Latin works

461쪽

DE OB TIONE ET ECCLESIAE PURGATIONE.

462쪽

P. I. L h. ' Dicturus de oracione j suppono imprimis s eius quid litatem et divisiononis eius multiplieem. Quedam est oracio mentalis, quedum vocalis et quedam vitalis. De prima recolit apostolus I Cor. ia , quando dicit orabo et mente de secunda loquitur Cristus Matth. 6: sic, inquit, orabitis pater noster, qui es in celis; de E fur. Olcfercia loquitur Cristus usi. I oportet, inquit, si Semper orare, et apostolus I Thess. ' sine intermissione orate, nam in ista vita et opera meritoria bene orant. - De ista tercia oracione patet ex fide, quod teret amplectens ambas priores est a domino maxime eommendata.' Et hic docet Cristus Matth. , quando diei nonio omnis, qui dicit mihi domine, intrabit in regnum celorum, sed qui facit voluntatem patris mei, qui in celis est, ipse intrabit in regnum Celorum. Ecce, racio triplex innuitur, primo racio mentalis et vocalis, dum dicitur non omnis, qui dicit mihi domine, domine, et

463쪽

- DE ORATIOAE ET ECCLESIME PURGATIOSE.

terssio oraclo realis, dum annectitur sed qui facit volt intatem patris mei, et prestancia illius oracionis tercle a domino commendatur, dum subditur ipse intrabit in regnum celorum. Cum enim orassio generalior a Criclo prefertui: et generalius est iuste errare in opere si quani animo Vel Sermone, patet, quod ista oraclo est melior altera pree edente. Multi enim sunt muti et infantes e qui non habent templi sensibile taliter exorandi, et tamen propter eorum UStum vitam a domino, cui cuncta fient cognita sunt salvandi. Et perlio potest intelligi sentencia scripture ut Ino primo capitulo, quando Io dicit' estote faetores verbi dei et non auditores tantum fallenteSVo Smet ipsos, quia si quis est auditor verbi et non factor, hi comparabitur viro consideranti ultum nativitatis sue in speculo. Sicut enini sufficit homini ad habendum sui ipsius notiolam talis noticia specularis, sed deus alternavit graei huius noctem et diem, is intem et hiemem, morbum et sanitatem cum ceteris Contrariis, ut homo cognoscat sui ipsius fragilitatem atque miseriam, ' sic or ot dinavit auctor nature, quod homo non solum ore in mente et Voce, sed omnino in iusto opere sive vita, quia deus est uoto realis, iqui non requirit cogitacionem vel vocem, sed omnino vitam sue 2 iustici complacentem et hinc Ino 2 capitulo' sic subiungit: sicut enim corpus sine spiritu mortuum est, ita et fides sine operibus

Feeundo potest per istud intelligi dictum apostolis Thess. q. : sine intermissione orate. Momines enim debent continue iuste Vi-ysi vere, cum intercisa illa iusticia vivunt 3 abolo ' et nisi peniteant, dampnabuntur. Et per hoc patet dictum Matin is, quando dicit :orantes autem nolite multa loqui, sicut ethnici faciunt putant enim, quod in multoloquio suo exaudiantur: nolite ergo assimilari eis. Soli irim pater vester, quid opus sit vobis, antequam petati eum. ' Cum enim ex fide deus est omnia presenota, preterita et futura,

464쪽

et non solum scit, sed reparat et disponit, quid est utile viatori, patet ex eadem fide, quod homine vivente iusto deus propter suam iusticiam dabit sibi, quid racionabiliter postularet. Unde eum Sepe ignoramus in talibus particularibus secundum apostolum, quid petamus patet perplexitatis exclusu ' per hoc, quod vivamus bonam vitam, i siet deus ninipotens dabit nobis utile, quod ab eo vocaliter expostulamus. Et eo racio, quare deus non vlt nos esse in ora Pione

vocali nimis prolixos,/ sed omnino, quod iusticio vito vel poris in

O P. II. Ex istis colligitur, quod nemo speraret de nuda oracione alie-IDEIol. S Crius, i sed omnino in propria iustici vite sue, quia de fratre conversante cum eo ignorat, si in dei resciencia sit dampnatus, et si hoc sua orneto non meretur beatitudinem sibi vel alteri. Et totum hoc ordinat deus, ut homo non stulte eonfidat in oracione proximi meritum proprium dimittendo et loquitur apostolus Gni. sexto , cap. quando dicit' unusquisque onus suum portabit. Num ex fido cognoscimus, quod deus intimetur vitam cuiusque et secundum dignitatem suam ipSam remunerat quoad premium sive penam et

