennius quoque Apollodorum Seeutus esset. Porro in 0Xtrema fabula morum Romanorum vestigia insunt qua primus Sehi 00der indieavit. Nam qua Phormio loquitur V 9 3 sqq. Chremetem inridens intima Romanorum et natura et condition derivata v. d. recte iudiea Vit. Siquidem apud Seriptores graecos indietiva et publica funera qualia Roma constituebant quaestores Suet. CaeS. 6 nuSquam Commemo-ΓRntu . l. S. S. p. 1 4-15. Sed non Solum verba Phormionis quibus Xequiarum mentio sit, Verum etiam quae insecuntur usque ad fabulae Xitum aliquo modo T0-
Comicam originem apertissim r0 dolet etiam illud quod Androtio ap. Schol. Aristoph. Pac. 34 cf. Suid. l. l. de Phormion Athonions Asopi f. de quo V. Thucyd. I 64 et 117 II 29 68 80 sqq. ὶ tradit fuissse eum laborum patientissimum Semperque in bello
132쪽
rontius immutasso mihi vid0tur. Equidem arbitror Phormionem in graeca Chremetem incusasse tantum apud Xorem V 47-50 reliqua vero quibus Nausistratae cenam Xtorquet et parasiticam iud0lom stondita Torontio addita osso. Neque enim ineusatio eo pectat ut Phormio Nausistrata gratiam inseat iusquo propterea perpetuus hospes at si totius fabula argumentum attente consideraveris. Nam tota fabula bipartit dividi potust in prima parte Phormioni opera amori Antiphonis, in secunda morotricia Phasedria0c0nsuetudini prospicitur. V. 883 prima pars absolvitur qua restant Phormio ipse fatetur . 886 sqq. 00 Solum Spectare ut argenti et puella possessio ha0dria in tuto coll000tur ita otiam in Eun. Phaodriae
o Thaidis consu0tudini Ctosiphonis set amphila in
Adolphis consulitur. - Qua de re et Chremessem tNausistratam do haudria consu0tudine eertioreSsori oportuit, os amon ratione ut Phaodri do argento se amica in discrimen non oniret. Quo ut euneta Vadorent 11000sso oratitiam sonis Vitia in lucem proferri,
ut 0 hic sprimorsetur se matris gratiam Phaodria iniret. Huic parti Torontius parasiticum artificium
adsuit cum argumento fabulae non neceSSBri coniunctum, immo etiam parasiti ingenio parum conVenienS,
quandoquidem para Situs pauperrimus si talis ut plurimum in graeca Phormio fuiss0t - nihil profecto antiquius habuiss0t quam Secretum Silenti premere, ut quotios occasio incideret hoc terriculamento ad
133쪽
quem Supra memorRVimus. De eis quae immutationem Torontianam indicant iam locuti sumus nunc Satis serit roliqua perlustrare et quantum poterimu per-p0lire.
Ad II 1, 51 Don. ' Oratori crimen quod obiectum est non purgauit modo sed etiam ad laudem convortit quod rhetore περ seto: dicunt. Et hoc do pollo
At non proverbium sed proverbii causa adserendi explicatione egebat. Itaque Servato verborum ordino sic XpleVerim:
quod amas ἡ . 504 et εἴω:13VGVJ. Prima Verbi in M, Ut conStat, recte etiam c0rripitur, cf. eineh. IV 652. Allifremondavit Ochius AF III 86. Versum 507 - ad quem pertinent graeca Verba 5et ταρ .et A. - iniuria a Bentleio damnatum Torontio vindicavit Ladevicus ei tr. p. 13.
134쪽
Ad IV 3 63 Don. ' Se reentus ApollodoruS 1υγρας dixit. Sunt doniquo loci complures quos ad exemplar graecum attinere possis Suspicari. I 1, 5 Don ' erilem silium et οφ :1ου Graeci dicunt , I 2, 22 Don ' magistrum sic Latini quem Graeci et χροαI60Io appellant.
