장음표시 사용
81쪽
d contaminatis latinis agersetur hisquo latina int0grae opp0nerentur. QuodSi graecam et latinam me morat Terentius, apertum est debere et nos, quid do graeca, quid de latina proprie praedicetur accurato distinguore ut sero aliquid graeca addi portuserit fieri orto possest, non ut latinae Accedit quod cum Dgia fgh ipso falsatur ' vox integer in eodem Versubi usurpata adem ut ita dicam, principali significatione esse debet, oro Vera autem interpretation om0Xhibo qua huius modi condicioni non satisfacit. JAt haec quam quaerimus principalis significati in
verbo any inest unde etiam Vo integer ori vatur atque interprotatio Faserniana int0gra Malea a nullo tacta , a ZiafZkone repudiata longo steteri praestat, opinor. Quod nimigia fgh obicit: qualom statuamus integram latinam comoediam esse nulli si incommodo. Nam o ' integer ut otiam ' intactus De numero earum est quae Significationem X verborum conteXtu Saepe accipiunt:
ut si quis do uulla loquatur ' integra , idem sit quod non Vitiata, virgo . Hoc 145, si do homin litiganti id quod ' non lacessitus inor serm. III 85 CL 151, si do earn ferina, id quod ' non rancida , Hor. II 2, 2 si de causis dicendis, ' non dicta inest. 80, cf.
Quod ut serot debuit v. d. sic interprotari: μ X graeca cui nihil defuit se quam post non duxit aliis aliunde sublatis partibus augendam esse), latinam cui nihil deost Ac quae per se stat omnibusquo numeris absoluta est quod tamen et nimis superbum esset et repugnaro altori Terentiano loco Ad prol. v. 10-11 Eum Plautus locum Reliquit integrum) und perspicuo discimus quo modo illud ' o integra Grasca intollogondum Sit.
82쪽
Don ad h. L, Sim. Unde apparet intestram straecam fabulamiam intollogi qua nondum latina sive t0ta sive aliquam parto ab aliis facta sit, et latinam astendam fabulam ' int com hodie sum acturus ἡ dici integram
quae nondum et Seu nova it. Cum ita se res habeant, totus versiculus 4 o poeta ut fabula nova esse intellegatur, commode huc referuntur Verba' nouam SSe Stendi , V. ne quidquam ino os quod ad contaminationem attineat. Nun Vero. quoniam illo versu non prohibemur quo minu graecum Xemplar, etiarn quod attinet ad oeconomiam admodum mutatum aut locupletatum a Terentio Xistimemus ago videamus quid do V. 6 Statuendum sit: ' duplo qua se argumento facta Si Simplici, quem Flook0isonus lini auctore l. . . thes 14 une damna
vit, probante Ziaigkone. Quid sit duplo com00dia
commonstravitas ornus ' duo adulescentos in hac co-m00dia introducti cum Sua uterque amica patre SerVO duplo argumentum faciunt atque ita duplicem comoediam, ut sunt omne Terentianae, XCepta Hecyra. Haec sententia grammaticorum doctrinam apertissimo sapor 110n iniuria igiatZkoni visa St, com-
Noo dubito qui nouam , dicturus fuerit TerentiuS, ut alibi iacit, nisi simili vocabulo uti maluisset cf. tit in epulchro Bombi Vixit an XXXVII integer integros); nam VoceSinteger et novus etiam promiscue Surpantur, Pt Cas. IIII, 4: Nouam atque integram audaciam ἡ f. tiam Scholia em-
83쪽
paratis locis similibus se Don Phorm praef. et ex
