Controversia dogmatica in tres partes divisa. Pro veritae spiritu perfectione legis gratiae, & alijs excellentijs illius privative datis, & concessis in statu praesenti Ecclesiae ex plenitudine gratiae, & meritis Christi praesentis, & passi, & in adv

발행: 1696년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

491쪽

eit ad Romanos y.qpod impossibile erat legis Deus sit m sum m texi Iasimilitialium carnis peccati damnavit peccatam in carae, ut iustificatio legis imp crctur in nobis. HVcD.Thomas: Supponamus ergo inucteri lege vota simplicia,(quae negamus; cum fine illius legis, qui iustiticatio hominum erat ut in ea iusti,& perfecti efficeretur; quod in illa lege ciscere vota non pCterant ex ipsa lege: crgo sicut praecep ta veteris legis solum praefigurabant 'tii bussedom cqremonialibus factis, promittebant Vcrbis perfectionem legis gratis,& constituebant statum fidelium figurativum tantum,dc umbraticum , Vota illa quomodocumque emittercntur in illa lege,citcnt cariemonialia quaedam,quae factis figurabant,& verbis promittebant pei sectionem substantialem , tacuentialem status rcligiosi novi testamenti, dc statum constituerent religiosiim,vmbraticum A figurativum,& nullomodo quoad substantiam ' ellentiam evangelicum: ergo discursus balnonticensium,adhuc admissis votis,non prodest quidquam ad tuum intentum. ao8 Tandcm respondetur : quod consilia in subiecto opto, proportionaton connaturali faciunt constitutum , in subiecto inepto repugnanti enectui non constituunt, nec tribuunt suum estectum formalem , sicut scientia in lapide non saccrct scientificum: itaque lex illa figurativa incapax erat veritatis, quam repraesentabat,sicut imago,vitae, dc status servitutis sidelium ante redemptionem generis humani crat incapax rccipiendi virtutem veritatem W spiritum evangelij antcquam rcmoveretur impedimentum peccati; & ideo consilia evangelica non feerunt data secundum doctriyam D.Thomae, de Sanctorum Patrum,quae, si darentur , constituerent statum religiosum specialis servitutis in illa lege , dc ex incapacitate subiecti non citet verus, nec substantialiter evangelicus , nee eiusdem rationis cum statu religioso Christiano, quia deficeret in illis consilijs votis gratia ex lege, virtus in veritas evangeli j,in quibus consistit euentia' substantia status evangelic i; Messent illa vota caeremonte quaedam vacuae, sicut alis legis gra

aos Argumentum p dictum confirmant,ae occurrere diacunt invincibili dissicultati,quam etagium appellant: ut vota Monastica statum constituant,requiritur, quoia concurrant in

eodem subiecto; sed Elias, Eliseus, de silii Prophetarum non seorsim. divisiveAd simul observarunt virtutes consiliorum m

492쪽

ex voto: ergo: Minorem non probant, sed constare asserunt ex dictis num. as. 3 i. s. dc s. Sed ad hoc argumentum etiam facilis est solutio ex dietis; quod non sufficit, ut emittens constituatur in vero statu religioso, quod tria haec vomta simul,& coniunctim emittat , sed indispensabiluer requiritur , quod illa emittat in aliqua religione approbata, vel instituto confirmato a potestatem habente. Hanc approbationem, dc confirmationem status religiosi Eliani in vel xi testamento non reperimus , nec a Patribus Ecclesiae a divinam , neoue eam Patres Salmanticenses probant : ergo votis, quae absolute negamus, coniunctim aumisiis , verum status religiosus non probatur in veteri testamento. a Io CVterum , probationes ex numeris citatis nullae sunt, quia ex Patribus ibi laudatis, tantum observantia albaeorum consilliorum divisive constat , dc quamvis coniun- im simulque in aliquo subiecto observantia perpetua omnium consiliorum inveniretur, votum non inde probatur, ut ex multis supra ostendimus ex Angelico Doctore, & in hac 3. p. Disc. I. s. s. ergo ex observantia perpetua Viri tum, quas laudant Patres in Elia, Eliseo,& alijs veteris testamenti, non licet inferre votum, quia votum quampluriamum dissert perfectione a proposito, elevatque virtutes ad altiorem gradum , dc propria voluntas cum eis consecratur

Deo. Est etiam quid facti distinctum a proposito,quod pr hari debet per fide digna testimonia, vel inferre ex legitia

mis principijs snam si haec argumentatio ex observantia virtutum ad votum teneret; omnes virtutes iustorum possentidici ex voto, quod nullus hucusque dixit, nec dicere potest. Ad ea quae ex Euenis referunt, satis constat ex dictis

a. p. Disc. I. S. a

493쪽

so De ori peri Monach.

