장음표시 사용
81쪽
Sanctus Fulgentius ab impacto errore - Propostionis A i. et dicatur re fi Enique nee Sanctus Fulgentius
' i I damnato dogmati suffragatur de
IM Ueritate praedesinationis lib. I. cap. 22. 23. agens de Philosophis, doquibus Apostolus ad Rom. I. vers. 23. r Sic nempe Sanctus Augustini distipulus in sin
cap. a a. r Ilia itaque manis alio , qua cognovierunt Deum , qui cognitum non dilexerunt , gratiam non habuit , qtia Deus se cognoscitur,
Cap. a g. initio i ausi ergo gratiam non acceperunt , protierea cognoscentes Detim, gratias non egerunt:ci,qnia vasa irae fuertint, aptata in interi tim , hoe in eis operata es tua manis alio, qua Deum cognovertini, Di cognos endo superbireait , non,tit, se humiliando diligerent. Hueusque est adversariorum citatio rnos verba Sancti prosequamuri Tali ergo e
gnitione ( qualem habuere Philosophi ) ah-
Iata erectistis es, non coctata Divatio . In huc autem revelagione, quam gratia Dei inviassis misericordiae operastir, til homini Lia vinittis agnitio Dei. dilectioqtie eonfertor . Auenim, qui non sunt electi, inexcusabitis junia electi utilem inuectigabiles niva ergo misericordia reatus naturalis hvmili , quam gratia Diritalis donat, Me ,-ehartata te seisitur: in vasti autem irae stiperba eo-gnitione nutritur . Per tuam cognitionem (superbam scilicet ) caecam eor a semetipso in istur ad mortem et per hane autem divinittit i siminatur , in hamiliatur ad Citam e ilia e go cognitione eor obscuratur insipiens , dum
quod Lei es, homo i stiperbas assignati haeatitem accipit tamen, ut hoc ipsum, qaod Detimerenosii , ae diligit, non ex possibilitate na-rtirae , neque ex audisti legis , neque ex sua moluntate; sed ex Dei dono sibi inesse non amligat , semperque humilis esse meminerit, n/superbas amissat, quod indignus accepit. Cognitio ergo ilia peccato adjecit praeviaricationis reatum g cla removiet a Peccatore sperbiam riuti iose damnat; ista gratis iussinat .a Ante omnia hic memineris, Lector, Sanctum Fulgentium , ut vel ex libri titulo patet, agere de Veritate praedesinationis, at que hanc urgere vehementissimo contra Pelagianos eius hostes implacabiles . Addo quod ait S. Tliomas in cap. I. Ioan . lect. T.r Anii nos Doctores , O Sanctos, emergentes
e rores circa Idem ita fuisse persecutos, ut in-
ter dum viderentur in errores labi eontraries . Et quaest. s. de malo art. a. ad I .r Sancti ta si modo siqviendi ustrant,ut det abilem redderent errorem Pelagianoram. Pridem S. Baslius
Dionysi Alexandrini partes suscipiens,leste Photio in Bibliotheca codice as a. , Demem dii iuvim non ut impia sentientem a sed qaod nimio Sabetiitim impugnandi stidio , verbot
nus Giderettir in eontrariam defexisse opinionem . De ipso Augustino ait S. Bonaventuis ra in Breviloquio par. 3. cap. s. r Hoc credem sim est, sen se Augoinum i Ihet verta ipsius exteritis propter Atesationem erroris PMagianorum aseu entire videant&ν. Ut eos reduceret ad medium, abandantitis Helina viti ad extremum , plus dicens , S minus vi lenae intelligi Idem pluribus Patribns evenisse, etim a e stis Ecclesiae hones pugnam conssererent, observaverat Theodoretus tom. . pag. IT ciis
atque hae familiati usus erat smilitudine a secutis dein passim Scriptoribus adoptata raeuod ipsam,inquit, agricolis quoque si iam
cti toflibus Oti venit, qtii, etim incurviam alia quam pIantam viderint, non sum ad rectam normam erigunt, sed etiam ultra directam in partem alteram desectunt; ut ex velementiore in contrariam inchnatione ad recta saltim perducatur .
Aliam rationem addit Augustinus lib. r.eontra Julianum defendens Chrysostomum alieubi durius locutum e Cur, inquit, puta mus eum ita Ioetiitim , ni quia distitans non se aliteν intelligi is bitrabatur , , tali quaeissione nullus pussabatti i vobis nondam Iit gantibus , sectiritis loquebatur . Sic quoque S. Anselmus libro de S aeramento Altaris cap. ig., cui titulus et Iale genius Patrum scriptis esse opus matia vetia tantia , Haereticorumque imprenationibus inexpugnabilem sare sidem a ram, Augusti ni insistens vestigiis , alta Iam po quam ex
confragosis locis huc que eva tis, eo deis rare libet attentius , cur super hac re in Sanctorum Patrum tractatibus reperiantur senistentia tam dubiae , tam servulosae, O qua etiam si inviicem contrariae Gidentur , titnon solam , qui eontendendi intentione utar
congregant , materiam in eis inoeniant errandi sed O qai ex eis adia aere oelint Catho heam em, non facile queant se inis expedire Plurima in se oti, Dis reliquerunt, quae loco suo , suo sensti bene dicta . ab eis , qui
contendere, vel errare amant, eruta de Iocis,peae se midentvir aliud sonare , quam sonent , unde alsumpta sani, O qtiam senserunt, qui scripmerunt. Sed ut multis de eadem re ab eis re icta sunt , qua bene dicta ; sed obscurius utpo-
82쪽
