장음표시 사용
371쪽
M pulchritudinem viderat. Hae e facit verδM pcenitentem ; quia amore justitiae id fa-,, citi & hi sunt digni absolutione. Amor H est vinculum perpetuum ; quia voluntata rium; odium temporale, quia violen-M tum. Igitur persuade homini primum, se ut diligat justitiam, & sine magisterio tuo G conteretur de peccato et diligat Chri-H stum, & statim sui prodigus odiet se,, ipsum . Commentarius Luthcri in Epistolam ad Galatas perpetua plenus est charitate , ubique nulla virtus nisi charitas, extra quam nihil boni, peccata omnia. Quomodo igitur non penδs Lutheruin aequo, ac Quesnellum Sola charitas Deo loquatur , hane solam Deus audiat 3 Denique adeo profecerat in sua charit dite Lutherus, ut in resolutionibus contra Conclusiones Echianas conclusione a. nulla lex fuerit nisi charitatis: excuseta mox leges Pontificiae, ac Caesareae. Excu sere Pontificias satis palam etiam Jansenistae: de caeteris vide pro legomena Tomi I.& finem tertii.
CAPUT II. Objectiones dissoletuntur.
I ITNter articulos, quos Lovanienses olim Theologi censura notaverant, IL unus erat, quo asserebatur , ad legitimam Scripturarum authoritatem non necessario debuisse verba omnia dictari a Spiritu Sancto, modo sensus ab eo suggestus fuerit, & verba omnia a Spiritu Samsto ado--ptata. Censuram quidem mox repressit Sixtus V. mandato Apostolico per suum apud Belgas Nuntium Lovanti promulgato anno I , 88. Io. Iulii, prohibens sub excommunicatione ipso facto incurrenda, ne quis in articulos istos censuram stringeret ante Sedis Apostolicae judicium . Quesnellus ex Gallia profugus, ut suum ordinem novitatibus, dissidiis, rebellione turbaverat, inter primas contentionum faces, quas Belgio intulit, est e voluit Apologiam historicam pro censura Lovaniens, ct Duaeena . Posterior facultas theologica apologiam iudicio publico graviter reprehendit, & Sedes Apostolica proscripsit; mihi vero ipsa Apologia
contra suum authorem suppeditat argu mentum, quo ejus in corrumpendis Scripturis damnetur temeritas. Si omnia, & singula illarum verba a Spiritu Sancto oporteat
esse dictata, quomodo non religiosius Que nellus iis insistit,nihil addendo, nihil demen-
. do, vel aliter mutando e Propositioni suae s . fundamentum statuit illud T. Cor. 23. Si linguis homintim loquar , ct Angelorum
charitatem autem non habeam actus sum vera ut es sonans, aut cymbalum tinniens . Co rigens autem novus interpres locutionem
Apostoli ponit: Si linguis omnium hominum loquar c c. non sum uis velut aes sonans . Additio Omnium in paraphrasi exemplum haberet apud Aquinatem ; sed in versione nihil ipsi textui inserendum est . Alia etiam mutatio in paraphrasi authoris eat holici facile dissimularetur; in versione tamen suis specti interpretis, & ipsa suspect1 est e magis autem sedulo vitanda fuit illi, qui cum Lovaniensibus Censoribus verba Scripturae singula Spiritui Sancto dictanti tribuit, rigore tanto, ut oppositum censeat dignum
a A postolum charitatis nomine intelligere justificantem, liquet ex ejus verbis r& omnes consentiunt interpretes. Sensus
itaque Quesnelli perspicuus est, quod sola
charita, justificans Deo loquatur: eam solam Deus audiat, atque ideo nulla oratio a Deo
quidpiam impetrare valeat, nisi ipsa istiuc modi charitas sit iustificando homini suffciens, quod directissimo ad persatur sensui
Ecclesiae tradito ab Aquinate a. 2. quaest. 88. art. I f. ubi Orationem peceatoris eκ bono naturae desiderio, scum auxilio gratiae procedentem Deus audit, non quasi ex juctitia , quia peccator non meretur ; sed ex pura m sericordia . Ibidem ad a. Ruamvir ejus oratio nonsit meritoria , potes tamen esse impetrativa ; quia meritum innititur j itia et impetratio gratia. Discutienda nunc ratio est, quae Quesnellum movere potuerit ad inducendam Sacro Textui mutationem. IIIud factussum velut aes sonans, aut cymbalum tinniens , similitudinem aliquam significat non necessario omnimodam, qualem inferre videtur mutatio, non sum nis velut at sonant,
te retenti ante , Nempe juxta Quem ellumari. 2 8. Prima graIia,quam Deus eoncedit peccatori , es peccatorum remisso; cumque ea
non sit absque charitate , necesse est , prismam peccatoris gratiam statui iustificantem, qua peccator esse desinat; atque adeo illum, quamdiu in statu damnationis manserit, nullo coelesti lumine praeveniri in intellectu, nullo pietatis stimulo in vo
Errori huic minimo suffragatur textus Apostoli significans aliquam inter aes sonans, & hominem charitate destitutum simi-
Constitutio UNIGENrrus propugnata
372쪽
litudinem; favet . autem similidudo omnimoda i novo intrusa interprete per illud nonfum et faved proinde etiam articulo Praesenti x .quia si, ubicumquc exulat charitas, non sit nisi velut et sonans, atque ita desit omne gratiae auxilium, patet, orationem, quamdiu charitas Ebfuerit, nullam esse posse religiosiam , qua impetretur ciliqua ad Jus Dficationem dispositio, vel quodcumque supti naturalis ordinis beneficium . Suppos. a itaque in peccatoribus omnis gratiae de-n gatione, videretur non incongrua asseditio i Sesa charitast Deo loquit aer et hanc falam
- Questelliana ista Sacri textus mutatio grata faetit Anabaptistis , si dogma eorum sit, quod eis adscribitae 1 tam nitio nc mi nem in 'peccato mortifero existentem administrare valido Sacramentum, quia quaelibet Peccatoris locutio risu est nis velut at s navi, tanus aeres, qui ad ustitiam nihil conuferre penitus valet. Quae haeresis quorum dam veterum fuit, quot refert Augustinus Iib. a. contra Cresconium cap. a 8. Secuti ii Ios sunt hypocritae dicti Ap olici tempore S.Bernardi, de quibus loquitur Serm. 66. in Cantica. Idem error fuit Albigensium, de
quibus S. Antoninus in Summa theologic Parte q. titulo ra. cap. . ad quos respexiise videtur, , sed contrarius prorsus S. Thomas lib. . contra gentes cap.T .