S. VIII.

Alia proponuntur argumenta, praecipies desumpta ex exemplaritate Eliae.

et ii A Rguunt ex SS. PP. testimoniis , qui Sanctum

Prophetam Eliam proponunt, ut exempliim Monachis legis gratiae,& sic in forma procedunt: exemplar inco quod exemplar est, debet esse aequalis ad minus perfectionis cum exemolato; sed Elias proponitur a Sanctis Patribus , ut exemplar Monachis legis gratiae, quantum ad perfectionem substantialem religiosi status: ergo: Consequentia patet: M

ior autem est D homae quaesit. 8.de verit.art. S.& lib. 3. contra

Gentes,cap. io.& facile (vt asserunt) ostenditur, quia exemplatum in eo,quod tale, imitatur exemplar, indeque,suam per- rectionem quasi transcribit,nullus autem innitatur id, nod imperfectius est; SC addunt doctrinam celeberrimi Magiutri Ioan .nis a Sancto Thoma in s .p.q. a .disidao.art. et .vbi doceri quod nulla ratio communis exemplari,& exemplato est propria in exemplato,& impropria exemplari; atqui Elias fuit exemplar Monachorum legis gratiae: ergo verus Monachus, & religiosus: laudant Patres Eliam ut exemplum Monachis propo

nentes.

et i et Hoc argumento simulate Salmanti censes contra vltimum Sancte Iisquisitionis decretum procedunt,in quoSanctae Inquisitionis Tribunal prohibet assercre , quod Monacha tus veteris legis fuit perfectus , quia omnem perfectionem a Christo Domino accepisse ibi declarat, re sine perfectione legis gratiae permittit assere e extitisse Monachatum in veteri lege ; sed argumento Salmanticensium necesJario concluditur ex praemissis, quod ille Monachatus veteris legis fuit aequalis ad minus perfectionis cu Monachatu legis gratiae: ergo concludit, quod decretum Sanct* Inquisitionis affirmare prohibuit: M ior constat in Decreto Sancti Ossici j: Minor probatur,quia secundum Salmanticenses,exemplar in eo, quod exemplar est, debet esse aequalis ad minus perfectionis cum exemplato,aeratio communis exemplari,S exemplato non potest esse propria exemplato,& impropria exemplari; sed Elias, ut auerunt,

tuit exemplar Monachorum legis gratiae : rgo Llias fuit in statu

494쪽

tu religioso ,& in Monachatu aequalis ad minus perfectionis

eum statu religioso,& Monachatu legis gratiae: Hoc ergo argumento contra praedictum decretum procedunt, sicut procederet contra decreta Pontificia, qui debitum proximum , vel remotum contrahcndi peccatum originale in Demara defenderen probare proponeret,& argumentis actualem contracti oncm probaret: ergo hoc argumento nihil probant , quia nimis probant. Caute etiam lciendi sunt Salmanticenses, quia in testimonijs SS. PP. referendis parum fideliter procedunt. Nullus ex Sanctis Patribus,qui hic laudatur, Sanctum Prophetam Eliam ut exemplar proponit Monachis legis gratiae, sed in exemplum,S aliud est exemplar philosophice, vel theologice, aliud exemplum rethoricum ; nam ad verum mi sophicui nexemplar,quod vere causa exemplaris sir,ea requiruntur,quae a Salmanticensibus ex D.Thoma assignantur; aa exemplum VC-xo sussicit similitudo,& Analogia aliqua in his,quae comparanturn saepe videmus,quod diversi status,immo,& religionis ad Qxemplum proponuntur religiosis statibus,patetque,vi illis veteris testamenti Pontificibus,& Sacerdotibus,qui passim asanctis Patribusn Doctoribus proponuntur in exemplum Pontificibusn Sacerdotibus legis gratiar.2i3 Hic notare oportet: quod Patres Salmanticenses ad statum suum religiolum propugnandum num. 8 . in hoc S. 3- advertunt: quod in rebus facti sive ad historiam pertinentibus parum fauciat ingenij argutiae, sed stare oportet fidelium testia