impote ab eis, qui ui homines, venturat om- Captata ab Adversario obscuritas ner errorum calumnias non poterant praevide- praecipue iita est in verbis Fulgentii s re mav intellecta materiam errandi , vel quentibus et Et, quia vassa ira fuerunt aptata contendendi perditis videntur pro are . in interitum, Me in eis operata era i a maniat s Haec in gratiam Fulgentii, quenia festatis , qua Deum cognoverunt, ut cognomi exaptorum Author in damnationis con- scendosuperbirent, non ut se humiliando dilia fortium trahere conatur. Nunc Sancti Pa- gerent. Ubi operata es apud omnes Cathoeris verba, & sensum propius inspiciamus: licos , & quibus aliqua S. Fulgentii est remisi satio, qua ( superbi Philosophi) -- verentia, non potest significare causam promgnoverunt Deum , qui cognitum non dilexe- prie dictam . sed occasionem tantummodo; unt, gratiam non habuit, qua Deus sic co- sicut ab Apostolo operari aeeipitur in Epia gnosittir , ut ametur ; ubi agi de gratia eff- stola ad Romanos cap. . versi is Lex enimeaei perspicuum est; lassiciens nempe amom iram operatur; non quasi lex A caiisa transerem, seu actum non tribuit; sed amandi, gressionis, atque inde sequentis ira, & vin- seu cujuscumque boni operis exercendi fa- dictae Divinae; sed quia, ubi lex non est, non euitatem et ad stabiliendam autem praedesti- potest esse praevaricatio , & quia lex pecca- nationis veritatem, asserenda fuit gratia effi- tum patefacit, ut ait Apostolus: Concupiarax, quae proprius praedestinationis effectus sentiam nesciebam , nisi lex diceret, non comest . aeuia ergo ( hanc ) gratiam non habue- cupisces. Rom. . vers. T. runt, propterea cognoscentes Deum , gratiai Sic iterum Apostolus Epistola prima ad
non egerunt, quas agere debuerunt, & po- Corinth.cap. 3. vers.f. enuntiate latera enim
tuerunt: alias non fuissent reprehensio no occidit a non quod lex mortem inferat, sive digni , aut supplicio , ut recte observat corpori, sive animae; sed utriusque mortis S. Epiphanius in haeresi Pharisaeorum , quae occasio sit transgressoribus : quatenus ipsis est 16.r Propterea, quod possit homo peccare, occasio transgressionis est, juxta illud et ivrici non peccare, ab aliis peccatorum supplicia mur in vetitum semper et lex autem Mosaica fumantur; alius vero laudem referat rect/ D- supplicium mortis praescribebat delinquenctorum . tibus . Non itaque lex causa peccati, anne-
Augustinus lib. a. de gestis cum Felicra xique supplicii erat; sed liberum hominis
Manichaeo cap. q.: Habet unusquisque iet vom arbitrium , ae temeritas. untate, aut eligere, qua bona sunt, , esse Causam pro occasione exprimere homi- arbor hona i aut eligere, qua mala sunt, O nibus familiare est, & vulgi quoque usu re- esse arbor mala me ergo Dominu1 A- ceptum: sic nimia parentum ,& Magistroeens, aut facite istud, o endit esse in potesta- rum lenitas , dicitur corrumpere juvent te, quod facerent; ct quia, s bonum eligerent, tem et Blanda Patrumsegnessaeit indulgentia praemium illius aeciperent iis malum eligerent, natos . Istiusmodi vulgari usui se non so- poenam illita sentirent. lum SS. Patres subinde, sed & Scripturae Et Gregorius Magnus lib. 33. Moralium accommodant. Uideri potest Cornelius aeap.ro. t Ideo sphilosophi illi, & quicun- Lapide in Epistolas Pauli inter canones verisque reprobi nequaquam Coelesti patria pr - borum vigesimo quarto, & apud eum Cymia aeterna percipiunt, quia ea, dum promere- rillus , Chrysostomus, Theophylactus, Euripoterant ex libero arbitrio contemserunt. thymius in joannis cap. D. vers. 38. Haere-Rutius omni homini Augustinus denun- ticis vero proprium est , utpote firmandaetiat lib. so. Homiliarum Hom. I 6.: In tuo ara haeresi semper intentis, Scripturarum, &bitrio Deus posuit , cui pares locum, Deo, an Patrum effata de occasione peccati convcr- diabolo. Et lib. s. de libero arbitrio: iam, tere in causam .
eausa es violaetatis et si non ei (tentationi po- Sic Calvinistae Contra-remonstrantes dites resisti, e peccato ei ceditur. Si non po- cti, in specimine Amstelodamen si artie. s et ., test servari praeceptum, sine peccato omit- propterea, quae de vasis irae, de Deo retitur. Unde si omnis gratia sufficiens, qua probos indutante, & de similibus in Episto- Philosophi possent pro accepta Dei cognitio- la ad Romanos, in Augustino, & aliis tumne gratias agere, eis fui sit penitus dene- Scripturis, tum Patribus, praesertim con-gata , debitum istud grati animi officium in- tra Pelagianos scribentibus leguntur, ita nocue omisissient; satis scilicet omni Catho- colligunti Alloquitur verbo suos reprobos Iico exploratum est , gratias illas sive a Deus; sed ideo, ut surdiorer flant: accendit
Christiano , sive ab Ethnico non posse Deo, suum lumen, ut eaeciores flante docet eos, ut ficut oportet, agi solis liberi arbitrii viri- hebetiores maneant i medetur eis, ne sanen umbus , absque omni supernaturalis ordinis Lutherus tom s. praefatione in vetus Test auxilio . men-
83쪽
mentum: Dicimus legem honam, S utilem Isai in boao sensti et scillaei ad revelandas, Saugendas Dirituales transgressiones. Hos secutus Iansenius to m. s. lib. primo eap. 8. et Lex justitiam reddidit di citiorem, in quasi muro interposito impossibilem. Ita ne- celsitatem peccandi hominibus imposuit, &Dcum legis Authorem, facit etiam Autho- rem peccati. Tam insignium Magistrorum premens vestigia adversarius , vult manifestationem Dei, O cognitionem , qua non potest venire, nisi a Deo , proprie dictam causam fuissesuperbiae; quia a Fulgentici dieitur hoc in Philosophis operata manifestatio, que
Deum cetnoverunt, ut cognoscendo superbirent. Uerum eum satis usitata sit locutio, tam in lacris , quam profanis sermonibus, ut operari, dc voces similes praese ferentes actionem , non causem significent, sed conditionem solummodo, vel occasionem, ut oinnes Sacri Interpretes contra Haereticos consentiunt; nihil prohibet,hune tribui verbis Fulgentii sensum , quia vassa irae fuerunt aptata tu interitum, illa Dei manifestatio , qua Deum cognoverunt, occasio illis fuit, ut cognoscendo superbirent, manifestatione , & cognitione bona ad praesumptionem,& interitum perperam abutentes . Sic Luciis fer ex donis adeo excellentibus , cum quibus a Deo conditus erat, superbiens se perdidit . Daniel seni perfido , & libidino
aestuanti exprobrabat, species decepit te; non
