장음표시 사용
101쪽
parua haec sint , aemularis charismata potiora, quaeris instanter auid adhue mihi deest Uidit Dominus, intuitus est contentius, suaeque. erga tantam probitatem, dilectionis, palam signa dedi: Quid ergo secutum Z Attendite hic adolescentos, vosque minae, quibus diuinitus tant4m selicitatis obtigit , ut a teneris annis, praeceptis pietatis imbuti, nullis grauioribus noxiis, animi candorem fuscaueritis. Attendite. num quod illi, idem bis deesse dicturus sit Dominus M soli citius essicite, ut praeclare ductum initium felicior, praestantior exitus comprobet Quid ergo sapiens Magister Visum tibi deeat Si vis per fectμ esse vade, quaecunque habes venis, , pauperibus, ct habebis thesaurum in rati res se veni, sequere me. Quid fuit, audire verbatam sancta. 4 Domino,tanta vi spiritus.ta ta amoris beneuolentia profecti quis illi,cae clestem pro terreno,thesaurum promittenti addubitasset ' quis ut veniret, Tequeretur inuitanti diuina consortia respuisset Si. haec imhiloqueretur, inquis, quam raptim sequerer' Ω-piqnter sanὸ faceret an tamen faceres, mihi non admodum constat Vani' saepe promi res,cum in rem ventum fuerit, effluimus. Quis non longe maiora ab hoc nostris, vG sue adeo puro S fervido adolescente proue tura sperasset at ecce, Cum auditiser adolescens verbum, abi, trisu erat enim habans mula σ
102쪽
o regnum Dei introibunt. Noli tuis de te iudicii nimium credere, latent affectus, qui nisi diligentius excussi , non sentiunturci vix est qui sic trienteni depurare possit 3 quin viciosi, di non satis excocti cuiuspiam humoris alimquida usitat , ac humanar obseruationem m. stat. Hinc improuisi lapsus . hinc in sedatissimis viris necopinae perturbationum procellae, nempe quando sors tulerit, ut reconditum, cus ungue penetrante proritetur sed ad nostrum adolescentemus animaduer-risti, quam cito corruit quam arma & clypeum abiecit tristis, verecundus, in mediam se turbam retulit persectionem volebas, possessionem aeternae vita ambiebas,quid deesset roga bas,adolesces en verissime proseruntur, quod twtopere avebas, offerturi quid contraheris cur refugis veracissimus est assertor , promis sionum potentissimus est datori non fallet. non deerit,noli metuere Vitam aeternam possidere vis non illam tantum,sed in ea thesa m quoque ingentes , eximias regni coronas
iure stabili possidendas dabir Quid ergo. mea illa ampla supellectile, inquit quid magnificis sedibus quid tot villisin agris, quid tot commodisin speratis honoribus fietis erunt illa, quibus totus pendeo, a me abdicanda , di Gspanda in alios scilicet Perogandes algebo mendiculus, dum alii meis sumtibus seniori dulgebunt trita nunquid aeternax, non huius
103쪽
vitae, cupidus expetitor videbaris' non scitabaris, tibi quid deesset' hoc deerat, quod risemium diuitiarum amorem non praecideres praecide, nihil deerat hoc a te Magister san'ctus exposcit reximiam hanc tot aliis virtvtibus addito coronam caue,ne multa boni, θ' nius boni neglectu degener perdas. Sed surdo cano; abiit,ad suas se turbas mente deturbatus,
Tu vero, qui haec legi adolescens, caue sedulo, ne simili quopiam minus recto quem tibi vestigandum relinquo ) affectu sub iugum
actus Dei vocibus obsurdescas. Et quoniam , etiam inscientibus prauus aliqNs Amoi inser .pit, viresque sumit a tempore, obuiam eaS,ti--.bique ne praefidas,ad dum suadeo:Te ipsum: saequenter, ex animo Deo offeras, Angelum sanctuari custodem, Purissimam virginem De Matrem , precibus satiges . ut ne unquam tuo in animo residere patiantur,vllius rei siue se sui nitar. siue sanguine coniunctar,sive cupidi talibus blandientis, siue honoribus allectania*, siue etiam sanctitatis aut virtutis pallio int 'ctae, Amorem ullum, vel minimum, qui sanctae Dei voluntati aduersetur. Frequenter firmEsatue, nihil tibi tam inueteratum, tam proba tum,concupitum,exquisitu unquam sere, quis id omne protinus, Deo volente,longe longius a te sis abiecturus: omniq; alacritate quodν ' tirus illi sore credideris. id sis amplexurus
larem vero , deliberaturus, quid expost
104쪽
cat Deus,nondum agnoscens, plane sit indisserens necesse est is autem indifferentia,quoddam aequilibrium animi nusquam propenden- eis , nullumque suopte n tu in partem ullam
pondus apponentis et accurate rationes, λο
tus aliquo impellentes excutit, qua origine ducantur, quem respectent finem , quantum insit AEdificaciae diiudicat, non temeria non praeci pa- tantius, aut cupidius squam fertur nihil mersatur, nihil concupiscit,neque tam competa etit affectus, quam affectibus, Uin rem indeli-- atam propensionibus careto id vero non ignauescentis animi languore, sed rebus omnisebus exstantis laesa sola ratione soloque Deo pendentis excelsitate dimanat. Quo ni ut qui tantopere indifferens,nusquam propendet, im motusque ociosi in speciem perseuerat iis ubi rectae rationis, diuinaeque voluntatis clarior radius illuxerit,protinus mira celeritate, inuis ctgfortitudine . pertinace constantia, aduersa omnia eluctetur, pergat intrepidus neque stelaabore fatigetur,vel tempore languescat,vel arduitate frangatur, & nullum non lapidem pem seuerantissime moueat, ut eo quo vocat Deus aliquido pertingere, quod suadet perficere possit. Haec illi ut summa votorum, ita laborum tonatuum unus est finis. 7 Ut ad huius indifferentiae , in qua summa estantini pax, verticem conscendas, cesse est ut
