Historia rerum memorabilium in orbe gestarum, ab anno mundi usque ad annum Christi 1125. Quam ordine chronologico ex optimis scriptoribus compendiose digessit, Timannus Geeselius, m. d. Tomus primus secundus

발행: 1661년

분량: 836페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

631쪽

DE GRATIA ET LIBERO ARBITRIO. s ct

Sententia Augustini.

BEatus Augustinus riusque discipuli, communi patrum sententiae addiderunt absolutum Dei decretum , quo ab aeterno statuunt certis hominibus gratiam ita congruam & efficacem dari, ut quibuscunque fuerit donata, illud in iis certo operetur, cujus causa

confertur.

Hanc fuisse sententiam Augustini sequentia probant. libr. I. ad Simplicia n. quaest. r. ipse Augustinus sic scribit: Ni in potest ejectis misericordia Dei esse in hominis potestate, ut frusi a illius misereatur,si homo nolit. Quia si vellet etiam ipsorum misereri, posset ita rocare, quomodo illis aptum esset, ut O moverentur, ct intelligerent, O sequerentur. Verum est ergo, multi rorati, pauci vero electi. Illi enim electi, qui

congruenter rocati: illi autem, qui non congruebant, neque contemperam tantur recationi, non electi, quia non secuti, quam ris vocati. Item verum est. Non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei: quia etiamsi multos rocet , eorum tamen miseretur , quos ita rorat , quomodo eis rotari aptum est ut sequantur. Falsum ess aut in , squis dicit, Uirer non miserentis Dei, sed volentis atque currentis est hominis: quia nullius Deus 'ustra miseretur: cujus autem miseretur, sic eum rotat, quo modo scit ei congruere, ut rotantem non re uat. Et paulo poli: Cum ergo alius sic , alius autem sic moreatur ad dem, eademque res sepe alio modo dicta moveat, alio modo dicta non moveat, aliumque moreat, alium non moreat et quis atideat dicere defuisse Deo modum rocandi, quo etiam Esau ad eam silem mentem applicaret, voluntatemque conjungeret, in qua Iacobjustifcatus est y Et mox: Cum enim deserit Deus non sic ro- cando, quomodo ad silem moreri potest, quis etiam dicat, modum, quo Apersuaderetur ut crederet, etiam omnipotenti defuisse I Postea su jungit. Tenacisim=Frmissim que credatur, quod Deus, cujus vult, miseretur , ct quem ruit obiurat : hoc est, cusus ruit miseretur; ct cujus nonruit, non miseretur: es e alicujus occulta, atque ab humano modula tmesistabilis equitatis. Idem plusculis interjectis: Quis potest credere, nisi assiqua rotatione, hoc est, aliqua rerum testificatione tardaturi Q shabet in patessate tali nisu attingi mentem suam, quo ejus relantas mo- reatur a s .m I aut quis habet potestatem, ut vel occurrat, quod eum

