장음표시 사용
571쪽
rioa Constitutio Uni GENirus propugnata I rog
Quapropter, dum a Quem ello in Protestatione dicitur , admittere se contritionem imperfectam, tanquam praeparationem utilem justitiae in PoenitentiaeSacramento acquirendae, quando excludit voluntatem peccandi,junctamque si comitem habet Spem venia, se doIe luditur, & Ecclesiae Christi, quantum in perfido Protestante est, illuditur turpissime ab usu vocabuli contritionis imperfecta,
ut notare coeperam cap.superiores contritio
enim illa in Quesnelli sententia actum charitatis continet, vel ab eo profluit: ab eo, inquam, qui ad impetrandam justitiarita, etiam absente quolibet Sacramento, satis in se momenti habeat, ac bonitatis. Talis profecto contritio passim a Theologis , &fidelibus intelligitur perfecta, in quantum
praefert rebus omnibus Deum , etsi intentione ardoris possit amor Dei alius esse vehementior, atque perfectior . Fucum praeterea simplicibus facit Protestatio , duntaquasi Tridentinae Synodo consentiens , ad dit e quando voluntatem peccandi excludit,
Iunctamque sibi comitem habet spem oemias quae sola diversis exprimit characteribus ;etsi in eadem oratione longh plura referantur Concilii verba et sed illa singulari ratione visa sunt notis specialibus indicanda, ut dolum caperent sui discipuli, & quoties bono sectae conduceret, imitarentur et Catholici autem Quesnellianae ignari fallaciae, Legentes Protestationis verba, autumaverint
intelligenda sensu Tridentini, a quo sunt
penes proferentem remotissima. Iuxta Comcilium enim contritio imperfecta accipit pro attritione, quae communiter ex turpitudine peccati, vel gehennae, & poenarum metu concepta,st, vel quando voluntatem peccandi excludit eum se venia, in donum Dei, ct Spiritus Sancti impulmus, ad Dei gratiam in Sacramento Paenitentia impetrandum di ponens; tamen e Sacramento Paenitentia perse ad jussi cationem perducere peccatorem nequit; quia non elicitur charitate . At juxta Quesnellum absque huius amoris actu, qui etiam sine Sacramento Poenitentiae per se ad justificationem perduceret peccatorem , nulla potest contritio excludere voluntatem peccandi; nulla potest esse spes veniae. nullus Spiritus Sancti impulsus , nullus motus , quo poenitens juvetur, ut viam sibi ad justitiam paret, nulla ad Dei gratiam in Sacramento impetrandum dispositio. Haec tamen cum caeteris jam recensitis agnoscitur a Tridentino in attritione experte charitatis , & vel ex solo concepta gehennae metu quoties, comitante spe veniae, peccandi excluserit voluntatem 1 quam excludi ab ea
posse , Tridentinae Synodo indubitatum est. Conditio autem a Patribus illis apponitur flvoluntatem peccandi excludit cumspe venia,ut
attritio supernaturalis, & fortis discernatura naturali quadam,dc flaccida, quae velle itas magis reconciliationis est, quam seria, de efficax voluntas. Iuxta Quesnellum vero neque talis voluntas,neque spes veniae, neque ullus actus bonus , vel innocuus finEcharitate potest existere et Prop.6 T. Totum
es peccatori, quando ei de es spei; ct non est spes in Deo , ubi non es amor Dei . Amorem Dei intellige non qualemcumque i sed qui
juxta Art. q. Omnia agit propter Deum, quemque Deus remuneratur I omnis autem volitio ,
O actio nostra, quae ex alio nascitur fonte, ex malo provenit , unde & ipsa non es immunis avitio. Amorem quoque Dei Queianello non alium esse,quam Charitatem, utpote qui vocibus istis promiscue, & pro e dem utitur significato, patet ex omnibus ejus de charitate articulis , etiam sequenti 38. Nee Devi es, nec Religio , proinde nee amor Dei, ubi nore era Charitas . Hac itaque absente , neque fides est, videlicet Supernaturalis , neque spes , neque ullus Dei amor et ubi clare conspicitur idem sensus , qui est articuli praecedentis: Totum deest peccatori, quando ei deesses s ct non es Dei in Deo , ubi non es amor Dei. Si neque Deus est, neque Religio, ubi deest Charitas; evidens est, totum deesse peccatori, etiam spem , quamdiu peccator est , de destituitur
charitate. Prop. s a. Omnia alia salutis media contianentur inside tamquam in suo germine, Ssemine ; sed hae es non es absque amore , desiducia . Priorem articuli partem , ubi de illo agendi locus proprius fuit, ostendi e absurdissimam ; ex parte autem posteriore discimus, nullam fidem Quesnello esse suis pernaturalem , nisi spe praeditam , & charitater atque hac potissimum, sine qua sp cs esse non potest per Propos. Ia. jam relatam. Sensus itaque Quesnelli Tridentinis vocibus abutentis est, quod quidquid commendationis , aut bonitatis attritioni charitatis experti 1 Concilio tribuitur , nullatenus ei conveniat; sed tantum contritioni per se , etiam extra Sacramentum , justificationis gratiam impetranti. Hane ipsi ad fallendum vocare libuit contritionem imperfectam; quia de minus perfecta est, seu minus vehemens, quam Petri, Davidis , Magdalenae, & charitati conjunctam habet poenarum formidinem , dum charitas perfecta, & similis perfecta contritiosoras mittit timorem: cum qu
nulla spes, nullus actus bonus , di ad justitiai n
572쪽
lio . Pars II. Propositionum g. Cap. IV. D aios
tiam disponens, vel excludens voluntatem peccandi, Quesnello judice, esse valeat ab que amore Dei, seu charitatis actu ad obtinendam justificationis gratiam sufficiente iideo truncanda ipsi neeelsatio fuit Tridentioni sententia , omittendo non sol tun attritionis nomen ; sed etiam significatum, quiadsin/ Sacramento paenitentia perse ad just catio
nem perducere peccatorem nequeat et Praeterea
