장음표시 사용
511쪽
radictis flatus resigiosus veteris legis cum voth, O eonpi, non ea comprobabilis cum uechium Angelici Praeceptoris.
. a. . V Minentissimus D. Cardinalis Capisuccus iii
. Magisterio Sacri Palatii, duo controversia-rima edidit egregia volumina, in quibus illas elegit disjurare quaestiones,quae in via D.Thomae difficiliores apparent, vel ab ipsis Thomittis omittuntur novissime, vel in quibus aliqui ex domesticis contribulibus a via Angelici Manstri declinanti Min praefatione ad lectorem tom. 1 1ic alloquitur: Porro Iaut . oemo,qui cain S.Thomam ad Lunam dumtaxat segerint,videri istunt penetrase Iuncum, nee tamen penetrarunt. Eiu dem 'fidos profitentur dissi pulos, tamen seu Hrrigi fa opinari lucentia, seu quocamque desistoetri. complacendi passio, ali spe a sectibus, vel caulis a S. Osct ,ris eclypti- ea quoius motu trepidationis declinam. Experior interdum, ac miror ex ipsi, Det domessicit schola nostra contribalibus,mnnia os tametsi raros, ac raro praeter Angetici planeta orbitam tra versis ra L. nam ficubi Co cuipiam argumento rotam impinguat, aut pavidi r siuuat, aut sequeet Iam sui Mag sibi manihil obliquant, velut rectan sentea ia rigarem delireatis auribus mitigaturi; aut re ipsa bar. agunt, quod ii qui a primatas vhorologis dictamina solem corrigant. Et tamen hos velar S.Thomae sequisees contra S.Thomam Autithomsta praest ienter milegant. Neutrum hic dissimula, nee tacite alterutri connirendum reor. Inter alias controm. versias hanc de statu religioso veteris legis in i 6.disputat, re cuAngelico Magistro negativam propugnat, argumenta rece liorum solvit,dc communem omnium Theologorum negativam appellat; eamdem sententiam ut communem omnium Thomistarum defendit Illustrissimus Araxijo toma. in a. a. q.: sy.disput. .sect. 3. Nullus ergo Thomista,vel serio disputans, vel Maethrum interpretans aliquando dixit,quod in veteri lege fuit status religiosus cum votis,dc consillijs. a s Patres Salmanticenses; qui severiores Thomistae existimantur,& in hac disputatione maximi doloris cordis fulta se eratissimis discipulis(vtinerunt a via D. Thomae deest nare,in hac nova sententia toto rem a doctrina D. Domae aberrant,quia nulla est in Angelico Magistro clarior, expressior,
formatior sententia,quam negaxiva status religiosi A consi-
512쪽
Pars 3.Discuri . . a. isorum In veteri lege,in Summa Theologiq. in distinctionibus,
re ad Hannibaldunion opusculis,in Commentarii ad D. Paulum, in Expositione ad Evangelia,& in sermoni ita rix reperitur tractatus Theologicus D. omae, in quo negativam sententiam non explicet,vel innuat directe, vel indirecte: itaque ex hac nova sententia Salmanticensium quamplurimi articuli VI hom* labefactanturi & conclusiones Thomisticae enerv turn ruunt,quae quidem sinitentia,si a Sede Apostolica fuisset approbata,& confirmata, ut asserunt Sa reticenses in Ballis authenticis,ae Decretis Pontificijs; multi articuli Div. Thomae infirmarentur,& eius miracula obumbrarentur, dc in multis theologicis conclusionibus,ta Sacrae Scripturae expositionibus aberrasse Magistrum necesse est confiteri ; sed Angelicus Maiagister,qui intellectum omnium Patrum, dc Doctorum quem admodum sortitus cst,Sanctorum Patrum sententiam docuit. roboravit,solidissimis rationibus ex Sacra Scriptura confirmavit, ut constat in hac controversia: dc quia Salmanticenses falso imponunt D.Thomq suam novitatem,testimonia, relata, ocproducta hic indicare necessarium existimavi ut orbi appareat. qua veritate,qua fide, Salmanticenses Div. Thomq imponunt novam sententiam ab Angelico Masistro impugnatam,& eius discipulis numquam bene vitam,ut sinceis oculis examinentuc in Salmanticensibus alia Sanctorum Patrum dicta.2 6 Angelicus Magister I. 2.q.ios .art. .incorp.