quod Susannae castissimae pulchritudo tanti facinoris in eo , & ejus socio causa fuerit: sed occasio, non praebita , Susanna ; sed ab eis scelestissimo accepta.s De vatis irae, &modo, quo Deus peccatores illos indurat, praeclara est, de prorsus Angelico Doctore digna explicatio , quae ab eo traditur in caput v. Epistolae ad Romanos lec .f., ubi dicit si Alio modo se potest intelligi excitavi te in peccatum, is ut deterior fias. Quod quidem non estis intelligendum hoc modo , quod Deus in se homine causet malitiam i sed est intelliis gendum permissi vo ; quia scilicet ex justo,, suo iudicio permittit aliquos ruere in , D peccatum propter praecedentes iniqui-- tates: tradidit illos Deus in reprobum,, sensum. Sed aliquid amplius videtur mi-- hi in hoc esse intelligendum, quia vide-,, licet instinctu quodam interiori moven-,, tur homines a Deo ad bonum , & ad ma-,, lum. Unde Augustinus dicit in libro de se Cratia, & libero arbitrio cap. 2 o. Ruod
se Deus operatur in cordibus hominum ad in-
- clinandas eorum voluntates, quocuetque
is voluerit, sive ad bona pro sua misericoris
se dia ,sive admala pro meritis eorum. Unde,, & Deus dicitur etiam suscitare M aliquos ad malum faciendum. Ad bona ,, inclinat hominum voluntates directh , de,, per se, tanquam author bonorum; ad ,, malum autem dicitur inclinare , vel su- scitare homines occasionaliter; in quan ,, tum scilicet Deus homini aliquid propo-M nit, vel interius, vel exterius, quod s,, quantum est de se , est inductivum ad ,, bonum i sed homo propter suam malis, , t iam perverse utitur ad malum .s, Deus , quantum est de se , interitis insti-,, gat hominem ad bona , puta Regem ad ,, defendenda jura regni sui, vel ad pu-M niendum rebelles. Sed hoc instinctu bo-,, no homo malus abutitur , secundum mari litiam cordis sui . . . . de hoc modo circari Pharaonem accidit; qui cum a Deo excia,, taretur ad regni sui tutelam, abusus estri hae excitatione in crudelitatem . Secun ,, do , oportet considerare , quo fine Deusta ista partim faciat, de partim permittat . H Est enim considerandum , quod Deus,, Operatur in creaturis ad suam manifesta H tione in . secundum illud supra cap. i. f
,, visibilia Dei per ea , quae facta sunt, inteli,, Iecta conspiciuntur . Unde & hujusmodita excitatio in hoc ipso ordinatur, ut rem dam in te virtutem meam. Sic igitur pari tet, quod quantum ad hoc,non est iniquis M tas apud Deum, quia utitur creatura tua, ,, secundum ejus merita , & gloriam suam ,
,, de in hoc eodem sensu potest exponi , si,, dicaturr Posui te, idest ordinavi mali-,, tiam tuam ad gloriam meam; Deus enim ,, malitiam ordinat, sed non causat , , Deus non dicitur indurare aliquos dire-H cth , quasi in eis causet malitiam ; sed in- si directe, in quantum scilicet ex his, quae si facit in homine intus, vel extra, homota sumit occasionem peccati, & hoc ipsori Deus permittit. Unde non dieitur induri rare, quasi immittendo malitiam; sed
M non apponendo gratiam Sic ergo si intelligendum est, quem viat indurat perta suam justitiam ; quia illi, quos indurat,
si hoc merentur, ut indurentur ab ipso, ut
se supra I. capite dictum cst M. Hactenus Sanctus Thomas . Eandem esse Fulgentii sententiam , facile demonstro . 6 Cum ex allegatis evidens sit, esse illa receptissimum , ut quis facere dicatur, non solum ea, quorum causa est i sed etiam quorum sola occasio, vel quae permittit, ut qui canem furentem solvit, dicitur eum in viatorem immittere et qui homini volenti se praecipitem agere, viam aperit: qui volenti
84쪽
occidere gladium porrigit, mortem quodammodo inferre censebitur. Sie libro a. Regum cap. 26. referriar: didit irasi Iuror Domini contra rum aes, commovitque David in eis dicentemi Vade numera Israel. Et eodem libro cap. 26. e Domistis prae it Semei, ut malediceret David.
Psalm. Io . De AEgyptiis Dei Populum
persequentibus dicitur: Conoertit cor eorum , ut odirent Populum ejus. Ubi mera
permissio , & subinde quaedam occasio, non autem causa peccati tribuitur Deo , ut assirmant, & insaniunt Calvinistae, Bera, de simi-Ies blasphemantes haeretici Sed & hinc evanescit dissicultatis um-hra , quam parere videbatur manifes alio, qua Philosophi cognoverunt Deum, & quae hoc in eis operata dicitur, ut cognoscendosuperoirent, ubi non statuitur causa , seu finis a Deo intentus cognoscentium Philosophorum superbia; sed ejus solummodo Divina permisio allegatur, & superbiendi accepta Philosophis occasio, qua pro sua perversi
tale usi sunt, dum uti poterant, ac debebant ad agendas Deo gratias pro coelesti munere, quod in suum stulti converterunt exitium. Penes Interpretes Catholicos certissimum, imo de lippis, de tonsoribus notum est, Pocem ut maxim h diverit modo adhiberi, etiam pro ita ut, quo factam,de eventus, non semper ratio movens, seu finis, & causa operis indieatur
Perspieuum id est in duobus posteriori. bus exemplis a me ex Sacro Codice descriptis: Dominus praecepit Semei, ut maledi-eeret David i ubi non ideo Deus permisit, ut malediceret . sed permisit maIedictionem, sive non impedivit ; ita se ilicet se habuit , ut illum sequi si verit perversi animi
propensionem. Convertit Deus cor eorum a
s Pharaonis, & ei adhaerentium J ut, summa
crudelitate, & pertinacia odirent Populum ejus; non ita, ut Deus illorum odium voluerit . sed quod illi similes fuerint puero dysiolo , qui monitis , minis , castigationibus etiam deterior essicitur , non Parentum, aut Magistrorum vitio , multo minus intentione et sed propria perversitate. Ita obduratis, & obcaecatis contigit . Egyptiis, quos Deus dicitur suis erga Iudaeos beneficiis in rabiem quodammodo egisse, & reddidis deteriores: ubi conspicitur eventus infelix,& abusus aegyptiorum detestabilis , Deo permittente, sed minimh volente. De significatione varia vocis ut, & qualis hic a me , adhibita est , videri potest Cornelius a Lapide in verborum canone 2 . superitis cita- Constitutio Theo .propugn. Tom. IL
