장음표시 사용
111쪽
fidei Nec in institutione S. Coena simpliter dicitur: Hoc est corpus meum. Sed a tur Quodae vobis datur. quae verba, uti D. Lutherus exponit in Catech postuli' corda credentia. Atq; hoc est, quod vulito
Beeta, quem adversarius contra sese allo si quum dicit, in q. 3 s. de Sacr. Sacrament
formam csse illam ipsam actionem extelegitime observatam, itemq; actionem ritus S internam; dum dicit legitime obram, duo indicantur,videlicet legitima anistratio & legitimus usus, qui sine fide
non potest;& quum meminit internaeaei. ni Spiritus . signatum indicatur, adinum signum est ordinatum. Quod ad finem ades fidem esse necessariam accipienti Sacram 'tum, non simpliciter, sed ad bene esse illi acceptionis, falsum est ut ex praecedentili
Contra theses II. 6 12. Pro confutatione avsumptionis in thes II syllogismo dixi, omnino necesse esse s in definitione Sacramenti ponatur fides, si hoc fiat expresse sive implicite. Quid conii hoc adversarius Θ Distinguit inter definitiinem essentiale invi caussalem; respectu illis negat opus esse fide, respectu hujus,concec Ego vero luculentissime ostendi,fidem petinere ad essentialem definitionem acimenti, quia hujus est essentialis conditio
112쪽
DIs Pu TATIO Nis L 93 oacramentum est et se et , quorum inus cssentialis est; fidem autem Sacra- Corum terminum csse demonstravi the Sed contra hoc excipit adversarius, Pagiari ita meam thesin seu conclusionem non uti ex praemissis. Nam, inquit quis dicat, dies
a relat is 19sub ectum, quod es extra sin
uilui adjuncti 2 Sed nec relatum, nec correlatum, Iliundamentum, ne rerminus possunt venire ad
tae nitionem, qua de nitur aliqua relatii essen- irer, hoc est,per catusa essentiales, qua uin constimem ingrediuntur. Resp. In definitionibus ita non ponuntur expresse, quae tamen possunt non subintelligi, siquidem iaciario ex postis eliciuntur. Apparet hoc in
sinitione relationis Placet enim exemplu cretinere. R. latio definitur accidens, se- indum quod unum ens resertur ad alterii; e fit mentio subjecti quod dicitur ens.a. reli in voce refertur. 3. correlati in voce altera, radamentum terminus subaudiuntur; lndamentum est relationis caussa essiciens;
irminus est finis propter quem relatio in bjectum est intro lucta. Haec duo summalle necesssitate ad relationis naturam conlitutionem requiruntur,aeque ac tria priora.
ec obstat, qubressiciens iunis dicuntur aussae externae si quidem accidentium defi- titiones aliter informantur quam substanti--lrum, qua de re videatur libellus eruditissi-
113쪽
ν AssERTIO mus Din. Goclenii de desinitionibus.& non es Iccchei manniani de modo definiat Quod pro secundo dicis, in argumento roesse quatuor terminos, falsum cst;exri lane enim ostendere volui, quae ad considuitionem relati pertineant.In clatione qui occurrunt conditiones cssentiales et g ni isdem tota relati natura consideratur&ο plicatur, nec tamen inde sequitur confiurelati relationis, ut tu putas Pater, in qud finitur persona habens ilium si persona ha alpatrem. Hic non audio mentione eri illorum maum quae tu requiris. Resp. Si haec desiimi I pati bona est, etiam mater crit pater;& ex des
tione silii etiam filia erit filius. Sed is hoc. Si recte dc finivis es, audivisses ea omnquae requiruntur. Quod igitur non audis uribus corporis, audi auribus mentis Explmitur subjectum , relatum, correlat icum quibus implicantur fundamentula 2 l minus. Fundamentum quum diciti
qualis persona sit, ubi tacite indicatur actu generatio respectu patris, xpassiva respc filii; de termino idem judica Denique eluhanc meam ratiocinationem: Sacramentat
Christum deducunt. Ergo sine fidei ment Pag. ag one non sunt definienda. Q sed tu Propos inquis, nuda est Lex nos deducit ad Christum; in vocatur paedagogis ad Christum. Galat.S. v. e
114쪽
alom deducunt ad Christum ergoneis illis
