Synopsis Aristotelico-Rameae logices, per praecepta methodica, canones selectos, commentarios breves ...

131쪽

m AssERTIO Contra the es .cts. Ita inserta lue artus: Quaeso te, an stis . iunt hac praposito Uu'mitii Tota response rcontendit, ut a sera posse essepradicationem con

laneam ct regularem , ub ramen rerum ipsa L quae nunciantur, mi naturam non eu At nostr gument nervus por inum II in eo,quὸd axiom taciterminorum unto non sit consentanea in hoc aximate Deus est homo Nes enim talis Ll,quam ii altis argumentis consentaneis Unde nos dicimus praedicationem irre utarem, h. e. non ratister conquimatani qualiter alias ex regula Linici formari op x tit. Resp. Nimis obscurum est quod dicit, a.. omaticam terminorum unionem non ei consentaneam in hoc: Deus cst homo. Si dii sentanea est, unde est σαυθεσιςΘcur non per m ρεσιν tcrminis ejungutur Deinde dicit, i. esse talem unionem axiomaticam, clualis irina his argumentis consentaneis. Si hoc, clnon ostendit diversitatem unionis axiomiticae ξ Et quid, quς so, est illatinio axiomatici Divinabo Eii ipsa terminorum dispositi

Q aediversitas Dissentanea, forsan inqui cie nunciantur assirmative. Hoc vero est quo controvertitur. Nos dicimus, non es

di, sentanea,quia in persona singularis illi lindividui seu φις α λένου consentiunt, idq;

humanam naturam sibi univit. Hic qui Theologia dicit λογν, qui verus Deus

cull

132쪽

n Patre Ipiritu sancto,assumendo se-itia Abrahae factum esse verum hominem, mirabilem unionem hypostaticam dua- m naturarum divinae humanae, ut inde ius Christus vere proprie dicatur De- homo, Logica hinc rcete infert, in hoc una te Deus id est Filius Dei est ho- disponi conscia tan ea, icci Philosophus, hilosophus, hoc non intclligat, siqui supra rationem hominis cst. Qui in igi in Theologia consentanea sint,certe Loia quae Theologiae famula est, non facit cata sentanea.

s Contra thesin b. Disi inino axiomate Deus est homo, Pag. r. n esse praedicationem in usitatam, seu axi ja illud non esse propositionem inusitam. Contradicitur hoc Syllogismo: uod desectit a regula, est inusitatuino irregulare, sicut quod desecti a lege est istegiti.

i atqui in praedicatio meu edi homo desectita

s regula.

TQ ent irregulariso inusitata. t Assumptionem probat Dicis enim, inquit,lic propositionem ess ex causia ct esse Io; at illae dicationes hanc habent regulam Uectum n dicatur de causia directe, sed in casu obliquo PQ, a, his utrum in in casi recto Ergo c. Resp. acedit hic adversarius a desinitione pro-

133쪽

ri AssERTIO positionis inusitatae Dia Melanchthor definit, vel potius describit: Tertius mores inusitatus, videlicet in proposition inde Filio Dei, quarum non sunt alia ex in , in tota rerum universitate, ut: Deus est ismo Verbum caro factum est. Haec non ciuigruunt ad re ut res, ut alioqui non consigimus speciit, di, paratas, ut aper est ceta

Sc. Haec clanchthon lib. Dialcet. pop. Hic pro possitio in ilitata adicit in inico iij inguntur species disparatae. Sed i advertarius: Vocat inusitaturn quicquid a flectit a regula. Si hoc verum si figii 'praedicationcs etiam erunt inusitatae,' si regularibus deflcctunt, si quidem non Nugruunt ad aliquem modum ex quinque dicabilibus, nil per commodam interptionem. Dem de regula ill , logica, quam si

fert ad probandam syllogismi assum pinem, non nisi in propriis locutionibusu cum habet, in modificatis non item Exi versarii sententia in hoc axiomate, Vini est calidum, erit praedicatio inus lata, quili fectum de causa praedicatur in casu ea

Apparet igitur, nimis frigidam esse ad verra

responsionem. Sed ad rem. Concedimus siri non posse, ut in axiomate cifectum de s efficiente directe in propria locuti praedicetur, sed addita hac restrictione ,αcundum naturae ordinem; v. gr. Deus

134쪽

. undus; interim tamen fieri potest talis prae icatio in modo hypcrphysico unionis causet euecti, quemadmodum sit in exemplo nnibus modis singulari ὀνσαρκωθέν-