&quest. i m.art. a.in cor8.dc opusc. I .directe,dc in proprijs terminis docet,quod consilia evangelica non fuerunt data in veteri lcge: verba referuntur in hac controversia r .p. Disc. I. S. a. In
Epist.Pauli idem docet,&addit, quod in veteri lege instituta fuerunt,quae spectant ad imperfectioncm,dc in nova, quae ad
perfectioncm conducunt: verba referuntur in a. p. Dac. s. F. .dc. 8.3c nunc addimus testimonia illa in a.distinct. o.q. i. artic. .ad tertiam quaest. ibi: Sed quantum ad explicationem isorum praeceptoram,sic praecepta nam legis quodammodo Iunt difficiliora, quia
magis explicatur Hrtus praceptorum moralium in nova lege,quam in P reri. Et veraddit lex nova consilia, quam is ad ea non cogeat. Et ad
Hannibaldum ibidem eadem distinctione quaest.unica art. . incorp.ibi: Secunda pernes cassam finalem Ar quoad finem proximam,quia fias legis luctitia impe fecta in ' natione mali, quod coturariatur prae raptis est .finis rem evangeli,peri a iustitia in operatione boni persecti,
513쪽
e angelium aperte promittit,ct confra bona aterna. Lex vero, non n ii sub Dura tem valiam' promittebat arcrna, eo quod nondum poteran taeterea Lein evangelia in cap. 3. Mattia. ad illa verba: mureni solvere, ibi et Sexto consilia addendo in ira Io.Vade, veas omnia,em. In his locis Theolosis,Scholasticis,& expositivis, non semeli sed semper,& saepe negat Angeliciis Doctor consilia, vel per expressam negatixam in veteri lege, vel per expressam at fi rimativam,quod in nova lege fuerunt data:ergo auertum Salmanticensium inconaprobabile est cum his certis,claris, dc e pressis testimonijs,32 verbis D.Thome. a Ne locum relinqueret D. Thomas dubitationi, seu subtilissimae interpretationi,vel imaginationi, explicuit quando quomodo incepit observatio consiliorum 3.p. 28. artis
siliorum aliquomodo inc pila,& inchoata fuit in MARIA D
mina nostra.&perfect si consummate fuit in Christo: ergo assertum Salmanticensiani,dc nova eorum distinctio, od oo- servatio consiliorum inchoata fuit in Elia,u in suo statu religioso ab illo instituto,& consummata in Christo,non sunt co probabilia cum doctrina D.Thomae de inchoatione,& incoeptione consiliorum in B. Virgine a s Ex fine,motivo, re praemio consillarum etiam est incomprobabile assertum Salmanticensium, cum doctrina Dis
Thom* , nain ut consilia constituerent statum religiosum verum, vota emittenda essent propter regnum Celorum,S praemia aeterna,quod non negant Salmalaticenses,laec negare possunt,quia alias non esset status verus veritate evangelica,nec issspiritu legis gratiae institutus eiusdem rationis cum statu religioso Christiano.D.Thomas pluribus in locis expresse,& ape te docet,quod in veteri Iege non fuerunt pro missa bona spiritualia c*lestia, sed terrena Praesertim lib. i .de regiminePrincip.
