장음표시 사용
581쪽
cto tum testimonia in de eursu proferemus.
Discipulis eius Prospero, & Fulgent io probanda est.
Pisot itaque lib. s. de civ. c. ir. Romani, inquit , Uitia, b actibus strentiis promeruertitit a Deo impergam; id sane peccatis non merueres oportet igitur idololatras illos vel habuisse glatiam , quam eis negant Prop. 26. vet. 18. Istis vel peccatores sine hae non ad solum matum esse liberos . eontra ae statust Prop. I S. Rursum de Sp. iv lii. e. et s. de impiis universim pronuntiat: Aa Qqvie a 3 in anima oti mana imago Dei terrenorumosi sis Iabe detrita es, ut nutia In ea velat tineamen ra extrema remanserint; unde merit 3 Aei p. t. etiam is ipsa impietate vitae sua fatere aliqvia Iegii se sapere :uo sensu ibidem eoncedit,intelligi posse verba Apo Ois ad Rom. r. v. vi Gentes , quae Ivim non habent, atura iter quae Inii sunt,factant. Tum paulo lusia de Iudaeis teneratim leti hil: Et ira Ismities eroat , elae kIs uti nasurae Inerat eis, qua Ieguimum aliquid animaratienarii ct sentu, O facit. s. Promet fidus Augullini Discipulus Cassiano alleganti
ea ipsa , quae sam recitavimus, Apostoli verba sie inter alia respondet c. 22. Si astem . . . de Atii ista dDeuntur , quI alieni a gratia tari sana , D dam ad Fremtodiae in Ieaea tum manduitrum prop=io jadicia Iaa-eiebant, Intenuentes, incres eisitatum , concordiamque populartim non pelli a iter centineri, nisi ut recipsactis praemia, ct peccatis paenae digernerendor s inis amb/gat , hahe sapientiam lumano generi ad tempora is vitae vittistatem ex naturae d Deo conditae stipere e reliquiis pSi enim nee ad Ua terrena ordinanda rationalis animIoueret ingeti iam , nco virgata esset, sed extititia nasora. Iam ex utroque S. Doctore se eo illae r juxta S. Augustinum anima rationalis in ipsa impletate vitae na roranter, sive ex vi notti, aliquid legis, seu legitimum ae sentit,& facit: iuxta S. Prosperum in iis ipsa, qui alieni sunt a gratia Christiana , rationalis animi viget Iveniam ad aliqua ordinanda, quae conducunt ad temporalis vitae utilitatem:& hse Iapient Ia humano geneti dieitur eae natorae . Deo conditae stiperes reliqui irigit ut fateri neceste eli. eam esse horum Patrum senistentiam, ut peceator fine gratia liberatotis ad aliud, quam ad malum liber stet nee enim, quod legitimum, malum est:nee mala est ex bono fine consis tutio legum. Id ipsum confii matur i. ex alio Saneis Prosperi loeo ea pit. 23. I Itirae quippe Atimanae, eritii creater est Deus, etiam post praetoricationem Manet Iti stantia , manet forma, manet vita , di sensos, ct ratio, eaeteraque coratris, mque animi bona , qtia eisim ma is, .usef qtie non destitit e sed non in uris viri Ioat perceptio es. qtiae mortesim ditam hosti flare pol tint, aetertiamatitem censerre non possunt. Itaque , fatente Prospero, mali de vitios eum iis facultatibus, qua in natura pol
praevaricationem manent, potestatem liab ut quadam operandi, quae mortalem vitam honestare possunt, eu-jus in odi certd , ut recte advertit Bellatminus l. s. de grat. & lib. at h. c.f. non sunt peccata .
Confit matur a. ex S. Fulgentio alteio Augustis; Di se l. pulo l. de Incarn. At prat. c. o. ubi loquitot de Infidelibus et ruiatis , inquit , o laua quidem bona , etiae ad societatis hareanae pertinent aequitutem , ine se possutit rsed evita non claritate Dei sunt, provisse non po vir prodesse autem possent, fi herent ex pristia libet utoris. Quidquid fere hie eontra Quesnellum dici posset, breviter complexus est S. Saselius lib. a. . de Amole Dei e. i. Quenti autem doctis na eius facienda sit, liquet ex insigni elogio, quod ab Eeclesia in holis eanoni elaeonseeuta est . Sse autem disset it piis limus Antistes.., Cons dera , Theotime . quam verum se, virtutem a ,, Deo aestimari, licet alioqui exercitam a pervertis ho- minibu i. Nis et plaeuisset misericordia ardiptiarum M obstetrieum tac quas ibid. ante dixerat itim proetiI A.
bio fuse phanai) - & justitia belli a Babylon sis
sub Nabu ehodonosore eontra Trrum Ereehi. ap. 3 suscepti, an eos remunerari evrasset 3 Et, nisi Daniel A se ivisset, insdelitatem Nabu ehodonosoris non obesse. quo minus eleemosynae eius Deo placerent, cur se
H elendas sergeiscet Apostolus testatur, Paganos, qui fidem non habent, nee re naturaliter quod sex tuis,, bet: Et, quando ne iunt , quis dubitet, quin bene ,, faciant, di 1 Deo quod nes uni aestimetur Pagani
D cognoverunt, matrimonium esse bonum a maxima D conveniens , ac necessatium , prolem in literis , arti- . hus liberalibus, vita ei vili, amore patriae educater, , quod cognoverunt bonum, fecere ; tuo relinquo de-M cernendum iudieio, an id oculis Dei non apparuerit M bonum sit quidem eo fine,eaque intentione eis rationis A lumen, inllineiumque eommunicas erat naturalem p,, Ratio naturalis est arbor bona, in nobis a Deo D plantata r fructus inde nascentes non possunt non esse ., boni, quamquam comparati iis, qui ex gratia genem ., rantur , leviis mi sint pretii; non tamen nullius ; evm,, Deus eos aestimari t. & temporali mercede ornarie ,, adeo , ut , teste magno Augustino , motales Romano- D tum virtutes magna libet agitate, de magnifici impetii,, fama pensaverit.
v II. Doemati suo stabiliendo opportuna visa est Que cnello historia Euergumeni Luc.X. v. eo. Praeeipnoat Cluilius) spirittit .mistin do, ut exiret ab domine rma tis enim timoribas a ripiebat utam ct disici loto catenis, , compiditas ctipodyttii , ct rapi' sineti ii agebatur a DaeMengo in destria. Ex quo particulati facio conclusio trahitur ad dogma,& quidem univertate; ab uno energumeno ad peccatorem quemlibete a dominatu , quem exercet Dialiolus in eorpus, ad potestatem eius in omnes animas puccattaees et pari aure ex vi illata energumeno eos sigi potuisset, peecatorem non sola nee essitate, ted etiam eoactione ad malum impelli, quantum nee Lutherus, nee Calvinus, nee Basus, nee san sensus voluere , solam contenti actibus
VIII. hae dictis haraeuu eonficere promptum est , in Queivelli principiis Aseram arbitriam . . . rem tisse de 'Io ilitisi ; ima titti tim Ae re , quod a Trid. iessc
can. s. damnatum est et nam e liberum non est hominis
athi trium sub gratia; cum omnis , juxta Novatorem, si omnipotens, eamque nihil impedire pollit, aut te tardaie cvi de eap. ulte tom; i;) sine pratia vero , juxta hane sS. N seqq. Prop. tantum est libertas ad ma tum , seu potius vera omnimoda que necessias, eum ne quidem detur plurium peeea totum optio, fi Jan- seu lana sehola consequenter rati inari voluerit . Consule Prop.32. e. s. n. s. d. de q.