Dddd et delectare

632쪽

sgo SENTENTIAE VETERUM delectare possit , vel delectet cum occ miti cum ergo nos ea delectant, quibus proficiamus ad Deum, hispiratur hoc , ct praebetur gratia De irnon natu nostro , ct industria , aut operum meritis comparatur. Adhaec Epist. io . ad Vitalem silc scribri: Si ita praepararet atque operaretur Deus hominis rotuntatem, ut tantummodb legem suam atque doctrinam, libero ejus adhiberet arbitrio , neque rocatione illa alta atque secreta sic ejus ageret sensum , ut idem legi atque doctrina accommodaret assensum: proculdubib eam legere, vel intelligere legendo, vel etiam exponere ac pradicare susiceret, nec opus esset orare, ut Deus ais em suam infidelium corda converteret. Videatur etiam Augustin. lib. de Corrept. &grat. cap. Iq. item. lib. de grat. S liber. arbit. cap. I . cap. 16. N lib. de grat. Cliristi contra Pelag. & coelest. cap. 2 . & lib. de praedest. Sanctor. cap. 8. & lib. de bono perseverantiae cap. 8. Item de Spiritu & Litera cap. 3 .Prsterea statuunt I. Deum voluntate antecedente & conditionata& seria velle salutem singuloru hominum. r. Redemptionis Chtitii beneficium ad omnes pertinere; nullum etiam esse, cui non pr*beantur auxilia susscientia ad salutem: sed electis dari gratiam singularem & essicacem , quae auctori lib. de vocat. gent. dicitur specialis ;de qua adversus Pelagium disputat, & in qua totus est Augustinus a reliquis, id est, per praedicationem Euangelii vocatis & simpliciter sidelibus dari communem seu susscientem gratiam , qui auctori devocation. gent. vocatur generalis, & hodie toti orbi innotuit nomia ne universalis, per quam illi servantur, qui eam amplectuntur & in ea perseverant, qui vero eam negligunt, sua culp1 pereunt. I. Deum voluntate antecedente & conditionata & seria velle salutem singulorum hominum ex his liquet Augustini iciis lib. de Spirit. & Liter. ad Marcellin. cap. Vult Deus omnes homineisl-roiseri,ct ad agnitionem veritatis renire: non sic tamen ut eis adimat liberum arbitrium,quo vel bene reImale utentes justifime judicentur, hodcum sit, insideles quidem contra Dei voluntatem faciunt,cum rivi Euangelio non credunt: nec ideo tamen eam pincunt, rerum seipsos Iraadant 'M-gno S summo bono, malisque parnalibus implicant, experturi in suppliciis potestatem ejus, cujus in donis misericordiam contempserunt. Ita rotuntas Dei semper in ricta est: vinceretur ausim ,s non inpeniret, quid de

633쪽

DE GRATIA ET LIBERO ARBITRIO. s8rcontempto libuifaceret, aut ullo modo pusent eradere, quod de talibus ille constituit. Huic rei confirmandae inserviunt O illa Augustini loca in quibus diserte dicit, omnes homines posse ad salii rem pervenire,

si velint. Lib. I. de Tenes. contr. Manich. cap. Illud autem lumen non irrationalium animalium oculos pascit, sedpura corda eorum, qui Deo

credant, ct ab amore risibilium rerum, O temporalium, se ad ejus pracepta serpanda convertunt: quod omnes possunt, si pelint, quia illud lumen omnem hominem illuminat rementem in tant mundum. hoc idem lib. t. Retract. cap. Io. ita repetit. Quod omnes homines possunt, si relint, non exissiment nori haretici Pelagiani secundum eos esse dictum. Verum crenim omnin, omnes homines hoc posse, is pelint; sed praeparatur roluvias a Domino, O tantum augetur munere charitatis, ut possint. Idem Prosper, optimus Augustinianae sententiae interpres, asserit ad Gallos super cap. 8 sententia. 8 sim dicit, quod non omnes homines Deis velit saeros fieri: sed certum numerum praedestinatorum, durius loquitur, quam quendum est, de altitudine inscrutabilisgratia Dei , qui ct omnes homines ruit sipos seri, atque ad agnitionem peritatis venire. Item ad Object. a. Sincerisimὶ credendum est, atque prostendum, Deum velle ut

omnes homines satri fiant,siquidem apostolus, cusus isa est sententia, soἰ-

licit)praecipit, quod in omnibus ecclesiit pisime custoditar, ut Deo pro omnibus hominibus supplicetur; ex quibus quod multi perrunt, pereuntium ess meritum, quod multi satrantur, satrantu eli Domini. Similia loca videantur in Apolog. Ioan. Dallaei pro duab. Gall. Synod. Nation. pag. 832.833. 3 c. & 8ST. r. Christi beneficium redemptionis ad omnes pertinere Augustini etiam enarrationes probant, in s y, sic loquitur. Tenebantur

homines captiri sub diabolo daemonibus serviebant; sed redempti sunt a

captivitate: rendere enim se potuerunt,sedredimere non potuerunt. Venit redemptor O de ii pretium, fudit sanguinem suum,ctemit orbem terrarum. inritis quid emerit I ridete quid Aderit, ct invenire quid emerit. Sanguis Christi , retiam est. Tanti quid valet I quid nisi totus orbii ' quid nisi omnes gentes' valde ingrati sunt pretio suo, aut multum superbi sunt, quid cuni aut illud tam par,um esse, ut solos afros emerit; aut se tam magnas esse pro quibus solis illud sit daturus. Non ergo exultent, notis er-biant, pro toto dedit quantum dedit. Novit quid emerit, quia norit quanti emerit, O qua ti dederit. Et paulo ante sinem: Iud capit