rerum quarumcunque te affectu exuas , amore
denuderi .ed quoniam abs eo qui vixdum vi
105쪽
tutes 1 limine salutavit,id exigere nitruum est; duo tantum a te deposcam in quibus indiffe- rentem te pristes,quod ni seceris,non est quod
ad genus vita constituendum , deliberaturus accedas meque rectae rationis neque Dei lumen illucescet. Primum est,ut nullum vitae genus auerseris
quod tibi quadrare possit dicitum λ;nullum
etiam ceteris praeferas, tibi praeoptes. Cum enim de vitae genere Deum consulis , necdum tibi constat , quodnam illud ad salutem animi aptius, quod sit futurum ineptum:cumque ne scias quod illorum tibi bonum. commodum,
quod malum ancomodum sit, possitq; quo Nuis eorum vel bonum Ccommodum vel malum esse S incommodum perspicuὸ hinee
fieitur, te nullu eorum vitae generum, vel pre- optare, vel auersari posse prudenter , quand quidem ea , quae necdum nobis nota profitemur iudieare velle ummae sit imprudentiae. Atque lime efficitur eras quae vel a parentibus, vela blandiore, aut seueriore eonuictu a
vulgi exmonibus, ab inductione sodalium, de huiusmodi causis , ductae sunt de vita aliquo genere opiniones atquo interim amores , aut refugi timores,euelli, aut saltem de animo deponi oportere, donec certiore,' sanctioreuopiam instinctu, id ipsum affirmetur. Et quiem quando in meliorem sortem ferebant, vesi ad sanctius vitae Institutum non dico , ut quasi malas propensiones amoueas a tam seue- 3 3
106쪽
ra nota nihil est opus, sed ni praesens amouri iube secedere , iube rationi consilium initurae locum Mocium dari,ita moderise, ut quae co-tra id vitae genus iaciunt,quae pro alio diuerso, ere excogitari possunt, sincera mente pertracteis, tam promto ad alia sumeri animo,quam ad eadem confirmanda Sic fiet ut rectissima, renusquam ab eo quod certissimum erat aberrante deliberatione usus magna semper in reliquum vitarampus pace perstuaris, cum nihil penitus erit, quod suscepti vitae Instituti con- vlla ex parte vitiare debuisse videbitur, ideoq; nihil poenitendum, nihil retractandum
Alterum quod a te postulo est ut nullius rei tanto , vel amore , vel 'dio ducaris . quineam vel admittere, vel abiicere,atque contem nere sis paratus , quandocunque,sderis cum - eius vitae, quam suadebit Deus, rationibus ita quadrare Erit qui ad Conciones, qui ad scic tiam . qui ad assiictationem corporis ardenter stratur hie freno est opus expectandum d nec illuxerit Deus Manum est ore Iuram s-ννε; cassum est,Vinea domino non consulto, suam sibi partem diendam sumere merce- deme hinc reposcas ' indignationem potitis mereris,in clieno ius temeresusurpans. Uerum, ne fallaris, obseruato de honorum, diuitiarum , voluptatum desideriis , atque deaelo, ardore ad conciones , ad austeriora pro rensione non idem esse iudieium etsi enim in
107쪽
an diis , nullusardor nimius sit probandus, quando maximὸ tenebras quei deliberationis offundit; attamen ista commodorum, &hm norum desideria indifferentiae repugnant semper,virtutum vero castitatis,aeli, di humilit . tis affectus , si nimium immodica non sunt i indifferentiam nihil laedunt.iuuant magis. Cuius hse est ratio, quod cum natura nostra summe sit deliciarii, suorumque commodorum retinens, ae ingeniosissima venatriis,facillima frequentissime,peritioribus quibusque , nedum tironibus imponit,indifferentiam mentitur,affectum rerum suarum dissimulat obtentiique vel necessitatis, vel opportunitatis, vel in speciem probabilis rationis obuelat , vix ut eam iusta mediocritate contentam possis credere, nisi videas iam aliquantum in contraria deflecti , adeo ut eominii a quibus 'ant pere abhorrere soleto incommodorum appetentia , iam eius insolentiam subactam , in rationis gyrum reductam esse testetur. Praeterea com ad imagine Dei ira creati simus, ut diuinae sapientiae splendor tum de- rnum menti nostrae illucescat , cum despretis infimis,&expurgato affectu,quasi deterso speculo,diuinis radiis obuiam se dederit; eo spectat indifferentia , ut viliorum amorum so des omnes eluat , procreatarum rerum asse-ctui mundam animam increati Solis lumine complendam exornet,
Ba enim est , ut quisquis prauum affectum
108쪽
exuerit, continuo ei occurrat Deus , eumque multiplicis gratiae , cognitionis, S. Spiritus complexu soueat 3 quantum a se quisque,rebusque procreatis ςcesierit, tantum ad Deum ad rerum aeternarum recondita mysteria accedat.
