장음표시 사용
481쪽
18 His TORIA SACRAtiae essent: & qui peregrinabantur ejusmodi te eras epistolares sive formatas epistolas deferentes , hospitio suscipiebantur illisque pro viatico erant. Characteres, qui in principio litteratum scribe- bantur, erant primo H, hoc est 'e , pater, deinde T , id est ifilius, tertio A, hoc est αγον, sanctus, atque V, hoc est spi-
ritus. Post has scribebatur prima littera nominis illius,qui scribebat, secunda dein illius, ad quem scribebatur. tertia erat litera nominis illius, qui deferebat eas, & quarta erat loci istius unde scribeba- tur. hinc addebatur annus indictionis, & vocula apcta. nemo autem sciebat quid litterae illae vellent,prster Episcopum,ad quem li- terae mittebantur. Hoc est arcanum Concilii Nicaeni in formatis literis, uti ex Yvone, Burchardo & Gratiano canonum editoribus apparet. Vide Barmum an. C. 32s. Iustellum in Can. 8 . ct i 8s, codicis canonum unire me Etalesiae. Blandellum lib. de primatu in Eccla, cap. 26 .sei r . pag. o. qui haec nimis frivola, incerta, & indig-
na gravissimo & sanctissimo illi Patrum Nicaenorum consessui esse . ijudicat;propter multas rationes,tum etiam, quia auctor,Dicax - - Iesuerit ,fuit Latinus , norus, ct rerum ignarui. Antiqua apud genti- les institutio fuit,ut hospitii necessitudo certa nota ceu pignore com traheretur, & diceretur tessera hospitalitatis, qua apud eos mutuae amicitit fovebantur de ad posteros manabant. g. Caa. est territorium urbis, & vicus, ager, regio. Erant autem
O i o. presbyteri urbici & rurales, & sicut urbici suum habebant Epist pum, sic & rurales , qui dicebatur Chorepiscopus, qui non solum hoc singulare habebat pri presbyteris, quod Episcopus diceretur, 'sed habebat etiam potestatem imponendi manus: sed cum ille crearet & deponeret Presbyteros & Diaconos, quoscunque via bat, hoc decimo canone modus illi constituitur, &relicta illi est potestas creandi subdiaconos, anagnostas, id est lectores, & exorcistas ( qui adjurando ejiciebant spiritus malos. quod donum notatum clerici, sed etiam laici habebant, quamvis pricipue clarui, ut
patet ex Tertulliano lib. de coro a militii cap. ii) non autem presby-N. .i 16. teros aut Diaconos sine Episcopo civitatis,cui & ipse de regio int
x . gra subjicvur. Addam Symbolum hujus C oncilia, ut videas ta quibus differat
482쪽
nx Co Nicet LII s. qryab eo, quod in Concilio Nicino a a i 8, patribus est compostum; Epistola autem synodica prolixam spirat Ecclesi*, ob pauca verba
turbatae, pacem & concordiam. qitam ride Coluit. prafat. ncilii Antiocheni.
Haec autem est expositio fidei , qua exposita est in Sinodo habita per
Euanias Ecclesiae Antiochenae , ut inquit B. Hilarius lib. de Synodis: consequenter Euangelica ct Apostolica traditioni, Credimus in unum Deum patrem omnipotentem, cunctorum, quae sunt, ad catorem,ct factorem O pro risorem, ex quo omnia : ct in unum Dominum Iesum Christum, Ilium ipsius unigenitum, Deum, per quem omnia , qui generatus est ex patre, Deum de Deo, totum ex toto, unum ex uno, perfectum de perfecto, regem de rege, dominum de domino, verbum, sapientiam, vitam, lumen
verum, riam peram, resurrectionem , pastorem,januam, inconpertibilem. O immutabilem, divinitatis egentiaeque o virtutis Ogloriae incommu-t dilem imaginem, primum editum totius creaturae , qui semper fuit in principio apud Deum, Verbum Deus, iuxta quod dictum est in Euangelio: Et Deus erat rerbum,per quem omnia facta sant,ct in quo omnia constant,
qui in nori mis diebus descendii de Ammis, ct natus est ex virgine, se- innum scripturas, ct agnus factus est mediator Dei ct hominum, praedem Aratus silet naura, ct dux vitae, dixit quippe: non enim defendi de caelis,
ut facerem resuritatem meam, sed poluntatem ejus, qui me misit.