Sosiantur objectiones petitae ex Scripturis
facit peccatum ,sertos est peceati . . . v. 36. F evo i Nitii liberaveri , oery notri eruit. Ereto peccator non est libet nisi ad malum,sne gratia liberatoris. Refutatur primo eonsequentia ab absurdis inde profluentibus (II ) adhibito piae sertim Baiano N Jansentano dogmate de eharitate etiam persecta non semper justificante (lri. X supposita novae Eeelesa pravi in administratione Heranienti poenitentia, ubi absolutioni sacramentali Iv. quam eum ea noni ea primis Ecele-sae temporibus ustata novatores eonfundunt, diuturnam satisfactionem praerequirunt. His erroribus si aecedat Prop. 13. Prima gratia, qtiam Deus concedit peg-gatori , est piceaterum remisso se euetur , peccatorem ex charitate quidem perfeci a , sed non intensvh summa de peceatis dolentem , ad absolutionem noli nisi longa novorum eriminum ferse iste disponi. Hie nomvi rigoris fructus est . v. Refutatur secundo aut horitate S. Thomae Ita obiectum textum interpretantis. Dicensim qties . . . limo
morti movetur, Oseeandum se operatar , Ded est me totis. Itianda veta peceat. operatur praeter rationem , , tuae mosetur eaos ab Hyo, hoe est ab eo , a quo in operando moveri non debet, di ideo qui Dest peceatam, sertus est peteati . . . quae quidim servi tis gratii rea est,
quia vitare non petes; eam quocatique domo vasit, peccatum
582쪽
ea tim Itifra se habet, licet actus O deIectatu ritis transeat . . . servitus autem eo oratis factem sigienso reaAsotest i uade dicit Avit. O miserabs is fers uti l . . . Praetergit quod deIectabat, remansi evira ptivis: sive ititur consideretur servitus peccati, quod actu commit titur g sive illius, quod iam e missum est, I habitu perseverat, neutra iuxta S. Thomam eonsiliit in eo, quod peeeatot non sit libet nisi ad malum snt stratia liberatotis. Hine in altero sciannis textu ssi ergosti Filius liberaeterit, her3 Abiri eri in a intestigii ut ab eodem S. Dotio te ubertas gratiae,qtiae est earere erisInibus, sive iis , ad quae non stetixum ratisnem, di quasi ab alio movemur, & incitamur: sive iis, quae jam commissa , sed nondum remissa mute neutram aenim libertatem Ane gratia obtineti, ultro profite-mut , dicimusque rut sum eum Angelico, paulo supra
Ipse (Chtistus 3 pre tam dedit, non argentam, sed
sanguinem suum. . . . uxde per enm Abiramur non dsorbaris , sed . Obulosi , tum eon ante nos in servi tu tem suam solicitando pertrahere I tum quando iam ,
impetrato consensu nostio , re ipsa pertraxit et unde consequens non est , ut sne gratia , etiam peccator actionem innocuam, facilem, re natutae consentaneam exercere non pollit, ut ab ipsa ratione probat Bellar- minus reserendus ad Prop. 3 s. c. i. n. . v I. Obsicitur a. illud ad Rom. . v. q. Ego altera caris
natis tim, venumdatus sub peccato. R. Expesitio metior hujus loci iuxta s. Thomam s quae etiam est Aueustini l. t. retrah. e. et s. di aliorum P P. Iest, at Apostesvis laetustator Ioqti in persona sua, id est, tominis labaeraria causitat i unde nihil faeit ad institutinn. Sed nee se intelleetus, at Aposiani loquatur in persona hominii Ia peetato e dentis probat , peccato rem non esse is herum nisi ad malum sne etalia liberatoris ; in hae ensm postrema hypothesi se ab Angelieo expiseatur Apostolus. . , , Dicitur carnalis . . ex D eo, quod subditur caeni , eonsentiens his, ad auetis, caro instigat. . . . Menti didatus, quia peccato se ipsum M vendit in servum peeeati, pretio propriet voluntatis is implendae. ., Quo sensu si servus peceati, vidimus ex ipso S. Doetote ad obiectionem praee edentem, ostendimusque , hine minim g juvati damnatum Aristiculum uti nec juvatur ex eo , quod earnalis passime sentiat his, ad quae earo instigate sunt enim alia obiecta , quam ea malia , quorum propost lone ad nihil mali incitatur etiam peccator, re quae natura conmtaemia in sui piosecutione arduitatem non habent, quae opem gratiae requirat. NII. Obsteitur tertio Jerem. e 1 g. , ubi Deus de Iudaico populo pessimo & idololatia ita loquitur: Si restare potest .assiops pluem suare,ant pardas varietates suas, ta eos poteritIs beee fatere , cum iudiceritis malim , Hs ne inserunt ad vel satis: ergo peceator quilibet, etiam uni eo mortali des ioci, v. e. turpi Sc moror a tantummodo delectatione inquinatus, non est Itber nis ad malum sne etais a liberatoris . Quid mirum, si qui Eeelesiae jura pessim dant, eonsecutionum leges non curent pAudiatur iterum interpretatio S. Thomae , & objectio sponte sua vanescet. ,, Ss immutare, quasi dicat,
,, difficulter potestis CONvERTI . . thiopi propteri, naturalem infectionem peceati. Paratis propter do-- tostatem vel diverstatem peceatorum . Cum disicera-M ipi propter consuetudinem . Quis dubitat, quia
qui flagitiss assuevit, disti euster eonverti possit e sed aliud est, dissicultet posse eonverti, aliud non e ae si herum nis ad malum sne gratia liberatoris . vide
Gera eloquia minime savere piosetis to errors, d cet nos s. Greg. Magnus hora. a I. in Evang. Joan. e. 23. v. I a. Sunt nonnulli, qtii Angunt proximos, sed per alii monem eognationis edi carnis a qothos tamen ialae dilectione satra Mopsia soti eoniredituet. Sed aliudes , quod sponte impenditur natarae a aliari quod prae pisa Dominicis ex ebor;tati debetar opedient ae .
Respondetur ad objectiones desumptas ex Concilio II. inauseano O epistola unodali
Aficanorum Anticlitum in Sardinia ex sim et item ad authoritatem Petri Diaconi.coci'.
I. A Damns eum conderetur, liberum eius arbitriumo omnibus ad bene agendum viribus iii strucium etae: Hi ne ab Augustino e. t . de eius i. e. o. Iutida
hi iter Aberam appellatur e toti Attim est . Deo, inquit ibidem , Dod ami vimproprio sitio, nisi . evio dari portiti, reddi non potes.se epist. io et . ad vitalem: Abertim arsitrium AD DILIGENDOM DEDAI primis elati
Iranditate per Idimos. Tale iri iur sibe tum arbitrium Adami peeeato Infirmatam, attentiatum, inclinatum , amissam ultro fatemur, & per gratiam roborari, reparari, reddi debete , ut aliquid operati pollinius scut oportet ad salutem et quocum optime consilit , aliquid non quidem salutare , sed tamen innoxium
sol sui arbitrii vi & estra erat; am operati nos posse ratque ita diffatur obseel in petita ex dupliei lora Con-elsii Arauseani, quod ut nobis minime ineommodat , ita lethase vulnus infligit Questellianae et s. II. Fatemur etiam eum Afrieanis Episcopis no gratia a
tor, bonum ipsum arbitriore non laber , tum quia bonum est ex integra causa; tum quia, deficiente et alia habituali, non tantum non honum , sed sim .pliciter malum est, & peeeati inacula infectum . Sed ut Quesnelliani invidiam eon fient Clementi XI., ex dam uata Propositione eonsequi mentiuntur , liberum arbitrium, adeoque ipsum hominem bonum esse possegne et alta quod tamen Catholici planis me negant . Aliud titieet e st , albi trium simpliciter bonum esse galiud , aptum esse, ut quidpiam operetur non malum imo & intra naturae limites bonum. Hoc sta gratia fieri polle, demonstratur iterum ex chra stomo III I S. Thoma indieante pro hae veritate elarissimum a testimonium ex Hypognostico, euius doctrinam agia selestii seniua e se Augustinianae conformem . IU. Objectum ex laudata epistola locum truneavit Ad versarius, non tam, quod verba omissa ad snstitutum pertinere non crederet, quam quod fatalsa senserit pluribus Quesnelli Pii, positionibus,&hule Arnaidio ae profers piae ab Alex. v II i. Phaos , Itidaei , Haeretis , aliique hujus genti si natiam emnino oleotant d Vestioristo institiam M. Africani enim PP. ibi de Chii otia diserte eonfitentur r IIII atitem est lix vera , quae in limitiat OMNE II geminem senientem In laxe momsim utaminat autem geminem, se ipsum dando per
v. S; bona Ede integer te latus suisset alter loeus ex epist. Petti Diaeoni ad eosdem Antistites, patuisset omnibus , concedi ab eo homini lapso libertatem adlamana non tantum mala, sed etiam intra naturae fines innocua & tantum negari sne gratia libertatem
Ciripianam, vi euius possimus cogitare, o des rare
a pertinent ad sitam aetergam.
Diluuntur etiae Adversarii objiciunt ex Am
I. T TT per leve de ex mente S. Doctoris solvantur quaecunque ex eo in hae materia obilesuntur, Notandum primo, eum, eum dieit, opus honum fieti non posse sine gratia, tale opus bonum velle intelligi, per eoo solam homo potest ad aeternum De; donum , re- antiisque perdue/. sententia ejus hae de re elatiissima extat l. . contra Julianum e. I. ubi hune se alloquitu tr&no iam fati pis coacessi, opera infidelium , quae ribsetrtim videntvir bona , non tamen rei adfatatem semp/i rastra, regnumque perdeseere Istio , nos i Iud bonum
583쪽
lemIetiis Aeere, gnam volantatem bonam, usis valbentim Fal Dei aratia , qtiae datur per tintim Mediato. eis D i ta heminam , nemIni posse conferrI, per quod
solim homo petest ad aeternum Dei Antim, retritimque aserdoci rhine l. . ad Bonis: e.3. docet, non posse ea-prietam velantatem, ab Dei graisa respirare In SALDAREM Iibertatem, quod e tertit laeresim P emanam II v. id ipsum vult & tradit genuinus Aurussini Discipulus S. Prosper in Epistola ad Rufinum sub initium .
IX. Notandum te eundo. quando Aug. i. s. ad Bonis e.g. ast: Liberum arbitriim captivattim non nis ad peetan-dtiis sutit: adjatiitiam virg nisi Disinitas Aberatum , adyti tamque non ea et , comparari ab eo praeesse inter se iustitiam & peceatum , sue opera bona ad iustitiam conducentia , de mala seu peeeaminosar ex his autem operibus eertum est nulla alia a solo libero athlitio exerceri posse . quam mala i 'uod directe adversatur Pesarianis contendentibus . illud ad utraque aequalit et valete . De inseriolis ordinis actibus, qui inter salutates & peccaminosos medii sunt, quique et shono naturae eonveniant, nullo tamen modo eonserunt, aut dispoclunt ad iustitiam, & salutem, nulla Augustino eum Pelagianis, saltem ex professo,di heptatiosust. (X. De elatatur hoe appositis exemplis, quae in Opere ipso consule
usui etiam hie esse potest quod set ibit Bellat minus l. de
gr. &lib. arb e. i. si Reete dieitur liberum arbitrium non nisi ad peccandum valere , tum quia magnas vires,, ad peccandum habet . tum quia ut plurimum re ipsam peccat , nisi Divinitus adjuvetur . Nam pauca quae- dam hona moralia, quae potest nee te . pro nihilo re- putantur; eum Se nihil pros ne ad salutem aeternam, de M obruant ut multitudine peccatorum . Similes senten- tiae frequentiis me occurrunt in Divinis scripturis , M ubi dieitur ab omnibus fieri, quod a pluribus fit: ut
,, gen.c. 6. omnis care corruerat viam Dam . . . Damnat
iritur retiissime Augustinus illa opera Infidelsum, quae ad malum ab illis reserebantur N quoniam talia et antri fere omnia, quae ab iis fiebant, ut ipse idem dieit in D lib. de S se is t. e. et . ideo smpliciter omnia opera H Infidelium, peceata fuisse dicit, tribuens omnibus, is, quo i maximae parti eonveniebat.
rho ea fidei doeeat ei tea facultatem exercendi opera hona seu saluissera, di mala, seu peeeaminosa, tradit S. Doctor l. i. de Cot rep. & qtae ma his verbis rLIbertim . . . arbit sim O ad OV M s ad Bo-ADM facie sim constensim est nos habere a sed in maga faciendo liber est ea que justitia ersu que peceat In hono atitem Aler esse noIIui potes . nise Dersi liberatus ah eo , dixit: F tos mitis liberaserit, titie merir Iibres eritii. Ex his Annotationibus patebit statim responso ad qua eunque obiectiones (il.) sive ex Enehiridio ad Laurentuum e. 3 o. (v.) sve ex Ir. ad Bonis. e.s.sve aliun de depromptas. UII. Fasso igitur Novatores existimant, Auaustinum communi testat ars sententiae r dico commani ; etenim,
iuxta Luthe tum ipsum in epist. de disput. Lypsea,eeris tuis est, modernos cum Seotitii ct Thomsp ia loe re...eonsentire , excepto Gregorio mimineo .... Am Paxaealga opus bonum ,sed nen meritoriam fieri posse ducent. sul Il. De Gregotio Ariminens fatendum est , eumptae ita subinde duriota, & singulatia seeutum esse , , quti sine dubio eorrexisset, s tot Pontificum contra aBaium de Jansensum definitiones videte ei lieuisset. Quidquid sit , unus tot inter Scholassicos ei oppos- eos, communi dominae nihil praejudieat. Certe Magister sententiarum & Sehola sal eorum omnium Dux in di. dist et g. ex mente S. Auguli in i , quem illie citat, at nolait in homine qtaedam hena .... etiam , Iesi Dis
hero arbitrio, Dratii tomen vitam eta meretur, nec
gratiam, Da jastificatur. (XI Etiam Cardinalem
Agulrte a nobis aperte stare, & eodem, quo nos modo, Auguilini & caeterorum P. P. authotitates eum Catholica veritate componere, patet ex ejus disp.rig.