135쪽
I. EX prologi contextu intentiquo criminis ingonio manifest apparet Terentianam fabulam non esse ab adversariis lectitatam antequam eaenae Committeretur. Sed hoc tantum ei Constare. SSe eam e Menandri d0lphis set Diphili Synapothn0seusin conflatam. Neque enim adeo Vesano menda putari obset Luscius ut 0rentium furti insimularit quod nullum eXtaret neque Torontius adeo elemon ut tam fatuamine usationem maior indignatione non respuerit. At enim eum probe nosson adversarii Synapothnescontes Diphili iam a Plauto laboratam ASe maluerunt Statim in polorem partem rapere . Terentiannm a bulam l. e. de furto cogitare, ' quam post Retionem aequum de a laeser iudicium. Nihil si igitur cur ad Lusci crimination m 0Xplicandam prologi Verba in dubium revocentur, quibus locus Diphili integor a Plauto rolictus sesso dicitur Noe vero d0bet Terentius adVersariorum aculeos ait Superque eXportu Vehementerque admonitus translatis fabulis ut abstinerottam ecors abori ut ius m0di crimini obviam ire
' De contamination in P. Ter Adelphis , iam disserui in commentation quae in ' Annali delia r. Scuola Orm. Up. di Pisa , prodiit a. 888 v. V phil. p. 1-324. In qua cum corrigenda demsenda addenda non pauca gliscente Xercitatione sentirem, relictam totam ac recusam huic pellae, cui deesse vi poterat, in Serere conStitui. In contrariam sententiam disputavit F. Guil. Η0lt g Nouo Iahrb. - Suppl. XI 1845 p. 7. Nam illud ' rapere in p. p. - non St ' vituperare , Ut quidam perverse interpretantur. Cf. un. 29 sq. And. 193.
136쪽
potuserit, do quo iam S defendere nullo paet posset. Supra docuimus contaminationis crimen ad eos quoque loeo pertinere quo Ter aliquo modo immutavissset Oeconomiae necesSitate adductus. At prologus cum prae se ferat:
In Adolphos uorbum de uerbo XpreSSum Xtulit,' hae e parte adverSario praeoccupat, qua e Diphiloaecesserunt ea fassus tam apte commodequo in Ter. fabulam convenisso ut nulla mutatione indiguerint.
Nunc Diphili locum pr0pius inspiciamus atque in-pΙimi quatenus as Ter pertineat definiamus. Si prologi tantum orba respicias, illam tantummodo partem Diphilo translata misso iudices, qua Aeschinus Sannioni moretricem oripit, vorsibus 1 - 1 aut II inclusam. Atquo ita conso Ilinius his potissimum argumentis adductus primum quod ad II 1, 43 minimo miror qui insanire occipiunt X iniuria , refersendum putat Me
TO εἶ n. On. 696, deinde quod ad . 45 Monandri fragmentum miSero corruptum Don adrari: II OC
Ad h. l. Donatus adnotavit ' miro non diXit transtulit
ut ornasse graeca videatur latino Stilo. Sex uerbum do uerbo eXpressum efferre ἡ et ' ornare latino stilo pugnant inter se; nec offerre ἡ in bonam partem semps accipitur ut sit ' farrisaltare, dar illo vo ἡ cf. Cic. r. 44, 150 8 Suaue grauesue sententiae, si inconditis uerbis efferuntur, offendunt aureS.
Fortasso Ter nihil aliud spectavit, nisi ut duo verba primis littori consonantia coniungeret allittera zionem: μ X'- eXt. Donatus autoni mihi videtur illud ' xtulit . cum orbis ' in Adelph0 ἡ coniunxisse miratusque quod poeta non dixerit' transtulit . haec omnia sibi finxisse.