to. Exempla profana obvia dabunt eum CaIepino , & Thesauro linguae latinat caeteri Grammatici . Porro sensum a me Fulgentio daturiia, ipsius plane menti congruere, persuadent circumstantiae , & indubitata ejus alibi testimonia . Ex verbis enim ab adversario objectis ipse Sanctus mox concludit et Tali
ergo cognitione QIata excusatio es, non collata salvatis ...... Ilii enim , qui non sunt electi inexcusabiles sui. Reatus naturalis invasis ira superba cognitione nutritur:per clam cognitionem e cum cor a semetipsu institur ad
mortem . . . . . III ergo coenitione cor ota
scuratur insipiens, dum quod Dei est , homo ibi
superbus assignat . . . . . Cognitio ergo illa adjecit pravaricationis reatum et ilia just/ Gmnat. An haec omnia cum sensu , qui Fuia gentio ab adversariis assingitur, subsistant, nullius ratione utentis Catholici refugio judicium . Producuntur ad confirmandum hune artiaculum damnatum: Omnis cognitio Dei, etiam vaturalis , etiam in Philosophis Ethnicis , non
potest venire nisi a Deo , di sin/ gratia non
producit, nisi resumptionem , vanitatem, dropponitionem ad ipsum Deum , loco a fectuum adorationis, gratitudinis , , amoris . Sta
ponunt itaque adversarii, Philosophis istis omnem penitus gratiam defuisse; nam si adfuisse supposueris , mutabitur casus articuli, & status tollitur controversiae. Accedit, quod fides sit prima gratia, iuxta Propositionem 2 T. unde patet, nullam Ethnicis, qui non convertuntur, juxta Quesnellum posse in Divinae gratiae collatione partem obtingere . Praeterea cum penδs art. I. et Gratia non sit aliud, quam voluntas omnipotentis Dei jubentis,ct facientis, quodjubet, & juxta art. Io. Gratia sit operatio man.s omnipotentis Dei, quam nihil impedire potest,aut retardare,e idens est, quod , si aliquam habuissent Philosophi gratiam, haec omnem in ipsis fuisset
obedientiam tunc possibilem operata. Sinhiali autem coelesti auxilio non fuere Ethnici liberi ad affectus adorationis , gratitudiniI , O amoris, quantumvis ab eis debitos Deus exigeret; nam juxta articulum g g. e Pere tor non est liber, nisi ad malum, sin/ gratia Liberatoris . Ethnicos illos Peccatores fuisse, nec vulgaribus passim contaminatos criminibus, satis exploratum est Imo tria omnibus, sive Peccatoribus, sive Justis ,
arti c. yy . et Voluntas, quam gratia non pravenit, hiati habet luminis, ad aberrandum; ardoris, nisi ad se precitandum i virium , ni ad se vianerandum: es capax omnis mali, edi
85쪽
rgo Constitutio UNIGENIT Us propugnata Ias
incap.rx ad omne bonum Art. o. et Sin/ gratia nihil amare possumus, ni ad nosram conde
8 His positis, edisserant nobis adversarii, qua ratione Sanctus Fulgentius conistra Ethnicos istos concludere potuerit, quod tali coenitione sit ablata excusatio: ci uod cognitio illa adiecerit pravaricationit reatum , siquidem absque gratia, qua supponit eos adversarius caruisse, nihil libertatis, nihil virium habuerint; nisi ad malum , &ad novum perpetuo adjiciendum praevaricatio
nis reatum, novam condemmationem . Ec
quid cognitio illa miseris contulit, quo continere se possent, aut impedire , ne illa Dei cognitio peccato originis adjiceret semper novae praevaricationis reatum Non enim potuere debitos adorationis , gratitudinis , amorit assectus elicere sino gratia, qua supponitur cos fuisse penitus destitutos e momodo autem sine illa ab errando, se praecipitando , a se vulnerando, ab accersenda sibi nova covdemnatione avertere sopotuere Si non potuerint, quae aequitatis regula postulat, aut patitur, eos quasi novae continuo praevaricationis reos agi, &suppliciis puniri, quibus nulla excogitari valeant atrociora e Ad merendum, O demerendum in satu natura laesae requiri libertarem a necessitate , neque susscere libertatem
a coactione, ex Haereseos censura contra
tertiam Iansenti Propositionem didicimus iiivb naturae lumine id nobis inditum est, &mortalium omnium consensu a principio stabilitum. Iustos nae rationis ductum, ut solet, sequitur S. Thomas in quaestionibus disputatis, quaestione de malo quaest. 6. de electione i quidam (inquit posuerunt, quod volumias hominis ex necessitate movetur ad aliquid eligendum e nee tamen ponebant, quod voluntas cogeretur . non enim omne necessarium es violentum Haec autem opinio es haeretica , tollit enim rationem meriti , ct demeriti Si enim non sit liberum aliquid in nobis ; sed ex necessitate movemur ad v laedum , tollitur deliberatio, exhortatio, praeceptum, O punitis, O laus, ct vituperium. Sensus itaque,quem adversarii tribuunt Fulgentio, ut eum damnati errore dogmatis irretiant, neque cum Doctore Angelico, neque cum admissis pridem ab Ecclesiae onstitutionibus Pontificum, neque cum rationis naturalis dictamine , & sana doctrina, neque cum obiecti textos circumstantiis,
aut laeum ipso illic Fulgentio conciliatur
Mentem quoque suam proscripto articulo contrariam, alibi verbis eonspicuis apertissime declarat. Sic lib. I ad Monimum c. 1 3.: Potuit (Deus) sicut voluit praedesinare quosdam ad gloriam, quosdam ad poenam. Sed quos pradesinavit ad gloriam, praedeclinatat ad jussit iam, quos autem praedestinavit ad pae . nam , non predesinavit ad culpam i posset enim peccatum aliquod ex praedesivatione Dei
esse, is posset aliquit hominum juste peccarer
nullus autem hominum juste peccat , quamvis eum Deut j p peccare permittat.