Euanth. Kl0tg. p. XV 11 sqq.) quibus addi possunt hieo: Don ad Eun. IIIl 50 ad And. II 1, 1 DV 6 13 ubi fabula bipartito dividitur et altera pars ' Xtra
praescriptum Menandri , dioeta dieitur. Cf. Supra p. 36 sq.). Neque ego infitias eo quin, Si argumento duplici legitur, quod habet a prima manu Od. Bemb., totus VerSU Superiorum interpretamentum iuro habeatur, eum praesertim Terentius nullo modo con-ssendus sit primam vocabuli ' duplici , produXisse idque nec Bonileium nec criticorum ullum animadVertisse miror, quippe debilis positionis, ut constat, nulla vis est apud Scaenicos veteres. At si ' argumento Simplici Genuina est lectio, gravior tum fit disputatio, cum duplicis comoedia notitia a loco 0rentiano profecta esse et apud grammatistos postea invaluisse putari possit. Qua re argumenta huc demum reeidunt ut utra sit genuina petio statuatur. Quod cum seri certa ratione nequeat, quamvis lectio simplici praestare videatur, re etiamnum in Rncipiti manet. Quae cum ita sint incorti relinquimur Utrum graeca Heaut duple an simple fuerit nam quin ea Verba ad graeeum Xemplar referenda sint dubitare non licet, ne prohibemur quo minus do hac re iudiei nostro fabulaeque examini liboro
In universum aestimanti consiliumque sequironti quod Heaut Ter prae se fert hoc inprimis adnota-
Etiam grammatica distinctio stataria comoedias et motoriae Saepissime p. On. Eugr. alios frequentata ex Heaut. prol. V. 35-4 nimirum Orta St.
84쪽
ti0n dignum occurrit, quod Chremos dum Monodomo summa adfecto a0gritudine bona dat consilia sibi ipso conSulere nequit, vehementiam Monodemi in filium dum 0Xprobrat v. 119, 10 Vehementissimum se ipso patroni praebet. Illud igitur octota fabula documentum lici videtur, ut, si de filii saluto agatur, irati patris animus vel sapientissimi certa ratione regi nequ0at. At si hoc p00ta consilium fuit, indo m0rgito primarias in hac fabula partos habor Chromotomo sum obor duritia suae poenas dare. Contra et fabula Mono domus nomon indidit Din 0Xitu trium phantom videmus Chremetem, qui filium a meretricio
amor abstrahit idemquo ad 00 ut Xorem ducat impotrat. Quod quidem matrimonium nec neeeSSarium argumento fabulae, 0stquam aduleSeon meretricem abdicaverat, nec prorsus ulla antea arte praeparatum 110c decori legibus respondens uni Torentio deberi amores comicos nuptiis coneludere solito iure Suspiceris, quamquam id pro certo adfirmare non equidem RUSim. Confidontius rem gessit Carolus Vonodigor in annal.
phil0l. IX p. 129 sqq. qui prologi versui potissimum
holus autumavit duas fabulas in unam conflata esse a Terentio, quarum alteram a Menandro paene ad
Hac ex parto Spengelius ' die com p. d. Α. ἡ . . . p. 611 comparat Terentium cum ope do Voga. Eido in illi ampliandi argum senti studio, quod unius sermo serenti proprium est, hoc deberi videtur, quod poeta omne fabulae parte quam abSolutissimo xplicat volvitque. litor Plautus ut unum adferam, in Monaechmorum exitu, quid post geminorum fratrum agnitionem matrona sene Erotium Peniculus sensorint aut cogitaverint, subintollegendum est. At non ita in similis argumenti fabula hakspeare' Comed os errors. f. praeterea ZiatZho. Phorm. p. 45 sit Brix Trin. p. 29.