in alienissimum a mente Concilii detorquenodo sensum istud de attritione dictum ,stvo tantatem pereatissi eucludat eum spe veniae.1 Assertum scilicet Tridentini denat tritione ad justificationis gratiam obtinen dam non sufficiente per se , de absque Poe nitentiae Sacramento, protestatio fide pessima transfert ad contritionem tam salutifero resectui sufficientem penitus . Attritioni autem charitate destitutae tam impossibile Quesnellus existimat voluntatem peccandi excludere, vel comitem habere spem veniae, videlicet supernaturalem , quam animantibus volare sinhasis: atque ita Tridentini conditio applicata attritioni, ut eam Synodus applicuit, ineptirema foret, & exisponenda sibilis Haereticorum, quibus impromptu esset insultare Ecclesiae dicendo: Poenitentia , quae ex solo oritur timore ab que dilectione, nobis visa non fuit digno homine Christiano, propterea quod non ex cluderet voluntatem peccandii sed eam in
animo adderet conditionem , vellem peccam
re , si obtingeret posse impune. Unde merito
intulimus, tali Poenitentia reddi hominem hypocritam , & magis peccatorem , ducere eum ad desperationem dee. Patres autem ad Synodum Tridenti undique convocati a Pontifice post multa examina contra nos magno molimine definiunt, quod non negavimus , contritionem ex timore poenae ,sivoluntatem peccandi excludat eum spe venia,
non reddere hominem hypocritam , & m gis peceatorem ; sed esse dispositionein b nam , de utilem ad justificationem ; dum tamen judicant, Quesnello interprete, neque spem esse , neque voluntatis pessimae exclusionem , nisi per charitatem, vel per poenarum formidinem cum dilectione justitiae,scilicet increatae , qualis 1 Que ello intelligitur. Sic enim Lutherus in assertione artiaculorum, quos Bulla Leonis X. damnaverat. Art. 6. si dixerim Romani ,se loqui de covinntione ( ex timore quidem poenaei sed tamen etiam in charitatefacta, jam antetitas nihil
ad mer nunquam enimA docui; sed contra ,
contritionem ex solo timore. Idem in disputatione Lypsea circa sententias Patrum ab . Consitutio Theol. propu . Tom. U. Echio allegatas i ta Dico de ego, habita,, charitate, simul moveri hominem ad ti-,, morem Dei, & sic incipi poenitentiam aD timore in charitater alioquin stat firma ,, sententia, quod timor bonum non ope-,, raturi sed odit legem . ( Inferius io Re- spondeo, quod D. Gregorius non debet
, Excludere charitatem e nec exclusit , etiari more incipiente poenitentiam ii sireti Di H vus Doctor intelligit et sicut nec a charitas, te excluditur omnis timor servilis . . Egori cum Apostolo, & Augustino sentio,,, quod , nisi lex diligatur quod est ehatiari tatis non bene vivitur: Ergo nee Deus,, timetur, nec colitur. Rursus ad cibiectiois si nes ex .Patribus Respondeo( inquit Am- brosium , Gregorium , aliosque non reis pugnare dictis Apostoli, de sto eorum
,, sententiae i non enim excludunt charita-M tem a timore sive servili, si eo filiali : , , Crederes ubique loqui Quesnelium , nisi quod hic Propos. O . de subinde alias, d
timore servili duriorae pronanti et r. re in hoc appareat Haeresiarcha iIlo impudentior, quod Luthetus sententiam , qua damnatuc, minimo audeat in sui addueere patrocinium,
ut Quesnellus audet Eefinitionem Synodi sibi elatissime adversantem. 3 Catholicos nune contra Quesnelli
sententiam disputantex audiamus, eique eripientes verba Concilii, quae is temere praesumit ad suam convertere novietatem . Thomistae Salmanticenses ordinis Carmeliistarum Excalceatorum Trael. a . de Poeni tentia Disput. p. de Contritioneidubici r numero qs. expendentes illud Tridentini sess. t . cap. definientis de Coutritione imis
perfecta , qua attritio dicitur ... .si volanta tem peccandi excludat eum se veniae .... esse
donum Dei, edi Spiritus Sancti impussum O sapientissim E sic animadvertunt e M Loqui,, Concilium de attritione pura , sive nons, includente amorem charitatis, constat ,, evidenteri, tum quia loquitur de attritio-,, ne, sive dolore imperfecto provenientes, ex metu gehennae , ut condistinguitur as, contritione , sive dolore perfecto prove-,, niente ex amore charitatis, de qua egemis rat immediate ibium quia sermonem exata presed facit de illo dolore, qui est a Spi-,, ritu Sancto nondum inhabitante , de qui H non habet adiunctam justificationem; hasi ad eam consequendam disponite quae praeis si dicata soli attritioni, sive dolori imisse perfecto ex timore poenae orto Haptati,, queunt. Contritio enim , sive dolor peris D sectus ex amore pestvenient,re donum est
573쪽
,, i Spiritus Sancti jam inhabitantis, & ita M disponit ad gratiam, quod illam in falli.,, biliter annexam habet,etiam extra Sacras, mentum . licet non absque eius voto , utri proximo docuerat Concilium. Tum d b, nique i quia illa doctrina, & declaratio,, dirigitur contra. Lutherum, & seqiraces, ,s qui non impugnabaent contritionem , sive
dolorem peccatorum ortum ex amor
is Dei; sed attritionem , de dolorem imper- fectum ortum ex timore gehennae. Porro,, Concilium imauifeste supponit, hunc im-,, peefectum dolorem aliquando excludere Mi voluntatem peccandi, si voluntatem, a di, quit, peccandi excludatr Et non loquitur ,, de exclusione pecca di habitualis, in quo M prae existit peccatoet , quod per gratiamis, justi fieationis formaliter expellitur ; sed is Coisilium agit de attritione , per quam si Spiritus Sanctus nondum inhabitat atqueri ideo nec suam gratiarii in corde diffundit.,, Agit itaque de exclusione peccati actaas; lis fige voluntatir peccandir cumque ., ejus declaratio sit doctrinalis . & in m a. ., terit adeo gravi minim E limitanda estri ad exelusionem hujus , aut alterius petis , eat actualis; sed intelligi debet univerori saliter de omnium exclusione et praesertim , , cum non sit major ratio expellendi unum,s, quam alia; maximδ ubi motivum illa deis,, testandi est universale& omnibus eqm. mune , ut constat esse poenam inferni omis,,inibus, & singulis imminentem . Diceretiri autem, quod Concilium loquitur in sen is su conditio nato hypothesis impossibilis i,, quod attritio excludat voluntatem pec- candi, puerilis esset responsio, & Conista cilio nou parum injuriosa: Quid enim ina , dignius ejus gravitate, quam , ubi agitur