p. cui est, ct resurrexit pro nobis tertia die,ct ascendit in caelos,oe sedet in dextera patris, O iterum renturus cum gloria judicare viros ct mortuos. Et in Sanctum spiritam, qui in para: ct sanctistratiostem ct consummationem credentibus datus est, Juxta quod O dominus Iesus Christus ordinarii discipulis dicens: Pergite O docete uespersas gentes, bapti n- res eas in nomine Patris di Filii ct Spiritus sancti. manifesta utique pa- iris vere patris certaque Filii rere Filii,notaque Spiritui sancti, rerὶ Spiritus sancti. hisique omnibus non simpliciter neque otiose propositissed significantibus diligenter propriam uniuscujussae nominatorum substa tum ct orassem ct gloriam, ut sint quidem per subdantiam tria, per consonantiam vero uvum. hanc ergo habenteisdem, se ab initia, ct usque in Dim habituri in conspecta Delo Christi, omnem hareticam pravam se-stam anathematicamus:O si quis prater salubrem scripturarum es remm Idem docet, sceni aut tempus aut spatium aut seculum aut esse aut fuisse,
483쪽
prius quam meraretur Flius , anathema sit. Et si quis Flium candilux adicit, quemadmodum unum conditionum: aut nativitatum, sicut sunt x
ripitates r. autfactionem, sicut sunt factura; non sicut dirinae scripturae ira ideravi Fngula, quaque superius dicta: Et si quis a iud docet , Di euangelicat, prater quod accepimus, anathema sit. Vide Socratem lib.
In hoc Concilio Athanasius accusatur & damnatur,& in ejus cum a paucis Attianis, jussu Constantii,eligitur Gregorius Cappadox,etiam Arrianus,qui cum per Philagrium praesidem armata manu in Ecclesiam Alexandrinam introduceretur, fuga inter ali templo exeuntes,evadit Athanasius. Populus vero turbatus Eces sam Dionysii Alexandrini incendit. Socrates lib. 2. cap. 8. Soet ome no lib. r. cap. s. Hoc est secundum Athanasii exilium, sed res tuetur per Constantem Imperatorem an . C. 3 8. Iulius autem cum se ab orientalibus contemni videret, cum Contiante Imperatore Occidentis agit, & orat ut ad fratrem Co stantium scri rei de convocatione Synodi universalis. Socratis Id. r. cap. I . Solom. lib. 3 cap. S. Baronius plerumque hos Orientales vocat Eusebianos, & Arri
nae doctrinae sectatores, sed perperam : fuerunt quidem aliqui inter eos, sed pauciores: quod ipsi Patres Sar licenses incident es epibstola ad Iulium Romae Episcopum manifeste indicant, his verbis:
Patuit apud omnes, qui convenerunt ex partibus Orientii, qius appelli iani Episcopae, quamquam sint ex his certi auctores, quorum facta , fas mentes Arriana haresis pestifero tinxit veneno, actu teroi rematas propter disjentiam ad iudicium venire noluisse. Erant ergo aliqui inter eos haeretici,sed plurimi erant sectitotes dei Catholicae,quod ex eo etiam evidenter patet, quod approbavit eorum symbolum S.Hilarius, Arrianorum acerrimus hostis, fidei orthodoxae contra ipsum Constantium constantissimus propugii, tot : quamvis vox homousios ab iis fuerit omissa, lib. de Dradu ad Gallos O Germanos Episcopos, pag, 3i et C o m
484쪽
BAronius vult Concilium Sardi cense a Julio Pontifice Romano A. c. 3 6.