137쪽
setiam insoquontem a Diphil profectam esse quippe qua priorem tam apte commodeque Xcipiat ut ab alio poeta perseripta minime Videatur: nam solito quium ab oschini t Sannionis altoreatione totum pendere et pone insequens colloquium e Spectare ut puellae possessio Aeschino vero autem Ctesiphoni confirmetur. - Quoad Menandream Sententiam tris: TI . UDUS quisque adit int0llegit nihil ausa esS eur Id. V. 43 referatur Sod gravior est de alter fragmonto disputatio. Cum sim ad . 45 ' Homini missero plus quingentos colaphos in segit mihi. adlatum sit hi praepositis orbis ' secundum illud Menandri. nec generalis sententia praeceptumve illis Verbis contineatur, quod in qualibot senandroa fabula invoniri potuerit, non satis intellegitur quo pacto Donatus Menandri verba attulerit quae non in eadem sed apud illum invenirentur quam ap. Ter obtinent, eum praeSertim Versus Terentianus adeo involutus abditusque non sit C. F. Hermannus Galin Archi , UI 1840 p. 68
138쪽
ut soli liasta ipsius Monandri verbis se quolibet loco Sumptis VerSum Xplanare Volui Sese dicatur. Haec omnia 1 0putanti adrisit mihi olim lini sont0ntia nunc Veror diligontius porponsa ad Toussolium ibontius ReeeS-sserim. Et illius quidoni fragm0nti incommodum facito remoVetur, Si qui consideret Donatum, ut saepe O-cuimuS, prinei palis tantum oXompluris verba adferre OnSue ViSSe nee mirandum esse si qua in Menandrea raptionis narratione ' cum Diphilois consenserunt. Corto Sannionis porsona Diphilo tota attribuonda est, qui quantam in huius modi orsonis procudendi eUram posuerit Ostonditit lenonis querim0nia in D. ine 2
et Labraeis persona tam graphie d0picta in Rudente Plautina de Diphilo se ipsa convorsa fabula EXtat p0rro Diphili fragmontum ino fab. 30 quod accurate
OXponsum Sententiam noStram mirifico confirmat. Est autom hoc: ubi ιπε ιευου quid Significet, tu unde pendeat, SenSUS quis sit non liquot at omnia perspicua sunt, modooXitus prioris versus intellectui necessarius Xeidisse
Quo modo vero haec alibi ab alia persona p. en pronuntiari potuerint suo loco dicetur.' xcopiis pauculis quae anni in Scaena quarta inter-p0nit.
139쪽
o hoc Diphili loco Xpressa esse ad verbum haee Syri II 2 secuniam in loco neglegore maXimum interdumst uerum Quae quidem si do Diphilo tranStata sunt, tota se aena in dubio ad Diphilum rosorri sebo auetorem. Locus Diphili in s nihil habet, opinor, quod iun-eturam duarum fabularum indicet id quod se prologo dunta Xat et seo loco quem epis0dium ipsum obtin0t in fabula oeconomia dignose potest. Illud certe quodam modo offendit quod Parmen qui rapti0nis puellae
banus t 00nida unius erilis filii servi sunt Argyrippi, eiusque pariter in amore adiutores V. 5 Sq.Ν0quo id magis mihi probatur quod . d. adfirmat contaminationis vestigium etiam in se. 1 V. 39 sqq. inesse, ubi repta puella libera dicitur. Cum senim do illius libortat nulla postse montio fiat, immo meretri perpetuo et psaltria nuneupetur. semeitigia-tgko uollam fuisse ingenuam p. Diphilum, meretrie em p. Menandrum. At magna difficulta in prol.
140쪽
122 11. - DE SINGVLIS FABULIS.
v. - sita est ' In Graeca adulescens est qui lenoni oripit Meretricem in prima fabula ), quam Z non dissimulavit,' sed se dissolvit. Neque enim valet quod primo obtutu possis suspicari pu0llam in Diphili
fabula parto prima meretricem habitam eSSe, OStea Vero ingenuam esse inventam atque in libertatem vindicatam: hoc nimiori non credibilo si nisi in Xtroma fabula; opis0dium vor o ' prima fabula ἡ Sumptum est. Tum, si puella libera erat, cur eam eripuit adulescen quam iure in patrocinium suum sibi vindicaro poterat Neque nim si cur dicas seschinum id &cisse temporis brevitato coactum aut Ctesiphoni consili verontis no maior in civitate rumor manaret atque ad Demeae patris aures res perferretur. Nam de temporis brevitate quo res acta fuit tantum in versibus 272-273 inisecta ost montio, qui Diphilo non Sunt nec
quidquam causae est cur hae ipsa ratione et p. Diphilum rem administratem esse conseamuS. Metui autem Oeu eSSe Omnino non poterat, quando illud unum cura erat Ctesiphoniis reus ipse pra patris oculiSvidorsetur quod quidem timendum iam ei non erat, e quo oschinus frater melodieta famam, laborem et peccatum in se transtulorat V 263. Spongelius de hac re giatgkoni plano adsonsus aliud ing0nuitatis pu0llas indicium in v. 44 videt' omo me eripuit, Uerberauit me inuito abduXit meam ogu bra uelito
l. s. S. p. 375'. Et vero si in Συυο ποθυ. duo adulescente amore depereunteSintroducebantur, puella agnitio, Si qua fuit, eo spectare debuit, ut 0 a consilio commoriendi avocaret laetumque fabulae exitum faceret.