Joannis Saresberiensis ...

111쪽

viis Domini, moram faciens Beneventi. Quum plura innotuerint scitu digna, ea vobis Deo propiciante scribere non pigritabor Valete interim et semper. EPISTOLA CCXXIX. D AG. ΑΙΜUΝDUM

Magistro Raimundo Pictaviensis ecclesiae Cancellario

Ioannes salutem, et pro Ot Succemu8.

SI salutationis antiquas mutatur species, non imputetur praesumptioni, sed illis qui fidem persequuntur, qui caritatis munus impediunt qui veritati moliuntur insidias. Sperabant Cantuarienses in adventu cardinalium se laboris et doloris solatium recepturos; sed ut timeo, frustra: nam, ut pro animi mei loquar sententia, unus eorum plus quam expedit hominem timet, alter Dominum non veretur. Ita enim, ut dicitur, hactenus in causa Domini processerunt, ac Si ille coram rege constitutus ad includendam veritatem secum attulisset carcerem Tullianum hic ad compedienda jura legum et Canonum, vincula Petri. Francorum haec de eis sententia est. Res tibi latius innotescet ex literis quas meo Ioanni plenius exarmi. Unum scio quod adventus eorum quibusdam amicis tuis quietem abstulit, labores et sollicitudines attulit, et eos sumptibus attenuavit quos utinam non fecissent incassum. De caetero quoties opportunum fuerit, sollicita Sarracenum ut petitioni meas satisfaciat, et

transmittat mihi librum beati Dionysii de Ecclesiastica Hierarchia et divinis nominibus, quos, sicut apud beatum Dionysum didici, nuper iranstulit. Valete.

112쪽

renda vestram voluntatem ignoravi. Verebar autem ne viderer et meorum nimius approbator, et contra

Salomonem liminum amici mei odiosus frequentator. Veruntamen ad transferendum magister Scholarum me commovit, qui ejus ierarchiae factam a me translationem vos approbare et hujus postulare Onfirmavit. Eundem autem modum transferendi in hac Hierarchia quem in Coelesti observavi, hoc excepto quod Latinas dictiones multas pro una Graeca positas non ubique conjunxi, et alicubi sensum potius quam Verba sum sequutus. Poterit autem aliquis remonstrare quare placuerit Latinorum ecclesiae quaedam mutare quae constat virum sanctissimum et ab apostolis eruditum tradidisse, imo tradita ab antecessoribus suis narravisse, et quare tradita suerint rationes ostendisSe. EPISTOLA CCXXXI. AD IOANNEM PICTAVIEΝSEM.

A. D. I 167.J Ioanni Pictassensi Episcopo.

PARITUM est consilio vestro pro viribus missum

est ad dominum papam cum literis Christianissimi regis et optimatum Franciae Cardinalium nomen viluit apud Francos, eo quod Balaamitae quatenus

licuit inventi sunt, et digni qui cum suis Madianitis

corruant gladio Moysi vivificant enim animas quae non vivunt, et Oabitarum captantes munera populum Dei maledicto et infamia conantur involvere. ecueriti sunt mentiri inliteris quas contra Cantuariensem,

113쪽

archiepiscopum miserunt domino papae sicut multis innotuit qui interfuerunt colloquio eorum et memorati Cantuarienses audientes et plene intelligentes faciam eis ab archiepiscopo responsionem, quam tamen isti Balaamitae perversa interpretatione toxicare conati sunt, et insinuationum sallacia meram subvertere veritatem. Iuraverat enim Christianissimus rex quod praelatus Cantuariensis non modo non sui iu- centor discordiae regum, sed conciliator concordiae, et quantum licuit, pacis adjutor, et cooperator eorum,

qui eam plurimum exquirebant. Debuerant regi credidisse juranti nisi quia de suis moribus alios metientes nec Deo nec hominibus habent fidem, ubi dolosi spes refulserit nummi. Et quidem de altero nemo miratur, cujus fides ad Deum et Ecclesiam ab ea die innotuisse. debuit, qua in haereticorum concilio