sic, qua in meunque Sedule quis orat pro alio, nisi ipse se ipsum dignificet, ut sit meriti proximi sui particeps, vel percipit de eodem Posed secundum dignitatem sui particismi percipiet a domino, sive orator de ipso cogitet, sive participacionem ipsam noluerit in effectu.Unde in ista fide errant plurimi, ac si cum sacerdotibus Raal audirent, III Reg. 18 verbum Elio talibus stolidis eis totum':clamate voce maiore deus enim vester forsitan cum alio loquitur 'saut in diversorio est aut in itinere, aut certe dormit, ut exstitetur.

465쪽

DE ONATIONE UT UCCLESIAE PURGATIONE. Ex isto considerant fideles, quod multe raciones prolixe de cantaciones cum variis ritibus in ecclesia ordinantur, et tamen non est

fidos, quod earum quantitas Vel qualitas placet deo, in prolixitas

orandi et cantus altus, qui uni competunt, ab altero dissonant. Et si hinc eonventu plurimi congregantur contrarii domini voluntati. Et ista creditur causa, quare deus elegit Scarioth cum aliis sanctis undecim, et non ordinavit eos conelnere, sed ad edificacionem ecclesie

Et hinc quidam accipiunt Usus in ecclesia introductos, ut Usum tot cur m et alios, non ut v angelium nec omnimode contemP- PE L minendos, Sed cum prudelicia, de quanto utenti proficiunt, si tamen, quod lex domini et peracio ex ipsa procedens non propter Usum huiusmodi dimittantur. inde errant quidani satrape qui dimissionem oracionis aut cantus huiusmodi tantum ponderant, quod Pimi tant satisfaccionem pro illis non fieri, nisi reiteretur racio Usus talis, et dimissionem illius magis ponderant, quam prevaricanotam mundatorum. Usus autem talis non est contempnendus vel omnino gener ulit ira dimittendus, licet quibusdam prosit et debeant omnes tales raciones prudenter dimittere et peracioni gangelio cum polibertate dei intendere, cum Sepe peracio Wangelica est melior quam oracio talis Usus. Ideo dictum est de confessione. Videtur, quod generalis obligacio sub tanta pena ac Usus talis observaticiam non est prudens cum apostoli longe magis profuerunt ecclesie sine observaticia talis y Usus Ideo obligare tam generaliter et tam stricte homines ad oracionem huiusmodi videtur libertati domini derogare, et ita multi

novorum ordinum orarent melius manualiter operando quam tam

sollicito in laustro, in basilica vel loco alio abscondito si orando. Non negatur tamen, quin multum valet deprecacio iusti assidua, si cum Ino ultimo sic habetur: Elias, inquit, homo erat similis

466쪽

. 5, IOLIF. Pup. III nobis passibilis ot oracione oravit, ut non pluere Super terrana, et non pluit anno tre et menses sex, et rursum oravit, et Colum dedit

L fol. M pluviam, et terra dedit fructum suum et Luc. l de Cristo legimuS, quem cristiani singuli debent sequi, quod exiit in montem

orare et erat pernoctan in ornoione dei. Et multe sunt auctoritates huiusmodi moventes homines ad orandum.

Sed caveat hi fidelis arguoiam gulosorum et intendat prudenti operi non deceptus per istam arguoiam oraclo vocalis multum prodest iusto et populo, pro quo orat, igitur racio in duplo diuturnior plus prodest Sic enim posset stultus dimittere opera me- Iollam et intendere racioni vocali, ac si necessitaret deum ad dandum homini id, quod petit Sed pauci sunt tales oratoreS, qui evidendiam istam applicant ad ieiunium salvatoris. Cristus enim ex siclo ieiunavit quadraginta diebus et quadraginta noctibuS, ut patet Matth. et Luc. Iesus autem agebatur in spiritu in Id deserto quadraginta diebus et temptabatur a dyabolo et nichil manducavit in diebus illis. Multi autem oratores assidui excedunt virtuosum medium ieiunandi et propter dimissionem oraetoni talis tot uni multis petulanesis se involvunt. Et tamen cognosein S, quod multis talibus plus prodesset oracio taliter abstinendi quam usitata sona octo labiorum.