634쪽

s81 S gNTENTIAE,UETERUM orbem terrarum in arei titate; Non panem, qm non partem milit. Trim judicare habet , quia pro toto pretium dedit. item in Psalm rq . Villa commercium redemptionis nostrae: Christus pependit in ligno. Vide quami

emit, ct se ridetis quid emit. Empturus est . quid. Ipsum aliquid nondum scis. Vide quanti, ct ridebis qui . Sanguinem fudit, sanguisessio

emit, sanguine agni immaculati emit , sanguine unici seu Dei emit. Tam: Magnum pretium video Christi, videam quid em'. Commemoraturam ct conpertentur ad dominum univers Jnes terrae. In uno eodemque Prum Emptorem rideo in pretium,&posse inem. Emptor,Christas est, militavsanguis, possesso orbis terrarum. Item in Psalm. terram ruarit,ct totam terram recapit. Qui terram vocarit, tantam vocarit, Pun-

tam fabricapit. Tum et qui vocavit terram a solis ortu usique ad occasurutorum redemit. Item in Psalm 68. vers. 2 T. Projecit pretium argenti, quo ab illo dominus venditus erat, nec agnovit pretium, quo is a Damno redemptus erat. Idem libr. xx de Civitat. Dei cap. vi. sic scribit. Omnes itaque mortui sunt in peccatis , nemine prorsus excepto, fretis originalibus, sire etiam voluntate additis, vel ignorando rei sciendo, nec faciendo quod jiclum est; ct pro omnibus mortuis virus mortuus est unis: id est, nullum habens omnino peccatum. Idque significare et Cor. s. I . Si unus pro omnibus mortuus est, ergo omnes mortui sunt. Hic etiam

audiendus Prosper, is in Responsi ad cap. s. Gall. object. sic scribitet Nullus omnin) est ex omnibus hominibus, cujus natura in Christo, Domino nostro, suscepta non fuerit. Ibidem. Cum itaque rectissim. dicatur Salpator pro totius mundi redemptione crucifixus, propter veram humata natura susceptionem , ct propter communem in primo homine omniam perditionem, potest tamen dui pro his tantum cruci xus , quibus mors ipsius profuit. Idem in sententiis, quas responsionibus ad capitula Gallo rum subjecit, sic scribit super nono hoc illorum capite et Qui dicit, quod non pro totius mundi redemptione Salpator sit cruo us, non ad Sacramenti virtutem, sed ad infidelium respuit partem: cum sanguis Domini nostri I. Christi pretium totius mundi sit: a quo pretio extranei sunt, qui

aut delectati capti ritate redimi noluerunt: aut pod redemptionem ad eandem sunt serpitutem repersi. Ad hic vide Res p. ad object. Gallic. a.adoriect. s. ad object . p. ad object. II. ad object 12. ad object. i Item responsi ad object. Vincent. 3. ad object.q. s. c. II, 12.13, I .

635쪽

DE cRATIA ET LIBERO AREI TRIO.16. Idem confirmat scriptor lib. 2. de vocat gent. cap. I s.

uititur ratio dubitandies Iesum Christum Dominum nostrum pro Oct peccatoribus mortuum, a quorum numero (squis liberin rentus

est, non est pro omnibus mortuus Chrsus. Sed proras pro omnibus mortuus christus. Item lib. i. cap. s.& cap. I r. lib. 2. cap. 2.3. q. s. S. II. Is . I . 23. 2s. 26. 2'. 3I. ubi omnibus ad salutem lassicientia auxilia pr*beri fuse docet. His adiunge Augustin. lib. G. contra Julian. cap. q. &cap. S. lib. I. de peccator. merit. &remission.

cap. 26.