cap. I .& hi Epist. Pauli ad Hebreos cap. Io.leci. I. testimonia dantur in I .p.Disc. i. s. 3.&idem docet in Epist. ad Hebraeos, cap. 8 Iech.2.N ad cap.s.lectia .ut supra laudatus a. p. Disc.6.S. I, in s .ad Hannib. ubi supra eamdem sententiam expresse docet,& in s .ubi supra eodem art.in terminis hanc quaestione
disputat,& negativam sententiam docet,& sibi primum argumentum opposuit in Abraham se facta fuit mercedis reproniissio,& perfectissimus fuit ad i .respondet , ibi:
514쪽
re Me est sub quadam figura, uadiae. Et secansim hoc etiam flatisse mercedem Abrahae consili uet ad litteram, a Demaveratorem a multiplicatiove feminis ira in terrae promissae collatione. Vel dicendum, quod hoc intelligitis de promissione communiter olandus facta in veteri stete vorarem de iis, qua fiebat spectariter ad aliquos perfectos vires . qui ad Zegem novam pcrtinebant: ergo Div.Thomas sentire videtur, quod
adhuc viris illis perfecti, non fuit facta expressa, ta clara promissio,& revelatio bonorum cclestium,St spiritualium, sed in aliqua figura. Si dicant Salimanticenses, quod iuxta secundam Responsionem D.Thomas revelationem haereditatis concedit in vereri lege, ut ex ipsis verbis Magistri constat,quodilla revelatio,quam admittit, est specialis, & internat Salinanticenses docent,quod fuit communis,dc ex fide communi illius legis: ergo non est comprobabita hoc assertum de revelatione communi in statu religioso omnibus domestis.& Monialibus cum doctrina D.Thomae. a s singulis votis constat eadem incomprobabilitas, Myraecipue ex voto virginitatis,& castitatis in veteri lege,in .ad Hanrubal liun distinct. Mutatiumca art. 3.docet D.Thomas quod in illa lege tempus es irginitatis non advenerat , sicut iri
christoadvenita. in distinct. y.q.3.art. 3.quaestione 1 .ad 3. mos illo tempore Matrimomum privserebatur virginitate, QNuod uon erat omnino laudabile. commixtione carnis absti aure propter expectationem benedicti seminis 3I.q. ad. arti c. quod Virgo Deipara ante demonsationem votum conditio, natum emetuerat,& ad I .quod videbatur lege prohibitum non dare operam ad relinquendum semen super terram. Saliaranti- censes docent,quod omiaes M'nacti &Moniales ex instituti ne Eliae emittebant votum virginitatis solutum in vero statu religioso: testimonia D. Thomae reseruntur ad litteramin a .p. Dis c. a. s. a.& serm,a.de Annuntiatione ait de Virgive, ibi: Iachoavit vitam Angelorum,quia instituit vitam virginum.Et lib. s. con-rra Gent quod conssilium virginitatis fuit reservatum legi grariae: Expenditur testimonium lupra IC.Disc. s.f. .ergo Votum virginitatis,vel castitatis absolutum,vel conditionatum in statu
aliquo veteris legis incoprobabile est cum doctrina Li.Thome, . aso Circa otum paupertatismaxum consideratione dignum est testimonium D.Thomae ex ib.a .contra Gentes relatum in hac 3 p. pisc. I .f. a. illud ex I.2.q. Io Sarti . relatum
515쪽
particulatia quaedani statuta dedit discipulis pro illo tempore,
ut paulatim exercitarentur in abdicatione rerum temporalitia ergo haec abdicatio non erat antea instituta ab Elia. Salmantia censes allerunt: quod Elias instituit paupertatem cum voto, de in illo statu vixerunt quamplurimi Monachi in perfectissima paupertate ex voto evangelico.D.Thomas loco citato expresisse docet: quod Christus paulatim exercebat discipulos suos, inter quos erat Andrgas Monachus Elianus, in abdicatione re- .rum temporalium: ergo assertum Salmanticensium non est comprobabile cum doctrina D.Thomae: videantur eius verba cum reflexionibus loco citato in hac controversia, & A c. II. cap. I S. exprelae docet paupertatem institutam fuisse a Christo in suis discipulis. asi Votum obedientiae, quod maximum est in statii religioso,dc spiri ala holocaustum professionis perfici in cinstituit ut docet D.Thomas opusc.r s.capiat 1.primum, dc pra cipuum cxemplum habuit in Christi Domini obedientia usque ac mortem,per quam peccatum inobedientiae delevit,sic Div. Thomas ubi supra c ap. t o.viae in statu illo servitutis, re in hedientiae ante obedientiam Christi Domini in morte statum vangelicae,& inetentiae obedientie concedere in veteri lcge, non est comprobabile cum liac doctrina D.Thomae , quae e penditur in hac 3.pMisc. 1.3.6.Hsciunt testimonia D. Th mae cum quibus incomprobabilis est verus status religiosus, ut defenditur a Salmanticensibus,qui suam sententiam Angelico Magistro imponunt,quo fundamento S. sequenti examinatur. IV Troponum tesimoniam D.Thoma pro sua sentretia a Salmanticen TM
i Lai T. froductum eam is interpritationisus.