85쪽
verbum transtulisset, alteram prorsu de SUO Onsn-Xisset Argumentum autem Terentianae Sic composuit:
Endlioli 1 faliri r Wi or intergangen Orden St, enterbi Asinon soli und wirdiu dadurcii Versolint, das diose vorsprielit in ordentiletior mensuli uWerden, d. h. Zu heiraten ἡ p. 135. Quamvis huic opinioni prologi verba nulli sint prassidio moritoque Kampi l. S. S. p. 15 qq. etiam alia ob causas huius modi sententia improbetur, attamen quia et fabula inspoctio se fragmontai gravibus mutationibus fido faciunt se unum sibiquo per totam fabulam constans Consilium non apparet et ea par quae additici Vonodigor vidotur nimis prae altera eminet, qua quidem argumentum nititur, equidem non dixerim hanc alteram partem a Terentio inVentam, Sed magna e parte p. en narratam fuiSSe, quam Torsentius latius Xplicaverit et actione variaVerit. Sod missis conisecturis ad fabulam ipsam RecedamUS. II. 0ficient auxilio Donati frustra conaberis X fragmentorum fabulaeque eXamine argumentum gΓRecum effingor aut deprompta hinc indicia unum subadspectum redigore sufficiat igitur singula enarrare, quae nonnulli pro re usui esse videantur iamque
86쪽
ei pro viribus munire qui rom denuo tractare velint At tu inprimis adn0tandum os duos in or fab in- Veniri locos, qui cum pro ooeonomia et argumento fabula nullius sint ni monti, archotypi vostigia videntur osso iniuria a Terentio SerVata cum reSeetae aut mutata fabula non iam responderont Cur enim Chromus I 1 1 16 sqq. 1ingatur ad conam OCRViSSO Phaniam nusquam deinceps patet. Certo ap. Men haee invitati non sine causa fuit aut Chreme parumper
Senena amoVendus erat aut postea in cenae narratione III 1, 46 sqq. paullo longior ap. Mon. ef. D. VII)0tiam do hania orbum orat Itoni III 1, 89 sqq. ait
Chreme Se promisisse operam suam arbitrariam Simos Critoni vicinis contonii sentibus do finibus, quam tamen iis non dat. No hoc quidem commentum quidquam habet cum argumento fabulae commune, indiciumque mutationis prosecto est; sed quorsum in graeca Speetu Verit non adsequor. Aliam offensionem commonstravit BonDius in sua or translat germ. p. 364, quae et ipSa ad Xomplaris mutation0m pertinere videtur Ad v. 10-12 haec adnotat V. d. 'ia Chronius Wois das Monod sunto de eis Seingol an don mann se ad Clinium bringon ill so
Ladovicus qui hoc idem animadvertit ' eitr. SW p. 5SuSpicatur p. Men. a Scaena decessisse Chremetem ut Menedemia secum solus diutius loqueretur Monologum qu0que Syri in exitu caenae Secunda vcl. III longi 0rsem p. en fuiSSe autumat versibus 595-9 nisus, qui ut ipso ait 'isus sino tWas langor ontrariiunides Syrus voti Chremes indeuten ἡ . . Sed si in comoedia servi tanto podo in uno c0nsilia captant cf. nd. 02-44t 33 set ori quoquo iducia in exprompta Syri malitia os astutia aliquo modo urgori obuit. Ceterum Syrus indo a v. 329 quid machinandum esset iam proSpexerat.
87쪽
mus er aueli insolion, das se Zionilioli inserto ist0b dor plan tWas Dinor odor indor Din angelogi Wird - Ladovicus censet aliquid . . resectum esse a serenti quo Chremes se puellam Sua seeunia e- dempturum promittoret, idquo facilitat comprobari qua sone ad filiam agnoscendam adducitur ipsa admirante Xor v. 664-65 Ladevici Coniectura maximum absit probabilitatis momonium hoc enim si statuamus, etiam intellegitur cur puella agnitio omnos Syri fabricas funditus evertere dicatur, et servi verba xplicantur ' Crucior bolum mihi tantum reptum tam dosubito se faucibus . V. 73, quando et
sius fallacia Chromoti displicuora set id quod sonoX
promiSerat nune puella agnita recuSare poterat. Consilium vero requirens quod ad resecandum h. i. graeeum Xemplar impulerit Terentium, quidem arbitror ap. Men. Chremetem domum intraSSe, ut argentum redemptionis offerret cf. v. 801, 83lin. ibique uni do filia sua omnia rescisse totam autem inSequentem scaenam IV 1 non actam sed narratam p. Men.