H contra Lutherum impugnantem attritio-i, nem , . quae ex metu gehennae communiteri, concipitur, atque ideo etiam ab omnibusta in hoc sensu obvio apprehenditur; recur H rae Concilium ad eventum impossibilem,
, illique elogia deferat sub conditione is, simpliciter repugnante e Sic etiam posset si dicere , attritionem esse impulsum Spiri-,, tus Sancti , & disponere ad gratiam justi-,, ficationis, si procedat ab homine habenteri alas. Haec non instructionem, & correis H ctionem Haereticorum pararent; sed irriosi sionem: nec ita sacram Synodum se geseri sisse, ullus Catholicorum debet admitte-- re i sed plane fateri, supposuisse , admi-- sisseque Concilium possibilitatem alicuis
si ius attritionis,quae voluntatem peccandi, is sive omne actuale peccatum excludat is HHactenus istud Thomistarum Collegium cujus argumenta invictissima omnibus vertis eatis lucem , non erroris tenebras di Iigentiubus abundo suffieiunt ad refellendam ad veristantium . eavillationem , quae Tridentinae Synodi non interpretatio probabilis, sed mera, & indigni gima elusio est. Cum tamen Quem ellus contra Apostolicae Sed is Constitutionem non ad futurum solummodo Concilium appellare impudenter audeat, cuius authoritate nunquam se ad palinodiam constringendum esse satis securus est senecio, prius vitae terminum visurus, qua monovae Synodi oecu menteae inlitum; sed etiam provocet ad praeteritum Tridentinum; quantumvis iniqua provocatio fit, sequi illuc non refugio Pro, testantem . Quandoquidem autem novas a Ttibunali mortuo expectare sententias non possumus , oportet insistere pronuntiatisi Hie itaque sistere adversarium , & tomum hune secundum cupio , collecturus. solum compendio, quidquid ad praesentem utcumisque attinens controversiam , ab istis in Spiritu Sancto congregatis Patribus , saerosancto judicio tr1ditum , definitumque fuit. Se C. f. cap. 6. si Disponuntur autem, ,, (peccatores , ad ipsam justitiam, dum exis, , citati Divina gratia , & adjuti, fidem ex,, auditu concipientes, libere moventur in , Deum, credentes vera esse , quae divinis, rus revelata, &promissa sunt, atque il-
lud in primis, a Deo justificari impium,, per gratiam ejus, per redemptionem ,
si quae est in Christo Iesu : & , dum pecca-,, tores se esse intelligentes , a Divinae ju-,, stitiae timore , quo utiliter concutiuntur, is ad considerandum Dei miserieordiam fe, , convertendo , in spem eriguntur, fiden-- tes, Deum sibi propter Christum propi-,, tium fore i illumque tamquam omnis iuri stiliae fontem diligere incipiunt: ac pro-M pterea moventur adversus peccata per
odium aliquod , & detestationem : hoc , , est , . per eam poenitentiam, quam ante H Baptismum agi oportet: Denique , dum ,, proponunt suscipere Baptismum, inchoa-M re novam vitam , & servare Divina manis data. M Tum citatis aliquot adcιnfiramationem textibus Scripturae , statim initio capitis p. declaratur et Hanc dissipositionem eraprasta rationem ( praecedenti capite deductam 3 just catio ipsa consequitur . Supposito hoc justificationis ordine infirmitati nostrae maxime congruo , quo uti in conversi ne peccatoris communiter solet Divina providentia , quaerere liceat ex omni cujuscum
574쪽
iio 8 Pars II. Propositionum g. Cap. IV. oos
que classis Theologo , vel Philosopho, veIlani saltem uteumque judicii lectore, an universam illam actuum seriem successivam
esse censeat, an instantaneam , ut primo atque unico momento temporis , etiam actu
unico tota ab initio ad finem usque praeparatio , poenitentia , conversio . justificatio absolvatur e Mirabilis , inquies , & inaudita hactenus quaestio est; fatua vero dubitatio dedistinctione , ae successione actuum, &requisito aliquo temporis spatio ; quidquid sit de omnipotentia , qua Deus ordini adeo
connaturali, & communissima peccatorum se convertentium experientia confirmato derogare non solet.Necessie tamen est,Deum
in Quesnelli, & novae ejus Ecclesiae gratiam, modo hactenus incognito iustitiam peccatoribus impertiri art. 2 8. Prima gratia , quam DeuI concedit peccatori, est peceatorum remi
A. Quid autem e num ad justificationem fieri potest praeparatio sine nulla gratia; aD serere , haeresis Semipelagiana est i Prima
vero gratia , ut contra Pontificem , ei quo
adhaerentem Ecclesiam Quem ellus sustinet, remissio peccatorum est. oportet igitur, aut
justificationem peccatorum ratione utentium tribuere soli gratiae, absque ulla liberi
arbitrii per gratiam cooperatione, quod indubio haereticum est; aut omnem dispositionis pariter,& justificationis gratiam, atque cooperationem hominis a Concilio accura tissimh descriptam, una eademque comprehendere actione , quod rationis lumini, ac totius humani generis sensui, & fidelium experientiae prorsus contrarium est. 3 Praeterea Tridentinum anathema vibratum sess. f. can. I. sic habet et Si quis dixerit d praeoeniente Spiritus Sancti opera-δione , atque ejus adjutoris hominem credere,
sperare, diligere, aut paenitere posse,sicut vo tet, ut et i scationii gratia conferatur, an
thema sit. Si tota justificationis ratio in concessione primae gratiae consistat, vel notia
erit peccatoribus ad reconciliationem necessaria fides, spes, dilectio, poenitentia, quod indubie a doctrina sana, & Catholica
alienum est; aut omnes illos actus inter is, & simul eum prima gratia confundere opor tebit ; atque ita in exilium relegabitur gratia praevia , Concilio asserta veluti necessario praecedens , ut homo credere ,sperare, diligere , paenitere possit, sicut oportet. Ibiden
can. s. Si quis dixerit ,sola e impium justiscari, ita ut iniectigat, nihil aliud requiri, quod adiuuet eationis gratiam consequendam cooperetur , O nulla ex parte necesse esse, eum sua voluntatit motu praeparari, atque dissoni, Constitutio Theot. propugn. Tom. ILanatbema sit. At per Prop. a T. Fides es prima