Augustinus necesstatem gratiae prae caeteris contra Pelagium a- 3. criter urget. Modcum in confesta sit, probatione opus non habet. Augustinus eundem cum patribus primitivi ecclesis modum se operationis gratie statuit, non necessitantem, sed in omni opere sancto priorem esse gratiam, quia operatio ab ea incipite voluntas autem humana cooperatur, quia gratia eam ad simul operandum trahit.Operatur Deus, cooperatur homo. Ita tamen ut electi,quamvis interdum gratia excidere possint, certo tamen & infallibilitet serventur, ob amorem Dei erga eos eximium et reliqui vocati aut fideles aut serventur, aut pereant, pro modo cooperationis secundum liberum arbitrium. Hanc quoque Augustini fuisse sententiam probant scripta ad Sim. Libe umplic. l. i. qu st. r. Nemo credit non rotatus sed non omnis credit rotatus; -burium. multi enim sunt vocati, pauci rero elasti. Utique ii, qui vocantem non castitem serunt, sed credendo securisiunt, volentes sive dabio crediderunt. Ibidem. Quamvis multi uno modo vocati sunt, tamen quia non omnes

eadem modo assectisunt; illi solisequuntur racationem, qui ei capiendae reperiuntum idonei. Et post pauca: Noluit ergo Esau, O non cucurrit. Sed di si ratisset, ct cucurrisset, Dei adjutorio pervenisset, qui etiam velleo currere vocando practaret , nisi, roratione contempta , reprobus Feretraliter enim Deus 'estat ut velimus, viliter prestat, quod voluerimus: ut retimus enim S suum esse roluit, O nostrum, suum vocendo, nostrum sequendo. Quod autem voluerimus strui prastat , id est, posse bene agere, O semper beatὶ ripere. Idem tom. s. tractat. 3 3. in Evangel. Ioan . sic loquitur: uuare non poterant credere (Iudaei si a me quaeratur, cito re panderem quia nolebant: malam quippe eorum resuntatempraeridit Dimo is

636쪽

O per prophetam praenuntiavit illa, cui abscondi futura non possunt. Idem

de praedestinat . cap. I de Pharaone & Nebuchodonosore: Quan-ium ad nMuram, ambo homines erant, quantum ad dignitatem , ambo rogei, quantum ad causam, ambo capti rum populum Dei possidentes, quantum ad poenam , ambo flagellis clementer admoniti. Quid sines eorum fracit esse diremost nisi quod unus manum Domini sentiens in recordatio ne propriae indignitatis ingemuit: alter libero contra Dei misericordissimamroluntatem pugnarit arbitrio. Idem de gratia & liber. arbitato. cap.

a T. Cooperando ( Deus in nobis perscit, quod verando incipit ; quia

ipse ut velimus operatur incipiens, volentibus cooperatur perficiens. Idem de verbis Apostol. serm. 13 - non esses operator, ille non esset cooperi tor. Item libr. 13. quaest. q. 2 . Nec peccatum, nec rectefactum, imputare cuipiam justὶ potest,qui nihil fecerii propria poluntate. Es igitur peccatum O recte fabam in libero rotantatis arbitrio. Idem libr. s o. homiliar. homil. 16. In tuo arbitrio Deus posuit, cui pares locum; Deo auDiabolo. idem de Spirit. &Liter. cap. 3 3. Profect)ct ipsum rella credere Deus operatur in homine, O in omnibus misericordia ejus pravenit nos i consentire autem vocationi Dei, vel ab ea dissentire , Aut dixi, pronia rotuntatis est. Adhaec vide libr. 3. deliber. arbitr. cap. I. de Natur. & grat. cap. 6 s. item de peccat. merit. & nupt. libr. 2. cap. s. & IT. item de Ecclesi digmat. cap. et t. Videatur etiam Prosper adversus Collat. cap. I . ubi modum operationis gratiae sese des

cribit. Item ad Russin. de liberi Arbitr. item. Ad Capp. Gall. 6. derc. Videantur etiam duo insignia loca ex libr. de Vocat. gent. cap.