procuratum, indictum, convocatum. At Socrat. lib. 2. c. I C. Edicitur Concilium generale, ut omnes Sardicam commeent, idque de csententia duorum Imperatorum dec. petitione Pauli ct Athanasii. Soγomenus lib. 3. cap. s. Cum I ius litteris apud Episcopos Orientis nihil Misceret, caussam Athanasi di Paula ad Constantem retulit. & cap. I o. Cum Cosani literis tibii prosceret, Athanasius O Paulus ad eum accedunt,ut concilium cogeretur dec. Sententia utri ue Imperatoris decretum est,ut Episcopi pariis utriusque ad statutum diam Sariacam urbem Il-brii convenirent. Vide Libellum synodicum ad omnes Episcopos
apud Theodor. lib. 2. cap. 8. Sardicam veniunt trecenti fere Episcopi ex Occidente, ex Oriem A. c. Hi . te Socrati lib. t. cap. 16. &Soχom. lib. s. cap. II. Theodoreto 2s o. Athanasio, qui intersuit Ieto, ex Occidente Sardicampo, ex Oriente Philippopolim s. aut So. epi ola ad solitarios. Ubi Athanasio sunt trecenti, adduntur illi, qui Concilium jam
celebratum anno undecimo a morte Constantini patris , --stea approbarunt. Sardica est civitas Illyrici, ditionis Coustantii, ubi conveniunt occidentales; Orientales autem discedunt Philip popolim, quae est urbs Thraciae, quia praesentes nolebant Athanasium & Marcellum, paulo ante ab ipsis condemnatos. Occidentales Synodi Sardicensis patres Synodum Nicaenam confirmant, Arrianos condemnant, Gregorium Cappadocem Episcopum Alexandrinum abrogant, Athanasium , Marcellum alio que absolvunt, qui postea per Constantium Imperatorem suis sedibus restituuntur. Pauli Episcopi Constantinopolitani nulla fit mentio in eorundem Patrum epistolis ad Iulium Romanum Episcopum , nec in epistola ad Ecclesiam Alexandrinam , nec in ea ad omnes Ecclesias, ita ut Socrates & Soromenus hic multa inconditari tent. has epistolas legenti luce meridiana clarius apparebit, nihil in iis Iulio plus tribui, quam caeteris Episcopis, quem pariter vocant amicum,collegam,Comministrum,quemadmodum & alios Episco-
485쪽
HasTORIA SAC, AEpiscopos rita ut jure clausula illa de appellatione ad sedem Petri in epis . Synodi Sardicensis sit suspecta, cum sit nova, absurda,&quasi interpolata, idque manu barbara, & non illius aevi. sic etiam auctam judicant appendice , fidei regulam continente, Baronitu de Binius. Et quod maxime mirandum , ante celebratam hanc SP nodum Julio Papae tribuunt Socrates & Socomenis auctoritatem supra alios Episcopos cujus tamen Concilium Nicaenum non m
minit & post finitam eandem synodum, in qui sola per diverses
canones sus appellandi ad Episcopum Romae aliis Episcopis conce- ditur, quasi veterno obruti, nullam ea de re faciunt mentionem. Quid vero de auctoritate Canonum hujus synodi judicandum sit, diversi diversimode censent. Quidam eos supposititios, aut saltem
adulteratos esse existimant. Primo,propter Canonum incertum numerum & ordinem et secundo, ob diversitatem exemplarium tam Graecorum quam Latinorum. Tertio, quod ipsa synodus septu ginta annis toti Christiano orbi fuerit incognita. Nam ab rem, 3 T. usque ad annum qi'. nemo de ea mentionem fecit, imo A- frica penitus eam ignoravit: & quomodo potuit eam ignorasse, si fuisset habitum concilium legitimum , ne dicam Vniversale, ma solitis canonibus instructum, cum ab Athanas in Apolog. r. murati Africanorum ipsi concilio Sardicensi interfuisse dicantur. Codri Canonum a concilio Chalcedoniensi comprobatus, a Iumniano confirmatus & editus,non meminit hujusConcilii. Ad itum postea est a Dionysio Exiguo, qui vixit an.6lo. nec unquam receptum est ab Ecclesi; Graeci, ut testatur Papa Nicolaus primus tom. combliorum s. epistola G. ad Photium. Et quis credere audet Universale Concilium, quale esse vult Batonius, ita posse negligi & obliter rip Et praesertim Romagi potuisse ejus dignitatis & praerogativae, iper universale Concilium concesse, oblivisci , quam tanto conatu postmodum sibi acquirere sategit: Praeterea, qua de caussa per eu
dem Osium Canone tertio datur Iulio Papae illa auctoritas, quae
Canone quinto aut septimo Episcopo Romano conceditur 3 Q - re tres fabricant canones, cum idem uno comprehendi potuisset pQuare stilo tam inepto & obscuro, ut non videatur Latinitas illius
temporis, sed longe posterioris, cum major in Occidente fuit barbaries
486쪽
baries Et si auctoritas illa dependet ab his infirmis & sere littermori tuis canonibus,quare juris divini ea esse vult Baron iust Huc procul, et dubio animadvertit Gelasius Episcopus Romanus A. C. p . qui ne-i glectis his incertis canonibus,(nam nec quides unodi hujus meminit: in sui epistola in qua describit quatuor concilia uni versalia ad ver a ba Christi in Evangelio S. Petro dicta, non imprudenter se contulit.: Orientales patres, & inter eos Stephanus Patriarcha Antiochei nus, & diversi Consetares, novam fidei confessionem ad Occiden- et tis Episcopos mittunt, in qua Arius condemnatur, quod diceret: tempus fuisse, quo non fuisset Christus, & dicebant fuisse ab .
