Antigrapheus, sive, Conscientia hominis : coram Serenissimo Maximiliano Electore Bavaro

201쪽

C A P u T XI I. I 3Itiose aurani honoris captat, cupiditate sane mala laborat, unde cupiditates aliae oriantur infinitae. Ita pxorsus qui caruis voluptates sectatur, appetitiones advernis rationem innum

rabiles nutrit & libidinibus infammatus ac furens sertur in plurimum nefas; nam una ex alia libido & ius:

miS appetentia progignitur. Hi illi pulsus,hi fragores dc strepitus illi sunt

quorum assiduitas auditum dies no-esesque sic obtundit, ut conscientia: monita non percipiantur.

Et plerumque ubi Concupiscibilis est appetitus, illic & irascibilis locum

invenit. Nam homini prava appetenti varia Occurrunt Obitacula, sunt adversarii, qui vel honores vel nun1- mos vel voluptates eant imminutum. Hinc Demit ac perstrepit pars Irascibilis. Hinc turbulentae VCCeSillae : Hoc mihi prohiberi non patior, hoc mihi non sino eripi, hoc de medici,sic mecum agi non fero. Ita m lestias omnes & dulcouid dolori est, amolimur appetitione Irascibili quae

arduum Oppugnat.

202쪽

anoletrina in litietissima , quae ad vo ces Conscientiae facit obsurdescere. lcmod Jacobus Apostolus claris silmei affrmans: Unde bella, inquit, & lites in vobis 8 nonne hinc P ex concupis.centiis vestris 8 Concupiscitis dc non habetis. Hinc appetentia Concupiscibilis & Irascibilis exsurgit , quia non habemus quod cupimus, aut habemus contrarium quam cupimUS. Unusquisque vestriam tentatur ait J cobus , a concupiscentia sua abstractus dc illectus. a Atque hoc exsurdat hominem.

J osephi proxegis AEgyptii fratres ,

c vim in vinculis essent , non tantum

diuturnae surditatis insimulati sunt a Conscientia, ut supra demonstr tum est , sed etiam post parentis obi-timi instigante Conscientia male sibimet vaticinari coepEre: Jam peribinus , Frater hactenus senema everitus, pepercit jugulis nostris. Nunc parente mortuo , quem Vereatur 3 V terem injuriam utique vindicabit. Ideo legationem adornarunt , miseruntque qui dicerent. Pater tuus

praece-ati bi c. q. v. I.

203쪽

tur , ut haec tibi verbis illius diceremus : Obsecro ut obliviscaris sceleris fratrum tuorum, dc peccati atque malitiae quam exercuerunt in te. Nos quoque Oramus , ut servis Dei patris tui dimittas iniquitatem hanc. a Nec satis amictae illorum conscientiae: nam poliquam aditum sibi ad gratiam praemunierunt , demum dc ipsi Venerunt , proni adorantes in terram, se fratris servos professi sunt. Ita mei, jam tandem adestis veniam petituri 3 Annis viginti & pluribus ad omnes Conscientiae reprehensiones surdi, Nunc demum recepistis auditus

usum Θ Μeriti quidem fuissetis dignum sagitio supplicium : At ea est

fratris veliri humanitas , ut non aureStantum , sed ipsa praecordia vobis patere voluerit , qui ejus innocentiae olim dc vestrae conscientiae huc usque tam pertinaciter obsurduistis. Hebraeus Rex Joachim postquani Hieremiae vaticinia combustii , Deus non tantum eadem illa priora ite

204쪽

fueruns s sed& regi dici iustit; Haec dicit Dominus Deus contra J oachini lxegem J iida : non erit ex eo , qui se-4ldeat super solium David , sc cadaver lejus projicietur ad aestim per diem S ad gelu per noctent , & visitabo

contra eum dc contra' semen d iis , Scontra servos ejus iniquitates suas , dc adducam super eos , dc super habitatores Hierusalem , dc super viros Juda omne malum. a Cur Deus tantopere iratus Z quod illud tam grave flagitium tot suppliciis puniendum Θ Rex combus iit, quod Deus dictavit. Ita non minus indignatur Deus M poenas irrogat, si ea , quae dictat conscientia , reiiciantur , dc velut comburantur. Surdum se surdis exhibet , diu non auditus auditum denique ipse oppilat. Exemplum a Gmodum recens Academia Complutensis subministrat, quod ab AEmyliano Garcia narratum , fideli scripto ad me transmissum est. Et en conscientiae non auditae nobilissimum

paradigma l

205쪽

CAP nT XII,

Juvenis fortunis & claro sata uia ne intagnis, vivendi genere non Iai datissi inus , ad vitam sanctiorem saepius ac vehementius impellebatur a conscieutia , quae illi identidem φccianebat hanc cantilenam : Redi ad te ,& nosce te. Via quam insistis, ad inferos ducit. Valedic caelo, si gradum revocare nolis. Quod agis, m ture age. Dies hodierna, sea sorsan non tota, in manu tua est; utere, Secuturum cras incertissimum. Deus veniam resipiscentiae tuae promisit, dilationi tuae diem crastinam non

promisit. Quid cunctaris & disseis 3

si e vivis te subitin mors exturbet, quo migraturus es 8 Circumspice; brevi ad ostium AEtensitatis stabis. Qualis vixeris, talis & iudicaberis. Mores igitur emenda, dc Viam, quam monstro meliorem , ingredere. Non placet haec via Θ nimis arcta & horrida videtur Ergo viae finem considera, paradisum anhela. Huc sola ducit virtus. Nec solus hunc callem ten bis. Multi praeeunt, sequunttir multi. Unicum VELLE tuum obitat