et s. 26. Ex capite vero et C. haec verba expendanrur: tam abunda tiorem gratiam ita credimus atque experimur potentem, ut nullo modo a

bitremur esse violentam. de cap. 28. Fit manifestum, quod di persis a que inimumeris modis omnes homines vult Deus saerasseri, ct in agnitionem veritatu venire: sed qui veniunt, Dei auxilio diriguntur, qui non veniunt, sua pertinacia reluctantur. His adde Fulgentium libr. I. det Veritat. Praedestin. pag. s. apud Esaiamsic loquitur Deus, si ro ure1-tu O audieritis me,bona terra comedetis, si autem nolueritis nec audientis me, gladius derorabit ros. Nis recis quos iacitur, si rolueritis o nolueritis, proculdubi. Libertas humani declaratur arbitrii. Vella erum nolle ra metatis esse nemo ignorat. Augu

637쪽

DE GRATIA ET L in ERO ARBITRIO.

Amstinus vocatos seu fideles tantum,& idem& gratiam amit- s. . tere 'sse non negat: nam Deus, qui dat velle bonum, non semper Graiis dat in bono perseverantiam: sed electos seu pridestinatos ad salutem non deficere, aut gratiam amittere, vel, si amissa sit. ante finem restitui statuit.

Inspiciatur ipsius liber de bon. persee. ea, i a. ubi se scribit: Usti quoque regeneratos aliospersererantes usque in finem hinc ire, alios, quorum jue decutant, hic teneri: qui utique non decidissent , i, antequa* υ tarentur, hinc issent: ct rursum quasdam Iaps i, quousque redeanto noue ede huc pira, qui utique perirent, ii, antequam redirent xirent. vi- antnr etiam quae exstant de corrept. &grat. cap. 6. Si autem Iam .

regeneratas ct justiscatus in malam vitai sua voluntate relatitur, certhiste non potest dicere non accepi, quia acceptam gratiam Dei sub in malum libero amisit arbitris. Et cap. 8. Mirandum est quiden , multumque mirandum, quod filiis suti Deus quilusdam, quas gener Vit in Christo, quibis . fidem , spem, dilectionem dedit, ran dat persi peravitam. ibidem. De his serimus, qui perseverantiam bonitatis non habent, sed ex bono in malam Dei desciente bona voluntate moriuntur. Re pondeatis possunt, cur illos Deo, cum fideliter piὲ virerent non tunc de rita hujus pericula

rapvit, ne malitia mutaret intellectum eorum, er nefctio deciperet avi- 'mas eorum. Et lib. de bon. perseu. cap. 6. Non dicant homines persererantiam cuiqua datam esse usique in sinem, nisi cum ipse renerit Dii, O. . persererasse cui data est, repertus fuerit usque instem. Dicimus quippe castum, quem novimusiastum; sipe fit, sire non fit, in eadem castitatis mansimi; es quid aliud dirini muneris habeat , quod teneri ct amitti potia, dicimus eum habere, quam cunque habet, ct si amiserit dicimui habuis.Eandem esse sententiam Prosperi patet ex subjectis lenten- tiis. Ad capp. Gall. c. r. Asanctitare ad immundiciem,a justitia ad ini- - .euitatem plerosiae transiti non dubium est.Et Hox. Non relisii sunt a Deo ut relinquerent munesta reliquerunterelicti unt,dr ex bono in malum 'opria traluntate mutati sunt. Atque ab hac licet fuerint renati, fuerint sustificati, ab eo tamen, qui illos tales nascipit, non sunt predestinati. Sic cap. I. Ex regeneraris in Christo Iesu, quosdam, relicta fide O pili moribus, apostatare a Deo, ct impiam ritam in sua ar Fovefinire, mul- . . Di, Pod aerarim est, probatur exempla, sic cap. tr. ite ad object. Eeee Vin-