Papiensi, ubi Octavianus haeresiarcha receptus est: Frederico mulus assedit et si plures opinentur quum expressum dedisse consensum. Nonne proverbialiter tritum est, quod taciturnitas imitatur concessionem ξρο sed tuebitur se regula juris, et si divini juris contemptor sit quia qui tacet non utique consentit: sed tamen verum est eum non negare et ita gloriosae vocis munimine et festivo eloquio suam apud homines plerosque perfidiam palliabit. Caeterum Francorum proverbio in ipsum luditur, quia mala corporis operimenta coaptat, cui verecunda et nate patent. Othonis autem fama videbatur hilarior, ideoque multi mirantur et compatiuntur ei quod tam facito recessita via Domini nec satis sumcerent admirari, nisi quia celebre est, quia a convictu mores sormantur: Qui tangit picum inquinatur ab ea, uvaque conspecta livorem ducit ab uva. Caetera posita sunt in ore latoris praesentiam eritque diligentiae vestrae rescribero quotiens fuerit opportunum quod credideritis

114쪽

ll67. EPISTOLAE. 97 expedire. Expedit autem nosse studia et consilia Balaamitarum et quid oabita contra ecclesiam moliantur et si quis est qui manum porrigat Israel: hoc autem certissimum sit quod Cantuariensis archiepiscopus nullam causam dedit dissidio inter regem Anglis et comitem Flandriam quod per gratiam Dei in brevi plurimis innotescet. EPISTOLA CCXXXIL-AD THOMAM CANTUAR. A. D. ll67.J

Thomas Cantuariensi archiep. . an Sar. ΝΕ prior, nec posterior mihi placet conceptio literarum qua ad dominum Willelmum mittere decrevistis: quia nimis plenae videntur suspicionibus, et supra modum dentosis salibus abundare. Timeo enim ne temeritas nostra et illum et alios nobis inimicantes justificet. Unde quum in Pictaviam missurus essem latorem Praesentium, per vos transitum sacere jussi, ut et sententia mea vobis innotescat, et

domino ictaviensi, si quid placuerit, per eum mittere valeatis. Ego mihi aliam cardinales imprimis

conveniendi sormam praeelegi, quam quidem vestrae personae eminentiam non deceret: sed tamen similiorem arbitror condecenti. Ita tamen praeelecta

intelligatur, si discretioni vestrae sederit ut procedat: Vestras inquam quia nolo ut sensus insulsus, et ariditas linguas in vestrae clientelae risum et opinionis meae dispendium publicetur. on displicebit inmons errori meo compatientibus Lumbardo secretius innotuerit et Alexandro Alter enim princeps meus est alter autem frater aut amicus ordinis nostri.

Ea siquidem condition emisi literas, ut, si vobis placuerint, progrediantur ad episcopum Pictaviensem:

115쪽

et si ei visum uerit expediens, pertranseant ad carditiales, immutato tamen ante si quid decreverit immutandum. Alioquin in domo vestra vel illius dentur incendio. EPISTOLA CCXXXIII. D NICOLAU DE OΝTEROTHOΜ A. D. II67-8.J Nicola de monte Nothomagensi Dan Sar . DISSIPA Dominus gentes quae bella volunt, et qui se a pace Dei elongant, indubitanter peribunt. Quis persequutorum ecclesiae ultricem dexteram Dei, qui potentes potentius punit, legitur evasisse Unde domino nostro regi Angliae, quem Deus, si in beneplacito suo est, optimum faciat et haeredibus suis, quod sine dolore non dico, plurimum timendum est nescindatur regnum eorum, et potesta infirmetur, qua contra ecclesiam abutuntur. Nam si differtur ultio ad correptionem et probationem filiorum, quos patermisericors castigat ut coronet, non tamen aufertur.

Sed post Sanctorum patientiam in impios acerbius

excandescet. Quare quaeso vir sapientissimus et tantis virtutibus et potestate amplissima, et fere bonis omnibus donatus a Domino non redit ad cor et qui tot et tantarum urbium domitor est, intemperantiam hanc domare non potest Cur, ecclesiam persequens unice dilectam sponso iram illius provocat qui aufert Spiritum principum, et sublimium colla propria calcat virtutes profecto si saperet in eo retorqueret indignationis suae aculeos, qui eum circumvenientes in hoc non consilium sed praecipitium impellunt: et saltem Babylonis regem ut eo non inveniatur crudelior imitaretur, qui illos conjecit in lacum leonum, quorum consilio illuc detruserat et incluserat Danie-

116쪽

1167-8. RPIsTOL E. 99lem, ut poenam quam intentaverat innocenti, consiliarii nocentes exciperent. Et si historiarum non moVetur exemplis, eum vel Fredericus exaugustus