Et aliquanto post: In Sanctis eoronat Deus justitiam , quam eis gratis ipse tribuit, gratis fervavit, gratimque perfecit. Iniquor autem condemnabit pro impietate, vel injussiatis , quam in eis ipse non fecit. In illis enim opera sua glorificas , in illis autem opera non
Similia traduntur cap. 21. Si quos praedestinavit Deus ad poenam, non praedestinaverit ad culpam ; neque posset praedestinare magis ad peccatum , quam homines possint peceare iuste: si de in hominibus condemnat Deus opera non sua , si neque impietatem, &injustitiam ipse faciat, evidens apparet, quod juxta Fulgentium non possit Deus infundere peccatum , sive per se immediath , sive media cognitione a se pariter infusa et alias censeretur peccatum opus ipsius Dei. Neque Deum quispiam ab hac macula vindicaret, dicendo, quod ideo ista cognitio pariat peccatum, nec aliud qua uia peccatum; quia nulla comitatur eum gratia , quae posset effectum istiusinodi impeditare. Talis enim concessio gratiae in solius Dei potestate fuit: neque hanc a Deo homo valuit impetrare. Sic itaque Deus sempermanet author criminum, quae in judicio conisdemnat et iniquos autem suppliciis addicens, condemnabit pro impietate, veι injustitia , quam in eis ipse fecerit: utrumque fidei contrarium est, utrumque a Fulgentio diserti
Praeoccupatur scri pulus circa rigidam
acceptionem. x Hiistianorum hominum , maximo fi piorum, ingenium, charitatis re- gulas prae oculis habens, de proximo non cogitat malum , quaecunque facta , vel dicta in benigniorem, quantum veritas patitur, interpretatur partem et cum igitur
istud Fulgent ii, quod in vasis irae, seu Philosophis Ethnicis manifestio , qua cognove
86쪽
Is a Pars I. Proposi XLI. Cap. IV. agg
aeunt Deum, operata in illis sit, ut cognoscendo superbirent, interpretemur benignitis , non quasi manifestatio illa Dei fuerit causa superbiae; sed tantum occasio ab induratis Ethnicis perperam accepta . cur, inquies, non similis interpretatio verbis tribuitur Quesnellianis e Non patitur hoc usus Ecclesiae, non patiuntur leges, tum civiles, tunia Ecelesiasticae non patiuntur circumstantiae; non patitur denique Quem ellus ipse . Contentanus, quem praetensi Augustiis ni discipuli magnis encomtis praedicare solent, dissertatione de gratia pag. 62 .: Solis, inquit, Deris literis , solis Sanctorum Parrum dictis Ecclesia hanc debet reverentiam,ot di ilia , ct obseura eorum verba inqui ris reconditis eorum sensibus explicet; piissique
me retamentis exponat . Quae verba ex
Contentano referens , & approbans Cardinalis de Aguirre, adversariis etiam ipse pretiosus, in Theologia S. Anselmi disput. is s. Lect. . in fine se concludite avare frustra aliqui id stim feri exoptant cum Poenis . Addamus ob rationem non disparem , &Cum Quesnelio . Ab eodem Eminentissimo citatur eruditissimus Goddoy, qui dum prima parte disp. 26. num. 2 s. pia , & rationi consona interpretatione exposuit quaedam S. Hieronymi dicta, duriore ab aliis accepta sensu , subjungit: Multoties Patres alia
quem impugnantes errorem, in oppositum inclinare videntur verbis adeo claris, ac sunt alia, quae in haereticis reperiuntur. Ruo non obstanis te Patres eatholico sensu explicanitir , ct haereticorum verba accipiuntur, ut sonant; quia eorum mens es suspecta , nee de illa curatur in
fanum feremum reducenda cie. Sic pridem S. Athanasius, cum quidam o
Patribus viderentur asserere , Dei silium ambitrio . O voluntate glanI d Patre, atque eo mirifich exultarent Ariani, abutentes ad
negandam Filio Divinitatem, eos facito reprimit oratione .i Hoc , inquit, si quia ex orthodoxis simpliciter diaeret, nihil esst, quod maia suspicarerit de hoc dicto i quippe ibi bona mens superaret simpliciorem loquendi
modum e nune quia hareticorum ea vox est,
omniaque haereticorum verba suspecta sunt, non id faciatit 8 perversitate animi. In iure quoque communi fundatum est, quhd sermonis obscuri interpretatio fieri debeat contra proferentem I. Veteribus , Ede pach. l. Labeo scribit, E de contrahent. empl. I. Si arborem f. me tex. Et ibi Bart. de servi. urbi. praedi. , & insta eod. vers. T. interpretatio fit contra eum declarare apis pellationem: in spee. de appella. S. q. vers.
Consitutio Theol. propugn. Tom.II. Idem in caeteris observatur, potissimum ubi proferens suspectus est: de, ut notat Pro eurator Fiscalis in Processu iuridico contra Que ellum apud Archiepiscopum Mechlianiensem, seu Causa aeue elliana art. pagina Iga .ri Hoc insuper,, inquit,, rogatum M velim , ut extracta , quae hic subjungam,ri non singula separatim conspiciantur; sed D conglobata cum reliquis Iansentismum ,, sapientibus appendantur in halera . Hac M adjuncta consideratione, quod a viro ta- se ii, qualem jam exhibui, & etiamnum ,, exhibiturus sum, sint studiose conscris, pta , atque terminis hinc indo involuta si valde ambiguis, & aequivocis. Nam quod verba, quae duplicem habent sensum, sita 1 suspecto proferantur , in deteriorem M partem intelligenda sint, in jure probari tum habemus. C. Aut facta S. Persona
, , ff. de poen. l. Ruod si nolit S. Eui mane i, pia ae de aedit. Ediet. Auth. quibuscunque, si C. de Sacris hic Can. Si quis Anglor. 3 6. , , dita &e. a Sed haec omnia a me ex abundanti,
ut dicitur, non ex necessitate allegata sunt.
Non enim hic Quesnelli sententia obscura est, sed adeo perspicua, ut applicari ei quodammodo possit, quod de verbis Christi Eucharistiam instituentis dicitur, & inde
formatur a Catholicis contra Calvinistas argumentumr Supposito nempe, quod evidens est, Mysterium istud omnipotentiae Dei minime repugnare, ac pro in factum potui Cea Christo hominibus revelari e tum quaeriatur, quibus demum aliis verbis oportui mecuti Christum , ut istud Apostolis denuntiaret et quam dicendo et Hoc si Corpus meum .
Simili modo quaeri potest de Quesnelli
sententia, quomodo clarius exprimi debuit, vel potuit, ut significaretur omnis cognitio Dei sin3 gratia esse causa peccati, quam afferendo adeo didactice, & cum emphasi . Omnis regnitio Dei, etiam naturalis , etiam in Philosophis ethnicis, non potes veniare , nisi a Deo , ct sita gratia non producit, nisi
praesumptionem, vanitatem , ct oppositionem ad ipsum Deum Non potuit mens authoris nobis declarari apertius , aut fortilis incuIcari . Non tantiim ait , illam sine gratia cognitionem producere peccata , sed nihil producere praeterea et Non producit, nisi pra- sumptionem , vanitatem , O oppositionem ad
ipsum Deum. Non ita Sanctus Fulgentius . cujus locutionem simplicem , sed aliquatenus obscuram , ad sanum sensum determionant circumstantiae.