638쪽

sgis . SENTENTIAE VETERUM. Vincent. I t. ad object. I 3. ad objeci . I . Idem confirmat scriptor

de vocat. Gent. lib. 2. tap. 32. item cap. et s. ubi sic dicit. Id obediendum sibi ipsum rellesic donat, ui etiam a persereraturis illam mire bilitat m, qua potest nolle, non auferat: alioquin nemo unquam siletium recesisset a Ide neminem concupiscentia vinceret , neminem iracunilia Abellaret, nullius charitas refrigesceret, nullius patientia frangeretur, O collatam sibi gratiam nemo negligeret: sed quia hac possunt seri, O lacon sensum talium tentationum facilis nimium proclivisque dissem' est , mn quam debet in auribus Diuum rex ilia Dotani non sonare ; nuit tectorate ne intritis in tentationem. Item cap. et s. ejusdem libri, & alibi. Tota antiquitas indeficibilitati adrersatur, inquit Vossus hist. Pelagianae lib. s. cap. 12. nec quemquam, quantum meminisse Palamas, --ierum invenire est,qui siletes omnes omnimodam de perseverantia sua certitudinem habere arbitraretur. Imo nec Augustinus ipse electionis,

aut de futuro flatuvertitudinem docuit: Quis enim hominum, inquit de civit. Dei et .ir. se in actione professuque sustitia persereraturam usque in Fnem sciat, nisi aliqua rerelatione ab illo certior fit, qui de hac re justo latenteque sudicio, norum omnes instruit, sed neminem fallita Et: De persererantia sua premio certi sunt: de ipsa perseverantia sua reperiuntur incerin Idem de corrept. &grat. 13. suit ex multitudine Delium, quamdiu in hac mortalitate viritur, in numero praedestinatorum se esse presumat y qiva hac occultari opus es hoc loco, ubi Grenda est elatio. Et ' sib. de bono perseverantiae cap. 8. Nominibus autem videtur, omnes qui boni apparent Delei, persererantiam usique: in finem accipere de buisse: Deus autem melius esse judicarit, miscere quosdam non perferrea iuros certo numero sanctorum suorum, ut, quilus non expessit in hujus vita . tentatio securitat, non possint esse securi. Multos enim a perniciosa elatione reprimit, quod ait Apostolus: Qui videtur Iare, vi rat ne cadat. Et 'cap. 2 a. Quoniam de rit aterna, quam filiis promisiami promisit non es mendax Deus ante tempora clema, nemo potess e securus, nisi cum con summata fuerit ista vita, qua tentaria est super terram. similia habet Prosper. Si miratur icetor tantam testimoniorum nubem a me productam, faetum hoc sciat ex proposito, pi videamus Augustini in hac sententia constantiam, quam subinde apud sanctum virum cillare multi assita Anx- .i . 2

639쪽

Sententia quorundam Monachorum

nam etinorum. Monachi Adrumetini in Africa absolutum ab aeterno statuunt Dei decretum etdictionis & reprobationis: quo quidam , sed

pauci eliguntur ad vitam aeternam, reliqui & plurimi reprobantur, id est,ad aeternum ignem praedamnantur:idque sine aliqua alia caussa, quam ex sola voluntate de mero Dei beneplacito.Statuunt Christum non esse mortuum pro omnibus hominibus, sed tantum pro electis.. . Necessitatem gratiae tam abundanter statuunt, ut eant semper efficacem velint, seileam solis electis tribui . Gratiam eam esse irresistibilem, in ea homines mere passive agere statuunt, & ita, ut Pelagiani gratiam, hi liberum tollunt arbitrium, quare a quibusdam dictum est servum arbitrium. De gratiae perseverantia & amissibilitate, quid aliud dicere poli simu Adrumetini , praeterquam electos seu praedestinatos non posse damnari, reprobos non posse salvari: & Deum ab aeterno decrevis e& determinasse omnia omnino futura eo modo, eo loco, eo tempore, & eo ordine, quo fiunt: nec quemquam plus aut minus boni aptmali ficere posse, quam facit,& si ustra facere eum Deus secundum opera uniuscujusque non sit redditurus. Ita ut consequenter Christus in extremo judicio electis dicturus quidem sit, Venitebrauescti Niseis mei, dcc. reprobis, discedite a me maledicti in ignem aternum &c. sed non additis rationibus, quas subjungit Matth. et s. Adrumetum erat urbs Africae Propriae, ad mare mediterraiieum sita, ubi nunc regnum Tunetanum , inde Monachi Adrumetini,