dictis iuxta communem,& sinceram verborum significatione, quia alioquin n i minum in Historia reperietur, quod labes clari non possit, per distinctiones: proprie, improprie, absolute, fe-ctincum quid, & alias similes: Placeat etiam, hanc regulam iervare Patribus Salmanticensibus in proprio,& sincero sensu verba Sanctorum Patrum intelligere,& tot distinctiiones Monachatus,& status religiosi noviter adinventas,& Sanctis Pa tribus ignotas ab hac controversia excludere,& ex antiquisParetribus,, Doctoribu nullum erit testimonium ex productis, quod in proprio sensu,& secundum proprietatem verborum verum statum religiosum a veteri lege non excludat,& inChristo Domino incaeptile aperte non doceat,nullumque ex productis ab ipsis Salmanticensibus vota,& statum religiosum in ve- . teri testamento probabit, seclusis ingenii argutijs,& novis alinventis distinctionibus,quibus in hac contro; crsia Salmanti

censes ab ultuatur. - - S,

495쪽

ri Simili argumento arguunt secundo:ut aliquis dicaa cur Dux,Author,& Institutor in aliquo vivendi modo,opus csic t eumdem modum formaliter,aut eminenter habeat;sedElias appellatur a Sanctis Patribus Dux,Author,& Institutor Mon chorum : ergo fuit verus Monachus,& religiosius quoad essentiam, de substantiam: Minorem probant ex Parenti noltro Hieronymo ,Isidoro, Casiano,Bcrnardo,& alij. ais Ad hoc argumentum patet ex dictis supra in hac 2.p.Disc.6.S. 3- .quia Sancti Patres,ci Doctores tempus veterisn novae legis distinguentes Authores,& Institutorcs Monachatus etiam distinguunt,quod manifeste constat ex Parenti nostro Hieronymo,qui Eliam,Eliseum,Sc filios Prophetam veteris testamenti appellat Monachos Episit. 13.quod est idem ac figurativos appellare; verum Monachatum, qui in abdic tione rerum temporalium consistit,in veteri testamento non suisie auditum expresse docet, ut patet in testimonio adducto

alci Nec nos terret insulsus ille sy llogismus: D. Hieronymus dicit Principem sui instituti esse Eliam, sed hic non fuit

vere Monachus: ergo nec Hieronymus: nam Doctor MaximuS,Paulos,Antonios, Iulianos,Hilariones,& Macharios , qui

omnes veri evangelici Monachi fuere, primos sui propositi sive instituti Principes designavit et ergo veritas Monachatus D.

Hieronymi,non pendet a Monachatu veteris testamenti Eli no: deinde advertendum est, quod Patres Salmanti censes in hoc argumento etiam perfectum Monachatum legis gratiae inveteri testamento concludunt,vel eminenter,vel tarmaliter in Elia, ut patet ex dictis ad primum argumentum.Tandem Divis Hieronymus iuxta annotationem Mariani debet intelligi, qui

in Schol.ad Episti s .notat ibi: Monachorum autem duplex erat genus , Hieron mi tempore ,hoc es eorum qui insolitudinem aliquam, aut desem tum soli secedentes, Anachoreta propterea sunt upellati, v eorum , qui communi victu, ct oratione commaniter in Monasterio aliquo plures degebant.Et in prima acceptione Monachos,& MonachorumPrinceps appellat Eliam,&Eliseum,& alios veteris legis,quia in ali quam lolitudinem,aut desertum secedebant. at Ex similitudine,& conformitate vite inter EliamviBaptistam etiam conficiunt argumentum: Elias, ta Ioannes

Baptis a cumdem professi sunt vivendi modum; sed B.Ioannes fuit vere.& proprie Munae ua quoad subitantiam status reli-