. a ad A Liqua ex testimoniis citarisD.Thoms sibi oppo
. ni quo dicitur,quod consilia convenienter non fuerunt data in veteri lepe: dc ex eadem si rari am quo dicitur, quodsiicrunt ad sua in lege nova,ut in I .p.Disc. I.S-2.as, Respondent obaeratissimi discipuli D.Thomae in fomma r consilia non fuerunt observata in illa lege ex ipsa lege, concedunt: non fuerunt observata ab aliquibus per gratiam ex fide in Christu futurii consulentem ipsa consilia ex lege gratiae, negant.Sed haec solutio no est adre,quia ' ios .art. .S.I .d
cet absoluto. cure quod coctiliano ix tui data in illa Iese
516쪽
m a servitutis erat: ergo excludit omnem obstinantiam, quia ivt aliquomodo observarentur, necesse erat ut darentur, proponerentur,& revelarentur,dc quomodolibet sit, observantia lupponit consilia,quae D.Thomas negat. Tum etiam , quia ratio D.Thomae sive ex lege,sive ex fide,vel revelatione. observantiam consiliorum excludit in illa lege: ratio D. Thomae est: quia illa erat lex servitutis; dc constituebat statum servitutis; sed ex fide in Christum futurum non fuit solutus ille status servitutis; sed a lege gratiae: ergo ratio D.Thomq omnem observani tiam consiliorum excludit in vero statu religioso substantialiter evangelico: unde Salmanticentes supponunt consilia ,quae inveteri lege negat D.Thomas, Set observantiam eorum distii guunt. Aliam addunt interpretationem dicentes: quod Elias instituit verum statum substantialiter tantum 'rsectinia cum consiliis,S Christus Dominus consummatum cum persecti
nibus quas modo habet. Sed expresse opponitur D.Thomq di
scrvatio consiliorum inchoative incaepit in B. Virgine, de in Christo fuit consummata,ut supra locis citatis in tac controversia: ergo excluditur inchoatio Eliae. Opponitur etiam Div. Thomae in Commentarijs in Epist.Pauli ad Hebr. cap.y lest. a. supra laudatus et .p.Dis 6.S.I.ubi ait: md in veteri lege instituta fuerunt,quae pertinent ad imperfectionem: ergo reiicitur inchoata obso vatio consiliorum,quae spectant ad perfectione. Ex alijs etiam tqstimonijs D.Thomae manifeste constat novas has interpretationes repugnare litterae,& sensui Doctoris Angelici, ipsa sua novitate infirmantur; nam nullus hucusque Thomesa eas inruginavit,& omnes Theologi uno ore confitentur Angelicum Doctorem,semper,& pluribus in locis docuisse,quod consilia religiosa non uerunt data in veteri lege,std in nova ex plenitudine gratiae Cluisti Domini. as Vilianss suam novitatem