omni seculo: interea vocem oμοκcic, omittunt. Praeterea anathema
si dicunt Sabellianis & Photinianis , & cxcommunicant Iulium , et osum, Protegenem &c. quod facerent contra Canones Ec-: clesiae: qua de caussa mirum in modum exacerbatur Baronius. Ille
osus hujus concilii, ut & antea m carni, fuit praeses, Legati Pon--: tisicis, Archidamus & Philoxenus presbyte i. : a Sulpitius Severus historiae sacrae lib. secundo magnum refert er-s rorem hujus Sardicensis concilii, quod Marcellum Episcopum A ni cyranum, Sabellianum haereticum ( qui diu subpallio Otho Ilico latuerat, teste Baronio absolverit, ab Orientalibus antea, & ab ipso A- lanasio etiam postea damnatum. Is Marcellus fuit Photini magis ster, cujus errorem tribus libris refutavit Eusebius Caesariensis, ins quibus docet eum non aliter quam Sabellius Afer, & Paulus Sa-
, hiosatenus Christum .iλιν statuere. Socrat. lib. 2. cap. Ic., Hunc eundem Marcellum Athanasius, cum eum comperisset non
j esse sanae fidei, post Concilium Sardi cense denuo a eommuniones suspendit. Ηinc Orientalibus data esi occasio decreta illius sinodi sub- xtriendi , etenim eis color quidam suppetere videbatur , quod tam injui fuisset pro Athanasio judicatum , quam Marcellas fuerat absolutus,
ut loquitur subitius. Vide de eodem Marcello conquerentem Baslium epist. ad Athanasium. Epiphanius scribit Sabellilim docuisset eundem esse Patrem & Filium & Spiritum sanctum, unamque, personam,sed tria nomina. Photinum statuisse Christum non fuisse, ante Mariam, atque ex illa principium habuisse, scd per sancti con- versationis meritum eximio divinitatis honore dotatum, atque
487쪽
actionum merito in Deum profecisse: quemadmodum commem rat Socrates lib. t. cap. i . I S. I 6 2 rs, Baronius vult Sardicense concilium esse cecumenicum , ut fuit Nicinum , & esse qui
ponderis canones, quod apud neminem inter antiquos reperio. Iu- stinianus Imperator cecumenicum vocat ex convocatione,& inten-
tione Imperatorum Constantii& Constantis; sed conventus im- peditus est per schisma Orientalium , qui Philippopoli convenie- bant: unde & auctoritatem & nomen cucumenici seu unive salis Concilii in universo mundo amisit: imo & diu omnes omnino scriptores tanquam abortivum & imperfectum latuit, ut diximus. Nec innotuit ante annum qis, cum inter Zosimi & Bonifaeli Pa pae legatos, & patres Concilii Carthaginensis acriter disputatum est de non provocando ad Concilia transmarina, & Pape legati su- si inerent licere unicuique Episcopo aut presbytero provocare ad ita piscopum Roman inn, ex auctoritate Canonis Concilii Nicaeni: at ex authenticis dicti Concilii exemplaribus contrarium a Patribus i Africanis docetur, nihil contradicentibus Zosimo aut Bonifaciosil vide locum. Imo in factione illa Theophili Alexandrini adve sus Ioannem Chrysostomum Constantinopolitanum an. C. gos usus fuisset auctoritate hujus Concilii Sardicensis, si cecumenicum fuisset, Papa Innocentius; sed contrarium potius statuere videtur, qui in epistola ad Theophilum sic loquitur: Iuxta Concilii Num nones O decreta contende: alios canones Romana non admittit Eccli', . Et epistola ad Constantinopolitanos: Catonibus porro , equendam esse scribimui, qui Nicaa sum decreti: quos solos consectari decet Eccle iam . Catholicam,o juxta eos udicare,&c.similia plura possunt adduci exempla. Sed per utriusq;concilii Nicini N Sardicensis canones unum