496쪽

i glos: ergon Elias: ad probationem maioris ,εc minoris muli ta resertini lcst monia 3S.Pp.dc Doctori in IoanncmEliae simia lim pr(dicariit m. id ais Ad hoc argumentum postumus respondere,quod Pa. tres Benedicti ni Casinentes ad probandam antiquitaterri Mo- nachatus,supra statum Clericalem, in celeberrima lite contra Canonicos Lateranenses supra praecedentiam. Monachatum Eliae,Elisci,S: Ioannis Baptillae proposuerunt Sacrae RomanσRotae,Sacrisque Cardinalium Congregationibus, dc Summo Pontifici;&Sciseo Lanetelotus Sacrq Aula: Advocatus Constastorialis coram omnibus negavit Eliam,& alios veteris testamenti Ioanncmque Baptistam veros suine Monachos cum vo- tis,sed simplices Ercmitae,vitamque solitariam tenetes, dc qua.. vis Monachi appellentur,vota non emisserunt,ut patet de Paulo primo Ercinita capite Perlatum I p. quaest. s. de Machario Can.scripsit QT.quaest.2.ibi Glossa: Quod Eremita non est persona religiosa,msispexialiter se hoνtat ali u res ionLEt tamen Paulus , dc

Macharius Monachi appellantur,& inter Monachos antiquos numerantur 1 SS.PP.ergo ex appellatione Monachi,& Monsechatu Eliae nullum firmum mino nec probabile argumentum fieri potest ad Monachatum,dc statum religiosum veru quoad substantiana,&estentiam evangelicum votis, dc consilijs constitutum in veteri lege. ais Similitudo,vel conformitas vitae inter Eliam,& Proe- curtarem in modo vivendi minus favet, quamvis concedatur Ioannem Baptistam suisse verum Monachum evangelicum, quia modus potest esse sit nilis,& status distinctus, nam ad similitudinem in modo vivendi sufficit imitatio virtutum cum pro . posito,dc ad statum requiritur professio cum votis r Elisis vitam egit solitariam in paupertate,& castitate ex divina lyspiratione,sed extra statumquia vota n In emi erat, ut de virginitate docet Dahom.supra citatus: Ioannes vero Baptista, quia iam observatio consiliorum inc*perat inB.Virgine,& simul currebant lex,& evangelium,cuias doctrina, dc opera praeparatoria erant ad Christum,probabilius est,quod vota emisserit in statu perfectionis inchoato in Dei para, ristoDno approbante,cuius familiari conversatione fruitus fuit antequam in Eremum intraret. Ad verum statum relisiosum cum votis Eliae, in veteri

testamento nullum reperitur fundamentum, nec aliqua con

gruentia illum facit probabilem: inimo potius imperfectio ib

497쪽

3 De orae heri Monach

bus legis,& status servitutis illius populi excludit verum statum

relictiosum,quoad substantiam evangelicum anteDnum nostru Iestini Christum,& Mariam Matrem eius. Nec illationes Salmanticensium vim aliquam habent, quia Doctores moderni verum Ioannis Baptistae Monachatum non inferunt praecisse cxvita solitaria,quam non ignorant sine votis amplecti posse , sed verum Monachum fuisse Praecursorem inferunt ex propinquia rate ad Christum,ex prssentia Salvatoris, ex inchoatione observantiae consiliorum in virgine,ex eo,quod simul currebant lex,& evangelium,& quod perfectiori revelatione cognovit mysteria fiuei,Sacramenta salutis,& status Ecclesiae, ut docet