quo minus serio bonus sis. Vidisti, si Μ s audeas

206쪽

tem non audis Θ Maximum tibi ipse malum accersis : periisti , si surdit tem hanc perseveras. At bonus ille juvenis haec quidem audiebat sed a dire distimulabat. Eadem iterum iterumque monitus subinde conscientiae respondebat. Nondum omnium die- lrum seles occubuerunt. Sanctior viata , grave negotium. Quid properemus 3 studiis meis ad finem deductis, tum demum dispiciam quod vitae genus placeat. Studia ad finem dedi xu, sed emendationem Vitae inter postremas curas habuit, sacerdotium opulentum ambiit dc obtinuit, in curiam sacram aditum sibi patefecit. Verbo dicam : in cogitationibus suis evanuit. Catadupa Nili, dc molendianum illud Concupiscibilis di irasciabilis appetentiae ita hominem exsu

darunt, ut conscientiae hortatus, Nelut inanis aurae sibilos transiuiserit. Quod pejus, genio paullatim indulgere, sed caute : carnis lasciviam non reprimetu, sed tecte : libidinibus se se dedere caepit, sed furtim : Modo nihil honestati publicae adversum fe-

207쪽

C A P u T XI I et I ret; modo boni nominis ratio coiis taret; modo nihil emanaret in vulgus , Deum dc caelum perdere , jactura non tanta videbatur. Et quod longe petita

muna, cum remedium vertitur in sceleru1n patrocinium : Unica consesso,ajebat, nequitias sexcentas delet. P tentissimum hoc cacodaemonis vase mentum est: Exomolegesis unica ii quiunt, noxas innumeras levi compendio abstergiis pergamus. Hoc animos addit ad protervissime peccandum. Ita juvenis ille animatus ibat dc suaviter peribat. AEmylianus , Sacerdos , quem dixi , sanctitatis non ignotus , juvenem ad faciendam exomologesin invitavit. Juvenis hi

manus & comis nequaquam aspere

respondit, nec sese res rviarium exhibuit, blanda verba misci iit , quae hi manis tergiversatiunculis distinxit. Facturum se dixit, non fecit. Interea febricula corripitur homo ; quem licet Medicus in spem aliquant

Iam, ut fieri solet, erigebat, id tamen sui moris & officii esse ajebat , suadere, ut aeger prius cum Deo in gratiam rediret , quam pharmacum sumeret, ita

208쪽

ret laboranti. Nec injuria prius animum quam corpuS curari. Ita Medicus valedicit , abit. In abitu Pa trem AEmylianum habet obviiviri, cui candide aperit morbum illius domitii levem videri , sed revera esse let lem. Proinde videret, quia consessionibus eii, quomodo faegrotum dias poneret ad aeternitatem. Ergo Pater AEmylianus Oiainem movet lapidem ut aegrum ad veram de noxis poenitentiam perducat 3 Rogat per Omnes Christi cruciatus, ut animae vulnera patefaciat,& Vitae noxas conscisione deleat. At aegrotus suaviter reluctari, alio sermonem diverterebac Vero etiam sperare post triduum e ledio abutinim : quid enim opus in morbo frustra cruciari Z Quapropter alter aries in aegrotum into quendus. Scias igitur, ait Pater,ino bum hunc letalem e se nec disterendam in crastinum poenitentiam. Ridet aeger, nec credit aliter quam v num, ut putarat,vaticiniam. Utique

Conscietitia illi non obscure dixit: Quid tu de morbo tuo judicare no-

209쪽

res Z Hic audacem esse , periculosissima. est insania. non igitur salutem animi aeternam tam formidolosae committas alere. Non audiit aeger. Ita tertius incutiendus fuit aries. Ρator AEanyliatius cum domesticis omnibus sumine, ac per Christi amorem enixissime rosavit , in ea morbi nao tisque vicinia mature sibi ipse comstueret , a momento vitae ultimo totam pendere aeternitatem. Surdo fabula. Quae dicebantur , humaniter accipiebantur. Sed ne tantulum quidem promotum. Quartus ergo &ultimus aries fuit vibrandus. Pater AEmylianus imaginem Christi crucifixi arripit Sc opponit aegro, atque una circumstantes compilians: Quaeso vos, inquit , sequimini , praeibo

vocem : De prosundis clamati ad te Domine, Domine exaudi vocem meam : Fiant aures tuae intendentes in vocem deprecationis meae. α Hic imato Christi velut sentiens visa ethgemanas manus claVib subdiicere , at

ribus admovere, casque immissis digitis

210쪽

gitis Obturare, perinde si Christiis clare diceret Quia vocavi & renubsti , ego quoque in interitu tuo ridebo. Ad taciturnum hoc prodigium

attonitus aeger sudare, tremere oci

Ios huc illuc circumferre, altum i gemiscere, ita demum cunctis inspe- es antibus expirare. Hic illud verissimum esse visum est: Surdus sum surdis 3 non auditus, non audio, repulsam toties passus, repello. Cum scriptore prisco hic merito exclamem : O peccata quam faciles aditus habetis dum suadetis,& quam dissiciles exitus 3 Dum suadetis inungitis , sed postquam suaseritis, usqile ad mortem animae pungitis. Intelligite quam amarum & malum sit , relinquere Dominum, Vos qui peccatis. Tandem adesst Christus, olim frater& patronus , jam adversarius & judex proclamat. Surdus sum surdis :despectus toties despicio. Vos auditum in molis vestris, hoc est , in libidinibus vestris perdidistis ; Vos Catadupa Nili, tot affectus vitiosi dc

mali exsurdarimi: Vos conscientiam

a me datam non audistis. J am nec