Salinanticenses in Scho- iam D.Thomae introducant, testinionia,quibus utitur Historicus propheticus,reproducuntiquae ad intentum non pertinetit, ut patet erum dictis 1 .p.Disc.a .f. s. & aliud testimonium noviter inven*um proponunt,& addunt Patres Salmanticenses , quoi evidenter palamque constare affirmant Div. Thomam statum; celigiosum verum recognoscere in veteri lege, de praesumonunt: primo; quod lex vetus duravit usque' ad mortem Cnri
pis secundo,quod ira aova non ip pit obligare usque ad moe-
517쪽
tem Christi; teri io,quod lex evangelica primam inchoationem accepit a ChristoDomino illam praedicanten quod anteChri sti praedicationem solum vigebat lex vetus scripta.ass In his suppositis primam lucem,seu auroram legis
gratiae fugiuntSalmanticenses inoriente,& silentio praetereunt illud tempus medium, in quo simul currebant lex , dc evangelium ut saepissime docci D.Thomas: itaque Patres,&Doctores Dominam nostram Matrem Christi auroram legis gratiae venerantur,& praedicant: a Christo Domino, dc B. MARIA in cepit coruscare evangelium in Praecursore: dc D. Thomas 3. Aq. 3 s .art. t .ad a.ait: quod fuit terminus levis, Ac initium evangelii,3 quod verbo,& opere inducebat nomines ad evange sitim. Patres Salmanticenses confundunt initium legis gratiae
cum publica promulgatione illius. Lex gratiae perfecte incaepidin Christo, qui a primo instanti suae animationis fuit lex viva gratiae, St Author illius,&ino erunt effectus legis gratiae prianio in sua coctissima humanitate perfectissime, deinde in Matre; ante nativitatem in Ioanne Baptista in utero exultante, in nativitate in Patribas ab Angelo evangelieante vocatis, poties in Epiphania in Gentilitate, de deinde sicut Domino placuit: itaque lex gratiae ab Incarnatione perfecte litavit, dc semper fuit in pectore Chri iti: currebat etiam cum veteri lege usque ad tempus p raedistinitum 1 Patre,& in morte Christi celsau ilex vetus,& publica legis gratiae promulgatio facta fuit in S,
crosancto die Pcntecostes adveniente Spiritu Sancto. asci Nunc arguunt Patres Salmanti censes suo argumen-To quod demolistrativum appellant,in forma illud proponunt: lex evangelica non habuit statum ante qua illam Christus predicavit,quia non obligavit ante eius mortem, nec incaepit ante
eius praedicationem ; sed ex Div. Thoina ante predicationem Christi fuit status religiosust ergo status retitiosus fuit ante legis evangelicae tempus: Minorem probant Qaodlib. s. art. 2I.