3 Quapropter, dimissa spuria interpretatione Quesnelli, teneamus Angelici comis mentarium i se Apostolus gratiarum gratis H datarum distinctionem at navit, & miri nil rationum, in quibus membra Ecclesiae is distinguuntur. Hic agit de Horitatea H quae inseparabiliter concomitatur gra-M tiam gratum facientem: & quia promi H serat eis, se demonstraturum viam excel-M lentiorem, ostendit praeeminentiam cha-,, ritaris ad caetera gratuita dona . Et priss mo quantum ad necessitatem . quia sciliri cet sine charitate alia dona gratuita non ,, susificiunt. Secundo qua utum ad utilita-,, tem; quia scilicet per charitatem omnia ,, mala vitantur, he omnia bona aguntur . . ,, anima enim per esinritatem vivit , quae, , vivit Deo, qui est animae vita secundum illud Deuteronomii so. Ipse est vita tua. M Unde& t. Ioannis p. dicit uer Translatiri sumus de morte ad vitam, quoniam dili-- gimus fratres. Qui non diligit, manet in
D morte. Recto ergo comparat loquelam ., charitate carentem sono rei inortuae , sci-,, licet arris, aut cymbali,quod licet clarum M sonum reddat, non tam eo est vivus i seddi, mortuus; . ita etiam hominis charitate Conclitutio Theo propugn. Tom. II.
, , carentis, quantumcumque sit diserta orari tio, tamen habetur pro mortua ; quia nouis proficit ad meritum vitae aeternae . Hinc modo inferat adversarius artic Ium suum s . igitur Sola charitas es , quia loquitur Deo; hane fiam Deus audit. Negat Angelicus illationem, & argumentatio fria vola est, dum a negatione meriti ad negationem proceditur impetrationis. Audi tur iterum ratio ex Angelico a. a. quaest.88art. 26.de oratione peccatoris: Quamvis Guae
oratia non siet meritoria ; potest tamen esse impetrativa , quia meritum innititur j itiae simpetratio gratia . Si discrimen in eanta luce non videant adversarii, patiantur, udinculcata toties ex Apostolo objectio h beatur apud omnes. sanae:mentis Theologos, velut inanit strepitus aeris sonantis, aue cymbali riennientis, qui omni penitus desti tuitur ratione . Diseere salthm debuissent ex Tridentino Concilio se S. cap. 6. & sess t . cap. . actus incapaces meriti propter: statum peccati, posscitamen esse diipositiones certissimas ad justificationem . . At, inquiune Quesnelli vindices, Augustinus in Psalmum 3T. n. t . sic monet:Cσntinuum desiderium, continua vox tua es
Tacebit, si amare desieris i figus charitarit , Mentium cordia est: flagrantia charisatis, eΠ-mor tardi. m. Si semper manet charitar,fmper clamas et Omper clamas,semper desideras: si desideras, requiem desederas. Praeces serat: Desiderium tuum, oratio tua est, ct R
continuum de derium, continua oratio vi.
Ruidquid aliud agas, se desideras illud Sab
balbum ( coelestem requiem non intermittis orare et st non vis intermistere orare, Rosi intermittere de derare . Omne desiderium ex amore proficisci, omnibus compertum
est: quis enim desideret quod non. amate quamquam non omne desiderium fundatii n amore benevole ntiae eius,quod desideratur, sed saepe in amore concupiscentiae , no minus est perspicuum, quod tum in profanis, tum in sacris affectibus locum obtinet. Ita S. Thomas opusculo de dilectionea
cap. 2 2. Voluntate Deum diligis dilectione concupi utiae, eum ipsum vis ( cum ipsum desideras) haec es hona volantas et ima optima, qua vult summum honum et item dilectione amicitiae visuntatem tuam Da consermaliqvia amicordim era idem velli, O nocte. S.Franciscus Salesius lib. ri. de amore Dei cap. 28- Amor ille, quem vocamus Dem , est amor concupisentia , sed concupisentia sanctae, O bene ordinata, per quem non trabim TDeum ad nos, sed ei nos jungimus, ut Palitio trafelicitati, ( quam maxime desidera-Ty mus .
373쪽
oci Constitutio UNiGENirus propugnata
mus . NE vero amorem hunc eoncupiscentiae confundas cum amore amicitiae, distinguit ibi mox sanctus dicensi se Quamo ,, rem igitur, Theotime, amamus Deurriari hoc amore concupiscentiae quia est boo,, num nostrum . Sed cur amamus summo eis quia ille est summum bonum nostrum. Porro quando dico, summo a nobis ama. ri, non dico, eum a nobis amati respectu A summi amoris pinam supremus amor nonis est nisi in charitate; amor autem, qui est , in spe, est imperfectus, eo quod non ten-- dat ad ejus infinitam bonitatem, is quatalis est in ta ipsa. imperfectio spei non vi cium, seu peccatum est,sed minor persectio, quam charitatis. Est enim amor concupiscentiae sanctae, di bene ordinatae, teste Salesio, de S. Thoma jam citato, atque ipso Augustino Ioeis plurimis . ita in Psalm. Ios. Serm. I.
