Synopsis Aristotelico-Rameae logices, per praecepta methodica, canones selectos, commentarios breves ...

발행: 1614년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

so AssERT Iomanant, ita conspirant, ut quemadmo durpartes non sunt, sed constituunt totum .i quoque partium proprietates essentiali non sunt proprietates totius, sed constitii tant proprietates totius. Jam vero propritates constitutae it τ' I sunt eaedem, & καεάειθιμον diversia proprietatibus constituest

tibus; idem judicium esto de omnibus alii accidentibus partium totius. Jam igito

opinor,vides, quomodo in ferro ignito iaci sint duo eiusdem speciei calores, sed unus quia calor ferri igniti realiter dister a calor,

essentiali ignis, si quidem ipse ignis, quoa substantiam, realiter differt a ferro igni tele gysi Sed instas Ipsi ignis ubistantia ei in ferro Er

o proprietates essentiales ignis, maxime vero ab Respond. Concedimus totum. It ignis, in ferro, sic etiam, sientialis ritis calor infer

Ac enim, qui ante intra poros ferri continebatur, in ignem mutatus es , qui ignis jar intra eosdem poros latitat,4 sic in ferro colorem extra sese generat, ita ut calor inferrrevera sit cffectum transiens caloris illi uti qui in igne ισιωδω καἰ war κυκῶς mane ἰPerstringis nunc postrema verba theseos quae sunt: Nulla unio caussa est communi cationis proprietatum in unitis subjectis: Quid tul Si,inquis, nusia unio B caiisa comm e nicationis, quetur, Dabi in Chris naturis ta

322쪽

DIs Pu TATIONI N. os unionem se non communicationem intercedere. consequens e I absurdum se hareticum. Ergo a tecedens Minorem probo: Quicans statuit duas Chri sonatura interse tantum unitas esse abssmmunicatione Meu Nestoriamus Samosateni Nestorianus,quia satur nudam tantumna 'U' 'arum G ς ασιν, hoc, L nudam copulationem. allata enim τωι - δωματων commimication nul-

n dari aut monstrari potetit discrimen inter ve

l Orealem ε

lethuό hoc cit, quia dicit in genere, verun esse, Mani unionem esse carissam communicationis. Ergo. e spond. Verba mea non qua par est fide ci- intur. Nec enim ego simpliciter omnem inmunicationem nego, sed eam, quae est oprietatum in unitis subjectis. Quam igi-r, inquies,agnoscis λ scilicet eam, quae est in turis, quoad νεργειαι, quas in constitutio-

unius φιςαμένου Θεα Θξ μου, nec non τε - σματι. conjungunt. Hic enim naturae

ara si mutuam operam sibi praestant, ut, in aio una deficit, altera succurrat; Deitas non 'tuit mori, mortua est humana natura. Hulana natura non potuit seipsam excitare a tortuis, praestitit hoc divina c. Deinde aiam omnes confitentur communicatio-χm diomatum ego accipio, nimirum

323쪽

30 AssERTIO qua quod est unius naturae , praedicatur hominis descendit de coelo Tam longo iter vallo ego a Nestorio riamosaten ostium. Contra theses 3 . 2 3sNegavimus hanc propositionem: Si illigne .ferro unitis factum est unum subite tum, sequitur, utriusq; calorem esse eundia umero. Quid adversarius dicit Finelii . gumentationem esse verissimam, si modo i go dextre intelligerem. Quid ita λ Etenim iliquit, verum e I, ignem errum esse duo subeo

diversi, isecet ratione essentiae, interim tamen eri

Oferrum ignitum unum Vectum constituunt

accidens ratione ενώσεως . - ο ρή ως, hoc ea unioniso permeationis propter quam unionem permeationem intimam arctissimam, unusquinferro ct igne calor statuendus est suas enim squeretur,calorem ab igne generatum productui

inferro, si quos igni inhaerere,athsic duo accidentia hindem feciei uni eidemi ubjecto inhaererent , quod Uurdum esse antea demonstravimus. Res