seci. r. Quid , quod Qtie hello vel abdicanda est prae.
fena sua Piopositio, vel renuntiandum articulis et . Es.
et s. ubi dicitur fides esse prima gratias prima gratia,
qaam Deus coaetiui peccasori, esse pectetorum rems . et extra EieIesum tititia contias gratis. Certum enim est, seripturas In gentilibus agnoscere quaedam hona opera, ut ostensum est c. a. n. s. talia in iisdem admIt ili N Augustinus ibid. num.5. imo Polemonis stentisiaeontinentia visa ips est donum Dei: igit ut Queine l. Ius vel fateti debet, haee opera citra gratiae auxilium esse e vetesta, quod repua nat praesenti, quam impugnamus , Piopositionis vel a gratia plodiisse , de tum iesiciendi erunt ploxime memorati articuli.ap. 28.as.
CAPUT RNibu eommuni doctrina contrarium tradunt Patres caeteri, aut Scholasui. OL s s
I. Emo orthodoxus dubitat, quin liberum arbitilum
in homini, in Adamo lapsi , quandiu Pa Deo, seus ne Dei gratia statim est,mortvium sit justitis, vivatque obnoxium peccato , neque et uatur is regno Dialon, nisi per gratiam. Nihil eigo eontra nos Prosper in Epistola ad Rufinum. u. Ad Capitulum I. Gelasi Pontifieis ad omnes per Picenum Episeopos (III. ) uti S ad epistolam Inameentii Pontificis, quae inter Augustinianas eii filix, alias os . respondendum est ex nonotationibus , quas dedimus Cap. praecedenti num. i. de in ( Iv. Ex isodem ne illima est responso ad Fulgentii e. is. de Diacat n. de gratis v. s. Thomas dleens s. t. q. tos. a. d. ad i. IIbertim aris
lursim ad Detim conterri non potes . no Deo i vim ad
se contertente ne per umbram quidem favet damnatae Propositioni; quam vero ei diret repugnet c a. n.sis demonstratu in est .vI. vel eralia tenorantia , vel fide pecmi allega tuae
eontra nos ab Herantis objecito, quam s. Bonave tuta sbi format Be solvit, pro ejusdem S. Docioris assertione et quantum vero proscripto errori advellam tui constat uel ex sola eone tutione, quam distin Oione, et X. articulo a. velut titulum praemittit quaesitoni g. HOMInis ubertim arbutatim re purIs naetora uos constituitim cum generati Dei gratiis , iamet ter, potest tamen facere vas bonum mora e , quod non AE ponit ad gratiam , nee ad gloriam . Hane deiu conclusionem suse probat, & responitet ad argumenta eontraria antea se relata . Tota quaestios . . uti de r. legi omnino me retur: huius titulus est a DominIi libertim arbitrium
partietitari, ut in contextu dieitur.
vi I. Etiam , si superis placet, contrarius nobis est Tho.
mas a Tempis, ita inquiens t. . de Imit. e. s. Opui esstratia tua magna gratia, ni tineatur nasura ad
malam emper prona as adolescentia sua . VIII. R. naturam pro suio, b in risitare terruptae naturae positam, ut immediate poli loquitur pius author, semper esse pronam ad malum; non quas semper actu stimulet ad malum, seu peccatum; sed hoe senla , quod habitu semper insit, de quod esus rectat, quando adsunt, semper ad malim , inferiora trahant.
Porto illie ah authore non asseti, nihil boni operis fieri posse sag gratia, eonfiat ex sequentibus esus verbis: Mossea sis , quae remansit, est tanquam Attilina quae dare Dietis In civere. Haec est ipsa ratio nattiratis , cireti tisa meana ea utae . ad e joduitiis labeas boni, , Mati, dieri, fallique di tantiamsten impote i si adimplere OMNE, quia appronii non dieit, modieam illam vim , quae remansi non posse adimplete aliquid eorum quae approbat, sed esse impotentem adimpIereemne quod approbat. IX. Postrema obieetio desumitur ex oratione Domin leae et . Qua illare sima : Detis qtis eon Iris, orent noteirtate destita; , interus, extersisque cupedi . tit ab orealias adferstatutis muniamur In corpore , , d pra . sis evitationistis mundemur in mente . Si haec verba
584쪽
seeundum eortleem aeeipiantur, iam sequetur, neque nos ullam in corpore virtutem habere . Sensus erisio precationis est , nullam nos virtutem ex nobis ipsis abere a sed omnem a Deo descendere, authore tam naturae , quam raratiae , adeoque & vittutis eam ad naturalia, quam ad stipe tua tui alia requisitae.
TRIGESIMA NONA PROPOSITIO DAMNATA.
Uoluntas, quam gratia non praevenit, nihil habet luminis, nisi ad aberrandum ;ardoris, nisi ad se praecipitandum I virium , nisi ad se vulnerandum: est capax omnis mali, & incapax ad omne bonum .
Damnatus articulus confutatur. COI S.I. V X Parabola eorum , quot l.e. apud Matth. videt Dominus vineae ilantes in foro otiosos , mittitque in vineam suam , colligere potius debuisset Que uel lus, nos quidem ante Divinae gratiae voeationem nihil meteri posse a non tamen omni bene agendi vi, industriaque eatere , seu i nee illi eatebant, uicet nihil stipendii a Domino metet; & existere possent antequam ab eo conducerentur. Haee Propositio non ut praeeedens ad peeeatorem rest tingitur , sed tam de iusto quam peccatore pronuntiat, eos, priusquam gia tia praeveniant ut , nullas nis ad peeeandum vires hambete et derivata us detur a Jansenio, qui I. . de statu naturae lapsae e. i8. diei te Aa pectato periit Abertas ar-hitrii , ut ante gratiam proprii dictam non A Iiberum d peccato ab trirc yc. . hoc a natura lapsa opprobrium pridem repulit ter necessitati ad malum et eum dieatur nusI habete . siminis, nihiI viritim, ni ad peceandum. svii.J Si vero quaeras, quae gratia praevenire debeat voluntatem . ut possit non peccate , intelliges ex Prop. a. & d. . esse gratiam Fidei, & Charitatis , nee quali eunque , ted perfectae, ill sui se ilicet,quae per Prop. q. omnia MD propter Deum , quamque Deus remtinerator; unde consequeus est, ut erenga opera In de iam sat peccata, ct Phuosophoram siriates snt sitis; item, ut in ematitis suis actioni peccator seritat deminanti e 1 irai , quae inter propositones vulgo Bajanai dietas, quia pleraeque Baium habent authorem, sunt viresimaquinta,& quadrages ma, quarum haee a Baio elath
tradita non invenitur .vIIL Pati facilitate ex memoratia proxime Questelli
atticulis nascit ut errorum eaterva abAlexandio octavo proscriptorum, ut hie septimus inter gi. Omnit humana atiso deliberata est Dei dilectio , oti mandi i Si De . claritas PatrIi est; F mundi, o eviscentia carnis,lae es . ma a est et & hie ii. Cma qvied non es ex Fide chris ana Iupernatorati, qtiis per dueiatonem opera
tor, peccatum est: item s. imit . rg. t is . Atque ita Novatores, ratenta sola ore tenus charitate, repudiant
virtutes caeteras tam Theologicas, quam morales , lepe eeatis annumerant. tax. Si alia non detur in hominibus operatio immunis a peceato, quam petfectus Dei amor, nee alia proinde gratia , quam qua hunc producit, & talis quidem, ut nihiI eam imped re post,
aut retardare , iuxta Prop. io. , oportet profecto et
rata Tridentinum , dum se Ud. praeparationem ad sumsti fieationem tot actibus Chati tali prae iis deseribit et oportet & Deum non amplius divitem in miserieoidia . die ere , qui manu tam parca eratias suas dilitibuat.(x. Consectaria hae sne dubio valde :odiosa sunt a sed eum novae Ecclesiae principio ne eessatio eouitata vi
Sosiunsur obsectiones desumptae ex Scrip-
Doctor Angelicus i. e. q. ios. a. r. die ens et Aattira
Atimana .... potiss ... etiam In statu naturae iorrupta , , ter ruirtuteis stiae n.sturae aliqtica henum particulare ve- I. Opi ieitur pruno illud Gen S. v. et r. Senta . . . . ,
subditae. S. Thomae eonsentit Marii lex sentem ia- adolim,vis a. R. licet in malum proni itini, notum svi de Prop. 38. c. . ti S. I S. Bonavemur a ( v - mopterea semper us consentitur ; sicut qui in menda- de ibid. e. s. ninn. f. & longa probatissimorum au tholum series, quibus praei vere non pauci Patres , te Docto tes,qui apud A Lapide illud Pauli Gentis,quae Ie- eis non halent, naturanter qua hetis fant , faciunt, ita intelligunt, ut sensus sit, gentes legem habere non setsi tam , sed naturaliter inditam , qtiae eos diruiter Impeuit . at pDraqvie vera Iem natura si persciant natora iter , id est, simi, simiae, b viri tite nartirae. Faventissima in eam tem testimonia produximus aciPtop. 38. nunt. 3. 3. & 6. Haee explieatio non parum momenti naeia est ex proscriptione Baianarumas et s. sIv. J Huie docilinae aperte suffragatur uel lat- minus i. s. degrat. &isb. atb. e. s. ubi inter alia haec habet. Silionio potest exgr. DII viribus Dp auxi is oratiae projicere omnia bona sua In mare , vel ipse se eecidere d quo nattira ablerret ; C r non potergi pati eos naremos largiri indigeati , vel heminem d praeco iureooeare ex misericordia, ad quam prope natura ipsa