Potest instruere, qui de astigio Romani imperii ob

ecclesiae persequutionem in paupertatem et ignominiam miser, sed nulli miserabilis corruit, ad gloriam ejus, qui solus pro arbitrio suo regna et imperia transfert, erigit quas vult et dejicit potestates. Resuos punire noluit, qui eum depravaverant, consili

riqs sed in illos digitus Dei gloriosam exercuit ultionem. Numquid rex Anglis ultimus poenitentiae fructus offeret Deo qui eum prae caeteris principibus sublimavit Archiepiscopus sancti Jacobi, diu roscriptus, jam a multo tempore revocatus es a rege SuO. Rex Danorum suum revocans consilio ejus agit omnia, compescit inimicos, et eum colit ut patrem.

Lugdunensis suam recepit sedem, et provinciam catholicae reddidit unitati. Urbes Italiae ejectis coram Frederico schismaticis, catholicos episcopos receperunt Deo teste nisi dominus rex suum revocet,

quod de illo timeo, dicere reformido. Et si eum

revocaverit, et ecclesiae Dei reddiderit pacem, confido spe haud dubia, quod circa eum et suos antiquorum gratia Successuum precibus ecclesias reflorebit. Quid multa una via patet consilii, ut pravos et inimicos ecclesiae excludat consiliarios, et Deum quem offendit placare studeat, quo invito regnare non potest, aut feliciter principari sustinuit eum hactenus in multa patientia, sed, nisi caveat, adversus immoderationem ejus ut parturiens loquetur in brevi. H2

117쪽

miles suus Godrieus salutem etfialem pera erantiam ad coronam. MoΝο cinguli militaris, quo me ad apostolorum limina properantem tu inde rediens decorasti in urbe Senorum, quam Brennus dux Senonum ad locandos ibi valetudinarios suos legitur construxisse me SaepiuSquam collato utar gladio tui in caritate et gaudio

memorem esse compellit, et Utinam hoc pereat rubigine telum,

sed et,

Qui nos commorit, melius non tangere clamo, Flebit, et insignis toto cantabitur orbe,

illo agente qui jam extendit manum suam in retribuendo, et Christianorum hostem Fredericum ad gloriam suam fecit misericorditer Ex-Augustum. Ontra eum et collatrones suos jam quinto anno milito Peregrinus, ignarus an in patria nostra mihi relictus sit aliquis amicorum, an omnes sint in laia collapsi. Timeo enim ne nusquam sint, qui nusquam inveniuntur, quibus, quum Pulsantur, On Si vox neque sensus. Si superesset vel unus, probabile est quod saltem ab intermeantibus quaereret,

Vivitne Godricus et aura Utitur aetherea, an crudelibus oecubat umbris tUnde dilectionem tuam, cujus fides velut in conflatorio probata Super aurum rutilat, et omni Topagio preciosior est, credidi attentius exorandam, ut de statu eorum, si qui tamen sunt, diligentius inquiras: c: si qui eorum adhuc vivunt, aegri tamen eis medicinaria procura quam morbi eorum noveris expedire.

118쪽

ll68. EPISTOLAE. 101 Ut saltem audita vita eorum, etsi non sospitate, quam mihi nemo persuadere potest, aliquod tantae peregrinationis et laboriosae militiae, qua pro libertate patriae pugnamus ad bestias, recipiamus te interveniente solatium illos enim nosce consueveras. Age ergo strenue quod caepisti, et laetare et spera in his quae dicta sunt nobis, quia auctore Deo in proximo recipiemus stipendia, et hostem publicum conjiciemus in vincula, aut a patriae persequutione cessabit se

dedens principi qui vivit et merito dominatur in

universa terra. Fredericum intra Papiam clausimus et tenemus obsessum: ejectos a schismaticis episcopos reduximus in sedes suas, et contrito capite impiorum membra carnium cohaerentia sibi acile dissolventur tuo igitur sensu, id est recto, nequaquam movearis, neque Per Spiritum neque per sermonem, neque Per epistolam tanquam ab apostolico