num. I . uabentes latitudinem, qua hene ope amur , O longitudinem, qua perseveramurusque in 'em, non faciamus re se caelestium ramiorum I ipsa est enim altitudo , non hie quaerere mercedem ; sed sursum . Amor ita que spei continet desiderium sanctum . Iterum Serm. et s. Cum Christus apparum it visa oestra , tunc O vos cum m o a parebit in gloria. Ecce diei bonit i sis desideremus: propter hoc vivamus e propter hoc oremus ei propter hoc eleemosynar demus . Ece
iterum desiderium in amore concupiscentiae sanctae . Et quidem Augustinus amorem hune voeab gratuitum in Psalm. Is . num. II. Hoc est gratis amare, non qu proposita ac eotiove mercedis ( extra Deum ) quia issa meroes tua summa Deus ipse erit, quem gratis diligisi Osse amare debes, ut ipsam pro memeede desiderare non desinat, qui solas testiet
Imo ipsum claritatis nomen subinde tribuit Augustinus desiderio,quod est in spe. Lib. s
de Civitate cap. et . monet fraenum injiciendum eupiditatibus, non propter ardorem ivanis gloria ; sed propter charitatem felicitati,
aternae. Se m. 3s . num. 3. circa locum
Apostoli de charitate r. Coos. Meo, ininquit, tolerat omnia in praesenti vita vi quia credit omnia defutura vita era omnia, qua hye immittuntur, quia sperat omnia, qua ibi promittuntur. Aliquando etiam latius ab Augustino charitatem accipi, pro quolibet amore boni per gratiam inspirato , ostendi alibi ex libro S. de Trinitate cap. Io.de lib. I. de gratia Christi cap. et t. de et . In sententia autem ab adversariis allegata videtur etiaritas accipi pro amore Dei convenient amicitiae, de sanetae concupiscentiae, ut genus ad Oinnem extenditur speclcm; tunc
enim facit 3 intelligitur, quomodo friguatharitat it, silentium cordit sit; nam qui Deum neutro modo diligit, eum non desiderat a atque ita nihil verba Augustini continent, quod non commode concilies . Si bero charitatem strictissimo acceperia pro solo amore. amicitiae , diale ilius os e des frigut charitatis es essentium cor in, ain, oborto charitatis frigore, ut fit in peccxl ribus, potest adhuc esse timor inferni, de amor, ac desiderium beatitudinis coelestis, sive illius Sabbathi, Pod si desideras , non im termittis arare in Sancti Doctoris sentenistia ; de, si non ob intermittere orare, noli imiermittere desiderare . Sed haec lucem adferentia obseeto textui, rescinduntur tam in Hexapsis, quam ia tactatione . pNe tamen contentiosius in hoc respon so disceptetur de nomine, a cujus litis definitione veritas catholica minimo pendet uti neque Constitutionis aequitas, accipiamus vocem charit.ra quo seIilii voluerint ad versarii, pho amore amicitiae, qu tetetiae viro
tuti Theologicae proprius est nequaquam sequitur, quod sola chai itas si , enae Deo se quitur, quod hanc solam Deus au tiat. Aliuae cilicet est 'iguae charitatiri Eliad intermitasio ejus actus. Noe enim est seigus coritatis in sanctis Uiatoribus, quoties actum id
Ium non eliciunt et neque seigus amoris in qualibet uxore erga maritum, in qualibee matre erga liberos, neque in his erga parentes est, quoties eorum cogitatio, de aste ctus tantisper alio distrahitur. Profectb in juria , de calumnia censeretur minime toleranda. si sanctos in terra degentes, dum nota omnia eorum opera actus divinae dilectionis sunt, laborarefrigore charitatis diceres, Ac
memoratis uxoribus erga maritos, matribus
erga liberos, de his erga parentes dilecti nig frigus exprobrando impingeres. Chariatatis frigus extinctionem amoris significat, aut proximam extinctioni dispositionem. Non igitur ex eo, quod frigus charitatis pisSentium cordis , sequitur, illentium cordis esse, quoties e rit alii actus intermittitur. nam Ionge aliud est intermissio actus, quae potest esse valde innocua; aliud frigus,quod vitium non leve est, dc a sanctis etiam inter
mortales commorantibus alienum
Non esse frigus charitatis, neque siIentium cordis, quoties omittitur actus dilectionis Dei, docet Salesius lib. I a. de amore Dei cap. g. ad illud Apostoli, Omne quodcumque facitis is umbo, ast in opere, omnia in nommine Domini v et Vesu Chriai. Stoe ergo manducatis, sive bibitiis, Me aliud quid facitis, omnia in gloriam Dei facite. Quod quo-
374쪽
modo servetur , audi Sanctissimum Antistitem, de eius testimonio etiam Aquinatem et M Quae verba Apostoli, ut dicit Doctor An-M gelicus, sunt in sufficienti usu, de praxi,s, quando nos possidemus habitum satiatis is simae charitatis , per quam licet, non ii H beamus expressam , de activam intentioneni faciendi, quidquid facimus, propter Deum, habemus tamen implicite conis tentam in unione, de communione, quam eum Deo habemus, per qua somnori bonum, quod facere possumus, una no si hiscum dedicatum est Divinae bonitati ,,. Possumus itaque aliquando , & saepi abneabsque charitatis actibus loqui Deo. . Idem censuit Augustinas in Psalm. 3 . Serm. R. num. r6. Tota die Derem Iavdare quit dis at Audi quomodo absque continuis charitatis actibus laudes Deo perpetuas persolvero nos docear, etiam a Deo audiendax. M Sassis
M gero inquit remedium, unde tota die,, laudes Deum, si vis. Quidquid, egeris, bene age, & Iaudasti Deum. Lingua tua quid agit, nisi laudet de conscientia taa. Cestasti ab hymno cantando, disce. , dis, ut reficiaris 3 Noli inebriari , de la is dasti Deum . Discedis, ut dormias et Nolita largere ad male faciendam, de laudastis, Deum,,. Quem locam referem, approahat etiam Angelicus in commentario Epistolae r Corinth. cap. lo. lectione T. Tot it que operibus Deo Ioquimur, etiam cessauistibus interim dictibus charitatis. Rursus Augustinos in Psalm. I S. Si ergo bene agis, S glaod manducas, ct bibis, ' a refectionem corporit sumit , reparatiovemque membrorum, gratias veni ei, qui tibi praebuisi ra solatia . O cibus, ct potur tuus laudat Deum: quod ampliore deductione illie S. Doctor prosequitur, de ab eo verbis ei dem mutuantur Anselmus, Beda, Magister
Sententiarum, de recentiores communiter
Novatoribus obsistentes . Similia tradunt Graeci Chrysostomus in Epistolam r. Cor. cap. 1'. Oecumenius, Theophylactus dec. I varios quoque moeos Deo loquendi dilcimus ex Scriptura Sacra, de Traditione , quorum usum aliquem sine charitatis actibus esse posse,a deis apparet evitans, ut, quomodo absque ridie uia pertinacia in duobium revocari valeat es minim E alsequar.3 I.Timoth. a. Obsecro igitur primum Feri obse-
, hiatioRes, orationes , postulationeI, gratiarum, actiones pro omnibis hominibat. Ad Philipp. . . In omni oratione, , obsecratione, cum gratia , rum actione petitiones vestrae innotescant apud Deam. Hinc S. Hilarius in explicatio noPLImi r . fitiatuor genera orationum Apo- Uitatio Theolog. propugn. Tom.II.