rei pondere g evir non poterit respondere vertim , F nim ade Iucretur,aut perdat Sed hae sententia,ut ut verisimilis, necessaria non est ad probandam vetitatem Catholi eam , ad quod videlicet ostendisse sume it , inhoe eonspitare Doctores Catholicos, ut agnoscant dati posse actus humanos sae praesidio gratiae, qui mali non sint a (v. ad eaque ne eessatio vel naturaliter , vel etiam moraliter boni et hi est ta evidentem centuram refici possunt; utisque non possunt. VI veniam ut ad consectaria non parvi momenti, quae ex hae eadem Propositione sequutitur , quorum unum est, hominem gratia det stitutum proprie de anteceden- propterea sempeia propendet, ut Ian senisici, & ipse mendae totum Pater Diabolus , non semper mentitur . Est si qui dein in homine praeter concupiseentiam , quae ad malum inclinat, ratio,ie voluntas, quae legitimum aliquid veia Ie & operari potest , juxta S. Augustinum , cusus verba habes Prop. IX. e. a. num f. vide etiam similem obiectionem solutam ibad. c. s. n. R. II. Obiieitur se eundo illud Jeremiae e. ia. v. s. Pravum est eor hemims, ct i servitabiae r DI, eunestet iuvid pR. cor hominis pravum diei, non quod praeter malitiam nihil eontineat, sed quod interprete s. Thoma, mangrisistitiis Indiclitum si otissimum enim axioma est. b
vitiis diei ex integra earia, malim ex sagum Asectitan Apposies. Cht,sostomus Hom. 5 . ad Populum Antioelienum si h initium ait: Nee potest malui omnino Multis esse; sed di evenit, hi habeat o tetigd bovi ; nemqtie bonus esse hostis omnino, sed , ne otiua fetit hahere petenta . Idem confirmant 'Augustinus . Tettulistianus , Hieronymus, Fulgentius &e. vide ei tam hic num. r. Et n3 evadere pollini adversatil, dieendo, honum aliquid pravis hominibus inesse per gratiam, ob stant eomplures Quesnelli attieuli, ireptimis hie 28. Priias graira , etiam Deus concedit peccatori , ess peccatoram remi a be. III. obile itur tertios. Joannes Euangelii sui c.3. v. 2et Non potes homo aecisere Didquais, is FStris et datum. Io R. sensum esse , non posse hominem atebere qui santis siluti serum, nis fuerit ei datum de coelo , per gratiam sellieet; ita hune locum mani sesia exponit S. I homas
585쪽
Obile tui quarto illud Jaeobi t. v. a . Omne dartim ut inmtim eue emne denum perfectum de viritim est , ducende id Pa re sim tinis . R. S. The inam per ianum persecttim intelligere edi testem gloriam . Dattim optimtim se exponit : bena sunt temporalia naturatis et eptima gratuita . HI pete' exponi totum de nataratibai : lontim est, qu/d sumus i metiui, euga vitiistis r optimum, qthd Intemgimus. Stetit ergo hae eptimum natur te nobis a Deo ineli fine gratia supernaturali, ut liquet ex interpretatione Doetoris Angeis ei ; quid vetat, actus quoidam naturaliter honos nobis inesse per solum Dei coneut sum universalem pEx eadem interpretatione sequitur, minime opus suisse , ut em ne duitim opiscum redderetur gallice ab Hexaptis omnis arat a eaee I vi; quo scilicet persuaderet ut simplicibus , nullum datum esse a Deo sine gratiae auxilio , nullum avium bonum intra ordinem
Refelluntur objectiones resig- . Ces. 8.
Ex similibus tum se is piuia tuni, tum Augustini sententiis non solus Baius , Jan senias , Questellus , sed ante hos Calvinus i s. Iniit t. e. id. intulit : Etianda natura ubm Atibas et se ae sis et O homine,,J a tertiee evisis ad plantam vique pediis in Lia boni vi en reperietur. Jam ad objectum textum fateor, eum, qui, deserente lumine et taliae, obcaecatur , non multo tempore a novis
desietis abstinete , & in obvia placerta pallii limpingere e sed, quemadmodum qui eorporeis eculis captus est , lieet saepe eespitet, labatur, de aberret, tam in subinde ductu mentis , & rationis tecte de sine
osten son e graditur ita S: quem lux et Divinae gratiae
destituit, interdum, moderante lumine naturali, non peccat, actumque exere et naturae legibus eonsenta
neum . Et quis neget, citra gratiam posse quempiam , etiam maxime impudicum , pcisi i ve detestari parricidium , ut natura II , quem in se sentit, impulsui coii. traiium 3 Quae , obseeto, in hae detestatione umbra mali eli Et quid non potius naturae lumini conforme pII l. v. Oppotitus et tot denuo ratione & authotitate tum Eceleii e , tum ipsius S. Au uitilis atteritur. vl. Textus obsecius ex opere de vocat. genitum l. r. e. s. eo redit, ut eum omnibus Catholicis doceat, quod , F Deus non eperatar in hospi, no Atis pCyam ipartiespes esse et ritilps. Sitig lce enippe leno xiosi erumhanum ine. Sed allud est, omne honum asse a Deo et aliud , supernat irati ejus gratia . Etiam actus, quorum bonitas intra naturae fines eontinetur . sunt, &quidem praecipue, a Deo; quandoquidem non tantum operatur omnia in omnibus , sed 'e vires omnes, quibus gaudemus, ah eo sunt , eaque insuper intentione concessae, ut iis recie , quoad postumus, uteremur .vII. Notati meretur quod eodem e. letitur, & sentenistiam Novatorum initingit . Nec stilo spiritu Dei asItar thomo piae oentus erat a J ideo se putet Abertim, orbieritim non labere , qaes no teste quidem perdidit, quaada D abola die tintate se dedit , a qtio jadicaam va-
tintaigi d praealtim est , non ab a tim. Ibos eraeo non ereptum est per ostierantem, nen sc Attiae per medentem. tantis fanattir, non natura remedietur. Removetur aut . in natura, eripitur liberum athiit sum, si judietum voluntatis adeo deprauatum fit, ut desuntas, quam aeratia non praetexit , ni oti taleat dii, tam , ni ad se etiIneran m peccato. Nam, ut eum Anselmo docet An- gesteus in a. lenta diti. aet. q. t. a. et ad s. Ped e Peccare non es Iibertas ortu si , ate pari libertatis. Et ro si novum dogma subsillat, perditum et te liberum aibiis trium, quod tamen Author operis de voeat. genti
VIII. Ex eodem authoie ibid. e. d. contra nos allegatur quod sequitur. Haec DAque tolantas . . . Infirma ad effciendum . . . nihil si is , labit oblitis nise periculi facititatem ; qnanum telinia, retita, tis, quae non ab In commutabus dolintate regi tir , tant3 eititit propinquat Iniquitati , quant8 acrias Ititetissitur ac leni . Ut hanc authotitatem sibi propitiam faciat adversatius , TAM' Ma ad tyetexetiri vertit galsiee sal ehiotii. Infirmam sine piatia voluntatem qgnoscimus , sed non omnibus omnino ad qualecunque bonum vitibus de ili tuis tam . Infriatis , ut docet S. Th.,lieet non possit pers
ti/ Moseri motu hemingi sania tamen potest per se inam
olivae, motum haberes ita voluntas peccato Lla vibi sum infit mitatem, non omnimodam extinctionem e traxit. Idem docet Trid. sess. o. de justi f. e. i. de
IX. Per desti facultas s qnet gallice non exacte reddi: ut
per easti A facilitatem J plui imum etiam disti it ape eeandi eertitudine, qualis foret, si voluntas saei talia nihil habet et viilum,nis ad se vulneranduin .X. Nihil pati ter obest , quod Ferextas mtitan is, quae non ab incommtitabili helantate re star, tun 3 et asprasinqviat Iaiquitat , etiani3 aeritis Intenditor otiions. Proeul dubio, si divina gubernatione deliituamur . tanto elebrius peccabimus.quante plura,& quanto mas A eontentione aetere studebimus. sed memineri: Hexaptorum author, naturalibus adminiculis ei iam Divina exterioris providentia gubernacula accenseri. I. Dum Prosper Carmine de te ratis e. a 2. ait sine era
tia extitam tirtute animum, caecataste egisti Iamina ,
intellige te nullatem vitium, & luminis r nihil enim ustatius , quam ut qui exiguas vires habet, nulla, habete dieatur squi parum videt , caecus proniantietur. Eu simili loquendi usu interpretandum quod sequitur; orlitrinis sine gratia in nites semper D si nitendo re- .ere; et S. (Xla ut dicitur e. s. praeeipites sempereati s iuri edi. His enitn: similibus loquendi formulis magna nai uia in peccatum proeliustas, di lapsu absque auxilio pratiae sie uent sil ins significant uti nimtamen site ulla interruptione continuis seu quali nullus subitus Vmedius intercederet actus. liber innui , de innocuus. Respons veritas sexcentis exemplis de-elarari potest . XIII. In oratione Eeelesiae Domin Iea i . post Penteco- sten legit ut quidem , quEd lino Divinae gratiae auxilio abutir Itimana merta Dat s sed non additur, quod pei fide addide tu ut Hexapsa in versione pallica, hummanam mortalitatem sabi ad D tisti pres i. Nobis etiam opponitur Ioetat a Lirmi s. . c. g. num. I. tibi se habetur. Preni exire futit senstii fere agi ea ma- Itici eo edati e x D stia; et , hist laccurrat Adina medicina , Iasitvr hcres mox ad priora, ubi per Hostiam medicinam manis siti intellius tui saeta communio , in e usus h. quenti usu conimcndando contra sae permittit novae Eeclesiae disciplina , totus eii author pii illi ut tum lue , tum alibi ; idque , ut par mittit, Heserta aninia Antias als lix o, a Ditis pi vcstio dotiit. Sensus e reto obiecit loci est , nii: trii, inge divino isto cibo vires ait imae reparentur . eam in dies magis magiique flaccescere,& tepeseere a non quod nihil ultra boni exerceat, sed quod minui semper minuique boni agat, hinc etiam in grauiores noxas sensim impingat; quod totum recte appellatur LM ad pejera . Confirmatur haec expositio ex eo quod immediate subditur et retrassi erat faxBa eommunis a CD, b eo .rtoi In bono. Dieetne Adversatius , fine sancta communione in omnibus actibus re e ea ii 3 Atqui hoc tamen die e re deberet , s quid ex adducto textu pro se vellet concludere .