aro Debilior est repetitus Salmanticensium discursus, se licet,cum aliquod factum refertur,intelligendum est accidisse sicut per se loquendo,& connaturaliter fieri postulat, nisi contrarium certo constet; sed vita Monastica connaturalius sere tur cum votis: ergo Elias,& alij solitaru veteris testamenti vita emisserunt. aai In via D.Thomae facilis est solutio; nam certo cohstat in Angelico Doctore,quod consilia perfectionis non fuerunt data in veteri testamento,& quod eorum observantia aliqum modo fuit inchoata in Deipara Domina nostra; idem constat ex Patribus,& Doctoribus per totam hanc controversiam lau datis: constat etiam;quod plurima sunt revelata ad facilius, Mconnaturalius virtutes exercensis,& finem legis acquire lum, quae in veteri testamento non fuerunt data, re statui illius p puli,& legis repugnarent.Peccant etiam Salmanticenses in araguendo,ex novo ad vetus testamentum,ut sepe diximus. aar Ad illud,quod numero si .addunt:quod Ioannes Ba tista vixit inter Essenos,& eorum vitam, & institutum amplexatus est,licet aliqui neotherici ex ipsis Carmelitis id referant, falsum est,& contraSS.PP.communem sententiam,qui nullum hominum vidisse Ioannem testantur Post secessum inEremum; ita sensisse etiam Ecclesia videtur in Hymno eiusdem Praecum

soris,in quo canit: in levi posses maculare vitam crimine ting. a. Et vi- ta Menorum maculata mit erroribus,& vitiis,quibus a Sanctis Patribus criminantur,ut supra et .p.Disc. .s. 3. & in haci .p.Disc. I .F. S.ex D.Ioan.Chrys.

498쪽

DISCURSUS QUARTUS.

De probabilitate Sententiae Salmanticensium, seu

Restrictus totius controversiae. Proponuntur primipla sui non fit probabim sententia

ta anticensium.

aa s T Onge probabiliorem suam amrmativam sente- tiam existimant Salmanticenses: sed quia maior probabilitas,ex pondere rationum,& mensura fundamentorum,ex numero testimoniorum,S qualitate testium est iudicanda, viris doctis relinquitur examinandum quae sit absolute probabilior sententia, dc de probabilitate respectiva, sive de incomprobabilitate cum aliquibus principijs, seu sententi js vltimus discursus erit;& primum de nis,quibus non fit probabilis status verus religiosus cum consilijs in veteri lege substantialiter evangelicus, in spiritu,& veritate legis gratiae institutus ut defenditur a Salmantic. ar Primo non fit probabilis sententia Salmanticensium, testimonijs Sanctorum Patrum,Sc Doctorum, in quibus laudatur Monachatus Eli g,& Elisei, dc aliorum veteris legis, quorum virtutes commendantur a Sanctis Patribus: patet;quia ii aliquis Rabbinus,ut probaret, verum fuisse Sacerdotium veteris legis cum virtute, perfectione,& veritate legis gratiae,accumularet omnia testimonia Sanctorum , in quibus laudant illud Sacerdotium,ut institutum a Deo in illa lege,& Sacerdotes commendant ex eorum virtutibus,prycipue ex illis,quae ad ministerium illud Sacerdotale pertinebant: nullus Catholicus asefrmare audebit,quod ex his testimonus probabile fit sententia Rabbini in lege gratiae,scilicet,quod Sacerdotium illud fuit v rum in veritate evangelica,& substantiam,& essentiam Sacco dotij evangelij habebat in illa lege,quia Sancti Patres , dc D ctores iuxta differentiam temporum,& legum sunt intelligendi: ergo ex Patribus,& Doctoribus laudantibus Monachatum

M a Eliae,

499쪽

Eliae,de Elisci in veteri lege,non fit probabile,quod ille Mona

clotus fuerit verus veritate evangelica,ta in spiritu legis gratiqinstitutus propter eamdem differentiam temporum de legum. Ex quibus nullus diceret, quod Sacerdotium illius legis effet eiusdem rationis cum Christiano iac perconsequens, nec Mo-lnachatus veteris legis licet commendetur a Sanctis Patria