Denique Quesnellus ipse in Euerela, S
87쪽
isi Constitutio U Nic EN rrus propugnata Igs
protestatione pag. T. ubi compendio colli- indignitas , contineri articulum Baji et s. git, & defendere conatur, quod pluribus trium olim Romanorum Pontificum Co in Constitutione propositionibus damna- stitutionibus damnatum et Omnia opera In tum est, circa materiam de libertate sine detium sunt peceaea , o Philosophorum obivis gratiar pag. is . & aliquot vicinis, ubi pro- tei sunt vittae Quomodo latere Quesnellus positionum earumdem vindicias instituit potuit, hunc esse inter caeteros, de quibus uberiores, propositionem referens i. sen- Urbanus vIII. Bulla IN EMINENTI grais sum ejus obvium a se intentum fuisse mi- vissime conqueritur. quod compertum fue-nime inficiatur, neque in dubium revocat; rit in libro Jansenii: mltas ex Propol iio- sed unica ejusdem sensus, quantis potest nibus a praedecesseribui, inquit, niaris olim, vitibus propugnandi cura est. Verum quae ut prefertur , damnatis contineri, O magno hie supervacanea aliquibus videri poterit eum catholicorum scandali, O authoritatis animadversio , de non tribuendo Quesnelli dictae Sedis contemptu , contra praematas dam- propositionibus sensu benigniore, quam nationes , O prohibitiones defendi malo obvia verborum significatio, & sermonis in scandalum totiti, Reipubliea Chesi lana proprietas postulet, etsi circa Sanctos Pa- Fidei Catholica pernielem oertente e Sed ista tres aliud suadeat reverentia, & usu apud trium Pontificum authoritas, de Constitu Theologos receptum sit, non tamen inuti- tiones quaelibet Apostolicae nihili sunt apudiis Lectori erit pro aliarum quarundamia Quesnelium , quoties damnatis Baji, &Jan- propositionum intelligentia, quarum sensus senti opinionibus 'adversantur . foeth videbitur obscurior, aut alicujus s.Pa- Non pluris facit summos Ecclesiae Patris , quoad verborum corticem , in dam- tres , & Doctores sanctissimos , quidquid natam novitatem propensio ; quem aliunde inconcussit eorum, & tutissimis dogmatibur , eonstat, vel merito supponitur noluisse a alibi se gloriari mentiatur . Legerit indu-eommuni caeterorum Patrum , & Ecclesiae bie in Magistro Angelico a. a. qu. Io. art. sententia declinare. Corp. Manifestum es, quod Insideles non pose
sunt operari bona opera , quae sunt ex gratia i cilicet opera meritoria r tamen bona , ad quas cit bonum natura , aliqualiter operari possunt; unde non oportet, quod in omni suo opere peccent si sive non oportet, quod in operibus
eorum nihil sit, nisi impuritas; nihil, nisi indignitas ; quamvis nullum penes eos sits cri tum Fidei . Ibid. ad s. dicendum, quod per in elit
tem non corrumpitur totaliter in Insi Tiburratio naturalis, quin remaneat ei; aliqua veri
cognitio, per quam sacere possunt aliquod opus
degenere honorum. Idem I. a. qu. Iop. art. a. Corp. Natur humana per peccatum non es totaliter corru
pta , ut scilicet toto bono naturae privetur; p tes quidem etiam inflatu natura corrupta per virtutem sua natura aliquod honum particulare agere . Magistrum Angelicum sequuntur omnes genuini ejus Discipuli; secuti
etiam videntur Tridentini Patres, durria sese. 6. cap. t. docent, pravaricatione Adain posteris liberum arbitrium minim/ extiWctum esse , viribus licet attenuatum, O inclinatum . Praecesserat Concilium Aurausic
Alter, cujus tutissima, ct inconcussa dogmata tanto strepitu Quesnellus, de Socii
eius passim sibi, & Jansenio vindicant, est
Doctorum aquila Augustinus. Hic autem procul abfuit a durissima Quesnelli contra Infideles sententia, quamvis ex imo verbor
ti uadragesimasecunda Propositio dam-
Sola gratia Christi reddit hominem aptum ad sacrificium Fidei: sine hoc nihil, nisi impuritas, nihil nisi indignitas . Obserdat. Mores.
CAPUT I. Propositionis secundum se, em in sensu
obvio intellectae impugnatis.1 v Ropositionis pars prior vacat criminet posterior vero indubitatam a merita est damnationis sententiam. Novum enim , & minime obscurum specimen praebet irreverentiae, & rebellionis contra Apostolicam Sedem. Quomodo scilicet Author ignorare potuit his verbis, /sacrisicio Fidei, nihil nise impuritas , nibit nis
88쪽
rum cortiee subinde Ioqui obscurius videatur. Clari isi me nos docenti a uisitemus de Polemone Gentili Epist. i 3 o. Polemo ergo si ex luxurioso continensfactus, irasciret, cujus ess i hoc donum, O Deum, ariectis superstitionibus gentium , pie coleret, non solum contianent , sed etiam veraciter sapiens, Osata-briter religiosus existeret, quod ei non tantum ad praesentis vitae honesalem; verum etiam adfuturam immorta itatem serviret. Polemo saetificium Fidei non obtulit utpote Infide- Iis i aliquid tamen praeter impuritatem, &indignitatem in eo agnovit Augustinus , videlicet continentiam , & quidem talem, quae donum Dei erit, non igitur impuritag. nec ivdignitas; sed virtus moralis , quae ad pres niis otta honestatem serviret. Lib. s. de Civit. cap. O. Romani justitis, Ostrenuit actibus promerueruet a Deo imperium. Quid ergo an Deus praemiam tribuit impuritati, vel peccato id sine manifesta impietate , & blasphemia nemo dixerit. Epist. s. ad Marcellinum i Rempublieam
primi Romani conclituerunt, auxeruntque Virtutibus; etsi non habentes veram pietatem erga Deum verum Deus enim sic ostem dit, quantum valerent civiles,etiam sine vera religione virtutes. Et Epist. yy . Ut excepto Dei cultu, in quo erraverunt in ceteris moribus parsimonia , continentia, eastitatis, sobrietatis, mortis pro patria salute contem
plus, servateque ei, non sitim civibur, om iam , hostibus imitandi merito propoetantum Virtutes civiles, quas Deus approbat, &donat praemio, quae non solum civibus, sed etiam hostibus merito imitandae proponuntur , nihilne sunt, nisi impuritas, nihiι ni indignitas e
Lib. I. de peccatorum meritis, & remi sione cap. ra. Unde sit ut homo ab ineunteatate ad virtutes cateras provectior,
aptiorque consurgat, ct tamen eo loci sit, ubi ei pradicari gratia Chri iana non possit. Lib. g. contra Iulianum cap. s. Etiam ipsa bona opera , quae faciunt In Hes, non ipsorum sunt ,sed illius, qui hebe tititur malis. Libro de spiritu, & lit. cap. et f. de Infideliabus, ait: In numero etiam hominum impiorum, nec Deum verum veraciter , j eque colentium , quaedam facta legimus, ve novimus, vel audivimus, qua secundum jussitia regu-