gratia r Per a S. Prima gratia, quam Deur concedit peccatori , est peceatorum remissio. Certissimum contra Semipelagianos est, hominem ad primam gratiam nec debere, nec posse suae voluntatis motu praeparari. Eadem se C. ean. i. anathema infligitur, fleuia
dixerit, opera omnia, quae ante justificationem sunt, quacumque ratione facta sint, vere esse peccata. Iuxta Quesnellum peccati maculam effugere non possunt quaecumque ante primam gratiam, quae remissio peccatorum est, fiunt, quacumque ratione facta sint; quia per Prop. 3 8. Peccator non es liber, niis ad malum 8 gratia Diberatoris . Is VoluntaI , quam gratia non praevenit, nihil habet laminis, ni ad aberrandum i ardoris, ni ad se praecipiatandum; virium, ni ad se vulnerandum et est
capax omnis mali, O incapax ad omne bonum. 6 Ucrum,ut ad timorem redeamus,eadem se C. can. . ita sancitur:Si quis dixerit gehennae metum, per quem ad misericordiam Dei de peccatis dolendo confugimus, ve a peccamis ab L nemuI, peccatum esse, aut peccatores pejores
facere, anathema sit. Synodus hic, ut patet, praescindit a motivo charitatis, estque conmfirmatio capitis s. ubi, antequam peccat res Deum tanquam omnis justitia fontem dilia gere incipiant, antequam etiam spes animet
poenitentiam; ad spem ipsam formidine supplicii instigantur: ad spem, inquam , veniae, Divinis nixam promissionibus, & necessariam , ut indo se ad Dei dilectionem, perfectam poenitentiam , justitiamque promoveant: Dum scilicet precatores se esse intelligentes , a Divina justitia timore, quo utiliter
concutiuntur, ad considerandam Dei miseria
eordiam se convertendo, insem eriguntur, denter , Deum sibi propter Christim propitium fore , ictumque tamquam omnis juclitiae fomtem die. ubi variis gradibus ad dilectionem
peccatores Deus promovet: dc quidem ante
gradus illos eodem capite praecedit fides,
qua libere moventur in Deum,credenter, vera
esse, quae divinitus revelata, ct promissa sunt. Quando itaque per gradus istos, Divini Spiritus auxilio , paulatim ascenditur, antequam ad apicem , quae charitas est, perveniatur, quot Quesnelli articulos corruero necesse est, quos in Christianae veritatis culamine voluerat collocari l Convincitur imprimis de falsitate Prop. q. ubi Omnis no-
sera volitio, ct actio, qua non nascitur ex amo re Dei, omnia agente propter Deum, quemque Deus remuneratur, nasci dicitur ex amore malo . Fides , qua peccatores suorum memores criminum , libere movent ur in Deum, creis
575쪽
ilio Constitutio UNIGENI rus propugnata IIII
dentes vera esse, qua divinitur revelata, promissaque sunt, actus liber est, adeoque non sine volitione elicitus, excitante Divina gratia , O adjuvante a bonus proinde , u pote Divini Spiritus immaculata progenies ; praevenit tamen dilectionem Dei, ut in recensito conversionis ordine , Tridenti tradito, exploratum est et Non itaque nascitur ex malo amore nostri,aut mundi: quamvis , ut ordo postulat, & oecumenica testatur Synodus, ex Dei amore, qui nondum esse supponitur, nequeat profluxisse . Idem liquet de Divina juctitia timore, quo ad con siderandam Dei misericordiam peccatores se conoertunt; idem de actu , quo ex salubri adeo consideratione insem eriguntur, Adentes , Deum sibi propter Christum propitium fore. Ita Que ellus cum novis suis dogmatibus a Tridentino Concilio ubique abdicatur, rejicitur, condemnatur. Neque hieterminus oppositionum est . Eadem Synodi definitio subruit articulum s. Amore Dei
in corde peccatoris non ampliuI regnante, ne
cesse es, ut in eo carnalis regnet cupiditas, omisnesque actiones ejus corrumpat. In Tridentina conversionis serie peccatores , dum exciarisii Diotas gratia, O adjuti relatos dispo-stionis ad amorem actus libere eliciunt,no dum regnantem in se possident amorem Dei, neque tamen infeliciter adeo premuntur imis Perio cupiditatis, ut omnis eorum actio corrumpatur. Quomodo peccatores isti, antequam Deum tamquam omnisi illa fatem diligere incipiunt, teste Concilio , liber/ m ventur in Deum credentes Oc. ut supra; si, ut
Quesnelli articulus contendit S S. Nee Deus es , nec Religio, ubi non es charitas eQua ratione declarat Synodus, quae ex ea recensui, si verus est novi Theologi articulus IT. Atum dees peccatori, quando eidem Dei r O non esset in Deo, ubi non est amor Dei e Amoris nomine hic, & ubi quo alibi ab authore intelligitur benevolus, qui
omnia agit propter Deum , quemque Deus remuneratur, quandoquidem amor quicumque alius vitiosa est cupiditas, ut docet aristiculus . cum sequentibus non paucis. Dum nempe primum fides elicitur, deest etiamnum spes , in Tridentina serie posterior Divinae junilia timore, & ab eo imperata misericordia Dei consideratione . Non , itaque totum deest peccatori, quando ei deest spes r neque haec dependet ab amor Dei benevolo, seu charitate, cum sit prior origine, ut cum Doctore Angelico, & Scholasticis omnibus, haud novaturientibus docet in descripto justificationis ordine Tridentinum. Cum eadem Concilii doctrina nemo conciliabit articulum T. Obedientia Iegii profluere debet ex fonte , ct hi ons escharitas. Ruando Dei amor es illius principium interius , O Dei gloria ejus is, tune purum est, quod apparet exterius ; alioquim non ess, nisi hypocrisis, auisa a j itia. Dum qui hactenus infideles fuerant, excitati DLoias gratia, O adjuti em ex auditu concipientes , liber/ movemur in Deum , eradentex, vera esse, qua divinitus revelata , ct promises funi, fides illa est indubie quaedam legis
obedientia, nou profluens ex charitate, qua
prior est i neque tamen dici potest hypocria sis absque blasphemia in Spiritum Sanctum, fidei per suam gratiam authorem, nisi Que
nello crediderimus potius, quam Tridentino . Non minus huic repugnat articulus T. Cupiditas, aut charitas usumsensuum honum, ori malum faciunt.