Hic veris falsa remiscet, ut falsis fiat fucus Nullo enim modo concedendum est, quoi dicit, propter unionem in igne Min ferro ei se unum numero calorem; in ferro . ignit iunum numero calorem a calore ignis proiductum concedimus. Deinde, quae addit dduplici calore igni inhaerente, minime sequun

324쪽

D UT A TIM NI s V. Sos. uuntur, ut in praecedentibus modo est dii istum Denique impugnat haec mea verba dites eos s. partium accidentia de toto qui Pu rofi .rem recte praedicantur, sed stante interim lithitatione&restrictioiari qua proprie tribu iurparti unicuiq; quod suum est. Quid reterit Qturo, inquit, an partium accidentia rea-

Lan vero verbaliter de totopradicentur Strea --r, contradicis tuis, qui ribunt, ferrum ignitam ntum verbaliter urere. Si verbaliter ergosalom ferrum ignitum vere urere c. Resp. δευ φρος ἡ πο . Quid alii dixerint vel non dixent, ad meas rationes non spcctat. Responde rem si potis es. Ego ferrum ignitum reali

re urere statuo,eique realem calorem aca

a re ignis productum tribuo. Quid visam lius ΘContra theses 36. 37.

Hic adversarius corrigit suam argumentionem, dum talem proponit:Si inferro igni moror.

est ipsa ignis sub antia, O sub antia non recipit

. . Miso minus sequitur, quod non sit magis sub antia ignis inferro ignito,quam in igne, h.e.ram h et resub antiam ignissibipraesentes essentiales qualiartes inproprietates in ferro ignito, quam in ipsa ne,ac proinde nonposse similesproprietates inferro tiroducere edea dem numero proprietates, quas in rubetferro ignito communicare. Respond. Quoia odo ignis; ιιτ' iis it in ferro ignito,pau-5 ante diximus. Propositiosem connexam

325쪽

3o AssERTIO concedimus, sed consectarium, Uadversa ex ea deducit, nullum est. Siquidem ejus rati in priapositione non extat. Non enim secluitur: Ignis latens in oris ferri praesentem si habet essentialem calorem. Ergo unde communicat ferro. Hoc vero sequitur; ero in ferro uenerat calorem Ratio consecutionis est; la calor ille est ἐν ε γηπκος, deinde quipsum ferrum aptum est ad calorem concipi

endum.

Contra thesim ultimanti Dicit adversarius,Basilium nimis esse Liuili eranum: ridiculum. Ergo Basilius secuti est doctrinam Lutheri. Deinde sic pergi quod a dis satis tibi es,si non contradicas experientiae, rationio S. Scriptura, candorem tuum prodis, i scilicet plus experientiae,quae ensibus nititur,ctrataoni, quae in divinis caeca, quam S. Scripturae tribueriquas ei nostra unica norma ecto magistra Hanerum postremo loco collocas tanquam lumenpost laternam. Res p. Egregiam consecutionem. propterea nullus in me candor est, quod experientis primo loco memini, rationis secundo S. Scripturae tertio, quid tu audacule respondebis Apostolo Paulo, qui Tit. 2. .I2.erore Spiritus S. nos ubet vivere primo σωφρ

concludes tu de Apostolo, qudd velitu thnao primo habeat rationem sui ipsius, dein proximi sui, tertio denique Dei, ac proin

326쪽

DIs PuΤATIONI V. o xuo cerebro A pqstolus non egit candide ' deat te harum cavillationum. Verum, uti uam tibi hujus ordinis mei reddam rati- 'Hem, scito, me ab infimo gradu ad supremascendere voluisse. Nam quo non po- assurgere sensus, succurrit ratio quodio assequi non potest, suppeditat S. Scri- ara, ultra quam qui sapit, desipit. Sed tu ium non haberes quod responderes, ad il- delapsus est convicium, scilicet ne amo-ius Ubiquitariorum degenerasse videre-Habes igitur, adversarie mearum dispu-aionum schediasmatibus nonnullis oppo-irum solida navi perspicuam defensionem eam si absque praejudicio legeris, spero teitatem amplexurum, Ma sophistico atrer-di studio in posterum tibi temperatu-Quod si assecutus fuero, mihi gaude- tibi vero gratulabor; sin minus, me ta- en hujus laboris nonicenitebit. Qui enim fructus non apparet in uno, in aliis uberior est spe

randus.