RUADRAGESIMA PROPOSITIO DdMNATA.Sino gratia nihil amare possumus, nisi ad
nostra in condemnationem. Obser. Moral. i. Thessal. 2. v. I S.
586쪽
I. QI communis loquendi usus attendatur , condemna o lso videtur hic importate non qualemcunque poemnam a Deo instillendam , sed aeternam e unde tu lata Propositio infert a. liene dio. inter Bajanas: A suum est peceattire ex nutura Da seniale et sed omne peccatam meretur poenam aeternam. Infert et . nane ibid. oo. I omo peccat, et Iam durexIHIiter In eo , quod neet ari3 Deit:
s lis eoia sequi omnimodam, absente gratia , peccandi nece ilitatem , ne reli ela quidem inter pluia crimina sele iove, jam saepius demonstratu in es . vide, si in-het, Prop. sa. c. . nutii. q. s. Et d. ( Iv. ) Non repugnare autem, ut aliquid simul sit peeeatum, & necessarium , evincere conatui sati senius , adduetis in exemplum Daemonibus, qui semper & ne ee aiio m te agunt , & tamen vere peccante eui argumento, iam
fidem a Calvino obieeio ita respondet Bellarminus s. de grat. ta lib. ar h. e. i ,, Propositio .ista , Daem, , mones Icmper mediar g mui3 agunt, in aliquo sensu sal-
, , sa eii s in aliquo veta;vetum siquidem est in genere is , eos non potie nis male agere; salsum ea incia est in par- ticulari, omnia mala, quae saeiunt, illos occessario,, nee res possent enim . . . multa non saceret , qua sa-,, clunt; re ideo non necessitate , sed voluntate peccata , committunt. ,, Atqui, ut proxime diximus, Janseatisissem a non patitor ullam circa peccata patricularia liberam electione ita: et o Daemones , qui saltem iri a libertate et audent, trahi non possunt in exemplum actionis hie di nunc Empliciter necessariae , de peceaminosae .
U.verum supponam iis, res iis,qui, de sciente gratia ad has ram condemnatiovim et ieiuntur,licet ne ee irario malos, tamen in pacticulat i esse liberos . adhuc tamen jure optimo Qiesnelli articulus proselibetur , non tantum quia salsu, s. d etiam,quia Divinae honitati,& sidelitati injurius. Qid enim utrique alitibulo magis oppositum , quam hominem recenter iustifieatum, absente glatia , qu3 sane sinausia momentis nou praevenitur,
adsit ingi , quidquid demum faciat, necessitati pecoeandi , di solam ei relinqui inter peeeata optionem Quomodo eruo subsisset illud ab Augustino , Prospero inculcatum, de a Tridentino sessio. c. i I. confirma
tum i Detis ... si a gratia semes justificatoa non Aserat, nisi ab eis reni di se attir 3 Quid enim juvat , nos su-gula divisim peccata posse eifugere , ii, quamcunquo aetion m lina gratia adoriamur, ea nobis, in condemnat ionem ce fluta sit VI. Seilpturae locus , unde hestellus errorem suum conflavit, legitur i. IhesI. r. v. I S. aenoniure tosi multenire ad tes: Co qaidem Patisis, in se aves, O iterum s sed impedio. t hos Sataeas i id est , inquit, S.I homas, proearando impedimenta fort/ per aerii te esta.tes . Hsue colligit novator interpres tam edicax Diaboli in nostram voluntatem imperium, ut Ap gratia tibis amare pi Fiatii, nis ad nostram ecademnationem don parum crescet Plo postionis malitia, si aut holis sensus spe et elut ( IX., x. ) Neque enim vitando peccato quaecunque ei et talia suil eit, sed essicacem tequirit, extra quam nullam agnoscit , ut liquet ex
Propos. a. re tot sequentibus r nec efficacem tantummodo; sv II.) sed quet producat charitatem , seu
amoreis Dei iussi fieantem , utpote regnantem In corde, oransa mentem propter Detim , quemque Desi remune
ruttir , & sne quo omnis actio, & volitio mala est per Prop.q s. &seqq. eui et rori viam praesignavit Jan senius , ubi l de statu naturae lapsae e. i p. asserit: Haec est nee essitas, quam Augustinus :peeeato adve- , , etam e sie ptofitetur, quod liberum arbitrium ita res, rum terrenatum cupiditate captivum sit, antequam
fide Creato iis , CHARITATEQUE Iiberetur, ut,
ouoquoversum sese verterit, in genere ne ee ' fit , , illud male age te is Have neeessitatem non Au stiis
uus, sed lautinius ex Augustino ad Lutheti, Calvias,
Baiique erronea doamata foedis me detorto prostem tui. Pluta ex Jan senio prosi remus ad Prop. q. c. t.
Caeterum immediate etiam probari potest, nullam 1 estello gratiam admitti, quam quae charitatem gl-gnit : nam in libello suo A. seu commentario, vulgo
x anti defendit, est A DALIS MOTUS CHARD TATIS 3 Alibi gratiam vocat In piro Ionem amoris et
Sic enim t. cor. I S. v. Io. observat. SI nautis amor est
vicostis, x Ia Irarsa debet esse otiosa a Dan Aqaidem1 ratio est areos si Inspirat os utique emeare , eum otiosa non sit. Aliunde vero lentis amor , de claritas Questiello idem sunt ( vide Propop. q. c. a. quasi .s. 3adeoque omnis gratia est Inspiratio charitatIs; ex quibus testimoniis patet, quam sit aperia oti sensio inter praesentem Propositionem, & ae plures sequentes .
Rursus Quesnellus i. Joan. g. v. s. agnoscit , xtitiam pec cartim Morta e eum claritate comparisne esse s unde elam reseit m disterium Propositionis et 8. Prima gratia, qtic Deus concedit pectatori , es peccatorum remisso et cum enim quaevis gratia , ad coque & ptima, quae peecatori consertur, sit motus adlualis, seu inspiratio ehatitatis emcax , nec charitas patiatur peceatum mortale , ne cessario sequitur, primam gratiam peceata remit
Scimus quidem , & ab Augustino gratiam diei ic iratio, m QActionis; sed se imus quoque, S. Doctoremen a tr. in Psal.s. num. s. GA monere aecipere pro omni amore recto ; de perquam alienum esse a inesnello, de saniento , contendentibus , omnem gratiam este eni-eaeem , he nullum dari amorem recium, nisi se amor Dei benevolus. Redeamus in viam .
VIII. Si eratia aliud non sit quam motus, seu inspiratioehatitatis effeax, de nihil sind ptatia amare poisimus uis ad nostram eandemnationem . sequitur, non e se seram Agis e sed ext ara , quae ' Pa thoe to item ,
maci si vite Deos en, nee Religio, tibi non est Claruas,
ut auexit Q ici elliana sS.; iieeesse est, fidem de spem Chat statis expertem a religione exulare , de non esse ex gratia , sine qua omnis humana actio , per hane qo.
XL Denique Ques uult hactenus Impu nata doctrini non modo piidem damnata eu in hoe Bail atticulo et . Iiberam arbitrium 'paratiae Dei oetitorio hon niF ad
peccatum te et a nee ioluin gravibus notata era iuris
ab Aeade in iis Hispanicis, quatum iudieium Hella
spernet Novatoris temeritas; sed N An. 336o. et .su-nii inter hetreses reiecta est a Faeultate Sotbonica , eui Patres Franeiciani eam a Baio Lovanis traditam denunt saram . Inter propositiones enim ab illa saeuiis late eo iuixas haec erat quartar Abiram arbutium ex sex on potest xis peccare , ct omne optis Abery arbitrii DI inis i in peeca uis morta ,ete I oenia e . Censuta : Haec
Propos Io vitro e sat parte es haeretpea . Propositio quinta se habet: Homo faciendo voed in Ie est , peccat, ct xen potest non peccare Desexds,Ded in se est . Cens ra: Tota haec Propo tio eti tritisca.
I. TLlud Psalmistae, quod Apostolus ad Rom. I. appli-I eat Judais & Graecis , nan est eis faciat bonam , nomest Ceve ad untiis iuxta S. Thomam potest inutiles . .etias Meat; nec ellam tintii est portis horae , qui facias bonum, scilicet perseitime Fuleentius veri t. i. ad
Monimum e .s.sd ex Augustino se explieaer Hoe . . . bonam . quod est reqvibere Deum, non erat qui facerct, non erat sesque ad anum . Ergo textus ille non obstat, quo
587쪽
quri minui homo solis sibi iiii viribus faciat bonum
impersectum , naturae quidem eonducens , Ied nihil conserens ad salutem : multi, minus vero hinc in letra
potest , nihil sie fieri, vel amati posse nisi ad nostram
condemnationcm. Caetera hie ab Apollolo commeis olorata . ad intentum ab Adversario Enem plane inutilia sunt. de pati facilitate, ae elai state, ab Angeli eo
IL A seripturis transitur ad Cone illum Araus canum ii. ean ra. ita tinctens. mo habet de Itio A si me Degrim in pestitum si quid ausim habit lamo dieritatis, atqtie i C. tiae , ab illo fonte i , quem Abimai stire in hae eremo cI c. ergo sine gratia nihil amate possumus, nisi ad nostram condemnationem. R. . , Concilium aliud non viale . quam quod solum a peccatum ita sit hominis , ui nullo modo Dei iit: quo
speetat illud quod leuit ut tuti finem ejusdem Cone iii Id Liquos et t) ad mlim Diotha potistote prae sitiatos esse non seram non credi ratis. sed etiam . /juni qui tonis
sum inatam credere te inti eam emnI AI flatione i II, anatocina dicimtisti quibus verbis satis declarat, opera
mala non nisi per summum nefas Deo adscribi posse . At teliqua opera, sive naturaliter. sive supernaturalit et bona , ita sunt hominis , ut simul. N vel maxime, Dei sint , authotis tam naturae, quam et taliae. Igitur homo nihil liabet de plaue & absolute suo nisi peccatum . vide Prop. I s. c. g. n. d. R. a. , Concilium hie considerate , At eomparare inter se duo operum generae bona , laeti, salutatia, & uialx : Hotum eaulam Deo tribuentes detestatur , ut proxiis me vidimus s iis tum velo Deum statuit authotem; unde cap. 3. ita pronuntiat r a I qtiis per na viris et orem , lentim oII tiod et GD AD A AL DTE. V PR TI ET EA, E cer tore, tis expedit, otii e stere .... pili cerarmat apsqtie siti minatio ut, In piratione apiritui Auxesi , gaeretpeo fouittir piritu . Jam vero, i se et dentur opera media int et salutaria , di mala, ita ut tune homo vere h. beat aliquid de suo,
quod non si mendaciam, di peccatum g hoe tanaen non repugnat obseeto canonis quia nimirum mens Concilii tantum fuit, docere , qtiodnam ex ducibus operum
teneribus, malorum nimi tum N salutatium , homo abeat de suo. De su auteni ex istis duobus generibus nemo habet si mi duritim eae peetatim (II1.3 Resillustrati poteti ex modo loquendi , quo utitur h. Augustinus dei m. s. alias est. ex Stimon dianis num. s.