missam, quasi instet ira Dei justos deserens in tribulatione: et impiis in malitia perseverantibus gloriam largiens et triumphum. Videbis in brevi gloriam Dei, et impleri promissiones patrum, quas infidelis percipere non meretur. mam et qui Jerusalem imminente Sennacherib oraculum prophetae audiens diffsus est, et eam a cita liberatione, et vicinalium copia, et gloria triumphi sublevandam et sublimandam esse non credidit, in porta civitatis extinctus est, concurrentibus fidelium turbis ad magnalia divinae promissionis Si me mutato nomine audieris in Italia militare, non obstupescas, sed imputa tibi qui mo in Italia donasti cingulo militari. Vale. Cura lethargicos: et si tricipitem carnem tibi insidiari aut ut patenter

laedat occurrere contigerit, eum invocato musarum

auxilio studeas demulcere, aut Merculea domaro clava Salutat te castrorum fidei jucunda et meritigsuis amplectenda militia. mon mihi displicebit, dum

119쪽

tibi videatur esse tutam, si iis ad quos mitteris, Ostendas literas militis tui. EPISTOLA CCXXXV. DuoΑΝΝΕΜ PICTAVIENSEM

A. D. II68.J Dominis et amicis suis Perpetuo et Felici Grillus

salutem et pacem quam mundus dare non potest. ATRI similes divinarum conscios literarum latere non potest, quod mentem totius orationis frequenter aperit nominum significatio votivorum. Perpetuitate Felix et solicitate Perpetuus gaudeant, et ob consolationem quam Christi pauperibus impenderunt, consoletur et glorificet eos Dominus in consilio justorum et congregatione. Et quidem necessaria suerat consolatio, si tamen verum est quod audistis, sed potius ob causam publicam quam Privatam, nam

Sidera quis mundumque velit spectare adentem Expers ipse metus ....

expers doloris, expers sollicitudinis non quod justum qui ut leo confidit per se contristare valeat quicquid acciderit, sed quia instinctu naturae et virtutis urgente stimulo proximus sic compatitur et congaudet, ut nihil humanum a se reputet alienum. Quis inquit infirmatur et Ogo non infirmor quia scandalizatvi et ego non urori rosecto nullus, quia omnis parturit donec Christus reformetur aut sormetur in illis Certe non crediderim quod sine dolore videre possit ecclesiam in capite vulnerari, pastorem percuti conteri et dissolvi, ut dispergantur et pereant oves Christi. Stupidum est aut prorsus de corpore Christi non est membrum quod tanti languoris acerbitate non movetur ad compatiendum. Apatheiam, quam latinus

120쪽

II 68: EPIATOL E. 108 insensibilitatem dicit, Stoici praedicant, sed eorum opinio explosa est fidelissima ratione et virtute rectius philosophantium et, quod potentissimum est, Sacrae Scripturae praeceptis et exemplis. Videns Dominus civitatem, cui legis erat custodia et dispensatio credita,

Scribarum et Pharisaeorum quae sua sunt non quae

Domini quaerentium traditionibus agi, et imponere in humeros hominum onera graviora et importabilia quae nec digito contingebant, et sedere in cathedramosi

loquentes secundum legem, et viventes contra legem,

flevit super illam eo quod ipsam videbat meritis exigentibus in brevi ruituram. Exemplum ergo dedit fidelibus similiter faciendi, quia flagellum simile provocant Scribae et Pharisaei temporis nostri. Et haec

quidem justa potest esse et est causa doloris. Caeterum cum his bene agitur super quorum naufragio sollicitamini, quia perire non possunt qui de brachio hominis ejecti sunt in sinum clementiae Dei. Eorum ergo liberatio, quod fides indubitata sperare persuadet, in proximo est, quia illius adjutorio derelicti sunt, qui pauperem liberat a potente et pauperem cui non est adjutor Utique dilectissimi mei sic expedit ex varii causis, tum quidem ut soli Deo obnoxii sint et devotius famulentur Christi pauperes quum fuerint expediti, tum ne avari et fastuosi quos nostis homines, in suam et aliorum emiciem rapiandi et gloriandi

materiam habeant, et intumescente contra Dominum et ecclesiam Dei beneficio expeditam conculcantes dicant,manus nostra excelsa et non Dominus fecit

haec omnia. am qui dubitat ecclesiam liberandam et promissiones Christi adimplendas esse dissidit, indignus est censeri nomine Christiano. ihil itaque minus timeatis quam ut filius ad flagellum patris erumpat in indignationem, ad castigationem servus obmurmuret erudienti magistro, discipulus indignetur