Quod ro vera postea Chremes non gravatur pretium Sol vero pusilae v. 297 illud ' haud faciam , abnuentis non est ut perpseram int0lJ0Xit a devicus p. 7, immo adsentientis), id nova Syri astutia debetur quam servus v. 678 sibi in montemvsenisse ait cf. 689 sqq. 740, 6 sqq.). rassensit enim callidus servus Chremetem quamvis sallaciis suis favontoni in stia
tamen Sua periculum acer se negaturum, immo, id ne seret, statim argentum Soluturum. Et vero Servus, cum argentum tantummodo pectet, aliud tamem agere videtur seque argento uti volt adsimulat ad maiores struendas fallacias v. 790 sqq. 803). Tum autem eadem astutia etiam prospectum est ne Chremes ipse argentum ad meretricem omnium machinarum ignaram deferret Veritatemque inde comporiret. Quod igitur Bacchis in Menedemi domum traducitur non temero fictum est, ut ade- vicus en Se p. 6.
88쪽
fuisse, set illum bolum ereptum desubito e faucibus graphice ad in torceptum argentum referri. Veni nunc ad Εαυτου ινι ωρουμευου fragmenta Deduobus primis: Iρος ης Αθηνας, αρ:1ονας εIOV S cIη
' Malo in unum coaluerunt ap. 0in D. III of Och. D. 142. Etiam illud μ capillus passus v. 290 olet unde Sit: On- Stat enim rasecas multores sibi ob luctum coma tondere con- SueviSSe. f. 0n ad Phorm. I 2, 1.
89쪽
et Πας zχzΥI 160ρο et ' inmod eod. ad II 4 14 IIII, 32 adscripta recte fortasse Menandrea fabula abiudicavit linius i. s. s. thes 17, 18). Contra Sati probabilis mihi vid0tur Moin0kii 0nisectura qui de hoc
ait ' Haec Chromotis orba sesso suspicari licet Clinia patriam relinquendi consilium vituperantiS; cf. I 2, 18 Sqq. praecipue autom v. 26. Qu0d si itaeSt, sententiam Menandream non ad Verbum Sed concinnatam Xtulit Terentius Paullo graViorem mutation m indicar vid0tur fr. VIII: ἀλλ' V tW0 zz , quod ad quom Tor fabulae locum refera prorSUS nescias ' At de multo etiam graviore mutatione fidem
Fr. IV oto M. Talis est otiam sententia 2 1 ρω, μαίνεται, quae in ii Ad Achol ad Eun. II, 31 et III, 23 rolata legitur.' siquo enim mihi probatur ampli coniectura hoc D. ad V 2, 15 referentis, . . . p. 17. Sensus et numeri laborant. Conatus emendationis videas. Meilaek. cf. Suppl. add. p. 249 st Och. AF III 43.
90쪽
Terentium in binos dios negotium disportiro Mihi
quidem non satis liquot quo consilio Terentius cenam pro prandio posuerit id0oquo 110n diX0rim in toni-pori mutationem pendere. Sed hanc mutationem et ipSe recto Xeogitatam ess a Bonlato iudico. Nam
haben solito, o piolt dor Heaut an diessem fostlage. Datin aberiait Chromos sinum nachbaron nichi furdioson agm0inon b0istand in thro Stroit age VerSpre-ehonao non . 498-501. - quis diX0rit in privatalit aliquom dio rasto osso arbitrum non potuisse γ' Quid autem, quod tiam postero di Dionysia orantv. 733 draram pra0torea duo fragmenta, Uno nondum adhibita osse vid00. Nempo Bacchidis orbis II, 4, 1-3:' Ed0p0J40, mos Antiphila, laudo et fortunatam iudico, Id tu quom studuisti, forma ut mores consimiles flarent, Minimo tuo, ita se di amsent, miror si te quiSque
introducuntur advocati litoni diiudicantos inter gorastoclem et Lycum len0nem act. V).