Ideo necesse est, fidelem duci a dei spiritae docente, quante et qualiter debet in talibus operibus alternare, ut patet de Som Plato, ieiunio et cibariis, que omnia homo debet apere conformiter raelatuet dimittere istam prudentem agit acionem ac liberam spiritu sancti, 'o et stulte obligari ad opus humanitus limitatum no(et multis in ecclesia militante.

V i. - Ex istis colligitur, quod nemo debet oracionem suam vendere pro po8Se83ionibus, redii aut bono alio temporali, et per idem

467쪽

o DE ORATIONE ET ECCLESIAE PURGATIONE.

nullus secularis debet cum presbyterio vel aliquo taliter Ommereari. Et hic erubescerent novi ordines fundantes suam dotacionem Vel posses onem in oracione tali, quia solide illam vendunt. Nesciunt enim redunt ut Sperant , utrum oraclo sua phaeo ficiat' vel nocent sic mercanti, et in casu, quo proficiat, cum si vis situs sit spiritualis, non comparabilis numismati, numquam proceSSit X ei ordinanes taliter commercari. Ideo probabile est multi8, quod tales conVentus Storum novorum ordinum plus officiunt ecclesie quam proficiunt precando, cum ex fide cognoscimus, quod nichil in valet talis oracio, nisi de quanto ipsa si domino Straecepta, et mirum foret, quod Ipropter tam stultam deliracionem a lege domini

deus oracionem talem ad tantum commodum Coepturet. Ideo tales stulte mercantes cum oracionibus sunt simit s stillidis mercantibus cum suis umbris sole ad vesperam declinante. I Nam secundum apostolum nos sumus, in quos fines sessulorum devenerunt, et Sol iustici declinat a perpendiculo irradiando multos viantes et s)ecialiter pocritas sacerdotes. Unde dicunt quidam presbyteri domin is, qui rogant racionum suarum suffragia, quod vivant iuste servando dei mandata, et erunt racionum suarum et D meriti ocius ecclesie participes. ' Velint, nolint et quantumcunque orando clamaverint, sine tali iusticia secularis domini privata oraclo uichil valet. Et sic necesse foret ypocritas istarum Sesitarum s UntUOT E fol. 6ctu dicere fideles, quos defraudant. Elasphemant quidem, cum oraclos nibus suis pocriticis decipiendo multos stolidos cum specie vana in pSis imprimunt causa lucri. Nemo enim mercaretur cum aliquo emendo aliquid, nisi commerio sit securus. Cum igitur nullus talis fictus orator securare potest liqua, quod Propter Suam Oracionem deus vitam alterius acceptabit, non habundet aliquis tanta

di desidia, quod debet precium commercii, antequam de illo, quod emitur,

468쪽

si securus, sicut quilibet liabet proprietates aliqua perSonale8, que ex natura rei Vel vite hominis consecuntur. - Sic est de premiis meritorum unde Apoc. Id dicit propheta opera illorum secuntur illos. Sicut enim umbra sequitur in vespera ad currentem hominem vel Sus solem, si est premiorum dignitas infallibiliter et proprie con si sequitur hominem apud solem iustisti promerentem. Sicut enim

non proficit emere a proximo statum suum, ut magiSterium, dedecuS vel honorem, si non prodest ab ipso emere meritum Vel Pecontum.

Et in ista metaphvsica atque theoria/' deficiunt multi ypocrite istarum Sectarum quatuor per 3 abolum introducti Unde licet moderat ii, multi sensitant ad tempus pruriginem in istis novitatibus/ signorum SenSibilium propter hoc, quod sunt pauperes veritatum fidei solidarum, tamen eoeSSe est, quod in fine mendacia in vita, verbis et opere educant stultos in ipsis pueriliter eonfidentes. Unde dicunt quidam, quod quatuor Sunt, que Seducunt ecclesiam, Correspondensita I si istis sectis,/ videlicet humane tradicionis autorigacio, quoad Primam, ED .ro specialis' propiolacionis ficta oracio, quoad secundam, Poeritarum Variata larvacio, quoad terciam et novissimorum Pseudosi atrum menda men insito, quoad quartam Mendacium quidem in istis quatuor necessario seducit stolidos in ipsis temere confidentes. O