aliter convenit Mes' O c. Conatur adveri is elidere haric propositione Quaecunq; Erina deducit ad Christum, ea non potest fidei mentione proponi, i. exemplo Legis
est paedagogus ad Christum. Responus, Apostoli dictum esse intelligendum
ege ccremoniali, non morali. Lex autem
monialis sine fide in venturum Mess- aequaquam fuit, sive respicias ad ordina-em Dei, sive adlegitimum usiimJudaeo. i. Praecipuus usas legum ccremonialium ut populus Judaicus in fide in promisca Meiliam, crudiretur confirmarea Quis non videt legem eremonialemilii lasse fidem Sine ea fuis se inanem ri-ia, si quidem Christum ejusq; benescia ad- librabat' Qui victimam facit perinde est a canem caederet quid ita λ quia sine si- rant illi Judaei de quibus Propheta lo-itur, ut testabatur scelerata vita. Vide O- 6. v. 6. Exemplum de pastoribus nonum ineptum, sed etiam ridiculum est. iod enim doctrinae erat tribuendum id personae triliniis. ccia pastor, quatenusino est, ad Christum deducit, sed quat s doctrinam Euangelii rcete proponiti
Contra thesis Io I . Hic contra theseos decimaequartae prima
115쪽
ρ AssERTIO verba sic excipit adversarius: Si, inlita: positio non est unirer alis, solvat illius manem quae generalis est, ut conveniat non tan
sui substantiarum,sed etiam accidentium. R i Hoc vero est nihil respondere. Probatio a generalis est haec: Finis n. cs caussa prostquam id est; non pol sinis esse pars rei R
tum λ In accidentium definitionibus, ut bituum, relationum c. ad genus saepe adicimus vel finem, vel efficientem, vel subctum, vel objectu, ad supplendam notionidistinctionis vel differentis. De fine extat lcus Arist. et Physa.&i. OEcon cap.I. Aiσις τοτελος cujus unumquodq; gratia est lius natura est De essiciente passim molArist quum dicit, Scire esse rem per causicognoscere.intelligit. n.potissimum acciditu notitia. De subjecto nulla est dubiti. l. 'quod. n.accidentia sunt, per id etia des nititur, unde accidentia diculur definiri ἐκθέσεως nelnpe additione se ceti. Habitus ifin eis objecto definiuntur, ut docet Ar lib. 2. Et hic. c.3 Deinde jubet me transiit; re cum D n.Goclenio, qui dicat finem iactquam esse de rei essentia, iam quando cirforma idem est. Resp. Dia Goclenius non spus habet me defensore. Satis seipsum deflidere potest, modo velit. nec. n. suas chara vestris dignatur nominibus)Q iddhaci orae tacet, procul dubio suas habet rationes Ed
116쪽
Dis Pu TATIONI a. 7Qgo, quantum possum, ut nostrae juvera vcstra sophisticationes ne impona-nertio reprehendit quod dixi, ad res alio-lonstitutionem requiri quinque αἰΤηρια-t s. n. inquit, dicat, relatumo correlatam in sentiam relationis, lium contrarium potius a relatio pertineat ad relatumo correlatum, tu talia unt. Respond. Ex triviis hoc a Gest. Nulla est pugna. Rclatio perti relatum correlatum, utpote in qui-istit. Deinde ut res alio aliqua in rebus
, necessario requiruntur illam τήμοιπα in . sq. enumerata. Quarto jubet me me mi
Sacramentum secundario tantum esse Pag. ap. atione c. Resp. mo, memineris tu, 'menti vocem improprie sumi pro re
a coelesti simul, ut in superioribus 'nstravimus, proprie vero pro signo&io justitia fidei. Ultimo loco dicit melere meam ignorantiam in hisce verbis: Onis esse omne est, Dur, id os me pertinet: Sacramenti. Res p. Est haec manifesta ca-aia, quam adversarius as uit. Cupio hane iam ratiocinationem in meis thesibus ostendi. Sed sic imponitur incautis Scriniandi libido proditur. Contra theses G. IM contra primam nostram responsionem iesi 6. ubi dicimus, Sacramenta minus
modein improprie dici fidem Des, silc
117쪽
Nam in propositione de Dei nihil aliud signis
quam promissonem graim vel ordinationem ii namoc cui exponunt interpretes si Sacranii certe mi ordinationes divinae oec. Respond b sere sese hic torquet adversarius respondido, nec tamen e scit quicquam. Dicit, si '