stolas esse signi eat ad Timotheum seribens:
Exoro ergo primo omnium seps precationer, ct postutationes, gratiarum actiora r. mmia
utaris nostrae est depreearii magni centia Dei orari: et est postulare; confessionir, , laudis ess gratula i. S. Ambrosius lib.f. de Sacramentis cap. s. Hoc est evo gori care Deum, gratias agere Deo e me fave . Nunc omnem hominem , sive Theologum , sive Christianae religionis dogmatibus , ut saltem vulgus fidelium solet, mediocriter imbutum convenio, scisciturque ,
num censeat, omnem vel minimam orationem, quae Deo etiam attentE, pie, ac humialiter funditur , num singulis Dei laudati nes , singilas actiones gratiarum pro quo hcumque accepto beneficio, singulas novae gratiae petitiones esse actas charitatis prompeih dictae, de iustifiea tuis , quae primo Dei,
mi ximoque mandam describitur Lucae ro. v. a I. Duiget Dym uiam Deum tuum ex toto corde t-, O ex tota anima tua , , ex omniatus viribus tuit, es ex omni mente tu a et quod confirmatur Matth. IX. Marci t a. de antea
Deuteronomii cap. 6- e Nemini a No atoriis bus non praeoccupato istud venerit in mentem . Venit tamen Quesnelio , de eius conaria Constitutionem propugnatoribus, qui pro defensione articuli s . via chaeitat est,
qua Deo loquituri ea stam Deur audit, proinvocant nos ad illud Apostoli, Si livius hamianum loquar,e, augelorum I chartiatem autem
non habeam, factus sum velut cli sonans , aut Umdatam titiniens , ubi de charit Me justi si cante iuxta sensum Ecclesiae caeholicae agitur, de iuxta adversarios de charitatis adhu , quem ad cuiuscumque operis bonitatem moralem, maxime supernaturalis ordinis, veluti necessirium requirunt. Esse quoque illum iustificantem, negare adversarii nequet volent, neque poterant, apud quos iuxtia
art. 2 g. Prima gratia, am Deus concedit peceatori, es peccatorum remissio . Chari ratem esse ex gratia,fatentur contra Pelagium universi; Quesnello autem ipsa prima gratia est, quam Deus concedit peccatori. Praeterea omnem charitatis actum Queianello esse justificantem, patet ex aret. S i. Fiades justi cat, quando ( seu quandocumque
operatur , sed ipsa mon operatur, ni per charitatem. Art. M. Non sunt via duo amorer, v de volitiones,, amones omnes nostra Nascuntur; amor Dei, qui omnia agit prop*er Deum ,
quemque Deus remuneratur; er amor, quo OF
issos, ac mundum diligimus, qui quod ad Deu referendum est , non pestet, , propter hue ipsum fit malui. Ubi nullus relinquitur amor medius inter justificautem, quali P est omnia Yy a agens
375쪽
agens propter Deum, quemque Deus remuneratur, & amorem nostri, ac mundi inquinatum malitia. Denique si Quesnellus crederet, in citata Apostoli sententia agi de charitatis habitu justificante i in propositionibus vero suis praedicaret actum non justificantem , ineptissima foret, ut patet, Ioci Apostolici ad propositionum damnatarum vindicias translatio. Si enim, testo.Apostolo, omnis homo , ejusque clamor absque eliaritate justifieante mortuus,sit velut aes sonans, aut cymbalum tinniens, fietnhelamor hominis mortui vivus actu charit iis mortuae, sive ad iustitiam non pertingeniis e Hine iterum haud is turpissimae convincitur Collator,quando in observatione aderticulum 8. stiti Ueris mum es, quod non
aliudsimus , quam tenebra , quam aberratio,
O peeeatum sin/ charitate i si charitatem eam Augustino lat/ fumar pro quolibet motu animi ad fruendum Deo propter inum. Quid A gustinus illa sua charitatis definitione intellexerit , a Scholasticis disputatur, nequo ejus decisio instituto nostro necessaria est e suffeit. Quem ellam e haritatis nomine in damnatis articulis non aliam intelligem. quam justificantem, de quo eum vel bis suis convicimus, neque in vilis ejus negatum xidi hactenus apologita . Dum igitur a Collatore , & quocumquo Quem elli vindice, aut me laetio ipso asseritur,charitatem in proscrjptis articulis intelligi solummodo tali dictam, latitudo in eo. rum sensu non extenditur ad eam, quae iusti-fieando homini non lassiciet ; sed sensus est,
non requirere articulos necessario charitatatem perfectissimam, de ardentissimam , qua flagrarunt Magdalena, Petrus , David post conversionem, de alii ex utroque sexu Sam illi mi, maximo Dei para ; sussicere vero sibi ad evitationem novi peccati , & orationem non penitus frustraneam, si charitas sit mor Dei super omnia be novo lusi & iustissicans, etsi non incensus tantis ardoribus, neque lautis polleas metitis, aut perfectionibus , quantis praecelluit memorata charitas Sanctissimorum. 6 Ita lubet novatoribus charitatis adlat/ dictam restrictione subdola ludere , &fallere simplices . Denique quod alias indicavi, Letiam hie repetere juvat, quod Quesnellus Magistrui, suum superaverit Jansenium, qui libro f. de gratia Christi
cap.6. ait Augustinus charitatem accipere plerumque solet pro dilae ione, qua vere, sincer/, in gratit propter ipsum diligitur Deus; sive ad illam pertineat perfectionem , ut super omnia creata diligatur, sive insimpliciori, O
inferiori asse Iu hareat; qui affectus inferior, & haerens in eo charitas sat ponderis non habet, ut peccatorem ad justitiam fict. Sacramento perducere valeat . Deseritur
itaque Quesnellus ab omnibus charitatis
actum justificantem non exigentibus,ut oratio aliqua dirigi ad Deum possit , di ab ejus
elemextia exaudiri.. Maximh vero deseritur
ab Augustino, quem supra dedimus tot Christianae vitae opera Deo grata, & laudes Dei e tinentia sinE charitatis actu elicito
agnoscentem. Alias etiam ex eodem Saacto dedi timorem , & spem charitati prae- viam, quae cum ad charitatem dispositio sit, eique serviat introducendae , indubie audi-xur a Deo, a quo gratiam invehendae charitatis impetrat. Utriusque exempla e pluriamis, quae in promptu sunt, singula hie rephtere suffciet. Traei p. in t . Epistolam Ioannis i Opui es ergo, ut intret timor primi , per
quem veniat charitas et timor medicamentum:
Quomodo fieti potest , ut timorem illum Deus non audiat, si ejus intuitu auxilium ulterius, seu gratitam cliuitatis in pertiat 2 Libro de catechirandis rudibus cap. 1T. M Qui autem propter beatitudine si sempiternam. & perpetuam requiem , is quae post hane vitam Sanctis promittitur, vult fieri Christianus,ut non ea . in igneae M aeternum cum Diabolo , sed in regnum,. aeternum intret cum Christo, veth iphase Christianus est, cautus in omni testatiori, ne, & ne prosperis rebus corrumparur ,3e ne seangatur adversis; dc in abundanti
3, bonorum terrenorum modestus , & te,
is perans, & in tribulationibus fortis, & p 3, tiens; qui etiam proficiendo pervenietis ad talem animum, ut plus amet Deum , H quam timeat.gebennam. Si timor ille gehennae, & amor beatitudinis disponat animum ad charitatem, indubie a Spiritu Sancto est, ne cum Pelagio sentiamus. Cur igitur opus Spiritus Samsti aut holemi suum inclamare nequeat, & ab eo exaudiri e Ne
trum autem clamorem esse charitarem, .nevi
trum a charitate procedere,manitastum est i quia charitatem uterque praevenit, & aleam peccatoris animum praeparat . Apage ergo inanissimum de charitate co mmentum,
quasi sola loquatur Deo, sola a Deo audiam
. et Nihilominus duae adhue nobis exescutiendae supersunt perq in futiles ad verissantium objectiones . Augustinus Iibro Lide moribus Ecclesiae cap. II. alte Amore petitur, amore queritur, amore pingatur.