et si, ut in significatione obvia enunti tio sonat, adaequata sit divisio omnium humanorum actuum ( saltem qui usus sensuum sunt quasi singuli, aut charitate reddantur boni, aut cupiditate mali, nullo existente inter illos actu medio i quid fiet primo fidei actu, professionis fidei, si ore statim proferatur, aut exprimatur calamo Fides ex Spia ritu Sancto esti cur ingenua eius pronuntiatio , aut scriptio debeat esse ex Diabolo Neque major ratio est, ad cupiditatem ablegandi omnem usum sensuum , quam ominnem reliquarum animae facultatum absque charitatis influxu, vel imperio procedentem , ut non procedere fidem , Divinae justitiae timorem , Divinae misericordiae conis siderationem, in Tridentini ordine comperistum est et atque is in conversionibus usitati simus a Divina providentia, ita communiter conversionem, potissimum infidelium diarigente , approbatus . Denique peccatorum confessio in Sacramento poenitentiae, nisi fiat ex charitate, fiet necessario ex cupiditate ; quia regula Quesnelli illimitata est: Charitas , aut cupiditas usum se suum bonum, vel malum faciunt. Procul ab hoc erroris monstro abfuit Tridentina Synodus, quando se C. I . cap. . , ad quod adversarius provocat , Decretum condidit definiens , attritionem, salthm aliquam, quae ex metu geta mna concipitur .... quamvis sita Sacramento
paenitentia per se ad iusti eationem perducere
peccatorem nequeat; tamen eum ad Dei gratiam in Sacramento paenitentiae impetrandum
di ovit. Unde facile conficitur, peccatorum confessionem in poenitentiae Sacramento non esse usum malum sensuum , etsi eum
576쪽
i II 2 Pars II. Propositionum a. Cap. IV. III et
non reddiderit bonum charitas. In Concilii sententia additur attritioni conditio , si vi tantatem peccaudi excludat cum se veniae, non quasi revocetur in dubium , an aliqua . imperfecta contritio voluntatem peccandi excludat, comitemque habeat spem veniae a sed abstrahere definitionem Synodus voluita quodam contritionis genere adeo imperisfecto , ut voluntatem peccandi non exesu. deret, vel spe veniar destitueretur. Dari porro gehennae formidinem adeo validam, ut voluntati istiusmodi noxiae , & mortiferae occludat aditum, ex Scripturis, & Patri bus, maxime Augustino; ex Scholasticorum Principibus Angelico, & Bonaventura ,
Sanctissimo quoque Antistite Francisco Salesio cum recentioribus passim sequentibus irrefragabiles adeo Magistrosi duce quoque ipso rationis lumine, saepius a me, &luculentissime contra damnatos de timore articulos demonstratum est. Sitne attritio, ut communiter admittitur, dispositio reeipiendae in Sacramento absolutioni iussi ciens, & proxima ; an solummodo remota, sive tantum praeparatio ad sublimioris ordinis attritionem in Sacramento poenitentiae requisitam, non discutio et neque ad praesens proprie attinet institutum. Suffcit mihi,
quia lassicit Constitutioni UNIGENITUS,
agnoscere aliquam ex gehennae formidino, di praescindendo a motivo nobiliore , attritionem , quae excludat voluntatem pe
eandi, & comitem habeat spem veniae, quod tum ex Tridentinae sessionis 6., tum ex sessia . cap. q. indubitatum est . Dispositio itaque bona est, & sive proxima, sive remota ad Dei gratiam in Sacramento poenitentiae impetrandum idonea. 8 Quamvis autem absque censurae periculo initium dilectionis aliquod exigere possis
ad justificationem in Sacramento poenitentiae obtinendam ; non tamen secure statues eum Quesnello, & paucis ei adhaerentibus, quod absolutionem Sacerdotalem praecedere necessario debeat contritio per se justificans . Certissime vero repugnat Tridentinae Synodo , & nullum inter Catholicos patronum inveniet absurdissima Quesnelli novitas , iuxta quam omnis deliberata hominis actio, ut bona, & supernaturalis esse valeat, ut vel remota ad justificationem dispositio; imo ut saltem innoxia peccati Iabem noria contrahat, debeat esse eliaritas justificans, vel ab ea ducens originem. Hanc esse Quesnelli sententiam , relati de charitate articuli perspicue manifestant, Praesertim q. juxta quem Omnis nostra volntio , di actio , quae non nascitur ex amore Dei
omnia agente propter Deum, quemque Devae remuneratur , erum amore malo est. 6. Cupiditas , aut charitar cum sensuum bonum, vel malum faciunt; quae sensuum, eadem, ut patet, & saepe monui, caeterarum animae facultatum est ratio. Comperta est itaquo Protestantis fraus multiplex , dum consentire se ait, & consensisse semper Tridentino Concilio se C. t can. . de contritione imis perfecta , q uae ex metu gehennae concipitur: Totum scilicet intellige secundum corruptissimam Novatoris ex Iatino in gallicum versionem , qua univcrsia Concilii de attritatione doctrina pervertitur a transilit ille, &omittit, ut superius animadversum , istud, quod in definitione erat momenti praecipui, quamvis sin/ Sacramento paenitentiae per se adi i cationem perducere peccatorem nequeati Callide etiam supprimit attritionis vocabulum , quia in communi acceptione, nor