Hic enim effectum ἀλοι quod est Ho- , vi unionis hypostaticae de λογs recte

proprie praedicatur tanquam consentaeum de consentaneo. Nec hinc inferri po-

t. Ergo est sui ipsius effectum; siqui-

in licet φιώμενον unum sit, listincta tamel ne considerati quatenus obo est, hominis quatenus homo est propter di ' citas naturas.Breviter: λογος seipsum facitiinem per assti mptionem humana na- irae, quam sibi univit personaliter. Sed git adversarius: Negetiberis, inquit tua re- 'tione,qua dicis aequipollere eam propo itionemur Verbum assu est carnem humanam. Nam sivi dicat. Sutor est calceus, eam restrat sc . - , fecit calceum,non tamen iccirco inpriori non lo- irregulariter , quippe contra regulam c. esp. Falsam mihi attingis resolutionem. bi enim dixi, aequi pollere haec λογω estimo, assumpsit carnem huma-im Hoc vero habetur in thesi, quod totas propositionis sensus per analysinarior essiciatur, dum consideratur modus o o di homo factus est. Hujusmodi an sideratio nos deducit ad pleniorem co- itionem hujus propositionis Deus est

135쪽

iis AssERTIO homo. Exemplum adversarii a sutore&iceo nimis est sutori u quare ad sutoria nant scinam illud remittimus. Sed heus, si calda personaliter uniretur cum sutor possemacere, illum sutorem esse calceum. Intenabsit omnis lusus in re seria. Ex his quae di

sunt ad thesin quintam peti potes respoad ea quae jam sequuntur pag. r. 43breviter teneatur; quia per assumptio iachumanae naturae a λογω factam consecutuest hoc es e Stum, ut λογγ csset diceria: Homo, utiq; constat Homori et edicis: se effectum λογου; mirabile mysterium situm est in hyperpbyssica concepti Onci . cujus momento uni singulariter ii ali&mirabiliter singularis facta est. tiaren. versarius non candide mccuni agit qx dicit, me facere haec aequi pollcntia D us homo de Deus assumpsit humana iri nataram. Aliud enim est, sensum peterea liuii seu declarare; aliud, licere esse aequi pollerContra hemis. Dixi, si in hoc axiomate, Deus est hocssent distinctae amis ασεις, tunc ver eqs disparata. Quid ad hoc adversarius 'Qua τὸ in olliit npossint esse disparata,quae tame; nisent personae vocem tamen non intelligo lo

se fateris thesi in Christo esse reparata stri,

naturam divinam ct humanam;/t illa non untisna, Non ergo non sunt duparata, Dein bin

136쪽

DIs Pu TATIONI II. ii 7 si distinctae per nae. Respond. O turpemn scitiam artis Logicae, vel scedam calumni- ndi libidinem Sequitur ne ex incis verbis, fion possucse disparata, nisi ubi sunt distina

tae πιος σεις seu personae Quasi vero hieit i procatio aliqua me statu erctur. Sed hic dilabi qui tariorum candor. Verucst meum i xloma: Duae distineta personae disparan- reciprocum non est. hiae lateras de vo- abulo αξ si ς i , tam inepta sunt, ut non rei onsionem, sed si igellationem mereantur x in logicis sitis nota est Sed ubi non stuod dicatur,cjusmodi nugae sunt conlinis

Contra thesim λ

: Sic infert: Reωί, inquit, nas momentie- itidi repetere. Dut quidem, quὸ umo irarum turarum in Chris actat intextu eli,no actatis to errore typographico ut non sit praedicatio ex paratu, qua dicitur: Dein II homo non tamen di- velapprobat, natura illas esse in persona o γου a fluctu insubiecto. Et haec adeo non repugnanturbi autoris quae supra positi int, ut citra ustam tolentiam iisdem addipo fimo c. R est Quae hic d nem addit adversarius, cliartam com- lent. Egomthes 8. hoc annotare volui, De- in hominem, item deitatem. humani- tem non esse adjuncta Christi; quod adveracius non rcfutavit. Quare judicium ted ori erm min&adversario futilitatem remitto

137쪽

PQ Ouod definitio Coena Dominica a Luibero tra ui

Das Θacrametit lassare re non si logica'

Pag. ρ. Contra them . Hic adversarius conatur defendere istam DPapisticam appellationem Coi

Dominicae, qua dicitur Sacramentum :ris, rationibus utilibus I partim ridicit: i. Distinguit inter altareJudaeorum&sutiasquidenti incitast, altare Iudais erat, in quo implabantur victinia, deos ibi altare habebat nictum ad verum acriscium. Nobis autem nustaei, τι linia auisacri stafiunt, ideo etiam nudui aio altare, quod huic, ut in serpiat. Respond. . nam Ubiquitarii omnes haec verba ponit rarent, indeque sua altaria extemplis rei a. verent. Cessarunt hodie sacrificia in .d . propter quae altaria in V.Test.praecipi e bitur cur ergo non tolluntur ipsa altaria λinquit adversarius, nos habemus alia faciacia,videlicet,ut sequitur pag.sO.decantatanes laudum Dei, sirecitationes precum Lispoiad. Mirum κρησα ε ν Sacrificii sit

prie sic dictis in V.T. destinabantur altaal Ergo ad sacrificia improprie dicta in eadem sunt adhibenda. Quid, quaeso,insulus Cur non pari ra one sic argumenta Circumcisioni proprie sic dictae in V.T. . do