Cum secundum sanctos multos omne eesintum est mendacium et e contra eo quod quelibet res dicit se ipsam deo et per eonSequens peccan in quantum huiusmodi dicit defectum aborrespondensita veritatis et sic mendacium, de mendacio aliquid est di-

Suppo3ito autem, quod SSumptum remissum sit Verum, Vi-

469쪽

oop. IV DE ORATIONE ET DCCLESIAE PURGATIONE.

detur ulterius inserendum, quod nine mendacium, quantumcunque leve fuerit, est avendum. Et hinc Augustinus deolarat quod

inter octo genera mendaciorum mendacium levissimum ut officiosum vel ioeorum, cum sit peocatum, non est propter bonum aliquod com-

mittendum. Et ex istis infertur, cum cristianus quilibet debeat sequi Cristum, quod nemo, in quantum mendax pSum equitur, cum ipse sit prima vel omnis veritas, in quod omni mendax, in quaistunt avi e ' mentitur, a Cristo declinat. Et sic discerni potest, qui homine auffugiunt salvatorem, et patet, quomodo istudio augurium fuit per multas novitates supra fidem scripture multipliciter introductum non solum nune novissime, quod Scriptura Sacra et specialiter Wangelium sit falsissima. Sed omnes iste secte quatuor super mendacio sunt fundate. ut papa dicit, quod At Summus Cristi vicarius, et ex isto mendacio multiplicat indulgen-I citis, excommunicaciones et mendacia alia infinita. Et cum sit graves sic mentiri in donia instimst inducendo totam ecclesiam mili-ll sit sobtantem, patet, in quantum periculum inducit homines primo secta.'

Nam mentiri super terrenum magnatem in concernentibu famam

Suam est magnum perieulum et peccatum; quanto magis mentiri 2o super domini dominum veritatis in illis, que concernunt salutem ecclesio militantis l/Ido dicitur a quibusdam, quod Sicut papa per Versu e Stantioris tu atque dyabolus, sic est mendacium in abstrae toet pater mendacii contrarius veritati nec excusantur homines 2 militantes, qui mendacio isti consensiiunt, quibuscunque' ex modis 'conseiiciunt. Et sic videtur, quod peregrinantes Sti conseiiciunt uno

470쪽

σαφ. IV

modo vel alio. Quis enim est, qui non omittit vel iuvare vel reprehendere istum patrem mendacii, in presumendo temere illud, quod ignorat, mentitur domino et homini manifeste. Et si quando dat indulgenciam, male disiciones vel alia talia propter eouniam, mentitur, eciam licet cum isto mendacio verum dicat. Sic enim docet Augustinus,' quod dicendo verum presumpsitone temerim, a/' homo Pestent et Per consequens mentitur. 8 Sic iste refuga, quando dicit verbis vel scripto, quod facit conformiter logi dei, et talis diecto est temeraria, cum talia bona fieri debent abscondite, manifestum Videtur, quod ex presumpsitone temeraria est mentitus. Et sic Iopatet, quod tota vita prelati cesarei est mendacium manifestum/'Veritati, et ad gravandum mendacium ipsum in scriptis asserit sive bullis. Sicut enim iudex mundanus sedendo et scribendo fert iu- Iot Zo' dicium dicendo tacito, sed de manifeste, quod ipsum in veritate est solidum, si in scribendo talos i bullas dicit ananifeste deo et Ibhominibus, quod sua sentencia est consona legi dei. Et cum Sentencia sua sit veritati primo et ecclesie sue contraria, manifestum e8t, quod ista bullaris sentencia gravat mendacium et per OnSequens Peeentum. Cogitet, rogo, fidelis, quot bulle heretice sunt in

ecclesia, quod tales, qui de facto sunt inhabiles per istum refugam, Poin tali beneficio sunt prelati et per consequen S, quod conferunt tamquam dei vicarii eis beneficia tamquam dignis. Et totum istum e8 plenum mendaciis scripture sacre contrariis quoad deum, cum nec deus prefert tales indignos, ne ipsi possunt, Sed preSumpeio bullata est scripture sacre contraria./ Manifeste videtur, quod bullelasi tales heretice sunt per istum refugam in ecclesiis seminate, et cum Cristianus non debet verbis dei addere sive minuere,/ ut patet De ut i et I 2, patet, quam graviter iste refuga deo et Sue