Seholasticorum solum, sed quorumcumque Fidelium, de poenitentia intelligitur impersecta , adeo ut sine Sacramentopaenitentiae persae ad j oecationem perducere peccatorem Ne queat . Destrueretur nempe notissima Que
nelli in tot eius Propositionibus doctrina, nullum esse actum bonum , maxime ordinis supernaturalis, nisi charitas sit, vel ex charitate proveniense charitati autem nullum fracum pati potest peccatum lithisertim , ut Que
nellus ait in I. Ioannis cap. S. v. s. Attamen sine Spiritu charitatis omnis humana actio, Quem et Io peccatum est. Contritionem proinde imperfectam non intelligit Protestatio
attritionem; sed poenitentiam ex charitate
justificante elicitam; non quidem ex ea sola, sed juncta simul gehennae, poenarumque formidine, quam poenitentiam , ad fallendos simplices, voeare Quesnello placuit contritionem imperfectam,quia perfectior est, quae ex solo proficiscitur amore.
Sola detegendae huic fallaciae lassicere deberet Prop. T. Obedientia legis profluere debet ex fonte, ct hic fons es charitas r quando Dei amor es illius principium interius, O Dei gloria ejus sinis , tunc purum es , quod apparet exterius I alioquin non est , nisi h pocrisii , aut fassa j itia . Contritio Quesnelli
imperfecta , cum sit aliqua legis obedientia, non eximitur obligatione generali proflue n. di ex fonte , qui est charitas, ac proinde, ut jam a Quesnello moniti sumus, nullμm potes secum pati peccatum lethi ferum. Cutria autem contritio illa fraudulento nomine imperfecta praeparare dicitur ad justi ationem, O ili onere ad ejus gratiam Sacramentops
577쪽
ri ii Constitutio UNiox Nietus propugnata I iis
nitentia recipiendam, non minus dolosata enunciatio est. Praeparatio enim ad iustificationem , non alia hic penos authorem est, quam charitatis actus, per se exigens habia tum charitatis , sive sanctificantem gratiam. y Quod notavi additum de dispositione ad ejus justi fieationis gratiam Sacramentopoenia tentia recipiendam, etiam fallaciae est obno xium. Cur enim, dum Synodus ait in Sacra mento paenitentia recipiendam, Protestatio expungit praepositionis voculam in & sollim ait iustificationis gratiam Sacramento poeniarentiae recipiendam 3 Cur non distinguente
Concilio, Quesnellus, ejus verba gallichreferens, praeparationem ad justificationem distinguit a dispositione ad ejus gratiam Sacramento poenitentiae recipiendum e In hostilis aggressione propugnaculi ubique insidiae metuendae sunt, etia in subterranei pleni pulvere nitrico cuniculi, quorum dissicillimum indicium est; sed non minor pernicies Distinctio illa accurationem novi Theologi ostendit in exponendo suis mysterio, quod pauci aliorum caperent ; quomodo scilicetis explicandi Concilii, eique adhaerendi, vel illudendi potius modus nihil contineat novae Ecclesiae dogmatibus adversum: uel nelliana scilicet Contritio imperfecta ad j iasicationem dicitur praeparatio, ut charitatis actus etiam perfectissimus non est ipsa justificationis forma, ob quam justi nominamur,& sumus ; sed ad eam proxima dispositio, ut tres olim eontra Baii articulum 53. definivere Pontifices, praelucente Tridentino Contaeilio sess. . cap. . justificationis itaque forisma , quae gratia habitualis est, & ab actualibus auxiliis, atque ab humanis actibus di cernitur, solius Spiritus Sancti opus est, peccatori mox , ut ejus perfecta poenitentia est , infunditur , etiam sin3 Sacramento, ut ex Tridentino discimus , & Catholici omnes consentiunt; maximh post damnatum Baii articulum set . quo Charitat illa, quae es plenitudo legit, dicebatur non esse semper
eonjuncta eum remissione peccatorum . Cum autem in secundo membro Protestatio ait,
poenitentem se disponere ad just cationis gratiam Sacramento paenitentia recipiendam, non
amat dicere jus eationem; haec enim in communi usu significat transitum a statu peccati ad iustitiam; in Quem elli autem sententia iustificatio fit per contritionem illam , quam subdole vocat imperfectam et atque ea justificatio obtingit sie disposito
etiam ante Saeramentum . Quod vero de eadem dispositio asseratur via ad justi cationis
gratiam Sacramento paenitentiae recipiendam,