de idem esticere vult concilium Batonius: non autem video quo pretextu, cum differant tempore 2 2 annorum, & numero & argumento Canonum, & causa convocationis & loco. Convocavit Nicaenum Constantinus pater, Sardicense Constans filius, illud tempore Sylvestri, hoc Iulii Episcopi Romani. Binius Sardicense vocat appen cem Nicaeni, cum patres nulli bi in suis epistolis ad Iulium Papam & omnes Episcopos ejus rei faciant mentionem. sed hoc ita placet Unio. totiescunque Romana & Antiochena Eces
488쪽
nx CONCILII s. sa contenderent de provocatione , solet Romana Ecclesia dicere, non esse attendendum ad ea, quae Antiochena statuit Synodus,cum ea nor, sit universalis sed particularis. Cui contra Antiochena idem dicere de Sardicensi. Rursus Romana dicere, Antiochenam habitam sine assensu Episcopi Romani: cui item oggerere Antiochena, Sardicensem habitam esse invito Imperatore Constantio, &c. Hoc
tamen dici posset, si legitimum hoc est Concilium, habere ex eo Episcopum Romanum jus illud in Occidentales , quod Baronius eum habere contendit in omnes Romani orbis Episcopus. Orientis de Africae Episcopi nunquam Dominum admiserunt Episcopum Romanum, occidcntis autem Episcopi se paulatim ei subjecerunt; utrum autem hoc sit juris di vini aut humani disceptatur; & quando& quomodo hoc acciderit quaeritur. Negant hoc Concilii Nicaeni
canones s. s. q. Constantinopolitani a. de Ephesini g. aut ultimus, Chalcedonensis'. i T. I p. et s. 28. Antiocheni, qui etiam
continentur in Cod. can. universae Ecclesiae , IS. I S. ro. negant camnones Africani de non provocando ad concilia vansmarina , & patrum Africanorum et i . epistola ad Coelestinum Episcopum Romanum, an. C. qis. Affirmat solum Sardi cense Concilium. Non damno, inquit Erasmus praefatione in Hilarium, illarum , qui flui) defendunt Pontiscu auctoritatem; adversus quorundam seditiosim petulantiam: tametsi magis optarim sic essorescere Christigloriam, ut totius mundi gloriam obscuret, etiam sisteri posset Petri ct Pauli, non modo . Romani Pontificis. Sic enim obscurari, rere fuerimus gloriosi: si nos ex no- si nihil essemus , sed Christas esset omnia in omnibus. Baronius Sardi cense hoc concilium nil minus auctoritatis habere assirmat quam Nicaenum, imo praestare, si numero res agenda esset, cum non fuerint plures quam so Episcopi Occidentales & Soorientales; in universum I o. ut docet Athanassus epistola ad solit risi, ut jam diximus. Praeterea Batonius Osium A postolicae sedis,
id est, Episcopi Romani legatum statuit, sed nulla ratione: huic quidem inter Antistites Athanasius primas defert, dum inter illos, quos recenset, primo loco ponit Osum Episcopum Cordubensem di Protegenem Episcopum Sardi censem spectatos ambos in Concilio Nicaeno viros &c. quos principem locum in synodo Sardicen-
489쪽
Hrs TORTA SACRAc tenuisse tradit Salommus lib. 3 .capaLAgebat autem Ofius, verba sunt
Batonii, Patronum bxodi, cujui muneris erat definienda naponere-que singulorum rogare sententias, cum tamen non fuerit legatus Iulii,& ipse Osius subscribat; Ηopius ab Nispania, tantum. Epistolae Concilii Sardicensis ad omnes Episcopos se subscribituri IIuius ab IIispania. Iulius Roma per Archidamum o Philarinum Pres teras Sec. Cum: si Osius Iulii legatus fuisset, subscribere hoe modo legati debuissent: Iulius Romae Episcopus per Hosum Episcopum, & Archidamum & Philoxenum presbyteros. Vide Serermnum Bimum conciliorum tomo primo.