Mar homixtim forta te, pus potiti oo iramundi iti tem-strare ; animais aut in NON A IAI GAIOR DEI. Atqui tamen etiam amor Dei poteli ab immunditia temperare animam et Cur iastut ait S. Au . non tib ii-mor Dei ia nimi tum duos tantum ibi timores eon. si erat; de amore sermo non eicit. Sic facile capitur, quomodo nemo habeat de suo nis mendaciam, pee- cottim , dum de duobus tantum ope tum generibus, malotum N salutatium , sermo instituitur; eam et liquis habete de tuo pollit opera , quae sub neutro illo genere continemur. lv.3 Retorquetur in advelsa tios aut horitas Arauseant. v. Etiam Ptolae t in ep. ad Rufinum c. i . tantum eonfidetat duplex ope tum aenus, salutarium & matritum; quo sensu vere ait . quod Ictertiis arbitriam eam soliis
. si , Fbivae permidum . non nip in Isis perniciem, non, ero ad putatii opera id edi salutaria , ut ex eontextu certum est , molebottir : iinde Divinae gratiae dignitas di beneficentia conti a ejus obtreetatores defenditur .
vel si mavis, illud noti ny In fabra se sciem msteba-itir explica postis, otii N. unsne in Dare perniciem mo--bat tir . Ita similes Patrum locutiones Bellat minus
exponit .vL August sol disum: D dquid enim bene amas, creat charitate inter pietate : qtis uia meritorip , oes petit oportet adj IIIam,ersalitem amas,amas cleritate. Illud vero sesa esuritos non peceat quid aliud sibi vult , quam quod sola Charitas sumpta pro amore Des super omnia excludat omnem era vlier Meeandi voluntatem ; eontra ae evenit in Fide & Spe a unde eommendatur eximia tertiae virtutis Theologicae praeroeat sua . s VII. . . . I x. I Hoc, aut siniti modo ne eegatio interpletandae suae objectae ex Augustino sententiae, ne se eum ipse purnet, quam labem a sanenisi mo Do. ore averte te nullius magis interesse debet, quam eorum, qui se Dises pulos eius profitentur. vide quae
ex eo protulimui testimonia in eatholi eae Doeitinaeia votem Prop. s s. c. t. num . 6.
DAMNATA.omnis cognitio Dei, etiam naturalis, etiam in Philosophis Ethnicis , non potest venire nisi a Deo: & sino gratia non producit nisi praesumptione in , vanitatem, de oppositionem adipis in Deum, loco a fectuum adorationis,gratitudinis,& amo
ris . Observ. Morat. Rom. I. v. I s.
Aperitur error, di confutatur. Col. y I.
I. T Iei t Propositio minime erret, ast tmando, emnem l . evnstitutis mi , e IIM his uesa eis, etD- PhI- Asopi s etleticii voti pes rivi e a F d D e s hae tamen prior pars iure explimitur , ut pollet lotis mas illa magis eluceati ii enim omnis Dei eoentilo sit a Deo, certe bona eii : Cur itit ut Ap iratia vien prodacit x
potius, inquit Angelicus, suo si,uenio, de virtuti suae,, sua bona ad se tibebant. Eoaxtie tini In cepi attexspui ais, in quantum in se ipsi,& oon in Deo fiduciam ha-,, bebant, tibi,de non Deo bona sua adseribentes , , ubi quidem eos ex malitia sua Dei donis abusos videmus , non vero Dei dona malitiam produxisse , multo
minus non nisi malitiam , seu praestimi extra idni enim potius di eamus , infideles ex illa Dei cognitione quaedam , quae ad morum honestatem faciunt, set ipsi', S erisse: utrumque tamen , si Quc senes lo credimus , sine gratia et eum apud situm p. sis a
la excipitur 3 omnibus . etiam faelium , & juitorum aetibus ex ea ortis labem diati ferit C ta aspergit, si cimtta gratiam eliciantur et unde tequitur, ut Doctor , NCatholicus , & sullux, qui multa de Deo, ejusque per sectionibus partim etialia , partim naturali conatu desudio didicit , s de ii, sine piis euiente gratia dii sere re, aut scribere in liti l . toties peecet , quoties ita se ibit, aut disserit. (III.) Misera enim vero Magi murorum, di Discipulo tum eonditio, i , quoi te didici lolimis de Deo quae ilioni , , prios eratia non excitati iuuent, toties eos incidere nece ite sit in vani ratum , pratum pii em ,& oppositionem ad ipsum Deum. .s Iv. J Jam nemo studiis , lectionibus, de de Deo coimioquiis vacare sustineat , nisi pilus sibi eonicius iit, te ad ea pio strativi motu impellis nὴ , si h re desuerit , Deum prasumptione, aut vanitate ossendat . v. Error hie plura uiri Basan olum sureulus eii , ut hujusa ueram arbitrsim sitia ratia D I a titorio neu nisi ad peccandum valet , o s. Ahu Ab Peragiano errore , a Titi petes a petiit vitii Aheri arbit si heritis, Me non malis sina graisa die. Juxta Quesnellum quicunque ex libero albittio utitur e nitione, etiam Dei , , ab ipso Deo inspirata, si ad usum illum non concurrerit
statia, erit certo .usus malus, utpote veni are creta
in se eius . vi. v II. Inio vero, ut cognitionis istius usus bonus sit, non qua eunque gratia , sed amor Dei a Novatore requiis tui rVIII. Nam per Prop. q. omnis actio , flevolitici, quae non procedit ab amore Dei, mala est g N per Prop. q.
588쪽
obedientia I etsi,nis fluat ex chalitate, non est nisi h o-erises, aut Di a institia. Eodem ae e edunt Proposti
a Que ello intelligi stricte dictam , & sustificantem ,
doeebimus ad Prop. q. e. t. IX. Sensus erro praesentis Propositionis est r orensi es-gnitis Des, etiam nattirans etiam in Philisophii Ethv est, non poes Pen re tis a Deo, snparatie,quae Cha. ritatem effcie, vel actum ab hae imperatum , non prom utit Hypraestimptionem ciet. Alia enim gratia in Quesne lis principiis nee datur, nee dati potest a cum Uni nis aetus, qui nee eliaritas est , nee I eharitate impe rat ut, vitiosus sit. Hinc iam Dessiime capitur, qu modo omnis cognitio Dei non nis praesumptionem stroducat in quibuscunque peeeatoribus, live fidellisus, sue infidelibus . quam giu enim tales sunt; requi-stam a Quesnelio charitatem non habent, ut certum est. Igitur Deus evnstionis illius author . etiam peceatorum inde nascentium author erit: Si autem cognitio Dei, quae de se hona est, sin h charitate, vel gratia eam operante tam sinestos effectus habeat, quos habebunt cognitiones exterae e nitione Dei multo inset lotes Non poterit se declinari censura hujus Basanae as. Dis via vera insis Isim sunt sectata , Pludoplorum tirtasti stitit ostia, uti nec hujus 33. Omne enia aggi peccator, ve seretis peetati, eccatam erum. Parum etiam ex Que elli aenso set ipset te Caldinalis Aquirrius M posse naturam hominis lapsam simplieiter H di expedite agere unum, vel aliud bonum opus ex sa- , , cilioribus in genere molix, & sterile ad salutem , eum
., Divino adjutorio quidem; verum absque speciali au-,, xillo, sive gratia per Christum H qui est ipse titulus sectionis pii inae disp. a is., quod dein probat ex Coia estiis , Patribus, ac sigillatim Aurullino.
conoeliuntur adversantium argumenta d
sumpta ex Scriptaris Saeris. COI. io s.