intellige de secunda justi eationis gratia, lave prioris augmento, quod justificationem, supponit; atque j scationis magis proprie gratia appellatur, quam justificatio. Io Denique, cimi Protestatio Synodum eorripit, & pro iusti cationis gratia in Sacramento paenitentia impetranda ponatur justi cationis gratia Sacramento paenitentia recipiemda , favet novitati quorumdam Quesnello in pluribus patrocinantium , qua statuitur conis tritio Sacramento praevia , virtute ejus justificare, sicut Christi merita , antequam existerent, gratiam plurimis contulere. An auistem Sacerdotis ministerio, dum confertur absolutio, iuxta illos nova habitualis gratia infundatur, non inter omnes Novaturientes videtur hactenus convenire, neque discute re hujus operis est. Suffcit demonstrasso, Protestationem , quanta est, scatere fraudibus , & patens esse, atque turpissimum men dacium , quo ad circumventionem simplicium asserere palam Quesnellus audet, tranere se , & tenuis e semper doctrinam d Tria dentino Conestio desinitam Ast. r . cap. q. Ego vero ipsum tum ibi, tum alibi Concilio maxime oppositum ostendi, quod confirmare possem pluribus i veluti clim eadem sessicanis Io. Anathema dicitur cuilibet neglinti illud Christi hodiernis quoque Sacerdotibus competere r aeuorum remiseritis peccata, remittuntur eis I ct quorum retinueritiae , e flenta sunt; Non enim proprie remittuntur peccata antea remissa e maxime vero improprie eadem retinentur 3 Ita in novo systemate nunquam Sacerdotis absolutio reconciliat Deo peccatores, sed justos solummodo eonfirmati unde & desinit Sacramentum poenitentiae esse mortuorum et sed numerari debebit imposterum inter Sacramenta solummodo vivorum . Inventum autem istud de contritione extra Sacramentum, quae non nisi hujus virtute sanctificet peccatorem, nulla nititur ratione probabili; quid enim si Sacramentum non sequatur; sed mors inopinata praeveniat 3 Num Sacramentum, quod non est, aut erit unquam , virtute sua conferet sanctitate me non ea vis tribuitur meritis Christi, si nullo Tempore extitissent, neque existerent imposterum . Ibidem can. s. impingitur anathema, is quia dixerit, remitti confitentibus peccata ,
etiam si Sacerdos non serio, sed ioco absolvat. Iuxta Quesnellum poenitens, quoties instructus fuerit contritione, vocata subdole impersecta, quae accipiendae a Sacerdote criminum absolutioni suffciens fuerit, justificationis gratia non carebit, sive Sacerdos serio
578쪽
itati Pars II. Propositionum a. Cap. IV. IIII
serio absolverit, sive loco i non enim ab sinis uspiam timorem homini liberum, proinde Iulio unquam confert primam sanctifican- actum humanum, qui bonus sit, & aliquo tem gratiam sed contritio Quesnelli tinperri modo disponat ad justitiam; neque tamen secta ; qua tamen inferior juxta ipsu in nono imbutus charitate , neque ab ea profluens.suniceret reconciliationi Sacerdotis mini- Verum frustra istua ab eo requirimus sterio consequendae. . quamdiu potentiore Divinae gratiae auxilio Inanissima pariter est tot textuum a errores suos tanta pertinacia , tanta Eccle-Quesnello facta eollectio, in quibus timo- sae perturbatione , & non exigua animarum rem , etiam poenarum laudaverit. Ostendi pernicie defensos salubri non retiactabit ab ipso oportuit, ullum a se admissum palinodia .
579쪽
Errata in Secundo Tomo sic corrige . Errata in Secundo Tomosic Corree .
Col. 6. lin. et t. Mersetur lege i. Adversitur. Ihi d. iiii. so. se . l. sed Co I. to . lin. . hoe e st homo l. hoc est , homo Chl.is. lin.s t. qtie l. queCol. s. lin. Io. phi l. tibi Col. I . lin. q. iChristiana l. chrissianas Ibid. I in . s. Christianos l. Christiano Col. 6o. lin.qs. &, aliud i. di , . si aliud Col. s. ilia. Erl. presertim l. praesertim
l. r. sin . . quo, versum l. quo versum Ibid. l. ai. remuneratur i. remuneratur Col. s. lla. ai. s. Prop. l. Prop. s. Col. ae S. Iin. s. sane l. FotCol. is r. lli .33. eum l. eam Col. as a. lln.s. Eeeles asticae l. Eeelesiastieae, Col. is s. lin. io. Hae i. , hae
Col. ass. lin. . qui l. quea . t 1 Col. aco. lim tet. Propositiones s. l. Propositionem nonam Coi. et oi. iin. io. dogmatica l. dogmati ea, col.ro. iiii.3s. permittendam l. permittendum Col. aget .lin. I s. dst l. deeCol. ass. lin. d. dlut L dixi pIbid. lin. . honum l. malum, non amore justitsae fa eis honum Col. Es s. l. . malum I. malam Ibid. qui l. quae Col. 2op. l. t 6. Mohumeta nos l. Mahumetanos Col. sciet. lin. s. bonus l. bonos Col. si . lso. r. tua i l. tua et
Col. 3s . lin. q. di finitioni l. definitioni Col. 3 l.a, leges i. SegesIbid. lin. g. pulluIant L pullulat ibid. illum l. illam Col. 3 q. lin. d. quo ad l. quoad
Col. aoto. lin. tet. terrere l. terere Col. toto tin .X. contineri l. eontinere
580쪽
TRIGESIM OCTAVA PROPOSITIO DAMNATA.Peccator non est liber nisi ad malum sine gratia liberatoris
Propositio refellitur. Columna t.