Dei in propositione significare promisi nem gratiar; accipimus hoc. Sed quid de assumptiones dicetne, Sacramenta siprie loquendo esse ipsam promissito nemoti λ Si hoc dicit, falsum dicit. Non sunt promis sto, sed promissionis sigilla, Rom. ΙΙ. Contra alteram nostram responsioni qua syllogismum thesin nos iam non mi ignare asserimus, sic infert: Si incredulitas hominum non facit irritam Di dem, hoc II, non ossit promisionem vel enationem divinam ergo etsi ei nostr cit eam ratam, velfacit ordina ionem
Se prius est ex concesione disputatoris. Er
Si res non facit divinam ordinationem,qiεI Sacramentum, utit non pertinere padissilis essentiam. Res p. I. confunduntur phrases: prosio gratiae, ordinatio divinavi Sacrament
118쪽
IDis ΡuΥATIONI s L sp. sinentum recte dicitur ordinatio divinari soprie promissio gratiae. Obscure diciturtiae ordinatio divina Sed ad rem olide falso pro aequi pollentibus ponuntur stae sententiae Fides ordinationem diam facit ratam, id es facit ordinatio I divinam. Itaque nulla est connexio ine nunciato: Si incredulitas hominum or-
tionem divinam non facit irritam; ergo ordinationem divinam non facit. Prossi consequente deducendiam erat istud: Erides ordinatione divina non facit ratam. sic aberrabitura quaestione. Porro etsi is nostra non facit Sacramentiam,scilicet 3usa es sciens, sic enim solus Deus sua initione Sacramenta facit facit tam cia ut formae, sine qua Sacranientum desiniri potest. Sacri ies rostra non facit ut ver- in J siti verbulo Dei. incredulitas nos non facit, ut verbum Dei non sit verbumii; interim tamen necessaria est fides ad ae-liendam remissionem peccatorum verbo promissam. Sic igitur teneat adversarius: les nostra non facit ratam Dei promissio in si quidem a nostra si de nihil confertur,lde Dei promissiones certiores essent; sed ita Dei promissiones non sunt absolutae, conditionales; quidem ea, quae est de imissione peccatorum, sub conditione fi
t, quae a nobis poscitur: fit inde, ut ubi fides
119쪽
non est, ibi promissio quoque nulla sirim a parte Dei promittentis stat firma pimissio cum annexa sua conditione Tuu irrita fieret promissio haec de cinissio peccatorum, si ad in credulos quoq; pertigeret, quia violaretur conditio. Jam opadversarius intelligit, quomodo fides ac Sacramentum, scilicet ratione sumentis, idum conditionem a Deo postulatam feci adfert, secundiam Dei institutionem assatque ita facit, ut, quod ex ordinatione Sacramentum est, etiam sibi Sacramentis sit. Increduli conditionem violantes 'ioli rentes, ab institutione Dei recedunt sic quod a Deo Sacramentum est ordii tum, tanquam rem communem .pro
nam accipiunt, hoc est quod Apostol
coenam edere Constat ergo quomodo si pertineat adest ni iam Sacramenti, s licet essentialis 5 ditio, quam instituto ab ulcite exigit. Haec ii astra responso etiam sussargumento secundo adversarii, quod eil:
cramentitin v et Sacramentum, hoc es, ordino divina, etiam ubi est incredulitas hominum. Comidi musrcspectu Dei instituentis. Qua res mam anc nostra responsio in thcs 6 hil gismum adversarii schediastici non impli gnare thesin nostram.
120쪽
Quὸ Bapti mus omnino signum vocari pa'. c
debeat. adversarius praemittit quaedam dedine inter signa σημανπκὰ ἐμεταδοπκὰ,
distinctione sibi ipsi est contrarius.
nim, signa μεταδοπκα signare quidem,
na sunt; sed tamen dare atq; osse icet id quod signant. mox pag. sa. RU 3M
tat esse oppositionem. Opponitur, inquit, inest hoc fundamentum Distinguun-rgo opponuntur. Distinctionem video, i, litionem non video. Qitare non a no-
sstat enim, etiam ea signa quae sunt iacis
v, simul esse σ11μ τυκα quamvis no rectis te. Nulla igitur consequentiae ratio: Sa-nenta sunt signa με οπια, ergo non ση- κα utrumque enim admittendum est,
prius includit posterius Falsum estigi uod adversarius hic oppositionem esse
i , quum sit duntaxat secundia gradus dinintia, qualis est inter genus de specten'. in signit μεταδδοπκον semper praesupponielu noti id Pindicat generalis appellutio si Male igitur concludit adversarius: Ergo