Oorum quidam ex libris v stini male intellectis omnia gratiae

tribuesant,& liberum arbitrium negabam, di adgravius, ut loquitur Augustinus epith. 6. ad Valentinum , negabam Deum in die j dicit unicuique tedditurum secundum opera ejus. Etiam hoc tamen indicaverunt , perre Augustinus, quod plures restrum non ita sentiant, sta liberum arbitrium Ajura fateantur per Dri patiam , ut recta sapiamus atque faciamus, set cum venerat Dominus reddere unicuique secundum opera ejus , inreniat opera noura bona , qua praeparant Dras,ut in illis ambiamus, Quare obstupeo, cum video Adrume- Leee a lino

640쪽

tinorum verba e diametro contraria verbis Christi, Matth. IV ret. Futurum enim est, inquit, uisitius hominis veniat in glaria Patrissum cum angelis suis, O Iunc reddet unicuique secundam opera ejus. & Pauli Rom. r. s.&seq. Adversus hos scriptit Augustinus lib. de gratia talibero arbitrio, & alterum de correptiones ac gratia: quorum primus docet ita praedicandam esse. gratiam, ut non tollatur liberum arbitrium , ubi inquit: infide sana Catholica persererent , qua neque liberum arbitrium negat stre in ritam malam spe in bonam ; neque tantum ei tribuat, ut fine gratia Dei valeat alie ui , spe ut in bono persereranter proficiat, ire ad bonam sempiternum perpentat Oc. alter docet ita gratiam' esse praedicandam, ut correptio semper statuatur necessaria. Vtrumque scripsit ad Valentinum eorum monachorum unum & ad reliquos dietos monachos et ad quos etiam exstant epistolae q6. & q. in quibus eos carpit, quod non satis diligenter &attente legerint suos libros, ut epist. qir Et epist. C. ut gratiae necessitatem & arbitrii libertatem probet Augustinus; si non esi Dei gratia, inquit, quomodo salvat mundum I Si non es liberum arbitrium quomodo judicat muctum I Ex errorin horum Monachorum, ne qui , diram de Manichaeorum& Priscillianistarum haeresi, originem trahere videtur dogma Praedestinatianorum, de quibus ita loquitur

Gennadius Massiliensis Episcopus, qui vixit tempore Gelaui Pape, sub finem hujus seculi, in appendice indiculi Hieronymiani de lux retibus, opera Claudii Menardi nuper Parisiis editi, inquit Vositis

lusi. Pelag. lib. I. cap. io. Praedestinatiani sunt, qui dicu t, quod Prisnon omnes homines ad hoc crearit, ut omnes salventur, sed ut multitudi . . ne hominum ornetur mundus: quod di si generali pradicatione dicat; renute ad ine omnes, qui I oratis di onerati estis , ct ego reficiam vos; non

tamen omnes ea voluntate vocet, ut omnes siquantur rocantem: sed nec omnes, qui ipso inspirante obesiunt vocationi, dicuntur accipere exequendi

in bono opere persere ramiam, sedpost multos labores O justitia fruaui,

non sint de salvandorum numera, subtrahendas eis rires etendi, ne perdu-r.nt in bono ; Et ὲ contrario, illos,qui praedectinati sunt ad vitam a ternam, aeriamsi in persidia Ne in omni genere pellari longo tempore res uentur, accepturos occasionem, qua O credant in Deum Osecundum Dei praecep tum rixant, ut possctantsocietatem justorum. Tali descitione id docere

SEARCH

MENU NAVIGATION