Quare si umeram indifferentia,etia n'nnula him a rebus sensu bladioribus abalienatio, siqvspia maioris perfectionis ac maxime Cam-tatis auiditas accesserit hoc indifferentis no repugnat, uuat potius, S roborat,haud secus qua expurgationem speculi, non 'tollit, sed perficie ς3politio. ςrum dς his satis.
Cocludam,egregio D. Bernardi loco, 3 verbi eius: Odortum eri Deum vesti ir quit id nos velimus omnino is quo disertum et Deu n nolle , similiter execremuri nor. autem incertum est virum velit aut no-int,nequa elimus ex ioco, neque penitus notianus. Hic eerte in hoc medio , totum perieulum
mulamin Domini quarare volantatem, mi Bram facera, liquam deu rautia salara --πus excus Wionen rimo x et Proptaraa rogo vos, fratres, diligente attendita quia nihil mihi occurrit, quod utilius possitis audi o. Ubi certa est Dei voluntas,omnino nostrasequatur: n his videlicet de quibus certum aliquid ira
109쪽
mus, qua placere Deo Rimus indubitanter Sed. o ---imodis odisse inmus, a quibui eorsum ea, quod oderit ea Deus: rei apostasia, fornicatio, iniquitas, impatientia. In his ver. ,ebus, de quibus nihil certi possumus inuenire, nihil certum voluum nostra Uniat, pendeas interutrumque auisaltem neutriparti nimis in rear, cogitantsemper neforte alta pars Deo magis placeat, ct parati simus molunt ram eius sequi, in quamcunquepartem eam W-gnouerimus inclinari emo super his qua orta iant hasitet , nemo dubiapro certis admittat, nam,sibi in dubiis iudicium vindicet praecipi-1όtvesententiam. Sexperiemur quo criptum osci in Pax mita iligentibus legem tu Domine non est iiiiiscandalum. Illa D.Ber,
T E cogitationum origine is vinis quibiis internoscantur indiciis, latius in scriptione Gallica dixi, hic paucaeique, quod initio suscepi , deliberationis generi necessaria recensebo Aesimo,Quod ad Originem;
110쪽
cogitationimi aliqua ab ipsornet cogitan .ete, aliae fibris oriuntur Ge quide solae , si
proprie loqui velis , inspirationes dicunthris non enim ipse sibi homo , sed alius ipsi inspirata estque inspirati , quae extrinsecus a Eeniens , intus in animum sese penetrat spiratio.
Iam Cogitationum soris venientium duae sunt origines, a lono optima, bonique fons
rennis Deli, optimus Maximus et Altera Venenata, Vitiorumque foeda scaturigo Mum ni generis hostis Daemon, In his duabus nihil est cunctandum zy --
quid , Deo est, bonum est, omni praefisione, susceptione,fide dignum est , audire, credere, obsequi, consultissimum est. Quicquid a Daismone est aut omnino pessimum est aut insidiosum dc fallax. quodque merito a te repellas, α cautius deustos, totisque viribus euertere coneris, quasi tua saluti, diuinaeque gloriae prorsus aduersans. R cum ab ipso homine eogitationes ortum ducunt sunt illae, mat vanae, inutiles. Domi in 'is' scit cogitationes hominis, quoiam vana sint et aut sunt omnino malae, atque vitiosae. Quanquam crediderim raras esse,quae meta abs hominesola sint:ab aseeero vel Dei. ves daemonis spiritu proueniunt, sed a quonam non semper apertὸ constat , nec