ad i. ibi: Dicendum quod summum in vita humana potest accipi duplic ter , uno modo secundum comparationem status ad statum secenuam quod in humana vita unus patus est maior auras' aliquis ct summus, o se nihil prohibet aliquid fieri repente summum . di hoc apparet tam in I, Liuali quam in seculari. Inveniuntar enim aliquis arim a paer ria ad st trim rei bonis,qhi est perscct simus,conroluist, vel proprio arbitr o sicut s Ioannes sapi sta di B. Benedictas. In quibus S. Doctor affirmat:
quod a puerilia istut Badula ad statum perfectionis assumptus,
518쪽
pueritia Ioannis nondum inceperatChristus praedicare i , gem gratiae: sentii erso D.Thomas,ouod an e statum ,dc rem pus legis gratiae iam crat status religionis , & per, ctio
asy Hae demostratione gloriantur obaeratissimi d scituli D.Thonat, se verum illius sensum invenisse post tot cele-errimos Interpretes contrarium ex Magistro docentes , sed vere,iam dea onstratio est,nec umbram argumenti habet, rem ulla supponunt falsa: Primo: quod lex gratiae non habuit statum antequam Christus illam praedicaret,quia praedicatio, seu promulgatio legis supponit legem factam inflatutam, ta statum illius: lex gratiae antequam praedicaretur publice Iude is, ocproponeretur discipulis instituta fuit in Christo,quia est lex spiritualis,& fuit instituta in gratia, S spiritu Chritu, habuit stata in ipso Domino nostro,& Matre eius,in qua inc*pit observatio consiliorum,quam consummavit Cristus in spiritu, &sanguia ne suo. Secundo: supponunt talium Salimanticeus es dicendo: quod ante praedicationemChristi non fuit tempus legis gratiae, quia tempus legis gratiae incaepit ab Incarnatione, & Nativitate,ortus fuit sol iustitiae,& gratiae: itaque status perfectis sinitis Deiparae,& status perfectionis Baptistae conversio, ae vocatio
discipulorum alia opera Christi tuerunt effectus spiritus legis gratiae,& ad illum ordinabantur.qpia iam in Christo erant in stituta in perfecti sistino statu, licet quoad fideles, ta Ecclesiam
consummanda erant ex plenitudine gratiae ipi ius per .moptem, re Passionem.& adventum Spiritus Sancti: cum vero ariptivitate Christi simul currebant lex,ci evangelium, .ut docet Di Thomas,ta certum est,& lex gratiae pcrfectum statum habe
bat in Christo Domino,& Matte eiurum, quorum familiaritate fruitus fuit Praecursor Christi Domini, spiritu, de exemplo B. MARI V, in qua observatio consiliorum incaeperat, ad statum perfectionis a pueritia uit ast impius ac elevatus, non in sipiritu Eliae, in quo venit,sed in spiritu Christi ad quem fuit millus , utilatum legis gratiq praenuntiaret hominibus itaque demonstra, tio Salmanticensium ex doctesna D.Thomae contra iptas concludit,quod ante tempus legis gratie non fuit status perfectio, nis,qui incaepit in Christo,ad quem fuit vocatus, det assumptus B.Ioannes Baptista instructus a Deipara Domina nostra,& nouab taenis Iudaeis,ut novissime commentatur Historici Carmelitae. Est igitur omnino incomprobabilis, repugnans cum e
519쪽
doctiina Dethon si status verus religiosus cum consillis Instia tutus iti veteri testamento ab Elia substantialiter evangelicua eiusdem rationis cum Christiano prout defenditur a Salmam h ccciibas. S. V. Indicantur test monia D. AVUini cum quibas non es comprobabilis prata
as S mP. Augustinus apud omnes Scriptores SchoIastia
D. cos,&Expositivos contra asserta Salmanticem
sitim missitat,& pluribus in locis docet clare, & expresse, quod Monachat in vita communis incaepit in Christo Domino in Ecclesia,& per Sanctos Apostolos; quod Ecclesia Monasteria