Iam non solum non vituperare possumus i v rum etiam merito , j eque laudamus ; quanquam si discatiatur, quo sine flant, vix leveniuntur , qua tu ilia debitam laudem, issem
Anemque mereantur . Etsi vix inveniantur, inveniuntur tamen, iudice Augustino , aliqua , quae juxta justitiae regulam vituperari
non possunt; verum etiam merito, justi que Iaudantur; imo quae discusso etiam quo fine fiant, iustitiae debitam laudem , defensionemque promerentur. Videt itaque Que nellus, quem sibi adversarium prius debellare debeat, si omnia Infidelium opera velut impura, & indigna expugnare voluerit. Eodem libro cap. immediath sequentide Infidelibus , dicitur: Ipsi homines erant, O vis illa natura inerat eis, qua legitimum aliquod anima rationalis ci sentit, facit. Dein additur e Sicut enim non impediunt a vitta aterna juIIum quadam peccata venialia, 8 quibus hae vita non ducitur , sic adfat tem ateruam nihil pro ut impio aliqua boea opera , sine quibus di illime vita eriti libet pessimi hominii inoenitor . Augustino sub seribit celebris ejus Discipulus S. Fulgentius lib. de Incarnatione , & Gratia cap. 26. dicens: Aliqua quidem borea, quae ad societatis humanae pertistent aequitatem , rasi libur
inesse possunt; sed quia non charitate sunt, prodeste non posunt. s Utrumque praeivit Hieronymus ,
quem Augustinus coluit velut Magistrum . Sie igitur Hieronymus in cap. 22. Matth. Hunc secum, de bonis operibus Infidelium, plenius tractat Apoctolus ad Romanos . quod Genter naturaliter facientes ea , qua tegi sunt, condemnent Iudaeos, qui scriptam legem non fecerint. Dein subdit et Inter ipsos quoque Ethnicos es diversitat in ita , cum sciamus alios esse proclives ad vitia , in ruent ea ad mala i alios ab honestem morum virtutibus deditor,
Idem in cap. I. Epist. ad Galatas: Multi, inquit, absque e , ct Euangelio Chri i oet
sapienter faciunt aliqua, vel sanm, ut pare libus obsequantur , ut inopi manum porrigant, non opprimant vicinos , non aliena diripiant, cte. Idem in E Eechiel. 2 p. vers. r8. Persiacuum es , condemnari nos comparatione Gentialium , si illi tege faciant naturali, qua moretiam scripta negligimus, de quo pleni 8 ad
Romanos Paulus Ap alas dissutat Ibidem. Ex eo,quod Nabuchodonosor me
cedem accipit boni operis, intelligimus etiam Ethnicos, si quid boni fecerint, mon absquemrecede , Dei judicio praeteriri. Nabuchodonosorem illum Ethnicum tunc fuisse non solum ex Hieronymo discimus , sed apud omnes indubitatum est, & tamen absque fidei sacrificio non omnia , quae fecit velut impura, de indigna a Deo reputata sunt; sed nonnulla etiam laude , & praemio compensata , Sancto Hieronymo teste in cap. as. Erech. Praetereo authorem operis imperfecti
89쪽
in Matth. homilia et s. Tertullianum de Corona Militis cap.6. Chrysostomum, &c. Neque fingi potest , quod in memoratis Infidelibus, quoties operis quidpiam innocui , vel etiam laudabilis fecerint, actus fuerit aliquis fidei Divinae , tunc enim Infideles este desiissent, quod est contra suppositum Patrum, & sacrorum Interpretum. Quid autem persuadere Adversario
potuit Observationem Moralem adeo exotiis cam , adeo contrariam non solum Sanctis
Patribus, & Doctoribus Ecclesiae, sed ipsis
Scripturis, & Dei testimoniis maximh perspicuis, ac propterea a tribus pridem Romanis Ponti cibus meritissimo damnatam
Citat Aeh. cap. II. vers. q. Respondit autem vox secundo de caelo et qua Deus mundavit, tu commune ne dixeris. Sensias est, quod, abrogata lege Mosayca, desinerent animalia esse immunda ; atque id applicatur Cornelio Gentili, qui inter Gentiles morum honestate celebratus, &Judaeis benefaciens, ab ipsis vicissim amabatur et nunc singulari gratia ad fidem, & Ecclesiam conversus, non ut impurus a Petro respui debuit; sed ut mundatus benigno suscipi. Gentiles ante conversionem immundos esse quis Catholicus negaverit e Sed aliud est, peccatorem esse; aliud peccare omnibus actibus . Primum de Infidelibus omnes fatentur , alterum soli asserunt Novatores, &proscripti ab Ecclesia Haeretici. Quem scilicet Que ellus a Scriptura, & Patribus errorem minime didicit, accipere potuit traditum a Jansenio, Bajo, Calvino , Luthero,& horum sequacibus. Baii articulum t T. damnatum superitis descripsi . Ian senius eundem ab inseris revocavit libro I. de
Gratia Christi Salvat. cap. XI. sic enuntians: Tertio probavimus fus/ in pracedentibus, nullam omnino bonum moraliter opus, hoe es nullum opus, quod non sit peccatum,
ab insidelibus posse seri, sed quidquid fa
ciant , quoquo modo se vertant, quamcumque rectam meditentur operationem , totum in eis preoersi amoris cupiditate comtamiuatum est.
Quam novitatem solita sua confidentia tribuit Augustino dicens lib. . de statu naturae Iapsae cap. I.: Mentem quippessam (Augustinus qua sentit omnia omnino opera in elium esse vera peccata, nec esse posse ni peccata is, tanta maum aliove declaravit, ut, si solis radiis eam seribere voluisset , vix arbitror iuuiarius eam nobis depingere potuisse . Calvinus in Antidoto Concilii Trident. sese.6.in Canonem T.: Sin/ qua (fide, inquit
que videntur bona opera , in peccata vertun
nee modo nullius ad justitiam pretii i sed reri in damnationem meriti, quidquid cogitat, meis ditatur, perscit homo, antequam Deo persidem
Lutherus in Epita ad Galatas capit. q. thera extra sidem facta , ut maxim8 in speciem sancta videantur, sub peccato, ct maledictis sunt Κemnitius in Examine Tridentini tria sessionem sextam Can. I., & .r I desium
opera non inter ver/ bona opera; sed inter pe eata recensenda sunt. Bucerus in Epist. ad Romanos cap. I . versias. stuod de caret, non modo ingratum, sed edi abominabile est coram Deo.
Hos Duces, hos Magistros sequi Queianellus, quam Apostolicam Sedem , & E
Gravior accusatio Propositionis accepta juxta sensum ab Auctore
intentum .r ogma horridum impugnavi hae tenus , uti sonat solummodo , IM & intellectum significatione obis via i ubi vero ex circumstantia Authoris sensus integer redditus fuerit, necesse est
crescat novitatis horror, quantum ejus venenum nocentius apparebit, praesentiusque inserens exitium.