Nota obiter occasione hujus concilii Sardicensis scissam esse Oecidentalem ecclesiam ab Orientali; & hoc loco (ubi est mons Susaeis Nicephoro Callisto, sed Tisucis Socrati lib. r. cap. 18. inter Illyrium nempe & Thraciam fuisse positum limitem Imperii Orientalis & Occidentalis a Constantino patre , cum divisas Imperii partes
filiis transcriberet. A. c, Constans minatur bellum adversus fratrem Constantium, nisi Athanasius restituatur. Paulus & Macarius. legati Constantis in Africa persequuntur Circumcelliones seu Donatistas multosq; e rum occidunt. Inde Catholicos seu Orthodoxos vocant Macarianos, & tempora Macariana, quibus primum ab Orthodoxis ficta persecutio. Optatus. I b. 3. Sic contra Orthodoxos Arriani,& prae-
. cipue Alexandriae Gregorius Cappadox Episcopus loco Athanasi
plurimum saevit. A. c. 3 2. Gregorius Cappadox EpiscopusAlexandrinus a Sardicensi Corucilio condemnatus; ad Constantis Imperatoris epistolam per Constantium cum epistola ad sua remittitur, & Athanasius a Consia tio per literas revocatus Episcopatui suo restituitur. A. c. 3 s o. Constans a Magnentio, prope montes Pyrenaeos in castro, CuHelenae nomen est, occiditur, annos natus 3 o. qui simul Occide
tale Imperium magno cum exercitu invadit. Socrates I. 2. cap. et . Soromenus lib. q. cap. I.
In Concilio Hierosolymitano per Maximum patriarcham resti, tuitur Athanasius, qui summo cum gaudio ab Alexandrinis excipitur.
490쪽
CUm Constantius in expeditione contra Magnentium iret, cele- A. et 3 si . bravit synodum Sirmii in Pannonia contra Photinum Episcopum Sirmiensem. Hic Photinus, ut diximus,fuit Marcelli Ancyrani discipulus, qui Ebionis haeresin renovavit & neutri parti adlaae sit. Nam Pauli Samosateni errorem secutus per Aobe, nihil aliud apud Ioannem Euangelistam denotari dicebat, quam Patris de redemptione generis humani decretum, secundum Epiphanium haresi I. Dicebat Christum non esse Deum,sed merum hominem, nec fuisse antequam ex Maria natus fuerit, qua de caussi eos bapti Eandos decrevit Synodus Nicaena , qui ex iis ad Ecclesam Catholicam venire volebant. Patres hujus Concilii tam Orientales, quam Occidentales, partim orthodoxi, partim Arriani Photinum condemnarunt & abdicarunt, utpote opinioni Sabellii, O Pauli Samosateni farentem, ut loquitur Soromenus. Cum autem patres ipsum hortarentur, ut sententiam mutaret, induci non potuit, sed ad disputationem eos pro voeavit, Mare cum Episcopi ad certum diem convenissent, de judices doctrina & auctoritate ex palatio insignes ex mandato Imperatoris concilio praesiderent, Basilius Episcopus Anc esuscipit partes contra Photinum dii putandi. At cum disserendi certamen propter multa & varia utriusque tum interrogata tuma . responsa longius procederet, & celeres scribae argumenta utriusque producta excepissent, Baslius superior evasit. Diversae in hac synodo conscribuntur fideinrmulae, nulla facta Essentiae aut similitudinis mentione. Vide Socratem lib. t. cap. 2 .rs. ct Sodomenum
l . cap. h Hilarius Arriani dogmatis insignis antagonista fidem Concilii hujus Sirmiensis inter Orihodoxas ct Catholicas recenset,quae ea est, quam annem frequenti anathemate adversus.dogma Arrianorum, Sabellianorum & Photinianorum resert Socrates p. praedicto, cap. et s. Credimus in unum Deum patrem omnipotentem,
canatorem ct opificem omnium, ex quo omnis paternitas in caelii ct in terra nominatur: Et in unigenitum Dium ejus Dominum nostrum Iesum christum, qui ante omnia secula ex patre genitus est: Deum de Deo, tamen et lumine, per quem omniafacta sunt,&qua in caelis,o quae in terra,ri Asia ct imi bilia: qui est rerbum, Sapientia, nita, Virtus, Uin rem qui in narisiimis diibus propter nos incarnatus est, exsancta Virgine natui,