1. TLlud Apostoli de infidelibus ad Rom. l. v. i S. qti ut oreitatem mi in pej, illa detineut ita exponit Angelicus . vera Dei cognitio, quantum est de sca , ., indueit homines ad bonum et sed steatur quas eaptivitate detenta per injustitiae affectum , , & hominum a perversitatem . Ergo salsum est . quod eoanitio De , praescindendo a gratia, non produeat nis praesumptionem &e. Noe solo posto, nihil pensius pro damnata Propositione es iei potest ex sequentibus eiusdem Apostoli verbis ab adversatio allegatis . Ei Fetit non probatertini Detim labere Ianotitia, tradi dyae IIIoi Detii in reprobum sensum Oe. quae ita explieat S. Th. Quamvis lumine rationis, & per Creatu ras visibiles veram Dei eoanicionem habere potuemis, runt; tamen, ut liberius possent peccare, non proba M verunt, id est, non approbaverunt, ut ipsi haberendi M Deum in sui notitiai Johi au. DIxerant Deo, recede noni; segeatiam viaram inartim nolimvi.,, Nine rursus patet, eorum flagitia non in Dei eognitionem, sed in pervellam voluntatem refundi: (II. ,, In ., telle diu enim dato a Deo, Inquit raris , pri ea vi quae viderentur, poterant ad ipsum opificem velut manu praeeunte perduei; quod eum sit animum sibiis induee te noluissent, inanserunt indigni, qui veniam D assequerentur. H Propterea,, Deus eos dimisit, qui M admittere ipsus pracepta noluerunt, sed statim interia primos desee erunt, eum ipse partes suas omnes ex- . M pleviset . Alia multa, ae pulcherrima apud eumdem
5anctum Eeelesiae Doctorem probane invicti sime, gentilium laesera non Dei cognitioni , sed libert maeeorum malitiae esse tribuenda, sIII.J Et quomodo alias ab Apostolo dseerentur in xecabiti , qtita, ebm eo nomvissent sitim , non fictit Deum gloriscaservet 3 Cetthpraesens Quesnelli attieulus eum tot aliis nullam et aliam praeter effeaeem,& omnipotentem adstruentibus
suppeditabit gentilibus exeusatiotiam ab ipsa Dei sapientia irrelatabilem. Dicent enim: Cognitio Deis ne gratia non prodire it nisi pia sumptionem : eratiam
ad te silendum praesumptiona non habuimus; si enim habuissemus , sam restitisse imis et ergo praesumptio, aere liqua nostra flagitia nobis vitio vetti non debent: is enim, inquit Augustinus s. de nat. di pr. c. det peceat si ea , qaod eaeteri nnuo modo poterum p (iv.) Ad.de, nobis nullas unquam cibile isse gratias, quando qui dem per Prop.et s. nutiae dansar 'attae,ni per fidem, &per Pro et q. Fides est prima gratia , T fons omnIam a iuram c. U. Obiicitur praeterea illud ex Itala relatum ab Apostolo t. Cor. i. v. as. Perdam sapientiam sapientium, pradentiam prudentium reprobabo . De qua sapientia , hie agatur, declarat Angelicis se,. Homines quantum is, eumque mali non totaliter Dei donis privantur, nee,, in eis Dona Dei reprobantur l ergo nee Dei eo nitio , quae, Quesnello ipso teste, a Deo est I A SE II INA EIS REPROBATUR, ET PERDITUR, QUOD A Ex EORUM MALITIA PROCEDIT. Et ideo, , non dieit simpliciter perdam sapientiam g quia omnis D sapientia a Domino Deo est , ut dieitur Leeles ast . . Sed perdum sopientiam sapientsim, id est, quam sa-
plentes h usua mundi adinvenerunt sbi contra velam, , Sapientiam Dei; quia , ut dieitur Jaeobi g. , non est ,, iii a sapientia delatium descendens, sed terrena, antis,i malis, Diabolica . Idem eum ptoportione dicit S. Thomas de prudentia pra dentium . Jam quaero , an horum aliquid quadret traxit uni Dii 3 Estne hie non . . . disticam descensem a sed terrena, ahimisit, Dia-bblica ere. Ad quid et et o locus obieeius , ut probetur , eoetnitionem illam sne gratia non producere nisi praesumptionem die. 3vi. Sed en tibi aliud Iansensa notum telum, priore etiam obtusus, & depromptum ex eadem epist. s. Cor. g. v. sy. Sappetitu hvius mundi sti titsa est estis Deum s scriptore est en di compretendum sappentes in ostio eorum . Locus hic tum ex ptet cedetntibus , tum
ex se ipso solvitur, eum agat de sapient a hrius retindi, quae est sungro aptia Deam . Hane optime describit S. Greg. l. io. Mor. e. i5. II si retin textia est, ii quit , cor maehinat onstas tegere , sensum terbii te arrit me fassa stitit, tera ostendere tae. An rursus hae e vel coenitioni Dei construunt. vel ab ea nascunt ut pvII. Denique intorquetur ex eadem obiectionum sertiis iuxta adversarios epistola c. s. v. t. Se extia inflata coaritia ser/ aedificat. Quis exederet, omnem Dei eo- enitionem inflate 3 Inter eoanstiones Dei, quae non nis a Deo venire possitnt, in dubie eomprehenditur Divina fides i An & haee inflat 3 Scientia ergo inflate dieitur, seut litera, seu seriptura sacra oeeidere ; non velut eausa peceat i, sed occaso et non per se, &a se data, sed ah hominibus perperam accepta . Selent a. Iraesertim de Deo, & quae non potest venite nisi a eo, ut non conceditur nisi ad usuin bonum, ita hune ex suapte natura produeeret, nisi a malitia hominum velleretur in abusum . Abusus itaque scientiae, non scientia ipsa a S. Paulo reprehenditur, ud videte est apud S. Betnardum serm.s d. sv III.I Quam vero sinisata, & inepte memoratus textus objiciatur, in ipso ope te , cuius hio compendium fit, magis deela. ratur ex seopo se libentis Apostoli .
Sancti Oppianus, Hieronymus, Augustinus,
Author librorum de moratione gentium ac versario eripiuntur. Col. III.
phorum , quos nec lami es , inquit , videretis este, nec
plateant, Deo displicentri e e. verum nullum hie ver-hum , unde colligi possi, talem praesumptionem pro duel a eognitione Dei, quae non potest venire , nisi IDeo; edi quae quantum est de se Indaeti heminea ad bottim. teste Angelico, ut vidimus e. a. n. i. sIIJ Unde nee ine hane
589쪽
liane telandi potest quod nobis obiicitur ex Hieronymo epist. q. aditulli cum Monachum,ubi de Philosophi, secuis se libit: IIII tittitim villa, peceattiisque pedesto Medieantvir. De iisdem paulo ante dixerat: SOLENT
amarem teterem cinere noto,qua Iatum eliso exit Iere, quod postreinum non memorat adversarius , ne pateat,
Hierondimum non exprimere,quid a Philosophis seeuli semper, sed quid eommunius, & passim hae. Non enim adeo Hierondimus in Ethnicos durus est , ut omisnia eoium opera peeeati accuset: se enim sell-bit in eo. Matthaei r Inter ipsos eaeqtie Ethon vi s dioerstas Ionita s eam sciamus, alios esse pro eliori ad titia, ct Gentei ad ma a et alios ad honestastis
mortim tirtntibus Adstos. vide etiam Prop.33. c. i. num. s. Ne virtutes illa apud Quesnellum snt ex pra- , tia, prohibent condemnati ejus articuli et f. a . et g. et s. Iii. Et Iam qui allegatur Augustini locus i. ig. de Trin. c. s. non cognitioni Dei tribuit gentilium Phlolosophorum et imitia , sed partim voluntariae eorum .inet edulitati, qua Mediatorem nee textarum Prophelis , nee oenisse Apescita erediderunt; in cujus in et edulitatis poenam in de tepetem Daemones inciderant, peretiti factum est , ut Immutarent Ictriam incorro tibIII, Dei iis Di uti imm imagitidi eorrvisiuii lemitiis. Iv. At nemo magis assenti, est ab attribuendis eognitio. ni Dei Philosophorum excessibus, quam author operis de vocat.gent. cum loco, ut nobis obiicitur cl. s.c. . eoanitionem illam esse dicat ex itio minante gratias unde obiter inseras , fidem non esse primam gratiam eonti a Ptop.ro. & et . Porro vitia eorum manifeste
adseribit eorum in ratitudini, & stiperbiae et unde fit, ut paulatim in peiora ruant itieipientes In semet Osi,
sti illi, Philotophis dono tum illorum hontis etii; quis suit ex gratia, ruunt Propolitiones citaret num. E. ;s non suit ex pratia, salsum ergo est, quod peccaterheo se Iiber tio ad malim st/ gratia Aberatorii, quae est Prop. IX., cui consonant Prop.3 o. , di haec ipsa qI.
S. Fulgentius ab impacto errore Propositionisiluadragesimae primae vindicatur. Col. III.
I. BRiusquam respondeamus ad Fulgentium s.f. de I veritate Prdidestinationis, II. Observa ex s. Thoina in cap. a. Ioannis leti. . antDqtios Doegeres , ta Sanctis emergentisi error ea e rea fidemito D i e persectitos, ni saterdum et dirextar in errores Iabi leo rarios. Unam ex rationibus , ob quas aliqui Saocti Patres ita agerent , aperit nobis idem Angelicus q. s. de malo a. a. ad i. 5ancti toli modo Auti iastis Dat , ut detestabilem redderent errerem Pelagianartim a quos in citato opere impugnat Fulgentius , se; ite et, tit eos redaceret ad medium altindamius Aetitia. tu ad extremam : psis dicens, O minus totim intellis , quemadmodum loquitur Bonaventura in Breviloquio
palle g. e. s. occasione S. Augullini rareret Pelagiano.rtim acetii me insectantis. Bonaventurae praei vetat Theodoretus tom. q. pag. i o. Alia etiam ratione Chrysostomum durius locutum defendit Augustinus, NAnselmus Patres universim. Nuue lingula obiecit leotus membra Excutiamus.