Quodcumque bonum petitur, Procul dubio
376쪽
amatur i quis enim non plano insipiens, cum, quam n Ita bsea opera pre edunt' di ex quod oderit, exposcat e verum non omnis qua omnia proceduit, 'iam charitas, quae amor boni, ut patet, charitas est. Suppo- fide humili impetratur. Non itaque solonamus tamen de charitate, cujus nulla in al- charitas, petit, eis rit, pius at i non ita cha legatis vocibus expressa mentio est, intellia gitas Deo loquitur , neque sola ab eo amgendum i ideone, quia charitas petit, quin ditur. ora I , Ut, pulsaer pulsare nequeunt virtutos re
cerae Non quidquid de uno aliquo asseriatur, hoc ipso de reliquit omnibu& negatur Charitas regina virtutum est, sese non sola
virtus. Manem'er pes, charitas et tria hau major autem horum eII eharitas; sed ori sola , inquit Apostolus e. Cor. II. Ut autem
S. Hieronymus tin exponendis Scripti eis iudicio Ecellasiae Doctor Maximas,quem& Augustinus veluti Magistrum venerari solitua erae, & consuere, ita monet ii Commentario ad Caput I. Malachiae r Vult DeuI, ut primum Oui hi - , di bonum volantate (seu amore 3 faciamus t phoeromaeharitas praecipua virtutum est, pr es sequi nolamua, ac saltinm mor seroot h.ibeat, etiam ipsi tribuitur petendi, quaerendi, pul- O .. malis per suppliciorum formidinem rete
fandi gratia, & facultas I sed non propterea damur , ut de timore servorum ad gratiam cinferioribus virtutibus subtrahenda peni- siarum transeamus. In cap. I. Micheaer mutilis. Regina Satristotum omnium, di geni- padore, Mes verecundia non tenentur, aego trix Dei Matia Sanctissima misericordiae ma- paenitentiam saltem comminatisae perna udio ter a mortalibus invocata pro eis ad thro- Inutilis ea poenitentia est, si a Deo non auonum gyatiae petit, quaerit, pulsat raritone S. diatur, ut non audiri monet, supra Doctoa Dominicus. S. Franeiscus, S. Thomas Aquia res Maximos sapiena Quesne nos . Qiromo
nas, S. Antonius de Padua , tot beneficiis, O-De -o . -
& prodigiis a Deo impetratis elarissimi petere, quaerere, pulsate pro nobis desinunt e Neque quam illis beneficentiae laudem ttibuo, Thauma turgis aliis illustribus id negatam velim . idem infinitis aliis exemis piis obmits , etiam in profanis confirmare facillimum foret. Ut charitas inter virtuado Deus nos , qui fini esse claritatis iustibus nondum volumus , νult saltem habeve sera vos, ut a malis per suppliciorum formidi
Uem recedentes, de Rin ore fervorum ad
gratiam filiorum transeamus aee, inquam quomodo vult Deut, si suppliciorum foliamidinem ipse nolit . aut qualemcumque sino
charitate observa uiam mandatorum, aut
tes aurum inter metalla praestantissimum, delictorum audire poenitentiam i iquid non valet in rebus, de animis mundaa 8 Interpreti Seel urarum uaximo redi horum Petit, quaerit, pulsit i quid illo sentis Theolo reorum etiam Mavimus Auga non emitur,et ut comparature Non ideo om- stinus in epil t. Joannis Trach. g. Ivitiuis nino mutum est argentum , de devinciendis. sapientiae timor Domini: timo qu i tuom pauxnimis, conquirendis patrociniis, coemen- parat eburitati . o Si autem numi/ timoridis rebus necessariis inutile , aut non maxi-
S. Augustinus explicans Epistolae ad Galatas caput 3. Esseiuntur, inquit, Iuli
Sapientiae, pr parante, ae praestante lae de Mediatorix. Libro de bono perseverantiae cap. a. Quod initium verius homini Cbricli , quam credere in Christam e Libro de praedeastinatione Sanctorum cap. . Fiderprima Histur, ex qua caetera impetrantur . Ita se ilicet
qui intellectum suum subiiciunt in obsequium fidei, ut credant in Deum remune ratorem, de Christum Mediatorem, fide sua loquuntur Deo, etiam antequam obtigerit charitas: & quidem locutio auditur, cum Deum moveat, ut ulteriosa largiatur gratiae non m qua intret chartias . De verbis Ap stoli serm. rs. Timor fervui est i eboritvs tiabera est ira, ut sic dicamus, timor esse Meharitatis: ne po deae Diabolu; cor tuum, 'rais cedat servus iae corde tuo, edi fervet Domina ventura locum: fac viet timore punis i simaadam poter amore iustitiae. Si timor Domini sieinitium sapientiae, est a Spiritu Samsto, ideo
que non est, cur aspicere eum Deus, vel a
dire defrectet. Si charitati introducendae serviat tam necessarius , ut sino eo non fit, qua intret charitas; a Deo ad hunc effectum
gratia timendi conceditur, ut concepto et peccatotibus timore, Deus ulteriore ad dia
ligenduin subsidio viam sternat. Timorem itaque Deus in peceatoribus , quos hae di auxilia, quibus, sicut docet Concilium Tri- positione ad amorem praeparat, noli repet dentinum seli S. capite 6. Deum tamquam liti sed auditione sua, & exauditione, sanomuli j iiiis fontem diligere incipiunt. Ita thm saepissime , dignaturi ignoscant autemeelebrit quoque Augustini discipulus , ae Quesnelius, de similes Constitution is advelis Defensor S. Prosper lib. 3. de vita contem- sarii, si eos charitate vacuos dixero , nomplativa cap. a i. Fides est Iustitia fundamem solum Uuodsic sis, qua certissim h earent,
377쪽
Constitutio UM ici NO V s propugnata ZIS
impossibile sit placere Deo, iuxta Apostolum
Heb. II., & Trident. sess. 6. cap. S.; sed etiam, quia timorem charitati praevium a se
abigunt, sinE quo justitia, quae semel amita
fuerit, non recuperatur. apropter nisi a praesenti se errore correxerint, desperata videtur reconciliatio , monente Augustino, Si nuctus es timor , non es, qui intret rediari
Habent quidem illi dogma commodum si modo verum foret quo facillimae redda
tur ad justitiam conversio, dum juxta art.28. Prima gratia , quam Deus concedit peccatori. est peocatorum remisio i confidunt autem, Deum non fore adeo severum, ut omni prorsus gratia destituat Ecclesiae reformatores , di tam humiles defensores gratiae, ut
nihil sibi, nihil humano arbitrio a sed soli
gratiae omnia tribuant, ab ea unich expectent omnia , Quae enimvero excogitari potest facilior , & commodior peccatori conversio , quam ea, quae praestatur certissimo
sola primae gratiae largitione, quae ut a sola pendet Dei elementia , ad justificandum non expectat liberi consensum arbitrii sed ipsa prima gratia peccatoris reconciliatio
est, atque ita ad eam nulla opera , nullo poenitentiae exercitia , nullae praeparationes praeviae requiruntur, ut nulla ab homin praestari potest, aut catholice adstrui, quae primam a Deo gratiam mereatur. Verinia non tam facilis Augustino, quam Quesael Io peccatoris conversio est , ut sola ratu eumque primae gratiae concessione ab sol pa-tur , Iibro de duabus animabus cap. 8. Commerti ad Deum nemo , ni qui ab hoc mundo se averterit, potes . Hoc ego mihi arduum, Odi illimum sentio et vobis syfacile est, ipse
-s Ultimum , quod ex Augustini vocibus perperam intellectis, contra nos con citur iaculum , non minus fragile , & inane est in Psilm. i iv. aetiam multi . . .sonant voces O eorde muri sunt i Et quam multi tacent Iabiis , O clamavi assectui quia ad cor hominis aure Dei l Sicis aurea corporales ad os hominis ,sic cor hominis ad aures Dei. Multi elauisso ore exaudiuntur , O multi in magnis clam ribus non exaudiuntur. Hic nos adversarii perspicere jubent suum articulum: Sola charitas es, qua Deo loquitur et eam stam Deus audit. Si ipsos interrogem, quibus Augustini vetbis excludatur omnis oratio , Praeterquam charitatis; alia obtendere nequeunt , quam quibus dicitur, corde, & affectu orandum esse, neque solos labiorum , motus, nequc oris sonos , & clamores sino
affectu sussicere, quam Augustini sententiam nemo hactenus revocavit in dubium.. . Deus ipse Isaiae cap. 2 s. orationem istius.