Ane Propost lenem non bestringi ad
peceatorem, nis ob esteum stantiam energumens, qui peeratoris figura est, & de quo mentio fit apud Lu- eam l. e. , satis patet ex sequentibus Propositionibus ius mstatis. Uerum nee se resilie3a eximitur a censura
inflicta Baianae et . quanquam hae a iusto, ge peceat re prae indat e Libertim arbitritim sina gratiae Deg o iutorio non no ad peccansim valit. Si enim justus actum aliquem ex obiecto & fine suo innoxium exercere potest sine gratia, cur non & peeeator quispiam Alioquin quo se miser vertatas , quidquid agat, necesse est peceet 3 Quae enim hie adstruitur ad malum libertas, non est nisi ineustabilis ad illud neees tas; e mi hule vitando gratia nee a Deo offeratur, ne e na tutae viribus fit impetrabilis. At Deus erat iam largiri rotest: quid tum p Nonne & tollere potest concupileentiam repuenantem legi mentis 3 An propterea hujus motus mihi liberi sunt,&ad eulpam imputabiles
II. Quid hic Questiello superest, nis ut eum Magistro
suo Jan senios .g.de gr. Christi ct s. te spondeat: Ia necessias actistii o. antatii uberis formidanda est , sed sola coactio necessitas Mesentias quae assertio con glute huic Baianae s s. Stiod die ueta ipsi, etiams necessari) fiat, Abrep tamen Fi: unde ultro fluit Jan seniam
via g. Ad Merendum demerendum e e. An dieet Quesinellus, peccatorem priore aliquo lapsu in eam se pec-eandi ne eessitatem liheth induisse 3 verum, ut alia omittam, quae respons vanitatem manifestd ostendunt, quo delieto inquinavit se . qui sing praevio baptismo primam attingit rationis lueemp Talis peccator quamdiu est extra Eeelesam, nullam accipit gratiam per Prop. et s.; ergo per 38. non eti me ad malum: quae tit ut, cua libertate ad malum libet st3Hie Que senello eum Jan senio neeellario recurrendum erit ad Il-hertatem in Adamo; & ita reus fiet hujus g t. ab Alex. octavo damnatae r In statvi naturae Duae ad peccatum Armati O demere tiresti eid IIIa libertas, qua volansa rium ae litertim Du In ea a Da peccato originali, Ovestititate Adams pectantis III. Quesnellianum errorem manifesth redarguit S. Thominas soco non uno ; ut r. a. q. ios. a . Sina gratia hommo non potest mereri vitam aeternam a potes tamen face ra opera persitentia ad bonam aliquod lomini eonnaturale; ubi a iussis & peeeatoribus praesesndit: at a. E. q. t o. q. de infidelibus, adeoque peccatoribus ita loquitur : In Hei. . . bona opera , ad quae si Dii bonum naturae, is taliter operarae potiant; vinde non oportitaqu)d in emni suo vere petienti quod expendens Cardinalis Agustre disp. iso. seel. . ait esse avomentum I essenti um . qaod isti Dis videtur adfersariis ediconem re inqtiere. Angeli eo accedit seraphleus . Se tus &e. Imo quoquot sete eathollet post damnatas Baji propositiones de hae materia scripsere, agnove re in omni homine rationis compote potestatem exer cendi sue aiatia opera quaedam intra naturae ordinem peeeati expertia.
Iv. Haud parum deletior fiet Quelaelli Propositio, fiadvertamus, eum nullam gratiam nisi emo petentem seu esseaeem admittere, ut constat ex Propos. I ., it . & aliis bene multis et unde sensus damnati dogmatis fit hie i P ecator non est Ilier nis ad malam sup ara-iga e eate ; eui s iungas Prop. 28. Prima gratia, etiam Deus concedit peccatori, est peceatorem remisso a sequetur, opera omnia , quae ante iamriotionem flant, eti evinqvie ratione facta Fot, sera esse pectata, eis odium Des mereri; aut etianth vehementitii etiit nititur se disponere ad gratiam , tant)graditas peceare , quod Tibdentino anathemate Se Coaan. . perculsum est. Huc revocatur Baiana 3 s. Omne quod Qv peeeator, ve sermueni peccati , precatum os sed Quesnelliana pejor est, eum excludat ipsam in peeeatore non peeeandi potentiam i& se in voluit hane octavam inter g a. abAlem octavo damnatas et Nee se est, infide eis s imo peccat rem quemlibet) in omni opere praeare die.
aut recentiores Theologis sed & Patres eomplures. Chrisostomus hom. s. in ep. ad Rom. ad ea verba: Gentet, quae Iegem aeon habeat, natura quae tigia sint, Desunt, ita se tibi te Per NATOR. E autem oerbum naturatis Intelli It evitationes, et ratiocinationes a
is si est , hoe ipse proburet , quod Iegem minimi accepergnt , neqvie id haleant, per quod di dentur dividaei Ipsos praefarer Propterea , inquit. admiratione digni fant , Ded hec Iege tuis optis Dit, emo a , qtiae Iuli sunt , praestiterunt. Susse iunt nobis aliqua. Paulo instar Perlaee rorsas ostendit i Apostolus) Ddam se temtaeis faxis , ut pessit per se virtutem eligere , O sititiis Heli
ore, ubi agitur de homine, qualis jam conditus es rsuppetit ergo , teste Chr3sostomo, etiam in natura lapsa naturalis saeuitas ad honum moriae: adeoque salsum est , quod peeeatores, de quorum numero sunt gentes,non sint liberi nis ad malum sne gratia liberatoris . Hieronymus in Eaeehielis e. as. Eae eo , Inquit, eti3. Nahueledonosor mercedem accepit boni operis, inii luimus, etiam Ethnices, si quia bens fuerint, nexis abjqtie mercede Det jugula praeter M. Atqui Ethniei non habent gratiam Aberatorii, si per eam eum Augu- alno, & diset pulla ejus intelligas gratiam , quae notii iam & fidem Mediatoris supponit, vel involvit a imo oullam habent veri nominis gratiam, stante Prop. dig.& Eo. . & tamen , teste Hieronymo, interdum quid hosti saciunt, & quidem ejusmodi, quod non alaque memeege, Dei soditio, praeteritur . Rutilam paulo post it casubdit: Ex etio perspietitim est , condemnari nos comparatione Gentilium , In Iege faciant viatorali, quae nos etiam scripta negligimas . Bellar minus l. s. degrat. NIib. ath. c.s. allegans eumdem S. Hieronymi eommentarium in eumdem Ereehielis loeum S. Doctoi lasententiam ita suo easeulo confirmat: Exerentii Ipe Dadab;a in elis erat, ct tamen, quia fideliter Regi fisosNabue hodonosoti Versitit In beuo is o contraortim, etiam virbeis Detis oh Da peccata evertI se ebat, Meo me e Ais ius reddidit; Anani es mirabIII pro Identia