III. S. Fulgentius caput. et a. libri et tali se eoneludierma glutie manifestatio , qvia Philosophid de quibus
Apostolus ad Rotia. i.v. ai.& seqq. J cognaeernni Detim, qtii evnittiis non di exerant , gratiam non laptili, etiaDtui si tegissentir , ut ametur : ubi liquet, aeti de essi.caci eratia ; mere enim sumetens non amotem ipsum , sed solam amandi facultatem tribuit. Stabiliendae autem teritati Praedesinationis, in quam uniee collimat Fulgentius , ut ex ipso operis titulo manifestum est. asserenda fuit gratia esseax , quae proprius Praedestina fetas egeetus est. Dine S. Doctot se orditur caputet . ergo gratiem I estica ecm , ut jam ostensum
eli et I non haltiet tint, propterea togae exter Deum s. gratias non Vertist, ut poterant, & debebant , cum paulo infra dieatuti ta I eryo counitione ablata eximatio ty ; quae eerte adsuisset iustissima , si defuisset adiutorium, quo gratias agere potuissent: nam iuxta fidem catholi eam . Patres omnes, & spe elatim Augustinuiti 1.3. de lib. aib. ista esca est solatitatis si non eis tentationi cui eunque, adeoque & ingratitudinis , &' superbiae potest res si, Pp peceato ei eeditur e s Philosophi omni gratia sua eienti earuissent, qua pro accepta
Dei evnitione gratias agere possent, debitum illud erat itudinis offetum innocue omisissent. Hactenus la utilentio diis cultas nulla. Iv. obseelum textum se prosequitur, & terminate Et quia sca Irae Derant aptata In Inter iam, ite Iec, eis operata est illa Manifestatio , qtia Detim cognomertine, ni cognoscendo superbirent, non tit se homi iando dilige- reai ; ubi To operata est . . . tit cognoscetidosuperbirent apud omnes ea tholleos , qui Fuirentium , ut debent, reverentur , fgnificare non potest causam propith diis et am , sed oee agonem tantummodo a quo sensu dixit
Apostolus Rom. . v. I s. ex . . . iram operatur g no a
quasi lex st eausa tran et reisonis, atque hiae nastentistiae , &vindiciae Divindi ; sed quia lex peccatum pate facie , cuius occasione homines, qui in vetitum semis
per nituntur , etiam vetita ex propria malitia operan- tur. Ita quoque t. Cor. I. v.6.dicitur Atrea ... cccirit,
non alia sane signiscatione , quam quod mortis Mea so st, non data , sed ab hominibus perperam aecepta Relege hic quae ad pro p. s. e.a .ex S.Thonia retulimus. Sane si lex, vel litera,adeeque At Dei eognitio, etiam absente gratia, per se operarentur mala , Deus illarum author,etiam malorum opertam causa solet, contra apertiis mam Fulgent si sententiam , ut mox usde
quia ta a Irae De tint aptata In Interitara , tot In en erata est Ua mari is statio dic.3R. Interitum hie signifieat: paevam, non tu pam et supplicium instim, non ostii petistum, ut ipsemet Sanctus ex plicat l. i. ad Monimum c.2d. proinde allegatorum verborum sensus est: quia vasa irae fuerant praedestinata ad in serni supplietum propter eorum peceata 1 Deo praevisa, hine ah usi sunt in tempore illa in i mani sellatione, qua abusuri praevis fuerant ab aeternor adeoque abusus iste ex aptatione, seu praedellinatione in intellium logita quidem sequitur, at nulla rati ne causatur,ut ex subiectis Fulgentis textibus patebit, quibus tota nostra ad obiectionem responso egregie
Cum enim libio proxime ellato, qui es de Aprili pr. Ap inatione, lea e e im primis eapitibus stabilivisset eonistra Pelagianos gratuitam praedestinationem Sanctorum 1 capite ret. ., malorum quoque voluntatem. Opem,, rationem, & retributionem considerare,, Mareae itir, , ut agnoscamus cinquit utrum malos Deus iussus adH hoe piae destinaverit aes enisum, quod in eis puniturusia est factum et An Idcirco iniquos ad supplietum iusse pra destinaverit , quia eorum mala opes a, licet sutura, , pia sciret, non tamen ipse praedestinauit, ut futurae ,. essent, quia non ipse se eit, ut fierent. ,, Pismum re injicie , secundum admittit. Se probat teliquis ejusdem illiti eapitibus, ut legenti indubitatum eii . Hine e. ro se habeti si vas s. . itae nunquam Deus red-,, deret interitum, s non spontali eum inveniretur ho- mo habere peccatum : quia nec Deus peccanti homita iii iusse insertet iram , si homo ex praedellinatione Dei,, cecidisset in culpam . Sed quia eausam iniquitatis suae,, ex propria habuit voluntate , propterea B. Paulus su A stinuisse asset it Deum in multa patientia vasa irae apta- ta in interitum. Haec igitur ita ideo talsbus vasis in-H te ritum reddidit, quia is eis meritum volvat aliae inbM quitatis Invenit Tum cap. I. nam & hoc tempore, quo discedentes,, malos deserit Deus , non operatur in eis, quod ei dise plicet . . . postmodum eis redditurus. . . pro eo quod ipsi male abusi sunt Dei opetibus honis.,, Dein eap. et S. se Modimum alloquitur: H Etiam eonfide-,, ta, quia s Augusinora nullius culpae humaviae in
590쪽
,, Deum reserendam admonet eausam ... Alio quoque,, . . . loco memoratus S. Augustinus se dies te extolli,, quippe in superbiam,mopriae voluntatis est hominum. non operis Dei et neque enim ad hoe eos compellit, M aut adiuvat Deus ,,. Atqui Deus compelleret, aut adis iuvaret peeeatores ad superbiam a superbia esset operis Dei; eulpae humanae in Deum reserenda eget eausa et Deus operaretur quod ei displicet &e. ii eius eois gnitio , quae non poteli vens re nisi ab illo, sint gratia non produceret nisi praesumptionem &e. ergo ex duo-hus postremis Fuleentii locis stabilit ut explicatio vel horum eius num . . tradita . Ex duobus vero prioribus claram est , non alia, quam aqua diximus ratione,serificari hane eausalem erratilii Phue sopis ali sunt Des manifesatione , E DIA oosa praeserunt optata in interitam: & eadem opera iactes,nelli Impietas novo ariete eoneussa est.
Praeoccupatur scrupulas circa rigidam fities nectianae ententiae acceptionem. Col. Is I.
I. A T, Inquiet quispiam , S. Fulgentium capite prae- , eedent; benigne inter pietati sumus et Cur non a 3at indulgentia Que es lianae Propositioni, quae cymulaentiana eonvenit, adhibetur et R. a. cum Contentano dissert. de gratia pag. 62 qu ,, solis saetis litetis, solis Sanctorum Patrum dictis E e. , , elega hane debet reverentiam , ut dissicilia, & oh M scura eorum vel ba, inquisitis te eonditis eorum sensi- ., bus, explicet, piisque interpretamentis exponatri, quare , subiungit Cardinalis Aquirre, ex quo Conten- soni uerba tetulimus, 'ostra aliqviI Id ipsum Ars emeptatit cum Iacenio . Ratio est, quia, ut ait S. Athan. oratione g. ibi bona mens superat obseursorem liqviendImodum e ntine ea a daretiem vim ea sex en , omnIuqtie daret certim terha I pecti sint, non id faciant Ad perversitate. Pluta vide apud Auihorem . II. R. a. Quesnelli Propositionem ita et aram esse, ut interpretatione non egeat, esse tot aliis ejus pilotibus, post et lors bu Le damnatis ariseus is e sonam,& sponis te eonsequi ex novae doctrinae principiis &e., utc. a. ostensum est. Praeterea ex nullis circumstantiis ad mitiorem sensum determinatura smis nee determinat Quesnellus ipse in Suerela sua , & Protestatione , nec sensum eius obvium inficiatur, contentus eam reser re, & defendere , non explieare. Alsa omnia pro Fulgentio militant, ut vidimus Capite superiore . R g. Fuleentium , ut mentibus, sta & voee a Que nello diseedere r Ille enim ait tantummodor Noe In Philosophi, istis operata est Illa manifestatio . ena Ditim cognovertint, at evno cendo stiperbarent et Q iesi ellua vero ultra progressus sie pronuntiate Omnis evnvio
De ... stia gratia AO, prodatis NISI praesti timarem die.
NO DAMNATA . . sola gratia Christi reddit hominem aptum ad saetigetum fidei: sine hoe nihil, nisi impuritas i nihil, nisi indignitas . Observi.
CAPUT I. Propositionis secundum se , O seno obolo inisi infra impugnatio. Col. IS .
I. Uod sola imissa raripi reddat lamin ere Citim ad Saer Feium Fides , catholicum est a quod Daloe nil I ab imparitas,asAD v In Vastas, sit, a tribus
Pontificibus damnatum est in hae Baiana as. Omnia opera infidelitiis stitit peceata , b Pliadoploram virtutet sint sitia . Seripturas, S. Thomam, Hieronymum, Aligustinum , Fulgentium A: e. hute et toti directe opis postos dedimus ad Prop. 38. c. i. n g. s. 6. . II. His adde, S. Augustinum e p. iso. in Polemone infideli aliquid agnovisse praeter impulitatem , di indigniotatem , videlicet continentiam . & quidem quae ellat donum Dei, & virtus moralis ad praesentis sitae linestatim serviens . Item sib. de Sp. de liti e et . si e serim hit et Ais,litem aeternam nus prestitit Impso oti a bo
III. Augustino pratuit Hieronymus in ea et r. Matthael, ubi ait ex Ethni eis a Di esse prouidies ad vitia ... a ut ob hon statem mirum etintilibtis deditos. Item in cap. i. ep. ad Gal. Mutii, inquit, opsoae Ide, O mangetio christitie japienter Destitit Hyatia , te fatim , ut parentibus obsequantor, ut inepi maxum porrigant, neu opprimant vicinos , non a texa diro ant, in quae verba sic notat Bellar minus l. s. de gr. & lib. arb. c. o. Dce Deo S. Hierondimas nos t. need i fitia De eliqum, vera sancta fer , fra etiam scitia i tititia etirem modo sanct3 feri die potis , quod ctim pietato M. Rursum Hierondimus in eaput s. ep. ad Cal. r aetio mcda j5xta Iacobum Des ob tie operi tui moritis est; se ab qat Deqviamspi hona opera sint, moritia computantur : ad quod Bellarφ. l. e. Fide stia operibus non es Dda , sed Sera , . tamet mortua dicator, stilo non operastir autem aeter nam : igitur, O eptra hena de victi fant mala , sed virg bona ; merina tamen , sita tisisI prosunt ad ueram vitam, quae est In cisii. v. Hule Patrum doctrinae minimp adversatur quod pro se producit Quesnellus ex Aet. ii. v. o. ubi respeeiu Centurionis Cornelii dicitur Petro : qtiae Detis mAndumst , tu n3 eo retine dixeris, quo fietnifieantur gentiles comistities esse , id est, phias Setipturae imistin I : sed aliud est immundum esse , aliud in omnibus aetibus peccare; hoc postremum gentilibus omnibus eonvenire soli doeuete Haeretici, Lutherus, Calvinus , Bucerus , Nemnitius &e. & post hos Batus, Jan- senius, & me hellus. Si lieet vide Jansensum s. s. de erat. Salv. e Ii.& I. . de statu naturae lapsa e s.
Gravior accussatio Propositionii acceptae juxta sensam ab autiore intentum. Col. Is s.
fides qualiscunque, etiam mortua; sed talis requiritur, quam Charitas imperet, aut comitetur r nam per Prop. 3s. me Delia est, nee religio ( adeaque nee Saeris elum fidei, utpote verus religionis actus ) ubs Charitas nati es. Pet Prop. f. Chestitas feti Detim Asocrati Sed ubi non est honor Dei, ibi nee saetificium ; ergo iuxta Que ellum nullum est foe Charitate Saetis elum Fidei. Rullus per Ptop. i. nises non operatur ni, per charitatim: sed Sae sietum Fidei est sing dubio opus Fidei: ergo hoe Sacrifieium non habet ut sue Chalitate II. Quid,quod juxta eumdem Novatorem non tantum Fidei Saerifieium , sed nee ipsa Fides fine amore Dei subs stli: Fides enim ei ita controversiam eii opus homnum et sed per Prop. q. nn sim est vos honum p omo, re Dei: Ae sne quo amore De qui sellicet per Prop. q. omnia agit propter Deum, q&eMqtie Detii remunerator, & qui proinde super omnia benevolus est. Eo dem eonspirant Prop. s. o. &c. III. Iv. Tota haee doeiridia manifeste innovat Baianamus. 2 . 38 38.s item atticulos et .g. io. i a s. inter si . ab Alex andro Octavo damnatos; aliosque a Sequenotio , & Sancyrano excogitatos errores ad novae, quam meditabantur, Eeelesiae praxim, praesertim in Sacrammento poenitentiae, pertinentes.