modi psittacis , & graculis , quam hominia
hus digniorem aversatus est. Populus hiel biis me honoras; cor autem eorum longe es dme. Unde recte Augustinus tum verbis cita- ais , tum in epistola Iai. cap. Io. Absit ab oratiove mtiua locutio ; sed non desit multa precatio, fervens perseverat intentio. Gregorius milenus oratione a. in orationem Dominicam : Oratio es petitio bonorum , qua
Deo carum supplicatione o ertur . .
Joannes Damascenus lib. s. de fido
cap. a . Oratio es ascensio mentis in Deum, aut decentium d Deo petitio. Calliodor us in Psal. 38. super illud, Exaudi orationem meam Domine, ait: oratio est oris ratio, quam proauauegamus , vota nos a pandentes I deprecat
vero es frequens , O a dua supplicatio, qua
ab imo pectoris profertur arcano; quam C a fiodori sementum allegae brevius Sanctus Thomas s intestam nota marginis addita a Patre Marine Nicolai ad a. a. quaest. 83.
Non igitur dubiuin est , quin oratio fit cordis & assectus potius, qtiam labiorum verum ostendi ab adversariis, & non temet re supponi oportuit, nullum esse bonuni cordis Esiectum praeter charitatem. Ex actictu fastitati proprio petere a Deo possumus, ut refraenet in nobis motus libidinis , Diaboli avertat insidias, auxilio nos semper intentationibus muniat praepotenti. Exaltactu misericordiae petere a Deo pqssumus, urum iobis tribuat, unde pauperibus subveniamus, quodque a nobis fieri nequit, ab aliis suppleatur . Ex affectu formidinis salubritet a Deo petimus, ut a nobis procul arceat aetetna inferorum supplicia, &quodcumque in illa nos induceret peccatum . EX a sectu cancupiscentiae sanctae, ut Salesius voeat, & pio beatitudinis ecelestis desiderio precari Deum possumus, ut, si peccavimus, convenientem in nobis excitet pcnnitentiam, qua sibi nos reconciliet, donumque impertiat perseverantiae. Itaque timorem, & spem sanctia, at cludautiliter a Deo poscimus ; quia, ut etiam ex Tridentino discimus seis. 6. cap. 6. , optim ad charitatem , & justificationem dispositiones sunt. Baslius in Psalm. 3 s. ad illud, Timorem Domini docebo vos, ait et Timuer Iam tutaris, qui adfanctitai cm ducit, Cy anima dioinitus insitui es , qualis e sat , si cupia atidire, attende: Ecessasset r. dicitur et Qui sive timore es, non poterit jus eari . Ambrosius aute in spem maximo praedicat necessariam lib. de poenitentia cap. I. Nemo
378쪽
potest lene agere paenitentiam, niis qui peravit indis enitam. Sapiens Proverbiorum a8. Eoi Derat in Domino , DIoabituae. David Pialm.s f. Disabit eos, qui seravierunt in eo. Psalm. so. Nuoniam in me serata, , liberabo eum . Non igitur sola eliaritas; sed spes etiam Deo grata est, & ab ipso audituri spei augmentum eorde, & affectvi utiliter petimus , ut per cani ad charitatem ascendere
Quinquagesimsquinin 'Propositio damnat .