328쪽

DISPUTATIO L implicet contradictionem, cunallico, unum corpus esse in pluribus locis f

ite iere dixit Aristoteles lib. I. Physii orum cap. r. ἔνος ιτο οὐ δοθέiΤΟ- τ'αλλα iSMi , quod quam verum sit, abunde satis hiatur Ubiquitariorum malifanae dispu-ones,quibus ed progressi hodie sunt insat, ut ad corporis Christi πιιππα γιr in obii ldam absurdissima quaeque latuere non

ment.

Ex horum numero est quidam dispu-br, qui in schediasmatibus non ita pridemissis, pari.I. sched.39 δ α GL defendere ratus est hoc ιτοπον; posse sine contradi-dnis implicatione unum corpus esse in cibus locis, videlicet simul una vice. Placuit igitur nobis rationes disputato ovibus suam opinionem stabilire se posseat,allii is expender &studiosq adolescen- una cum firmissolutionibus pensiculan-

proponere.

Prima disputatoris ratio est; quia in lo- a

329쪽

3 Io Is Pu TATI VI. co esse non est de essentia corporis; illa auis contradictionem implicant quae cum rersentia pugnant, ita ut dicaturres esse&i: esse Syllogismus est talis: iIdi lisa contradi ionem quo pugnat cari essentia. In pluribus locis esse, non pugnat cum corii essentia. Ergo Inpluribi locis esse ratione unisu corporis non

plicat contradictionem. 4

Propositionem probat, quia omnel

est contrarium contrario suo per senti: suam, qua est id quod est Assium tionem, confirmat; quia in loco es tano est de cor tris es sentia, quod ulterius inde probat, linon est de ejusdem definitione, quum c poris desinitio sit ni agnitudo longa, late

profunda.

Respondemus primo ad propositinem ejusq; probationem per concestone sed ita, ut exclusivam, quae latere videtur,innime concedamus, nempe quod ea tanturi modo contradictionem implicent, quae crecte cum rei δεια, hoc est,es sentia,pugnae Manifestum est enim,&uno ore fatetur omnes recte sentientes Philosophi,etia

id implicare contradictionem, quod pugncum es entialibus rei proprietatibus, siquidem illa individuo ac in dissolubili nexcu es entia cohaerent, ut simpliciter αδ υο τ

330쪽

D1s Pu TATI, VI. iras a subjecto removere, nisi ipsum subje-

destruatur, unde illud notum axiomartollit proprietates,tollit ipsam naturam. Deinde ad assumptionem,quae falsa est. ponderemus disputatoris fundamenta, iis assumptionem fulcire nititur; I. Quia oco esse, inquit, non est de essentia corpo-

unde hic syllogismus: lQuod non es de essentia corporistasine implicati-

ne contradictionis negari pote I de corpore. iIn loco esse,non est de essentia corporis. iErgo in loco esse, ne impluatione contradictionis de corpore negara potest, Assumtionem tanquam controversam, sae tamen controversa non est, disputator stra probat propositionem vero, quam iversaliter sum tam falsissimam esse con-nterdicimus, non probat. tiam vis enimo non sit de rei cssentia nec enim essenna rei constituit)rei tamen essentiam contutam summa de necessitate ii essentias nexus sequitur, ut sane sine contradictio-

aquam possit, quae causa cst cur ἐπουσιῶδες essentiale a posteriori, item Ens in secundo omento a Philosophis dicatur. 4 1 At vero posteriorem hanc assertio-em nostram disputator, ut falsam rejicit, uum disputat, nec a posteriori locum cor

c ori necessarium esse, ideo quod falsum sit,

SEARCH

MENU NAVIGATION