Ad sacrificium, scilicet fidei, quo
nihil, ni impuritas, nihil, nisi indignitas , Authori non sufficit fides Divina . & Chiliastiana qualiscunque, etiam mortua, & exispers eliaritatis ; sed ab eo requiritur talis, quam charitas imperet, aut comitetur ;nam , ut Propositio 38. enuntiat, nec Deo est, nee religio, ubi non es charitat . Ubi a rem nec Deus est , nec religio, quod potest
esse sacri cium Mei 3 Sacrifieium est actus
religionis,& cultus Deo debitus, quo creatura supremo Domino honorem exhibet, suamque profitetur submissionem . At Proposit. 3 q. Sola charitas es, qua Deo loquiis
tur , eam solam Deus audit Propos.s 6. Deus non remunerat, ni charitatem; quoniam etaritas sola Deum honorat.
Quale foret Laetificium dei, quod Deum
non honoraret 3 Religionis sacrificium non exhibens Deo honorem . sive cultum, est homo sin3 anima, & res quaelibet absque praedicato, quo praecipuo constituitur. Per sacrificium ei ab Authore intelligitur non fides iners, & otiosa vi sed hominem Deo sacrificans, atque adeo operans Fider
90쪽
i o Pars I. Propos XLII. Cap. I. I I
Fides autem non operatur, nisi per charitatem, juxta Propositionem II. a Imo fides sine charitate esse non potest, tum per Propositionein s S. Nec Deus es, nec religio , ubi non est charitas r tum
Per II. Totum dees peccatori, quando ei dees pei; O non esses in Deo, ubi non est amor Dei. Ubi totum deest, non potest intelligi superesse fides , quae justitiae recuperandae radix a Catholicis censetur.
Iuxta Propos. s. Ut nullum peccatum est / amore nos i , ita nullum est opus bonum ne amore Dei. Fingere autem fidem, sive face situmsidet, quod non sit opus bonum , esset fingere hominem non rationalem;quapropter Queis ello non potest eme sacri ium dei, nisi quod comitem habeat amorem Dei. Rursus juxta Propos. 6. Cupiditat, aut charitas usum sensuum bonum , vel malum facit . Si sensuum, cur non & caeterarum animae facultatum Si autem adaequata sit, ut Quesnellus statuit, humanorum actuum
divisio, sintque boni omnes, & soli, qui
profluunt ex charitate, relictis caeteris cupiditati, ejusque maculatis vitio, fides, quae charitatis foetus non est, necesse est pertineat ad cupiditatem , quod clarissimo confirmat Propositio s. Amore Dei in eorde
peccatorum non ampliut regnante, necesse emtit in eo carnalis regnet cupiditat , omnesque actiones ejus corrumpat . Inter actiones carnali cupiditate corruptas , non potest esse
locus fidei, quae donum Dei est , & actus virtutis Theologicae; cum igitur sacrificium Dei, sine quo nibu es, ni impuritas, nihil, ni indig-itat, debeat esse actus bonus, laudabilis, supernaturalis, evidens est, ab Adversario non intelligi actum carnali contaminatum cupiditate; sed amoris erga Deum in corde regnantis imperio elicitum . Eodem conspirat Propos. qq. Nonsunt, nisi duo amores , unde oolitiones , ct actiones
omnes no ra nascuntur . amor Dei, qui omnia agit propter Deum, quemque Deus remura ratur g ct amor , quo nos ipsos , ac mundum
diligimus, qui, quod ad Deum referendum es, non refert, edi propter hoc ipsum sit maluae . Si volitiones , & actiones omnes nostrae oriantur, vel ex amore Dei sancto omnia agente propter Deum , quemque Deus remuneratur, vel ex amore mundi illicito, malitiam derivante in volitionem omnem , & actionem ex se progenitam, evidens est,& religiosum fidei sacrificium, & volitionem illud imperantem, d qbere profluere ex amore Dei omnia agente propter Deum salias sidem, & ejus sacrificium inter vitia numerandum . Propos. T. Obedientia legis
pro ere debet ex fonte, O bie fons est charitas . Euando Dei amor era illius privcipium interius , ' Dei gloria ejus sinu, tunc purum est , quod apparet exterius ; alioquin non est ,
ni hypocrisi, aut fama justitia. Sacrificium itaque fidei, sinh quo nihil est, nisi impuritas, nihil, nisi indignitas, non est Quesnello fides qualiscunque s sed talis, quae profluere debeat ex charitate, sine qua non vera fideserit, sed hypocrisis. Quanta hine series deducitur, ima sponte prosilit damnatorum dogmatum , t Damnatorum, inquam, non a solo CLEMENTE XI.; sed pridem a Sancto pio V., Gregorio XIII., Urbano VIII., Alexandro etiam UIIIl Nam ultra Bajanum et s. Omnia opera Insidelium sunt peccata , o Philosophorum virtutes sunt vitia, sequitur a T. Ub rum arbitrium, siue gratia Dei ad utorio, nonnisi ad peccandum valet. Liberum enim
arbitrium , sino gratiae Dei adjutorio, non valet ad offerendum Deo sacrificium fel, ut autem sinὴ hoe nihil est, nia impuritas , nihil, nisi indignitas, quid nisi peccatume' potest e Ad quid liberum arbitri uno
valere, nisi ad peccandum 3 Praetereo plures Baji articulos eundem errorem majore ingerentes temeritate, nec sine gravi in Doctores Catholicos censura. Temperantius; sed non multo sanius loquitur Bajus art. 38. Ometir amor creatur rationalis, aut vitiosa est cupiditas, qua mundat diligitur , qua a Ioanne prohibetur gaut laudabilis illa charitas , qua per Spiritum Sanetum in corde diffusa Deus amatur .
Consentit Quesnelli Propositio sa. exigens in omnibus actionibus sacrificium ei ex Chrisi gratia, sive, ut monet Propos. 6.
prostuens ex charitate, vel, ut habet Propos. . ex amore Dei , qui omnia agit propter Deum, quemque Deus remuneratur. Qui
proinde amor Dei aliquo modo perfectus ,& super omnia est. Succedit Att. q. inter 3 I. ab Alex. III. proscriptos : Omnis humana actio deliberata , es Dei dilectio, vel mundi; si Dei, charitas Patris es t si mundi concupiscentia carnis, hoe est mala est. Artic. 8. Revera peccat, qui odio
habet peccatum mer/ ob ejus turpitudinem, di disconvenientiam eum natura , Pp ullo ad Deum offensum respectu . Artic. Eo. Intentio, qua quis detestatur malum , O prosequitur honum , mere ut caelisem obtineat gloriam , non es recta , nec Deo placent. Artic. II.
Omne, quod non es ex se Christiana supernaturali, qua per dilectionem operatur , peccatum es . Artic. i3. Eu quis etiam aterna mercedis intuitu Deo famulatur, charitate si