DEUS non coronat, nisi charitatem: qui currit ex alio impulsu, &ex alio moti Vo, in vanum currit: ob erD. Di . in I. Cor. Dcrs a DC A P U T LProscripti dogmatis pars pr a convinctatur erro, is ex Scripturis sacris.l A N radix sufficiens metiti sit solus
charitatis habitus, & sanctificans 1 I. gratia, ut opus virtutis supernaturali exercitum auxilio condigne mereatur eoeleste praemiuin , an vero requiratur praeterea amoris erga Deum benevoli intentio,
scholarum relinquo disputationibus agitandum i Quesne ili solummodo articulum impugno eo intellectum sensa, qui, ut obvius Propositionis est, repugnat veritati Euangelicae, Traditioni Patrum , & sensui totius Ecclesiae, Ab aeterna scilicet veritate didicimus Matth. S., quod sint se Beati pauri peres spiritu; quoniam ipsorum est re-- gnum coelorum : Beati mites; quoniam is ipsi possidebunt terram: Beati, qui luis gent; quoniam ipsi consolabuntur: Beati, , qui esuriunt, & sitium justitiam; quo-λ niam ipsi saturabuntur: Beati misericor des et quoniam ipsi misericordiam eons se quentur: Beati mundo corde; quoniam V ipsi Deum v idebunt: Beati pacifici; quo-- niam filii Dei vocabuntur: Beati, qui,, persecutionem patiuntur propter justi-- tiam; quoniam ipsorum est regnum coe- lorum. Beati estis cum maledixerint vota bis, & persecuti vos fuerint, & dixerint
H omnem alum adversum vos, mentientes,
M propter me et gaudete ,& exultate; quo-- niam merces vestra copiosa est i coelis.,. Hactenus aeterna, veritas et at, si Magistro novitatum credimus, nihil eorum beatos reddere potest, nihil omnium, quae Christus recensuit, coelesti praemio donabitur, nihil illud merebitur:, nisi sota Charitas. Psalmo 6 s. diciture Reddes umemquesecundium opera sua , ore secum Mnsolam charitat*M a De ipso ini- filio. scriptum accepimui Philipp. a. Naari Mit semetipsam fa
ctus obediena MD- a mortem , mortem cum
tem crisis propter spod O Deus exa avit illum, O donavivii nomen , quod es super omne nomem i, ut op nam ete Iesis omne genu -ctatur: qui etsi ratione unionis hypostaticae deberetur omnis gloria, & nominis exaIta. tios soluit tamen eam etiam humilitate, di obedientia promereri, non solis actibus e baritatis; et si omnis ejus actu, charitate, de nobiliore dono Ibycinis hypostaticae infor
operarios, O reddas i mercedem, cum ad doctrinam , & instituisonem nostram seriptast, indicavi non amorem sol 'M, sea etiam opera a. Des . naenda prRipio e re .: Proverb. H, Asmiraetti jastitiam mercet elis si ubi. indicatur reddenda Triccs operibus iustitiae , qualia sunt v s lacharitas; sed omnis obedientii praeceptorum, de consiliorum susceptio . Martii. 16. Filius hominia venturus es ingloeia Patris uiso tune reddet unicuique secundam opera ej I. Rom. a. 'e-Duriois tibi iram in die ira , ici remetationisi i itidicii Dei, qui reddet unicuique secundum aprea oui . a. Cor. cap. 3. Unusis que propriam mercedem accipiet secunum suum laborem. Nusquam ad solam charitatem
merces , aut meritum restringitur, Apocal, cap. ultimo denuotiat Deus: Ecce venio ei ., e, merces mea mecum es, recdere uvicuique secu dum operasua. Matti I. a s.
ait Christus in judicio: ,, Uenite benedicti,, Patris mei, possidete paratum v is re-M gnum a constitutione mundi. Esurivi,, enim, & dedistis mihi manducarei sitivi, - & dedistis mihi bibere di hospes eraM , &,, colligistis me et nudus eram, & coope-- ruistis me et infirmus, ct visitastis me i in carcere stram , & venistis ad me; ,, ubi opera misericordiae a Christo referuntur, velut ratio possidendi regni a creationis origine praeparati, quemadmodum damnationis caulaicontra reprobos allegatur eorum dem operum neglectus. Esurivi enim, S madedistis imia manducare; ut justis dicitur, esurivi
379쪽
esarisi enim, O dedi Is mihi manducare . Idem in testamento veteri Deus per Salomonem docuerat Proverb. cap. I s. v. IT. Fcineratur Domino, qui miseretur pauperi . In novo Apostolus ad Timoth. q. Pietas autem
od omnia utilis est, promissionem habens vita, qua nune est, 'futura . In quem locum sic S. Thomas et in Cum dicie (Apostolus PIE- , TAS AUTEM , praefert abstinentiae pietatem, & accipitur hic utroque modo, si scilicet pro cultu Dei, & misericordiar de , est ad omnia utilis, quia ad omnia peccas, ta delenda . Eecit. 3. Ignem arden-,, tem extinguit aqua', Ae eleemosyna retas, stit peceatis . Item ad bona promovenda, M Eccli. et T. 3 Eleemosyna hominis quasii, sacculus est . Item pr6meret ut speetalemi, Dei misericordiaem . si Matth. svi Beati;, misericordes 3 quo ni sim ipsi miserie ora , diam consequent uis & ideo ad hoe desi
si gnandum Dominus Matth. as. specia- M liter commemorat opera misericordiae.
Etiam obedientia praemio digna judicatur Genes. cap. et a. ubi denuntiat Deus
Abrahati stulastisi rem hant, multiplicabo semen suum ortitudo, de constantia in perferendis tribulationibus statuitur ab Apostolo operans praemium sempiternum. X. Thessal. cap. I TH Gratias agere debes, mus semper Deo pro vobis fratres, ita ut ,, dignum est; quoniam supere rescit fides 3, vestra, & abundat charitas uniuscujuses, que vestruin in invicem, ita ut & nosi, ipsi in vobis gloriemur in Ecelesiis Deis, pro patientia vestra, & fide , &in omni-M bus persecutionibus vestris, de tribula-,, tionibus, qui sustinetis in exemplum iu si sti judicii, ut digni habeamini in regno,, Dei, pro quo & patimini. In quae verba iterum Angelicust se Haec Sanehi susti-
D nent . . . . ad augendum meritum ; undo,, dicit, ut digni Sec. nam, ut dicitur H Matth. I r. Regnum coelorum vim pati- , tur , &bviolenti rapiunt illud . Et Lucae si ultimo e NonnE hare oportuit Christim se pati, & ita intrare in gloriam suam e Ro si man. 8, Si tamen compatimur, ut de comta glorificemur. 2. Coti . ,, Quod in praesenti est mo- D mentaneum, & love tribulationis nostrae, M supra modum liti sublimitate aeternutata se gloriae pondus operatur in nobis. I si cobi cap. I. Beatus vir, qui suffert ten-,, lationem; quoniam, cum probatus fuerit, accipiet coronam vim. Quibus omni bus Seripturarum testimoniis non solicha ritati tribuitur coelestis gloria a sed etiam, virtutum moralium operibus . Unde manifesta patet falsitas Propositionis sy., quoad primam partem: Deus nou coronat, nis chario
Eadem Propositionis pars dejicitur aut, ritate Patrum, Conciliorum ,
etiam Sorbonae r c Anctus Ignatius Martyr in epist. ad
Romanos. Sinite me , ut bestiarum ,
O esca sim, per quam ( passionem) possim Deum promereri. Iustinus Apologia r. ante mediumr Homines, qui dignosse Dei omluhtate , O consilia operihus praestiterint, eum eo Oicturos esse meruit suis sumpsimus , ac roaxathos , S. Bililius libro de Spiritu Sancto cap. 2 q. Homo ex operibus juclitiae salvatti .