138쪽

II λstinatus dies a nativitate octavus. Ergra cumcisioni improprie sic dictae quae est

ροπόι1iτω in .Tcst idem octavus dies linatus esse debet. Hoc certe est ij ηλοφρο- . Monstrent nobis mandatum sive ex Rest. sive ex ovo, ubi altaria talia qualia illi lingui, praecipiantur Scimus,altaria V.Test. libuisse Dei mandatum X prcsum Judain ceremoniis fuisse annumerata. In N.T.1ro ut lex ceremonialis est antiquata, sic in ea omnes quoq; eremoniae quae ven- tum Christum praefigurabant, in quarum mero etiam fuerunt altaria, quae aram cru- christi praemonstrabant. Sed pergis: Men- ρ radicuntur alta , in quibus sacra peragun-L Ergo in quacunque mensa peragitur fa-m; exaltare dicenda est Nogat hoc usiis

cis Ubi enim altare proprie dictum, ibi

lentum sacrificium. Pergis Altaria Tes. cesserunt in locum altarium Vet. Te m. Unde 'as' uomodo, in Tuli, Colosi a. plisimus σ-σcircumcisio, quia illam insecutus. I. Ego vel ic me vix contineo quin suaviter subri

m Regero quod supra mihi objiciebas:

iculus stat in angulo, ergo bonus dies. Ex ictu a 'οι fingere nobis possumus varias remonias, ex successione earum quae fue-int in Vet. Testam Baptismum in locumrcumcisionis successisse. Aposto expresse sit,sed tu demonstra, ubi Apostolus doce-

139쪽

V. Test. Q i in potius considera quo nomii : Christus dicatur aliare nostrum,H b. 3. V. I

Scilicet completa est praefiguratio ideo lis ejus ana plius nullus est usus Pergis: Mensis, fra appellantur altaria per transtitionem non ni a re inferiore ad superiorem praestantior ei, altaria appellabantur in C. Tes in qui visebat sacra V. T. At iam Taltare dicimus, in quo fior sacra . . t m illis praestantiora sunt. Res 2 Altaris vox eremoniam sacrifici id quid coeproprie sic dicti notat, ideoque Graecis di citur θυσιατηριον. Sacrisciis sublatis altaria tolluntur. Nec committendum est ut eju modi appellationes in Ecclcita retineantu ex quibus vel si perstitio clatius in docti Ina error nasci possit. Ea a. appellationes is, telligo, quibus . . Scriptura ipsa absti

net. uspiam . invenies coenam Domini, eam Sacramen tu altaris dici, nisi apud Pori tificios horum assines Ubi qui tarios. st, iri 'ag 1ο quis, ex V. Te . est desiumpta appellatio Sacrame, , t altaris,n nex Milya. Quaero ego,qIla aut silritate hoc factum si Sic vestros auditor ad ceremonias . . retrahitis, quod revi

rL Judaia, e. An non vobis satis est a spellatio Apostolica . Cor. ii. v. o. Ex Mi

Sa a. natam esse, ostenditura doctissimod bl

ologo Uilbelmo ei per de legit, Me forensibus lib. 4. cap. 7. in polit. Eccl.libi:

140쪽

rur, quid apud vos fiat, sed simpliciter, quid iri debeat, quid ex scriptura doceri pos- instas Sacra C a genera significatio. dicitur sacriscium. Res p. Non in Scriptu

sacra, sed in scriptura hominum de tu ta vox a lege Mosaica depopuli muneribus donis Deo oblatis ad panem a sacerdo: consecrandum. Vide cpp. de Sacram. q. cap. 2 . pag. 69 . 'crgis Sedo sacerdo P .srappellantur nostri mim stri ex Gaiae cap. O . .aL sp Accommodat s se Propheta ad populi aici captum, ideoque addit,Ierit s. Vultum indicare, fore tunc nempe quum pletudo temporum advenerit, ut ex gentibus jam quidam ad ministerium fac rus ligan- Haec propterea ita disputo, ut appareat,llam cile rationem, quare S. Coelia Sacra Lentu altaris appcllanda sit: interim tamen nego, pro libertate Christiana altaria ina mensarum usurpari posse, modo omnis sit superstitio. Rectius tamen illi faciunt, sui ad praecavendam superstitionem acido-ilatriam, altaria removent, inque pruna cum mensas usitatas reponunt. usiaim per se αδιαφορα ad impium abusumicile trahi possunt, amovere quam renere praestat. Certe tutius est novi ea enti Sacramenta illis appellare nomi