peperit; quod vita communis non fuit audita in Iudaea anteSm ritus Sancti adventum,nec intellecta inter quos cantabatur voque ad praedicationem Apostolorum, per quos suum sumpsit exordium et testimonia ad litteram referuntur I. p. Disc. a. b. . aso Votum virginitatis,seu castitatis non est comprobabile cum testimoniis adductis r.ADisc. p. s. . Vinum paupertatis minus probabili est in veteri lege cum testimonio D. Augustini relatum in hac s.p.Disc. r.3. .ex Epist. 8 p. ad Hilarium,ibi expresse docet,quod abdicatio rerum tempora iumnon fuit cognita in illae lege, nec revelata,& exercita usque ad Christum,& evangelium,S nunc additur testimonium cius deS.Doctoris ex cap.22.de cathechigandis rudibus, ibi: Itaq- ω-
di m testamentam harediraris sempiternae manifestat, in quo renovatas homo p. raratiam Dei ageret novam Pitam, hoc est 'itam spiritualem , Hritis, mendirent primum, inqcto carnalis populus agens hominem vete rem, exceptis paucis intelligentibus Patriarchis, Prophetis,oe nonnullis latene ius sanctis, carnaliter virens carnalia praemia defiterabar a Domino Deo,caeta figura spiritualium bonorum accipiebat omnia: ergo bona terrena contempsit hom actus Dominus christus ,rt contemnenda thon raret, omnia terreo mala sumniat, qua ipsi acnu praecipiebat meque in illis quaereretur salicitas eque in istis in relicitas timeretur. Et ibidem Opis 3 . mn Naxi illi temporalta beneficia , terrent que regnum disiurantes a Deo, nec promissi m regem Chrsum carnaliter spectintes. Ad immortaliter intelligentes,o diligintis eum,qui 's ipsis ab ipsis tanta misi it Frtalit eis Uine ad suis guinis risussi ven peccata
520쪽
navit, O immortalitatem a se sperandam , in desiderandam exempl*suae resurrectionis Hendit: itaque iam veteris hominii terrena desideri mortificantes, spiritalis vita novit te fragrantes, sicut praeceperat in angelio Dominus, Pendebant omnia qua habebant' praetia earum rum ante pedes Apostolorum ponebant, hi ipsa*ribuerent Dicatque Srat cuiqae opus erat, visentesqus in christiana d h ctione concorditer non dicebant aliquid suum, sed erant illis omnia communia, ct axima , cor
unum in Deum. Haec omnia D.Augustini testimonia directe opes ponuntur assertis Salmanticensium. 2Go Praecipuum,immo, Ac unicum fundamentum huius ritus novi, veteris legis vere evangeliciaecligiosi repusnat cum doctrina D. Augustini; ut Historicus propheticus disticultatem invencibilem existentiae huius status ante evangelium Evange lici superaret,excogitavit illam exemplaritatem Christi revelatam ad vota, qua in I .p.Disc.j .S . .& dixit: quod in fide in Christum futurum cognoverunt paupertatem,humilitatem, re obedientiam,& vota emisserunt Monaclii,& ex meritis Chria
sti futuri per fidem in illum constitutus fuit ille status verus religiosius in spiritus legi gratiae substant i aliter evangelicus eiusdexationis cum Chrimano; & hoc unicum fundamentum Salmaticensium est,quo suam sententiam probant,& argumcnta C rraria solvunt, sed contra Div.Augcstinum ubi supra de cathe-chigandis rudibus cap. is bi: cum caeterae aut em gentes ulachramo daemonidis fervirent, in eo plane populo multo evidentius futura Eccle-sa figurata es. Erat enim ibi mo timco carnalis,qua propior risibilia beneficia colebat Dominum : erant autem ibi pauci futuram requiem cogitares,di coelestem patriam requiremes, quibus prophetando revelabatur f3tura humilitas Dei regis, ct Domini nostri ses Christi, hi per. eam fit ab omni superbia,ct furore satiarentur horum sanctorum , qui praecesserunt tempore Nativitatem Domini, non polum sermo , sed etiam Pita , O coniugi et facta, prophetia fuit huius levaris, quo per fidem Passionis . chrisi ex litibus congreg itrer Ecclesiia; per illos Sactios Matriarc has, cr Pro'hetas carnali populo Israci, qui posea etiam Iasai appellati su ut, oedi bilia beneficia mih rabantur,qua cartialiter a Domino desiderabant, o coirtionet Denarum corporacum, quibas Eo temtore irarerentur sicuteoram duritia congruebat.
adi Cum doctrina D.Auetustini in hoc testimonio ex- praessa,praecipua fundamenta Salmanticensium non sunt conv-
probabilia. Primo: quia elarissime distinguit fidem ante Natiavitatem Domini,& iidem Pessionis Christi,ta docet , quod illi