Oratione in initium Proverbiorum . Omnes, qui viam Euangelicam incedimur, mercatores fumus , per opera mandatorum nobit possessionem caelestum comparanter. Ubi manaat rum , & virtutum omnium operibus, non sola charitate possessonem cael ium comparari perspicimus . Ante Basilium Irenaeus lib.
adversus haereses cap. Ta. Pretiosam arbitremur coronam , qua per agonem nobiI aequuritur ; sed non ultro coalitam et O quanto peragonem nobis advenit, tanto es pretiosior. Cap. . ex forma judicii, quae describitur Matth. et s. ostendit meritum operum bonorum ; exprimi autem illic apud Matthaeum in Divino iudicio opera misericordiae, vidimus capite superiore . Praetermitto orige nem in epist. ad Rom. , & Clementem Al xandrinum origenis praeceptorem libro
Gregorius Nyssenus oratione i. do amandis pauperibus: Denique pro suis quemque meruit ornatum cerno i illis , qui boni braniavique fuerint, summa O perpetua requies tribuitur in regno coelecti ; inhumanis autem ,
ct improbit supplicium ignis, idque sempiternum; ubi benignitas inhumanitati opposita perpetuam meretur in coelestibus requiem .
S. Cyprianus de simplicitate Praelatorum, sive de unitate Ecclesiae post medium et Iustitia opus est, utpromereri quis possi: Deum:
praeceptir ejus,mmonitis obtemperandum es , ut accipiant merita no ra mercedem . Sermone ultimo de Eleemosyna:Si expeditos, si celeres,si in hoc operis agone currenteX ines noI, vel reditionis , vel persecutionit inoenerit , nusquam Dominus meritis nostris ais praemium deerit. In pace coronam vincentibias eandia dam
380쪽
r si Pars II. Propos LV.Cap. II.
' aeam pro operibus dabit, in passione purpuream' pro passione geminabit. Quae clarissinia contea Quesnelli novitatem sententia est, uti& quae sequitur Hieronymi lib. a. adversus Iovinianum non procul a fine: Denarius quas indulgentia veri principis omnes per baptis
rerum emittit de carcere etiam nos i laboriae est, pro diversitate virtutum dioe a reobis praemia
praeparare. Si Deus non coronet nisi charitatem, ut asserit Quesnellus, quaenam illa vim tuitim diversitas, pro qua praeparemur pra-mia 3 S. Paulinus epistola ad victrietum et 'artim tibi praemia se debere virtutum Iudex iussus agnoscet. Quesnello iudice, unius solius charitatis, iron caeterarum virtut m praeresia Deus redderet, utpote non coronant nisi charitatem.
Iterum Chrysostomus homilia I. inta
Matth. Tu salvari te per gratiam consitere, ut se iae tibi debitorem fateatur et nec modo pro operibus tali et sed etiam pro hac aequaniamitate. Quando enim aliqua praeclar/ fecerumtis , habemus eum debitorem ob res bene g Fas , inter quas non sola charitas est. S. Bernardus Serm. 8 r. in Cant. Omne, quod feceris bonum , malumve , quod quidem non facere libertim sit, merito ad meritum d Iutatur. Dum dicitur omne bonum, non potest intelligi sola charitas; si autem omne bonum ad meritum deputatur, quomodo Deus non coronat nise charitatem e Idem Sanctus paupertatem Euangelicam propterregnum coelorum amplectenti, illud nihil hae litans pollicetur serm. T. Festo Sanct rum omnium. H Attende, quam si pienter ordinaverit sapientia contra peccatum primum remedium primum apponens; ac si si apertius dicate vis obtinere coelum,
quod perdidit superbiens Angelus , qui
confisus est in virtute sua , & in multit dine divitiarum suarum 3 Paupertatis ubta litatem amplectere , & tuum erit.
V Distete illud Mellifluus Augustini db.
scipultis potuit a Doctore Maximo sem ne a8. de verbis Apostoli. M Felicitaes m is gna Christianorum, quibus datum est, ut
M paupertatem faciant pretium regni corisse lorum. Non tibi displiceat paupertas,, tuae nihil ea potest ditius inveniri . Vis A nosse, quam locuples sit e Coelum emit M Qnibus thesauris conferri possit, quod M v: deamus paupertati indultum e Ut addi, regnum coelorum veniret dives, posse H sone sua obtinere non potest et nunc obti-M net, ut contempta perveniat. ,, Iuxta
novos Theologos abstinere debuerat Augustinus a proponendo fidelibus regno coelo- Consitatio Theol. propugn. Tom. II. rum, & beatitudine constituenda velut pr tio , & scopo voluntariae pauperratis ; quio
Deus non coronat, ni charitatem . I pse Ap
stolus spe retributionis fideles excitat. de ad constantiam hortatur in epistola ad Hebraeos cap. Io. M Rapinam bonorum ve-,, strorum cum gaudio fuscepistis, cognori scentes, vos habere meliorem, & manen-- tem substantiam . Nolite itaque amittere se confidentiam vestram, quae magnam ha-M bet remunerationem. ,, Non igitur sola
eliaritas; sed etiam sancta illa tolerantia
persecutionum , Ac confidentia cotonatur.5 . De mitibus S, Leo festo omnium Sanctorum: ,, Terra ( inquit promissa
se mitibus, & in possessionem danda manis suetis, caro Sanctorum est, quae obhv- militatis meritum felici resurrectio nori mutabitur, & immortalitatis gloria ve-,, stietur. H Si ob humilitatis meritum immortalitatis gloria eoncedatur , non igitur sola charitas retributionem accipiet. Ibid. ,, Possidebunt enim eam mites se pace perpetua , & nihil umqtiam de eo- rum jure minuetur, cum corruptibile si hoc induerit incorruptionem, &mort ,, te hoc induerit immortalitatem, ut peri-- culam vertatur in praemium, de quod fuit,, oneri, sit honori. is Ubi mitibus, siue eorum mansuetudini jus pacis perpetuae tribuitur de periculis toleratis praemi Mn. De esurientibus justitiam S. Bernaedus epistola as 3. Sempiterna esurier sempiternam mepetur resectionem. Esuries iustitiae, seu desiderium virtutis, non est proprie cholaitas, & tamen etiam ipsa praemium mer
tur refectionem semp ternam is
De Sancta Paula ita scribit Hieronymi
in ejus epitaphio r ,, Saturatur, quia esu - , rivite flevit, ut semper ridereti despexit b, Iacus contritos, ut fontem Dominum re- si periret e vestita cilicio est , ut nunc albicis vestimentis uteretur , de dicere te scidisti saccum meum , & induisti me laetitia . Praemiam misericordiae promittitur Pto- ver, t p. vers IT. Reneratur Domino , qui
miseremn pauperis, O vici tudinem suambeddit ei; Quare Chry sostomus sermone a.
Manducat Deus in coelo panem , quem perceperit pauper in terra . Da ergo panem, da potum se Deum debitorem , non judirem vis habere. Debetur igitur merces cleemosyliae,& non solummodo charitati . .
Idem amplius inculeat Augustinus in
Psalm. 35. Attende, quid facit 'nerator: minus vult dare tert/ , , plus accipere e hoe fae, tu et da modica. , Mecipe magna e vide, qudis late erescat favus tuum , da tempora ias ac-