a a s Secundo: non sit probabilis sententia Salmanticeimsium,ex co,quod ille Monac natus veteris legis tantum estentialem,de substantialem perfectionem Monachatus legis gratiae habuisse dicatur; non vero consummatam perfectionem;nam: si aliquis Pseudo-Apostolorum sectae adhaerens diceret , quod lex vetus perfecta erat,bonaque eius mandata , sacrificiaque ii I iis verassed meliora esse sacrificia legis gratiae,& ipsa lex grati V consummate perfecta,quia illa vetera sacrificia, & lex spiriatum,& veritatem evangelii continebant essentialem,& substatialem ex meritis Chrsiti suturi , hac doctrina nova non fieret probabile,quod lex vetus fuit absolute,& substantialiter perfecta,bonaque eius mandata bonitate evan gelica,& sacrificia il-Ia vera ex meritis Christi futuri; quia me ua Christi futuri non persiciebant legem, nec sacrificia per fidem fidelium sed eoru animas,nec status illius populi erat evangeliciis ex fide in Christum futurum; sed servitutis: ergo status religiosus vere evangelicus substantialiter ex meritis Christi futuri per fidem non hi probabilis in spiritu legis gratiae in veteri lege institatus emsentialiter perscinis,lic et non consummate perfectus eiusdem vationis cum Chraeiano. - ars Tertio: non fit probabilis sententia Salmanticen siumxx sanctitate,iustitia,& perfectione iustorum veteris legis, quia Eoc argumento ut intur Rabbini ad probandum legem veterem fuisse perfectam,ut constat 2.P.Duc. .,. .& si dicant Sal manticenses,quod Rabbini intendebant probare, quod cxse lex illa crat consummate perfecta,non enervant vim argu

menti in haeresiPseudo-Apostolorum,qui minus perfectam,seuenentialiter tantum perfectam,seu bonam dicebant veterem legem eae iustificationibus suis per fidem in Christum venturumae ex mirabilibus in ea factis,& ex perfectione iustorum: ergo argumentum ex personis iustis perscctis ex meritis Christi ia- . turi per fidena,ntillam probabilitatem affert sententiae Salmanis

500쪽

ret Quarto : non fit probabilis sententia Salmanticensium exeo,quod excinplaritas Christi fuerit rex clata Monachis Elianis,&: M onialibus in institutione illius status, AL virginitas futurae Deip arae ex voto,& in hac exemplaritate cognoverunt vitam Ch risti, spiritum legis gratiae,& mysteria redemptionis,& regnum Chlorum,ut vota cmitteretnt ex fide communi in Christum futurum ; quia hoc argumento utebantur Manichaeia austus,& Pelagius dicentes, quod Christus futuariis explicite fuit revelatus ludVis ex fide communi illius legis, mysteria Ecclesiae manifcsta , sensus spiritualis scripturarunt apertus,& regnum Coelorum promissum per sidcm in Christum futurum ,& ex meritis illius: ergo hac novitate non fit probabile assertum Salmanticensium: ut ostenditur i. p. Disc.

etas Quinto: non sit probabilis sententia Salmanticensium illo argumento ex cognitione virtutis,& cxcellentia: vo ti: patet in lege gratiae, in qua luce pleniore fidei cognoscuntur virtutes,& votorum excellentia, de multi virtutes servant in gradu heroico sine voto, favet etiam Deus sanctis propositis,& ad observantiam virtutum consiliorum etiam sine voto adiuvat,ut in hac 3 .p.Disc. I .S. s .ex D.Thom. enditur

ars Sexto: ex nullis Pontificiis, & Omcijs Ecclesiasticisa Sede Apostolica approbatis sententia,ut proponitur a Salm licensibus,& defenditur non fit probabilis; quia nulla Eulla ostenditur vera & sine suspitione falsitatis, in qua SummusPotifex declaret,& affirmet in parte dispositiva, quod Elias instiatuit verum Monachatum in veteri lege; licet in aliquibus in narrativa inveniatur a supplicante relatum, quod in Carmelo hanc religionem Carmelitanam instituit, At in his narrativis non dicitur,quod institutio Eliq fu i in spiritu. & veritate legis gratiq, dc quod ille status,seu lonachatus veteris legis fuit eius dem rationis cum Monachatu Christiano,ut dicitur a Salman licensibus: Haec maximae gravitatis sunt, de nisi expresse confirmentur,nec debent existimari in verbis .generalibus proposita,& annuntiata, nec a Summis Pontificibus confirmata , de adhuc expectatur Sedis Apostolicae iudicium. Officia Ecclesiastica magnam habent autnoritatem, sed iuxta alabradversionem Melchioris Cano de locis lib. I i. cap. s. prope finem ibi:

Trimum in maximo illi errore versantur,qm rerum Setiar in memorias

SEARCH

MENU NAVIGATION